Livre, Chap. |
[6, 64] |
τῶν
σφίσιν
(εὔνων.
ἔλεγε
δὲ
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
αὐλίζεσθαι
ἀπὸ
τῶν
ὅπλων |
[6, 6] |
Λεοντίνων
οἱ
Ἐγεσταῖοι
ξυμμαχίαν
ἀναμιμνῄσκοντες
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ἐδέοντο
σφίσι
ναῦς
πέμψαντας |
[6, 75] |
(πανταχῇ
ᾗ
ἀποβάσεις
ἦσαν.
καὶ
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
εἰδότες
ἐν
τῇ
Νάξῳ |
[6, 75] |
γενομένου
τῶν
Καμαριναίων
βουλόμενος
προδιαβάλλειν
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ἔλεγε
τοιάδε.
~Οὐ
τὴν |
[6, 75] |
μὴ
οὐκέτι
βούλωνται
ἀμύνειν,
ὁρῶντες
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ἐν
τῇ
μάχῃ
εὖ |
[6, 75] |
ἀνεχώρησαν
(ἐπ'
οἴκου.
καὶ
πυνθανόμενοι
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
ἐς
τὴν
Καμάριναν
κατὰ |
[6, 88] |
αὐτοῦ
πόλεμον
σαφέστερον
ποιεῖσθαι
πρὸς
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
καὶ
ἐς
τὴν
Σικελίαν |
[6, 98] |
ἱππέων·
οὗτοι
δὲ
ὑπομένοντες
ἐκώλυον
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
λιθοφορεῖν
τε
(καὶ
ἀποσκίδνασθαι |
[6, 74] |
ὅπλοις
ὄντες
ἐπεκράτουν
μὴ
δέχεσθαι
|
τοὺς |
(Ἀθηναίους
οἱ
ταῦτα
βουλόμενοι.
ἡμέρας |
[6, 69] |
δὲ
οὐκ
ἂν
οἰόμενοι
σφίσι
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
προτέρους
ἐπελθεῖν
καὶ
διὰ |
[6, 105] |
εὐπροφάσιστον
μᾶλλον
τὴν
αἰτίαν
ἐς
|
(τοὺς |
Ἀθηναίους
τοῦ
ἀμύνεσθαι
ἐποίησαν.
ἀναχωρησάντων |
[6, 24] |
μὲν
Νικίας
τοσαῦτα
εἶπε
νομίζων
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
τῷ
πλήθει
τῶν
πραγμάτων |
[6, 80] |
ὠφελίαν
τῇ
Σικελίᾳ
φυλάξαι
καὶ
|
τοὺς |
Ἀθηναίους
φίλους
δὴ
ὄντας
μὴ |
[6, 67] |
χιλίους,
παρὰ
(δ'
αὐτοὺς
καὶ
|
τοὺς |
ἀκοντιστάς.
μέλλουσι
δὲ
τοῖς
Ἀθηναίοις |
[6, 41] |
λέγειν
τινὰς
ἐς
ἀλλήλους
οὔτε
|
τοὺς |
ἀκούοντας
ἀποδέχεσθαι,
πρὸς
δὲ
τὰ |
[6, 31] |
τις
ἕκαστος
προσετάχθη,
καὶ
ἐς
|
τοὺς |
ἄλλους
Ἕλληνας
ἐπίδειξιν
μᾶλλον
εἰκασθῆναι |
[6, 60] |
τὸν
μὲν
μηνυτὴν
εὐθὺς
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
μετ'
αὐτοῦ
ὅσων
μὴ |
[6, 54] |
ἐπὶ
πλέον
διηγησάμενος
ἀποφανῶ
οὔτε
|
τοὺς |
ἄλλους
οὔτε
αὐτοὺς
Ἀθηναίους
περὶ |
[6, 80] |
εἶναι
σαφῶς
οὔτε
ὑμᾶς
οὔτε
|
τοὺς |
ἄλλους
περὶ
ὧν
αὐτοὶ
οὐδὲν |
[6, 33] |
ἐπέρχονται,
ἀνωφελεῖς,
ἀλλὰ
πρός
τε
|
τοὺς |
ἄλλους
Σικελιώτας
πολὺ
ἄμεινον
(μᾶλλον |
[6, 46] |
μὲν
αὐτοί
τε
ἀπατηθέντες
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
τότε
πείσαντες,
ἐπειδὴ
διῆλθεν |
[6, 61] |
αὐτοὶ
κατὰ
τὸ
μήνυμα
ξυλλαβόντες
|
τοὺς |
ἄνδρας,
προδοθῆναι
ἂν
ἡ
πόλις. |
[6, 101] |
τοξοτῶν
τε
οὐ
πολλῶν
καὶ
|
τοὺς |
Ἀργείους
παραλαβών,
καὶ
ἐπιδιαβὰς
τάφρον |
[6, 7] |
κομίσαντες,
καὶ
ἐς
Ὀρνεὰς
κατοικίσαντες
|
τοὺς |
Ἀργείων
φυγάδας
καὶ
τῆς
ἄλλης |
[6, 78] |
ἀδύνατον
δὲ
προεμένῳ
καὶ
μὴ
|
τοὺς |
αὐτοὺς
κινδύνους
οὐ
περὶ
τῶν |
[6, 38] |
πολλῶν
ἰσονομεῖσθαι;
καὶ
πῶς
δίκαιον
|
τοὺς |
αὐτοὺς
μὴ
τῶν
αὐτῶν
ἀξιοῦσθαι; |
[6, 17] |
βουλεύησθε.
