HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, Les Mémorables, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  42 formes différentes pour 65 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, chapitre
[1, 2]   ἄδικος γένοιτο, οὐδὲ σώφρων  ὑβριστής,   οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν ὧν μάθησίς
[1, 2]   δημοκρατίᾳ πάντων ἀκρατέστατός τε καὶ  ὑβριστότατος.   (Ἐγὼ δ᾽ εἰ μέν τι
[1, 6]   μου φαυλίζεις ὡς ἧττον μὲν  ὑγιεινὰ   ἐσθίοντος ἐμοῦ σοῦ, ἧττον
[1, 2]   ἐδοκίμαζε· ταύτην γὰρ τὴν ἕξιν  ὑγιεινήν   τε ἱκανῶς εἶναι καὶ τὴν
[1, 3]   ἐν τοσούτῳ χρόνῳ (τὸ δῆγμα)  ὑγιὴς   γένοιο. (Οὕτω δὴ καὶ ἀφροδισιάζειν
[1, 4]   σώματι πολλῆς οὔσης ἔχεις καὶ  ὑγροῦ   βραχὺ πολλοῦ ὄντος καὶ τῶν
[1, 1]   ὅταν βούλωνται, καὶ ἀνέμους καὶ  ὕδατα   καὶ ὥρας καὶ ὅτου ἂν
[1, 2]   ἐπιθυμῶν Εὐθυδήμῳ προσκνῆσθαι ὥσπερ τὰ  ὕδια   τοῖς λίθοις. (Ἐξ ὧν δὴ
[1, 2]   δύνανται. (Δι᾽ καὶ τοὺς  υἱεῖς   οἱ πατέρες, κἂν ὦσι σώφρονες,
[1, 2]   γε πατέρες αὐτοὶ συνόντες τοῖς  υἱέσι,   τῶν παίδων πλημμελούντων, οὐκ αἰτίαν
[1, 2]   καὶ τοῦ Εὐθυδήμου εἰπεῖν ὅτι  ὑικὸν   αὐτῷ δοκοίη πάσχειν Κριτίας,
[1, 3]   πυθόμενος ὅτι ἐφίλησε τὸν Ἀλκιβιάδου  υἱὸν   καλὸν ὄντα, παρόντος τοῦ Κριτοβούλου
[1, 3]   οὗτος, ἔφη, ἐτόλμησε τὸν Ἀλκιβιάδου  υἱὸν   φιλῆσαι, ὄντα εὐπροσωπότατον καὶ ὡραιότατον;
[1, 2]   τοῦτο βούλομαι σαφῶς μαθεῖν παρ᾽  ὑμῶν,   πότερον τὴν τῶν λόγων τέχνην
[1, 3]   ἅπτεσθαι, διὰ ταῦτα οὐ γενέσθαι  ὗν.   (Τοιαῦτα μὲν περὶ τούτων ἔπαιζεν
[1, 2]   τε ὑπὸ ἀδελφοῦ ἐάν τε  ὑπ᾽   ἄλλου τινὸς βούληται τιμᾶσθαι, μὴ
[1, 2]   δὲ Κριτίου τοῖς τοιούτοις οὐχ  ὑπακούοντος   οὐδὲ ἀποτρεπομένου, λέγεται τὸν Σωκράτην
[1, 6]   εἶπε· Δοκεῖς μοι, Ἀντιφῶν,  ὑπειληφέναι   με οὕτως ἀνιαρῶς ζῆν, ὥστε
[1, 2]   (Ἐπεὶ τοίνυν τάχιστα τῶν πολιτευομένων  ὑπέλαβον   κρείττονες εἶναι, Σωκράτει μὲν οὐκέτι
