Livre, chapitre
[2, 7]	ἑκούσιον, τὸ δ᾽ ἑκούσιον τὸ	κατὰ	βούλησιν, ὅταν (ἀκρατὴς γένηται, οὐκέτι
[2, 7]	τοῦ πράγματος, μᾶλλον ἑκούσιον τὸ	κατὰ	βούλησιν τοῦ κατ᾽ ἐπιθυμίαν καὶ
[2, 7]	τῶνδε δῆλον. Τὸ μὲν γὰρ	κατὰ	βούλησιν ὡς οὐκ ἀκούσιον ἀπεδείχθη,
[2, 2]	οὐκ (ἔστι ποιότης, ἀλλὰ πάσχει,	κατὰ	δὲ τὰς δυνάμεις ποιότης. Λέγω
[2, 7]	ὄρεξιν ἢ κατὰ (προαίρεσιν ἢ	κατὰ	διάνοιαν, τὸ μὲν ἑκούσιον κατὰ
[2, 8]	ὄρεξιν ἢ κατὰ προαίρεσιν ἢ	κατὰ	διάνοιαν, τούτων δὲ τὰ δύο
[2, 2]	ἔστω τὸ> ἦθος τοῦτο ψυχῆς	κατὰ	ἐπιτακτικὸν λόγον τοῦ ἀλόγου μέν,
[2, 2]	αἴτιαί εἰσι τοῦ ταῦτα ἢ	κατὰ	λόγον ὑπάρχειν ἢ ἐναντίως, οἷον
[2, 2]	ἢ λύπη καθ᾽ αὑτά. Καὶ	κατὰ	μὲν ταῦτα οὐκ (ἔστι ποιότης,
[2, 10]	ἀεὶ ἀγαθόν, καὶ περὶ οὗ	κατὰ	μέρος βουλεύονται, οἷον ἰατρὸς βουλεύσαιτο
[2, 1]	ἡ εὐεξία σύγκειται ἐκ τῶν	κατὰ	μόριον ἀρετῶν, οὕτω καὶ ἡ
[2, 7]	οὐκ ἔστι τὸ ἑκούσιον τὸ	κατὰ	ὄρεξιν πράττειν, οὐδ᾽ ἀκούσιον τὸ
[2, 10]	τὰ δ᾽ ἀκούσια μὴ πάντα	κατὰ	προαίρεσιν. Ἅμα δ᾽ ἐκ τούτων
[2, 7]	εἶναι, ἤτοι κατ᾽ ὄρεξιν ἢ	κατὰ	(προαίρεσιν ἢ κατὰ διάνοιαν, τὸ
[2, 8]	ἑκούσιον, ἢ κατ᾽ ὄρεξιν ἢ	κατὰ	προαίρεσιν ἢ κατὰ διάνοιαν, τούτων
[2, 7]	ὄρεξιν, φανερόν· ὅτι δ᾽ οὐδὲ	κατὰ	προαίρεσιν, πάλιν ἐκ τῶνδε δῆλον.
[2, 10]	(μὴ προαιρετόν, καὶ τὰ μὲν	κατὰ	προαίρεσιν πάντα ἑκούσια εἶναι, τὰ
[2, 6]	ὁμολογοῦμεν, ὅσα μὲν ἑκούσια καὶ	κατὰ	προαίρεσιν τὴν ἑκάστου, ἐκεῖνον αἴτιον
[2, 1]	ἡ γὰρ ἀρετὴ ψυχῆς, οὐ	κατὰ	συμβεβηκός. Ἐπεὶ δ᾽ ἀνθρωπίνην ἀρετὴν
[2, 1]	τὸ εὐθὺ οὐ λευκόν, ἀλλὰ	κατὰ	συμβεβηκὸς καὶ οὐκ οὐσία τοῦ
[2, 3]	Τὸ δὲ πρὸς ἕκαστον μὴ	κατὰ	συμβεβηκὸς οὕτως ἔχειν (περίεργον διορίζειν·
[2, 9]	καὶ ὃ δι᾽ ἄγνοιαν, μὴ	κατὰ	συμβεβηκός· τὸ δὲ δι᾽ ἄγνοιαν,
[2, 2]	(τὰς) δυνάμεις καθ᾽ ἃς λέγονται	κατὰ	τὰ πάθη οἱ ἐνεργοῦντες, οἷον
[2, 2]	ἃς ὡς παθητικοὶ λέγονται, καὶ	κατὰ	τὰς ἕξεις, καθ᾽ ἃς πρὸς