οἱ
γὰρ
πατέρες
ἡμῶν
|
τοὺς |
αὐτοὺς
τούτους
οὕσπερ
νῦν
φασὶ |
[6, 105] |
φυλακήν
πω
ἐποιεῖτο.
~Κατὰ
δὲ
|
τοὺς |
αὐτοὺς
χρόνους
τούτου
τοῦ
θέρους |
[6, 64] |
ἢ
κατὰ
γῆν
ἰόντες
γνωσθεῖεν
|
(τοὺς |
γὰρ
ἂν
ψιλοὺς
τοὺς
σφῶν |
[6, 38] |
καὶ
μὴ
προφυλαξάμενός
τις
προπείσεται)
|
τοὺς |
δ'
αὖ
ὀλίγους
τὰ
μὲν |
[6, 30] |
ὀλοφυρμῶν,
τὰ
μὲν
ὡς
κτήσοιντο,
|
τοὺς |
δ'
εἴ
ποτε
ὄψοιντο,
ἐνθυμούμενοι |
[6, 98] |
παρ'
Ἐγεσταίων
καὶ
Καταναίων
ἔλαβον,
|
τοὺς |
δ'
ἐπρίαντο,
καὶ
ξύμπαντες
πεντήκοντα |
[6, 39] |
οὔτε
ξυνετὸν
οὔτ'
ἴσον
εἶναι,
|
τοὺς |
δ'
ἔχοντας
τὰ
χρήματα
καὶ |
[6, 36] |
ἢ
τῇ
πόλει
οὐκ
εὔνους·
|
τοὺς |
δὲ
ἀγγέλλοντας
τὰ
τοιαῦτα
καὶ |
[6, 70] |
καὶ
ὥρᾳ
ἔτους
περαίνεσθαι
δοκεῖν,
|
τοὺς |
δὲ
ἀνθεστῶτας
πολὺ
μείζω
(ἔκπληξιν |
[6, 76] |
Μήδου
τιμωρίᾳ,
τοὺς
μὲν
λιποστρατίαν,
|
τοὺς |
δὲ
ἐπ'
ἀλλήλους
στρατεύειν,
τοῖς |
[6, 79] |
μὲν
φύσει
πολεμίους
βούλεσθε
ὠφελεῖν,
|
τοὺς |
δὲ
ἔτι
μᾶλλον
φύσει
ξυγγενεῖς |
[6, 67] |
εἴκοσι
καὶ
τοξόται
ὡς
πεντήκοντα)
|
τοὺς |
δὲ
ἱππέας
ἐπετάξαντο
ἐπὶ
τῷ |
[6, 88] |
Ἀθηναῖοι
στρατεύοντες
τοὺς
μὲν
προσηνάγκαζον,
|
τοὺς |
δὲ
καὶ
ὑπὸ
τῶν
Συρακοσίων |
[6, 60] |
αὐτοῦ
ὅσων
μὴ
κατηγορήκει
ἔλυσαν,
|
τοὺς |
δὲ
καταιτιαθέντας
κρίσεις
ποιήσαντες
τοὺς |
[6, 103] |
τῆς
Πελοποννήσου
ὠφελία
οὐδεμία
ἧκε,
|
τοὺς |
δὲ
λόγους
ἔν
τε
σφίσιν |
[6, 18] |
τῷδε
καθέσταμεν,
τοῖς
μὲν
ἐπιβουλεύειν,
|
τοὺς |
δὲ
μὴ
ἀνιέναι,
διὰ
τὸ |
[6, 77] |
τοὺς
μὲν
λόγοις
ἡμῶν
διιστάναι,
|
τοὺς |
δὲ
ξυμμάχων
ἐλπίδι
ἐκπολεμοῦν
πρὸς |
[6, 80] |
τοῖς
μὲν
οὐκ
ἠμύνατε
σωθῆναι,
|
τοὺς |
δὲ
οὐκ
ἐκωλύσατε
κακοὺς
γενέσθαι; |
[6, 85] |
καὶ
Μηθυμναίους
νεῶν
παροκωχῇ
αὐτονόμους,
|
τοὺς |
δὲ
πολλοὺς
χρημάτων
βιαιότερον
φορᾷ, |
[6, 4] |
(οἳ
Μήδους
φεύγοντες
προσέβαλον
Σικελίᾳ,
|
τοὺς |
δὲ
Σαμίους
Ἀναξίλας
Ῥηγίνων
τύραννος |
[6, 51] |
στρατιὰν
οὐκ
ἐδέχοντο
οἱ
Καταναῖοι,
|
τοὺς |
δὲ
στρατηγοὺς
ἐσελθόντας
ἐκέλευον,
εἴ |
[6, 38] |
ὑμᾶς
μὲν
τοὺς
πολλοὺς
πείθων,
|
τοὺς |
δὲ
τὰ
τοιαῦτα
μηχανωμένους
κολάζων, |
[6, 48] |
μὲν
ἀφιστάναι
ἀπὸ
τῶν
Συρακοσίων,
|
τοὺς |
δὲ
φίλους
ποιεῖσθαι,
ἵνα
σῖτον |
[6, 56] |
ξυνεπαμύνειν
δὲ
εὐθὺς
τὰ
πρὸς
|
τοὺς |
δορυφόρους
ἐκείνους.
