Livre, Chap.
[7, 4]	τε ὦσιν ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ	τε	Ἀθηναῖοι ἀνεβεβήκεσαν ἤδη ἄνω, τὸ
[7, 44]	ἅμα τοὺς προσφερομένους ἐδέχοντο· οἵ	τε	Ἀθηναῖοι ἐζήτουν τε σφᾶς αὐτοὺς
[7, 64]	ἐστὶν ἑτέρας εὐτυχούσης ῥώμης. ~τούς	τε	Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ
[7, 61]	ταῖς ξυμφοραῖς ἔχουσιν. ἀλλ' ὅσοι	τε	Ἀθηναίων πάρεστε, πολλῶν ἤδη πολέμων
[7, 48]	τὰς Ἀθηναίων φύσεις ἐπ' αἰσχρᾷ	τε	αἰτίᾳ καὶ ἀδίκως ὑπ' Ἀθηναίων
[7, 86]	Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν	τε	αἰχμαλώτων ὅσους ἐδύναντο πλείστους καὶ
[7, 60]	αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς τῶν	τε	Ἀκαρνάνων καὶ τῶν ἄλλων ξένων
[7, 25]	τῇ σφετέρᾳ ταραχῇ ἡσσηθεῖεν, τά	τε	ἄλλα (αὖ) δηλώσοντας ὅτι ἐν
[7, 40]	ἀνακρούσασθαι, καθ' ἡσυχίαν ἐκβάντες τά	τε	ἄλλα διεπράσσοντο καὶ τὰ ἀμφὶ
[7, 31]	στρατιᾷ ἀπεπέμφθη, καὶ ἀγγέλλει τά	τε	ἄλλα καὶ ὅτι πύθοιτο κατὰ
[7, 47]	ἑλῶδες καὶ χαλεπὸν ἦν, τά	τε	ἄλλα ὅτι ἀνέλπιστα (αὐτοῖς ἐφαίνετο.
[7, 2]	καὶ παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές	τε	ἄλλαι ἔτι προσπλέουσι καὶ Γύλιππος
[7, 2]	ἐκ τῆς Λευκάδος Κορίνθιοι ταῖς	τε	ἄλλαις ναυσὶν ὡς εἶχον τάχους
[7, 84]	ἁθρόοι γὰρ ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτόν	τε	ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί τε
[7, 50]	τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες στρατιάν	τε	ἄλλην προσγεγενημένην αὐτοῖς καὶ τὰ
[7, 36]	βουλόμενοι ξυνέλεγον. παρεσκευάσαντο δὲ τό	τε	ἄλλο ναυτικὸν ὡς ἐκ τῆς
[7, 75]	ἅμα ἐπορεύοντο. καὶ τούτων οἵ	τε	ἄλλοι πάντες ἔφερον ὅτι τις
[7, 77]	νῦν διαφύγητε τοὺς πολεμίους, οἵ	τε	ἄλλοι τευξόμενοι ὧν ἐπιθυμεῖτέ που
[7, 7]	ἔτι ἀφειστήκει τοῦ πολέμου. (πρέσβεις	τε	ἄλλοι τῶν Συρακοσίων καὶ Κορινθίων
[7, 60]	πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν τῶν	τε	ἄλλων καὶ ὅτι τὰ ἐπιτήδεια
[7, 70]	ἀπὸ πολλῶν νεῶν ξυμπιπτουσῶν ἔκπληξίν	τε	ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς
[7, 71]	ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ	τε	ἅμα μετὰ βοῆς ἐχρῶντο καὶ
[7, 41]	δὲ ἀποκτείναντες ἀπεχώρησαν, καὶ τροπαῖά	τε	ἀμφοτέρων τῶν ναυμαχιῶν ἔστησαν, καὶ
[7, 71]	πῃ τοὺς σφετέρους ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν	τε	ἂν καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν
[7, 75]	τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι, πεζούς	τε	ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ
[7, 15]	γνώμην ἔχετε· ἐπειδὴ δὲ Σικελία	τε	ἅπασα ξυνίσταται καὶ ἐκ Πελοποννήσου
[7, 10]	οἱ παρὰ τοῦ Νικίου ὅσα	τε	ἀπὸ γλώσσης εἴρητο αὐτοῖς εἶπον,
[7, 77]	καὶ ἡμᾶς εἰκὸς νῦν τά	τε	ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἐλπίζειν ἠπιώτερα
[7, 60]	ἐπενόουν. ~τοῖς δὲ Ἀθηναίοις τήν	τε	ἀπόκλῃσιν ὁρῶσι καὶ τὴν ἄλλην
[7, 17]	καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν, ὅπως ναυμαχίας	τε	ἀποπειράσωσι πρὸς τὴν ἐν τῇ
[7, 17]	καὶ ἐν ὁλκάσι παρεσκευάζοντο αὐτοί	τε	ἀποστελοῦντες ὁπλίτας ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 1]	προθυμότερον προσχωρεῖν ἑτοῖμοι ἦσαν τοῦ	τε	Ἀρχωνίδου νεωστὶ τεθνηκότος, ὃς τῶν
[7, 36]	τε καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου	τε	αὐτοῖς ἐσομένου καὶ τοῦ στόματος
[7, 44]	εἶναι ἄλλῳ τῳ γνωρίσαι σφίσι	τε	αὐτοῖς θόρυβον πολὺν παρεῖχον ἅμα
[7, 64]	ὑπολοίπους ἡμῶν ἀδυνάτους ἐσομένους τούς	τε	αὐτοῦ καὶ τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι.
