Alphabétiquement     [«   »]
τετραμμένων 1
τευξόμεθα 1
τέως 1
τῇ 113
Τῇ 2
τῇδε 1
τὴν 227
Fréquences     [«    »]
111 ἐπὶ
110
111 τοῖς
113 τῇ
115 τῷ
117 δ
125 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VI

τῇ


Livre, Chap.
[6, 54]   δώδεκα θεῶν βωμὸν τὸν ἐν  τῇ   ἀγορᾷ (ἄρχων ἀνέθηκε καὶ τὸν
[6, 54]   Πυθίου. καὶ τῷ μὲν ἐν  τῇ   ἀγορᾷ προσοικοδομήσας ὕστερον δῆμος
[6, 55]   τῶν τυράννων ἀδικίας ἐν  τῇ   Ἀθηναίων ἀκροπόλει σταθεῖσα, ἐν
[6, 27]   ἦσαν λίθινοι ἐν τῇ πόλει  τῇ   Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ κατὰ τὸ
[6, 6]   Ἀθηναῖοι στρατεύειν ὥρμηντο, ἐφιέμενοι μὲν  τῇ   ἀληθεστάτῃ προφάσει τῆς πάσης ἄρξαι,
[6, 34]   τοὺς ἐπιόντας ἐν τῶν ἔργων  τῇ   ἀλκῇ δείκνυσθαι, τὸ δ' ἤδη
[6, 50]   εἰπὼν ὅμως προσέθετο καὶ αὐτὸς  τῇ   Ἀλκιβιάδου γνώμῃ. μετὰ δὲ τοῦτο
[6, 72]   ὅπως ὡς πλεῖστοι ἔσονται, καὶ  τῇ   ἄλλῃ μελέτῃ προσαναγκάζοντες, ἔφη κατὰ
[6, 63]   σφίσιν αὐτοὶ μᾶλλον ἥκοιεν ἐν  τῇ   ἀλλοτρίᾳ Λεοντίνους ἐς τὴν
[6, 34]   ἀδοκήτῳ μᾶλλον ἂν καταπλαγεῖεν  τῇ   ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦς δυνάμει. (Πείθεσθε
[6, 55]   (ᾧ οὐ πρότερον ξυνεχῶς ὡμιλήκει  τῇ   ἀρχῇ. Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη τοῦ
[6, 55]   τυραννίδα, εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν  τῇ   ἀρχῇ ὢν ἀπέθανεν, αὐτὸς δὲ
[6, 80]   κρατῶν περιέσται, τί ἄλλο  τῇ   αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ
[6, 55]   πρεσβύτατον πρῶτον γῆμαι. καὶ ἐν  τῇ   αὐτῇ στήλῃ πρῶτος γέγραπται μετὰ
[6, 50]   γνώμῃ. μετὰ δὲ τοῦτο Ἀλκιβιάδης  τῇ   αὑτοῦ νηὶ διαπλεύσας ἐς Μεσσήνην
[6, 49]   χρονίσῃ πρὶν ἐς ὄψιν ἐλθεῖν,  τῇ   γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ τῇ
[6, 72]   Συρακούσαις. ~Καὶ οἱ μὲν ταύτῃ  τῇ   γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Νάξον
[6, 45]   ὡς ἐπὶ τούτοις παρεσκευάζοντο πάσῃ  τῇ   γνώμῃ καὶ οὐκέτι ἠπίστουν. καὶ
[6, 83]   μὲν ἡδονῇ τὸ παραυτίκα τερπομένους,  τῇ   δ' (ἐγχειρήσει ὕστερον τὰ ξυμφέροντα
[6, 78]   τὴν τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι,  τῇ   δ' ἐμῇ προφάσει τὴν ἐκείνου
