Livre, chap. |
[3, 5 |
πατέρας
ὑπὸ
τῶν
ἰδίων
τέκνων.
|
Ὢ |
τῆς
ἀθέου
διδασκαλίας
τῶν
τὰ |
[3, 5 |
τοιαῦτα
ἀναγραψάντων
μᾶλλον
δὲ
διδαξάντων,
|
ὢ |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
ἀθεότητος
αὐτῶν, |
[3, 5 |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
ἀθεότητος
αὐτῶν,
|
ὢ |
τῆς
διανοίας
τῶν
οὕτως
ἀκριβῶς |
[3, 16 |
εἰρηκέναι.
Λέγει
γάρ·
Εἰ
γοῦν,
|
ὦ |
ξένε,
τις
ἡμῖν
ὑπόσχηται
θεὸς |
[3, 27 |
ἀπὸ
κτίσεως
Ῥώμης
ἔτη
σκ´,
|
ᾧ |
καὶ
Ῥωμαίων
ἦρξεν
Ταρκύνιος
Σούπερβος |
[3, 24 |
τὰ
πάντα
ἔτη
γϠ
λη´,
|
ᾧ |
καιρῷ
τοῦ
Μωσέως
τελευτήσαντος
διεδέξατο |
[3, 20 |
Τῷ
δὲ
Σέθως
ἦν
ἀδελφὸς
|
ᾧ |
ὄνομα
Ἄρμαϊς·
οὗτος
Δαναὸς
κέκληται |
[3, 18 |
ἀλλὰ
καὶ
τὰ
τοῦ
κατακλυσμοῦ
|
ᾧ |
τρόπῳ
γέγονεν,
οὐ
Πύρραν
οὔτε |
[3, 21 |
ἔνθα
καὶ
μεταξὺ
κατῴκησαν,
δηλοῦται
|
ᾧ |
τρόπῳ
οἱ
ἱερεῖς
αὐτῶν
διὰ |
[3, 29 |
θεοὺς
λεγομένους,
ἔνθα
φησίν,
Καὶ
|
Ὤγυγος |
ἡττηθεὶς
ἔφυγεν
εἰς
Ταρτησσόν,
τότε |
[3, 29 |
νυνὶ
δὲ
Ἀττικῆς
προσαγορευομένης,
ἧς
|
Ὤγυγος |
τότε
ἦρξεν.
καὶ
τὰς
λοιπὰς |
[3, 21 |
ἐξῆλθον
ἐκ
τῆς
Αἰγύπτου
καὶ
|
ᾤκησαν |
ἔκτοτε
τὴν
χώραν,
τὴν
ἔτι |
[3, 4 |
σοι
δυνατόν,
καὶ
νύκτωρ
οὐκ
|
ὤκνεις |
διατρίβειν
ἐν
βιβλιοθήκαις.
~Ἐπειδὴ
οὖν |
[3, 22 |
βασιλείας
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ὁ
ναὸς
|
ᾠκοδομήθη, |
ὥστε
τὸν
πάντα
χρόνον
γεγενῆσθαι |
[3, 25 |
καὶ
τὸν
ναὸν
κατέστρεψεν,
ὃν
|
ᾠκοδομήκει |
Σολομών.
Ἐν
δὲ
τῇ
μετοικεσίᾳ |
[3, 20 |
ὑπὸ
βασιλέως
ὃς
προείρηται
Τέθμωσις,
|
ᾠκοδόμησαν |
αὐτῷ
πόλεις
ὀχυράς,
τήν
τε |
[3, 22 |
οἰκοδομῆς
τοῦ
ἐν
Ἰουδαίᾳ,
ὃν
|
ᾠκοδόμησεν |
ὁ
βασιλεὺς
Σολομὼν
μετὰ
ἔτη |
[3, 21 |
καὶ
πάντα
μῶμον
ἰῶντο.
Ναὸν
|
ᾠκοδόμησεν |
Σολομὼν
ὁ
βασιλεὺς
τῆς
Ἰουδαίας. |
[3, 22 |
αὐτοῦ>
εἰς
Λιβύην
φυγοῦσα
πόλιν
|
ᾠκοδόμησεν |
τὴν
μέχρι
τοῦ
δεῦρο
Καρχηδονίαν |
[3, 22 |
Τυρίοις
ἀναγέγραπται
ὡς
ὁ
ναὸς
|
ᾠκοδόμηται, |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἀρχείοις
αὐτῶν |
[3, 30 |
ἐθανάτωσαν,
καὶ
ἕως
τοῦ
δεῦρο
|
ὠμοῖς |
αἰκισμοῖς
περιβάλλουσιν.