[7, 70]	καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί	τε	αὐτοὺς διαφυγεῖν καὶ τὴν οἰκείαν
[7, 64]	ἄλλῳ μᾶλλον καιρῷ ἀποδειξάμενος αὐτός	τε	αὑτῷ ὠφέλιμος γένοιτο καὶ τοῖς
[7, 42]	τε καὶ τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς	τε	βαρβάρους καὶ Ἕλληνας οὐκ ὀλίγους,
[7, 56]	Ἕλληνας τὸ ἀγώνισμα φανεῖσθαι· τούς	τε	γὰρ ἄλλους Ἕλληνας εὐθὺς τοὺς
[7, 44]	παραπλήσιος ὢν ἀπορίαν παρεῖχεν. οἵ	τε	γὰρ Ἀργεῖοι καὶ οἱ Κερκυραῖοι
[7, 47]	στρατιώτας (ἀχθομένους τῇ μονῇ· νόσῳ	τε	γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα, τῆς
[7, 47]	στρατοπέδῳ κατὰ πάντα ἀρρωστίαν. τοῖς	τε	γὰρ ἐπιχειρήμασιν ἑώρων οὐ κατορθοῦντες
[7, 23]	τὴν νίκην τοῖς Ἀθηναίοις· ταύτας	τε	γὰρ ἔτρεψαν καὶ ὑφ' (ὧν
[7, 34]	οὐδ' οἱ ἕτεροι νικᾶν· οἵ	τε	γὰρ Κορίνθιοι ἡγήσαντο κρατεῖν εἰ
[7, 75]	καὶ τῇ γνώμῃ (αἰσθέσθαι. τῶν	τε	γὰρ νεκρῶν ἀτάφων ὄντων, ὁπότε
[7, 81]	πρόσθεν καὶ πεντήκοντα σταδίους· θᾶσσόν	τε	γὰρ ὁ Νικίας ἦγε, νομίζων
[7, 44]	ὑπὸ τῆς (βοῆς διαγνῶναι. οἵ	τε	γὰρ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 48]	τὰ δ' ἔτι ἀμηχανήσειν· δισχίλιά	τε	γὰρ τάλαντα ἤδη ἀνηλωκέναι καὶ
[7, 60]	αὐτοῖς ταῦτα, καὶ ἐποίησαν· ἔκ	τε	γὰρ τῶν ἄνω τειχῶν ὑποκατέβησαν
[7, 4]	τότε πρῶτον κάκωσις ἐγένετο· τῷ	τε	γὰρ ὕδατι σπανίῳ χρώμενοι καὶ
[7, 27]	μεγάλα οἱ Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο. τῆς	τε	γὰρ χώρας ἁπάσης ἐστέρηντο, καὶ
[7, 56]	μετὰ τῶν ξυμβοηθησάντων σφίσιν, ἡγεμόνες	τε	γενόμενοι μετὰ Κορινθίων καὶ Λακεδαιμονίων
[7, 42]	πόλιν. (Πρῶτον μὲν οὖν τήν	τε	γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων ἔτεμον
[7, 26]	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι, τῆς	τε	γῆς ἔστιν ἃ ἐδῄωσαν καὶ
[7, 21]	(Καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι, τοῦ	τε	Γυλίππου καὶ Ἑρμοκράτους καὶ εἴ
[7, 3]	~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι αἰφνιδίως τοῦ	τε	Γυλίππου καὶ τῶν Συρακοσίων σφίσιν
[7, 69]	καὶ ὑπὲρ ἁπάντων παραπλήσια ἔς	τε	γυναῖκας καὶ παῖδας καὶ θεοὺς
[7, 13]	μαχεῖσθαι, ἐπειδὴ παρὰ γνώμην ναυτικόν	τε	δὴ καὶ τἆλλα ἀπὸ τῶν
[7, 52]	μυχῷ τοῦ λιμένος καὶ αὐτόν	τε	διαφθείρουσι καὶ τὰς μετ' αὐτοῦ
[7, 51]	τῆς ἐσόδου οἱ Ἀθηναῖοι ἵππους	τε	ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι καὶ τῶν ὁπλιτῶν
[7, 78]	εἶχον οἱ ὁπλῖται. (καὶ ἐπειδή	(τε)	ἐγένοντο ἐπὶ τῇ διαβάσει τοῦ
[7, 20]	τὴν Αἴγιναν προσπλεύσας τοῦ στρατεύματός	τε	εἴ τι ὑπελέλειπτο περιέμενε καὶ
[7, 26]	τι χωρίον, ἵνα δὴ οἵ	τε	Εἵλωτες τῶν Λακεδαιμονίων αὐτόσε αὐτομολῶσι
[7, 19]	τὴν Σικελίαν, Λακεδαιμόνιοι μὲν τῶν	τε	Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους καὶ
[7, 42]	πράγματα καὶ νομίσας οὐχ οἷόν	τε	εἶναι διατρίβειν οὐδὲ παθεῖν ὅπερ
[7, 8]	καὶ τότε, νομίζων ἐν δεινοῖς	τε	εἶναι καί, εἰ μὴ ὡς
[7, 14]	ἀπορώτατον τό τε μὴ οἷόν	τε	εἶναι ταῦτα ἐμοὶ κωλῦσαι τῷ
[7, 16]	καὶ ναυτικὴν καὶ (πεζὴν Ἀθηναίων	τε	ἐκ καταλόγου καὶ τῶν ξυμμάχων.
[7, 71]	τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν. ~ὅ	τε	ἐκ τῆς γῆς πεζὸς ἀμφοτέρων
[7, 1]	Ἱμέραν πρῶτον πλεύσαντες καὶ αὐτούς	τε	ἐκείνους καὶ στρατιὰν ἄλλην προσλαβόντες,
[7, 25]	στρατεύματι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο ναῦς	τε	ἐκπέμπουσι δώδεκα οἱ Συρακόσιοι καὶ
[7, 60]	ναυσὶν ἀπολαβόντες διατειχίσματι ὅσον οἷόν	τε	ἐλάχιστον τοῖς τε σκεύεσι καὶ
[7, 30]	πλείστους οὔτε ἐπισταμένους νεῖν τῶν	τε	ἐν τοῖς πλοίοις, ὡς ἑώρων
[7, 71]	ἢ διέφευγον ἢ ἀπώλλυντο. ἦν	τε	ἐν τῷ αὐτῷ στρατεύματι τῶν
[7, 71]	καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν. ἦν	τε	ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς δὴ
[7, 64]	ἢ τὸ κρατεῖν ὑμῖν, τούς	τε	ἐνθάδε πολεμίους εὐθὺς ἐπ' ἐκεῖνα
[7, 18]	καὶ διὰ τοῦτο εἰκότως δυστυχεῖν	τε	ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν τε
[7, 60]	δέκα μάλιστα καὶ ἑκατόν· τοξότας	τε	ἐπ' αὐτὰς πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 17]	ἅμα τῷ ἦρι ποιησόμενος, στρατιάν	τε	ἐπαγγέλλων ἐς τοὺς ξυμμάχους καὶ
[7, 29]	οὐδεμιᾶς ἥσσων μᾶλλον ἑτέρας ἀδόκητός	τε	ἐπέπεσεν αὕτη καὶ δεινή. ~οἱ
[7, 71]	τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. παραπλήσιά	τε	ἐπεπόνθεσαν καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν
[7, 1]	Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς	τε	ἕπεσθαι καὶ τοῖς ἐκ τῶν
[7, 70]	καὶ ἀγωνισμὸς πρὸς ἀλλήλους· οἵ	τε	ἐπιβάται ἐθεράπευον, ὁπότε προσπέσοι (ναῦς
[7, 29]	οὐ μεγάλῃ, καὶ αἱρεῖ ἀφυλάκτοις	τε	ἐπιπεσὼν καὶ ἀπροσδοκήτοις μὴ ἄν
[7, 42]	καί, εἰ κρατήσειέ τις τῶν	τε	Ἐπιπολῶν τῆς ἀναβάσεως καὶ αὖθις
[7, 80]	σφίσι τὸ στράτευμα εἶχε τῶν	τε	ἐπιτηδείων πάντων ἀπορίᾳ ἤδη, καὶ
[7, 3]	(σπένδεσθαι. οἱ δ' ἐν ὀλιγωρίᾳ	τε	ἐποιοῦντο καὶ οὐδὲν ἀποκρινάμενοι ἀπέπεμψαν.
