Livre, Chap. |
[6, 91] |
τις
οὕτω
τοὺς
πολεμίους
βλάπτοι,
|
εἰ |
ἃ
μάλιστα
δεδιότας
αὐτοὺς
αἰσθάνοιτο, |
[6, 29] |
διαβολὰς
ἀποδέχεσθαι,
ἀλλ'
ἤδη
ἀποκτείνειν,
|
εἰ |
ἀδικεῖ,
καὶ
ὅτι
σωφρονέστερον
εἴη |
[6, 60] |
οἱ
μὲν
παθόντες
ἄδηλον
ἦν
|
εἰ |
ἀδίκως
ἐτετιμώρηντο,
ἡ
μέντοι
ἄλλη |
[6, 9] |
αὐτοῦ
τούτου
ἔτι
χρῆναι
σκέψασθαι,
|
εἰ |
ἄμεινόν
ἐστιν
ἐκπέμπειν
τὰς
ναῦς, |
[6, 24] |
τῶν
πραγμάτων
ἢ
ἀποτρέψειν
ἤ,
|
εἰ |
ἀναγκάζοιτο
(στρατεύεσθαι,
μάλιστ'
ἂν>
οὕτως |
[6, 11] |
ἂν
ἧσσον
δεινοὶ
ἡμῖν
γενέσθαι,
|
εἰ |
ἄρξειαν
αὐτῶν
Συρακόσιοι·
ὅπερ
οἱ |
[6, 80] |
τὴν
νίκην
παρασχόντα
λήψονται·
καὶ
|
εἰ |
αὖ
ἡμεῖς
περιεσόμεθα,
τῆς
αἰτίας |
[6, 91] |
Ἀθηναίων
ἐκεῖ
(παρασκευῇ
ἀντισχεῖν.
καὶ
|
εἰ |
αὕτη
ἡ
πόλις
ληφθήσεται,
ἔχεται |
[6, 28] |
δήμου
βεβαίως
προεστάναι,
καὶ
νομίσαντες,
|
εἰ |
αὐτὸν
ἐξελάσειαν,
πρῶτοι
ἂν
εἶναι, |
[6, 64] |
ὅπλων
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
|
εἰ |
βούλονται
ἐκεῖνοι
πανδημεὶ
ἐν
ἡμέρᾳ |
[6, 80] |
ἴσον
ὥσπερ
τῷ
δικαιώματί
ἐστιν.
|
εἰ |
γὰρ
δι'
ὑμᾶς
μὴ
ξυμμαχήσαντας |
[6, 31] |
(ἐξουσίας
ἢ
ἐπὶ
πολεμίους
παρασκευήν.
|
εἰ |
γάρ
τις
ἐλογίσατο
τήν
τε |
[6, 78] |
αὐτὸν
ὁμοίως
ταμίαν
γενέσθαι.
καὶ
|
εἰ |
γνώμῃ
ἁμάρτοι,
τοῖς
αὑτοῦ
κακοῖς |
[6, 40] |
τὸ
τῆς
πόλεως
πλῆθος)
μετασχεῖν,
|
εἰ |
δ'
ἄλλα
βουλήσεσθε,
καὶ
τοῦ |
[6, 29] |
τούτων
(τι
εἴργαστο,
δίκην
δοῦναι,
|
εἰ |
δ'
ἀπολυθείη,
ἄρχειν.