διὸ
οἱ
τοιοῦτοι |
[3, 17 |
τοῦ
θεοῦ,
καθὼς
καὶ
αὐτὸς
|
ὡμολόγηκεν |
ἄλλως
μὴ
δύνασθαι
τὸ
ἀκριβὲς |
[3, 7 |
θεὸν
καὶ
πάντα
προνοίᾳ
διοικεῖσθαι
|
ὡμολόγησαν. |
Τὸν
οὖν
συνετὸν
ἀκροατὴν
καὶ |
[3, 4 |
συμμίγνυσθαι,
καί,
τὸ
ἀθεώτατον
καὶ
|
ὠμότατον |
πάντων,
σαρκῶν
ἀνθρωπίνων
ἐφάπτεσθαι
ἡμᾶς. |
[3, 27 |
ι´
καὶ
α´
καλανδῶν
Μαΐ
|
ων, |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
τότε
δεκαμήνου
ἀριθμουμένου· |
[3, 20 |
τε
Πειθὼ
καὶ
Ῥαμεσσῆ
καὶ
|
Ὤν, |
ἥτις
ἐστὶν
Ἡλίου
πόλις·
ὥστε |
[3, 24 |
οε´,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Θάρρα
|
ὢν |
ἐτῶν
ο´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Ναχὼρ
|
ὢν |
ἐτῶν
οε´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
πατριάρχης
ἡμῶν
ἐτέκνωσεν
τὸν
Ἰσαὰκ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρ´.
Γίνονται
οὖν
μέχρι |
[3, 24 |
τὸν
κατακλυσμὸν
εὐθέως
ὁ
Σὴμ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρ´
ἐτέκνωσεν
τὸν
Ἀρφαξάθ, |
[3, 24 |
προσηγορεύθησαν,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Φαλὲγ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
ρλβ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Σεροὺχ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
ρλε´,
ὁ
δὲ
Σαλὰ
ἐτέκνωσεν
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Ῥαγαῦ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλβ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς |
[3, 24 |
ρλ´,
τούτου
δὲ
υἱὸς
Ἕβερ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλδ´,
ἀφ'
οὗ
καὶ |
[3, 24 |
Ἀρφαξάθ,
Ἀρφαξὰθ
δὲ
ἐτέκνωσεν
Σαλὰ
|
ὢν |
ἐτῶν
ρλε´,
ὁ
δὲ
Σαλὰ |
[3, 24 |
Νῶε,
ὃς
ἐτέκνωσεν
τὸν
Σὴμ
|
ὢν |
ἐτῶν
φ´.
Ἐπὶ
τούτου
ἐγένετο |
[3, 4 |
λόγον
τῆς
ἀληθείας.