[7, 69]	τριηράρχων ἕνα ἕκαστον ἀνεκάλει, πατρόθεν	τε	ἐπονομάζων καὶ αὐτοὺς ὀνομαστὶ καὶ
[7, 18]	ἐν ταῖς ὁλκάσιν ἐπικουρίαν αὐτοί	τε	ἐπόριζον καὶ τοὺς ἄλλους Πελοποννησίους
[7, 87]	δὲ (οὐκ ἐλάσσους ἑπτακισχιλίων. ξυνέβη	τε	ἔργον τοῦτο (Ἑλληνικὸν) τῶν κατὰ
[7, 69]	ἐν τοῖς μεγάλοις ἀγῶσι, πάντα	τε	ἔργῳ ἔτι σφίσιν ἐνδεᾶ εἶναι
[7, 33]	δὲ καὶ οἱ Γελῷοι ναυτικόν	τε	ἐς πέντε ναῦς καὶ ἀκοντιστὰς
[7, 18]	τὸ παρανόμημα μᾶλλον γενέσθαι, ὅτι	τε	ἐς Πλάταιαν ἦλθον Θηβαῖοι ἐν
[7, 21]	εἴ του ἄλλου πειθόντων, ὥρμηντό	τε	ἐς τὴν ναυμαχίαν καὶ τὰς
[7, 1]	ἱππέας καὶ Γελῴων ὀλίγους, Σικελῶν	τε	ἐς χιλίους τοὺς πάντας, ἐχώρει
[7, 57]	ἕνεκα μᾶλλον ἢ τῆς Λακεδαιμονίων	τε	ἔχθρας καὶ τῆς παραυτίκα ἕκαστοι
[7, 4]	ἤν τι ναυτικῷ κινῶνται. προσεῖχέ	τε	ἤδη μᾶλλον τῷ κατὰ θάλασσαν
[7, 87]	ὄντας καὶ ὀλίγῳ πολλοὺς οἵ	τε	ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ
[7, 81]	καὶ οἱ ξύμμαχοι, ὡς ἥ	τε	ἡμέρα ἐγένετο καὶ ἔγνωσαν τοὺς
[7, 13]	δὲ πληρώματα διὰ τόδε ἐφθάρη	τε	ἡμῖν καὶ ἔτι νῦν φθείρεται,
[7, 1]	Ἱμέραν. ἐκεῖ δὲ ὄντες τούς	τε	Ἱμεραίους ἔπεισαν ξυμπολεμεῖν καὶ αὐτούς
[7, 69]	ὀνομαστὶ καὶ φυλήν, ἀξιῶν τό	τε	καθ' ἑαυτόν, ᾧ ὑπῆρχε λαμπρότητός
[7, 31]	περὶ τὴν Ἀκαρνανίαν χωρίων σφενδονήτας	τε	καὶ ἀκοντιστὰς ξυναγείρων. ~Οἱ δ'
[7, 32]	ἔχοντας καὶ σφίσι ξυμμάχους, Κεντόριπάς	τε	καὶ Ἀλικυαίους καὶ ἄλλους, ὅπως
[7, 67]	ἀκοντισταὶ χερσαῖοι ὡς εἰπεῖν Ἀκαρνᾶνές	τε	καὶ ἄλλοι ἐπὶ ναῦς ἀναβάντες,
[7, 43]	ἀδύνατα ἐδόκει εἶναι λαθεῖν προσελθόντας	τε	καὶ ἀναβάντας, παραγγείλας δὲ πέντε
[7, 36]	τὴν ἐπίπλευσιν ἀπὸ τοῦ πελάγους	τε	καὶ ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς,
[7, 31]	τῆς Ἀκαρνανίας διέβη, ἐς Ἀλύζιάν	τε	καὶ Ἀνακτόριον, ὃ αὐτοὶ (εἶχον.
[7, 75]	ἐν τῷ παρόντι ἐδοξάζετο, ἄλλως	τε	καὶ ἀπὸ οἵας λαμπρότητος καὶ
[7, 80]	φυλακήν τινα τῶν Συρακοσίων ἀποτειχίζουσάν	τε	καὶ ἀποσταυροῦσαν τὸν πόρον. καὶ
[7, 75]	καὶ οἱ ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι	τε	καὶ ἀσθενεῖς πολὺ τῶν τεθνεώτων
[7, 80]	ἥμισυ μάλιστα καὶ πλέον, ἀπεσπάσθη	τε	(καὶ ἀτακτότερον ἐχώρει. ἅμα δὲ
[7, 80]	ἄλλως τε καὶ ἐν νυκτί	τε	καὶ διὰ πολεμίας καὶ ἀπὸ
[7, 37]	Συρακόσιοι πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην	τε	καὶ δύναμιν ἐπινοήσαντες καὶ ἅμα
[7, 80]	φόβοι καὶ δείματα ἐγγίγνεσθαι, ἄλλως	τε	καὶ ἐν νυκτί τε καὶ
[7, 24]	καὶ τριήρεις (ἀνειλκυσμέναι τρεῖς. μέγιστόν	τε	καὶ ἐν τοῖς πρῶτον ἐκάκωσε
[7, 81]	τειχίον περιῆν, ὁδὸς δὲ ἔνθεν	(τε)	καὶ ἔνθεν, ἐλάας δὲ (οὐκ
[7, 32]	ἐνέδραν τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι, ἀφυλάκτοις	τε	καὶ ἐξαίφνης ἐπιγενόμενοι διέφθειραν ἐς
[7, 52]	ἤδη ναῦς τῶν Ἀθηναίων κατεδίωκόν	τε	καὶ ἐξεώθουν ἐς τὴν γῆν.
