HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, Les Helléniques, livre III

Liste des contextes (ordre alphabétique)


β  =  53 formes différentes pour 101 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Lv., Chap., Par.
3, 4, 10    ἱππεῖς οἱ περὶ Ῥαθίνην καὶ  Βαγαῖον   τὸν νόθον ἀδελφόν, ὄντες παρόμοιοι
3, 4, 10    εἰς δώδεκα ποιήσαντες, τὸ  βάθος   δ᾽ ἐπὶ πολλῶν. ἔπειτα μέντοι
3, 2, 15    ὅπλα ἀπεδίδρασκον· καὶ γὰρ ἦν  βαθὺς   σῖτος ἐν τῷ Μαιάνδρου
3, 1, 15    καὶ τοὺς ἄλλους παίοντες καὶ  βάλλοντες   ἀπήλασαν. Ἀχθομένου δὲ τοῦ Δερκυλίδου,
3, 2, 15    μὲν στρατεύματα ἀπῆλθε, τὸ μὲν  βαρβαρικὸν   εἰς Τράλλεις τῆς Καρίας, τὸ
3, 2, 10    οἱ ταύτῃ Ἕλληνες καὶ οἱ  βάρβαροι.   Ἐπεὶ δὲ ἀφικνούμενοι πρέσβεις εἰς
3, 4, 10    τοῖς ὁπλίταις, πάλιν ἀπεχώρουν οἱ  βάρβαροι,   καὶ (Περσῶν) εἷς αὐτῶν ἀποθνῄσκει.
3, 4, 10    ἐπὶ τεττάρων παρατεταγμένοι, οἱ δὲ  βάρβαροι   τοὺς πρώτους οὐ πλέον
3, 4, 10    ἔπειτα μέντοι πρόσθεν ὥρμησαν οἱ  βάρβαροι.   (Ὡς δ᾽ εἰς χεῖρας ἦλθον,
3, 4, 15    τοὺς ὑπὸ τῶν λῃστῶν ἁλισκομένους  βαρβάρους   γυμνοὺς πωλεῖν. Ὁρῶντες οὖν οἱ
3, 1, 15    Ἕλλησι μᾶλλον σὺν τῷ  βαρβάρῳ   εἶναι. (Ἔτι δὲ διαλεγομένων αὐτῶν
3, 4, 5    ἔλαττον ἕξοιεν, εἰ αὐτὸς παρείη.  (Βαρέως   δὲ φέρων τῇ ἀτιμίᾳ, προσελθὼν
3, 2, 1    μὴ ἐν τῇ φιλίᾳ χειμάζων  βαρὺς   εἴη τοῖς συμμάχοις, ὥσπερ Θίβρων,
3, 5, 1    μᾶλλον ἐλπίδας ἔχοντα μεγάλας αἱρήσειν  βασιλέα,   ἀπορῶν τί χρῷτο τοῖς πράγμασι,
3, 3, 1    ὡσιώθησαν αἱ ἡμέραι, καὶ ἔδει  βασιλέα   καθίστασθαι, ἀντέλεγον περὶ βασιλείας Λεωτυχίδης,
3, 3, 1    πόλις ἀμφοτέρων Ἀγησίλαον εἵλοντο  βασιλέα.   Οὔπω δ᾽ ἐνιαυτὸν ὄντος ἐν
3, 4, 5    σπείσασθαι ἕως ἂν ἐγὼ πρὸς  βασιλέα   πέμψω, οἶμαι ἄν σε ταῦτα
3, 3, 5    ἀγορᾷ. Καὶ ἐγώ, ἔφη, ἀριθμήσας  βασιλέα   τε καὶ ἐφόρους καὶ γέροντας
3, 2, 20    εἰς Λακεδαίμονα, Τισσαφέρνει δὲ ἐπὶ  βασιλέα.   (Τούτων δὲ πραττομένων ἐν τῇ
3, 1, 1    γῆν ἐναντιοῦσθαι Κύρῳ πορευομένῳ ἐπὶ  βασιλέα.   (Ὡς μὲν οὖν Κῦρος στράτευμά
3, 1, 1    (Ἐπεὶ μέντοι Τισσαφέρνης, πολλοῦ ἄξιος  βασιλεῖ   δόξας γεγενῆσθαι ἐν τῷ πρὸς