καὶ
ἐπεμαρτύρετο |
[6, 34] |
τε
καὶ
κατ'
ὀλίγον
(προσπίπτουσα.
|
εἰ |
δ'
αὖ
τῷ
ταχυναυτοῦντι
ἁθροωτέρῳ |
[6, 34] |
αὐτοὺς
οὐ
μετὰ
Λακεδαιμονίων
ἐφθείρομεν·
|
εἰ |
δ'
ἴδοιεν
παρὰ
γνώμην
τολμήσαντας, |
[6, 37] |
πόλεις
τοσαῦται
καὶ
οὕτω
μεγάλαι.
|
~εἰ |
δὲ
δή,
ὥσπερ
λέγονται,
ἔλθοιεν, |
[6, 34] |
κώπαις
χρήσαιντο,
ἐπιθοίμεθ'
ἂν
κεκμηκόσιν,
|
εἰ |
δὲ
μὴ
δοκοίη,
ἔστι
καὶ |
[6, 34] |
Σικελιῶται
γὰρ
εἰ
ἐθέλοιμεν
ξύμπαντες,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὅτι
πλεῖστοι
μεθ' |
[6, 34] |
οὖν
μάλιστα
μὲν
ταῦτα
τολμήσαντες,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὅτι
τάχιστα
τἆλλα |
[6, 47] |
στρατεύματι
Ἐγεσταῖοι,
πρὸς
ταῦτα
βουλεύεσθαι,
|
εἰ |
δὲ
μή,
ταῖς
ἑξήκοντα
ναυσίν, |
[6, 90] |
Καρχηδονίων
ἀρχῆς
καὶ
(αὐτῶν
ἀποπειράσοντες.
|
εἰ |
δὲ
προχωρήσειε
ταῦτα
ἢ
πάντα |
[6, 11] |
πεῖραν
ἥκιστα
τῆς
δόξης
δόντα.
|
εἰ |
δὲ
σφαλείημέν
τι,
τάχιστ'
ἂν |
[6, 23] |
καὶ
ἡμῖν
τοῖς
στρατευσομένοις
σωτήρια.
|
εἰ |
δέ
τῳ
ἄλλως
δοκεῖ,
παρίημι |
[6, 33] |
μήτε
ἀπιστήσαντες
τοῦ
ξύμπαντος
(ἀμελήσετε.
|
εἰ |
δέ
τῳ
καὶ
πιστά,
τὴν |
[6, 11] |
μὴ
ἀφικοίμεθα,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
|
εἰ |
δείξαντες
τὴν
δύναμιν
δι'
ὀλίγου |
[6, 37] |
στρατιᾶς,
ὥς
φασιν,
ἐπιούσης,
καὶ
|
εἰ |
δὶς
τοσαύτη
ἔλθοι,
πολὺ
κρείσσω |
[6, 10] |
κατέχονται.
τάχα
δ'
ἂν
ἴσως,
|
εἰ |
δίχα
ἡμῶν
τὴν
δύναμιν
λάβοιεν, |
[6, 18] |
Πελοποννησίων
τε
στορέσωμεν
τὸ
φρόνημα,
|
εἰ |
δόξομεν
ὑπεριδόντες
τὴν
ἐν
τῷ |
[6, 90] |
ἐπλεύσαμεν
ἐς
Σικελίαν
πρῶτον
μέν,
|
εἰ |
δυναίμεθα,
Σικελιώτας
καταστρεψόμενοι,
μετὰ
δ' |
[6, 1] |
Εὐρυμέδοντος
ἐπὶ
Σικελίαν
πλεύσαντες
καταστρέψασθαι,
|
εἰ |
δύναιντο,
ἄπειροι
οἱ
πολλοὶ
ὄντες |
[6, 57] |
ὅνπερ
πάντα
ἐκινδύνευον
ἐβούλοντο
πρότερον,
|
εἰ |
δύναιντο,
προτιμωρήσασθαι,
καὶ
ὥσπερ
εἶχον |
[6, 88] |
ἐς
Καρχηδόνα
τριήρη
περὶ
φιλίας,
|
εἰ |
δύναιντό
τι
ὠφελεῖσθαι,
ἔπεμψαν
δὲ |
[6, 62] |
βουλόμενοι
μὲν
εἰδέναι
τὰ
χρήματα
|
εἰ |
δώσουσιν
οἱ
Ἐγεσταῖοι,
κατασκέψασθαι
δὲ |
[6, 34] |
πείθοισθε,
ὅμως
εἰρήσεται.
