HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τἀναγκαῖα 1
τἀναντία 2
τάξον 1
τὰς 29
τάττειν 1
τάττω 1
ταῦθ 1

Fréquences [« »]
29 γάρ
28 οὕτω
28 ὥσπερ
29 τὰς
29 ταῦτα
31 ἀλλ
31 εἰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre VI

τὰς

Livre, Chap.

[6, 508]   ἡλιοειδέστατόν γε οἶμαι τῶν περὶ τὰς αἰσθήσεις ὀργάνων. Πολύ γε. Οὐκοῦν

[6, 504]   μὴ μεγίστας ἀξιοῦν εἶναι καὶ τὰς ἀκριβείας; Καὶ μάλα, ἔφη, (ἄξιον

[6, 495]   ὅμως γὰρ δὴ πρός γε τὰς ἄλλας τέχνας καίπερ οὕτω πραττούσης

[6, 506]   Τί δέ; εἶπον· οὐκ ᾔσθησαι τὰς ἄνευ ἐπιστήμης δόξας, ὡς πᾶσαι

[6, 510]   σε εἰδέναι ὅτι οἱ περὶ τὰς γεωμετρίας τε καὶ λογισμοὺς καὶ

[6, 507]   ὁρᾶσθαί φαμεν, νοεῖσθαι δ’ οὔ, τὰς δ’ αὖ ἰδέας νοεῖσθαι μέν,

[6, 485]   αὐτῆς καθ’ αὑτὴν εἶεν ἄν, τὰς δὲ διὰ τοῦ σώματος ἐκλείποιεν,

[6, 503]   καὶ νεανικοί τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς τὰς διανοίας οἷοι κοσμίως μετὰ ἡσυχίας

[6, 491]   φιλοσοφίᾳ προσῆψαν. Τίνας δέ, ἔφη, τὰς διαφθορὰς λέγεις; Εγώ σοι, εἶπον,

[6, 508]   καὶ ἀμβλυώττει ἄνω καὶ κάτω τὰς δόξας μεταβάλλον, καὶ ἔοικεν αὖ

[6, 509]   ἕτερον τμῆμα εἰκόνες— λέγω δὲ τὰς εἰκόνας ~πρῶτον (μὲν τὰς σκιάς,

[6, 491]   καὶ τὰς ψυχὰς οὕτω φῶμεν τὰς εὐφυεστάτας κακῆς παιδαγωγίας τυχούσας διαφερόντως

[6, 503]   τοὺς φόβους δυσκίνητα ὄντα, πρὸς τὰς μαθήσεις αὖ ποιεῖ ταὐτόν· δυσκινήτως

[6, 491]   καλοῦσι· ~καὶ μετὰ (τοῦτο αὖ τὰς μιμουμένας ταύτην καὶ εἰς τὸ

[6, 488]   τὴν κυβερνητικήν. τοιούτων δὴ περὶ τὰς ναῦς γιγνομένων τὸν ὡς ἀληθῶς

[6, 493]   θρέμματος μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ τρεφομένου τὰς ὀργάς τις καὶ (ἐπιθυμίας κατεμάνθανεν,

[6, 501]   δι’ ὃν ἐκεῖνοι ἐχαλέπαινον ὅτι τὰς πόλεις αὐτῷ παρεδίδομεν, καί τι

[6, 495]   οἱ τὰ μέγιστα κακὰ ἐργαζόμενοι τὰς πόλεις γίγνονται καὶ τοὺς ἰδιώτας,

[6, 488]   πάθος τῶν ἐπιεικεστάτων, ὃ πρὸς τὰς πόλεις πεπόνθασιν, ὥστε οὐδ’ ἔστιν

[6, 510]   δὲ τὰς εἰκόνας ~πρῶτον (μὲν τὰς σκιάς, ἔπειτα τὰ ἐν τοῖς

[6, 489]   πάντα τὸν ἄρχεσθαι δεόμενον ἐπὶ τὰς τοῦ ἄρχειν δυναμένου, οὐ τὸν

[6, 489]   αὑτοῦ οὐδὲ τοὺς σοφοὺς ἐπὶ τὰς τῶν πλουσίων θύρας ἰέναι, ἀλλ’

[6, 511]   ἅπτεται τῇ τοῦ διαλέγεσθαι δυνάμει, τὰς ὑποθέσεις ποιούμενος οὐκ ἀρχὰς ἀλλὰ

[6, 490]   ἐγώ, τῆς φύσεως δεῖ θεάσασθαι τὰς φθοράς, ὡς διόλλυται ἐν πολλοῖς,

[6, 495]   δὴ ἐφιέμενοι πολλοὶ ἀτελεῖς μὲν τὰς φύσεις, ὑπὸ δὲ τῶν τεχνῶν

[6, 502]   γενόμενοι βασιλέων ἔκγονοι ἢ δυναστῶν τὰς φύσεις φιλόσοφοι; Οὐδ’ ἂν εἷς,

[6, 508]   τις αὐτοὺς τρέπῃ ὧν ἂν τὰς χρόας τὸ ἡμερινὸν φῶς ἐπέχῃ,

[6, 491]   δ’ ἐγώ, ὦ Αδείμαντε, καὶ τὰς ψυχὰς οὕτω φῶμεν τὰς εὐφυεστάτας

[6, 495]   τὰ σώματα λελώβηνται, οὕτω (καὶ τὰς ψυχὰς συγκεκλασμένοι τε καὶ ἀποτεθρυμμένοι

