Livre, chapitre
[1, 9]	πυκτεύσειν πρὸς αὐτόν, πλήξας κατὰ	τὸν	ἀγκῶνα ἀπέκτεινε. τῶν δὲ Βεβρύκων
[1, 9]	Βίας τὰς βόας κλέψαι παρεκάλει	τὸν	ἀδελφὸν συλλαβέσθαι. Μελάμπους δὲ ὑπέσχετο,
[1, 9]	δὲ αὐτὸν πλησίον ὄντα Μήδεια	τὸν	ἀδελφὸν φονεύει καὶ μελίσασα κατὰ
[1, 6]	εἰς Θρᾴκην, καὶ μαχόμενος περὶ	τὸν	Αἷμον ὅλα ἔβαλλεν ὄρη. τούτων
[1, 9]	ἀπογνοὺς τὴν ὑποστροφὴν τῶν Ἀργοναυτῶν	τὸν	Αἴσονα κτείνειν ἤθελεν· ὁ δὲ
[1, 9]	τῶν ἱερῶν μαντικήν, περὶ δὲ	τὸν	Ἀλφειὸν συντυχὼν Ἀπόλλωνι τὸ λοιπὸν
[1, 7]	γυναῖκα ἔλεγεν Ἥραν, ἡ δὲ	τὸν	ἄνδρα Δία, Ζεὺς δὲ αὐτοὺς
[1, 6]	δὲ λοιπῶν Ἀπόλλων μὲν Ἐφιάλτου	τὸν	ἀριστερὸν ἐτόξευσεν ὀφθαλμόν, Ἡρακλῆς δὲ
[1, 9]	καὶ τότε ἐπὶ τὴν Ἀργὼ	τὸν	ἄριστον αὐτῶν εἰς πυγμὴν προεκαλεῖτο.
[1, 9]	ἑαυτὴν ἀνήρτησε· Πελίας δὲ καὶ	τὸν	αὐτῇ καταλειφθέντα παῖδα ἀπέκτεινεν. ὁ
[1, 9]	μὴ πορευθέντες εἰς τὴν Αὐσονίαν	τὸν	Ἀψύρτου φόνον καθαρθῶσιν ὑπὸ Κίρκης.
[1, 5]	καλούμενον, ἔπειτα πρὸς Κελεὸν ἐλθοῦσα	τὸν	βασιλεύοντα τότε Ἐλευσινίων, ἔνδον οὐσῶν
[1, 9]	Σιγείου καὶ Χερρονήσου, ὤλισθεν εἰς	τὸν	βυθὸν ἡ Ἕλλη, κἀκεῖ θανούσης
[1, 9]	ὄντας κατέλιπεν, ἱκέτας καθίσασα ἐπὶ	τὸν	βωμὸν τῆς Ἥρας τῆς ἀκραίας·
[1, 1]	σπαργανώσασα δέδωκε Κρόνῳ καταπιεῖν ὡς	τὸν	γεγεννημένον παῖδα. ~ἐπειδὴ δὲ Ζεὺς
[1, 8]	ἐσχάρας δαλὸς κατακαῇ. τοῦτο ἀκούσασα	τὸν	δαλὸν ἀνείλετο Ἀλθαία καὶ κατέθετο
[1, 8]	ἐπὶ τῇ τῶν ἀδελφῶν ἀπωλείᾳ	τὸν	δαλὸν ἧψε, καὶ ὁ Μελέαγρος
[1, 9]	τὸν μὲν πελιωθέντα Πελίαν ἐκάλεσε,	τὸν	δὲ ἕτερον Νηλέα. τελειωθέντες δὲ
[1, 9]	Ἰωλκὸν οἰκούντων τὸν πατέρα θάπτει,	τὸν	δὲ Ἰάσονα μετὰ τῆς Μηδείας
[1, 8]	Εὐρυτίωνα δὲ Πηλεὺς ἄκων κατηκόντισε.	τὸν	δὲ κάπρον πρώτη μὲν Ἀταλάντη
[1, 7]	καὶ τὴν μὲν ἀλκυόνα ἐποίησε	τὸν	δὲ κήυκα. Κανάκη δὲ ἐγέννησεν
[1, 8]	θυγατέρα τοῦ Οἰνέως γήμαντι δέδωκε,	τὸν	δὲ Οἰνέα εἰς Πελοπόννησον ἦγεν.
