Lv., Chap., Par. |
3, 4, 10 |
ἱππεῖς
οἱ
περὶ
Ῥαθίνην
καὶ
|
Βαγαῖον |
τὸν
νόθον
ἀδελφόν,
ὄντες
παρόμοιοι |
3, 4, 10 |
ἢ
εἰς
δώδεκα
ποιήσαντες,
τὸ
|
βάθος |
δ᾽
ἐπὶ
πολλῶν.
ἔπειτα
μέντοι |
3, 2, 15 |
ὅπλα
ἀπεδίδρασκον·
καὶ
γὰρ
ἦν
|
βαθὺς |
ὁ
σῖτος
ἐν
τῷ
Μαιάνδρου |
3, 1, 15 |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
παίοντες
καὶ
|
βάλλοντες |
ἀπήλασαν.
Ἀχθομένου
δὲ
τοῦ
Δερκυλίδου, |
3, 2, 15 |
μὲν
στρατεύματα
ἀπῆλθε,
τὸ
μὲν
|
βαρβαρικὸν |
εἰς
Τράλλεις
τῆς
Καρίας,
τὸ |
3, 2, 10 |
οἱ
ταύτῃ
Ἕλληνες
καὶ
οἱ
|
βάρβαροι. |
Ἐπεὶ
δὲ
ἀφικνούμενοι
πρέσβεις
εἰς |
3, 4, 10 |
τοῖς
ὁπλίταις,
πάλιν
ἀπεχώρουν
οἱ
|
βάρβαροι, |
καὶ
(Περσῶν)
εἷς
αὐτῶν
ἀποθνῄσκει. |
3, 4, 10 |
ἐπὶ
τεττάρων
παρατεταγμένοι,
οἱ
δὲ
|
βάρβαροι |
τοὺς
πρώτους
οὐ
πλέον
ἢ |
3, 4, 10 |
ἔπειτα
μέντοι
πρόσθεν
ὥρμησαν
οἱ
|
βάρβαροι. |
(Ὡς
δ᾽
εἰς
χεῖρας
ἦλθον, |
3, 4, 15 |
τοὺς
ὑπὸ
τῶν
λῃστῶν
ἁλισκομένους
|
βαρβάρους |
γυμνοὺς
πωλεῖν.
Ὁρῶντες
οὖν
οἱ |
3, 1, 15 |
Ἕλλησι
μᾶλλον
ἢ
σὺν
τῷ
|
βαρβάρῳ |
εἶναι.
(Ἔτι
δὲ
διαλεγομένων
αὐτῶν |
3, 4, 5 |
ἔλαττον
ἕξοιεν,
εἰ
αὐτὸς
παρείη.
|
(Βαρέως |
δὲ
φέρων
τῇ
ἀτιμίᾳ,
προσελθὼν |
3, 2, 1 |
μὴ
ἐν
τῇ
φιλίᾳ
χειμάζων
|
βαρὺς |
εἴη
τοῖς
συμμάχοις,
ὥσπερ
Θίβρων, |
3, 5, 1 |
μᾶλλον
ἐλπίδας
ἔχοντα
μεγάλας
αἱρήσειν
|
βασιλέα, |
ἀπορῶν
τί
χρῷτο
τοῖς
πράγμασι, |
3, 3, 1 |
ὡσιώθησαν
αἱ
ἡμέραι,
καὶ
ἔδει
|
βασιλέα |
καθίστασθαι,
ἀντέλεγον
περὶ
βασιλείας
Λεωτυχίδης, |
3, 3, 1 |
ἡ
πόλις
ἀμφοτέρων
Ἀγησίλαον
εἵλοντο
|
βασιλέα. |
Οὔπω
δ᾽
ἐνιαυτὸν
ὄντος
ἐν |
3, 4, 5 |
σπείσασθαι
ἕως
ἂν
ἐγὼ
πρὸς
|
βασιλέα |
πέμψω,
οἶμαι
ἄν
σε
ταῦτα |
3, 3, 5 |
ἀγορᾷ.
