Chapitre |
[1] |
πάνυ
μὲν
οὖν,
ἔφη:
τὰ
|
δέ |
γε
βλάπτοντα
ζημίαν
ἔγωγε
νομίζω |
[17] |
γὰρ
ἑώρακα,
ἔφην
ἐγώ.
ῥίπτειν
|
δέ |
γε,
ἔφη,
οἱ
μὲν
ὁμαλῶς |
[8] |
ἐν
χώρᾳ
κεῖται
τεταγμένῃ.
ἄνθρωπον
|
δέ |
γε
ζητῶν,
καὶ
ταῦτα
ἐνίοτε |
[17] |
πάνυ
μὲν
οὖν,
ἔφη:
ἂν
|
δέ |
γε
ᾖ,
ἔφη,
ἡ
γῆ |
[20] |
ἄλλας
οἰκοδομῶσι.
νὴ
Δία,
ἐγὼ
|
δέ |
γέ
σοι,
ἔφην,
ὦ
Ἰσχόμαχε, |
[20] |
ἄλλον
τοι
εὐθὺς
ἀντεωνεῖτο,
ἀργὸν
|
δέ, |
διὰ
τὴν
φιλεργίαν.
λέγεις,
ἔφην |
[12] |
ἐπιτρόπους
ἐν
τοῖς
ἀγροῖς.
πότερα
|
δέ, |
ἐγὼ
ἔφην,
ὦ
Ἰσχόμαχε,
ὅταν |
[9] |
ὧν
σὺ
ἐσπούδαζες
διδάσκων;
τί
|
δέ, |
εἰ
μὴ
ὑπισχνεῖτό
γε
ἐπιμελήσεσθαι |
[9] |
γυνή
πώς
σοι
ὑπήκουε;
τί
|
δέ, |
ἔφη,
εἰ
μὴ
εἶπέ
γέ |
[10] |
ἐγώ,
πρὸς
ταῦτα
ἀπεκρίνατο;
τί
|
δέ, |
ἔφη,
εἰ
μὴ
τοῦ
λοιποῦ |
[19] |
γε
οὕτω
καταφανὲς
ὄν.
τί
|
δέ, |
ἔφη,
ξηροτέραν
καὶ
ὑγροτέραν
γῆν |
[8] |
καὶ
ὅπου
ἕκαστον
τέτακται.
εἶδον
|
δέ, |
ἔφη
ὁ
Ἰσχόμαχος,
καὶ
ἐξετάζοντα |
[8] |
ἐν
τῷ
πλοίῳ
χρῆσθαι.
θαυμάσας
|
δέ, |
ἔφη,
τὴν
ἐπίσκεψιν
αὐτοῦ
ἠρόμην |
[17] |
ἔφην
ἐγώ,
τὴν
γῆν.
τί
|
δέ, |
ἔφη,
τῷ
ἐψιλωμένῳ
τὰς
ῥίζας; |
[7] |
προσήκοντα
ἑκάτερον
ἡμῶν
διαπράττεσθαι.
συνεπαινεῖ
|
δέ, |
ἔφη
φάναι,
καὶ
ὁ
νόμος |
[7] |
ἐλλείπεται
τὸ
ἕτερον
δυνάμενον.
ταῦτα
|
δέ, |
ἔφην,
δεῖ
ἡμᾶς,
ὦ
γύναι, |
[12] |
ἐπιμελητὰς
τούτων
τινὰς
καθιστάναι.
τί
|
δέ, |
ἔφην
ἐγώ,
οἵτινες
αὖ
ἐρωτικῶς |
[19] |
οὐδὲν
ᾗ
δεῖ
φυτεύειν:
ἐπεὶ
|
δέ |
με
καθ'
ἓν
ἕκαστον
ἐπεχείρησας |
[12] |
ἀξίαν
ἐπιθεῖναι
τῷ
ἀμελοῦντι.
καλῶς
|
δέ |
μοι
δοκεῖ
ἔχειν,
ἔφη
ὁ |
[1] |
ἐπίσταιτο
χρῆσθαι
αὐτῷ.
καὶ
σὺ
|
δέ |
μοι
δοκεῖς
οὕτω
συνομολογεῖν,
ἀφ' |
[7] |
τὰ
τῆς
γυναικὸς
ἔργα.
δοκεῖ
|
δέ |
μοι,
ἔφην,
καὶ
ἡ
τῶν |
[20] |
σαφηνίζει
τε
καὶ
ἀληθεύει.
δοκεῖ
|
δέ |
μοι
ἡ
γῆ
καὶ
τοὺς |
[11] |
τοὺς
τοιούτους
πολλοὶ
δυνάμεθα:
σὺ
|
δέ |
μοι
λέξον,
ὦ
Ἰσχόμαχε,
ἀφ' |
[7] |
τὰ
πλείονος
ἄξια
συμβάλλεται.
