Alphabétiquement     [«   »]
ὁδῶν 1
ὅθεν 3
ὅθενπερ 1
οἱ 284
Οἱ 9
οἵ 21
οἳ 16
Fréquences     [«    »]
206 μὲν
201 τὴν
214 τὸ
284 οἱ
330 δὲ
344 τε
360 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VII

οἱ


Livre, Chap.
[7, 20]   ἔχωσιν. ~Ἐν δὲ τούτῳ καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἅμα τῆς Δεκελείας τῷ
[7, 22]   ἅμα ἐπιπλεῖν τῷ Πλημμυρίῳ, ὅπως  οἱ   Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται. (οἱ δ'
[7, 5]   Συρακοσίους καὶ τοὺς ξυμμάχους· καὶ  οἱ   (Ἀθηναῖοι ἀντιπαρετάσσοντο. ἐπειδὴ δὲ ἔδοξε
[7, 53]   (τὴν ναῦν) πῦρ ἐμβαλόντες. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι δείσαντες περὶ ταῖς ναυσὶν
[7, 27]   παρέργου τὸν πόλεμον (ἐποιεῖτο, μεγάλα  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐβλάπτοντο. τῆς τε γὰρ
[7, 4]   τὸ ἐγκάρσιον τεῖχος ἁπλοῦν, ὅπως  οἱ   Ἀθηναῖοι, εἰ μὴ δύναιντο (κωλῦσαι,
[7, 17]   δὲ καὶ περὶ τὴν Πελοπόννησον  οἱ   Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναῦς, ὅπως φυλάσσοιεν
[7, 25]   ἐπ' οἴκου. φυλάξαντες δ' αὐτοὺς  οἱ   Ἀθηναῖοι εἴκοσι ναυσὶ πρὸς τοῖς
[7, 56]   μηδ' εἰ βούλοιντο, λάθοιεν αὐτοὺς  οἱ   (Ἀθηναῖοι ἐκπλεύσαντες. οὐ γὰρ περὶ
[7, 32]   Σικελιωτῶν οἱ Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἐνέδραν τινὰ τριχῇ ποιησάμενοι,
[7, 43]   καὶ αὐτοῖς Δημοσθένης καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐντυχόντες ἀμυνομένους προθύμως ἔτρεψαν.
[7, 78]   καὶ χρόνον μὲν πολὺν ἐμάχοντο  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἔπειτα ἀνεχώρησαν πάλιν ἐς
[7, 79]   πολὺ μὲν τοιούτῳ τρόπῳ ἀντεῖχον  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἔπειτα προελθόντες πέντε
[7, 53]   τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐπιβοηθήσαντες καὶ δείσαντες περὶ
[7, 25]   αἱ νῆες ἐντὸς ὁρμοῖεν καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐπιπλέοντες μὴ βλάπτοιεν ἐμβάλλοντες.
[7, 34]   Πελοποννησίων καὶ τοῦ πεζοῦ διαλυθέντος  οἱ   Ἀθηναῖοι ἔστησαν τροπαῖον καὶ αὐτοὶ
[7, 79]   ἦν (τὸ χωρίον. καὶ προσβαλόντες  οἱ   Ἀθηναῖοι ἐτειχομάχουν, καὶ βαλλόμενοι ὑπὸ
[7, 44]   πολλῇ ταραχῇ καὶ ἀπορίᾳ ἐγίγνοντο  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἣν οὐδὲ πυθέσθαι ῥᾴδιον
[7, 84]   βάλλοντές τε καὶ κατακοντίζοντες. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι ἠπείγοντο πρὸς τὸν Ἀσσίναρον
[7, 79]   ἀναχωρήσαντες πρὸς τὸ πεδίον μᾶλλον  οἱ   Ἀθηναῖοι ηὐλίσαντο. Τῇ δ' ὑστεραίᾳ
[7, 51]   οὔσης δὲ στενῆς τῆς ἐσόδου  οἱ   Ἀθηναῖοι ἵππους τε ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι
[7, 73]   τούτοις τάδε μηχανᾶται, δεδιὼς μὴ  οἱ   Ἀθηναῖοι καθ' ἡσυχίαν προφθάσωσιν ἐν
[7, 79]   ὄντος φιλεῖ γίγνεσθαι· ἀφ' ὧν  οἱ   Ἀθηναῖοι μᾶλλον ἔτι ἠθύμουν καὶ
[7, 38]   ταῦτα ὅλην τὴν ἡμέραν διετέλεσαν  οἱ   Ἀθηναῖοι μέχρι νυκτός. ~Τῇ δ'
[7, 6]   αὐτούς. ~ὁ δὲ Νικίας καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι νομίζοντες, καὶ εἰ ἐκεῖνοι
[7, 57]   μᾶλλον κατειργόμενοι, ὅτι θαλάσσης ἐκράτουν  οἱ   Ἀθηναῖοι, ξυνείποντο· Κερκυραῖοι δὲ οὐ
[7, 50]   ἐτύγχανε γὰρ πασσέληνος οὖσα. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι οἵ τε πλείους ἐπισχεῖν
[7, 83]   αἰσθάνονται καὶ ἐπαιάνισαν. γνόντες δὲ  (οἱ   Ἀθηναῖοι ὅτι οὐ λανθάνουσι, κατέθεντο
[7, 42]   γῆν ἐξελθόντες τῶν Συρακοσίων ἔτεμον  οἱ   Ἀθηναῖοι περὶ τὸν Ἄναπον, καὶ
[7, 65]   αὐτὴν τὴν παρασκευήν, ὅτι ναυμαχήσουσιν  οἱ   Ἀθηναῖοι, προηγγέλθη δ' αὐτοῖς (καὶ
[7, 78]   Ἀκραῖον λέπας. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  οἱ   Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ οἱ τῶν
[7, 5]   τεῖχος, τοῖς λίθοις χρώμενος οὓς  οἱ   Ἀθηναῖοι προπαρεβάλοντο σφίσιν, ἅμα δὲ