Σικελιῶται
γὰρ
|
εἰ |
ἐθέλοιμεν
ξύμπαντες,
εἰ
δὲ
μή, |
[6, 40] |
ἐγὼ
οἶδα
Ἑλλήνων,
ἢ
ἀδικώτατοι,
|
εἰ |
εἰδότες
τολμᾶτε.
ἀλλ'
ἤτοι
μαθόντες |
[6, 64] |
οὐκ
ἂν
ὁμοίως
δυνηθέντες
καὶ
|
εἰ |
ἐκ
τῶν
νεῶν
πρὸς
παρεσκευασμένους |
[6, 79] |
Λεοντίνους
ἐθέλουσι
ξυγκατοικίζειν.
καὶ
δεινὸν
|
εἰ |
ἐκεῖνοι
μὲν
τὸ
ἔργον
τοῦ |
[6, 52] |
αὐτοῖς
ἔκ
τε
Καμαρίνης
ὡς,
|
εἰ |
ἔλθοιεν,
προσχωροῖεν
ἄν,
καὶ
ὅτι |
[6, 45] |
ὅπλων
ἐξετάσει
καὶ
ἵππων
ἐσκόπουν
|
εἰ |
ἐντελῆ
ἐστί,
καὶ
τἆλλα
ὡς |
[6, 100] |
ἑτέρου
στρατηγοῦ
πρὸς
τὴν
πόλιν,
|
εἰ |
ἐπιβοηθοῖεν,
ἐχώρουν,
ἡ
δὲ
μετὰ |
[6, 99] |
καὶ
ἅμα
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
εἰ |
ἐπιβοηθοῖεν,
μέρος
ἀντιπέμπειν
αὐτοῖς
τῆς |
[6, 40] |
ἡ
γὰρ
πόλις
ἥδε,
καὶ
|
εἰ |
ἔρχονται
Ἀθηναῖοι,
ἀμυνεῖται
αὐτοὺς
ἀξίως |
[6, 78] |
ἡμᾶς
μᾶλλον
ἰόντας,
ἅπερ
ἂν
|
εἰ |
ἐς
τὴν
Καμαριναίαν
πρῶτον
ἀφίκοντο |
[6, 44] |
βουλόμενοι
εἰδέναι
περὶ
τῶν
χρημάτων
|
εἰ |
ἔστιν
ἃ
ἔλεγον
ἐν
ταῖς |
[6, 87] |
ἐπικουρίας
ἀφ'
ἡμῶν,
τῷ
δὲ
|
εἰ |
ἥξομεν,
μὴ
ἀδεεῖ
εἶναι
κινδυνεύειν, |
[6, 55] |
τὸ
παραχρῆμα
ῥᾳδίως
τὴν
τυραννίδα,
|
εἰ |
Ἵππαρχος
μὲν
ἐν
τῇ
ἀρχῇ |
[6, 35] |
ἐστὶν
ἃ
λέγει,
τοῖς
δέ,
|
εἰ |
καὶ
ἔλθοιεν,
τί
ἂν
δράσειαν |
[6, 11] |
κατεργασάμενοι
κἂν
κατάσχοιμεν·
τῶν
δ'
|
εἰ |
καὶ
κρατήσαιμεν,
διὰ
πολλοῦ
γε |
[6, 56] |
γὰρ
καὶ
τοὺς
μὴ
προειδότας,
|
εἰ |
καὶ
ὁποσοιοῦν
τολμήσειαν,
ἐκ
τοῦ |
[6, 80] |
ὑπὸ
ὑμῶν
Δωριῆς
Δωριῶν.