[7, 36]	ὡς ἐπὶ ἓξ πήχεις ἐντός	τε	καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ καὶ
[7, 48]	γὰρ ἀπορίᾳ αὐτοὺς ἐκτρυχώσειν, ἄλλως	τε	καὶ ἐπὶ πλέον ἤδη ταῖς
[7, 43]	αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ προσβαλόντες ἔτρεψάν	τε	καὶ ἐς φυγὴν κατέστησαν. ~Καὶ
[7, 42]	ἀλλ' ἐν Κατάνῃ διεχείμαζεν, ὑπερώφθη	τε	καὶ ἔφθασεν αὐτὸν ἐκ τῆς
[7, 49]	Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ τρόπῳ διεμέλλησάν	τε	καὶ κατὰ χώραν ἔμενον. ~Ὁ
[7, 49]	ἐκ βραχέος καὶ περιγραπτοῦ ὁρμώμενοί	τε	(καὶ καταίροντες ἕξουσιν. τό τε
[7, 84]	τὸν αὐτὸν τρόπον (πανταχόθεν βάλλοντές	τε	καὶ κατακοντίζοντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 85]	ἑαυτῷ μὲν χρήσασθαι ἐκέλευεν ἐκεῖνόν	τε	καὶ Λακεδαιμονίους ὅτι βούλονται, τοὺς
[7, 75]	ῥᾳδίως ἀφορμᾶσθαι, καίπερ ἐκ πολεμίας	τε	καὶ μείζω ἢ κατὰ δάκρυα
[7, 19]	τριακοσίους ὁπλίτας, ὧν ἦρχον Ξένων	τε	καὶ Νίκων Θηβαῖοι καὶ Ἡγήσανδρος
[7, 64]	ποτέ, καὶ ἐνθυμεῖσθε καθ' ἑκάστους	τε	καὶ ξύμπαντες ὅτι οἱ ἐν
[7, 32]	ἐς τὰς πόλεις ἐπειδὴ ἔπεισάν	τε	καὶ ξυναγείραντες ἔμελλον ἄξειν τὸν
[7, 27]	μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ ἀποκρότῳ	τε	καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες, οἱ δ'
[7, 53]	ναῦς τὰς μὲν πολλὰς διέσωσάν	τε	καὶ ξυνήγαγον κατὰ τὸ στρατόπεδον,
[7, 30]	ἱππικόν, ὅπερ πρῶτον προσέκειτο, προεκθέοντές	τε	καὶ ξυστρεφόμενοι ἐν ἐπιχωρίῳ τάξει
[7, 58]	τῶν ἐν Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς	τε	καὶ (οἱ) αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν,
[7, 81]	καὶ ἐν πολλῷ θορύβῳ αὐτός	τε	καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι
[7, 75]	δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι	τε	καὶ οἱ πλεῖστοι παραχρῆμα. ἔφερον
[7, 30]	ξυνεβοήθησαν ἐς εἴκοσι μάλιστα ἱππέας	τε	καὶ ὁπλίτας ὁμοῦ καὶ Θηβαίων
[7, 43]	λαβὼν καὶ ἄλλην παρασκευὴν τοξευμάτων	τε	καὶ ὅσα ἔδει, ἢν κρατῶσι,
[7, 48]	καὶ ἔτι πολλὰ προσοφείλειν, ἤν	τε	καὶ ὁτιοῦν ἐκλίπωσι τῆς νῦν
[7, 75]	ξυνέβη ἀπιέναι, ἀντὶ δ' εὐχῆς	τε	καὶ παιάνων, μεθ' ὧν ἐξέπλεον,
[7, 6]	αὐτοὶ κωλύεσθαι ὑπ' αὐτῶν, ἐκείνους	τε	καὶ παντάπασιν ἀπεστερηκέναι, εἰ καὶ
[7, 36]	ἤν πῃ βιάζωνται, ἐς ὀλίγον	τε	καὶ πάντας ἐς τὸ αὐτό,
[7, 78]	ἧσσον τοῖς καθ' ἑαυτὸν τοιαῦτά	τε	καὶ παραπλήσια λέγων. (τὸ δὲ
[7, 2]	τοῦ πολέμου μέλλοντας ἐκκλησιάσειν διεκώλυσέ	τε	καὶ παρεθάρσυνε, λέγων ὅτι νῆές
[7, 76]	ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἐθάρσυνέ	τε	καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ τε χρώμενος
[7, 78]	πολλοὶ ἑκατέρωθεν ἐκώλυον καὶ ἐσηκόντιζόν	τε	καὶ παρίππευον. καὶ χρόνον μὲν
[7, 57]	~Τοσοίδε γὰρ ἑκάτεροι ἐπὶ Σικελίαν	τε	καὶ περὶ Σικελίας, τοῖς μὲν
[7, 80]	Νικίου στράτευμα, ὥσπερ ἡγεῖτο, ξυνέμενέ	τε	καὶ προύλαβε πολλῷ, τὸ δὲ
[7, 71]	ἀλλ' ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ	τε	καὶ στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ
[7, 57]	καὶ Κορίνθιοι σαφῶς ἐπὶ Κορινθίους	τε	καὶ Συρακοσίους, τῶν μὲν ἄποικοι
[7, 43]	οὐχ ὑπομενόντων τῶν φυλάκων ᾕρουν	τε	καὶ τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον. οἱ
[7, 62]	ἐκείνους ἐᾶν ὠφέλιμον φαίνεται, ἄλλως	τε	καὶ τῆς γῆς, πλὴν ὅσον
[7, 60]	οἷόν τ' ἦν ἐξ ἀναγκαίου	τε	(καὶ τοιαύτης διανοίας ἐπορίσαντο. ὁ
[7, 56]	τὴν σφετέραν πόλιν ἐμπαρασχόντες προκινδυνεῦσαί	τε	καὶ τοῦ (ναυτικοῦ μέγα μέρος
[7, 36]	ἀνάκρουσιν, οὐ δυνήσεσθαι αὐτούς, ἄλλως	τε	καὶ τοῦ Πλημμυρίου πολεμίου τε
[7, 2]	καὶ οἱ μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν	τε	καὶ τῷ Γυλίππῳ εὐθὺς πανστρατιᾷ
[7, 50]	γάρ τι καὶ ἄγαν θειασμῷ	τε	καὶ τῷ τοιούτῳ προσκείμενος) οὐδ'
[7, 61]	ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες στρατιῶται Ἀθηναίων	τε	καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων, ὁ
[7, 1]	ἐπὶ τῆς Ἱμέρας πλεῖν, ἄλλως	τε	καὶ τῶν Ἀττικῶν τεσσάρων νεῶν
[7, 83]	δὲ καὶ οὗτοι πονήρως σίτου	τε	καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἀπορίᾳ. ὅμως
[7, 42]	καὶ ὁπλίτας περὶ πεντακισχιλίους ἑαυτῶν	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων, ἀκοντιστάς τε
[7, 56]	καί, εἰ δύναιντο κρατῆσαι Ἀθηναίων	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων καὶ κατὰ
[7, 45]	ἀπέθανον δὲ οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν	τε	καὶ τῶν ξυμμάχων, ὅπλα μέντοι
[7, 1]	Συράκουσαί εἰσιν, ἀλλ' ἔτι οἷόν	τε	κατὰ τὰς Ἐπιπολὰς στρατιᾷ ἀφικομένους
[7, 53]	περὶ ταῖς ναυσὶν ἐς μάχην	τε	κατέστησαν πρὸς αὐτοὺς καὶ νικήσαντες
[7, 68]	τοῦ εἰκότος ἃ βουλόμεθα τούσδε	τε	κολασθῆναι καὶ τῇ πάσῃ Σικελίᾳ
[7, 34]	μὲν πεζὸς ἑκατέρωθεν προσβεβοηθηκὼς τῶν	τε	Κορινθίων καὶ τῶν αὐτόθεν ξυμμάχων
[7, 87]	ἀκοῇ Ἑλληνικῶν ἴσμεν, καὶ τοῖς	τε	κρατήσασι λαμπρότατον καὶ τοῖς διαφθαρεῖσι
[7, 44]	οἱ ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες παρεκελεύοντό	τε	κραυγῇ οὐκ ὀλίγῃ χρώμενοι, ἀδύνατον
[7, 86]	ὥστε ἀφεθῆναι. ἀνθ' ὧν οἵ	τε	Λακεδαιμόνιοι ἦσαν αὐτῷ προσφιλεῖς κἀκεῖνος
[7, 69]	ἐς τὴν δίαιταν ἐξουσίας, ἄλλα	τε	λέγων ὅσα ἐν τῷ τοιούτῳ
[7, 30]	τοὺς Θρᾷκας οὐ πολὺ τήν	τε	λείαν ἀφείλοντο καὶ αὐτοὺς φοβήσαντες
[7, 56]	ἔτι. ~οἱ δὲ Συρακόσιοι τόν	τε	λιμένα εὐθὺς παρέπλεον ἀδεῶς καὶ
[7, 59]	πεζῷ, διαφυγεῖν. ἔκλῃον οὖν τόν	τε	λιμένα εὐθὺς τὸν μέγαν, ἔχοντα
[7, 85]	ζωγρεῖν ἤδη ἐκέλευεν· καὶ τούς	τε	λοιποὺς ὅσους μὴ ἀπεκρύψαντο (πολλοὶ
[7, 4]	εἴκοσι ναῦς, αἷς εἴρητο περί	τε	Λοκροὺς καὶ Ῥήγιον καὶ τὴν
[7, 25]	τοῖς Ἀθηναίοις ἑτοῖμα ἦν. (ἔς	τε	Λοκροὺς μετὰ ταῦτα ἦλθον, καὶ
[7, 6]	ταὐτὸν ἤδη ἐποίει αὐτοῖς νικᾶν	τε	μαχομένοις διὰ παντὸς καὶ μηδὲ
[7, 73]	ἀνθρώπους ἄρτι ἀσμένους ἀπὸ ναυμαχίας	τε	μεγάλης ἀναπεπαυμένους καὶ ἅμα ἑορτῆς
[7, 31]	οὔτε καταλύουσι τὸν πόλεμον ναυμαχεῖν	τε	μέλλουσιν· πέμπειν οὖν ἐκέλευεν αὐτοὺς
[7, 14]	τούτων δὲ πάντων ἀπορώτατον τό	τε	μὴ οἷόν τε εἶναι ταῦτα
[7, 72]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά	τε	ναυάγια καὶ τοὺς νεκροὺς ἀνείλοντο,
[7, 54]	δὲ τοῦτο Συρακόσιοι μὲν τῆς	τε	ναυμαχίας τροπαῖον ἔστησαν καὶ τῆς
[7, 14]	ὀλίγοι τῶν ναυτῶν οἱ ἐξορμῶντές	τε	ναῦν (καὶ ξυνέχοντες τὴν εἰρεσίαν.