(ἦσαν
δὲ
οὐ |
[6, 57] |
ἀποκτείνουσιν
(αὐτόν.
καὶ
ὁ
μὲν
|
τοὺς |
δορυφόρους
τὸ
αὐτίκα
διαφεύγει
ὁ |
[6, 27] |
(πλεῖστοι
περιεκόπησαν
τὰ
πρόσωπα.
καὶ
|
τοὺς |
δράσαντας
ᾔδει
οὐδείς,
ἀλλὰ
μεγάλοις |
[6, 71] |
ἱερὸν
οὐκ
ἦλθον,
ξυγκομίσαντες
δὲ
|
τοὺς |
ἑαυτῶν
νεκροὺς
καὶ
ἐπὶ
πυρὰν |
[6, 102] |
ἤδη
κάτωθεν
τῶν
Ἀθηναίων
ἀποδιωξάντων
|
τοὺς |
ἐκεῖ
ἐπανῄει,
καὶ
αἱ
νῆες |
[6, 18] |
ἢ
αὐτοὶ
ἀποκνοῖμεν
ἢ
πρὸς
|
τοὺς |
ἐκεῖ
ξυμμάχους
σκηπτόμενοι
μὴ
βοηθοῖμεν; |
[6, 85] |
δὲ
οὐ
χρή·
καὶ
γὰρ
|
τοὺς |
ἐκεῖ
ξυμμάχους
ὡς
ἕκαστοι
χρήσιμοι |
[6, 83] |
καὶ
προθυμίαν
ἀπροφάσιστον
παρεσχόμεθα
ἐς
|
τοὺς |
Ἕλληνας,
καὶ
διότι
καὶ
τῷ |
[6, 84] |
ὑπηκόους
ὥσπερ
τοὺς
ξυγγενεῖς
αὐτῶν
|
τοὺς |
ἐν
Εὐβοίᾳ,
ἀλλ'
ὡς
δυνατωτάτους, |
[6, 76] |
τὸ
ξυγγενὲς
κήδεσθαι,
Χαλκιδέας
δὲ
|
τοὺς |
ἐν
Εὐβοίᾳ,
ὧν
οἵδε
ἄποικοί |
[6, 61] |
καὶ
τοὺς
ὁμήρους
τῶν
Ἀργείων
|
τοὺς |
ἐν
ταῖς
νήσοις
κειμένους
οἱ |
[6, 61] |
μή,
θεραπεύοντες
τό
τε
πρὸς
|
τοὺς |
ἐν
τῇ
Σικελίᾳ
στρατιώτας
τε |
[6, 100] |
ἐς
τὴν
πόλιν
ἀποκεχωρηκότας
καὶ
|
τοὺς |
ἐν
τῷ
σταυρώματι
ἀμελῶς
φυλάσσοντας, |
[6, 91] |
ἐν
τῇ
ἐπιτειχίσει
αὐτοὶ
ὠφελούμενοι
|
τοὺς |
ἐναντίους
κωλύσετε,
πολλὰ
παρεὶς
τὰ |
[6, 84] |
ὃν
ἀλόγως
ἡμᾶς
φησὶ
δουλωσαμένους
|
τοὺς |
ἐνθάδε
ἐλευθεροῦν,
ξύμφορος
ἡμῖν
ἀπαράσκευος |
[6, 7] |
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
πέμψαντες
παρὰ
Χαλκιδέας
|
τοὺς |
ἐπὶ
Θρᾴκης,
ἄγοντας
πρὸς
Ἀθηναίους |
[6, 60] |
καὶ
δεινὸν
ποιούμενοι
πρότερον
εἰ
|
τοὺς |
ἐπιβουλεύοντας
σφῶν
τῷ
πλήθει
μὴ |
[6, 55] |
μὲν
πολίταις
φοβερόν,
ἐς
δὲ
|
τοὺς |
ἐπικούρους
ἀκριβές,
πολλῷ
τῷ
περιόντι |
[6, 34] |
παραστῆναι
παντὶ
τὸ
μὲν
καταφρονεῖν
|
τοὺς |
ἐπιόντας
ἐν
τῶν
ἔργων
τῇ |
[6, 79] |
πρός
τε
ἡμᾶς
καὶ
πρὸς
|
τοὺς |
ἐπιόντας
θεραπεύσετε,
λέγοντες
ξυμμαχίαν
εἶναι |
[6, 41] |
καὶ
ἡ
ξύμπασα
πόλις
καλῶς
|
τοὺς |
ἐπιόντας
παρασκευασόμεθα
(ἀμύνεσθαι.
