Livre, Chap. |
[3, 53] |
ἡ
πειθώ.
ἀγνῶτες
μὲν
γὰρ
|
ὄντες |
ἀλλήλων
ἐπεσενεγκάμενοι
μαρτύρια
ὧν
ἄπειροι |
[3, 83] |
οὔτε
ὅρκος
φοβερός,
κρείσσους
δὲ
|
ὄντες |
ἅπαντες
λογισμῷ
ἐς
τὸ
ἀνέλπιστον |
[3, 37] |
εἰπόντος
μέμψασθαι
λόγον,
κριταὶ
δὲ
|
ὄντες |
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
μᾶλλον
ἢ |
[3, 103] |
ἀρχόμενοι
ὑπὸ
Συρακοσίων
καὶ
ξύμμαχοι
|
ὄντες |
ἀποστάντες
αὐτοῖς
{ἀπὸ
Συρακοσίων}
ξυνεπολέμουν, |
[3, 2] |
ἃ
μεταπεμπόμενοι
ἦσαν.
Τενέδιοι
γὰρ
|
ὄντες |
αὐτοῖς
διάφοροι
καὶ
Μηθυμναῖοι
καὶ |
[3, 95] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐς
τὴν
μεσόγειαν·
|
ὄντες |
γὰρ
ὅμοροι
τοῖς
Αἰτωλοῖς
καὶ |
[3, 82] |
ῥᾷον
δ᾿
οἱ
πολλοὶ
κακοῦργοι
|
ὄντες |
δεξιοὶ
κέκληνται
ἢ
ἀμαθεῖς
ἀγαθοί, |
[3, 28] |
τοῖς
πράγμασιν
οὔτ᾿
ἀποκωλύειν
δυνατοὶ
|
ὄντες, |
εἴ
τ᾿
ἀπομονωθήσονται
τῆς
ξυμβάσεως |
[3, 54] |
Βοιωτῶν.
καὶ
γὰρ
ἠπειρῶταί
τε
|
ὄντες |
ἐναυμαχήσαμεν
ἐπ᾿
Ἀρτεμισίῳ,
μάχῃ
τε |
[3, 108] |
περὶ
ἐκεῖνα
τὰ
χωρία
τυγχάνουσιν
|
ὄντες. |
ἐπαναχωροῦντες
δὲ
ὡς
ἑώρων
τὸ |
[3, 23] |
αὐτοὶ
δὲ
ἐν
τῷ
ἀφανεῖ
|
ὄντες |
ἧσσον
διὰ
τὰς
λαμπάδας
καθεωρῶντο, |
[3, 10] |
ἀδεεῖς
ἔτι
ἦμεν.
ἀδύνατοι
δὲ
|
ὄντες |
καθ᾿
ἓν
γενόμενοι
διὰ
πολυψηφίαν |
[3, 10] |
Χίων·
ἡμεῖς
δὲ
αὐτόνομοι
δὴ
|
ὄντες |
καὶ
ἐλεύθεροι
τῷ
ὀνόματι
ξυνεστρατεύσαμεν. |
[3, 9] |
διακρίνοιντο
ἴσοι
μὲν
τῇ
γνώμῃ
|
ὄντες |
καὶ
εὐνοίᾳ,
ἀντίπαλοι
δὲ
τῇ |
[3, 59] |
ἐπισκήπτομέν
τε
ἅμα
μὴ
Πλαταιῆς
|
ὄντες |
οἱ
προθυμότατοι
περὶ
τοὺς
Ἕλληνας |
[3, 88] |
δὲ
Λιπαραῖοι
αὐτάς,
Κνιδίων
ἄποικοι
|
ὄντες. |
οἰκοῦσι
δ᾿
ἐν
μιᾷ
τῶν |
[3, 59] |
κατανοοῦντας,
ἀλλ᾿
οἷοί
τε
ἂν
|
ὄντες |
πάθοιμεν
καὶ
ὡς
ἀστάθμητον
τὸ |
[3, 59] |
Θηβαίοις
μηδὲ
τοῖς
ἐχθίστοις
φίλτατοι
|
ὄντες |
παραδοθῆναι.
ἡμέρας
τε
ἀναμιμνῄσκομεν
ἐκείνης |
[3, 108] |
~ὡς
δ᾿
ἐν
χερσὶν
ἤδη
|
ὄντες |
περιέσχον
τῷ
κέρᾳ
οἱ
Πελοποννήσιοι |
[3, 94] |
τριάκοντα
νεῶν
Ἀθηναῖοι
περὶ
Πελοπόννησον
|
ὄντες |
πρῶτον
ἐν
Ἐλλομενῷ
τῆς
Λευκαδίας |
[3, 108] |
μᾶλλον
ἐφοβοῦντο.
καὶ
οἱ
Μεσσήνιοι
|
ὄντες |
ταύτῃ
μετὰ
τοῦ
Δημοσθένους
τὸ |
[3, 65] |
ἀμείνους
τὰ
ἄξια
ἔχειν,
σωφρονισταὶ
|
ὄντες |
τῆς
γνώμης
καὶ
τῶν
σωμάτων |
[3, 56] |
ὀρθοῦ
φανεῖσθε
οὐκ
ἀληθεῖς
κριταὶ
|
ὄντες, |
τὸ
δὲ
ξυμφέρον
μᾶλλον
θεραπεύοντες. |
[3, 38] |
δὲ
μὴ
ξυνέπεσθαι
ἐθέλειν,
δοῦλοι
|
ὄντες |
τῶν
αἰεὶ
ἀτόπων,
ὑπερόπται
δὲ |
[3, 93] |
οἵ
τε
Θεσσαλοὶ
ἐν
δυνάμει
|
ὄντες |
τῶν
ταύτῃ
χωρίων,
καὶ
ὧν |
[3, 34] |
οἱ
δὲ
ὑπεξελθόντες
τούτους
καὶ
|
ὄντες |
φυγάδες
τὸν
Πάχητα
ἐπάγονται.
ὁ |
[3, 59] |
καὶ
τῆς
ὑμετέρας
πίστεως
ἱκέται
|
ὄντες, |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
παραδοθῆναι,
γενέσθαι
δὲ |
[3, 28] |
Λακεδαιμονίους
μάλιστα
τῶν
Μυτιληναίων
περιδεεῖς
|
ὄντες, |
ὡς
ἡ
στρατιὰ
ἐσῆλθεν,
οὐκ |
[3, 65] |
κρίνομεν,
οὔτε
ἡμεῖς·
πολῖται
δὲ
|
ὄντες |
ὥσπερ
ὑμεῖς
καὶ
πλείω
παραβαλλόμενοι, |