[7, 19]   τὸ πρῶτον ἐπληρώθησαν, ὅπως μὴ  οἱ   Ἀθηναῖοι πρὸς τὰς ὁλκάδας μᾶλλον
[7, 25]   (προσαγαγόντες γὰρ ναῦν μυριοφόρον αὐτοῖς  οἱ   Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους ἔχουσαν
[7, 18]   ἄλλη αὐτοῖς ἐγένετο. (ἐπειδὴ δὲ  οἱ   Ἀθηναῖοι ταῖς τριάκοντα ναυσὶν ἐξ
[7, 74]   τινας ὀλίγας, ὥσπερ διενοήθησαν, αὐτοὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι) τὰς δ' ἄλλας καθ'
[7, 78]   τεσσαράκοντα ηὐλίσαντο πρὸς λόφῳ τινὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι· τῇ δ' ὑστεραίᾳ πρῲ
[7, 77]   ὧν ἐπιθυμεῖτέ που ἐπιδεῖν καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι τὴν μεγάλην δύναμιν τῆς
[7, 37]   τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων. καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον αὐτοὺς οἰόμενοι
[7, 2]   κατὰ τὸν Εὐρύηλον, ᾗπερ καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι τὸ πρῶτον, ἐχώρει μετὰ
[7, 59]   καὶ τἆλλα, ἢν ἔτι ναυμαχεῖν  οἱ   Ἀθηναῖοι τολμήσωσι, παρεσκευάζοντο, καὶ ὀλίγον
[7, 41]   ναυμαχοῦντες οἱ Συρακόσιοι ἐνίκησαν, καὶ  οἱ   Ἀθηναῖοι τραπόμενοι διὰ τῶν ὁλκάδων
[7, 79]   κατετραυμάτιζον, καὶ εἰ μὲν ἐπίοιεν  οἱ   Ἀθηναῖοι, ὑπεχώρουν, εἰ δ' ἀναχωροῖεν,
[7, 4]   σφετέρους πάλιν. ἐποικοδομήσαντες δὲ αὐτὸ  οἱ   Ἀθηναῖοι ὑψηλότερον αὐτοὶ μὲν ταύτῃ
[7, 28]   τὴν μὲν ἡμέραν κατὰ διαδοχὴν  οἱ   Ἀθηναῖοι φυλάσσοντες, τὴν δὲ νύκτα
[7, 25]   τοὺς πολλοὺς τῶν σταυρῶν ἀνεῖλον  οἱ   Ἀθηναῖοι. (χαλεπωτάτη δ' ἦν τῆς
[7, 73]   οἱ μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ  οἱ   ἀκούσαντες διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς τῶν
[7, 70]   Κορίνθιοι τὸ μέσον. (ἐπειδὴ δὲ  οἱ   ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον τῷ ζεύγματι,
[7, 48]   ἀφ' ὧν ἐπὶ πλέον  οἱ   ἄλλοι ᾐσθάνετο αὐτῶν, ἐλπίδος τι
[7, 23]   μὲν τοῦ πρώτου ἁλόντος χαλεπῶς  οἱ   ἄνθρωποι, ὅσοι καὶ ἐς τὰ
[7, 79]   ἐπάντους ὄντος (διικνοῦντο γὰρ ῥᾷον  οἱ   ἄνωθεν) καὶ οὐ δυνάμενοι βιάσασθαι
[7, 61]   οὐ χρὴ οὐδὲ πάσχειν ὅπερ  οἱ   ἀπειρότατοι τῶν ἀνθρώπων, οἳ τοῖς
[7, 37]   τὴν πόλιν αὐτοῦ ἑώρα· καὶ  οἱ   ἀπὸ τοῦ Ὀλυμπιείου, οἵ τε
[7, 40]   ἐπὶ πολὺ τῆς παρεξειρεσίας, καὶ  οἱ   ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων αὐτοῖς ἀκοντίζοντες
[7, 70]   ὅσον μὲν χρόνον προσφέροιτο ναῦς,  οἱ   ἀπὸ τῶν καταστρωμάτων τοῖς ἀκοντίοις
[7, 26]   τριάκοντα ναυσὶν ἐπ' οἴκου καὶ  οἱ   Ἀργεῖοι ἅμα. ~Ἀφίκοντο δὲ καὶ
[7, 58]   Σικελίᾳ τοσάδε, Δωριῆς τε καὶ  (οἱ)   αὐτόνομοι πάντες, ξυνεμάχουν, βαρβάρων δὲ
[7, 43]   σφῶν τῆς ἐφόδου αὖθις ξυστραφῶσιν,  οἱ   Βοιωτοὶ πρῶτοι αὐτοῖς ἀντέσχον καὶ
[7, 45]   καὶ κατὰ τὸ χωρίον  οἱ   Βοιωτοὶ πρῶτον ἀντέστησαν, οἱ δ'
[7, 45]   κατὰ τοὺς νεκροὺς ἐλήφθη·  οἱ   γὰρ κατὰ τῶν κρημνῶν βιασθέντες
[7, 17]   Πελοποννήσου ἐς τὴν Σικελίαν (περαιοῦσθαι.  οἱ   γὰρ Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς οἱ
[7, 24]   ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς τῶν ἐπιτηδείων  (οἱ   γὰρ Συρακόσιοι ναυσὶν αὐτόθι ἐφορμοῦντες
[7, 1]   ὑπέσχοντο στρατιὰν οὐ πολλὴν καὶ  οἱ   Γελῷοι καὶ τῶν Σικελῶν τινές,
[7, 33]   τοξόται τριακόσιοι. ἔπεμψαν δὲ καὶ  οἱ   Γελῷοι ναυτικόν τε ἐς πέντε
[7, 52]   ἅμα πρὸς τὰ τείχη ἐχώρουν.  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ἀντανῆγον ναυσὶν ἓξ
[7, 22]   ὅπως οἱ Ἀθηναῖοι ἀμφοτέρωθεν θορυβῶνται.  (οἱ   δ' Ἀθηναῖοι διὰ τάχους ἀντιπληρώσαντες
[7, 34]   δὲ (τοῦ ναυτικοῦ Πολυάνθης Κορίνθιος.  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ἐκ τῆς Ναυπάκτου
[7, 4]   τὴν στρατιὰν ἐπῄει (πρὸς αὐτό.  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι (ἔτυχον γὰρ ἔξω