Καὶ
ἐγώ,
ἔφη,
ἀριθμήσας
|
βασιλέα |
τε
καὶ
ἐφόρους
καὶ
γέροντας |
3, 2, 20 |
εἰς
Λακεδαίμονα,
Τισσαφέρνει
δὲ
ἐπὶ
|
βασιλέα. |
(Τούτων
δὲ
πραττομένων
ἐν
τῇ |
3, 1, 1 |
γῆν
ἐναντιοῦσθαι
Κύρῳ
πορευομένῳ
ἐπὶ
|
βασιλέα. |
(Ὡς
μὲν
οὖν
Κῦρος
στράτευμά |
3, 1, 1 |
(Ἐπεὶ
μέντοι
Τισσαφέρνης,
πολλοῦ
ἄξιος
|
βασιλεῖ |
δόξας
γεγενῆσθαι
ἐν
τῷ
πρὸς |
3, 3, 1 |
δ᾽
ἐνιαυτὸν
ὄντος
ἐν
τῇ
|
βασιλείᾳ |
Ἀγησιλάου,
θύοντος
αὐτοῦ
τῶν
τεταγμένων |
3, 3, 1 |
χρησμὸς
εἴη
φυλάξασθαι
τὴν
χωλὴν
|
βασιλείαν. |
Λύσανδρος
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
ὑπὲρ |
3, 3, 1 |
γὰρ
ἂν
χωλὴν
εἶναι
τὴν
|
βασιλείαν |
ὁπότε
μὴ
οἱ
ἀφ᾽
Ἡρακλέους |
3, 3, 1 |
ἔδει
βασιλέα
καθίστασθαι,
ἀντέλεγον
περὶ
|
βασιλείας |
Λεωτυχίδης,
υἱὸς
φάσκων
Ἄγιδος
εἶναι, |
3, 4, 5 |
ὡς
παράνομα
ποιοίη
Λύσανδρος
τῆς
|
βασιλείας |
ὀγκηρότερον
διάγων.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ |
3, 3, 1 |
οὐκ
ἀδελφὸν
ἀλλ᾽
υἱὸν
βασιλέως
|
βασιλεύειν |
κελεύει·
εἰ
δὲ
υἱὸς
ὢν |
3, 3, 1 |
ὣς
βασιλεύοι.
Ἐμὲ
ἂν
δέοι
|
βασιλεύειν. |
Πῶς,
ἐμοῦ
γε
ὄντος;
Ὅτι |
3, 3, 1 |
τυγχάνοι,
ὁ
ἀδελφός
κα
ὣς
|
βασιλεύοι. |
Ἐμὲ
ἂν
δέοι
βασιλεύειν.