φρόνιμος>
γὰρ
|
ὢν |
ἡδέως
μωρῶν
ἀνέχῃ>
ἐπεί
τοι |
[3, 11 |
τῷ
παραβῆναι
τὸν
λαόν,
ἀγαθὸς
|
ὢν |
καὶ
οἰκτίρμων
ὁ
θεός,
μὴ |
[3, 15 |
καί
σε
ἐπιστῆσαι
μάλιστα
ἐξ
|
ὧν |
ἀναγινώσκεις
ἕως
τοῦ
δεῦρο,
ἵνα |
[3, 27 |
μαθεῖν,
ἐκ
τῶν
ἀναγραφῶν
εὑρήσει
|
ὧν |
ἀνέγραψεν
Χρύσερως
ὁ
νομεγκλάτωρ,
ἀπελεύθερος |
[3, 2 |
συγγράφοντας
αὐτοὺς
αὐτόπτας
γεγενῆσθαι
περὶ
|
ὧν |
διαβεβαιοῦνται,
ἢ
ἀκριβῶς
μεμαθηκέναι
ὑπὸ |
[3, 6 |
ἀδελφοκοιτίας
καὶ
ἀρρενοβασίας
ἐπιτελεῖσθαι,
ἐξ
|
ὧν |
διδασκαλιῶν
μεστὰς
βιβλιοθήκας
πεποιήκασιν,
εἰς |
[3, 11 |
ἄνομος
ἀπὸ
πασῶν
τῶν
ἀνομιῶν
|
ὧν |
ἐποίησεν
καὶ
φυλάξῃ
τὰς
ἐντολάς |
[3, 20 |
οἳ
καὶ
προπάτορες
ἡμῶν,
ἀφ'
|
ὧν |
καὶ
τὰς
ἱερὰς
βίβλους
ἔχομεν |
[3, 15 |
ἀνθρώπων
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
θεῶν,
|
ὧν |
καταγγέλλουσιν
εὐφώνως
μετὰ
τιμῶν
καὶ |
[3, 9 |
Ἀβραὰμ
καὶ
Ἰσαὰκ
καὶ
Ἰακώβ·
|
ὧν |
ὁ
θεὸς
μνησθεὶς
καὶ
ποιήσας |
[3, 8 |
ἀνθρωποβορία
παρ'
αὐτοῖς
εὑρίσκεται
δι'
|
ὧν |
συνέγραψαν
γραφῶν,
καὶ
πρώτους
γε |
[3, 19 |
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
τόμῳ
ἐδηλώσαμεν,
|
ὧν |
τὰ
ὀνόματά
ἐστιν
Σὴμ
καὶ |
[3, 27 |
χιλίαρχοι
ἢ
ἀγορανόμοι
ἔτεσιν
υξγ´,
|
ὧν |
τὰ
ὀνόματα
καταλέγειν
πολὺ
καὶ |
[3, 29 |
δὲ
χώρας
καὶ
πόλεις
ἀφ'
|
ὧν |
τὰς
προσωνυμίας
ἔσχον,
οὐκ
ἀναγκαῖον |
[3, 29 |
καὶ
ἡμέρας.
Ἔτι
δὲ
περὶ
|
ὧν |
φαμεν
χρόνων
συνᾴδει
καὶ
Βήρωσος, |
[3, 20 |
μῆνας
ι´.
Μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
Ὦρος |
ἔτη
λϚ
´,
μῆνας
πέντε. |
[3, 16 |
ξένε,
τις
ἡμῖν
ὑπόσχηται
θεὸς
|
ὡς, |
ἂν
ἐπιχειρήσωμεν
τὸ
β´>
τῇ |
[3, 7 |
προεδρία
τις
κειμένη
τοῖς
ζῶσιν
|
ὡς |
δεῖ,
τί
πλέον
ἐστὶν
εὐσεβεῖν; |
[3, 21 |
καὶ
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
Ἑβραίους,
|
ὡς |
δῆθεν
διὰ
λέπραν
ἐκβληθέντας
ἐκ |
[3, 6 |
γίνηται
ἐκ
τῶν
τοιούτων,
καὶ
|
ὡς |
δῆθεν
τοὺς
λυπουμένους
διὰ
τοιούτων |
[3, 11 |
θάνατον
τοῦ
ἀνόμου,
λέγει
κύριος,
|
ὡς |
ἐπιστρέψαι
ἀπὸ
τῆς
ὁδοῦ
τῆς |
[3, 7 |
τις
ἔστ'
αὐτόματος
ἢ
βραβεύεται
|
ὡς |
ἔτυχε·
ταῦτα
γὰρ
πάντα
κρίνουσιν |
[3, 20 |
δὲ
Μωσῆς
ὁδηγήσας
τοὺς
Ἰουδαίους,
|
ὡς |
ἔφθημεν
εἰρηκέναι,
ἐκβεβλημένους
ἀπὸ
γῆς |
[3, 27 |
ἀριθμουμένου·
τοῦ
οὖν
Κύρου
τελευτήσαντος,
|
ὡς |
ἔφθημεν
εἰρηκέναι,
ὀλυμπιάδι
ἑξηκοστῇ
καὶ |
[3, 29 |
ἀριθμὸς
τῶν
ἐτῶν
καὶ
ὀλυμπιάδων
|
ὡς |
ἔχει
τὴν
τάξιν,
ἐν
τοῖς |
[3, 16 |
ἕτεροι
δὲ
γενητὸν
φήσαντες
εἶπον
|
ὡς |
ἤδη
μυριάδας
ἐτῶν
πεντεκαίδεκα
ἐληλυθέναι |
[3, 29 |
περὶ
τοῦ
ναοῦ
ἐν
Ἱεροσολύμοις
|
ὡς |
ἠρημῶσθαι
ὑπὸ
τοῦ
Χαλδαίων
βασιλέως, |
[3, 23 |
οὖν
Φοινίκων
καὶ
Αἰγυπτίων
μαρτυρίας,
|
ὡς |
ἱστορήκασιν
περὶ
τῶν
καθ'
ἡμᾶς |
[3, 4 |
θεοσεβεῖς
καὶ
χριστιανοὺς
καλουμένους,
φασκόντων
|
ὡς |
κοινὰς
ἁπάντων
οὔσας
τὰς
γυναῖκας |
[3, 26 |
τῶν
δὲ
μεταξὺ
χρόνων
ἀμελεῖν,
|
ὡς |
μὴ
ἔχοντες
ἀποδεῖξαι,
θεοῦ
παρέχοντος |
[3, 6 |
ὄντως
πατέρα
ἀτιμάσῃ
τις
ἀγνοῶν
|
ὡς |
μὴ
πατέρα.
