Alphabétiquement     [«   »]
Τῇ 2
τῇ 113
τῇδε 1
τὴν 227
τήν 11
τηρήσαντες 2
Τηρίαν 2
Fréquences     [«    »]
196 ἐς
210 οἱ
198 τὸ
227 τὴν
238 μὲν
290 τῶν
291 τε
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre VI

τὴν


Livre, Chap.
[6, 24]   ἀίδιον μισθοφορὰν (ὑπάρξειν. ὥστε διὰ  τὴν   ἄγαν τῶν πλεόνων ἐπιθυμίαν, εἴ
[6, 46]   τῇ Ἐγέστῃ τὰ χρήματα, πολλὴν  τὴν   αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν·
[6, 105]   τοῖς Λακεδαιμονίοις ἤδη εὐπροφάσιστον μᾶλλον  τὴν   αἰτίαν ἐς (τοὺς Ἀθηναίους τοῦ
[6, 60]   ἐς τοὺς περὶ τῶν μυστικῶν  τὴν   αἰτίαν λαβόντας, καὶ πάντα αὐτοῖς
[6, 87]   ἄλλοι· εἰρήκαμεν δ' ὑμῖν πᾶσαν  τὴν   ἀλήθειαν περὶ ὧν ὑποπτευόμεθα, καὶ
[6, 7]   μὴ ἀδικεῖν Ὀρνεάτας καὶ Ἀργείους  τὴν   ἀλλήλων, ἀπεχώρησαν τῷ (στρατῷ ἐπ'
[6, 54]   παρεσκευάζετο προπηλακιῶν (αὐτόν. οὐδὲ γὰρ  τὴν   ἄλλην ἀρχὴν ἐπαχθὴς ἦν ἐς
[6, 28]   μετ' ἐκείνου ἐπράχθη, ἐπιλέγοντες τεκμήρια  τὴν   ἄλλην αὐτοῦ ἐς τὰ ἐπιτηδεύματα
[6, 105]   λῃστείαις ἐκ Πύλου καὶ περὶ  τὴν   ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον ἐς
[6, 34]   ξυμμαχίαν πειρώμεθα ποιεῖσθαι, ἔς τε  τὴν   ἄλλην Σικελίαν πέμπωμεν πρέσβεις δηλοῦντες
[6, 50]   ἐπιτήδεια λαβόντες παρέπλεον ἐς Νάξον,  τὴν   ἄλλην στρατιὰν ἐν Ῥηγίῳ καταλιπόντες
[6, 29]   πλεῖν αὐτὸν καὶ μὴ κατασχεῖν  τὴν   ἀναγωγήν, ἐλθόντα δὲ κρίνεσθαι ἐν
[6, 72]   στρατηγοὶ αὐτοῖς) τῶν τε πολλῶν  τὴν   ἀξύντακτον ἀναρχίαν. ἢν δὲ ὀλίγοι
[6, 6]   ἔτι ξυμμάχους αὐτῶν διαφθείροντες αὐτοὶ  τὴν   ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας σχήσουσι,
[6, 5]   μὲν οἱ πλεῖστοι ἦλθον ἐς  τὴν   ἀποικίαν, ξυνῴκισαν δὲ αὐτοῖς καὶ
[6, 7]   ξύμμαχοι πλὴν Κορινθίων στρατεύσαντες ἐς  τὴν   Ἀργείαν τῆς τε γῆς ἔτεμον
[6, 54]   ἀλλ' Ἱππίας πρεσβύτατος ὢν ἔσχε  τὴν   ἀρχήν. γενομένου δὲ Ἁρμοδίου ὥρᾳ
[6, 56]   τινί, ἀπήλασαν λέγοντες οὐδὲ ἐπαγγεῖλαι  τὴν   ἀρχὴν διὰ τὸ μὴ ἀξίαν
[6, 17]   προσέτι τὸν Μῆδον ἐχθρὸν ἔχοντες  τὴν   ἀρχὴν ἐκτήσαντο, οὐκ ἄλλῳ τινὶ
[6, 96]   τὸν Ἑρμοκράτη στρατηγοὶ ἄρτι παρειληφότες  τὴν   ἀρχήν) ἐξέτασίν τε ὅπλων ἐποιοῦντο
[6, 103]   δὴ μόνος εἶχε Λαμάχου τεθνεῶτος  τὴν   ἀρχήν. καὶ κύρωσις μὲν οὐδεμία
[6, 23]   τῳ ἄλλως δοκεῖ, παρίημι αὐτῷ  τὴν   ἀρχήν. ~Ὁ μὲν Νικίας τοσαῦτα
[6, 20]   ῥᾴω μετάστασιν χωροίη, οὐδ' ἂν  τὴν   ἀρχὴν τὴν ἡμετέραν εἰκότως ἀντ'
[6, 92]   τὴν Σικελίαν τε καὶ ἐς  τὴν   Ἀττικὴν στρατείαν, ἵνα τά τε
[6, 80]   οὖν καὶ αἱρεῖσθε ἤδη  τὴν   αὐτίκα ἀκινδύνως δουλείαν κἂν
[6, 78]   σῴζοι ἄν τις, ἔργῳ δὲ  τὴν   αὑτοῦ (σωτηρίαν. καὶ μάλιστα εἰκὸς
[6, 69]   τῷ δὲ ἐλλείποντι αὐτῆς καὶ  τὴν   βούλησιν ἄκοντες προυδίδοσαν. ὅμως δὲ