[7, 75]	μόνον τῶν πραγμάτων, ὅτι τάς	τε	ναῦς ἀπολωλεκότες πάσας ἀπεχώρουν καὶ
[7, 31]	πλεύσας καὶ πέντε καὶ δέκα	τε	ναῦς πληροῦν κελεύσας αὐτοὺς καὶ
[7, 40]	δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ ταῖς	(τε)	ναυσὶν ἀντιπρῴροις χρώμενοι, ὥσπερ διενοήθησαν,
[7, 52]	Συρακοσίων· τῇ δ' ὑστεραίᾳ ταῖς	τε	ναυσὶν ἐκπλέουσιν οὔσαις ἓξ καὶ
[7, 49]	πολεμίων καὶ ἐκείνους βλάψουσι, ταῖς	τε	ναυσὶν ἐν πελάγει καὶ οὐκ
[7, 12]	τῇ σωτηρίᾳ· νῦν δὲ αἵ	τε	νῆες διάβροχοι τοσοῦτον χρόνον ἤδη
[7, 43]	ἐδόκει διατρίβειν, ἀλλὰ πείσας τόν	τε	Νικίαν καὶ τοὺς ἄλλους ξυνάρχοντας,
[7, 25]	μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους	τε	ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ
[7, 64]	οὔτε ὁπλιτῶν ἡλικίαν ὑπελίπετε, εἴ	τε	ξυμβήσεταί τι ἄλλο ἢ τὸ
[7, 77]	καὶ σιτία ἄλλα κομίζειν. (Τό	τε	ξύμπαν γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται,
[7, 49]	τε (καὶ καταίροντες ἕξουσιν. τό	τε	ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ οἱ
[7, 33]	πείσαντες κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν ἀκοντιστάς	τε	ξυμπέμπειν τριακοσίους καὶ τριήρεις δύο
[7, 75]	ἢ ἑταίρων ἢ οἰκείων, τῶν	τε	ξυσκήνων ἤδη ἀπιόντων ἐκκρεμαννύμενοι καὶ
[7, 73]	Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους τάς	τε	ὁδοὺς ἀποικοδομῆσαι καὶ τὰ στενόπορα
[7, 74]	τῷ μὲν πεζῷ προεξελθόντες τάς	τε	ὁδοὺς τὰς κατὰ τὴν χώραν,
[7, 17]	τῷ αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς	τε	οἱ Κορίνθιοι πέντε καὶ εἴκοσιν
[7, 81]	τοὺς Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ	τε	οἱ πολλοὶ τὸν Γύλιππον εἶχον
[7, 54]	ἵππους ἔλαβον, Ἀθηναῖοι δὲ ἧς	τε	οἱ Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν
[7, 29]	Θρᾷκες ἐς τὴν Μυκαλησσὸν τάς	τε	οἰκίας καὶ τὰ ἱερὰ ἐπόρθουν
[7, 57]	καὶ Καταναῖοι, βαρβάρων δὲ Ἐγεσταῖοί	τε,	οἵπερ ἐπηγάγοντο, καὶ Σικελῶν τὸ
[7, 84]	διέφθαρτο, ἀλλ' οὐδὲν ἧσσον ἐπίνετό	τε	ὁμοῦ τῷ πηλῷ ᾑματωμένον καὶ
[7, 77]	γνῶτε, ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἀναγκαῖόν	τε	ὂν ὑμῖν ἀνδράσιν ἀγαθοῖς γίγνεσθαι
[7, 14]	ἀφ' ὧν ἔχοντες ἤλθομεν τά	τε	ὄντα καὶ ἀπαναλισκόμενα γίγνεσθαι· αἱ
[7, 5]	ἐσόμενον εἰ μὴ ἀξιώσουσι Πελοποννήσιοί	τε	ὄντες καὶ Δωριῆς Ἰώνων καὶ
[7, 37]	οἱ ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου, οἵ	τε	ὁπλῖται ὅσοι ἐκεῖ ἦσαν καὶ
[7, 20]	κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν παρακαλεῖν Ἀργείων	(τε)	ὁπλίτας ἐπὶ τὰς ναῦς, (καὶ
[7, 87]	καὶ δύο κοτύλας σίτου) ἄλλα	τε	ὅσα εἰκὸς ἐν τῷ τοιούτῳ
[7, 27]	πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι	τε,	ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός
[7, 53]	καὶ νικήσαντες ἐπεδίωξαν καὶ ὁπλίτας	τε	οὐ πολλοὺς ἀπέκτειναν καὶ τὰς
[7, 63]	μὴ καταπροδίδοτε, καταφρονήσαντες δὲ Κορινθίων	τε,	οὓς πολλάκις νενικήκατε, καὶ Σικελιωτῶν,
[7, 75]	ἀπολείψει τοῦ στρατοπέδου ξυνέβαινε τῇ	τε	ὄψει ἑκάστῳ ἀλγεινὰ καὶ τῇ
[7, 27]	τὸ πολὺ μέρος χειροτέχναι, πρόβατά	τε	πάντα ἀπωλώλει καὶ ὑποζύγια· ἵπποι
[7, 79]	προυχώρουν, καὶ οἱ Συρακόσιοι προσέβαλλόν	τε	πανταχῇ αὐτοῖς κύκλῳ καὶ πολλοὺς
[7, 28]	κατὰ θάλασσαν πολυτελὴς ἐγίγνετο· τῶν	τε	πάντων ὁμοίως ἐπακτῶν ἐδεῖτο (ἡ
[7, 60]	ἦν, ὁρῶν τοὺς στρατιώτας τῷ	τε	παρὰ τὸ εἰωθὸς πολὺ ταῖς
[7, 2]	ἐπὶ τὴν ἑτέραν θάλασσαν λίθοι	τε	παραβεβλημένοι τῷ πλέονι ἤδη ἦσαν,
[7, 82]	Δημοσθένους ὁμολογία γίγνεται ὥστε ὅπλα	τε	παραδοῦναι καὶ μὴ ἀποθανεῖν μηδένα
[7, 63]	τι ταῖς ξυμφοραῖς ἄγαν, τήν	τε	παρασκευὴν ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων βελτίω
[7, 31]	τὴν Ζάκυνθον καὶ Κεφαλληνίαν ὁπλίτας	τε	παρέλαβε καὶ ἐκ τῆς Ναυπάκτου
[7, 27]	χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης, βασιλέως	τε	παρόντος τοῦ τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος,
[7, 48]	ἐκ τούτων αὐτοὺς (πείσεσθαι. τῶν	τε	παρόντων στρατιωτῶν πολλοὺς καὶ τοὺς
[7, 39]	δ' ἐπιχειρήσει τῇ αὐτῇ τοῦ	τε	πεζοῦ καὶ τοῦ ναυτικοῦ (προσέμισγον
[7, 37]	τῆς προτέρας ναυμαχίας, ἐπεχείρουν τῷ	τε	πεζῷ (ἅμα καὶ ταῖς ναυσίν.
