[1,22] κβʹ. Περὶ τῶν μετὰ τὴν ἔξοδον τοῦ ἁγίου Εὐσταθίου κατασταθέντων ἐν Ἀντιοχείᾳ ἐπισκόπων αἱρετικῶν. οὗτοι δὲ πρῶτον μὲν ἀντ´ αὐτοῦ χειροτονοῦσιν Εὐλάλιον. Τούτου δὲ ὀλίγον ἐπιβιώσαντος χρόνον, Εὐσέβιον μεταθεῖναι τὸν Παλαιστῖνον ἠθέλησαν. Ἐπειδὴ δὲ καὶ αὐτὸς ἔφυγε τὴν μετάθεσιν καὶ βασιλεὺς διεκώλυσεν, Εὐφρόνιον προεβάλοντο. Καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντος (ἐνιαυτὸν γὰρ καὶ μῆνας ὀλίγους μετὰ τὴν χειροτονίαν ἐβίω), Φλακίτῳ τῆς ἐκκλησίας ἐκείνης τὴν προεδρίαν παρέδοσαν. Πάντες δὲ ὁμοίως τὴν Ἀρείου λώβην εἶχον ἐγκεκρυμμένην. Διά τοι τοῦτο πλεῖστοι τῶν εὐσεβεῖν προαιρουμένων καὶ τῶν ἱερωμένων καὶ τῶν πολλῶν, τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς καταλελοιπότες συλλόγους, πρὸς ἑαυτοὺς συνηθροίζοντο. Εὐσταθιανοὺς δὲ τούτους ὠνόμαζον ἅπαντες, ἐπειδὴ μετὰ τὴν ἔξοδον τὴν ἐκείνου συνέστησαν. Τὸ μέντοι τρισάθλιον ἐκεῖνο γύναιον, νόσῳ χαλεπωτάτῃ καὶ μακροτάτῃ περιπεσόν, ἐξέφηνε τὴν ἐπιβουλὴν καὶ τὴν τραγῳδίαν ἐγύμνωσεν, οὐ δύο καὶ τρεῖς ἀλλὰ παμπόλλους τῶν ἱερέων τὰ τυρευθέντα διδάξασα. Ἔφη γὰρ ἐπὶ χρήμασι τὴν συκοφαντίαν ἐκείνην τετολμηκέναι, τὸν μέντοι ὅρκον μὴ πάμπαν εἶναι ψευδῆ· Εὐσταθίου γάρ τινος χαλκέως γεγενῆσθαι τὸ βρέφος. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν Ἀντιοχείᾳ παρὰ τῆς βελτίστης ἐτολμήθη συμμορίας.

[1,22] CHAPITRE XXII. Évêques hérétiques ordonnés à Antioche. ILS ordonnèrent d'abord Eulale en la place d'Eustate. Mais cet Eulale n'ayant survécu que fort peu de temps , ils tâchèrent de faire transférer Eusèbe de Césarée. Eusèbe ayant refusé d'être transféré, l'empereur même ayant défendu qu'il le fût, ils élurent Euphrone, qui n'ayant survécu qu'un an et quelques mois, eut Flaccille pour successeur. Tous ces évêques-là cachaient dans le fond de leur cœur, le poison de l'erreur d'Arius, ce qui fut cause que plusieurs tant du clergé, que du peuple qui avaient un zèle plus sincère et plus ardent que les autres, pour l'honneur de la religion, et pour la pureté de la foi, s'assemblèrent à part, et furent surnommés Eustatiens. Cette misérable femme qui avait prêté sa langue à la calomnie, étant tombée bientôt après dans une longue et dangereuse maladie, elle découvrit à plusieurs prêtres l'imposture, avoua qu'elle avait faussement accusé Eustate, et que néanmoins son serment n'était pas tout-à-fait faux, parce qu'en effet l'enfant était fils d'Eustate, serrurier.