[6, 71]   ἐπὶ πυρὰν ἐπιθέντες ηὐλίσαντο αὐτοῦ.  τῇ   δ' ὑστεραίᾳ τοῖς μὲν Συρακοσίοις
[6, 76]   οἵδε ἄποικοί (εἰσι, δουλωσαμένους ἔχειν.  τῇ   δὲ αὐτῇ ἰδέᾳ ἐκεῖνά τε
[6, 16]   καὶ ἐμοὶ δόξαν φέρει ταῦτα,  (τῇ   δὲ πατρίδι καὶ ὠφελίαν. οἱ
[6, 64]   τοῖς δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοῖς  τῇ   δοκήσει οὐχ ἧσσον ἐπιτήδειον· ἦν
[6, 55]   Ἱππάρχῳ δὲ ξυνέβη τοῦ πάθους  τῇ   δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ τὴν δόξαν
[6, 46]   λόγος ὅτι οὐκ εἴη ἐν  τῇ   Ἐγέστῃ τὰ χρήματα, πολλὴν τὴν
[6, 17]   Νικίας εὐτυχὴς δοκεῖ εἶναι, ἀποχρήσασθε  τῇ   ἑκατέρου ἡμῶν (ὠφελίᾳ. καὶ τὸν
[6, 103]   ὡς δυστυχίᾳ προδοσίᾳ  τῇ   ἐκείνων βλαπτόμενοι, καὶ ἄλλους ἀνθείλοντο,
[6, 88]   (Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ ξυνέβη ἐν  τῇ   ἐκκλησίᾳ τῶν Λακεδαιμονίων τούς τε
[6, 92]   ἀξιῶ δοκεῖν ὑμῶν εἶναι, εἰ  τῇ   ἐμαυτοῦ μετὰ τῶν πολεμιωτάτων φιλόπολίς
[6, 78]   καὶ τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν  τῇ   ἐμῇ μαχούμενος, τοσούτῳ δὲ καὶ
[6, 97]   δὲ Ἀθηναῖοι ταύτης τῆς νυκτὸς  τῇ   ἐπιγιγνομένῃ ἡμέρᾳ ἐξητάζοντο καὶ ἔλαθον
[6, 91]   ἐπισταμένους φοβεῖσθαι. δ' ἐν  τῇ   ἐπιτειχίσει αὐτοὶ ὠφελούμενοι τοὺς ἐναντίους
[6, 93]   τοῦ σαφέστατα εἰδότος ἀκηκοέναι· ὥστε  τῇ   ἐπιτειχίσει τῆς Δεκελείας προσεῖχον ἤδη
[6, 24]   μεγάλην δύναμιν, τοῖς δ' ἐν  τῇ   ἡλικίᾳ τῆς τε ἀπούσης πόθῳ
[6, 96]   παρὰ τὸν Ἄναπον ποταμὸν ἅμα  τῇ   ἡμέρᾳ (ἐτύγχανον γὰρ αὐτοῖς καὶ
[6, 83]   τῶν ξυμπάντων τε καὶ  τῇ   ἡμετέρᾳ αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι δὲ
[6, 20]   παρεσκευασμέναι τοῖς πᾶσιν ὁμοιοτρόπως μάλιστα  τῇ   ἡμετέρᾳ δυνάμει, καὶ οὐχ ἥκιστα
[6, 2]   τὴν Σικελίαν ἄκρας τε ἐπὶ  τῇ   θαλάσσῃ ἀπολαβόντες καὶ τὰ ἐπικείμενα
[6, 97]   ναυτικὸς στρατὸς τῶν Ἀθηναίων ἐν  τῇ   Θάψῳ διασταυρωσάμενος τὸν ἰσθμὸν ἡσύχαζεν·
[6, 2]   δὲ καὶ νῦν ἔτι ἐν  τῇ   Ἰταλίᾳ Σικελοί, καὶ χώρα
[6, 74]   ἄλλην ἐπιπέμπωσιν. ~Τὸ δ' ἐν  τῇ   Κατάνῃ στράτευμα τῶν Ἀθηναίων ἔπλευσεν
[6, 42]   ~Οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἤδη ἐν  τῇ   Κερκύρᾳ αὐτοί τε καὶ οἱ