[7, 12]	γάρ, ὡς ἐγὼ πυνθάνομαι, τῷ	τε	πεζῷ ἅμα τῶν τειχῶν ἡμῶν
[7, 49]	ἐς τὴν Κατάνην, ὅθεν τῷ	τε	πεζῷ ἐπὶ πολλὰ τῆς χώρας
[7, 42]	ἐπεκράτουν ὥσπερ τὸ πρῶτον, τῷ	τε	πεζῷ καὶ ταῖς ναυσίν (οὐδὲ
[7, 84]	ἐν σφίσιν αὐτοῖς ταρασσομένους. (οἵ	τε	Πελοποννήσιοι ἐπικαταβάντες τοὺς ἐν τῷ
[7, 20]	τοῦ ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου περί	τε	Πελοπόννησον ναῦς τριάκοντα ἔστειλαν καὶ
[7, 11]	Γύλιππος Λακεδαιμόνιος στρατιὰν ἔχων ἔκ	τε	Πελοποννήσου καὶ ἀπὸ τῶν ἐν
[7, 47]	ἕως ἔτι τὸ πέλαγος οἷόν	τε	περαιοῦσθαι καὶ τοῦ (στρατεύματος ταῖς
[7, 70]	τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο	τε	περὶ μίαν καὶ ἔστιν ᾗ
[7, 57]	Συρακοσίων στρατευομένοις (ἠναγκάζοντο πολεμεῖν. τῶν	τε	περὶ Πελοπόννησον νησιωτῶν Κεφαλλῆνες μὲν
[7, 18]	τε ἐνόμιζον, καὶ ἐνεθυμοῦντο τήν	τε	περὶ Πύλον ξυμφορὰν καὶ εἴ
[7, 48]	γὰρ οὐ τοὺς αὐτοὺς ψηφιεῖσθαί	τε	περὶ σφῶν (αὐτῶν) καὶ τὰ
[7, 18]	ἐν τῷ χειμῶνι τούτῳ σίδηρόν	τε	περιήγγελλον κατὰ τοὺς ξυμμάχους καὶ
[7, 50]	οὖσα. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι οἵ	τε	πλείους ἐπισχεῖν ἐκέλευον τοὺς στρατηγοὺς
[7, 25]	γέμοντα χρημάτων προσπλεῖν. καὶ τῶν	τε	πλοίων ἐπιτυχοῦσαι τὰ πολλὰ διέφθειραν
[7, 87]	μεταβολῇ ἐς ἀσθένειαν (ἐνεωτέριζον, πάντα	τε	ποιούντων αὐτῶν διὰ στενοχωρίαν ἐν
[7, 44]	φόβον παρεῖχε τοῖς Ἀθηναίοις, οἵ	τε	πολέμιοι (ὁμοίως. ὥστε τέλος ξυμπεσόντες
[7, 77]	καὶ λωφήσειαν· ἱκανὰ γὰρ τοῖς	τε	πολεμίοις ηὐτύχηται, καὶ εἴ τῳ
[7, 58]	αὐτοὶ πλείω ἐπορίσαντο διὰ μέγεθός	τε	πόλεως καὶ ὅτι ἐν μεγίστῳ
[7, 56]	τῷ πολέμῳ πρὸς τὴν Ἀθηναίων	τε	πόλιν καὶ Λακεδαιμονίων. ~Τοσοίδε γὰρ
[7, 11]	πολλῇ στρατιᾷ ἐπελθὼν ἕλῃ. ξυμβέβηκέ	τε	πολιορκεῖν δοκοῦντας ἡμᾶς ἄλλους αὐτοὺς
[7, 77]	ἄγαν, λογίζεσθε δὲ ὅτι αὐτοί	τε	πόλις εὐθύς ἐστε ὅποι ἂν
[7, 70]	ταῖς ἀλλήλων (ναυσὶν ἐπιβαίνειν. ξυνετύγχανέ	τε	πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν τὰ
[7, 66]	ὦ Συρακόσιοι καὶ ξύμμαχοι, οἵ	τε	πολλοὶ δοκεῖτε ἡμῖν εἰδέναι (οὐδὲ
[7, 11]	ἡμῶν, τῇ δ' ὑστεραίᾳ ἱππεῦσί	τε	πολλοῖς καὶ (ἀκοντισταῖς βιασθέντες ἀνεχωρήσαμεν
[7, 37]	ἔξω κατὰ τάχος χωροῦντας ἱππέας	τε	πολλοὺς καὶ ἀκοντιστὰς ἀντεπεξῇσαν, ἄλλοι
[7, 85]	τοῖς πολλοῖς. ~τέλος δὲ νεκρῶν	τε	πολλῶν ἐπ' ἀλλήλοις ἤδη κειμένων
[7, 84]	ὑπὸ τῆς πανταχόθεν προσβολῆς ἱππέων	τε	πολλῶν καὶ τοῦ ἄλλου ὄχλου,
[7, 66]	ἀρχὴν τὴν ἤδη μεγίστην τῶν	τε	πρὶν Ἑλλήνων καὶ τῶν νῦν
[7, 55]	σφαλλόμενοι δὲ τὰ πλείω, τά	τε	πρὸ αὐτῶν ἠπόρουν, καὶ ἐπειδή
[7, 78]	πρόσθεν· οἱ δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές	τε	προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες οἱ ψιλοί.