[7, 40]   εὐθὺς ἐκβάντες αὐτοῦ (ἄριστον ἐποιοῦντο·  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι νομίσαντες αὐτοὺς ὡς
[7, 45]   οἱ Βοιωτοὶ πρῶτον ἀντέστησαν,  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους
[7, 72]   πρὸς τὴν πόλιν τροπαῖον (ἔστησαν,  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι ὑπὸ μεγέθους τῶν
[7, 27]   Δημοσθένει ἐς τὴν Σικελίαν (ξυμπλεῖν.  οἱ   δ' Ἀθηναῖοι, ὡς ὕστεροι ἧκον,
[7, 33]   δ' οὐδὲ μεθ' ἑτέρων ἦσαν)  οἱ   δ' ἄλλοι ἐπὶ τοὺς Ἀθηναίους
[7, 31]   ἔμελλον περαιοῦσθαι, αὐτὴν μὲν διαφθείρει,  οἱ   δ' ἄνδρες (ἀποφυγόντες ὕστερον λαβόντες
[7, 57]   δ' ἄλλων οἱ μὲν ὑπήκοοι,  οἱ   δ' ἀπὸ ξυμμαχίας αὐτόνομοι, εἰσὶ
[7, 43]   τῶν Ἐπιπολῶν φύλακες ἦσαν, ἔφραζον.  οἱ   δ' ἐβοήθουν τ' εὐθύς, καὶ
[7, 2]   πάντας, ἐχώρει πρὸς τὰς Συρακούσας·  ~οἱ   δ' ἐκ τῆς Λευκάδος Κορίνθιοι
[7, 25]   Συρακόσιοι ἀπὸ τῶν νεωσοίκων ἔβαλλον·  οἱ   δ' ἐκ τῆς ὁλκάδος ἀντέβαλλον,
[7, 3]   σφέτερα αὐτῶν, ἑτοῖμος εἶναι (σπένδεσθαι.  οἱ   δ' ἐν ὀλιγωρίᾳ τε ἐποιοῦντο
[7, 19]   Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐτείχιζον,  οἱ   δ' ἐν τῇ Πελοποννήσῳ ἀπέστελλον
[7, 67]   ἀνάρμοστοι πρὸς ἕκαστον αὐτῶν ἐσόμεθα·  οἱ   δ' ἐπειδὰν πολλοὶ μὲν ὁπλῖται
[7, 71]   στερῆσαι σφᾶς τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο,  οἱ   δ' ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες
[7, 28]   οἱ μὲν ἐφ' ὅπλοις ποιούμενοι,  οἱ   δ' ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ
[7, 45]   τῶν ἀσπίδων) οἱ μὲν ἀπώλλυντο,  οἱ   δ' ἐσώθησαν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο
[7, 44]   Ἀθηναίων οἱ μὲν ἤδη ἐνικῶντο,  οἱ   δ' ἔτι τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ
[7, 27]   ἀποκρότῳ τε καὶ ξυνεχῶς ταλαιπωροῦντες,  οἱ   δ' ἐτιτρώσκοντο. ~ἥ τε τῶν
[7, 16]   τοῦ Νικίου ἐπιστολὴ τοσαῦτα ἐδήλου,  οἱ   δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες αὐτῆς τὸν
[7, 75]   ὅπλοις, οἱ μὲν ἀπορίᾳ ἀκολούθων,  οἱ   δὲ ἀπιστίᾳ· ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι
[7, 40]   πληρώσαντες τὰς ναῦς ἐπέπλεον αὖθις·  οἱ   δὲ διὰ πολλοῦ θορύβου καὶ
[7, 28]   τοῦ πολέμου οἱ μὲν ἐνιαυτόν,  οἱ   δὲ δύο, οἱ δὲ τριῶν
[7, 64]   αὐτοὶ ἴστε οἵᾳ γνώμῃ ἐπήλθετε,  οἱ   δὲ ἐκεῖ ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ὥστε
[7, 84]   σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο,  οἱ   δὲ (ἐμπαλασσόμενοι κατέρρεον. ἐς τὰ
[7, 13]   μακρὰν ὑπὸ τῶν ἱππέων ἀπολλυμένων·  οἱ   δὲ θεράποντες, ἐπειδὴ ἐς ἀντίπαλα
[7, 30]   τε ἐπέπεσεν αὕτη καὶ δεινή.  ~οἱ   δὲ Θηβαῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθουν, καὶ
[7, 85]   διέφυγον, οἱ μὲν καὶ παραυτίκα,  οἱ   δὲ καὶ δουλεύσαντες καὶ διαδιδράσκοντες
[7, 22]   μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι τὸν ἔσπλουν,  οἱ   δὲ κωλύειν. ~ἐν τούτῳ δ'
[7, 30]   αὐτῇ δι' ἁρπαγὴν ἐγκαταληφθὲν ἀπώλετο.  οἱ   δὲ ξύμπαντες τῶν Θρᾳκῶν πεντήκοντα
[7, 73]   στενόπορα τῶν χωρίων (προδιαλαβόντας φυλάσσειν.  οἱ   δὲ ξυνεγίγνωσκον μὲν καὶ αὐτοὶ
[7, 11]   τειχῶν μέρος τι τοῦ ὁπλιτικοῦ)  οἱ   δὲ παρῳκοδομήκασιν ἡμῖν τεῖχος ἁπλοῦν,
[7, 43]   καὶ ἄνδρας τῶν (φυλάκων ἀποκτείνουσιν.  οἱ   δὲ πλείους διαφυγόντες εὐθὺς πρὸς
[7, 74]   διήγγειλαν τοῖς στρατηγοῖς τῶν Ἀθηναίων·  ~οἱ   δὲ πρὸς τὸ ἄγγελμα ἐπέσχον
[7, 71]   μὲν ἐπὶ τὰς ναῦς παρεβοήθουν,  οἱ   δὲ πρὸς τὸ λοιπὸν τοῦ
[7, 37]   τῶν τειχῶν τοῖς προσιοῦσιν ἀντιπαρετάσσοντο,  οἱ   δὲ πρὸς τοὺς ἀπὸ τοῦ
[7, 25]   καὶ ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι ἀπὸ τῶν νεωσοίκων
[7, 40]   (καὶ ἐπιφερόμενοι ἐκ παρακελεύσεως ἐναυμάχουν.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι δεξάμενοι καὶ ταῖς