Πῶς, |
3, 4, 25 |
καὶ
ἡμῖν
ἔχει
τὴν
δίκην·
|
βασιλεὺς |
δὲ
ἀξιοῖ
σὲ
μὲν
ἀποπλεῖν |
3, 5, 15 |
ἔμελλον,
ἀλλὰ
Παυσανίας
μὲν
ὁ
|
βασιλεὺς |
ἐπορεύετο
εἰς
τὴν
Βοιωτίαν
τό |
3, 5, 10 |
Ὅ
γε
μὴν
τῆς
Ἀσίας
|
βασιλεὺς |
καὶ
τὰ
μέγιστ᾽
αὐτοῖς
συμβαλλόμενος |
3, 4, 5 |
ἰδιώτης
ἐφαίνετο,
ὁ
δὲ
Λύσανδρος
|
βασιλεύς. |
(Ὅτι
μὲν
οὖν
ἔμηνε
καὶ |
3, 2, 20 |
Δερκυλίδας
εἶπεν,
εἰ
αὐτονόμους
ἐῴη
|
βασιλεὺς |
τὰς
Ἑλληνίδας
πόλεις,
ὁ
δὲ |
3, 4, 25 |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Περσῶν
|
βασιλεὺς |
Τισσαφέρνην
αἴτιον
εἶναι
τοῦ
κακῶς |
3, 3, 1 |
μὴ
οὐκ
ὢν
τοῦ
γένους
|
βασιλεύσειε. |
Παντάπασι
γὰρ
ἂν
χωλὴν
εἶναι |
3, 2, 10 |
συνεκβάλλειν
τοὺς
Ἕλληνας
ἐκ
τῆς
|
βασιλέως· |
ἄλλως
τε
γὰρ
ὑπεφθόνει
τῆς |
3, 3, 1 |
Ἀγησίλαε,
οὐκ
ἀδελφὸν
ἀλλ᾽
υἱὸν
|
βασιλέως |
βασιλεύειν
κελεύει·
εἰ
δὲ
υἱὸς |
3, 1, 5 |
αὗται
αἱ
πόλεις
ἦσαν
παρὰ
|
βασιλέως |
Γογγύλῳ,
ὅτι
μόνος
Ἐρετριέων
μηδίσας |
3, 1, 5 |
αὕτη
ἡ
χώρα
δῶρον
ἐκ
|
βασιλέως |
ἐδόθη
ἀντὶ
τῆς
ἐπὶ
τὴν |
3, 4, 1 |
Ἑλλάδα
ἐξήγγειλε
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ὡς
|
βασιλέως |
καὶ
Τισσαφέρνους
τὸν
στόλον
τοῦτον |
3, 4, 10 |
παροῦσαν
εἶναι
δύναμιν
Ἀγησιλάῳ
τῆς
|
βασιλέως |
παρασκευῆς,
Ἀγησίλαος
δὲ
μάλα
φαιδρῷ |
3, 5, 1 |
δοκῶν
τὸν
Ἀγησίλαον
καταφρονοῦντα
τῶν
|
βασιλέως |
πραγμάτων
καὶ
οὐδαμῇ
διανοούμενον
ἀπιέναι |
3, 4, 10 |
ἐπὶ
τῷ
καταβάντι
στρατεύματι
παρὰ
|
βασιλέως |
προεῖπεν
Ἀγησιλάῳ
πόλεμον,
εἰ
μὴ |
3, 4, 5 |
εἰρήνην
ἔχειν
στράτευμα
πολὺ
παρὰ
|
βασιλέως |
πρὸς
ᾧ
εἶχε
πρόσθεν
μετεπέμπετο. |
3, 5, 10 |
ὧν
πρόσθεν
ἤρχετε
καὶ
αὐτοῦ
|
βασιλέως |
τοῦ
μεγίστην
δύναμιν
ἔχοντος
ἡγεμόνες |
3, 1, 10 |
ἢ
Πισίδας
ἐμβάλοι,
ὅτι
τὴν
|
βασιλέως |
χώραν
κακουργοῦσιν.
ὥστε
καὶ
ἀντετίμα |
3, 2, 30 |
δικαιότερον
εἶναι
βίᾳ
πριαμένους
ἢ
|
βίᾳ |
ἀφελομένους
παρὰ
τῶν
ἡττόνων
λαμβάνειν, |
3, 2, 30 |
Λακεδαιμόνιοι
γνόντες
μηδὲν
δικαιότερον
εἶναι
|
βίᾳ |
πριαμένους
ἢ
βίᾳ
ἀφελομένους
παρὰ |
3, 1, 20 |
ὅτι
οὐκ
ἂν
δύναιτο
κωλύειν
|
βίᾳ |
τῶν
πολιτῶν,
εἴασεν
αὐτὸν
εἰσιέναι. |
3, 2, 5 |
στρατοπεδευσάμενοι
ἦγον
καὶ
ἔκαον
τὴν
|
Βιθυνίδα. |
(Ἅμα
δὲ
τῷ
ἦρι
ἀποπορευόμενος |
3, 2, 1 |
ἐλθὼν
ὁ
Δερκυλίδας
εἰς
τὴν
|
Βιθυνίδα |
Θρᾴκην
ἐκεῖ
διεχείμαζεν,
οὐδὲ
τοῦ |
3, 2, 1 |
ἀσφαλῶς
φέρων
καὶ
ἄγων
τὴν
|
Βιθυνίδα |
καὶ
ἄφθονα
ἔχων
τὰ
ἐπιτήδεια |
3, 2, 1 |
τι
ἀχθομένου·
πολλάκις
γὰρ
οἱ
|
Βιθυνοὶ |
αὐτῷ
ἐπολέμουν.
