Livre, Chap. |
[6, 34] |
(πεφόβηνται,
ἰσοκινδύνους
ἡγούμενοι.
ὅπερ
ἂν
|
νῦν |
Ἀθηναῖοι
πάθοιεν.
ἐπέρχονται
γὰρ
ἡμῖν |
[6, 91] |
ἅμα
κατειργόμενοι
ἀδύνατοι
ἔσονται
τῇ
|
νῦν |
Ἀθηναίων
ἐκεῖ
(παρασκευῇ
ἀντισχεῖν.
καὶ |
[6, 9] |
προτιμᾶσθαι
εἶπον
παρὰ
γνώμην
οὔτε
|
νῦν, |
ἀλλὰ
ᾗ
ἂν
γιγνώσκω
βέλτιστα, |
[6, 36] |
φόβῳ
τὸν
σφέτερον
ἐπηλυγάζωνται.
καὶ
|
νῦν |
αὗται
αἱ
ἀγγελίαι
τοῦτο
δύνανται· |
[6, 90] |
καὶ
ἄλλους
τῶν
ἐκεῖ
ὁμολογουμένως
|
νῦν |
βαρβάρων
μαχιμωτάτους,
τριήρεις
τε
πρὸς |
[6, 16] |
περιγενόμενοι
τῇ
μάχῃ
οὐδέπω
καὶ
|
νῦν |
βεβαίως
θαρσοῦσιν.
~Καὶ
ταῦτα
ἡ |
[6, 34] |
δυνατοὶ
δὲ
εἰσὶ
μάλιστα
τῶν
|
νῦν, |
βουληθέντες·
χρυσὸν
γὰρ
καὶ
ἄργυρον |
[6, 78] |
ἐνδώσομεν
φαίνεσθαι.
ἀλλ'
οὔθ'
ὑμεῖς
|
νῦν |
γέ
πω
οὔθ'
οἱ
ἄλλοι |
[6, 24] |
γὰρ
παραινέσαι
ἔδοξε
καὶ
(ἀσφάλεια
|
νῦν |
δὴ
καὶ
πολλὴ
ἔσεσθαι.
καὶ |
[6, 54] |
δ'
ἐν
Πυθίου
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
δῆλόν
ἐστιν
ἀμυδροῖς
γράμμασι
λέγον |
[6, 92] |
πολεμιωτάτων
φιλόπολίς
ποτε
δοκῶν
εἶναι
|
νῦν |
ἐγκρατῶς
ἐπέρχομαι,
οὐδὲ
ὑποπτεύεσθαί
μου |
[6, 89] |
ἄλλα
ἐνηντιούμην
ὑμῖν
ἐβλάπτεσθε·
καὶ
|
νῦν, |
εἴ
τις
καὶ
τότε
ἐν |
[6, 13] |
ὀξέως
μεταχειρίσαι.
~Οὓς
ἐγὼ
ὁρῶν
|
νῦν |
ἐνθάδε
τῷ
αὐτῷ
ἀνδρὶ
παρακελευστοὺς |
[6, 3] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
Ἀρχηγέτου
βωμὸν
ὅστις
|
νῦν |
ἔξω
τῆς
πόλεώς
ἐστιν
ἱδρύσαντο, |
[6, 2] |
πως
ἐσπλεύσαντες.
εἰσὶ
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ἐν
τῇ
Ἰταλίᾳ
Σικελοί, |
[6, 91] |
δ'
ἂν
ξυστραφέντες
ἁθρόοι
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
περιγένοιντο·
Συρακόσιοι
δὲ
μόνοι |
[6, 77] |
οὐκ
ἀμύνοντες
σφίσιν
αὐτοῖς,
καὶ
|
νῦν |
ἐφ'
ἡμᾶς
ταὐτὰ
παρόντα
σοφίσματα, |
[6, 11] |
ἄν
μοι
δοκοῦσιν,
ὥς
γε
|
νῦν |
ἔχουσι,
καὶ
ἔτι
ἂν
ἧσσον |
[6, 4] |
ἐγένετο,
τὸ
δὲ
χωρίον
οὗ
|
νῦν |
ἡ
πόλις
ἐστὶ
καὶ
ὃ |
[6, 77] |
τῶν
Ἀθηναίων
εὐκατηγόρητον
οὖσαν
πόλιν
|
νῦν |
ἥκομεν
ἀποφανοῦντες
ἐν
εἰδόσιν
ὅσα |
[6, 11] |
σκοπεῖν
ὅτῳ
τρόπῳ
ἔτι
καὶ
|
νῦν, |
ἢν
δύνωνται,
σφήλαντες
ἡμᾶς
τὸ |
[6, 92] |
ἐπὶ
πατρίδα
οὖσαν
ἔτι
ἡγοῦμαι
|
νῦν |
ἰέναι,
πολὺ
δὲ
μᾶλλον
τὴν |
[6, 87] |
πολλὰ
φυλασσόμεθα,
ξύμμαχοι
δὲ
καὶ
|
νῦν |
καὶ
πρότερον
τοῖς
ἐνθάδε
ὑμῶν |
[6, 11] |
οἱ
Ἐγεσταῖοι
μάλιστα
ἡμᾶς
ἐκφοβοῦσιν.
|
(νῦν |
μὲν
γὰρ
κἂν
ἔλθοιεν
ἴσως |
[6, 29] |
ἄλλους
ῥήτορας
ἐνιέντες
οἳ
ἔλεγον
|
νῦν |
μὲν
πλεῖν
αὐτὸν
καὶ
μὴ |
[6, 17] |
ὀργῇ
πίστιν
παρασχομένη
ἔπεισεν.