[6, 88]   ὁμοίως ἐπιβουλευόμενα, καὶ ἐπειδὴ ἐν  τῇ   Κορίνθῳ ἐγένοντο, λόγους ἐποιοῦντο ἀξιοῦντες
[6, 65]   ἐπὶ τῷ Συμαίθῳ ποταμῷ ἐν  τῇ   Λεοντίνῃ. οἱ δ' Ἀθηναῖοι ὡς
[6, 88]   δοκῶσι νεῖμαι, ἐπειδὴ καὶ ἐπικρατέστεροι  τῇ   μάχῃ ἐγένοντο, λόγῳ (ἀποκρίνασθαι ἴσα
[6, 75]   ἀμύνειν, ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν  τῇ   μάχῃ εὖ πράξαντας, προσχωρῶσι δ'
[6, 16]   ἀγωνίσασθαι· ἐξ οὗ καὶ περιγενόμενοι  τῇ   μάχῃ οὐδέπω καὶ νῦν βεβαίως
[6, 69]   οὐδὲ τόλμῃ οὔτ' ἐν ταύτῃ  τῇ   μάχῃ οὔτ' ἐν ταῖς ἄλλαις,
[6, 69]   οὔτ' ἐν ταῖς ἄλλαις, ἀλλὰ  τῇ   μὲν ἀνδρείᾳ οὐχ ἥσσους ἐς
[6, 66]   ἔργῳ καὶ πρὸ αὐτοῦ λυπήσειν·  τῇ   μὲν γὰρ τειχία τε καὶ
[6, 4]   τεσσαρακοστῷ μετὰ Συρακουσῶν οἴκισιν. καὶ  τῇ   μὲν πόλει ἀπὸ τοῦ Γέλα
[6, 32]   ἤδη ὅσα ἔχοντες ἔμελλον ἀνάξεσθαι,  τῇ   μὲν σάλπιγγι σιωπὴ ὑπεσημάνθη, εὐχὰς
[6, 74]   τῶν Συρακοσίων φίλοις τοῖς ἐν  τῇ   Μεσσήνῃ ξυνειδὼς τὸ μέλλον· οἱ
[6, 88]   πόλεμον, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ἐν  τῇ   Νάξῳ ἐστρατοπεδευμένοι τὰ πρὸς τοὺς
[6, 75]   καὶ τοὺς Ἀθηναίους εἰδότες ἐν  τῇ   Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ
[6, 91]   ναυσὶν ἅμα κατειργόμενοι ἀδύνατοι ἔσονται  τῇ   νῦν Ἀθηναίων ἐκεῖ (παρασκευῇ ἀντισχεῖν.
[6, 31]   τὸ πλῆθος ἑκάστων ὧν ἑώρων,  τῇ   ὄψει ἀνεθάρσουν. οἱ δὲ ξένοι
[6, 49]   τῇ γνώμῃ ἀναθαρσοῦντας ἀνθρώπους καὶ  τῇ   ὄψει καταφρονεῖν μᾶλλον. αἰφνίδιοι δὲ
[6, 58]   ὄντας, εὐθὺς ἐχώρησε, καὶ ἀδήλως  τῇ   ὄψει πλασάμενος πρὸς τὴν ξυμφορὰν
[6, 43]   ~μετὰ δὲ ταῦτα τοσῇδε ἤδη  τῇ   παρασκευῇ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς
[6, 86]   ἀπορίᾳ φυλακῆς πόλεων μεγάλων καὶ  τῇ   παρασκευῇ ἠπειρωτίδων· οἵδε δὲ οὐ
[6, 31]   ὅτε ἐψηφίζοντο πλεῖν· ὅμως δὲ  τῇ   παρούσῃ ῥώμῃ, διὰ τὸ πλῆθος
[6, 90]   καὶ τὰ πλείω, ἤδη  τῇ   Πελοποννήσῳ ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν, κομίσαντες ξύμπασαν
[6, 17]   ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ τινὶ  τῇ   περιουσίᾳ τοῦ (ναυτικοῦ ἰσχύοντες. καὶ
[6, 10]   αὐτὰ καὶ μὴ μετεώρῳ τε  τῇ>   πόλει ἀξιοῦν κινδυνεύειν καὶ ἀρχῆς