[1, 8]	φονεύσαντος Ἀλθαίαν ἀράσασθαι κατ᾽ αὐτοῦ·	τὸν	δὲ ὀργιζόμενον οἴκοι μένειν. ἤδη
[1, 6]	ἀριστερὸν ἐτόξευσεν ὀφθαλμόν, Ἡρακλῆς δὲ	τὸν	δεξιόν· Εὔρυτον δὲ θύρσῳ Διόνυσος
[1, 1]	παραγίνεται μὲν εἰς Κρήτην, ὁπηνίκα	τὸν	Δία ἐγκυμονοῦσα ἐτύγχανε, γεννᾷ δὲ
[1, 9]	ὑπὸ τῆς τῶν πνευμάτων βίας	τὸν	διὰ θαλάσσης πόρον ἀπέκλειον. ἐφέρετο
[1, 9]	φονεύουσι· μόνη δὲ ἔσωσεν Ὑψιπύλη	τὸν	ἑαυτῆς πατέρα κρύψασα Θόαντα. προσσχόντες
[1, 9]	Ποσειδῶνος, ὅτι τοῖς Φρίξου παισὶ	τὸν	ἐκ Κόλχων εἰς τὴν Ἑλλάδα
[1, 9]	τινες, ὑποσχομένης ποιήσειν ἀθάνατον καὶ	τὸν	ἧλον ἐξελούσης, ἐκρυέντος τοῦ παντὸς
[1, 9]	ζήτησιν ἐποιοῦντο. τοῖς δὲ Ἀργοναύταις	τὸν	Ἠριδανὸν ποταμὸν ἤδη παραπλέουσι Ζεὺς
[1, 4]	ὁ νικήσας ὃ βούλεται διαθῇ	τὸν	ἡττημένον, τῆς κρίσεως γινομένης τὴν
[1, 9]	ἐξελάθετο Ἀρτέμιδι θῦσαι· διὰ τοῦτο	τὸν	θάλαμον ἀνοίξας εὗρε δρακόντων σπειράμασι
[1, 8]	πάντας συνεκάλεσε, καὶ τῷ κτείναντι	τὸν	θῆρα τὴν δορὰν δώσειν ἀριστεῖον
[1, 9]	τε πολλοὺς ἐπὶ ταύτῃ καὶ	τὸν	Ἰάσονα μετεπέμψατο. ὁ δὲ πόθῳ
[1, 9]	τοὺς ἐμπλέοντας. φθάσασα δὲ Μήδεια	τὸν	Ἰάσονα νυκτὸς ἐπὶ τὸ δέρας
[1, 7]	μὴ γηρῶσαν αὐτὴν Ἀπόλλων καταλίπῃ,	τὸν	Ἴδαν εἵλετο ἄνδρα. (Θεστίῳ δὲ
[1, 9]	εὑρεθείσης τῆς μαχαίρας εἰ ξύων	τὸν	ἰὸν ἐπὶ ἡμέρας δέκα Ἰφίκλῳ
[1, 9]	μάχαιραν εὗρε, τῷ δὲ Ἰφίκλῳ	τὸν	ἰὸν ξύσας ἐπὶ ἡμέρας δέκα
[1, 8]	τοὺς ἐντυγχάνοντας διέφθειρεν. ἐπὶ τοῦτον	τὸν	κάπρον τοὺς ἀρίστους ἐκ τῆς
[1, 8]	ταύτης ἐξιέναι. περιστάντων δὲ αὐτῶν	τὸν	κάπρον, Ὑλεὺς μὲν καὶ Ἀγκαῖος
[1, 8]	ὀφθαλμόν· Μελέαγρος δὲ αὐτὸν εἰς	τὸν	κενεῶνα πλήξας ἀπέκτεινε, καὶ λαβὼν
[1, 9]	τάς τε κόμας ἐκείραντο καὶ	τὸν	Κύζικον πολυτελῶς ἔθαψαν. καὶ μετὰ
[1, 4]	Ἥραν ὑπὸ γῆν ἔκρυψε, καὶ	τὸν	κυοφορηθέντα παῖδα Τιτυὸν ὑπερμεγέθη εἰς
[1, 2]	ἐκεῖνος ἀναγκασθεὶς πρῶτον μὲν ἐξεμεῖ	τὸν	λίθον, ἔπειτα τοὺς παῖδας οὓς
