[3,10,5] Ἱπποκόωντος μὲν οὖν ἐγένοντο παῖδες Δορυκλεὺς Σκαῖος Ἐναροφόρος Εὐτείχης Βουκόλος Λύκαιθος Τέβρος Ἱππόθοος Εὔρυτος Ἱπποκορυστὴς Ἀλκίνους Ἄλκων. τούτους Ἱπποκόων ἔχων παῖδας Ἰκάριον καὶ Τυνδάρεων ἐξέβαλε Λακεδαίμονος. οἱ δὲ φεύγουσι πρὸς Θέστιον, καὶ συμμαχοῦσιν αὐτῷ πρὸς τοὺς ὁμόρους πόλεμον ἔχοντι· καὶ γαμεῖ Τυνδάρεως Θεστίου θυγατέρα Λήδαν. αὖθις δέ, ὅτε Ἡρακλῆς Ἱπποκόωντα καὶ τοὺς τούτου παῖδας ἀπέκτεινε, κατέρχονται, καὶ παραλαμβάνει Τυνδάρεως τὴν βασιλείαν.

[3,10,5] Hippocoon eut de nombreux enfants : Dorycléos, Scaios, Énarophoros, Eutichès, Bucolos, Lychaethos, Tébros, Hippothoos, Eurytos, Hippochorystès, Alcinoos et Alcon. Avec l'aide de ses fils, Hippocoon chassa Icarios et Tyndare de Lacédémone. Ils se réfugièrent auprès de Thestios, et lui prêtèrent main-forte dans la guerre qu'il menait contre les peuples des frontières. Tyndare épousa Léda, la fille de Thestios. Quand ensuite Héraclès eut tué Hippocoon et ses fils, ils revinrent à Lacédémone et Tyndare monta sur le trône.