Livre, Chap. |
[6, 84] |
διὰ
τὸ
μὴ
ἀσθενεῖς
ὑμᾶς
|
ὄντας |
ἀντέχειν
Συρακοσίοις
ἧσσον
ἂν
τούτων |
[6, 80] |
τάχους.
~ὥστε
οὐχ
ἁθρόους
γε
|
ὄντας |
εἰκὸς
ἀθυμεῖν,
ἰέναι
δὲ
ἐς |
[6, 100] |
τε
ἄλλους
Συρακοσίους
κατὰ
σκηνὰς
|
ὄντας |
ἐν
μεσημβρίᾳ
καί
τινας
καὶ |
[6, 50] |
ξυμμαχίαν
καὶ
ξυγγένειαν·
τοὺς
οὖν
|
ὄντας |
ἐν
Συρακούσαις
Λεοντίνων
ὡς
παρὰ |
[6, 58] |
πρότερον
ἢ
αἰσθέσθαι
αὐτοὺς
ἄπωθεν
|
ὄντας, |
εὐθὺς
ἐχώρησε,
καὶ
ἀδήλως
τῇ |
[6, 67] |
ἐπὶ
τῷ
δεξιῷ,
οὐκ
ἔλασσον
|
ὄντας |
ἢ
διακοσίους
καὶ
χιλίους,
παρὰ |
[6, 82] |
καὶ
νησιώτας,
οὓς
ξυγγενεῖς
φασὶν
|
ὄντας |
ἡμᾶς
Συρακόσιοι
(δεδουλῶσθαι.
ἦλθον
γὰρ |
[6, 85] |
πάνυ
ἐλευθέρως
ξυμμαχοῦντας,
καίπερ
νησιώτας
|
ὄντας |
καὶ
εὐλήπτους,
διότι
ἐν
χωρίοις |
[6, 46] |
ἦν
μάλιστα,
Λεοντίνων
τε
ξυγγενεῖς
|
ὄντας |
καὶ
σφίσιν
αἰεὶ
ἐπιτηδείους.
καὶ |
[6, 78] |
ἦν
ὑμᾶς,
ὦ
Καμαριναῖοι,
ὁμόρους
|
ὄντας |
καὶ
τὰ
δεύτερα
κινδυνεύσοντας
προορᾶσθαι |
[6, 79] |
οἱ
Ῥηγῖνοι
ὄντες
Χαλκιδῆς
Χαλκιδέας
|
ὄντας |
Λεοντίνους
ἐθέλουσι
ξυγκατοικίζειν.
καὶ
δεινὸν |
[6, 80] |
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους
φίλους
δὴ
|
ὄντας |
μὴ
ἐᾶσαι
ἁμαρτεῖν.
(Ξυνελόντες
τε |
[6, 88] |
οὐχ
ἧσσον
τοὺς
Συρακοσίους
ἐγγὺς
|
ὄντας |
μὴ
καὶ
ἄνευ
σφῶν
περιγένωνται, |
[6, 80] |
μηδετέροις
δὴ
ὡς
καὶ
(ἀμφοτέρων
|
ὄντας |
ξυμμάχους
βοηθεῖν.
οὐ
γὰρ
ἔργῳ |
[6, 23] |
πλείω
εὐτυχῆσαι
(χαλεπὸν
δὲ
ἀνθρώπους
|
ὄντας) |
ὅτι
ἐλάχιστα
τῇ
τύχῃ
παραδοὺς |
[6, 67] |
μὲν
ὁπλίτας
πάντας
ἐφ'
ἑκκαίδεκα,
|
ὄντας |
πανδημεὶ
Συρακοσίους
καὶ
ὅσοι
ξύμμαχοι |
[6, 64] |
τῶν
Συρακοσίων
τοὺς
ἱππέας
πολλοὺς
|
ὄντας, |
σφίσι
δ'
οὐ
παρόντων
ἱππέων, |
[6, 16] |
τῷ
καθ'
αὑτοὺς
βίῳ
λυπηροὺς
|
ὄντας, |
τοῖς
ὁμοίοις
μὲν
μάλιστα,
ἔπειτα |
[6, 64] |
ἐν
τῇ
πόλει
ἔτι
ὑπολοίπους
|
ὄντας |
τῶν
σφίσιν
(εὔνων.
ἔλεγε
δὲ |
[6, 44] |
Ῥηγίνους
λόγους
ἐποιήσαντο,
ἀξιοῦντες
Χαλκιδέας
|
ὄντας |
Χαλκιδεῦσιν
οὖσι
Λεοντίνοις
βοηθεῖν·
οἱ |