[1, 3]   ἐργωδέστατόν ἐστιν, ὥστε φυλάξασθαι τὸ  ὑπὲρ   τὸν κόρον ἐμπίμπλασθαι, τοῦτο ῥᾳδίως
[1, 3]   ἐγκρατῆ ὄντα καὶ ἀποσχόμενον τοῦ  ὑπὲρ   τὸν κόρον τῶν τοιούτων ἅπτεσθαι,
[1, 1]   ἦν ὅπως ἐγίγνωσκεν, οὐδὲν θαυμαστὸν  ὑπὲρ   τούτων περὶ αὐτοῦ παραγνῶναι τοὺς
[1, 4]   ἐμφῦσαι, ὀφρύσι τε ἀπογεισῶσαι τὰ  ὑπὲρ   τῶν ὀμμάτων, ὡς μηδ᾽
[1, 2]   ἄλλως ἤρεσκεν, εἴ τε προσέλθοιεν,  ὑπὲρ   ὧν ἡμάρτανον ἐλεγχόμενοι ἤχθοντο· τὰ
[1, 2]   οὐκ ἐπῄνει· τὸ μὲν οὖν  ὑπερεσθίοντα   ὑπερπονεῖν ἀπεδοκίμαζε, τὸ δὲ ὅσα
[1, 3]   ἀδοξίαν· αὐτὸς δὲ πάντα τἀνθρώπινα  ὑπερεώρα   πρὸς τὴν παρὰ τῶν θεῶν
[1, 2]   Σωκράτους γεγονότε, τί θαυμαστὸν εἰ  ὑπερηφάνω   ἐγενέσθην; (Εἶτα, εἰ μέν τι
[1, 4]   πλέον ποιεῖ δύνασθαι καὶ τὰ  ὕπερθεν   μᾶλλον θεᾶσθαι καὶ ἧττον κακοπαθεῖν
[1, 4]   δοκεῖς συναρπάσαι, καὶ τάδε τὰ  ὑπερμεγέθη   καὶ πλῆθος ἄπειρα δι᾽ ἀφροσύνην
[1, 2]   νὴ Δία, κατήγορος ἔφη,  ὑπερορᾶν   ἐποίει τῶν καθεστώτων νόμων τοὺς
[1, 4]   Οὔτοι, ἔφη, ἐγώ, Σώκρατες,  ὑπερορῶ   τὸ δαιμόνιον, ἀλλ᾽ ἐκεῖνο μεγαλοπρεπέστερον
[1, 2]   ἐπῄνει· τὸ μὲν οὖν ὑπερεσθίοντα  ὑπερπονεῖν   ἀπεδοκίμαζε, τὸ δὲ ὅσα ἡδέως
[1, 2]   κἀγαθοὺς ἔσεσθαι· (καίτοι γε οὐδεπώποτε  ὑπέσχετο   διδάσκαλος εἶναι τούτου, ἀλλὰ τῷ
[1, 5]   ἀφροδισίων πόνου  ὕπνου,   τοῦτον ἂν αἱροίμεθα; Καὶ πῶς
[1, 6]   δὲ μὴ δουλεύειν γαστρὶ μηδ᾽  ὕπνῳ   καὶ λαγνείᾳ οἴει τι ἄλλο
[1, 4]   δέῃ, ἀναπετάννυται, ἐν δὲ τῷ  ὕπνῳ   συγκλείεται, ὡς δ᾽ ἂν μηδὲ
[1, 2]   τε ὑπὸ πατρὸς ἐάν τε  ὑπὸ   ἀδελφοῦ ἐάν τε ὑπ᾽ ἄλλου
[1, 4]   γε μὴ τύχῃ τινί, ἀλλ᾽  ὑπὸ   γνώμης ταῦτα γίγνεται. Τῶν δὲ
[1, 2]   καὶ δυνατῶν (κολακεύειν) ἀνθρώπων διαθρυπτόμενος,  ὑπὸ   δὲ τοῦ δήμου τιμώμενος καὶ
[1, 6]   ὡς οὐδ᾽ ἂν εἷς δοῦλος  ὑπὸ   δεσπότῃ διαιτώμενος μείνειε· σῖτά τε
[1, 1]   ἀμφότερα ταῦτα, εἰ προαγορεύων ὡς  ὑπὸ   θεοῦ φαινόμενα καὶ ψευδόμενος ἐφαίνετο.