καὶ
ἢν |
[6, 53] |
τὰ
μυστήρια
καὶ
τῶν
περὶ
|
τοὺς |
Ἑρμᾶς
δρασθέντων,
καὶ
οὐ
δοκιμάζοντες |
[6, 93] |
τροφὴν
πέμπειν
τῇ
στρατιᾷ
καὶ
|
τοὺς |
ἱππέας.
καὶ
ὁ
χειμὼν
ἐτελεύτα, |
[6, 64] |
καὶ
τὸν
ὄχλον
τῶν
Συρακοσίων
|
τοὺς |
ἱππέας
πολλοὺς
ὄντας,
σφίσι
δ' |
[6, 102] |
τῆς
πόλεως
ἀναθαρσήσαντες
ἀντετάξαντο
πρὸς
|
τοὺς |
κατὰ
σφᾶς
Ἀθηναίους,
καὶ
μέρος |
[6, 93] |
ὁ
δὲ
δύο
μὲν
ναῦς
|
τοὺς |
Κορινθίους
ἤδη
ἐκέλευέν
οἱ
πέμπειν |
[6, 105] |
τὰς
σπονδὰς
φανερώτατα
(τὰς
πρὸς
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους
αὐτοῖς
ἔλυσαν.
πρότερον
μὲν |
[6, 73] |
ἐκ
τοῦ
προφανοῦς
ὑπὲρ
σφῶν
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους,
ἵνα
ἢ
ἀπὸ
τῆς |
[6, 88] |
καὶ
τὸν
Ἀλκιβιάδην
δεομένους
πείθειν
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους.
καὶ
διανοουμένων
τῶν
τε |
[6, 88] |
παρελθὼν
ὁ
Ἀλκιβιάδης
παρώξυνέ
τε
|
τοὺς |
Λακεδαιμονίους
καὶ
ἐξώρμησε
λέγων
τοιάδε. |
[6, 84] |
ἡμῖν
τὰ
μέγιστα.
διόπερ
καὶ
|
τοὺς |
Λεοντίνους
εὔλογον
κατοικίζειν
μὴ
ὑπηκόους |
[6, 50] |
κατεσκέψαντο
τήν
τε
πόλιν
καὶ
|
τοὺς |
λιμένας
καὶ
τὰ
περὶ
τὴν |
[6, 6] |
τε
ἀναστήσαντες
ἀτιμώρητοι
γενήσονται
καὶ
|
τοὺς |
λοιποὺς
ἔτι
ξυμμάχους
αὐτῶν
διαφθείροντες |
[6, 61] |
μὴ
θορυβεῖν
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
|
τοὺς |
Μαντινέας
καὶ
Ἀργείους
βουλόμενοι
παραμεῖναι, |
[6, 76] |
καταπλαγῆτε
δείσαντες
ἐπρεσβευσάμεθα,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
τοὺς |
μέλλοντας
ἀπ'
αὐτῶν
λόγους,
πρίν |
[6, 60] |
τοὺς
δὲ
καταιτιαθέντας
κρίσεις
ποιήσαντες
|
τοὺς |
μὲν
ἀπέκτειναν,
ὅσοι
ξυνελήφθησαν,
τῶν |
[6, 48] |
καὶ
πειρᾶσθαι
καὶ
τοὺς
Σικελοὺς
|
τοὺς |
μὲν
ἀφιστάναι
ἀπὸ
τῶν
Συρακοσίων, |
[6, 7] |
μετὰ
τῶν
Ἀθηναίων
πανστρατιᾷ
ἐξελθόντες
|
τοὺς |
μὲν
ἐν
Ὀρνεαῖς
μίαν
ἡμέραν |
[6, 11] |
ἀδικούμεθα,
ἔτι
μέλλομεν
ἀμύνεσθαι.