[6, 62]   τῆς ἑαυτῶν ἦλθον ἐπὶ Ὕβλαν  τὴν   Γελεᾶτιν πολεμίαν οὖσαν, καὶ οὐχ
[6, 6]   γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν· ὥστε  τὴν   γενομένην ἐπὶ Λάχητος καὶ τοῦ
[6, 101]   τριακόσιοι λογάδες δρόμῳ ἠπείγοντο πρὸς  τὴν   (γέφυραν. δείσαντες δὲ οἱ Συρακόσιοι
[6, 94]   εἴρηται, ἀναστήσαντες (Συρακόσιοι αὐτοὶ ἔχουσι  τὴν   γῆν. ἀποβάντες δὲ ἐδῄωσαν τούς
[6, 17]   πάνυ ἔρρωνται, τὸ μὲν ἐς  τὴν   γῆν ἡμῶν ἐσβάλλειν, κἂν μὴ
[6, 4]   ἄλλης Εὐβοίας πλῆθος ἐλθὸν ξυγκατενείμαντο  τὴν   γῆν· καὶ οἰκισταὶ Περιήρης καὶ
[6, 5]   λύτρα ἀνδρῶν Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν  τὴν   γῆν τὴν Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς
[6, 41]   ἄλλοις οἷς πόλεμος ἀγάλλεται  (τὴν   δ' ἐπιμέλειαν καὶ ἐξέτασιν αὐτῶν
[6, 72]   τὴν μὲν μετὰ κινδύνων μελετωμένην,  τὴν   δ' εὐψυχίαν αὐτὴν ἑαυτῆς μετὰ
[6, 25]   δέ τι δύνωνται, καὶ πλέοσιν·  τὴν   δὲ ἄλλην παρασκευὴν ὡς κατὰ
[6, 72]   γὰρ γνώμην αὐτῶν οὐχ ἡσσῆσθαι,  τὴν   δὲ ἀταξίαν βλάψαι. οὐ μέντοι
[6, 37]   ὅσῳ κατὰ πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται,  τὴν   δὲ ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν τῆς
[6, 104]   ἐλπίδα οὐδεμίαν εἶχεν Γύλιππος,  τὴν   δὲ Ἰταλίαν βουλόμενος περιποιῆσαι αὐτὸς
[6, 15]   τὸ ἑαυτοῦ σῶμα παρανομίας ἐς  τὴν   δίαιταν καὶ τῆς διανοίας ὧν
[6, 55]   πάθους τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα καὶ  τὴν   δόξαν τῆς τυραννίδος ἐς τὰ
[6, 11]   ἔπειτα δὲ καὶ εἰ δείξαντες  τὴν   δύναμιν δι' ὀλίγου ἀπέλθοιμεν· τὰ
[6, 10]   ἂν ἴσως, εἰ δίχα ἡμῶν  τὴν   δύναμιν λάβοιεν, ὅπερ νῦν σπεύδομεν,
[6, 47]   ἄλλας πόλεις καὶ ἐπιδείξαντας μὲν  τὴν   δύναμιν τῆς Ἀθηναίων πόλεως, δηλώσαντας
[6, 92]   οὗτος ὀρθῶς, οὐχ ὃς ἂν  τὴν   ἑαυτοῦ ἀδίκως ἀπολέσας μὴ ἐπίῃ,
[6, 61]   ξυστρατεύειν. καὶ μὲν ἔχων  τὴν   ἑαυτοῦ ναῦν καὶ οἱ ξυνδιαβεβλημένοι
[6, 50]   ὅτι Ἀθηναῖοι ἥκουσι Λεοντίνους ἐς  τὴν   ἑαυτῶν κατοικιοῦντες κατὰ ξυμμαχίαν καὶ
[6, 88]   καὶ τοῖς Σικελοῖς καὶ ἐς  τὴν   Ἔγεσταν πέμψαντες ἐκέλευον ἵππους σφίσιν
[6, 6]   ἐψηφίσαντο πρέσβεις πέμψαι πρῶτον ἐς  τὴν   Ἔγεσταν περί τε τῶν χρημάτων
[6, 89]   ὑμᾶς ἄλλα τε καὶ περὶ  τὴν   ἐκ Πύλου ξυμφοράν. καὶ διατελοῦντός
[6, 90]   ἐμέλλομεν ἐπιχειρήσειν, κομίσαντες ξύμπασαν μὲν  τὴν   ἐκεῖθεν προσγενομένην δύναμιν τῶν Ἑλλήνων,
[6, 78]   κολάσασθαι, τῇ δ' ἐμῇ προφάσει  τὴν   ἐκείνου φιλίαν οὐχ ἧσσον βεβαιώσασθαι
[6, 6]   τοῖς ἐκπέμψασι Πελοποννησίοις βοηθήσαντες καὶ  τὴν   ἐκείνων δύναμιν ξυγκαθέλωσιν· σῶφρον δ'
[6, 26]   καὶ ἐς χρημάτων ἅθροισιν διὰ  τὴν   ἐκεχειρίαν, ὥστε ῥᾷον πάντα ἐπορίζετο.