καὶ
|
νῦν |
μὴ
πεφόβησθε
αὐτήν,
ἀλλ'
ἕως |
[6, 92] |
δ'
ὑμέτερα
ᾔκαζον·
καὶ
αὐτοὺς
|
νῦν |
νομίσαντας
περὶ
μεγίστων
δὴ
τῶν |
[6, 78] |
αὐτὰ
καὶ
μὴ
μαλακῶς
ὥσπερ
|
νῦν |
ξυμμαχεῖν,
αὐτοὺς
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς |
[6, 89] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
πάλαι
καὶ
|
νῦν |
οἳ
ἐπὶ
τὰ
πονηρότερα
(ἐξῆγον |
[6, 91] |
παρέξειν.
~τοιαῦτα
μὲν
περὶ
τοῦ
|
νῦν |
οἰχομένου
στόλου
παρὰ
τοῦ
τὰ |
[6, 13] |
ψηφίζεσθαι
τοὺς
μὲν
Σικελιώτας
οἷσπερ
|
νῦν |
ὅροις
χρωμένους
πρὸς
ἡμᾶς,
οὐ |
[6, 86] |
ὅτι
καὶ
αὐτοὶ
κινδυνεύσομεν.
καὶ
|
νῦν |
οὐ
δίκαιον,
ᾧπερ
καὶ
ἡμᾶς |
[6, 3] |
ἐκ
τῆς
νήσου
ἐν
ᾗ
|
νῦν |
οὐκέτι
περικλυζομένῃ
ἡ
πόλις
ἡ |
[6, 17] |
περιουσίᾳ
τοῦ
(ναυτικοῦ
ἰσχύοντες.
καὶ
|
νῦν |
οὔτε
ἀνέλπιστοί
πω
μᾶλλον
Πελοποννήσιοι |
[6, 78] |
ταῦτα
ἐκ
τοῦ
ὁμοίου
καὶ
|
νῦν |
παρακελευομένους
ὅπως
μηδὲν
ἐνδώσομεν
φαίνεσθαι. |
[6, 87] |
τῷ
τε
δεομένῳ
καὶ
ὑμῖν
|
νῦν |
παροῦσαν
ἀσφάλειαν
μὴ
ἀπώσησθε,
ἀλλ' |
[6, 76] |
τε
ἔσχον
καὶ
τὰ
ἐνθάδε
|
νῦν |
πειρῶνται·
ἡγεμόνες
γὰρ
γενόμενοι
ἑκόντων |
[6, 38] |
γενόμενα
λογοποιοῦσιν,
οὓς
ἐγὼ
οὐ
|
νῦν |
πρῶτον,
ἀλλ'
αἰεὶ
ἐπίσταμαι
ἤτοι |
[6, 10] |
ἡμῶν
τὴν
δύναμιν
λάβοιεν,
ὅπερ
|
νῦν |
σπεύδομεν,
καὶ
πάνυ
ἂν
ξυνεπιθοῖντο |
[6, 37] |
δὲ
ἡμετέραν
πόλιν
αὐτὴν
τῆς
|
νῦν |
στρατιᾶς,
ὥς
φασιν,
ἐπιούσης,
καὶ |
[6, 2] |
Σικελίαν
ἐλθεῖν·
ἔτι
δὲ
καὶ
|
νῦν |
(τὰ
μέσα
καὶ
τὰ
πρὸς |
[6, 2] |
καλουμένη·
οἰκοῦσι
δὲ
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
τὰ
(πρὸς
ἑσπέραν
τὴν
Σικελίαν. |
[6, 83] |
τὴν
προσήκουσαν
σωτηρίαν
ἐκπορίζεσθαι.
καὶ
|
νῦν |
τῆς
ἡμετέρας
ἀσφαλείας
ἕνεκα
καὶ |
[6, 86] |
καὶ
τὰ
ἐς
Λεοντίνους)
καὶ
|
νῦν |
τολμῶσιν
ἐπὶ
τοὺς
ταῦτα
κωλύοντας |
[6, 79] |
ἄλλων
καὶ
μὴ
αὐτοὶ
ὥσπερ
|
νῦν |
τοὺς
πέλας
ἀδικῶσιν,
ἐπεὶ
οὐδ' |
[6, 18] |
ἐς
τάδε
ἦραν
αὐτά,
καὶ
|
νῦν |
τῷ
αὐτῷ
τρόπῳ
πειρᾶσθε
προαγαγεῖν |
[6, 11] |
(μετὰ
τῶν
ἐνθάδε
ἐπιθοῖντο.
ὅπερ
|
νῦν |
ὑμεῖς
ὦ
Ἀθηναῖοι
ἐς
Λακεδαιμονίους |
[6, 49] |
τε
ὄψει
(πλεῖστοι
γὰρ
ἂν
|
νῦν |
φανῆναι)
καὶ
τῇ
προσδοκίᾳ
ὧν |
[6, 17] |
ἡμῶν
τοὺς
αὐτοὺς
τούτους
οὕσπερ
|
νῦν |
φασὶ
πολεμίους
ὑπολείποντας
ἂν
ἡμᾶς |
[6, 40] |
πόλει
κατασχεῖν.
~Ἀλλ'
ἔτι
καὶ
|
νῦν, |
ὦ
πάντων
ἀξυνετώτατοι,
εἰ
μὴ |
[6, 91] |
ὅσα
ἀπὸ
γῆς
καὶ
δικαστηρίων
|
νῦν |
ὠφελοῦνται
εὐθὺς
ἀποστερήσονται,
μάλιστα
δὲ |