3, 3, 1    δ᾽ ἐνιαυτὸν ὄντος ἐν τῇ  βασιλείᾳ   Ἀγησιλάου, θύοντος αὐτοῦ τῶν τεταγμένων
3, 3, 1    χρησμὸς εἴη φυλάξασθαι τὴν χωλὴν  βασιλείαν.   Λύσανδρος δὲ πρὸς αὐτὸν ὑπὲρ
3, 3, 1    γὰρ ἂν χωλὴν εἶναι τὴν  βασιλείαν   ὁπότε μὴ οἱ ἀφ᾽ Ἡρακλέους
3, 3, 1    ἔδει βασιλέα καθίστασθαι, ἀντέλεγον περὶ  βασιλείας   Λεωτυχίδης, υἱὸς φάσκων Ἄγιδος εἶναι,
3, 4, 5    ὡς παράνομα ποιοίη Λύσανδρος τῆς  βασιλείας   ὀγκηρότερον διάγων. Ἐπεὶ δὲ καὶ
3, 3, 1    οὐκ ἀδελφὸν ἀλλ᾽ υἱὸν βασιλέως  βασιλεύειν   κελεύει· εἰ δὲ υἱὸς ὢν
3, 3, 1    ὣς βασιλεύοι. Ἐμὲ ἂν δέοι  βασιλεύειν.   Πῶς, ἐμοῦ γε ὄντος; Ὅτι
3, 3, 1    τυγχάνοι, ἀδελφός κα ὣς  βασιλεύοι.   Ἐμὲ ἂν δέοι βασιλεύειν. Πῶς,
3, 4, 25    καὶ ἡμῖν ἔχει τὴν δίκην·  βασιλεὺς   δὲ ἀξιοῖ σὲ μὲν ἀποπλεῖν
3, 5, 15    ἔμελλον, ἀλλὰ Παυσανίας μὲν  βασιλεὺς   ἐπορεύετο εἰς τὴν Βοιωτίαν τό
3, 5, 10    γε μὴν τῆς Ἀσίας  βασιλεὺς   καὶ τὰ μέγιστ᾽ αὐτοῖς συμβαλλόμενος
3, 4, 5    ἰδιώτης ἐφαίνετο, δὲ Λύσανδρος  βασιλεύς.   (Ὅτι μὲν οὖν ἔμηνε καὶ
3, 2, 20    Δερκυλίδας εἶπεν, εἰ αὐτονόμους ἐῴη  βασιλεὺς   τὰς Ἑλληνίδας πόλεις, δὲ
3, 4, 25    δὲ καὶ αὐτὸς Περσῶν  βασιλεὺς   Τισσαφέρνην αἴτιον εἶναι τοῦ κακῶς
3, 3, 1    μὴ οὐκ ὢν τοῦ γένους  βασιλεύσειε.   Παντάπασι γὰρ ἂν χωλὴν εἶναι
3, 2, 10    συνεκβάλλειν τοὺς Ἕλληνας ἐκ τῆς  βασιλέως·   ἄλλως τε γὰρ ὑπεφθόνει τῆς
3, 3, 1    Ἀγησίλαε, οὐκ ἀδελφὸν ἀλλ᾽ υἱὸν  βασιλέως   βασιλεύειν κελεύει· εἰ δὲ υἱὸς
3, 1, 5    αὗται αἱ πόλεις ἦσαν παρὰ  βασιλέως   Γογγύλῳ, ὅτι μόνος Ἐρετριέων μηδίσας
3, 1, 5    αὕτη χώρα δῶρον ἐκ  βασιλέως   ἐδόθη ἀντὶ τῆς ἐπὶ τὴν
3, 4, 1    Ἑλλάδα ἐξήγγειλε τοῖς Λακεδαιμονίοις ὡς  βασιλέως   καὶ Τισσαφέρνους τὸν στόλον τοῦτον
3, 4, 10    παροῦσαν εἶναι δύναμιν Ἀγησιλάῳ τῆς  βασιλέως   παρασκευῆς, Ἀγησίλαος δὲ μάλα φαιδρῷ
3, 5, 1    δοκῶν τὸν Ἀγησίλαον καταφρονοῦντα τῶν  βασιλέως   πραγμάτων καὶ οὐδαμῇ διανοούμενον ἀπιέναι
3, 4, 10    ἐπὶ τῷ καταβάντι στρατεύματι παρὰ  βασιλέως   προεῖπεν Ἀγησιλάῳ πόλεμον, εἰ μὴ
3, 4, 5    εἰρήνην ἔχειν στράτευμα πολὺ παρὰ  βασιλέως   πρὸς εἶχε πρόσθεν μετεπέμπετο.
