Livre, chapitre |
[1, 2] |
ὠφελοῦσιν,
ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
οἱ
|
ἰατροί, |
τοὺς
δὲ
οἱ
συνδικεῖν
ἐπιστάμενοι. |
[1, 2] |
καὶ
τύλους
ἀφαιροῦσι
καὶ
τοῖς
|
ἰατροῖς |
παρέχουσι
μετὰ
πόνων
τε
καὶ |
[1, 4] |
ἢ
ὅσα
ἂν
ἀκούσῃ
ἢ
|
ἴδῃ |
ἢ
μάθῃ
ἱκανωτέρα
ἐστὶ
διαμεμνῆσθαι; |
[1, 3] |
συμβουλεύω
σοι,
ὦ
Ξενοφῶν,
ὁπόταν
|
ἴδῃς |
τινὰ
καλόν,
φεύγειν
προτροπάδην.
Σοὶ |
[1, 2] |
πώποτε
αἴτιος
ἐγένετο·
οὐδὲ
μὴν
|
ἰδίᾳ |
γε
οὐδένα
πώποτε
ἀνθρώπων
οὔτε |
[1, 2] |
δ᾽
αὖ
δήμου
τ᾽
ἄνδρα
|
ἴδοι |
βοόωντά
τ᾽
ἐφεύροι,
τὸν
σκήπτρῳ |
[1, 2] |
αὐτός
τε
κάθησο
καὶ
ἄλλους
|
ἵδρυε |
λαούς.
Ὃν
δ᾽
αὖ
δήμου |
[1, 4] |
μηδ᾽
ὁ
ἐκ
τῆς
κεφαλῆς
|
ἱδρὼς |
κακουργῇ·
τὸ
δὲ
τὴν
ἀκοὴν |
[1, 3] |
τί
δή,
ἔφη
ὁ
Ξενοφῶν,
|
ἰδὼν |
ποιοῦντα
τοιαῦτα
κατέγνωκας
αὐτοῦ;
Οὐ |
[1, 3] |
ἔπους
τούτου·
Καδδύναμιν
δ᾽
ἔρδειν
|
ἱέρ᾽ |
ἀθανάτοισι
θεοῖσι,
Καὶ
πρὸς
φίλους |
[1, 1] |
δοκεῖν,
καὶ
τοὺς
μὲν
οὔθ᾽
|
ἱερὸν |
οὔτε
βωμὸν
οὔτ᾽
ἄλλο
τῶν |
[1, 2] |
ἢ
τοιχωρυχῶν
ἢ
ἀνδραποδιζόμενος
ἢ
|
ἱεροσυλῶν, |
τούτοις
θάνατός
ἐστιν
ἡ
ζημία· |
[1, 6] |
ἑλέσθαι
ἢ
ζῆν
ὥσπερ
ἐγώ.
|
Ἴθι |
οὖν
ἐπισκεψώμεθα
τί
χαλεπὸν
ᾔσθησαι |
[1, 4] |
δὲ
τοῦ
θεοῦ
φρόνησιν
μὴ
|
ἱκανὴν |
εἶναι
ἅμα
πάντων
ἐπιμελεῖσθαι.
(Ἂν |
[1, 4] |
τοῖς
ἀνθρώποις
δόξαν
ἐμφῦσαι
ὡς
|
ἱκανοί |
εἰσιν
εὖ
καὶ
κακῶς
ποιεῖν, |
[1, 4] |
προαγαγεῖν
δ᾽
ἐπ᾽
αὐτὴν
οὐχ
|
ἱκανόν, |
σκεψάμενοι
μὴ
μόνον
ἃ
ἐκεῖνος |
[1, 7] |
ἄξιος
ὢν
ἐξηπατήκοι
πείθων
ὡς
|
ἱκανὸς |
εἴη
τῆς
πόλεως
ἡγεῖσθαι.