[7, 70]   πόνου κεκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι ὑποχωροῦσιν,  οἱ   δὲ Συρακόσιοι εἰ οὓς σαφῶς
[7, 78]   ἔμελλον (ἰέναι, οὐκ ἄφθονον ἦν.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι ἐν τούτῳ προελθόντες
[7, 83]   Ἀθηναίων (ὁμήρους, ἕνα κατὰ τάλαντον.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι καὶ Γύλιππος οὐ
[7, 84]   ἡμέρα ἐγένετο ἦγε τὴν στρατιάν·  οἱ   δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 43]   τε καὶ τὰς ἐπάλξεις (ἀπέσυρον.  οἱ   δὲ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[7, 78]   πόρου ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν·  οἱ   δὲ Συρακόσιοι παριππεύοντές τε προσέκειντο
[7, 56]   ᾤοντο, πολλῷ δὴ μᾶλλον ἔτι.  ~οἱ   δὲ Συρακόσιοι τόν τε λιμένα
[7, 28]   μὲν ἐνιαυτόν, οἱ δὲ δύο,  οἱ   δὲ τριῶν γε ἐτῶν οὐδεὶς
[7, 50]   Ἀθηναίοις καὶ ναυσὶ καὶ πεζῷ·  οἱ   δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ὁρῶντες
[7, 13]   εὐθὺς κατὰ τὰς πόλεις ἀποχωροῦσιν,  οἱ   δὲ ὑπὸ μεγάλου μισθοῦ τὸ
[7, 44]   χώρας ἐς τὸ στρατόπεδον διεφύγγανον,  οἱ   δὲ ὕστερον ἥκοντες εἰσὶν οἳ
[7, 13]   μὲν ἐπ' αὐτομολίας προφάσει ἀπέρχονται,  οἱ   δὲ ὡς ἕκαστοι δύνανται (πολλὴ
[7, 86]   Γύλιππος καλὸν τὸ ἀγώνισμα ἐνόμιζέν  οἱ   εἶναι ἐπὶ τοῖς ἄλλοις καὶ
[7, 57]   Αἴγιναν εἶχον, καὶ ἔτι Ἑστιαιῆς  οἱ   ἐν Εὐβοίᾳ Ἑστίαιαν οἰκοῦντες (ἄποικοι
[7, 64]   ἑκάστους τε καὶ ξύμπαντες ὅτι  οἱ   ἐν ταῖς ναυσὶν ὑμῶν νῦν
[7, 34]   περὶ τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον  οἱ   ἐν ταῖς πέντε καὶ εἴκοσι
[7, 17]   καὶ τὰς ὁλκάδας αὐτῶν ἧσσον  οἱ   ἐν τῇ Ναυπάκτῳ Ἀθηναῖοι κωλύοιεν
[7, 71]   τοῖς Λακεδαιμονίοις προσαπώλλυντο αὐτοῖς καὶ  οἱ   ἐν τῇ νήσῳ ἄνδρες διαβεβηκότες,
[7, 40]   Ἀθηναίους, πολὺ δ' ἔτι μείζω  οἱ   ἐν τοῖς λεπτοῖς πλοίοις περιπλέοντες
[7, 23]   Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη νικώμενοι καὶ  οἱ   ἐξ αὐτῶν φεύγοντες ῥᾷον (παρέπλευσαν.
[7, 14]   πληρώματος καὶ ὀλίγοι τῶν ναυτῶν  οἱ   ἐξορμῶντές τε ναῦν (καὶ ξυνέχοντες
[7, 71]   πλέονος ἤδη καλοῦ, δεδιότες δὲ  οἱ   ἐπελθόντες μὴ τῶν παρόντων ἔτι
[7, 71]   (ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. παραπλήσια δὲ καὶ  οἱ   ἐπὶ τῶν νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον,
[7, 70]   αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ δὲ προσμείξειαν,  οἱ   ἐπιβάται ἐς χεῖρας ἰόντες ἐπειρῶντο
[7, 62]   νεώς, ἢν τὰ ἐπὶ τούτοις  οἱ   (ἐπιβάται ὑπουργῶσιν. ἐς τοῦτο γὰρ
[7, 24]   λῆψις· οὐ γὰρ ἔτι οὐδ'  οἱ   ἔσπλοι ἀσφαλεῖς ἦσαν τῆς ἐπαγωγῆς
[7, 34]   οὐχ ἡσσᾶσθαι δι' ὅπερ οὐδ'  οἱ   ἕτεροι νικᾶν· οἵ τε γὰρ
[7, 49]   τε ξύμπαν εἰπεῖν, οὐδενὶ τρόπῳ  οἱ   ἔφη ἀρέσκειν ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 75]   λύπην μετὰ φόβου καθίστατο, καὶ  οἱ   ζῶντες καταλειπόμενοι τραυματίαι τε καὶ
[7, 80]   ποταμὸν τὸν Ἐρινεόν· ταύτῃ γὰρ  οἱ   ἡγεμόνες ἐκέλευον. ~Ἐν τούτῳ δ'
[7, 35]   καὶ Εὐρυμέδων, ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς  οἱ   Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις,
[7, 29]   τὴν ἄδειαν ἀνεῳγμένων. (ἐσπεσόντες δὲ  οἱ   Θρᾷκες ἐς τὴν Μυκαλησσὸν τάς
[7, 30]   τῇ ἄλλῃ ἀναχωρήσει οὐκ ἀτόπως  οἱ   Θρᾷκες πρὸς τὸ τῶν Θηβαίων
[7, 6]   αἱ ἐργασίαι (ἔληγον. καὶ προσβαλόντες  οἱ   ἱππῆς ἐν τῇ μάχῃ τῷ
[7, 37]   ὁπλῖται ὅσοι ἐκεῖ ἦσαν καὶ  οἱ   ἱππῆς καὶ γυμνητεία τῶν
[7, 75]   χρήσιμον, καὶ οἱ ὁπλῖται καὶ  οἱ   ἱππῆς παρὰ τὸ εἰωθὸς αὐτοὶ
[7, 81]   ξυνεταράχθησαν, εὐθὺς προσπεσόντες ἐμάχοντο, καὶ  οἱ   ἱππῆς τῶν Συρακοσίων ἐκυκλοῦντό τε
[7, 44]   ἐπλανήθησαν· οὕς, ἐπειδὴ ἡμέρα ἐγένετο,  οἱ   ἱππῆς τῶν Συρακοσίων περιελάσαντες διέφθειραν.