3, 5, 10    ὧν πρόσθεν ἤρχετε καὶ αὐτοῦ  βασιλέως   τοῦ μεγίστην δύναμιν ἔχοντος ἡγεμόνες
3, 1, 10    Πισίδας ἐμβάλοι, ὅτι τὴν  βασιλέως   χώραν κακουργοῦσιν. ὥστε καὶ ἀντετίμα
3, 2, 30    δικαιότερον εἶναι βίᾳ πριαμένους  βίᾳ   ἀφελομένους παρὰ τῶν ἡττόνων λαμβάνειν,
3, 2, 30    Λακεδαιμόνιοι γνόντες μηδὲν δικαιότερον εἶναι  βίᾳ   πριαμένους βίᾳ ἀφελομένους παρὰ
3, 1, 20    ὅτι οὐκ ἂν δύναιτο κωλύειν  βίᾳ   τῶν πολιτῶν, εἴασεν αὐτὸν εἰσιέναι.
3, 2, 5    στρατοπεδευσάμενοι ἦγον καὶ ἔκαον τὴν  Βιθυνίδα.   (Ἅμα δὲ τῷ ἦρι ἀποπορευόμενος
3, 2, 1    ἐλθὼν Δερκυλίδας εἰς τὴν  Βιθυνίδα   Θρᾴκην ἐκεῖ διεχείμαζεν, οὐδὲ τοῦ
3, 2, 1    ἀσφαλῶς φέρων καὶ ἄγων τὴν  Βιθυνίδα   καὶ ἄφθονα ἔχων τὰ ἐπιτήδεια
3, 2, 1    τι ἀχθομένου· πολλάκις γὰρ οἱ  Βιθυνοὶ   αὐτῷ ἐπολέμουν. Καὶ τὰ μὲν
3, 2, 5    ~(Ταχὺ δὲ ταῦτα διαπραξάμενοι οἱ  Βιθυνοὶ   καὶ τοὺς σκηνοφύλακας τῶν Ὀδρυσῶν
3, 2, 1    αὐτοῖς πολλῶν αἰχμαλώτων, καταμαθόντες οἱ  Βιθυνοὶ   ὅσοι τ᾽ ἐξῇσαν καὶ ὅσους
3, 2, 5    ἀποπορευόμενος Δερκυλίδας ἐκ τῶν  Βιθυνῶν   ἀφικνεῖται εἰς Λάμψακον. Ἐνταῦθα δ᾽
3, 2, 1    τῇ μάχῃ διαπεσόντες ἀμελησάντων τῶν  Βιθυνῶν.   ~(Ταχὺ δὲ ταῦτα διαπραξάμενοι οἱ
3, 1, 10    μέχρι τῆς Φαρναβάζου Αἰολίδος οὐδὲν  βλάψας   τοὺς συμμάχους. δὲ Αἰολὶς
3, 4, 20    αὖ Πέρσαι ὡς εἶδον τὴν  βοήθειαν,   ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπλήθεσι τῶν
3, 5, 15    μὲν συνηγόρευον, πάντες δ᾽ ἐψηφίσαντο  βοηθεῖν   αὐτοῖς. Θρασύβουλος δὲ ἀποκρινάμενος τὸ