[6, 51]   τῶν (ἐν τῇ πόλει πρὸς  τὴν   ἐκκλησίαν τετραμμένων, οἱ στρατιῶται πυλίδα
[6, 46]   καὶ πανταχοῦ πολλῶν φαινομένων μεγάλην  τὴν   ἔκπληξιν τοῖς ἐκ τῶν τριήρων
[6, 68]   τοσῶνδε ξυμμάχων πάντα τινὰ μεγάλην  τὴν   ἐλπίδα τῆς νίκης ἔχειν, ἄλλως
[6, 66]   ἀντιπροῇσαν αὐτοῖς, ἀναχωρήσαντες καὶ διαβάντες  τὴν   Ἑλωρίνην ὁδὸν ηὐλίσαντο. ~Τῇ δ'
[6, 70]   (οἱ δὲ Συρακόσιοι ἁθροισθέντες ἐς  τὴν   Ἑλωρίνην ὁδὸν καὶ ὡς ἐκ
[6, 18]   ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ προσλήψεσθαί τε  τὴν   ἐμπειρίαν καὶ τὸ ἀμύνεσθαι οὐ
[6, 18]   τὸ φρόνημα, εἰ δόξομεν ὑπεριδόντες  τὴν   ἐν τῷ παρόντι ἡσυχίαν καὶ
[6, 54]   καὶ ἄλλοι τε αὐτῶν ἦρξαν  τὴν   ἐνιαύσιον Ἀθηναίοις ἀρχὴν καὶ Πεισίστρατος
[6, 75]   Ἀθηναίους ἐς τὴν Καμάριναν κατὰ  τὴν   ἐπὶ Λάχητος γενομένην ξυμμαχίαν πρεσβεύεσθαι,
[6, 18]   καὶ ἄλλο τι, καὶ πάντων  τὴν   ἐπιστήμην ἐγγηράσεσθαι, ἀγωνιζομένην δὲ αἰεὶ
[6, 68]   ὑπομενοῦσι δ' οὔ, διὰ τὸ  τὴν   ἐπιστήμην τῆς τόλμης ἥσσω (ἔχειν.
[6, 10]   δέ που ἀξιόχρεῳ δυνάμει ταχεῖαν  τὴν   ἐπιχείρησιν ἡμῖν οἱ ἐχθροὶ ποιήσονται,
[6, 92]   τῶν διαφερόντων βουλεύεσθαι μὴ ἀποκνεῖν  τὴν   ἐς τὴν Σικελίαν τε καὶ
[6, 47]   τῆς Ἀθηναίων πόλεως, δηλώσαντας δὲ  τὴν   ἐς τοὺς φίλους καὶ ξυμμάχους
[6, 99]   ἐκ τοῦ μεγάλου λιμένος ἐπὶ  τὴν   (ἑτέραν θάλασσαν τὸ ἀποτείχισμα. οἱ
[6, 63]   ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὺς  τὴν   ἔφοδον οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ Συρακούσας
[6, 63]   οὐκ (εὐθὺς ἐπέκειντο, κατά τε  τὴν   ἡμέραν ἑκάστην προϊοῦσαν ἀνεθάρσουν μᾶλλον
[6, 78]   ἐθελήσαντι προσλαβεῖν· λόγῳ μὲν γὰρ  τὴν   ἡμετέραν δύναμιν σῴζοι ἄν τις,
[6, 20]   χωροίη, οὐδ' ἂν τὴν ἀρχὴν  τὴν   ἡμετέραν εἰκότως ἀντ' ἐλευθερίας προσδεξαμένας,
[6, 11]   στρατεῦσαι· γὰρ ἂν τρόπῳ  τὴν   ἡμετέραν μετὰ Πελοποννησίων ἀφέλωνται, εἰκὸς
[6, 37]   αὐτοὺς τῆς γῆς ἡγοῦμαι· τοσούτῳ  τὴν   ἡμετέραν παρασκευὴν κρείσσω νομίζω. ~Ἀλλὰ
[6, 99]   οἱ Συρακόσιοι ἐκράτουν τῶν περὶ  τὴν   θάλασσαν, κατὰ γῆν δ' ἐκ
[6, 66]   δένδρα κόψαντες καὶ κατενεγκόντες ἐπὶ  τὴν   θάλασσαν παρά τε τὰς ναῦς
[6, 75]   ἐν τῷ Ὀλυμπιείῳ ἄλλο· καὶ  τὴν   θάλασσαν προυσταύρωσαν (πανταχῇ ἀποβάσεις
[6, 102]   ἱκανοὶ γενέσθαι κωλῦσαι τὸν ἐπὶ  τὴν   θάλασσαν τειχισμόν. ~Μετὰ δὲ τοῦτο
[6, 97]   ἀποβιβάσαντες, ταῖς τε ναυσὶν ἐς  τὴν   Θάψον καθορμισάμενοι· ἔστι δὲ χερσόνησος
[6, 104]   Γύλιππος ἐκ τοῦ Τάραντος ἐς  τὴν   Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος καὶ τὴν
[6, 95]   Ἀργεῖοι μετὰ ταῦτα ἐσβαλόντες ἐς  τὴν   Θυρεᾶτιν ὅμορον οὖσαν λείαν τῶν
[6, 4]   τῶν Σικελῶν κληθεῖσα, ὅτι δρεπανοειδὲς  τὴν   ἰδέαν τὸ χωρίον ἐστί (τὸ
[6, 31]   ἀνάλωσιν δημοσίαν καὶ τῶν στρατευομένων  τὴν   ἰδίαν, τῆς μὲν πόλεως ὅσα