[6, 47]   ἄλλων τινὰ πόλεων προσαγαγέσθαι, καὶ  τῇ   πόλει δαπανῶντας τὰ οἰκεῖα μὴ
[6, 64]   ὀνόματα ἐγίγνωσκον καὶ ἠπίσταντο ἐν  τῇ   πόλει ἔτι ὑπολοίπους ὄντας τῶν
[6, 24]   μὴ ἀντιχειροτονῶν κακόνους δόξειεν εἶναι  τῇ   πόλει ἡσυχίαν ἦγεν. ~καὶ τέλος
[6, 30]   ἅπας ὡς εἰπεῖν ἐν  τῇ   πόλει καὶ ἀστῶν καὶ ξένων,
[6, 64]   αὐλίζεσθαι ἀπὸ τῶν ὅπλων ἐν  τῇ   πόλει, καὶ εἰ βούλονται ἐκεῖνοι
[6, 49]   οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν πρὸς  τῇ   πόλει κρατοῦσα καθέζηται. (τούς τε
[6, 45]   φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε ἐν  τῇ   πόλει ὅπλων ἐξετάσει καὶ ἵππων
[6, 36]   ἐλθόντας, δειλός ἐστιν  τῇ   πόλει οὐκ εὔνους· τοὺς δὲ
[6, 50]   σφῶν αὐτῶν. Ναξίων δὲ δεξαμένων  τῇ   πόλει παρέπλεον ἐς Κατάνην. καὶ
[6, 51]   τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ τῶν (ἐν  τῇ   πόλει πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τετραμμένων,
[6, 27]   ὅσοι Ἑρμαῖ ἦσαν λίθινοι ἐν  τῇ   πόλει τῇ Ἀθηναίων (εἰσὶ δὲ
[6, 75]   ἐν τῷ χειμῶνι πρός τε  τῇ   πόλει, τὸν Τεμενίτην ἐντὸς ποιησάμενοι,
[6, 16]   ὑπονοεῖται. καὶ ὅσα αὖ ἐν  τῇ   πόλει χορηγίαις ἄλλῳ τῳ
[6, 49]   πλεῖν ἐπὶ Συρακούσας καὶ πρὸς  τῇ   πόλει ὡς τάχιστα τὴν μάχην
[6, 49]   γὰρ ἂν νῦν φανῆναι) καὶ  τῇ   προσδοκίᾳ ὧν πείσονται, (μάλιστα δ'
[6, 23]   πολεμίοις οἰκιοῦντας ἰέναι, οὓς πρέπει  τῇ   πρώτῃ ἡμέρᾳ ἂν κατάσχωσιν
[6, 94]   τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ ἐν  τῇ   Σικελίᾳ Ἀθηναῖοι ἄραντες ἐκ τῆς
[6, 62]   λοιποὶ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ ἐν  τῇ   Σικελίᾳ, δύο μέρη ποιήσαντες τοῦ
[6, 94]   παρέπλευσαν ἐπὶ Μεγάρων τῶν ἐν  τῇ   Σικελίᾳ, οὓς ἐπὶ Γέλωνος τοῦ
[6, 93]   τὸ παραυτίκα καὶ τοῖς ἐν  τῇ   Σικελίᾳ πέμπειν τινὰ τιμωρίαν. καὶ
[6, 44]   οἱ δὲ πρὸς τὰ ἐν  τῇ   Σικελίᾳ πράγματα ἐσκόπουν ὅτῳ τρόπῳ
[6, 8]   πολέμου, καὶ τἆλλα τὰ ἐν  τῇ   Σικελίᾳ (πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν
[6, 61]   τό τε πρὸς τοὺς ἐν  τῇ   Σικελίᾳ στρατιώτας τε σφετέρους καὶ
[6, 80]   προσθεμένους τήν τε κοινὴν ὠφελίαν  τῇ   Σικελίᾳ φυλάξαι καὶ τοὺς Ἀθηναίους