3, 5, 1    πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα καὶ ἠξίουν  βοηθεῖν   αὑτοῖς, διδάσκοντες ὡς οὐκ ἤρξαντο
3, 4, 20    αὐτῶν ἀπέκτειναν. Αἰσθόμενος δὲ Ἀγησίλαος,  βοηθεῖν   ἐκέλευσε τοὺς ἱππέας. Οἱ δ᾽
3, 5, 1    Ἀνδροκλείδαν ταχὺ ἔπεισαν τοὺς Θηβαίους  βοηθεῖν   τοῖς Λοκροῖς, ὡς οὐκ εἰς
3, 5, 5    τῶν Λακεδαιμονίων, δίκαιον εἶναι νομίζομεν  βοηθεῖν   ὑμᾶς τῇ πόλει ἡμῶν. (Πολὺ
3, 1, 15    φέρων· ἔσπευδε γὰρ πρὶν Φαρνάβαζον  βοηθῆσαι   ἐγκρατὴς γενέσθαι πάσης τῆς Αἰολίδος.
3, 4, 10    τούτου ἐτρέφθησαν οἱ Ἕλληνες ἱππεῖς.  Βοηθήσαντος   δὲ Ἀγησιλάου σὺν τοῖς ὁπλίταις,
3, 5, 10    ἀλλ᾽ ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν ἀδικουμένων  βοηθήσομεν.   ~(Καὶ τοῦτο μέντοι χρὴ εὖ
3, 5, 15    ἀμυνούμενοι, οἱ δ᾽ Ἀθηναῖοι ὡς  βοηθήσοντες.   Καὶ μὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐκέτι
3, 5, 10    αὐτοὶ τοῖς ὑπ᾽ ἐκείνων ἀδικουμένοις  βοηθοῖτε;   Ὅτι δὲ πολλῶν ἄρχουσι, μὴ
3, 2, 5    ὥστε οἱ Ἕλληνες ἐπεὶ ᾔσθοντο,  βοηθοῦντες   οὐδὲν ἄλλο ηὗρον νεκροὺς
3, 4, 1    δ᾽ ἐκεῖ ἐγένετο, πυθόμενοι οἱ  βοιώταρχοι   ὅτι θύοι, πέμψαντες ἱππέας τοῦ
3, 5, 15    βασιλεὺς ἐπορεύετο εἰς τὴν  Βοιωτίαν   τό τε οἴκοθεν ἔχων στράτευμα
3, 5, 20    τοὺς νεκροὺς ἀπῇσαν ἐκ τῆς  Βοιωτίας.   Τούτων δὲ πραχθέντων οἱ μὲν
3, 2, 25    καὶ συνεστρατεύοντο τῷ Ἄγιδι πλὴν  Βοιωτῶν   καὶ Κορινθίων οἵ τε ἄλλοι
3, 2, 25    γὰρ ἦν ἐνόμισαν αὐτὸν μὴ  βούλεσθαι   μᾶλλον μὴ δύνασθαι ἑλεῖν.
3, 1, 15    οὐ γὰρ ἂν ἔφη ζῆν  βούλεσθαι   μὴ τιμωρήσας Μανίᾳ. (Ὁ δὲ
3, 2, 1    πρὸς αὐτὸν καὶ ἐρωτᾷ πότερον  βούλεται   εἰρήνην πόλεμον ἔχειν.