Ἐμοὶ |
[1, 7] |
εἰ
μὲν
ἐπιθυμῶν
τοῦ
δοκεῖν
|
ἱκανὸς |
εἶναι
ταῦτα
πράττειν
μὴ
δύναιτο |
[1, 4] |
συνημέρευε
τοῖς
συνδιατρίβουσι,
δοκιμαζόντων
εἰ
|
ἱκανὸς |
ἦν
βελτίους
ποιεῖν
τοὺς
συνόντας. |
[1, 2] |
δήμῳ,
εἴ
τι
δέοι,
βοηθεῖν
|
ἱκανούς, |
ἄλλως
τ᾽
ἐὰν
πρὸς
τούτῳ |
[1, 6] |
εἰ
ἐπιμελοίμην
τοῦ
ὡς
πλείστους
|
ἱκανοὺς |
εἶναι
πράττειν
αὐτά;
~(Ἐπισκεψώμεθα
δὲ |
[1, 7] |
μὴ
δυναμένους
ταῦτα
ποιεῖν,
δοκοῦντας
|
ἱκανοὺς |
εἶναι,
συγγνώμης
οὐκ
ἂν
τυγχάνειν. |
[1, 2] |
τοὺς
φρόνησιν
ἀσκοῦντας
καὶ
νομίζοντας
|
ἱκανοὺς |
ἔσεσθαι
τὰ
συμφέροντα
διδάσκειν
τοὺς |
[1, 2] |
κιθαριστής,
τίς
δὲ
ἄλλος
διδάσκαλος
|
ἱκανοὺς |
ποιήσας
τοὺς
μαθητάς,
ἐὰν
πρὸς |
[1, 2] |
γὰρ
τὴν
ἕξιν
ὑγιεινήν
τε
|
ἱκανῶς |
εἶναι
καὶ
τὴν
τῆς
ψυχῆς |
[1, 2] |
ἡδέως
ἡ
ψυχὴ
δέχεται,
ταῦτα
|
ἱκανῶς |
ἐκπονεῖν
ἐδοκίμαζε·
ταύτην
γὰρ
τὴν |
[1, 1] |
αὐτῶν
ἐσκόπει
πότερά
ποτε
νομίσαντες
|
ἱκανῶς |
ἤδη
τἀνθρώπινα
εἰδέναι
ἔρχονται
ἐπὶ |
[1, 2] |
εἴη
σοφώτατός
τε
καὶ
ἄλλους
|
ἱκανώτατος |
ποιῆσαι
σοφούς,
οὕτω
διατιθέναι
τοὺς |
[1, 2] |
εἰ
ὁμιλησαίτην
ἐκείνῳ,
γενέσθαι
ἂν
|
ἱκανωτάτω |
λέγειν
τε
καὶ
πράττειν;
(Ἐγὼ |
[1, 4] |
ἀκούσῃ
ἢ
ἴδῃ
ἢ
μάθῃ
|
ἱκανωτέρα |
ἐστὶ
διαμεμνῆσθαι;
(Οὐ
γὰρ
πάνυ |
[1, 4] |
ποία
δὲ
ψυχὴ
τῆς
ἀνθρωπίνης
|
ἱκανωτέρα |
προφυλάττεσθαι
ἢ
λιμὸν
ἢ
δίψος |
[1, 2] |
φαίνεσθαι,
προσαιτεῖν
ὥσπερ
τοὺς
πτωχοὺς
|
ἱκετεύοντα |
καὶ
δεόμενον
προσδοῦναι,
καὶ
ταῦτα |
[1, 5] |
δουλεύοντα
δὲ
ταῖς
τοιαύταις
ἡδοναῖς
|
ἱκετευτέον |
τοὺς
θεοὺς
δεσποτῶν
ἀγαθῶν
τυχεῖν· |
[1, 1] |
θεοὺς
γὰρ
οἷς
ἂν
ὦσιν
|
ἵλεῳ |
σημαίνειν.
(Ἀλλὰ
μὴν
ἐκεῖνός
γε |
[1, 6] |
ἐπιθυμεῖ
ποτοῦ;
(Τά
γε
μὴν
|
ἱμάτια |
οἶσθ᾽
ὅτι
οἱ
μεταβαλλόμενοι
ψύχους |
[1, 6] |
ἀργύριον
πράττῃ.