[7, 33]   περὶ τὰς αὐτὰς (ἡμέρας καὶ  οἱ   Καμαριναῖοι ἀφικνοῦνται αὐτοῖς βοηθοῦντες, πεντακόσιοι
[7, 70]   καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν  οἱ   κελευσταὶ φθέγγοιντο παρέχειν. (πολλὴ γὰρ
[7, 44]   οἵ τε γὰρ Ἀργεῖοι καὶ  οἱ   Κερκυραῖοι καὶ ὅσον Δωρικὸν μετ'
[7, 34]   τῶν Ἀθηναίων ἐς τὴν Ναύπακτον  οἱ   Κορίνθιοι εὐθὺς τροπαῖον ἔστησαν ὡς
[7, 86]   ἄλλοι δέ, καὶ οὐχ ἥκιστα  οἱ   Κορίνθιοι, μὴ χρήμασι δὴ πείσας
[7, 31]   τῇ Ἠλείων εὑρών, ἐν  οἱ   Κορίνθιοι ὁπλῖται ἐς τὴν Σικελίαν
[7, 17]   αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες· ναῦς τε  οἱ   Κορίνθιοι πέντε καὶ εἴκοσιν ἐπλήρουν,
[7, 36]   καὶ ἔξωθεν· ᾧπερ τρόπῳ καὶ  οἱ   Κορίνθιοι πρὸς τὰς ἐν τῇ
[7, 34]   αὐτῶν (Δίφιλος) ἐπέπλευσαν αὐτοῖς. καὶ  οἱ   Κορίνθιοι τὸ μὲν πρῶτον ἡσύχαζον,
[7, 70]   παντὸς ἔχων, Πυθὴν δὲ καὶ  οἱ   Κορίνθιοι τὸ μέσον. (ἐπειδὴ δὲ
[7, 34]   ἀπέχον τοῦ Ἐρινεοῦ, ἐν  οἱ   Κορίνθιοι ὥρμουν, ὡς εἴκοσι σταδίους.
[7, 35]   τῷ Ὑλίᾳ ποταμῷ καὶ αὐτοῖς  οἱ   Κροτωνιᾶται προσπέμψαντες εἶπον οὐκ ἂν
[7, 19]   ἦρος εὐθὺς ἀρχομένου πρωίτατα δὴ  οἱ   Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς
[7, 18]   οὐκ ἤθελον ἐπιτρέπειν, τότε δὴ  οἱ   Λακεδαιμόνιοι νομίσαντες τὸ παρανόμημα, ὅπερ
[7, 17]   καὶ ἐκ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου  οἱ   Λακεδαιμόνιοι τῷ αὐτῷ τρόπῳ (πέμψοντες·
[7, 18]   τὴν ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσβολὴν  οἱ   Λακεδαιμόνιοι, ὥσπερ τε προυδέδοκτο αὐτοῖς
[7, 50]   διαβουλεύσασθαι ἔτι ἔφη πρίν, ὡς  οἱ   μάντεις ἐξηγοῦντο, τρὶς ἐννέα ἡμέρας
[7, 70]   ἀνακαλοῦντες ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων,  οἱ   μὲν Ἀθηναῖοι εἰ τὴν πολεμιωτάτην
[7, 55]   μετὰ τοῦ Δημοσθένους ναῦς ἐπελθούσας)  οἱ   μὲν Ἀθηναῖοι ἐν παντὶ δὴ
[7, 49]   εἰδὼς Νικίας ἰσχυρίζηται. καὶ  οἱ   μὲν Ἀθηναῖοι τούτῳ τῷ τρόπῳ
[7, 64]   καὶ τοὺς ἐπελθόντας ἀμύνασθαι. καὶ  οἱ   μὲν ἂν ὑπὸ Συρακοσίοις εὐθὺς
[7, 13]   καθεστήκαμεν, αὐτομολοῦσι, καὶ οἱ ξένοι  οἱ   μὲν ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες εὐθὺς κατὰ
[7, 27]   καὶ κατὰ τὴν χώραν φυλασσόντων,  οἱ   μὲν ἀπεχωλοῦντο ἐν γῇ ἀποκρότῳ
[7, 75]   αὐτῶν σιτία ὑπὸ τοῖς ὅπλοις,  οἱ   μὲν ἀπορίᾳ ἀκολούθων, οἱ δὲ
[7, 45]   ἅλλεσθαι ψιλοὶ (ἄνευ τῶν ἀσπίδων)  οἱ   μὲν ἀπώλλυντο, οἱ δ' ἐσώθησαν.