Καὶ
τὰ
μὲν |
3, 2, 5 |
~(Ταχὺ
δὲ
ταῦτα
διαπραξάμενοι
οἱ
|
Βιθυνοὶ |
καὶ
τοὺς
σκηνοφύλακας
τῶν
Ὀδρυσῶν |
3, 2, 1 |
αὐτοῖς
πολλῶν
αἰχμαλώτων,
καταμαθόντες
οἱ
|
Βιθυνοὶ |
ὅσοι
τ᾽
ἐξῇσαν
καὶ
ὅσους |
3, 2, 5 |
ἀποπορευόμενος
ὁ
Δερκυλίδας
ἐκ
τῶν
|
Βιθυνῶν |
ἀφικνεῖται
εἰς
Λάμψακον.
Ἐνταῦθα
δ᾽ |
3, 2, 1 |
τῇ
μάχῃ
διαπεσόντες
ἀμελησάντων
τῶν
|
Βιθυνῶν. |
~(Ταχὺ
δὲ
ταῦτα
διαπραξάμενοι
οἱ |
3, 1, 10 |
μέχρι
τῆς
Φαρναβάζου
Αἰολίδος
οὐδὲν
|
βλάψας |
τοὺς
συμμάχους.
Ἡ
δὲ
Αἰολὶς |
3, 4, 20 |
αὖ
Πέρσαι
ὡς
εἶδον
τὴν
|
βοήθειαν, |
ἡθροίσθησαν
καὶ
ἀντιπαρετάξαντο
παμπλήθεσι
τῶν |
3, 5, 15 |
μὲν
συνηγόρευον,
πάντες
δ᾽
ἐψηφίσαντο
|
βοηθεῖν |
αὐτοῖς.
Θρασύβουλος
δὲ
ἀποκρινάμενος
τὸ |
3, 5, 1 |
πρέσβεις
εἰς
Λακεδαίμονα
καὶ
ἠξίουν
|
βοηθεῖν |
αὑτοῖς,
διδάσκοντες
ὡς
οὐκ
ἤρξαντο |
3, 4, 20 |
αὐτῶν
ἀπέκτειναν.
Αἰσθόμενος
δὲ
Ἀγησίλαος,
|
βοηθεῖν |
ἐκέλευσε
τοὺς
ἱππέας.
Οἱ
δ᾽ |
3, 5, 1 |
Ἀνδροκλείδαν
ταχὺ
ἔπεισαν
τοὺς
Θηβαίους
|
βοηθεῖν |
τοῖς
Λοκροῖς,
ὡς
οὐκ
εἰς |
3, 5, 5 |
τῶν
Λακεδαιμονίων,
δίκαιον
εἶναι
νομίζομεν
|
βοηθεῖν |
ὑμᾶς
τῇ
πόλει
ἡμῶν.