3, 2, 15    ὡς ὁρᾶτε· ἐπεὶ μέντοι ἐκεῖνος  βούλεται   εἰς λόγους ἀφικέσθαι, οὐδ᾽ ἐγὼ
3, 4, 1    καὶ τοὺς συμμάχους συναγόντων καὶ  βουλευομένων   τί χρὴ ποιεῖν, Λύσανδρος νομίζων
3, 2, 10    ἔπειτα δὲ καὶ περὶ τούτων  βουλευσόμεθα.   (Ἐπεὶ δ᾽ ἐκεῖ ἦσαν, ἔδοξεν
3, 4, 5    διαπραξάμενον ἀποπλεῖν, εἰ βούλοιο. Ἀλλὰ  βουλοίμην   ἄν, ἔφη, εἰ μὴ οἰοίμην
3, 2, 5    εἶναι ἐργάζεσθαι καὶ ἄλλοις ὁπόσοι  βούλοιντο   Λακεδαιμονίων· ὥστ᾽ ἔφασαν οὐκ ἂν
3, 1, 15    οὐκ ἀρέσκοι σφίσιν, αὐτοὶ δὲ  βούλοιντο   σὺν τοῖς Ἕλλησι μᾶλλον
3, 4, 5    σε ταῦτα διαπραξάμενον ἀποπλεῖν, εἰ  βούλοιο.   Ἀλλὰ βουλοίμην ἄν, ἔφη, εἰ
3, 5, 10    ὅτι μέν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  βούλοισθ᾽   ἂν τὴν ἀρχὴν ἣν πρότερον
3, 2, 15    Δερκυλίδαν εἶπεν ὅτι εἰς λόγους  βούλοιτο   αὐτῷ ἀφικέσθαι. Καὶ Δερκυλίδας
3, 2, 10    ὅτι εἴη ἐπὶ Τισσαφέρνει, εἰ  βούλοιτο,   ἀφιέναι αὐτονόμους τὰς Ἑλληνίδας πόλεις·
3, 1, 20    τούτων ὁπόσους τε καὶ ὁποίους  βούλοιτο.   δὲ λαβὼν δέκα ἐξῆλθε,
3, 2, 5    πρὸς τὸν Φαρνάβαζον ἐπήρετο πότερα  βούλοιτο   σπονδὰς ἔχειν καθάπερ διὰ τοῦ
3, 4, 25    καὶ καταστήσασθαι ναύαρχον ὅντινα αὐτὸς  βούλοιτο.   Τοῦτο δ᾽ ἐποίησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι
3, 4, 25    ἐπιθαλαττιδίοις τριήρεις ποιεῖσθαι ὁπόσας ἑκάστη  βούλοιτο   τῶν πόλεων. Καὶ ἐγένοντο καιναί,
3, 1, 1    αἱ δὲ ἅμα μὲν ἐλεύθεραι  βουλόμεναι   εἶναι, ἅμα δὲ φοβούμεναι τὸν
3, 4, 25    καὶ οἱ ἰδιῶται ἐποιοῦντο χαρίζεσθαι  βουλόμενοι,   εἰς εἴκοσι καὶ ἑκατόν. (Πείσανδρον
3, 2, 25    οὔσης τῆς στρατιᾶς περὶ Κυλλήνην,  βουλόμενοι   οἱ περὶ Ξενίαν τὸν λεγόμενον
3, 4, 20    μὲν ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν πάλιν  βουλόμενον   ἐξαπατῆσαι, εἰς Καρίαν δὲ νῦν
3, 4, 15    εἰς Ἔφεσον· ἀσκῆσαι δ᾽ αὐτὸ  βουλόμενος   ἆθλα προύθηκε ταῖς τε ὁπλιτικαῖς
3, 3, 10    τέλος αὐτὸν ἤροντο τί καὶ  βουλόμενος   ταῦτα πράττοι. δ᾽ ἀπεκρίνατο,
3, 4, 5    μὰ Δί᾽ ἔφη, τούς γε  βουλομένους   ἐμοῦ μείζους φαίνεσθαι· τοὺς δέ
3, 5, 5    ἱερὰ ὡς ἔρριψαν ἀπὸ τοῦ  βωμοῦ   καὶ ὅτι οὐδ᾽ εἰς τὴν
3, 4, 1    ἱεροῖς τεθυμένοις διέρριψαν ἀπὸ τοῦ  βωμοῦ.   δ᾽ ἐπιμαρτυράμενος τοὺς θεοὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 17/01/2007