Ὁπόσα
τε
οἱ |
[3, 16 |
ἔμενε
τάδε
οὕτως
πάντα
χρόνον
|
ὡς |
νῦν
διακοσμεῖται,
καινὸν
ἀνευρίσκετό
ποτε |
[3, 19 |
καὶ
ἐν
ἑτέρῳ
λόγῳ
ἐδηλώσαμεν
|
ὡς |
Νῶε,
καταγγέλλων
τοῖς
τότε
ἀνθρώποις |
[3, 22 |
τῶν
Ἰουδαίων,
παρὰ
Τυρίοις
ἀναγέγραπται
|
ὡς |
ὁ
ναὸς
ᾠκοδόμηται,
καὶ
ἐν |
[3, 11 |
ἐπὶ
κύριον
τὸν
θεὸν
ὑμῶν,
|
ὡς |
ὁ
τρυγῶν
ἐπὶ
τὸν
κάρτελλον |
[3, 14 |
μόνον
ἡμᾶς
εὐνοεῖν
τοῖς
ὁμοφύλοις,
|
ὡς |
οἴονταί
τινες,
Ἠσαΐ
ας
ὁ |
[3, 29 |
οὔτε
μὴν
τὰ
καθ'
ἡμᾶς,
|
ὡς |
οἴονταί
τινες,
μυθώδη
καὶ
ψευδῆ |
[3, 20 |
οὗ
μέμνηται
οἱ
λοιποὶ
συγγραφεῖς
|
ὡς |
πάνυ
ἀρχαίου
τυγχάνοντος.
~Μαναιθὼς
δὲ |
[3, 6 |
οὐκ
ὄντα
πατέρα
τιμήσῃ
τις
|
ὡς |
πατέρα,
ἢ
τὸν
ὄντως
πατέρα |
[3, 26 |
εἰσὶν
ἐτῶν
οὔτε
δισμυρίαι
μυριάδες,
|
ὡς |
Πλάτων
ἔφη,
καὶ
ταῦτα
ἀπὸ |
[3, 18 |
δι'
αὐτῶν
ῥηθέντα.
~Πλάτων
γάρ,
|
ὡς |
προειρήκαμεν,
δηλώσας
κατακλυσμὸν
γεγενῆσθαι,
ἔφη |
[3, 7 |
ὁσίως
προεδρία,
καὶ
τοῖς
πονηροῖς
|
ὡς |
προσῆκ'
ἐπιθυμία·
χωρὶς
προνοίας
γίνεται |
[3, 4 |
ἀνθρωπίνων
ἐφάπτεσθαι
ἡμᾶς.
Ἀλλὰ
καὶ
|
ὡς |
προσφάτου
ὁδεύοντος
τοῦ
καθ'
ἡμᾶς |
[3, 17 |
ὁ
κόσμος
ἕως
τοῦ
δεῦρο,
|
ὡς |
συνέστηκε
τὰ
ἔτη,
εἰς
τὸ |
[3, 20 |
εἴκοσι
πέντε
καὶ
μῆνας
δ´,
|
ὡς |
ὑφῄρηται
Μαναιθώς.