Καίτοι
τό
γε
|
ἱμάτιον |
ἢ
τὴν
οἰκίαν
ἢ
ἄλλο |
[1, 6] |
ποτὰ
πίνεις
τὰ
φαυλότατα,
καὶ
|
ἱμάτιον |
ἠμφίεσαι
οὐ
μόνον
φαῦλον,
ἀλλὰ |
[1, 1] |
προστατεῖν,
οὔτε
τῷ
καλὴν
γήμαντι,
|
ἵν᾽ |
εὐφραίνηται,
δῆλον
εἰ
διὰ
ταύτην |
[1, 2] |
ἄλλοι,
οἳ
ἐκείνῳ
συνῆσαν,
οὐχ
|
ἵνα |
δημηγορικοὶ
ἢ
δικανικοὶ
γένοιντο,
ἀλλ᾽ |
[1, 2] |
δημηγορικοὶ
ἢ
δικανικοὶ
γένοιντο,
ἀλλ᾽
|
ἵνα |
καλοί
τε
κἀγαθοὶ
γενόμενοι
καὶ |
[1, 2] |
μὴ
διαλέγεσθαι.
Καὶ
ὁ
Σωκράτης,
|
ἵνα |
τοίνυν,
ἔφη,
μὴ
ἀμφίβολον
ᾖ |
[1, 6] |
Ἀντιφῶν,
ὥσπερ
ἄλλος
τις
ἢ
|
ἵππῳ |
ἀγαθῷ
ἢ
κυνὶ
ἢ
ὄρνιθι |
[1, 4] |
τοσούτῳ
μᾶλλον
τιμητέον
αὐτό.
(Εὖ
|
ἴσθι, |
ἔφη,
ὅτι,
εἰ
νομίζοιμι
θεοὺς |
[1, 2] |
ἀσκούντων
τὸ
βιάζεσθαι,
ἀλλὰ
τῶν
|
ἰσχὺν |
ἄνευ
γνώμης
ἐχόντων
τὰ
τοιαῦτα |
[1, 6] |
ἐμοῦ
ἢ
σοῦ,
ἧττον
δὲ
|
ἰσχὺν |
παρέχοντα;
ἢ
ὡς
χαλεπώτερα
πορίσασθαι |
[1, 7] |
καὶ
τὸ
ἀνδρεῖον
καὶ
τὸ
|
ἰσχυρὸν |
μὴ
ὄντα
δοκεῖν
ἀλυσιτελὲς
ἀπέφαινε· |
[1, 6] |
ἀσθενέστατοι
τῷ
σώματι
μελετήσαντες
τῶν
|
ἰσχυροτάτων |
ἀμελησάντων
κρείττους
τε
γίγνονται
πρὸς |
[1, 3] |
Ἀφροδισίων
δὲ
παρῄνει
τῶν
καλῶν
|
ἰσχυρῶς |
ἀπέχεσθαι·
οὐ
γὰρ
ἔφη
ῥᾴδιον |
[1, 2] |
τότε
κράτιστον
εἶναι
τοῦτο
πράττειν.
|
(Ἰσως |
οὖν
εἴποιεν
ἂν
πολλοὶ
τῶν |
[1, 3] |
πρόσωθεν
τοιοῦτον
ὥστε
μαίνεσθαι
ποιεῖν;
|
(Ἴσως |
δὲ
καὶ
οἱ
ἔρωτες
τοξόται |
[1, 3] |
συμβουλεύω
ἀπενιαυτίσαι·
μόλις
γὰρ
ἂν
|
ἴσως |
ἐν
τοσούτῳ
χρόνῳ
(τὸ
δῆγμα) |
[1, 2] |
πολιτικά,
ὧνπερ
ἕνεκα
Σωκράτους
ὠρεχθήτην.
|
(Ἴσως |
οὖν
εἴποι
τις
ἂν
πρὸς |