[1, 2]   καὶ ὠφελιμώτατον, ὅπως, ἐάν τε  ὑπὸ   πατρὸς ἐάν τε ὑπὸ ἀδελφοῦ
[1, 2]   δ᾽ ἐπὶ δυνάμει, διατεθρυμμένω δὲ  ὑπὸ   πολλῶν ἀνθρώπων, ἐπὶ δὲ πᾶσι
[1, 2]   τῇ πόλει καὶ τοῖς συμμάχοις  ὑπὸ   πολλῶν καὶ δυνατῶν (κολακεύειν) ἀνθρώπων
[1, 2]   δ᾽ αὖ διὰ μὲν κάλλος  ὑπὸ   πολλῶν καὶ σεμνῶν γυναικῶν θηρώμενος,
[1, 2]   οἶμαι αὐτοὺς ἤδη κατατετρῖφθαι διαθρυλουμένους  ὑπὸ   σοῦ. Οὐκοῦν, ἔφη Σωκράτης,
[1, 2]   φοβουμένω μὴ ζημιοῖντο παίοιντο  ὑπὸ   Σωκράτους, ἀλλ᾽ οἰομένω τότε κράτιστον
[1, 1]   (Ἀλλ᾽ οἱ μὲν πλεῖστοί φασιν  ὑπό   τε τῶν ὀρνίθων καὶ τῶν
[1, 2]   τούτῳ χρώμενος, ὡς τὸν ἀμαθέστερον  ὑπὸ   τοῦ σοφωτέρου νόμιμον εἴη δεδέσθαι.
[1, 4]   τοὺς συνόντας ἐδόκει ποιεῖν ὁπότε  ὑπὸ   τῶν ἀνθρώπων ὁρῷντο, ἀπέχεσθαι τῶν
[1, 2]   ἂν καὶ αὐτὸν ᾤετο δεδέσθαι  ὑπὸ   τῶν ἐπισταμένων μὴ αὐτὸς
[1, 3]   μωρίαν κατηγόρει, οἵτινες παρὰ τὰ  ὑπὸ   τῶν θεῶν σημαινόμενα ποιοῦσί τι,
[1, 2]   ἀλλὰ τὸ κοινῇ τοῖς φιλοσόφοις  ὑπὸ   τῶν πολλῶν ἐπιτιμώμενον ἐπιφέρων αὐτῷ
[1, 1]   διελέγετο σκοπῶν ὅπως καλούμενος  ὑπὸ   τῶν σοφιστῶν κόσμος ἔχει καὶ
[1, 2]   ἀλαζονικὸς ἦν οὔτ᾽ ἀμπεχόνῃ οὔθ᾽  ὑποδέσει   οὔτε τῇ ἄλλῃ διαίτῃ. Οὐ
[1, 6]   καὶ θάλπους ἕνεκα μεταβάλλονται, καὶ  ὑποδήματα   ὑποδοῦνται, ὅπως μὴ διὰ τὰ
[1, 6]   θάλπους ἕνεκα μεταβάλλονται, καὶ ὑποδήματα  ὑποδοῦνται,   ὅπως μὴ διὰ τὰ λυποῦντα
[1, 3]   τὸν δὲ Ὀδυσσέα Ἑρμοῦ τε  ὑποθημοσύνῃ   καὶ αὐτὸν ἐγκρατῆ ὄντα καὶ
[1, 1]   καὶ θυσίαις. Οὗτοί τε γὰρ  ὑπολαμβάνουσιν   οὐ τοὺς ὄρνιθας οὐδὲ τοὺς
[1, 3]   δοκῶ μοι τὸν κίνδυνον τοῦτον  ὑπομεῖναι.   (Ὦ τλῆμον, ἔφη Σωκράτης,
[1, 3]   ἔφη ἐπισκώπτων καὶ τὴν Κίρκην  ὗς   ποιεῖν τοιούτοις πολλοῖς δειπνίζουσαν· τὸν
[1, 2]   παῖς αὐτοῦ συνδιατρίβων τῳ σωφρονῇ,  ὕστερον   δὲ ἄλλῳ τῳ συγγενόμενος πονηρὸς
[1, 2]   οὐχ ὅσῳ ἂν παρὰ τῷ  ὑστέρῳ   χείρων φαίνηται, τοσούτῳ μᾶλλον ἐπαινεῖ
[1, 5]   ἡμῖν γενομένου βουλοίμεθα ἑλέσθαι ἄνδρα,  ὑφ᾽   οὗ μάλιστ᾽ ἂν αὐτοὶ μὲν
[1, 2]   εἶναι πιστεύων ἀμελῇ, ἀλλὰ πειρᾶται,  ὑφ᾽   ὧν ἂν βούληται τιμᾶσθαι, τούτοις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/11/2005