Καὶ
μετὰ
τοῦτον |
[3, 15 |
ἀναγινώσκεις
ἕως
τοῦ
δεῦρο,
ἵνα
|
ὡς |
φιλομαθὴς
ἐγενήθης
ἕως
τοῦ
δεῦρο |
[3, 27 |
χρόνους.
Ἐκράτησαν
οὖν
Ῥωμαίων
ἐνιαύσιοι,
|
ὥς |
φαμεν,
ἔτεσιν
υξγ´.
Ἔπειτα
οὕτως |
[3, 8 |
Τραγῳδός,
κατακαύσας
τὴν
ἑαυτοῦ
χεῖρα,
|
ὥς |
φασιν,
νῦν
παρὰ
Ῥωμαίοις
θεὸς |
[3, 12 |
θέλημα
κυρίου
τοῦ
θεοῦ
ὑμῶν.
|
Ὡσαύτως |
καὶ
Ὠσηὲ
λέγει·
Φυλάσσεσθε
κρίμα |
[3, 12 |
τοῦ
θεοῦ
ὑμῶν.
Ὡσαύτως
καὶ
|
Ὠσηὲ |
λέγει·
Φυλάσσεσθε
κρίμα
καὶ
ἐγγίζετε |
[3, 14 |
μὴ
καυχᾶσθαι,
ἵνα
μὴ
ἀνθρωπάρεσκοι
|
ὦσιν. |
Μὴ
γνώτω
γάρ”
φησίν,
ἡ |
[3, 3 |
τὰ
ἑαυτῶν
δόγματα
ἄκυρα
ἐποίησαν,
|
ὥστε |
ἡ
δόξα
αὐτῶν
εἰς
ἀτιμίαν |
[3, 21 |
ἐξεληλυθέναι
αὐτοὺς
ἐκ
γῆς
Αἰγύπτου·
|
ὥστε |
καὶ
ἐκ
τούτων
τῶν
ἀναγραφῶν |
[3, 21 |
ναῷ,
τότε
ἐθεράπευον
πᾶσαν
νόσον
|
ὥστε |
καὶ
λεπρῶντας
καὶ
πάντα
μῶμον |
[3, 20 |
Ὤν,
ἥτις
ἐστὶν
Ἡλίου
πόλις·
|
ὥστε |
καὶ
τῶν
πόλεων
τῶν
τότε |
[3, 21 |
Ἕλληνας
οἱ
πλείους,
σαφές
ἐστιν.
|
Ὥστε |
ὁ
Μαναιθὼς
δύο
τάξεις
ἄκων |
[3, 19 |
τῶν
πηγῶν
τῆς
ἀβύσσου
βλυσάντων>
|
ὥστε |
τὸ
ὕδωρ
ὑψωθῆναι
ἐπάνω
παντὸς |
[3, 22 |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ὁ
ναὸς
ᾠκοδομήθη,
|
ὥστε |
τὸν
πάντα
χρόνον
γεγενῆσθαι
ἀπὸ |
[3, 15 |
ἡμῶν
οἱ
ὀφθαλμοὶ
καὶ
τὰ
|
ὦτα, |
γινόμενα
συμμέτοχα
τῶν
ἐκεῖ
φωνῶν |
[3, 2 |
ἕνα
εἶναι
θεόν;
τί
δὲ
|
ὠφέλησεν |
Ἄρατον
ἡ
σφαιρογραφία
τοῦ
κοσμικοῦ |
[3, 2 |
καὶ
ἀληθὲς
εἰρήκασιν;
ἢ
τί
|
ὠφέλησεν |
Εὐριπίδην
καὶ
Σοφοκλέα
ἢ
τοὺς |
[3, 2 |
συγγράφοντες
ἀέρα
δέρουσιν.
Τί
γὰρ
|
ὠφέλησεν |
Ὅμηρον
συγγράψαι
τὸν
Ἰλιακὸν
πόλεμον |
[3, 2 |
θάνατον
ἀπολαβεῖν
ἐλπίζων;
τί
δὲ
|
ὠφέλησεν |
Πλάτωνα
ἡ
κατ'
αὐτὸν
παιδεία, |
[3, 25 |
ἔτεσιν
λα´,
μετὰ
δὲ
τοῦτον
|
Ὠχὰς |
μῆνας
γ´,
μετὰ
δὲ
τοῦτον |