[6, 54]   δὲ ἐρωτικῶς περιαλγήσας καὶ φοβηθεὶς  τὴν   Ἱππάρχου δύναμιν μὴ βίᾳ προσαγάγηται
[6, 104]   δυνάμενος αὐτοὺς προσαγαγέσθαι, ἄρας παρέπλει  τὴν   Ἰταλίαν, καὶ ἁρπασθεὶς ὑπ' ἀνέμου
[6, 42]   ἔπειτα δὲ προύπεμψαν καὶ ἐς  τὴν   Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν τρεῖς ναῦς
[6, 34]   κοινὸς κίνδυνος, καὶ ἐς  τὴν   Ἰταλίαν, ὅπως ξυμμαχίαν ποιώμεθα
[6, 44]   καὶ ὡς ἕκαστοι ηὐπόρησαν, παρεκομίζοντο  τὴν   Ἰταλίαν, τῶν μὲν πόλεων οὐ
[6, 100]   γιγνομένοις ῥᾷον μάχωνται, καὶ ἅμα  τὴν   καθ' αὑτοὺς περιτείχισιν ἐπειγόμενοι, οἱ
[6, 78]   ἰόντας, ἅπερ ἂν εἰ ἐς  τὴν   Καμαριναίαν πρῶτον ἀφίκοντο οἱ Ἀθηναῖοι
[6, 5]   Συρακοσίων αἰχμαλώτων λαβὼν τὴν γῆν  τὴν   Καμαριναίων, αὐτὸς οἰκιστὴς γενόμενος κατῴκισε
[6, 75]   Συρακουσῶν Ἑρμοκράτους καὶ ἄλλων ἐς  τὴν   Καμάριναν, ἀπὸ δὲ τῶν Ἀθηναίων
[6, 75]   καὶ πυνθανόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐς  τὴν   Καμάριναν κατὰ τὴν ἐπὶ Λάχητος
[6, 51]   ἤδη τῇ στρατιᾷ ἄραντες ἐς  τὴν   Κατάνην, ἐπειδὴ ἀφίκοντο, κατεσκευάζοντο τὸ
[6, 65]   οἱ Συρακοσίων πρῶτοι προσελάσαντες ἐς  τὴν   Κατάνην καὶ αἰσθόμενοι ὅτι τὸ
[6, 75]   Νάξῳ χειμάζοντας ἐστράτευσαν πανδημεὶ ἐπὶ  τὴν   Κατάνην, καὶ τῆς τε γῆς
[6, 88]   μεθορμισάμενοι ἐκ τῆς Νάξου ἐς  τὴν   Κατάνην καὶ τὸ στρατόπεδον
[6, 46]   τῶν Ἀθηναίων ἦλθον αὐτοῖς ἐς  τὴν   κατασκοπὴν τῶν χρημάτων. ἔς τε
[6, 32]   ἐποιοῦντο. καὶ οἱ μὲν ἐς  τὴν   Κέρκυραν, ἔνθαπερ καὶ τὸ ἄλλο
[6, 87]   δ' ἀπραγμόνως σῴζεσθαι. ταύτην οὖν  τὴν   κοινὴν τῷ τε δεομένῳ καὶ
[6, 73]   Ἐξηκέστου, τούτους τρεῖς, καὶ ἐς  τὴν   Κόρινθον καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα
[6, 88]   τοῦ πολέμου. (Οἱ δ' ἐς  τὴν   Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα τῶν Συρακοσίων
[6, 88]   Ἠλείας πρῶτον, ἔπειτα ὕστερον ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα αὐτῶν τῶν Λακεδαιμονίων μεταπεμψάντων
[6, 88]   τῆς Κορίνθου πρέσβεις παρῆσαν ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα καὶ Ἀλκιβιάδης μετὰ τῶν
[6, 34]   εὐπορεῖ. πέμπωμεν δὲ καὶ ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα καὶ ἐς Κόρινθον δεόμενοι
[6, 88]   πάσῃ προθυμίᾳ ἀμύνειν, καὶ ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα ξυναπέστελλον αὐτοῖς πρέσβεις, ὅπως
[6, 73]   ἐς τὴν Κόρινθον καὶ ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα πρέσβεις ἀπέστειλαν, ὅπως ξυμμαχία
[6, 105]   ἄλλην Πελοπόννησον μᾶλλον ἐς  τὴν   Λακωνικὴν ἀποβαίνοντες μετά τε Ἀργείων
[6, 105]   σχόντας μόνον ξὺν ὅπλοις ἐς  τὴν   Λακωνικὴν καὶ τὸ ἐλάχιστον μετὰ
[6, 105]   Δημαράτου ἀρχόντων ἀποβάντες ἐς Ἐπίδαυρον  τὴν   Λιμηρὰν καὶ Πρασιὰς καὶ ὅσα
[6, 71]   τινας προσαγάγωνται, ἃς ἤλπιζον μετὰ  τὴν   μάχην μᾶλλον σφῶν ὑπακούσεσθαι, τά