Livre, Chap.
[6, 508]	ἡλιοειδέστατόν γε οἶμαι τῶν περὶ	τὰς	αἰσθήσεις ὀργάνων. Πολύ γε. Οὐκοῦν
[6, 504]	μὴ μεγίστας ἀξιοῦν εἶναι καὶ	τὰς	ἀκριβείας; Καὶ μάλα, ἔφη, (ἄξιον
[6, 495]	ὅμως γὰρ δὴ πρός γε	τὰς	ἄλλας τέχνας καίπερ οὕτω πραττούσης
[6, 506]	Τί δέ; εἶπον· οὐκ ᾔσθησαι	τὰς	ἄνευ ἐπιστήμης δόξας, ὡς πᾶσαι
[6, 510]	σε εἰδέναι ὅτι οἱ περὶ	τὰς	γεωμετρίας τε καὶ λογισμοὺς καὶ
[6, 507]	ὁρᾶσθαί φαμεν, νοεῖσθαι δ’ οὔ,	τὰς	δ’ αὖ ἰδέας νοεῖσθαι μέν,
[6, 485]	αὐτῆς καθ’ αὑτὴν εἶεν ἄν,	τὰς	δὲ διὰ τοῦ σώματος ἐκλείποιεν,
[6, 503]	καὶ νεανικοί τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς	τὰς	διανοίας οἷοι κοσμίως μετὰ ἡσυχίας
[6, 491]	φιλοσοφίᾳ προσῆψαν. Τίνας δέ, ἔφη,	τὰς	διαφθορὰς λέγεις; Εγώ σοι, εἶπον,
[6, 508]	καὶ ἀμβλυώττει ἄνω καὶ κάτω	τὰς	δόξας μεταβάλλον, καὶ ἔοικεν αὖ
[6, 509]	ἕτερον τμῆμα εἰκόνες— λέγω δὲ	τὰς	εἰκόνας ~πρῶτον (μὲν τὰς σκιάς,
[6, 491]	καὶ τὰς ψυχὰς οὕτω φῶμεν	τὰς	εὐφυεστάτας κακῆς παιδαγωγίας τυχούσας διαφερόντως
[6, 503]	τοὺς φόβους δυσκίνητα ὄντα, πρὸς	τὰς	μαθήσεις αὖ ποιεῖ ταὐτόν· δυσκινήτως
[6, 491]	καλοῦσι· ~καὶ μετὰ (τοῦτο αὖ	τὰς	μιμουμένας ταύτην καὶ εἰς τὸ
[6, 488]	τὴν κυβερνητικήν. τοιούτων δὴ περὶ	τὰς	ναῦς γιγνομένων τὸν ὡς ἀληθῶς
[6, 493]	θρέμματος μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ τρεφομένου	τὰς	ὀργάς τις καὶ (ἐπιθυμίας κατεμάνθανεν,
[6, 501]	δι’ ὃν ἐκεῖνοι ἐχαλέπαινον ὅτι	τὰς	πόλεις αὐτῷ παρεδίδομεν, καί τι
[6, 495]	οἱ τὰ μέγιστα κακὰ ἐργαζόμενοι	τὰς	πόλεις γίγνονται καὶ τοὺς ἰδιώτας,
[6, 488]	πάθος τῶν ἐπιεικεστάτων, ὃ πρὸς	τὰς	πόλεις πεπόνθασιν, ὥστε οὐδ’ ἔστιν
[6, 510]	δὲ τὰς εἰκόνας ~πρῶτον (μὲν	τὰς	σκιάς, ἔπειτα τὰ ἐν τοῖς
[6, 489]	πάντα τὸν ἄρχεσθαι δεόμενον ἐπὶ	τὰς	τοῦ ἄρχειν δυναμένου, οὐ τὸν
[6, 489]	αὑτοῦ οὐδὲ τοὺς σοφοὺς ἐπὶ	τὰς	τῶν πλουσίων θύρας ἰέναι, ἀλλ’
[6, 511]	ἅπτεται τῇ τοῦ διαλέγεσθαι δυνάμει,	τὰς	ὑποθέσεις ποιούμενος οὐκ ἀρχὰς ἀλλὰ
[6, 490]	ἐγώ, τῆς φύσεως δεῖ θεάσασθαι	τὰς	φθοράς, ὡς διόλλυται ἐν πολλοῖς,
[6, 495]	δὴ ἐφιέμενοι πολλοὶ ἀτελεῖς μὲν	τὰς	φύσεις, ὑπὸ δὲ τῶν τεχνῶν
[6, 502]	γενόμενοι βασιλέων ἔκγονοι ἢ δυναστῶν	τὰς	φύσεις φιλόσοφοι; Οὐδ’ ἂν εἷς,
[6, 508]	τις αὐτοὺς τρέπῃ ὧν ἂν	τὰς	χρόας τὸ ἡμερινὸν φῶς ἐπέχῃ,
[6, 491]	δ’ ἐγώ, ὦ Αδείμαντε, καὶ	τὰς	ψυχὰς οὕτω φῶμεν τὰς εὐφυεστάτας
[6, 495]	τὰ σώματα λελώβηνται, οὕτω (καὶ	τὰς	ψυχὰς συγκεκλασμένοι τε καὶ ἀποτεθρυμμένοι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/03/2006