~καίτοι
|
τοὺς |
μὲν
κατεργασάμενοι
κἂν
κατάσχοιμεν·
τῶν |
[6, 76] |
ὡς
ἐπὶ
τοῦ
Μήδου
τιμωρίᾳ,
|
τοὺς |
μὲν
λιποστρατίαν,
τοὺς
δὲ
ἐπ' |
[6, 77] |
τοῦτο
τὸ
εἶδος
τρεπομένους
ὥστε
|
τοὺς |
μὲν
λόγοις
ἡμῶν
διιστάναι,
τοὺς |
[6, 34] |
καὶ
ἐς
τοὺς
Σικελοὺς
πέμποντες
|
τοὺς |
μὲν
μᾶλλον
βεβαιωσώμεθα,
τοῖς
δὲ |
[6, 67] |
ἐποιήσαντο.
οἱ
δὲ
Συρακόσιοι
ἔταξαν
|
τοὺς |
μὲν
ὁπλίτας
πάντας
ἐφ'
ἑκκαίδεκα, |
[6, 98] |
πεντήκοντα
καὶ
διακόσιοι,
οἷς
ἵππους
|
τοὺς |
μὲν
παρ'
Ἐγεσταίων
καὶ
Καταναίων |
[6, 88] |
μὴ
προσχωροῦντας
οἱ
Ἀθηναῖοι
στρατεύοντες
|
τοὺς |
μὲν
προσηνάγκαζον,
τοὺς
δὲ
καὶ |
[6, 13] |
κίνδυνον
ἀναρριπτούσης
ἀντιχειροτονεῖν,
καὶ
ψηφίζεσθαι
|
τοὺς |
μὲν
Σικελιώτας
οἷσπερ
νῦν
ὅροις |
[6, 79] |
σωφρονοῦσιν,
ὑμεῖς
δ'
εὐλόγῳ
προφάσει
|
τοὺς |
μὲν
φύσει
πολεμίους
βούλεσθε
ὠφελεῖν, |
[6, 61] |
μὲν
ἐζήτουν
τὸν
Ἀλκιβιάδην
καὶ
|
τοὺς |
μετ'
αὐτοῦ·
ὡς
δ'
οὐδαμοῦ |
[6, 103] |
ὑποσπόνδους
ἀπέδοσαν
τοῖς
Συρακοσίοις
καὶ
|
τοὺς |
μετὰ
Λαμάχου
καὶ
αὐτὸν
ἐκομίσαντο· |
[6, 91] |
τούς
τε
παρόντας
ξυντάξῃ
καὶ
|
τοὺς |
μὴ
θέλοντας
προσαναγκάσῃ·
οὕτω
γὰρ |
[6, 56] |
ἀσφαλείας
ἕνεκα·
ἤλπιζον
γὰρ
καὶ
|
τοὺς |
μὴ
προειδότας,
εἰ
καὶ
ὁποσοιοῦν |
[6, 88] |
οἳ
καὶ
χρήματα.
ἐπὶ
δὲ
|
τοὺς |
μὴ
προσχωροῦντας
οἱ
Ἀθηναῖοι
στρατεύοντες |
[6, 53] |
Ἑρμᾶς
δρασθέντων,
καὶ
οὐ
δοκιμάζοντες
|
τοὺς |
μηνυτάς,
ἀλλὰ
πάντα
ὑπόπτως
ἀποδεχόμενοι, |
[6, 71] |
τοῖς
μὲν
Συρακοσίοις
ἀπέδοσαν
ὑποσπόνδους
|
τοὺς |
νεκρούς
(ἀπέθανον
δὲ
αὐτῶν
καὶ |
[6, 103] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τροπαῖον
ἔστησαν
καὶ
|
τοὺς |
νεκροὺς
ὑποσπόνδους
ἀπέδοσαν
τοῖς
Συρακοσίοις |
[6, 97] |
Ἀθηναῖοι
τροπαῖόν
τε
στήσαντες
καὶ
|
τοὺς |
νεκροὺς
ὑποσπόνδους
ἀποδόντες
τοῖς
Συρακοσίοις, |
[6, 14] |
τὸ
ἀναψηφίσαι,
τὸ
μὲν
λύειν
|
τοὺς |
νόμους
μὴ
μετὰ
τοσῶνδ'
ἂν |
[6, 16] |
ἀστοῖς
φθονεῖται
φύσει,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
ξένους
καὶ
αὕτη
ἰσχὺς
φαίνεται. |
[6, 84] |
εὔλογον
κατοικίζειν
μὴ
ὑπηκόους
ὥσπερ
|
τοὺς |
ξυγγενεῖς
αὐτῶν
τοὺς
ἐν
Εὐβοίᾳ, |
[6, 26] |
παρασκευὴ
ἐγίγνετο,
καὶ
ἔς
τε
|
τοὺς |
ξυμμάχους
ἔπεμπον
καὶ
αὐτόθεν
καταλόγους |
[6, 11] |
ὦ