[6, 49]   πρὸς τῇ πόλει ὡς τάχιστα  τὴν   μάχην ποιεῖσθαι, ἕως ἔτι (ἀπαράσκευοί
[6, 92]   Ἀθηναίων τήν τε οὖσαν καὶ  τὴν   μέλλουσαν δύναμιν καθέλητε, καὶ μετὰ
[6, 4]   τὰ Γελῴων δόντες. Ζάγκλη δὲ  τὴν   μὲν ἀρχὴν ἀπὸ Κύμης τῆς
[6, 72]   οὐκ εἴα (τῷ γεγενημένῳ ἐνδιδόναι·  τὴν   μὲν γὰρ γνώμην αὐτῶν οὐχ
[6, 72]   προσγενομένης· ἐπιδώσειν γὰρ ἀμφότερα αὐτά,  τὴν   μὲν μετὰ κινδύνων μελετωμένην, τὴν
[6, 4]   σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα ᾤκισαν,  τὴν   μὲν πόλιν ἀπὸ τοῦ Ἀκράγαντος
[6, 51]   ἐς Κατάνην. ~καὶ ἐκκλησίας γενομένης  τὴν   μὲν στρατιὰν οὐκ ἐδέχοντο οἱ
[6, 88]   οἱ πολλοὶ ἀφειστήκεσαν· τῶν δὲ  τὴν   μεσόγειαν ἐχόντων αὐτόνομοι οὖσαι καὶ
[6, 82]   Συρακόσιοι (δεδουλῶσθαι. ἦλθον γὰρ ἐπὶ  τὴν   μητρόπολιν ἐφ' ἡμᾶς μετὰ τοῦ
[6, 72]   ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἀπέπλευσαν ἐς  τὴν   Νάξον καὶ Κατάνην διαχειμάσοντες, Συρακόσιοι
[6, 31]   σῶμά τις καὶ τριήραρχος ἐς  τὴν   ναῦν ἀνηλώκει καὶ ὅσα ἔτι
[6, 2]   αὐτῆς καὶ ἀντὶ Σικανίας Σικελίαν  τὴν   νῆσον ἐποίησαν καλεῖσθαι, καὶ τὰ
[6, 80]   ἄλλον τινὰ ἆθλον τὸν  τὴν   νίκην παρασχόντα λήψονται· καὶ εἰ
[6, 80]   εἰκὸς ἀθυμεῖν, ἰέναι δὲ ἐς  τὴν   ξυμμαχίαν προθυμότερον, ἄλλως τε καὶ
[6, 58]   ἀδήλως τῇ ὄψει πλασάμενος πρὸς  τὴν   ξυμφορὰν ἐκέλευσεν αὐτούς, δείξας τι
[6, 63]   τῇ ἀλλοτρίᾳ Λεοντίνους ἐς  τὴν   οἰκείαν κατοικιοῦντες. ~ἃ γιγνώσκοντες οἱ
[6, 69]   τῆς ἀλλοτρίας οἰκείαν σχεῖν καὶ  τὴν   οἰκείαν μὴ βλάψαι ἡσσώμενοι, Ἀργεῖοι
[6, 10]   δ' οἳ οὐδὲ ταύτην πω  τὴν   ὁμολογίαν ἐδέξαντο, καὶ οὐχ οἱ
[6, 7]   ἐπ' οἴκου. (Καὶ ἐς Μεθώνην  τὴν   ὅμορον Μακεδονίᾳ ἱππέας κατὰ θάλασσαν
[6, 92]   νῦν ἰέναι, πολὺ δὲ μᾶλλον  τὴν   οὐκ οὖσαν ἀνακτᾶσθαι. καὶ φιλόπολις
[6, 46]   ὄντα ἀργυρᾶ πολλῷ πλείω  τὴν   ὄψιν ἀπ' ὀλίγης δυνάμεως χρημάτων
[6, 79]   ἀμύνειν δὲ καὶ μὴ φοβεῖσθαι  τὴν   παρασκευὴν αὐτῶν· οὐ γὰρ ἢν
[6, 8]   αὖθις ἐγίγνετο, καθ' ὅτι χρὴ  τὴν   παρασκευὴν ταῖς ναυσὶ τάχιστα γίγνεσθαι,
[6, 68]   ἐπέλθετε τοῖς ἐναντίοις προθύμως, καὶ  τὴν   παροῦσαν ἀνάγκην καὶ ἀπορίαν φοβερωτέραν
[6, 76]   τοὺς Ἀθηναίους ἔλεγε τοιάδε. ~Οὐ  τὴν   παροῦσαν δύναμιν τῶν Ἀθηναίων,
[6, 14]   ἄρξαι τοῦτ' εἶναι, ὃς ἂν  τὴν   πατρίδα ὠφελήσῃ ὡς πλεῖστα
[6, 56]   ~Τὸν δ' οὖν Ἁρμόδιον ἀπαρνηθέντα  τὴν   πείρασιν, ὥσπερ διενοεῖτο, προυπηλάκισεν· ἀδελφὴν
[6, 53]   (ἐπιστάμενος γὰρ δῆμος ἀκοῇ  τὴν   Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων τυραννίδα
[6, 17]   παρὰ φύσιν δοκοῦσα εἶναι ἐς  τὴν   Πελοποννησίων δύναμιν λόγοις τε πρέπουσιν
[6, 90]   τῆς Ἰταλίας ξύλα ἄφθονα, αἷς  τὴν   Πελοπόννησον πέριξ πολιορκοῦντες καὶ τῷ
[6, 85]   ἐν χωρίοις ἐπικαίροις εἰσὶ περὶ  τὴν   Πελοπόννησον. (ὥστε καὶ τἀνθάδε εἰκὸς