(Πολὺ |
3, 1, 15 |
φέρων·
ἔσπευδε
γὰρ
πρὶν
Φαρνάβαζον
|
βοηθῆσαι |
ἐγκρατὴς
γενέσθαι
πάσης
τῆς
Αἰολίδος. |
3, 4, 10 |
τούτου
ἐτρέφθησαν
οἱ
Ἕλληνες
ἱππεῖς.
|
Βοηθήσαντος |
δὲ
Ἀγησιλάου
σὺν
τοῖς
ὁπλίταις, |
3, 5, 10 |
ἀλλ᾽
ὑπὲρ
ἡμῶν
αὐτῶν
ἀδικουμένων
|
βοηθήσομεν. |
~(Καὶ
τοῦτο
μέντοι
χρὴ
εὖ |
3, 5, 15 |
ἀμυνούμενοι,
οἱ
δ᾽
Ἀθηναῖοι
ὡς
|
βοηθήσοντες. |
Καὶ
μὴν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
οὐκέτι |
3, 5, 10 |
αὐτοὶ
τοῖς
ὑπ᾽
ἐκείνων
ἀδικουμένοις
|
βοηθοῖτε; |
Ὅτι
δὲ
πολλῶν
ἄρχουσι,
μὴ |
3, 2, 5 |
ὥστε
οἱ
Ἕλληνες
ἐπεὶ
ᾔσθοντο,
|
βοηθοῦντες |
οὐδὲν
ἄλλο
ηὗρον
ἢ
νεκροὺς |
3, 4, 1 |
δ᾽
ἐκεῖ
ἐγένετο,
πυθόμενοι
οἱ
|
βοιώταρχοι |
ὅτι
θύοι,
πέμψαντες
ἱππέας
τοῦ |
3, 5, 15 |
ὁ
βασιλεὺς
ἐπορεύετο
εἰς
τὴν
|
Βοιωτίαν |
τό
τε
οἴκοθεν
ἔχων
στράτευμα |
3, 5, 20 |
τοὺς
νεκροὺς
ἀπῇσαν
ἐκ
τῆς
|
Βοιωτίας. |
Τούτων
δὲ
πραχθέντων
οἱ
μὲν |
3, 2, 25 |
καὶ
συνεστρατεύοντο
τῷ
Ἄγιδι
πλὴν
|
Βοιωτῶν |
καὶ
Κορινθίων
οἵ
τε
ἄλλοι |
3, 2, 25 |
γὰρ
ἦν
ἐνόμισαν
αὐτὸν
μὴ
|
βούλεσθαι |
μᾶλλον
ἢ
μὴ
δύνασθαι
ἑλεῖν. |
3, 1, 15 |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἔφη
ζῆν
|
βούλεσθαι |
μὴ
τιμωρήσας
Μανίᾳ.
(Ὁ
δὲ |
3, 2, 1 |
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
ἐρωτᾷ
πότερον
|
βούλεται |
εἰρήνην
ἢ
πόλεμον
ἔχειν.
Ὁ |
3, 2, 15 |
ὡς
ὁρᾶτε·
ἐπεὶ
μέντοι
ἐκεῖνος
|
βούλεται |
εἰς
λόγους
ἀφικέσθαι,
οὐδ᾽
ἐγὼ |
3, 4, 1 |
καὶ
τοὺς
συμμάχους
συναγόντων
καὶ
|
βουλευομένων |
τί
χρὴ
ποιεῖν,
Λύσανδρος
νομίζων |
3, 2, 10 |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
περὶ
τούτων
|
βουλευσόμεθα. |
(Ἐπεὶ
δ᾽
ἐκεῖ
ἦσαν,
ἔδοξεν |
3, 4, 5 |
διαπραξάμενον
ἀποπλεῖν,
εἰ
βούλοιο.