καὶ
|
εἰ |
καταστρέψονται
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι,
ταῖς
μὲν |
[6, 96] |
οὐκ
ἂν
ῥᾳδίως
σφᾶς,
οὐδ'
|
εἰ |
κρατοῖντο
μάχῃ,
ἀποτειχισθῆναι,
διενοοῦντο
τὰς |
[6, 34] |
τῷ
ταχυναυτοῦντι
ἁθροωτέρῳ
κουφίσαντες
προσβάλοιεν,
|
εἰ |
μὲν
κώπαις
χρήσαιντο,
ἐπιθοίμεθ'
ἂν |
[6, 29] |
τὰ
τῆς
παρασκευῆς
ἐπεπόριστο)
καὶ
|
εἰ |
μὲν
τούτων
(τι
εἴργαστο,
δίκην |
[6, 18] |
ὑφ'
ἑτέρων
αὐτοῖς
κίνδυνον
εἶναι,
|
εἰ |
μὴ
αὐτοὶ
ἄλλων
ἄρχοιμεν.
καὶ |
[6, 11] |
Ἕλληνες
μάλιστα
μὲν
ἐκπεπληγμένοι
εἶεν
|
εἰ |
μὴ
ἀφικοίμεθα,
ἔπειτα
δὲ
καὶ |
[6, 91] |
ὁμοίως
αὐτὰ
πράξουσιν.
ὡς
δέ,
|
εἰ |
μὴ
βοηθήσετε
οὐ
περιέσται
τἀκεῖ, |
[6, 61] |
ἕνεκα
ἀπὸ
ξυνθήματος
ἥκειν,
καὶ
|
εἰ |
μὴ
ἔφθασαν
δὴ
αὐτοὶ
κατὰ |
[6, 60] |
δὲ
ἔπεισεν
αὐτὸν
ὡς
χρή,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
δέδρακεν,
αὑτόν
τε |
[6, 18] |
ὑμῖν
τοῖς
ἄλλοις
τὸ
ἥσυχον,
|
εἰ |
μὴ
καὶ
τὰ
ἐπιτηδεύματα
ἐς |
[6, 40] |
καὶ
νῦν,
ὦ
πάντων
ἀξυνετώτατοι,
|
εἰ |
μὴ
μανθάνετε
κακὰ
σπεύδοντες,
ἢ |
[6, 36] |
οὐ
θαυμάζω,
τῆς
δὲ
ἀξυνεσίας,
|
εἰ |
μὴ
οἴονται
ἔνδηλοι
εἶναι.
(οἱ |
[6, 37] |
ἵππους
ἀκολουθήσοντας,
οὐδ'
αὐτόθεν
πορισθησομένους
|
εἰ |
μὴ
ὀλίγους
τινὰς
παρ'
Ἐγεσταίων, |
[6, 80] |
δεόμεθα
δὲ
καὶ
μαρτυρόμεθα
ἅμα,
|
εἰ |
μὴ
πείσομεν,
ὅτι
ἐπιβουλευόμεθα
μὲν |
[6, 91] |
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῆς
Πελοποννήσου,
|
εἰ |
μὴ
ποιήσετε
τάδε
ἐν
τάχει, |
[6, 40] |
ἡμῖν
οἳ
σκέψονται
αὐτά·
καὶ
|
εἰ |
μή
τι
αὐτῶν
ἀληθές
ἐστιν, |
[6, 63] |
Ἀθηναίων
ἐφύβριζον
ἄλλα
τε
καὶ
|
εἰ |
ξυνοικήσοντες
σφίσιν
αὐτοὶ
μᾶλλον
ἥκοιεν |
[6, 21] |
τῆς
γῆς,
ἄλλως
τε
καὶ
|
εἰ |
ξυστῶσιν
αἱ
πόλεις
φοβηθεῖσαι
καὶ |
[6, 14] |
γνώμας
προτίθει
αὖθις
Ἀθηναίοις,
νομίσας,
|
εἰ |
ὀρρωδεῖς
τὸ
ἀναψηφίσαι,
τὸ
μὲν |
[6, 86] |
ἄλλον
τινὰ
προσείοντες
φόβον
ἤ,
|
εἰ |
περιοψόμεθα
ὑμᾶς
ὑπὸ
Συρακοσίοις
(γενέσθαι, |
[6, 92] |
ὑφ'
ἁπάντων
προβαλλόμενον
λόγον,
ὡς
|
εἰ |
πολέμιός
γε
ὢν
σφόδρα
ἔβλαπτον, |
[6, 37] |
γιγνώσκω,
μόλις
ἄν
μοι
δοκοῦσιν,
|
εἰ |
πόλιν
ἑτέραν
τοσαύτην
ὅσαι
Συράκουσαί |
[6, 19] |
ἔτι
ἀποτρέψειε,
παρασκευῆς
δὲ
πλήθει,
|
εἰ |
πολλὴν
ἐπιτάξειε,
τάχ'
ἂν
μεταστήσειεν |
[6, 17] |
λέγοιτο,
προσχωροῖεν,
ἄλλως
τε
(καὶ
|
εἰ |
στασιάζουσιν,
ὥσπερ
πυνθανόμεθα.