Ἀθηναῖοι
ἐς
Λακεδαιμονίους
καὶ
|
τοὺς |
ξυμμάχους
πεπόνθατε·
διὰ
τὸ
παρὰ |
[6, 64] |
σταυρώματι
αἱρήσειν·
εἶναι
δὲ
ταῦτα
|
τοὺς |
ξυνδράσοντας
πολλοὺς
Καταναίων
καὶ
ἡτοιμάσθαι |
[6, 56] |
αὐτοῖς
τὰ
μὲν
ἄλλα
πρὸς
|
τοὺς |
ξυνεπιθησομένους
τῷ
ἔργῳ
ἐπέπρακτο,
περιέμενον |
[6, 39] |
πλουσίους,
βουλεῦσαι
δ'
ἂν
βέλτιστα
|
τοὺς |
ξυνετούς,
κρῖναι
δ'
ἂν
ἀκούσαντας |
[6, 88] |
περιγένωνται,
τό
τε
πρῶτον
αὐτοῖς
|
τοὺς |
ὀλίγους
ἱππέας
ἔπεμψαν
καὶ
τὸ |
[6, 61] |
ὑπωπτεύθησαν
τῷ
δήμῳ
ἐπιτίθεσθαι,
καὶ
|
τοὺς |
ὁμήρους
τῶν
Ἀργείων
τοὺς
ἐν |
[6, 70] |
ἀήσσητοι
εἶργον,
καὶ
ἐσβαλόντες
ἐς
|
τοὺς |
ὁπλίτας
αὐτῶν,
εἴ
τινας
προδιώκοντας |
[6, 58] |
γενόμενον,
ἀλλ'
ἐπὶ
τοὺς
πομπέας
|
τοὺς |
ὁπλίτας,
πρότερον
ἢ
αἰσθέσθαι
αὐτοὺς |
[6, 50] |
κατοικιοῦντες
κατὰ
ξυμμαχίαν
καὶ
ξυγγένειαν·
|
τοὺς |
οὖν
ὄντας
ἐν
Συρακούσαις
Λεοντίνων |
[6, 64] |
στράτευμα
ἐλθεῖν,
αὐτοὶ
μὲν
ἀποκλῄσειν
|
τοὺς |
παρὰ
σφίσι
καὶ
τὰς
ναῦς |
[6, 7] |
σφῶν
τε
αὐτῶν
καὶ
Μακεδόνων
|
τοὺς |
παρὰ
σφίσι
φυγάδας
ἐκακούργουν
τὴν |
[6, 97] |
ἓξ
ἢ
ἑπτὰ
σταδίους,
καὶ
|
τοὺς |
πεζοὺς
ἀποβιβάσαντες,
ταῖς
τε
ναυσὶν |
[6, 79] |
καὶ
μὴ
αὐτοὶ
ὥσπερ
νῦν
|
τοὺς |
πέλας
ἀδικῶσιν,
ἐπεὶ
οὐδ'
οἱ |
[6, 60] |
ἦν
τότε
καὶ
ὑπόπτης
ἐς
|
τοὺς |
περὶ
τῶν
μυστικῶν
τὴν
αἰτίαν |
[6, 83] |
ἐπὶ
τὸ
φοβερώτερον
ὑπονοεῖτε,
εἰδότες
|
τοὺς |
περιδεῶς
ὑποπτεύοντάς
τι
λόγου
μὲν |
[6, 39] |
φύλακας
μὲν
ἀρίστους
εἶναι
χρημάτων
|
τοὺς |
πλουσίους,
βουλεῦσαι
δ'
ἂν
βέλτιστα |
[6, 91] |
βεβαιότατα
δ'
ἄν
τις
οὕτω
|
τοὺς |
πολεμίους
βλάπτοι,
εἰ
ἃ
μάλιστα |
[6, 84] |
ἐκεῖ
καὶ
αὐτοὶ
ἀρκοῦμεν
πρὸς
|
τοὺς |
πολεμίους,
καὶ
ὁ
Χαλκιδεύς,
ὃν |
[6, 38] |
πολλὰς
καὶ
ἀγῶνας
οὐ
πρὸς
|
τοὺς |
πολεμίους
πλέονας
ἢ
πρὸς
αὑτὴν |
[6, 92] |
ὠφελίας·
καὶ
πολεμιώτεροι
οὐχ
οἱ
|
τοὺς |
πολεμίους
που
βλάψαντες
ὑμεῖς
ἢ |
[6, 54] |
πόλιν
αὐτῶν
καλῶς
διεκόσμησαν
καὶ
|
τοὺς |
πολέμους
(διέφερον
καὶ
ἐς
τὰ |
[6, 54] |
ἄλλην
ἀρχὴν
ἐπαχθὴς
ἦν
ἐς
|
τοὺς |
πολλούς,
ἀλλ'
ἀνεπιφθόνως
κατεστήσατο·
καὶ |
[6, 39] |
κρῖναι
δ'
ἂν
ἀκούσαντας
ἄριστα
|
τοὺς |
πολλούς,
καὶ
ταῦτα
ὁμοίως
καὶ |
[6, 38] |
τι
περιιδεῖν
γενέσθαι,
ὑμᾶς
μὲν
|
τοὺς |
πολλοὺς
πείθων,
τοὺς
δὲ