ἀπεκρίνατο
|
δέ |
μοι,
ὦ
Σώκρατες,
πρὸς
ταῦτα |
[10] |
φαίνεσθαι
τῇ
ἀληθείᾳ.
καὶ
ὄψις
|
δέ, |
ὁπόταν
ἀνταγωνίζηται
διακόνῳ
καθαρωτέρα
οὖσα |
[9] |
τῇ
οἰκίᾳ
εἶναι,
καὶ
ἐξετάζειν
|
δέ, |
ὅταν
δόξῃ
αὐτῇ,
τὰ
σκεύη, |
[15] |
ἀκούσαντα
ἀποτρέπεσθαι
τοῦ
ἐρωτήματος:
σὺ
|
δέ, |
ὅτι
εὐπετές
ἐστι
μαθεῖν,
διὰ |
[21] |
ἀνθρώπων
πράττεται,
καὶ
ἐν
γεωργίᾳ
|
δέ. |
οὐ
μέντοι
μὰ
Δία
τοῦτό |
[1] |
~Οἰκονομικός.
~ἤκουσα
|
δέ |
ποτε
αὐτοῦ
καὶ
περὶ
οἰκονομίας |
[8] |
ὥστε
μὴ
ἀπορεῖν
χρῆσθαι.
καλλίστην
|
δέ |
ποτε
καὶ
ἀκριβεστάτην
ἔδοξα
σκευῶν |
[3] |
οὐδὲν
οἷον
τὸ
ἐπισκοπεῖσθαι.
συστήσω
|
δέ |
σοι
ἐγὼ
καὶ
Ἀσπασίαν,
ἣ |
[3] |
πραττομένων
οἱ
οἶκοι
μειοῦνται.
οἶμαι
|
δέ |
σοι
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐπιστημῶν |
[6] |
τε
καὶ
πόλεων
συνεπιμελεῖσθαι.
συμπαροξύνειν
|
δέ |
τι
ἐδόκει
ἡμῖν
καὶ
εἰς |
[5] |
ἐρημίᾳ
τὴν
ἀσφάλειαν
συμπαρέχουσαι.
παρορμᾷ
|
δέ |
τι
καὶ
εἰς
τὸ
ἀρήγειν |
[4] |
ὅσα
ἡ
γῆ
φύει.
φασὶ
|
δέ |
τινες,
ἔφη
ὁ
Σωκράτης,
ὦ |
[18] |
τὸ
κενὸν
τῆς
ἅλω.
ἂν
|
δέ |
τις,
ἔφη,
λικμᾷ
ἐκ
τοῦ |
[20] |
μὲν
οἱ
δ'
οὔ.
εἰ
|
δέ |
τις
παντάπασιν
ἀγνὼς
εἴη
τί |
[7] |
ἢ
τῶν
ἔξω
ἐπιμελεῖσθαι.
εἰ
|
δέ |
τις
παρ'
ἃ
ὁ
θεὸς |
[9] |
ποιοῦντα
τὰ
νόμιμα
ἐπαινοῦσιν,
ἂν
|
δέ |
τις
παρὰ
τοὺς
νόμους
ποιῇ, |
[7] |
ἐξῇ
σοι
εὖ
ποιῆσαι,
ἐὰν
|
δέ |
τις
πονηρὸς
φαίνηται,
ἐξῇ
σοι |
[19] |
Δί'
ἔγωγ'
ἔφην,
πενθημιποδίου.
τί
|
δέ, |
τὸ
πλάτος
ἤδη
τινὰ
τριπόδου |
[7] |
εἰ
τοῦτό
γε
ποιοῦσιν.
ἄλλαι
|
δέ |
τοι,
ἔφην
ἐγώ,
ἴδιαι
ἐπιμέλειαι, |
[8] |
ἀεὶ
ὄπισθεν
ἐπέρχονται.
καὶ
τριήρης
|
δέ |
τοι
ἡ
σεσαγμένη
ἀνθρώπων
διὰ |
[14] |
αὑτῷ
σύμφορα
ταῦτα
ποιεῖ.
~ὅταν
|
δέ, |
ὦ
Ἰσχόμαχε,
ἔφην
ἐγώ,
καὶ |
[20] |
ἀκούσας
τοῦτο
ἠρόμην
αὐτόν:
πότερα
|
δέ, |
ὦ
Ἰσχόμαχε,
ὁπόσους
ἐξειργάσατο
χώρους |
[5] |
γὰρ
ὢν
ἀνὴρ
εὐδαιμονεῖς.
~ταῦτα
|
δέ, |
ὦ
Κριτόβουλε,
ἐγὼ
διηγοῦμαι,
ἔφη |