[7, 22]   καὶ ἀντεῖχον ἀλλήλοις ἐπὶ πολύ,  οἱ   μὲν βιάσασθαι βουλόμενοι τὸν ἔσπλουν,
[7, 34]   ἐγένετο, οὐδ' ἄνδρες οὐδετέρων ἑάλωσαν·  οἱ   μὲν γὰρ Κορίνθιοι καὶ Πελοποννήσιοι
[7, 86]   τῶν Συρακοσίων τινές, ὡς ἐλέγετο,  οἱ   μὲν δείσαντες, ὅτι πρὸς αὐτὸν
[7, 73]   (τῆς ἡμέρας παρασκευασάμενον ἀποχωρεῖν. καὶ  οἱ   μὲν εἰπόντες ἀπῆλθον, καὶ οἱ
[7, 19]   τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως. καὶ  οἱ   μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι
[7, 25]   παρὸν στράτευμα αὐτῶν, διαπεπολεμησόμενον. καὶ  οἱ   μὲν ἐν τῇ Σικελίᾳ ταῦτα
[7, 28]   ὅσον κατ' ἀρχὰς τοῦ πολέμου  οἱ   μὲν ἐνιαυτόν, οἱ δὲ δύο,
[7, 13]   ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνθεστῶτα ὁρῶσιν,  οἱ   μὲν ἐπ' αὐτομολίας προφάσει ἀπέρχονται,
[7, 37]   ναῦς ἐπιφερομένας ἄφνω, ἐθορυβοῦντο, καὶ  οἱ   μὲν ἐπὶ τὰ τείχη καὶ
[7, 71]   στόνῳ πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα,  οἱ   μὲν ἐπὶ τὰς ναῦς παρεβοήθουν,
[7, 84]   τε τοῖς δορατίοις καὶ σκεύεσιν  οἱ   μὲν εὐθὺς διεφθείροντο, οἱ δὲ
[7, 28]   καὶ ξύμπαντες πλὴν τῶν ἱππέων,  οἱ   μὲν ἐφ' ὅπλοις ποιούμενοι, οἱ
[7, 44]   στενοχωρίᾳ (ἀνεστρέφοντο. καὶ τῶν Ἀθηναίων  οἱ   μὲν ἤδη ἐνικῶντο, οἱ δ'
[7, 85]   πολλοὶ δὲ ὅμως καὶ διέφυγον,  οἱ   μὲν καὶ παραυτίκα, οἱ δὲ
[7, 57]   δὲ καὶ Κυθήριοι Δωριῆς ἀμφότεροι,  οἱ   μὲν Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κυθήριοι ἐπὶ
[7, 40]   ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν. ~καὶ  οἱ   μὲν πεισθέντες ἔπεμψαν ἄγγελον, καὶ
[7, 44]   ὁμαλὸν οἱ σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν,  οἱ   μὲν πολλοὶ αὐτῶν καὶ ὅσοι
[7, 45]   περιελάσαντες διέφθειραν. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι δύο τροπαῖα ἔστησαν,
[7, 2]   (Κλεανδρίδου Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων ἄρχων. καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι ἐπερρώσθησάν τε καὶ
[7, 50]   περαιωθέντες (ἀφίκοντο ἐς Σελινοῦντα. καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι εὐθὺς αὐτῶν ἐλθόντων
[7, 38]   τειχῶν ἀπῆλθεν. (Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι ἡσύχαζον, οὐδὲν δηλοῦντες
[7, 21]   ναυτικοῦ καὶ μὴ ἀποκνεῖν. (Καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι, τοῦ τε Γυλίππου
[7, 33]   πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ  οἱ   μὲν Συρακόσιοι, ὡς αὐτοῖς τὸ
[7, 46]   δ' ἐσώθησαν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο  οἱ   μὲν Συρακόσιοι ὡς ἐπὶ ἀπροσδοκήτῳ
[7, 69]   διὰ τὸ εὐτυχῆσαι ὠφελῶσιν. ~Καὶ  οἱ   μὲν τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ καὶ
[7, 57]   ὄντες ξυνεστράτευσαν. τῶν δ' ἄλλων  οἱ   μὲν ὑπήκοοι, οἱ δ' ἀπὸ
[7, 60]   Ἑλληνικοῦ φιλίου ἀντιλήψεσθαι. καὶ  οἱ   μέν, ὡς ἔδοξεν αὐτοῖς ταῦτα,
[7, 42]   καὶ τὸν πεζὸν χειρώσεσθαι. ~Καὶ  οἱ   μὲν ὡς ἐπιθησόμενοι κατ' ἀμφότερα
[7, 73]   ἂν ἔτι οἴεσθαι κρατῆσαι. ~Καὶ  οἱ   μὲν ὡς κατὰ γῆν ἀναχωρήσοντες
[7, 8]   βουλεύσασθαι περὶ τῆς ἀληθείας. (καὶ  οἱ   μὲν ᾤχοντο φέροντες, οὓς ἀπέστειλε,
[7, 57]   Κορινθίων (οὐχ ἧσσον εἵποντο. καὶ  οἱ   Μεσσήνιοι νῦν καλούμενοι ἐκ Ναυπάκτου
[7, 81]   πολλῷ θορύβῳ αὐτός τε καὶ  οἱ   μετ' αὐτοῦ Ἀθηναῖοι ἦσαν· ἀνειληθέντες
[7, 43]   ξύμμαχοι καὶ Γύλιππος καὶ  οἱ   μετ' αὐτοῦ ἐβοήθουν ἐκ τῶν
[7, 82]   τὴν πόλιν· Νικίας δὲ καὶ  οἱ   μετ' αὐτοῦ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ
[7, 83]   ὑστεραίᾳ καταλαβόντες αὐτὸν ἔλεγον ὅτι  οἱ   μετὰ Δημοσθένους παραδεδώκοιεν σφᾶς αὐτούς,
[7, 72]   γνώμῃ καὶ βουλομένων πληροῦν αὐτῶν  οἱ   ναῦται οὐκ ἤθελον ἐσβαίνειν διὰ
[7, 4]   ἐπὶ φρυγανισμὸν ἅμα ὁπότε ἐξέλθοιεν  οἱ   ναῦται, ὑπὸ τῶν ἱππέων τῶν
[7, 13]   ἐς ἀντίπαλα καθεστήκαμεν, αὐτομολοῦσι, καὶ  οἱ   ξένοι οἱ μὲν ἀναγκαστοὶ ἐσβάντες
[7, 4]   ταῦτα ἐτείχιζον οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι διὰ τῶν Ἐπιπολῶν ἀπὸ
[7, 59]   (Οἱ δ' οὖν Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι εἰκότως ἐνόμισαν καλὸν ἀγώνισμα
[7, 53]   δεούσας εἴκοσιν οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἔλαβον αὐτῶν καὶ τοὺς
[7, 71]   γε δὴ οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἐπὶ πολὺ ἀντισχούσης τῆς