τὰ |
[6, 58] |
ἐπὶ
τὸ
γενόμενον,
ἀλλ'
ἐπὶ
|
τοὺς |
πομπέας
τοὺς
ὁπλίτας,
πρότερον
ἢ |
[6, 45] |
ἔνθα
μὲν
φύλακας,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
πρέσβεις,
καὶ
ἐς
τὰ
περιπόλια |
[6, 18] |
καὶ
διάστασις
τοῖς
νέοις
ἐς
|
τοὺς |
πρεσβυτέρους
ἀποτρέψῃ,
τῷ
δὲ
εἰωθότι |
[6, 34] |
καὶ
αἱ
γνῶμαι
ἵστανται,
καὶ
|
τοὺς |
προεπιχειροῦντας
ἢ
τοῖς
γε
ἐπιχειροῦσι |
[6, 44] |
ἀνελκύσαντες
ἡσύχασαν.
καὶ
πρός
(τε)
|
τοὺς |
Ῥηγίνους
λόγους
ἐποιήσαντο,
ἀξιοῦντες
Χαλκιδέας |
[6, 6] |
τὰ
τοῦ
πολέμου
ἅμα
πρὸς
|
τοὺς |
Σελινουντίους
ἐν
ὅτῳ
ἐστὶν
εἰσομένους. |
[6, 3] |
Συρακούσας
οἰκισθείσας
Λεοντίνους
τε
πολέμῳ
|
τοὺς |
Σικελοὺς
ἐξελάσαντες
οἰκίζουσι,
καὶ
μετ' |
[6, 2] |
νησίδια
ἐμπορίας
ἕνεκεν
τῆς
πρὸς
|
τοὺς |
Σικελούς·
ἐπειδὴ
δὲ
οἱ
Ἕλληνες |
[6, 88] |
τῇ
Νάξῳ
ἐστρατοπεδευμένοι
τὰ
πρὸς
|
τοὺς |
Σικελοὺς
ἔπρασσον
ὅπως
αὐτοῖς
ὡς |
[6, 34] |
τε
αὐτοῦ
παρασκευαζώμεθα
καὶ
ἐς
|
τοὺς |
Σικελοὺς
πέμποντες
τοὺς
μὲν
μᾶλλον |
[6, 45] |
οὐκέτι
ἠπίστουν.
καὶ
ἔς
τε
|
τοὺς |
Σικελοὺς
περιέπεμπον,
ἔνθα
μὲν
φύλακας, |
[6, 48] |
τὰς
ἄλλας,
καὶ
πειρᾶσθαι
καὶ
|
τοὺς |
Σικελοὺς
τοὺς
μὲν
ἀφιστάναι
ἀπὸ |
[6, 44] |
ὁλκάδες
μὲν
τριάκοντα
σιταγωγοί,
καὶ
|
τοὺς |
σιτοποιοὺς
ἔχουσαι
καὶ
λιθολόγους
καὶ |
[6, 67] |
πονῇ
μάλιστα,
ἐφορῶντας
παραγίγνεσθαι.
καὶ
|
τοὺς |
σκευοφόρους
ἐντὸς
(τούτων
τῶν
ἐπιτάκτων |
[6, 100] |
τὸ
σταύρωμα
ἀνέσπασαν
καὶ
διεφόρησαν
|
τοὺς |
σταυροὺς
παρ'
ἑαυτοὺς
καὶ
τροπαῖον |
[6, 31] |
ἤδη
προετετελέκει
καὶ
ἃ
ἔχοντας
|
τοὺς |
στρατηγοὺς
ἀπέστελλε,
τῶν
δὲ
ἰδιωτῶν |
[6, 63] |
ἔτι
πλέον
κατεφρόνησαν
καὶ
ἠξίουν
|
τοὺς |
στρατηγούς,
οἷον
δὴ
ὄχλος
φιλεῖ |
[6, 26] |
καὶ
περὶ
τοῦ
παντὸς
πλοῦ
|
τοὺς |
στρατηγοὺς
πράσσειν
ᾗ
ἂν
αὐτοῖς |
[6, 103] |
κακῶν
ἐς
ἀλλήλους
εἶχον,
καὶ
|
τοὺς |
στρατηγούς
τε
ἐφ'
ὧν
αὐτοῖς |
[6, 97] |
ἀναβὰς
κατὰ
τὸν
Εὐρύηλον
πρὶν
|
τοὺς |
Συρακοσίους
αἰσθομένους
ἐκ
(τοῦ
λειμῶνος |
[6, 88] |
διάφοροι·
δεδιότες
δ'
οὐχ
ἧσσον
|
τοὺς |
Συρακοσίους
ἐγγὺς
ὄντας
μὴ
καὶ |
[6, 88] |
Λακεδαιμονίων
τούς
τε
Κορινθίους
καὶ
|
τοὺς |
Συρακοσίους
τὰ
αὐτὰ
καὶ
τὸν |
[6, 103] |
μέχρι
τῆς
θαλάσσης
τείχει
διπλῷ
|
τοὺς |
Συρακοσίους.