[6, 7]   τοὺς παρὰ σφίσι φυγάδας ἐκακούργουν  τὴν   Περδίκκου. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πέμψαντες παρὰ
[6, 88]   ἐλθών· ἐφοβεῖτο γὰρ αὐτοὺς διὰ  τὴν   περὶ τῶν (Μαντινικῶν πρᾶξιν. καὶ
[6, 100]   μεσημβρίᾳ καί τινας καὶ ἐς  τὴν   πόλιν ἀποκεχωρηκότας καὶ τοὺς ἐν
[6, 97]   ὑποσπόνδους ἀποδόντες τοῖς Συρακοσίοις, πρὸς  τὴν   πόλιν αὐτὴν τῇ ὑστεραίᾳ ἐπικαταβάντες,
[6, 4]   οὐ πολλῷ ὕστερον ἐκβαλὼν καὶ  τὴν   πόλιν αὐτὸς ξυμμείκτων ἀνθρώπων οἰκίσας
[6, 102]   ~ἐν τούτῳ δὲ οἱ πρὸς  τὴν   πόλιν αὐτῶν τὸ πρῶτον καταφυγόντες
[6, 82]   οἰκεῖα φθεῖραι, ὥσπερ ἡμεῖς ἐκλιπόντες  τὴν   πόλιν, δουλείαν δὲ αὐτοί τε
[6, 18]   ξυγκραθὲν μάλιστ' ἂν ἰσχύειν, καὶ  τὴν   πόλιν, ἐὰν μὲν ἡσυχάζῃ, τρίψεσθαί
[6, 100]   μετὰ τοῦ ἑτέρου στρατηγοῦ πρὸς  τὴν   πόλιν, εἰ ἐπιβοηθοῖεν, ἐχώρουν,
[6, 34]   μή ποτε Ἀθηναῖοι αὐτοῖς ἐπὶ  τὴν   πόλιν ἔλθωσιν, ὥστε τάχ' ἂν
[6, 65]   ξύμπαντες ἤδη ἀποτρεπόμενοι ἐβοήθουν ἐπὶ  τὴν   πόλιν. ~ἐν τούτῳ δ' οἱ
[6, 16]   καὶ ὑπὲρ δύναμιν μείζω ἡμῶν  τὴν   πόλιν ἐνόμισαν τῷ ἐμῷ διαπρεπεῖ
[6, 36]   γὰρ δεδιότες ἰδίᾳ τι βούλονται  τὴν   πόλιν ἐς ἔκπληξιν καθιστάναι, ὅπως
[6, 101]   τὸ δεξιὸν κέρας ἔχοντες πρὸς  τὴν   πόλιν ἔφευγον, οἱ δ' ἐπὶ
[6, 103]   ἐκεῖνον καὶ πλείω ἔτι κατὰ  τὴν   πόλιν. καὶ γάρ τινα καὶ
[6, 18]   τῷ αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν  τὴν   πόλιν, καὶ νομίσατε νεότητα μὲν
[6, 97]   ἐπὶ ταῖς Ἐπιπολαῖς ἀνεχώρησαν ἐς  τὴν   πόλιν· καὶ τε Διόμιλος
[6, 102]   ξύμπασα στρατιὰ τῶν Συρακοσίων ἐς  τὴν   πόλιν, νομίσαντες μὴ ἂν ἔτι
[6, 70]   καὶ οἱ λοιποὶ ἐπανεχώρησαν ἐς  τὴν   πόλιν. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι πρὸς
[6, 100]   φύλακα τοῦ οἰκοδομήματος ἀνεχώρησαν ἐς  τὴν   πόλιν, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τούς
[6, 8]   μὲν ᾑρημένος ἄρχειν, νομίζων δὲ  τὴν   πόλιν οὐκ ὀρθῶς βεβουλεῦσθαι, ἀλλὰ
[6, 62]   ἦν δὲ παραθαλασσίδιον. καὶ ἀνδραποδίσαντες  τὴν   πόλιν παρέδοσαν Ἐγεσταίοις (παρεγένοντο γὰρ
[6, 98]   ῥᾳδίως ξυντασσόμενον, ἀνήγαγον πάλιν ἐς  τὴν   πόλιν πλὴν μέρους τινὸς τῶν
[6, 60]   τε ἄδειαν ποιησάμενον σῶσαι καὶ  τὴν   πόλιν τῆς παρούσης ὑποψίας παῦσαι·
[6, 15]   ἐπιτρέψαντες, οὐ διὰ μακροῦ (ἔσφηλαν  τὴν   πόλιν. τότε δ' οὖν παρελθὼν
[6, 51]   διελόντες, καὶ (ἐσελθόντες ἠγόραζον ἐς  τὴν   πόλιν. τῶν δὲ Καταναίων οἱ
[6, 100]   τε ὀχετοὺς αὐτῶν, οἳ ἐς  τὴν   πόλιν ὑπονομηδὸν ποτοῦ ὕδατος ἠγμένοι
[6, 16]   μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ (καὶ  τὴν   πόλιν ὠφελῇ. οὐδέ γε ἄδικον
[6, 105]   οἱ ξύμμαχοι καὶ τῆς γῆς  τὴν   πολλὴν ἐδῄωσαν, καὶ Ἀθηναῖοι Ἀργείοις
[6, 72]   τὸ πλῆθος τῶν στρατηγῶν καὶ  τὴν   πολυαρχίαν (ἦσαν γὰρ πέντε καὶ
[6, 56]   ἐν ὅπλοις τῶν πολιτῶν τοὺς  τὴν   πομπὴν πέμψοντας ἁθρόους γενέσθαι· καὶ