[1, 7]	δὲ Εὔηνος ἐφ᾽ ἅρματος ἐπὶ	τὸν	Λυκόρμαν ἦλθε ποταμόν, καταλαβεῖν δ᾽
[1, 4]	εὑρεθεὶς κρείσσων ὁ Ἀπόλλων, κρεμάσας	τὸν	Μαρσύαν ἔκ τινος ὑπερτενοῦς πίτυος,
[1, 4]	Ἀπόλλων, καὶ ταὐτὸ ποιεῖν ἐκέλευσε	τὸν	Μαρσύαν· τοῦ δὲ ἀδυνατοῦντος εὑρεθεὶς
[1, 8]	παίδων ἀποθανεῖν μαχόμενον. μετὰ δὲ	τὸν	Μελεάγρου θάνατον Ἀλθαία καὶ Κλεοπάτρα
[1, 9]	τοὺς παῖδας ἀνελόμενος ἔθρεψε, καὶ	τὸν	μὲν πελιωθέντα Πελίαν ἐκάλεσε, τὸν
[1, 9]	τῆς βασιλείας ἐθέσπισεν ὁ θεὸς	τὸν	μονοσάνδαλον φυλάξασθαι. τὸ μὲν οὖν
[1, 8]	ἑαυτὰς ἀνήρτησαν, αἱ δὲ θρηνοῦσαι	τὸν	νεκρὸν γυναῖκες ἀπωρνεώθησαν. (Ἀλθαίας δὲ
[1, 8]	τὸν πρεσβύτην ἀπέκτειναν. Διομήδης δὲ	τὸν	νεκρὸν εἰς Ἄργος κομίσας ἔθαψεν
[1, 8]	πατρὶ ἔδοσαν, καὶ προσέτι ζῶντα	τὸν	Οἰνέα καθείρξαντες ᾐκίζοντο. ὕστερον δὲ
[1, 4]	ἀκτῖνος, καὶ διὰ ταχέων ἐπὶ	τὸν	Οἰνοπίωνα ἔσπευδεν. (ἀλλὰ τῷ μὲν
[1, 7]	καὶ τὴν μὲν Ὄσσαν ἐπὶ	τὸν	Ὄλυμπον ἔθεσαν, ἐπὶ δὲ τὴν
[1, 4]	ἐσθίουσιν. (ἀπέκτεινε δὲ Ἀπόλλων καὶ	τὸν	Ὀλύμπου παῖδα Μαρσύαν. οὗτος γὰρ
[1, 2]	Ἄτλας, ὃς ἔχει τοῖς ὤμοις	τὸν	οὐρανόν, καὶ Προμηθεὺς καὶ Ἐπιμηθεὺς
[1, 6]	ἡμμένας βάλλων πέτρας ἐπ᾽ αὐτὸν	τὸν	οὐρανὸν μετὰ συριγμῶν ὁμοῦ καὶ
[1, 8]	ἐτόξευσε, δεύτερος δὲ Ἀμφιάραος εἰς	τὸν	ὀφθαλμόν· Μελέαγρος δὲ αὐτὸν εἰς
[1, 1]	καὶ Ἴδῃ. (αὗται μὲν οὖν	τὸν	παῖδα ἔτρεφον τῷ τῆς Ἀμαλθείας
[1, 9]	Λοκρίδος πλεύσαντες εἰς Ἰωλκὸν ἦλθον,	τὸν	πάντα πλοῦν ἐν τέτταρσι μησὶ
[1, 9]	μετὰ τῶν τὴν Ἰωλκὸν οἰκούντων	τὸν	πατέρα θάπτει, τὸν δὲ Ἰάσονα
[1, 9]	παρελθοῦσα πείθει τὰς θυγατέρας αὐτοῦ	τὸν	πατέρα κρεουργῆσαι καὶ καθεψῆσαι, διὰ
[1, 9]	ἐποίησεν ἄρνα. αἱ δὲ πιστεύσασαι	τὸν	πατέρα κρεουργοῦσι καὶ καθέψουσιν. Ἄκαστος
[1, 8]	ὑπὸ Ἱπποστράτου τοῦ Ἀμαρυγκέως, Ἱππόνουν	τὸν	πατέρα πέμψαι πρὸς Οἰνέα πόρρω
[1, 9]	Ἰκάριος παῖδες ἐγένοντο. πολλοὶ δὲ	τὸν	Περιήρην λέγουσιν οὐκ Αἰόλου παῖδα