(τὰ
δ'
ἐπιτήδεια
τῇ |
[6, 30] |
καὶ
ξένων,
οἱ
μὲν
ἐπιχώριοι
|
τοὺς |
σφετέρους
αὐτῶν
ἕκαστοι
προπέμποντες,
οἱ |
[6, 72] |
καὶ
Κατάνην
διαχειμάσοντες,
Συρακόσιοι
δὲ
|
τοὺς |
σφετέρους
(αὐτῶν
νεκροὺς
θάψαντες
ἐκκλησίαν |
[6, 64] |
γνωσθεῖεν
(τοὺς
γὰρ
ἂν
ψιλοὺς
|
τοὺς |
σφῶν
καὶ
τὸν
ὄχλον
τῶν |
[6, 86] |
Λεοντίνους)
καὶ
νῦν
τολμῶσιν
ἐπὶ
|
τοὺς |
ταῦτα
κωλύοντας
καὶ
ἀνέχοντας
τὴν |
[6, 56] |
ἐγίγνετο
ἐν
ὅπλοις
τῶν
πολιτῶν
|
τοὺς |
τὴν
πομπὴν
πέμψοντας
ἁθρόους
γενέσθαι· |
[6, 16] |
τὰ
(ὁμοῖα
ἀνταξιούτω.
οἶδα
δὲ
|
τοὺς |
τοιούτους,
καὶ
ὅσοι
ἔν
τινος |
[6, 12] |
κινδύνῳ
ἰδίᾳ
ἐλλαμπρύνεσθαι,
νομίσατε
δὲ
|
τοὺς |
τοιούτους
τὰ
μὲν
δημόσια
ἀδικεῖν, |
[6, 9] |
βέλτιστα,
(ἐρῶ.
καὶ
πρὸς
μὲν
|
τοὺς |
τρόπους
τοὺς
ὑμετέρους
ἀσθενὴς
ἄν |
[6, 62] |
καὶ
ἑκατὸν
τάλαντα.
καὶ
ἐς
|
τοὺς |
τῶν
Σικελῶν
ξυμμάχους
περιέπλευσαν,
στρατιὰν |
[6, 98] |
ἱππῆς
μετ'
αὐτῶν
πάντες
ἐτρέψαντο
|
τοὺς |
τῶν
Συρακοσίων
ἱππέας
προσβαλόντες,
καὶ |
[6, 4] |
χώραν
καὶ
καθηγησαμένου
Μεγαρέας
ᾤκισαν
|
τοὺς |
Ὑβλαίους
(κληθέντας.
καὶ
ἔτη
οἰκήσαντες |
[6, 9] |
καὶ
πρὸς
μὲν
τοὺς
τρόπους
|
τοὺς |
ὑμετέρους
ἀσθενὴς
ἄν
μου
ὁ |
[6, 102] |
τοῦ
τείχους
ἦν
καταβεβλημένα,
ἐμπρῆσαι
|
τοὺς |
ὑπηρέτας
ἐκέλευσεν,
ὡς
ἔγνω
ἀδυνάτους |
[6, 92] |
που
βλάψαντες
ὑμεῖς
ἢ
οἱ
|
τοὺς |
φίλους
ἀναγκάσαντες
πολεμίους
(γενέσθαι.
τό |
[6, 47] |
πόλεως,
δηλώσαντας
δὲ
τὴν
ἐς
|
τοὺς |
φίλους
καὶ
ξυμμάχους
προθυμίαν,
ἀποπλεῖν |
[6, 85] |
τοῦτο
ὠφελεῖ
ἐνθάδε,
οὐκ
ἢν
|
τοὺς |
φίλους
κακώσωμεν,
ἀλλ'
ἢν
οἱ |
[6, 12] |
ἀξίαν
εἰδέναι
ἢ
πταίσαντάς
που
|
(τοὺς |
φίλους
ξυναπολέσαι.
εἴ
τέ
τις |