[7, 36]	κωλύσειν (ὥστε μὴ περιπλεῖν. τῇ	τε	πρότερον ἀμαθίᾳ τῶν κυβερνητῶν δοκούσῃ
[7, 50]	ἀσθενείᾳ τῶν ἀνθρώπων πιεζόμενα, μετεμέλοντό	τε	πρότερον οὐκ ἀναστάντες καὶ ὡς
[7, 18]	Ἀττικὴν ἐσβολὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ	τε	προυδέδοκτο αὐτοῖς καὶ τῶν Συρακοσίων
[7, 60]	βουλομένους διακινδυνεύειν, ξυγκαλέσας ἅπαντας παρεκελεύσατό	τε	πρῶτον καὶ ἔλεξε τοιάδε. ~Ἄνδρες
[7, 81]	οἱ ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό	τε	(ῥᾷον αὐτοὺς δίχα δὴ ὄντας
[7, 53]	δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν ἀντεμηχανήσαντό	τε	σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες τήν
[7, 60]	ὅσον οἷόν τε ἐλάχιστον τοῖς	τε	σκεύεσι καὶ τοῖς ἀσθενοῦσιν ἱκανὸν
[7, 4]	φρούρια· καὶ ἐν αὐτοῖς τά	τε	σκεύη τὰ πλεῖστα ἔκειτο καὶ
[7, 65]	ἑτοῖμα ἦν, παρεκελεύσαντο ἐκείνοις οἵ	τε	στρατηγοὶ καὶ Γύλιππος καὶ ἔλεξαν
[7, 60]	βουλευτέα ἐδόκει. καὶ ξυνελθόντες οἵ	τε	στρατηγοὶ καὶ οἱ ταξίαρχοι πρὸς
[7, 50]	ἐξεπεπτώκει) ὁ δὲ Γύλιππος ἄλλην	τε	στρατιὰν πολλὴν ἔχων ἦλθεν ἀπὸ
[7, 7]	καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐπιμεταπεμπομένων. οἵ	τε	Συρακόσιοι ναυτικὸν ἐπλήρουν καὶ ἀνεπειρῶντο
[7, 48]	κινδυνεύσας τοῦτο παθεῖν ἰδίᾳ. τά	τε	Συρακοσίων ἔφη ὅμως ἔτι ἥσσω
[7, 75]	τραπόμενοι ἐς ἀπορίαν καθίστασαν, ἄγειν	τε	σφᾶς ἀξιοῦντες καὶ ἕνα ἕκαστον
[7, 44]	ἐδέχοντο· οἵ τε Ἀθηναῖοι ἐζήτουν	τε	σφᾶς αὐτοὺς καὶ πᾶν τὸ
[7, 18]	διπλοῦν τὸν πόλεμον ἔχοντας, πρός	τε	σφᾶς καὶ Σικελιώτας, εὐκαθαιρετωτέρους ἔσεσθαι,
[7, 25]	ᾤχετο, πρέσβεις ἄγουσα οἵπερ τά	τε	σφέτερα φράσουσιν ὅτι ἐν ἐλπίσιν
[7, 1]	ὁ μὲν Γύλιππος ἀναλαβὼν τῶν	τε	σφετέρων ναυτῶν καὶ ἐπιβατῶν τοὺς
[7, 61]	ὁμοίως κοινὸς ἅπασιν ἔσται περί	τε	σωτηρίας καὶ πατρίδος ἑκάστοις οὐχ
[7, 83]	ἡσυχάζον ἔμελλον πορεύσεσθαι. καὶ ἀναλαμβάνουσί	τε	τὰ ὅπλα καὶ (οἱ Συρακόσιοι
[7, 81]	ἀναγκάζονται. ὁ δὲ Δημοσθένης ἐτύγχανέ	τε	τὰ πλείω ἐν πόνῳ ξυνεχεστέρῳ
[7, 45]	Συρακόσιοι δύο τροπαῖα ἔστησαν, ἐπί	τε	ταῖς Ἐπιπολαῖς ᾗ ἡ πρόσβασις
[7, 65]	τῶν σιδηρῶν χειρῶν, καὶ πρός	τε	τἆλλα ἐξηρτύσαντο ὡς ἕκαστα καὶ
[7, 24]	ἤδη ἐγίγνοντο αἱ ἐσκομιδαί) ἔς	τε	τἆλλα κατάπληξιν παρέσχε καὶ ἀθυμίαν
[7, 29]	φονικώτατόν ἐστιν. καὶ τότε ἄλλη	τε	ταραχὴ οὐκ ὀλίγη καὶ ἰδέα
[7, 67]	ἀφεῖναι εὑρήσουσι, πῶς οὐ σφαλοῦσί	τε	τὰς ναῦς καὶ ἐν σφίσιν
[7, 56]	δὲ ἄξιος ὁ ἀγὼν κατά	τε	ταῦτα καὶ ὅτι οὐχὶ Ἀθηναίων
[7, 72]	ἤθελον ἐσβαίνειν διὰ τὸ καταπεπλῆχθαί	τε	τῇ ἥσσῃ καὶ μὴ ἂν
[7, 47]	στρατηγοὶ ἐν τούτῳ ἐβουλεύοντο πρός	τε	τὴν γεγενημένην ξυμφορὰν καὶ πρὸς
[7, 27]	ὁσημέραι ἐξελαυνόντων τῶν ἱππέων πρός	τε	τὴν Δεκέλειαν καταδρομὰς ποιουμένων καὶ
[7, 63]	καὶ τὰς ναῦς πλείους, ἐκείνην	τε	τὴν ἡδονὴν ἐνθυμεῖσθαι ὡς ἀξία
[7, 29]	αὐτῶν βλάψαι. ὁ δὲ ἔς	τε	τὴν Τάναγραν ἀπεβίβασεν αὐτοὺς καὶ
[7, 70]	ἀφ' ἑκατέρων τοῖς κελευσταῖς κατά	τε	τὴν τέχνην καὶ πρὸς τὴν
[7, 34]	ναυαγίων κρατησάντων τῶν Ἀθηναίων διά	τε	τὴν τοῦ ἀνέμου ἄπωσιν αὐτῶν
[7, 27]	ἀνάγκης τῆς ἴσης φρουρᾶς καταθεούσης	τε	τὴν χώραν καὶ λῃστείας ποιουμένης,
[7, 67]	καὶ τὴν προθυμίαν παρέχεται. (Τά	τε	τῆς ἀντιμιμήσεως αὐτῶν τῆς παρασκευῆς
[7, 28]	δι' ἃ καὶ τότε ὑπό	τε	τῆς Δεκελείας πολλὰ βλαπτούσης καὶ
[7, 69]	οἱ πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος	τε	τῆς ἐλευθερωτάτης ὑπομιμνῄσκων καὶ τῆς
[7, 49]	ἐν εὐρυχωρίᾳ, ἐν ᾗ τά	τε	τῆς ἐμπειρίας χρήσιμα σφῶν ἔσται
[7, 33]	ἤδη τῆς στρατιᾶς οὔσης ἔκ	τε	τῆς Κερκύρας καὶ ἀπὸ τῆς
[7, 59]	γεγενημένῃ νίκῃ τῆς ναυμαχίας ἑλεῖν	τε	τὸ στρατόπεδον ἅπαν τῶν Ἀθηναίων
[7, 63]	ἔλασσον κατὰ τὸ ὠφελεῖσθαι ἔς	τε	τὸ φοβερὸν τοῖς ὑπηκόοις καὶ
[7, 68]	πράξαντες χεῖρον. ~πρὸς οὖν ἀταξίαν	τε	τοιαύτην καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν
[7, 43]	σφίσιν ἐν νυκτὶ γενομένου προσέβαλόν	τε	τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπεπληγμένοι καὶ βιασθέντες
[7, 84]	τε ἀλλήλοις καὶ κατεπάτουν, περί	τε	τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν οἱ