[7, 72]   ἀνθρώπων ἀπολομένων οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά τε ναυάγια
[7, 19]   πρωίτατα δὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσέβαλον·
[7, 19]   ἐν τῇ Ἀττικῇ Πελοποννήσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ἐτείχιζον, οἱ δ' ἐν
[7, 43]   (ἀπέσυρον. οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι καὶ Γύλιππος καὶ
[7, 70]   ~προεξαγαγόμενοι δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις τὸν ἀριθμὸν
[7, 84]   στρατιάν· οἱ δὲ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι προσέκειντο τὸν αὐτὸν τρόπον
[7, 82]   ποιοῦνται Γύλιππος καὶ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι πρῶτον μὲν τῶν νησιωτῶν
[7, 52]   μᾶλλον, νικήσαντες οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι τὸ μέσον πρῶτον τῶν
[7, 86]   ~Ξυναθροισθέντες δὲ οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι, τῶν τε αἰχμαλώτων ὅσους
[7, 81]   τούτῳ δ' οἱ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι, ὡς τε ἡμέρα
[7, 44]   οἵ τε γὰρ Συρακόσιοι καὶ  οἱ   ξύμμαχοι ὡς κρατοῦντες παρεκελεύοντό τε
[7, 87]   τοὺς ἄλλους ἀπέδοντο. ἐλήφθησαν δὲ  οἱ   ξύμπαντες, ἀκριβείᾳ μὲν χαλεπὸν ἐξειπεῖν,
[7, 42]   ἠπείγετο ἐπιθέσθαι τῇ πείρᾳ, καί  οἱ   ξυντομωτάτην ἡγεῖτο διαπολέμησιν· γὰρ
[7, 78]   τὸν πλεῖστον ὄχλον ἐντὸς εἶχον  οἱ   ὁπλῖται. (καὶ ἐπειδή (τε) ἐγένοντο
[7, 75]   τις ἐδύνατο ἕκαστος χρήσιμον, καὶ  οἱ   ὁπλῖται καὶ οἱ ἱππῆς παρὰ
[7, 19]   εἴκοσιν Ἀττικαῖς, ἕωσπερ αὐτοῖς οὗτοι  οἱ   ὁπλῖται ταῖς ὁλκάσιν ἀπὸ τῆς
[7, 29]   ἦν αὐτόθι καὶ ἄρτι ἔτυχον  οἱ   παῖδες ἐσεληλυθότες, κατέκοψαν πάντας· καὶ
[7, 82]   ἀναγκαιοτάτης ἐνδείᾳ (διαίτης. καὶ παρέδοσαν  οἱ   πάντες σφᾶς αὐτοὺς ἑξακισχίλιοι, καὶ
[7, 10]   χειμῶνος ἥκοντες ἐς τὰς Ἀθήνας  οἱ   παρὰ τοῦ Νικίου ὅσα τε
[7, 44]   μέν, ὅμως δὲ οὐδὲ ταῦτα  οἱ   παραγενόμενοι πάντα πλὴν τὸ καθ'
[7, 28]   χρόνον ἐνόμιζον περιοίσειν αὐτούς, εἰ  οἱ   Πελοποννήσιοι ἐσβάλοιεν ἐς τὴν χώραν,
[7, 8]   εἶναι σωτηρίαν. φοβούμενος δὲ μὴ  οἱ   πεμπόμενοι κατὰ τὴν τοῦ
[7, 40]   διὰ πολλοῦ θορύβου καὶ ἄσιτοι  οἱ   πλείους οὐδενὶ κόσμῳ ἐσβάντες μόλις
[7, 71]   ἐς φυλακήν, ἄλλοι δὲ καὶ  οἱ   πλεῖστοι ἤδη περὶ σφᾶς (αὐτοὺς
[7, 75]   ἀπηυτομολήκεσαν γὰρ πάλαι τε καὶ  οἱ   πλεῖστοι παραχρῆμα. ἔφερον δὲ οὐδὲ
[7, 84]   διαβῆναι αὐτὸς πρῶτος βουλόμενος καὶ  οἱ   πολέμιοι ἐπικείμενοι χαλεπὴν ἤδη τὴν
[7, 44]   διωκόμενοι κατά τε τῶν κρημνῶν  (οἱ)   πολλοὶ ῥίπτοντες ἑαυτοὺς ἀπώλλυντο, στενῆς
[7, 81]   Ἀθηναίους ἀπεληλυθότας, ἐν αἰτίᾳ τε  οἱ   πολλοὶ τὸν Γύλιππον εἶχον ἑκόντα
[7, 17]   οἱ γὰρ Κορίνθιοι, ὡς αὐτοῖς  οἱ   πρέσβεις ἧκον καὶ τὰ ἐν
[7, 69]   πατρικὰς ἀρετάς, ὧν ἐπιφανεῖς ἦσαν  οἱ   πρόγονοι, μὴ ἀφανίζειν, πατρίδος τε
[7, 33]   τοὺς Ἀθηναίους μετὰ τῶν Συρακοσίων  οἱ   πρότερον περιορώμενοι ξυστάντες ἐβοήθουν. (Καὶ
[7, 58]   πρὸς δὲ τοὺς ἐπελθόντας τούτους  οἱ   Σικελιῶται αὐτοὶ πλῆθος πλέον κατὰ
[7, 32]   (πορευομένων δ' ἤδη τῶν Σικελιωτῶν  οἱ   Σικελοί, καθάπερ ἐδέοντο οἱ Ἀθηναῖοι,
[7, 48]   βοήσεσθαι ὡς ὑπὸ χρημάτων καταπροδόντες  οἱ   στρατηγοὶ ἀπῆλθον. οὔκουν βούλεσθαι αὐτός
[7, 70]   ἑκάστους πατρίδα νικήσαντας (ἐπαυξῆσαι. καὶ  οἱ   στρατηγοὶ προσέτι ἑκατέρων, εἴ τινά
[7, 74]   ξυσκευάσαιντο ὡς ἐκ τῶν δυνατῶν  οἱ   στρατιῶται ὅτι χρησιμώτατα, καὶ τὰ
[7, 83]   ἀναλαμβάνουσί τε τὰ ὅπλα καὶ  (οἱ   Συρακόσιοι αἰσθάνονται καὶ ἐπαιάνισαν. γνόντες
[7, 42]   ναυσίν (οὐδὲ γὰρ καθ' ἕτερα  οἱ   Συρακόσιοι ἀντεπεξῇσαν ὅτι μὴ τοῖς
[7, 79]   τῷ πεδίῳ· ἀνεχώρησαν δὲ καὶ  οἱ   Συρακόσιοι ἀπ' αὐτῶν ἐς τὸ
[7, 42]   ἀφικόμενος, ἣν οὐδ' ἂν μετέπεμψαν  οἱ   Συρακόσιοι, εἰ ἐκεῖνος εὐθὺς ἐπέκειτο·
[7, 81]   προσβολαῖς καὶ οὐ ξυσταδὸν μάχαις  οἱ   Συρακόσιοι εἰκότως ἐχρῶντο· τὸ γὰρ
[7, 41]   τῷ τρόπῳ κατὰ κράτος ναυμαχοῦντες  οἱ   Συρακόσιοι ἐνίκησαν, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι
[7, 40]   καὶ ἀγορὰ παρεσκευάσθη, καὶ  οἱ   Συρακόσιοι ἐξαίφνης πρύμναν κρουσάμενοι πάλιν
[7, 25]   (Θεσπιῶν ὁπλίτας· καὶ ἀναλαβόντες αὐτοὺς  οἱ   Συρακόσιοι ἐπὶ τὰς ναῦς παρέπλεον
[7, 25]   ἐξέπριον μισθοῦ. ὅμως δ' αὖθις  οἱ   Συρακόσιοι (ἐσταύρωσαν. πολλὰ δὲ καὶ
[7, 80]   διενοήθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον  οἱ   Συρακόσιοι (ἐτήρουν, πρὸς τὴν θάλασσαν.