Ἀλλὰ
|
βουλοίμην |
ἄν,
ἔφη,
εἰ
μὴ
οἰοίμην |
3, 2, 5 |
εἶναι
ἐργάζεσθαι
καὶ
ἄλλοις
ὁπόσοι
|
βούλοιντο |
Λακεδαιμονίων·
ὥστ᾽
ἔφασαν
οὐκ
ἂν |
3, 1, 15 |
οὐκ
ἀρέσκοι
σφίσιν,
αὐτοὶ
δὲ
|
βούλοιντο |
σὺν
τοῖς
Ἕλλησι
μᾶλλον
ἢ |
3, 4, 5 |
σε
ταῦτα
διαπραξάμενον
ἀποπλεῖν,
εἰ
|
βούλοιο. |
Ἀλλὰ
βουλοίμην
ἄν,
ἔφη,
εἰ |
3, 5, 10 |
ὅτι
μέν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
|
βούλοισθ᾽ |
ἂν
τὴν
ἀρχὴν
ἣν
πρότερον |
3, 2, 15 |
Δερκυλίδαν
εἶπεν
ὅτι
εἰς
λόγους
|
βούλοιτο |
αὐτῷ
ἀφικέσθαι.
Καὶ
ὁ
Δερκυλίδας |
3, 2, 10 |
ὅτι
εἴη
ἐπὶ
Τισσαφέρνει,
εἰ
|
βούλοιτο, |
ἀφιέναι
αὐτονόμους
τὰς
Ἑλληνίδας
πόλεις· |
3, 1, 20 |
τούτων
ὁπόσους
τε
καὶ
ὁποίους
|
βούλοιτο. |
Ὁ
δὲ
λαβὼν
δέκα
ἐξῆλθε, |
3, 2, 5 |
πρὸς
τὸν
Φαρνάβαζον
ἐπήρετο
πότερα
|
βούλοιτο |
σπονδὰς
ἔχειν
καθάπερ
διὰ
τοῦ |
3, 4, 25 |
καὶ
καταστήσασθαι
ναύαρχον
ὅντινα
αὐτὸς
|
βούλοιτο. |
Τοῦτο
δ᾽
ἐποίησαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
3, 4, 25 |
ἐπιθαλαττιδίοις
τριήρεις
ποιεῖσθαι
ὁπόσας
ἑκάστη
|
βούλοιτο |
τῶν
πόλεων.
Καὶ
ἐγένοντο
καιναί, |
3, 1, 1 |
αἱ
δὲ
ἅμα
μὲν
ἐλεύθεραι
|
βουλόμεναι |
εἶναι,
ἅμα
δὲ
φοβούμεναι
τὸν |
3, 4, 25 |
καὶ
οἱ
ἰδιῶται
ἐποιοῦντο
χαρίζεσθαι
|
βουλόμενοι, |
εἰς
εἴκοσι
καὶ
ἑκατόν.
(Πείσανδρον |
3, 2, 25 |
οὔσης
τῆς
στρατιᾶς
περὶ
Κυλλήνην,
|
βουλόμενοι |
οἱ
περὶ
Ξενίαν
τὸν
λεγόμενον |
3, 4, 20 |
μὲν
ἐνόμισε
λέγειν
αὐτὸν
πάλιν
|
βουλόμενον |
ἐξαπατῆσαι,
εἰς
Καρίαν
δὲ
νῦν |
3, 4, 15 |
εἰς
Ἔφεσον·
ἀσκῆσαι
δ᾽
αὐτὸ
|
βουλόμενος |
ἆθλα
προύθηκε
ταῖς
τε
ὁπλιτικαῖς |
3, 3, 10 |
τέλος
αὐτὸν
ἤροντο
τί
καὶ
|
βουλόμενος |
ταῦτα
πράττοι.
Ὁ
δ᾽
ἀπεκρίνατο, |
3, 4, 5 |
μὰ
Δί᾽
ἔφη,
τούς
γε
|
βουλομένους |
ἐμοῦ
μείζους
φαίνεσθαι·
τοὺς
δέ |
3, 5, 5 |
ἱερὰ
ὡς
ἔρριψαν
ἀπὸ
τοῦ
|
βωμοῦ |
καὶ
ὅτι
οὐδ᾽
εἰς
τὴν |
3, 4, 1 |
ἱεροῖς
τεθυμένοις
διέρριψαν
ἀπὸ
τοῦ
|
βωμοῦ. |
ὁ
δ᾽
ἐπιμαρτυράμενος
τοὺς
θεοὺς |