[6, 80]   τὰ πολέμια· καὶ μὴ ἐκείνην  τὴν   προμηθίαν δοκεῖν τῳ ἡμῖν μὲν
[6, 89]   ἀκροάσησθε. (τῶν δ' ἐμῶν προγόνων  τὴν   προξενίαν ὑμῶν κατά τι ἔγκλημα
[6, 80]   μὴ αἰσχρῶς δεσπότας λαβεῖν καὶ  τὴν   πρὸς ἡμᾶς ἔχθραν μὴ ἂν
[6, 63]   πρὸς τὸν πρῶτον φόβον καὶ  τὴν   προσδοκίαν οἱ Ἀθηναῖοι οὐκ (εὐθὺς
[6, 83]   αὐτῶν κινδυνεύσαντες. πᾶσι δὲ ἀνεπίφθονον  τὴν   προσήκουσαν σωτηρίαν ἐκπορίζεσθαι. καὶ νῦν
[6, 75]   πράξαντας, προσχωρῶσι δ' αὐτοῖς κατὰ  τὴν   προτέραν φιλίαν πεισθέντες. (ἀφικομένων οὖν
[6, 75]   μὴ προθύμως σφίσι μήτ' ἐπὶ  τὴν   πρώτην μάχην πέμψαι ἔπεμψαν,
[6, 100]   (πρὸς τὸ σταύρωμα τὸ παρὰ  τὴν   πυλίδα. καὶ προσβαλόντες οἱ τριακόσιοι
[6, 53]   ἀπεκομίσθησαν ἐς Κατάνην. ~καὶ καταλαμβάνουσι  τὴν   Σαλαμινίαν ναῦν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν
[6, 61]   κρίσιν ἀγαγόντες ἀποκτεῖναι, πέμπουσιν οὕτω  τὴν   Σαλαμινίαν ναῦν ἐς τὴν Σικελίαν
[6, 2]   καὶ Φοίνικες περὶ πᾶσαν μὲν  τὴν   Σικελίαν ἄκρας τε ἐπὶ τῇ
[6, 104]   Λευκάδα ἤδη ἦσαν, βουλόμενοι ἐς  τὴν   Σικελίαν διὰ τάχους βοηθῆσαι. καὶ
[6, 43]   ἄραντες ἐκ τῆς Κερκύρας ἐς  τὴν   Σικελίαν ἐπεραιοῦντο, τριήρεσι μὲν ταῖς
[6, 61]   οὕτω τὴν Σαλαμινίαν ναῦν ἐς  τὴν   Σικελίαν ἐπί τε ἐκεῖνον καὶ
[6, 2]   καὶ νῦν τὰ (πρὸς ἑσπέραν  τὴν   Σικελίαν. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένου τῶν
[6, 2]   διαφυγόντες Ἀχαιοὺς πλοίοις ἀφικνοῦνται πρὸς  τὴν   Σικελίαν, καὶ ὅμοροι τοῖς Σικανοῖς
[6, 7]   πρέσβεις τῶν Ἀθηναίων ἀπεστάλησαν ἐς  τὴν   Σικελίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ τοῦ αὐτοῦ
[6, 86]   τοὺς ταῦτα κωλύοντας καὶ ἀνέχοντας  τὴν   Σικελίαν μέχρι τοῦδε μὴ (ὑπ'
[6, 77]   ἐλεύθεροι ἀπ' αὐτονόμου (τῆς Πελοποννήσου  τὴν   Σικελίαν οἰκοῦντες. μένομεν ἕως
[6, 17]   ἡμῶν (ὠφελίᾳ. καὶ τὸν ἐς  τὴν   Σικελίαν πλοῦν μὴ μεταγιγνώσκετε ὡς
[6, 76]   ὑμᾶς πείσωσιν. ἥκουσι γὰρ ἐς  τὴν   Σικελίαν προφάσει μὲν πυνθάνεσθε,
[6, 2]   Ἰταλία ἐπωνομάσθη. ἐλθόντες δὲ ἐς  τὴν   Σικελίαν στρατὸς πολὺς τούς τε
[6, 92]   βουλεύεσθαι μὴ ἀποκνεῖν τὴν ἐς  τὴν   Σικελίαν τε καὶ ἐς τὴν
[6, 62]   Ἐγεσταίους. παραπλέοντες δ' ἐν ἀριστερᾷ  τὴν   Σικελίαν, τὸ μέρος τὸ πρὸς
[6, 30]   ἤδη ἀναγωγὴ ἐγίγνετο ἐς  τὴν   Σικελίαν. τῶν μὲν οὖν ξυμμάχων
[6, 88]   ἦσαν, πλὴν καθ' ὅσον (εἰ)  τὴν   Σικελίαν ᾤοντο αὐτοὺς δουλώσεσθαι, τοῖς
[6, 88]   πρὸς τοὺς Ἀθηναίους καὶ ἐς  τὴν   Σικελίαν ὠφελίαν (τινὰ πέμπειν. καὶ
[6, 15]   καὶ ἀντέλεγον. ἐνῆγε δὲ προθυμότατα  τὴν   στρατείαν Ἀλκιβιάδης Κλεινίου, βουλόμενος
[6, 49]   μὴ ἥξειν, καὶ ἐσκομιζομένων αὐτῶν  τὴν   στρατιὰν οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἢν
[6, 98]   τῷ Λαβδάλῳ φυλακὴν ἐχώρουν πρὸς  τὴν   Συκῆν οἱ Ἀθηναῖοι, ἵναπερ καθεζόμενοι
[6, 11]   εἰκὸς ὑπὸ τῶν αὐτῶν καὶ  τὴν   σφετέραν διὰ τοῦ (αὐτοῦ καθαιρεθῆναι.