[6, 51]   ἐς τὸ Ῥήγιον, πάσῃ ἤδη  τῇ   στρατιᾷ ἄραντες ἐς τὴν Κατάνην,
[6, 44]   πλοῖα καὶ ὁλκάδες ἑκούσιοι ξυνηκολούθουν  τῇ   στρατιᾷ ἐμπορίας ἕνεκα· τότε
[6, 103]   τοὺς Συρακοσίους. (τὰ δ' ἐπιτήδεια  τῇ   στρατιᾷ ἐσήγετο ἐκ τῆς Ἰταλίας
[6, 47]   γνώμη πλεῖν ἐπὶ Σελινοῦντα πάσῃ  τῇ   στρατιᾷ, ἐφ' ὅπερ μάλιστα ἐπέμφθησαν,
[6, 94]   Κατάνην, ἐκεῖθεν δὲ ἐπισιτισάμενοι, πάσῃ  τῇ   στρατιᾷ ἐχώρουν ἐπὶ Κεντόριπα, Σικελῶν
[6, 48]   Σικελίας, καὶ λιμένα καὶ ἐφόρμησιν  τῇ   στρατιᾷ ἱκανωτάτην ἔσεσθαι) προσαγαγομένους δὲ
[6, 93]   ἐψηφίσαντο τήν τε τροφὴν πέμπειν  τῇ   στρατιᾷ καὶ τοὺς ἱππέας. καὶ
[6, 52]   Συρακόσιοι πληροῦσι ναυτικόν. ἁπάσῃ οὖν  τῇ   στρατιᾷ παρέπλευσαν πρῶτον μὲν ἐπὶ
[6, 62]   ξυμμάχους περιέπλευσαν, στρατιὰν κελεύοντες πέμπειν·  τῇ   τε ἡμισείᾳ τῆς ἑαυτῶν ἦλθον
[6, 23]   εἰκότων ἀσφαλὴς ἐκπλεῦσαι. ταῦτα γὰρ  τῇ   τε ξυμπάσῃ πόλει βεβαιότατα ἡγοῦμαι
[6, 49]   κατὰ πάντα ἂν αὐτοὺς ἐκφοβῆσαι,  τῇ   τε ὄψει (πλεῖστοι γὰρ ἂν
[6, 54]   ἀπὸ τῆς ὑπαρχούσης (ἀξιώσεως κατάλυσιν  τῇ   τυραννίδι. καὶ ἐν τούτῳ
[6, 54]   Πεισιστράτου γὰρ γηραιοῦ τελευτήσαντος ἐν  τῇ   τυραννίδι οὐχ Ἵππαρχος, ὥσπερ οἱ
[6, 23]   δὲ ἀνθρώπους ὄντας) ὅτι ἐλάχιστα  τῇ   τύχῃ παραδοὺς ἐμαυτὸν βούλομαι ἐκπλεῖν,
[6, 2]   ξυνοικήσαντες ἐνέμοντο, ξυμμαχίᾳ τε πίσυνοι  τῇ   τῶν Ἐλύμων, (καὶ ὅτι ἐντεῦθεν
[6, 83]   εἰκότως ἄρχομεν ἐπ' ἐλευθερίᾳ  τῇ   τῶνδε μᾶλλον τῶν ξυμπάντων
[6, 50]   τὸν Τηρίαν ποταμόν, καὶ αὐλισάμενοι  τῇ   ὑστεραίᾳ ἐπὶ Συρακούσας ἔπλεον ἐπὶ
[6, 97]   Συρακοσίοις, πρὸς τὴν πόλιν αὐτὴν  τῇ   ὑστεραίᾳ ἐπικαταβάντες, (ὡς οὐκ ἐπεξῇσαν
[6, 7]   οἱ ἐκ τῶν Ὀρνεῶν. καὶ  τῇ   ὑστεραίᾳ οἱ Ἀργεῖοι ὡς ᾔσθοντο,
[6, 99]   τροπαῖον τῆς ἱππομαχίας ἔστησαν. ~Καὶ  τῇ   ὑστεραίᾳ οἱ μὲν ἐτείχιζον τῶν
[6, 17]   ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν  τῇ   χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς· ὅτι δὲ
[6, 45]   ἐς τὰ περιπόλια τὰ ἐν  τῇ   χώρᾳ φρουρὰς ἐσεκόμιζον, τά τε
[6, 34]   ἐν χωρίῳ, ἐξωσθῆναι ἂν  τῇ   ὥρᾳ ἐς χειμῶνα, καταπλαγέντας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/04/2007