[7, 23]   τειχίσματα ἡλίσκετο, ἐν τούτῳ καὶ  οἱ   Συρακόσιοι ἐτύγχανον ἤδη νικώμενοι καὶ
[7, 84]   θάτερά τε τοῦ ποταμοῦ παραστάντες  οἱ   Συρακόσιοι (ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον
[7, 25]   τοῦτο ναῦς τε ἐκπέμπουσι δώδεκα  οἱ   Συρακόσιοι καὶ Ἀγάθαρχον ἐπ' αὐτῶν
[7, 4]   λιμένι. ~Καὶ μετὰ ταῦτα ἐτείχιζον  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι διὰ
[7, 53]   στρατόπεδον, δυοῖν δὲ δεούσας εἴκοσιν  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἔλαβον
[7, 71]   αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν γε δὴ  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπὶ
[7, 72]   νεῶν ἀμφοτέροις καὶ ἀνθρώπων ἀπολομένων  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες
[7, 70]   ἐς τὸ ἔξω. ~προεξαγαγόμενοι δὲ  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ
[7, 52]   πρὸς τὴν γῆν μᾶλλον, νικήσαντες  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι τὸ
[7, 86]   ἀναχώρησις ἐς Κατάνην. ~Ξυναθροισθέντες δὲ  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, τῶν
[7, 81]   ἡγεμόνες ἐκέλευον. ~Ἐν τούτῳ δ'  οἱ   Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, ὡς
[7, 38]   μίαν δύο τῶν Ἀθηναίων  οἱ   Συρακόσιοι καταδύσαντες, διεκρίθησαν· καὶ
[7, 25]   καὶ ἐς τὰς πόλεις πρέσβεις  οἱ   Συρακόσιοι Κορινθίων καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ
[7, 79]   δ' αὐτῶν Γύλιππος καὶ  οἱ   Συρακόσιοι πέμπουσι μέρος τι τῆς
[7, 40]   οἰόμενοι ἂν (ναυμαχῆσαι. ἐξαίφνης δὲ  οἱ   Συρακόσιοι πληρώσαντες τὰς ναῦς ἐπέπλεον
[7, 25]   ἀκροβολισμὸς ἐν τῷ λιμένι, οὓς  οἱ   Συρακόσιοι πρὸ τῶν παλαιῶν νεωσοίκων
[7, 36]   ἐπισκευασάμενοι πρῴραθεν ἐναυμάχουν. (ἐνόμισαν γὰρ  οἱ   Συρακόσιοι πρὸς τὰς τῶν Ἀθηναίων
[7, 37]   μεγάλου ὄντος τοῦ λιμένος. ~Τοιαῦτα  οἱ   Συρακόσιοι πρὸς τὴν ἑαυτῶν ἐπιστήμην
[7, 79]   Τῇ δ' ὑστεραίᾳ προυχώρουν, καὶ  οἱ   Συρακόσιοι προσέβαλλόν τε πανταχῇ αὐτοῖς
[7, 39]   μέχρι νυκτός. ~Τῇ δ' ὑστεραίᾳ  οἱ   Συρακόσιοι τῆς μὲν ὥρας πρωίτερον,
[7, 41]   αὐτοῖς ἀνδράσιν ἑάλω. καταδύσαντες δ'  οἱ   Συρακόσιοι τῶν Ἀθηναίων ἑπτὰ ναῦς
[7, 87]   ~Τοὺς δ' ἐν ταῖς λιθοτομίαις  οἱ   Συρακόσιοι χαλεπῶς τοὺς πρώτους χρόνους
[7, 44]   καὶ ἐπειδὴ ἐς τὸ ὁμαλὸν  οἱ   σῳζόμενοι ἄνωθεν καταβαῖεν, οἱ μὲν
[7, 60]   ξυνελθόντες οἵ τε στρατηγοὶ καὶ  οἱ   ταξίαρχοι πρὸς τὴν παροῦσαν ἀπορίαν
[7, 53]   ἔχων τῆς στρατιᾶς. (καὶ αὐτοὺς  οἱ   Τυρσηνοί (οὗτοι γὰρ ἐφύλασσον τοῖς
[7, 54]   ἔλαβον, Ἀθηναῖοι δὲ ἧς τε  οἱ   Τυρσηνοὶ τροπῆς ἐποιήσαντο τῶν πεζῶν
[7, 78]   ὑστεραίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι προῇσαν, καὶ  οἱ   τῶν Συρακοσίων καὶ ξυμμάχων αὐτοὺς
[7, 78]   παριππεύοντές τε προσέκειντο καὶ ἐσακοντίζοντες  οἱ   ψιλοί. (Καὶ ταύτῃ μὲν τῇ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2007