[6, 4]   ἐγγύτατα ὀκτὼ καὶ ἑκατὸν μετὰ  τὴν   σφετέραν οἴκισιν Γελῷοι Ἀκράγαντα ᾤκισαν,
[6, 101]   τε σταύρωμα πλὴν ὀλίγου καὶ  (τὴν   τάφρον, καὶ ὕστερον καὶ τὸ
[6, 80]   αἰτίας (τῶν κινδύνων οἱ αὐτοὶ  τὴν   τιμωρίαν ὑφέξετε. σκοπεῖτε οὖν καὶ
[6, 33]   εἰ δέ τῳ καὶ πιστά,  τὴν   τόλμαν αὐτῶν καὶ δύναμιν μὴ
[6, 66]   ξύλοις διὰ ταχέων ὤρθωσαν, καὶ  τὴν   τοῦ Ἀνάπου (γέφυραν ἔλυσαν. παρασκευαζομένων
[6, 104]   τὴν Θουρίαν πρῶτον πρεσβευσάμενος καὶ  τὴν   τοῦ πατρὸς ἀνανεωσάμενος πολιτείαν καὶ
[6, 78]   ἀγωνιεῖται· τόν τε Ἀθηναῖον μὴ  τὴν   τοῦ Συρακοσίου ἔχθραν κολάσασθαι, τῇ
[6, 55]   ποτὲ Ἱππίας τὸ παραχρῆμα ῥᾳδίως  τὴν   τυραννίδα, εἰ Ἵππαρχος μὲν ἐν
[6, 77]   δέ. ~Ἀλλ' οὐ γὰρ δὴ  τὴν   τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν
[6, 15]   δαπάνας· ὅπερ καὶ καθεῖλεν ὕστερον  τὴν   τῶν Ἀθηναίων πόλιν οὐχ ἥκιστα.
[6, 85]   ἀλλ' ἢν οἱ ἐχθροὶ διὰ  τὴν   τῶν (φίλων ῥώμην ἀδύνατοι ὦσιν.
[6, 86]   οὐδ' ὅτι δυνάμει μείζονι πρὸς  τὴν   τῶνδε ἰσχὺν πάρεσμεν ὑποπτεύεσθαι, (πολὺ
[6, 63]   ἀπὸ σφῶν ἐφαίνοντο καὶ πρὸς  τὴν   Ὕβλαν ἐλθόντες καὶ πειράσαντες οὐχ
[6, 86]   γε σωτηρίαν ἡμεῖς ἀντιπαρακαλοῦμεν, δεόμενοι  τὴν   ὑπάρχουσαν ἀπ' ἀλλήλων ἀμφοτέροις μὴ
[6, 40]   ὡς ἔργα δυναμένους κρινεῖ καὶ  τὴν   ὑπάρχουσαν ἐλευθερίαν οὐχὶ ἐκ τοῦ
[6, 15]   ταῖς ἐπιθυμίαις μείζοσιν κατὰ  τὴν   ὑπάρχουσαν οὐσίαν ἐχρῆτο ἔς τε
[6, 69]   ἐκείνοις ἐφ' ἦλθον καὶ  τὴν   ὑπάρχουσαν σφίσι πατρίδα νικήσαντες πάλιν
[6, 105]   Λακεδαιμονίων οἱ Ἀργεῖοι ἐσβαλόντες ἐς  τὴν   Φλειασίαν τῆς τε γῆς αὐτῶν
[6, 92]   ἐπέρχομαι, οὐδὲ ὑποπτεύεσθαί μου ἐς  τὴν   φυγαδικὴν (προθυμίαν τὸν λόγον. φυγάς
[6, 50]   τοὺς λιμένας καὶ τὰ περὶ  τὴν   χώραν ἐξ ἧς αὐτοῖς ὁρμωμένοις
[6, 4]   ἀναστάντες Ὕβλωνος βασιλέως Σικελοῦ προδόντος  τὴν   χώραν καὶ καθηγησαμένου Μεγαρέας ᾤκισαν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/04/2007