[7, 16]	καὶ ξυνάρχοντας αὐτῷ εἵλοντο Δημοσθένη	τε	τὸν Ἀλκισθένους καὶ Εὐρυμέδοντα τὸν
[7, 70]	ἐγίγνετο, τοῖς μὲν Ἀθηναίοις βιάζεσθαί	τε	τὸν ἔκπλουν ἐπιβοῶντες καὶ περὶ
[7, 70]	τὸν ἀριθμὸν καὶ πρότερον, κατά	τε	τὸν ἔκπλουν μέρει αὐτῶν ἐφύλασσον
[7, 77]	που ὕστερός του εἶναι κατά	τε	τὸν ἴδιον βίον καὶ ἐς
[7, 80]	πόρον. καὶ βιασάμενοι αὐτὴν διέβησάν	τε	τὸν ποταμὸν καὶ ἐχώρουν αὖθις
[7, 25]	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λακεδαιμονίων, ἀγγέλλοντας τήν	τε	τοῦ Πλημμυρίου λῆψιν καὶ τῆς
[7, 84]	κατέρρεον. ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά	τε	τοῦ ποταμοῦ παραστάντες οἱ Συρακόσιοι
[7, 71]	πολὺ ἀντισχούσης τῆς ναυμαχίας ἔτρεψάν	τε	τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐπικείμενοι λαμπρῶς,
[7, 41]	ναῦς καὶ κατατραυματίσαντες πολλὰς ἄνδρας	τε	τοὺς μὲν πολλοὺς ζωγρήσαντες, τοὺς
[7, 42]	καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους	τε	τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν
[7, 84]	ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς Ἀθηναίους, πίνοντάς	τε	τοὺς πολλοὺς ἀσμένους καὶ ἐν
[7, 40]	περιπλέοντες τῶν Συρακοσίων καὶ ἔς	τε	τοὺς ταρσοὺς ὑποπίπτοντες τῶν πολεμίων
[7, 43]	στρατιὰ τὸ πρῶτον ἀνέβη, λανθάνουσί	τε	τοὺς φύλακας τῶν Συρακοσίων, καὶ
[7, 82]	ξυμμάχους ἑώρων ἤδη τεταλαιπωρημένους τοῖς	τε	τραύμασι καὶ τῇ ἄλλῃ κακώσει,
[7, 42]	τῶν Ἀθηνῶν βοήθειαν παραγίγνονται, ναῦς	τε	τρεῖς καὶ ἑβδομήκοντα μάλιστα ξὺν
[7, 38]	ἐλπίζων αὐτοὺς αὖθις ἐπιχειρήσειν τούς	τε	τριηράρχους ἠνάγκαζεν ἐπισκευάζειν τὰς ναῦς,
[7, 42]	παραπλήσιον τῷ προτέρῳ ἐπεληλυθότα τήν	τε	τῶν Ἀθηναίων δύναμιν πανταχόσε πολλὴν
[7, 25]	ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ	τε	τῶν ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς
[7, 56]	δόξαντες αὐτῶν αἴτιοι εἶναι ὑπό	τε	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὑπὸ
[7, 28]	ταλαιπωροῦντες, οἱ δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ	τε	τῶν ἐπιτηδείων παρακομιδὴ ἐκ τῆς
[7, 7]	ἀποτειχίσαι. ~Μετὰ δὲ τοῦτο αἵ	τε	τῶν Κορινθίων νῆες καὶ Ἀμπρακιωτῶν
[7, 44]	μόλις ἀπελύοντο. καὶ διωκόμενοι κατά	τε	τῶν κρημνῶν (οἱ) πολλοὶ ῥίπτοντες
[7, 78]	καὶ αὐτοῦ ἐστρατοπεδεύσαντο, βουλόμενοι ἔκ	τε	τῶν οἰκιῶν λαβεῖν τι ἐδώδιμον
[7, 51]	ἱππέων κατά τινας πύλας ἀπολαμβάνουσί	τε	τῶν ὁπλιτῶν τινὰς καὶ τρεψάμενοι
[7, 56]	κωλύσουσι, νομίζοντες ὅπερ ἦν, ἀπό	τε	τῶν παρόντων πολὺ σφῶν καθυπέρτερα
[7, 8]	ὁρῶν καθ' ἡμέραν ἐπιδιδοῦσαν τήν	τε	τῶν πολεμίων ἰσχὺν καὶ τὴν
[7, 87]	ἐπ' ἀλλήλοις ξυννενημένων, οἳ ἔκ	τε	τῶν τραυμάτων καὶ διὰ τὴν
[7, 81]	μάχην ξυνετάσσετο, ἕως ἐνδιατρίβων κυκλοῦταί	τε	ὑπ' αὐτῶν καὶ ἐν πολλῷ
[7, 67]	εἰκὸς πεπονθέναι. ~ἡμῶν δὲ τό	τε	ὑπάρχον πρότερον, ᾧπερ καὶ ἀνεπιστήμονες
[7, 43]	ὡς δὲ αὐτῷ προσαγαγόντι κατεκαύθησάν	τε	ὑπὸ τῶν ἐναντίων ἀπὸ τοῦ
[7, 44]	στρατοπέδου, ἐπεὶ ἅπαξ ἐταράχθησαν, φίλοι	τε	φίλοις καὶ πολῖται πολίταις, οὐ
[7, 53]	σβεστήρια κωλύματα καὶ παύσαντες τήν	τε	φλόγα καὶ τὸ μὴ προσελθεῖν
[7, 71]	Ἀθηναίοις ἐς τὰς ναῦς ὅ	τε	φόβος ἦν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[7, 63]	καὶ μὴ ὄντες ἡμῶν τῆς	τε	φωνῆς τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τῶν
[7, 26]	πλεύσας πρὸς τὴν Πελοπόννησον τῷ	τε	Χαρικλεῖ καὶ ταῖς τριάκοντα ναυσὶ
[7, 76]	ἐθάρσυνέ τε καὶ παρεμυθεῖτο, βοῇ	τε	χρώμενος ἔτι μᾶλλον ἑκάστοις καθ'
[7, 47]	γὰρ ἐπιέζοντο κατ' ἀμφότερα, τῆς	τε	ὥρας τοῦ ἐνιαυτοῦ ταύτης οὔσης
[7, 33]	τοὺς Θουρίους πεῖσαι σφίσι ξυστρατεύειν	τε	ὡς προθυμότατα καί, ἐπειδήπερ ἐν
[7, 4]	μὴ δύναιντο (κωλῦσαι, μηκέτι οἷοί	τε	ὦσιν ἀποτειχίσαι. καὶ οἵ τε
[7, 55]	μόναις ἤδη ὁμοιοτρόποις ἐπελθόντες, δημοκρατουμέναις	τε,	ὥσπερ καὶ αὐτοί, καὶ ναῦς
[7, 7]	τὴν ἄλλην Σικελίαν ἐπὶ στρατιάν	τε	ᾤχετο, καὶ ναυτικὴν καὶ πεζὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007