[2, 8]	ἡμῖν εἰσίν, ἢ πράξεις αἱ	κατὰ	τὰς τοιαύτας διανοίας καὶ λογισμούς,
[2, 4]	τῆς ψυχῆς, καὶ αἱ ἀρεταὶ	κατὰ	ταῦτα διῄρηνται, καὶ αἱ μὲν
[2, 10]	ἢ γὰρ λογιζόμενοι ἁμαρτάνομεν ἢ	κατὰ	τὴν αἴσθησιν αὐτὸ δρῶντες&#-247; ἐν
[2, 10]	ἁμαρτεῖν, ἐν δὲ τῇ γραμματικῇ	κατὰ	τὴν αἴσθησιν καὶ πρᾶξιν, (περὶ
[2, 9]	ὥρισται, λοιπὸν δὴ ὁρίσασθαι τὸ	κατὰ	τὴν διάνοιαν. (δοκεῖ δὴ ἐναντίον
[2, 7]	εἶναι, ὁ δ᾽ ἀκρατὴς ὁ	κατὰ	τὴν ἐπιθυμίαν παρὰ τὸν λογισμὸν
[2, 10]	εἰς (ταῦτα τῶν ἐναντίων ἃ	κατὰ	τὴν ἐπιστήμην ἐναντία ἐστίν. Ἀνάγκη
[2, 3]	παθημάτων εἴδη κατονομάζεται τῷ διαφέρειν	κατὰ	τὴν ὑπερβολὴν ἢ χρόνου ἢ
[2, 8]	φέρεσθαι φαμέν. ταῦτα δ᾽ ὅταν	κατὰ	τὴν φύσει καὶ τὴν καθ᾽
[2, 3]	καὶ μηδ᾽ ὅσον βέλτιον καὶ	κατὰ	τὴν φύσιν ἐπιθυμῶν, ἀλλ᾽ ἀπαθὴς
[2, 2]	τῷ λόγῳ ποιότης. Λεκτέον δὴ	κατὰ	τί τῆς ψυχῆς ποιότης τὰ
[2, 7]	καὶ ἄκοντα πράττειν ἅμα τὸ	κατὰ	τὸ αὐτὸ τοῦ πράγματος, μᾶλλον
[2, 7]	εἰ τὸ βίαιον ἀκούσιον, τὸ	κατὰ	τὸν θυμὸν ἑκούσιον ἂν εἴη
[2, 7]	ὅταν πράττῃ παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν	κατὰ	τὸν λογισμόν. Ὥστ᾽ εἰ τὸ
[2, 5]	ἐναντίων ἕξεων, καθ᾽ ἃς ἔχουσι	κατὰ	τὸν ὀρθὸν λόγον τίς δ᾽
[2, 5]	βέλτιστον δὲ καὶ ἄριστον τὸ	κατὰ	τὸν ὀρθὸν λόγον, τοῦτο δ᾽
[2, 3]	πρὸς τροφήν, ὃ δὲ δυσχερὴς	κατὰ	τὸν φθόνον ἐστίν. Τὸ δὲ
[2, 7]	κατὰ διάνοιαν, τὸ μὲν ἑκούσιον	κατὰ	τούτων τι, τὸ δ᾽ ἀκούσιον
[2, 8]	φύσιν ἑκάτερος πράττει, ἁπλῶς δὲ	κατὰ	φύσιν ἑκάτερος, οὐ τὴν αὐτήν.
[2, 8]	τἆλλα τὰ (τοιαῦτα. ὥστε μὴ	κατὰ	φύσιν ἑκάτερος πράττει, ἁπλῶς δὲ
[2, 10]	καὶ νόσου, ἀλλὰ τῆς μὲν	κατὰ	φύσιν τῆς δὲ παρὰ φύσιν.
[2, 6]	δὴ πᾶσαι μὲν αἱ οὐσίαι	κατὰ	φύσιν τινὲς ἀρχαί, διὸ καὶ
[2, 1]	τοῦ ἀλόγου μέν, ἀκολουθητικοῦ δὲ	κατὰ	φύσιν τῷ λόγον ἔχοντι· οὐ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009