[1, 9]	περὶ τοῦ πλοῦ μαθεῖν ὑποθήσεσθαι	τὸν	πλοῦν ἔφη, τῶν ἁρπυιῶν αὐτὸν
[1, 9]	δὲ τῶν ἁρπυιῶν Φινεὺς ἐμήνυσε	τὸν	πλοῦν τοῖς Ἀργοναύταις, καὶ περὶ
[1, 7]	ἵππους ἀπέσφαξεν, ἑαυτὸν δ᾽ εἰς	τὸν	ποταμὸν ἔβαλε· καὶ καλεῖται Εὔηνος
[1, 8]	τὴν Τηλέφου ἑστίαν τῆς Ἀρκαδίας	τὸν	πρεσβύτην ἀπέκτειναν. Διομήδης δὲ τὸν
[1, 2]	οὓς κατέπιε· μεθ᾽ ὧν Ζεὺς	τὸν	πρὸς Κρόνον καὶ Τιτᾶνας ἐξήνεγκε
[1, 5]	παίδων δίφρον κατασκευάσασα πτηνῶν δρακόντων	τὸν	πυρὸν ἔδωκεν, ᾧ τὴν ὅλην
[1, 9]	Νεφέλης τέκνοις ἔπεισε τὰς γυναῖκας	τὸν	πυρὸν φρύγειν. λαμβάνουσαι δὲ κρύφα
[1, 9]	ἡ μὲν κατὰ Πελοπόννησον εἰς	τὸν	Τίγρην ποταμὸν ἐμπίπτει, ὃς νῦν
[1, 9]	σωθέντα τοῦ παιδὸς μέλη θάψας,	τὸν	τόπον προσηγόρευσε Τόμους. πολλοὺς δὲ
[1, 3]	μῆνιν Ἀφροδίτης (ὠνείδισε γὰρ αὐτῇ	τὸν	τοῦ Ἀδώνιδος ἔρωτα) συνελθοῦσα δὲ
[1, 9]	ξένους ἠνάγκαζε πυκτεύειν καὶ τοῦτον	τὸν	τρόπον ἀνῄρει. παραγενόμενος οὖν καὶ
[1, 8]	ἄτρωτος καὶ γενναῖος γενόμενος τόνδε	τὸν	τρόπον ἐτελεύτησεν. ἐτησίων καρπῶν ἐν
[1, 9]	συντυχόντι Ἡρακλεῖ. ζητούντων δὲ ἀμφοτέρων	τὸν	Ὕλαν ἡ ναῦς ἀνήχθη, καὶ
[1, 9]	ἔνιοί φασιν Ἀμφιθέαν, ἐγέννησεν Ὀφέλτην	τὸν	ὕστερον> κληθέντα Ἀρχέμορον. (Ἀδμήτου δὲ
[1, 9]	καὶ μηδὲν παθεῖν, δούσας ὅρκον	τὸν	Φινέα μηκέτι ἀδικῆσαι. (ἀπαλλαγεὶς δὲ
[1, 7]	Ἰφιανάσσης, Αἰτωλός, ὃς ἀποκτείνας Ἆπιν	τὸν	Φορωνέως καὶ φυγὼν εἰς τὴν
[1, 9]	τοῦτο πεμπόμενος Ἰάσων Ἄργον παρεκάλεσε	τὸν	Φρίξου, κἀκεῖνος Ἀθηνᾶς ὑποθεμένης πεντηκόντορον
[1, 9]	ἐπὶ τὸ δέρας ἤγαγε, καὶ	τὸν	φυλάσσοντα δράκοντα κατακοιμίσασα τοῖς φαρμάκοις
[1, 9]	τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἠγνόει	τὸν	χρησμόν, αὖθις δὲ ὕστερον αὐτὸν
[1, 9]	θεασάμενος δὲ Πελίας αὐτὸν καὶ	τὸν	χρησμὸν συμβαλὼν ἠρώτα προσελθών, τί
[1, 9]	θυγατέρων Χαλκιόπην δίδωσιν. ὁ δὲ	τὸν	χρυσόμαλλον κριὸν Διὶ θύει φυξίῳ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/11/2005