Pages |
[497] |
εὖ
γε
πράττοντα
κακῶς
(πράττειν
|
ἅμα |
ἀδύνατον
φῂς
εἶναι.
~(Καλλίκλης)
φημὶ |
[496] |
ἀπαλλάττεται
~τῶν
ὀφθαλμῶν
καὶ
τελευτῶν
|
ἅμα |
ἀμφοτέρων
ἀπήλλακται;
~(Καλλίκλης)
ἥκιστά
γε. |
[495] |
καὶ
νοσεῖ
ὁ
ἄνθρωπος,
~οὐδὲ
|
ἅμα |
ἀπαλλάττεται
ὑγιείας
τε
καὶ
νόσου. |
[452] |
μὲν
~ἐλευθερίας
αὐτοῖς
τοῖς
ἀνθρώποις,
|
ἅμα |
δὲ
τοῦ
ἄλλων
ἄρχειν
ἐν |
[495] |
ἔχει
καὶ
νόσου;
οὐ
γὰρ
|
ἅμα |
δήπου
ὑγιαίνει
τε
καὶ
νοσεῖ |
[497] |
σοφὸς
(ὤν
με
νουθετεῖς.
οὐχ
|
ἅμα |
διψῶν
τε
ἕκαστος
~ἡμῶν
πέπαυται |
[496] |
ἅμα
τε
ἀπαλλάττεται
ἄνθρωπος
καὶ
|
ἅμα |
ἔχει,
δῆλον
~ὅτι
ταῦτά
γε |
[497] |
τε
ἕκαστος
~ἡμῶν
πέπαυται
καὶ
|
ἅμα |
ἡδόμενος
διὰ
τοῦ
πίνειν;
~(Καλλίκλης) |
[508] |
καὶ
κάκιον,
καὶ
κλέπτειν
γε
|
ἅμα |
~καὶ
ἀνδραποδίζεσθαι
καὶ
τοιχωρυχεῖν
καὶ |
[523] |
ὑπό
τε
τούτων
~ἐκπλήττονται,
καὶ
|
ἅμα |
καὶ
αὐτοὶ
ἀμπεχόμενοι
δικάζουσι,
πρὸ |
[520] |
ἢ
τῷ
αὐτῷ
λόγῳ
τούτῳ
|
ἅμα |
καὶ
~ἑαυτῶν
κατηγορεῖν
ὅτι
οὐδὲν |
[466] |
~εἶεν,
ὦ
φίλε·
ἔπειτα
δύο
|
ἅμα |
με
ἐρωτᾷς;
~(Πῶλος)
πῶς
δύο; |
[452] |
ἀληθείᾳ
μέγιστον
ἀγαθὸν
καὶ
αἴτιον
|
ἅμα |
μὲν
~ἐλευθερίας
αὐτοῖς
τοῖς
ἀνθρώποις, |
[520] |
συνθέμενος
αὐτῷ
μισθὸν
ὅτι
μάλιστα
|
ἅμα |
μεταδιδοὺς
~τοῦ
τάχους
λαμβάνοι
(τὸ |
[496] |
συμβαῖνον,
ὅτι
λυπούμενον
χαίρειν
λέγεις
|
ἅμα, |
ὅταν
διψῶντα
~πίνειν
λέγῃς;
ἢ |
[497] |
οὖν
ἀπέλιπες
ἀποκρίνου,
εἰ
οὐχ
|
ἅμα |
παύεται
διψῶν
~ἕκαστος
ἡμῶν
καὶ |
[497] |
τῶν
ἄλλων
ἐπιθυμιῶν
καὶ
ἡδονῶν
|
ἅμα |
παύεται;
~(Καλλίκλης)
ἔστι
ταῦτα.
~(Σωκράτης) |
[497] |
τῶν
λυπῶν
(καὶ
τῶν
ἡδονῶν
|
ἅμα |
παύεται;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ |
[497] |
τοῖς
ἀνιαροῖς.
~τῶν
μὲν
γὰρ
|
ἅμα |
παύεται,
τῶν
δὲ
οὔ,
ὡς |
[497] |
ἀγαθῶν
γε
καὶ
κακῶν
οὐχ
|
ἅμα |
παύεται,
ὡς
σὺ
ὡμολόγεις·
νῦν |
[496] |
~ἐὰν
εὕρωμεν
ἄρα
ἄττα
ὧν
|
ἅμα |
τε
ἀπαλλάττεται
ἄνθρωπος
καὶ
ἅμα |
[496] |
οὐ
δήπου
καὶ
ὑγιαίνει
γε
|
ἅμα |
τοὺς
αὐτούς;
~(Καλλίκλης)
οὐδ'
ὁπωστιοῦν. |
[496] |
διψῶντα
~πίνειν
λέγῃς;
ἢ
οὐχ
|
ἅμα |
τοῦτο
γίγνεται
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[501] |
πολλάς.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
ἁθρόαις
|
ἅμα |
χαρίζεσθαι
ἔστι,
μηδὲν
σκοπούμενον
τὸ |