καὶ
μὴν |
[6, 6] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
καὶ
κεφάλαιον,
|
εἰ |
Συρακόσιοι
Λεοντίνους
τε
ἀναστήσαντες
ἀτιμώρητοι |
[6, 11] |
ἡμῖν,
ἀνδρῶν
βαρβάρων,
ὁ
ἀγών,
|
εἰ |
σωφρονοῦμεν,
ἀλλ'
ὅπως
πόλιν
δι' |
[6, 9] |
ἄν
μου
ὁ
λόγος
εἴη,
|
εἰ |
τά
τε
ὑπάρχοντα
σῴζειν
παραινοίην |
[6, 34] |
ὥστε
τάχ'
ἂν
ἴσως
νομίσαντες,
|
εἰ |
τάδε
προήσονται,
κἂν
σφεῖς
ἐν |
[6, 33] |
δὲ
τῆς
ἡμετέρας
πόλεως,
ἡγούμενοι,
|
(εἰ |
ταύτην
σχοῖεν,
ῥᾳδίως
καὶ
τἆλλα |
[6, 92] |
οὐδενὶ
ἀξιῶ
δοκεῖν
ὑμῶν
εἶναι,
|
εἰ |
τῇ
ἐμαυτοῦ
μετὰ
τῶν
πολεμιωτάτων |
[6, 88] |
εὖνοι
ἦσαν,
πλὴν
καθ'
ὅσον
|
(εἰ) |
τὴν
Σικελίαν
ᾤοντο
αὐτοὺς
δουλώσεσθαι, |
[6, 60] |
σαφὲς
καὶ
δεινὸν
ποιούμενοι
πρότερον
|
εἰ |
τοὺς
ἐπιβουλεύοντας
σφῶν
τῷ
πλήθει |
[6, 86] |
μετὰ
τοσῆσδε
ἐπικουρίας
ἀμύνασθαι·
ἣν
|
εἰ |
τῷ
ὑπόπτῳ
ἢ
ἄπρακτον
ἐάσετε |
[6, 6] |
περί
τε
τῶν
χρημάτων
σκεψομένους
|
εἰ |
ὑπάρχει,
ὥσπερ
φασίν,
ἐν
τῷ |
[6, 34] |
πόλεων
οὐκ
ἂν
βέβαια
(ἔχοντες,
|
εἰ |
ὑποδέξοιντο,
ἀθυμοῖεν.
ὥστ'
ἔγωγε
τούτῳ |
[6, 99] |
ἔμελλον
ἄξειν
τὸ
τεῖχος
καί,
|
εἰ |
φθάσειαν,
ἀποκλῄσεις
γίγνεσθαι,
καὶ
ἅμα |
[6, 10] |
ὀρέγεσθαι
πρὶν
ἣν
ἔχομεν
βεβαιωσώμεθα,
|
εἰ |
Χαλκιδῆς
γε
οἱ
ἐπὶ
Θρᾴκης |