>

Livre, Chap.
[16, 18]	ἄλλους ἐπελθόντες ἄρδην διελυμήναντο. εἶθ´	ὁ	Αἰλανίτης κόλπος καὶ ἡ Ναβαταίων,
[16, 9]	φρούριον καὶ κυνήγια πλείω· εἶτα	ὁ	Ἀντιφίλου λιμὴν καὶ οἱ ὑπὲρ
[16, 16]	δ´ εἴρηκε μεγέθη τριάκοντα πηχῶν	ὁ	Ἀρτεμίδωρος ἐλέφαντας καὶ ταύρους χειρουμένων,
[16, 6]	συμβεβηκότος, ἣν ἠλευθέρωσε τῶν ἑρπετῶν	ὁ	βασιλεύς, ἅμα καὶ διὰ τὰς
[16, 21]	τοῦ βασιλικοῦ γένους, ἔχει δ´	ὁ	βασιλεὺς ἐπίτροπον τῶν ἑταίρων τινὰ
[16, 26]	ἄλλῳ χρυσῷ ἐκπώματι. οὕτω δ´	ὁ	βασιλεύς ἐστι δημοτικὸς ὥστε πρὸς
[16, 20]	καὶ διότι ὁ σμάραγδος καὶ	ὁ	βήρυλλος ἐν τοῖς τοῦ χρυσίου
[16, 17]	ἐπιπεφυκέναι λέγεται. ~Νομαδικὸς μὲν οὖν	ὁ	βίος τῶν Τρωγλοδυτῶν, τυραννοῦνται δὲ
[16, 24]	πάλιν ἐκ τῆς Λευκῆς κώμης	ὁ	Γάλλος ἀναζεύξας τὴν στρατιὰν διὰ
[16, 23]	μὲν οὖν ἔστειλε τὴν στρατείαν	ὁ	Γάλλος. ἐξηπάτησε δ´ αὐτὸν ὁ
[16, 24]	αὕτη· μικρὰ δ´ ὅμως συνήργησεν.	ὁ	δ´ αἴτιος τούτων ὁ Συλλαῖος
[16, 14]	καὶ ποταμοὶ μέχρι τῆς κινναμωμοφόρου·	ὁ	δ´ ὁρίζων ταύτην ποταμὸς φέρει
[16, 23]	ἐμπορικοί, μήτι γε κατὰ θάλατταν·	ὁ	δ´ οὐκ ἔλαττον ὀγδοήκοντα ἐναυπηγήσατο
[16, 26]	δὲ δύο τῷ συμποσίῳ ἑκάστῳ.	ὁ	δὲ βασιλεὺς ἐν οἴκῳ μεγάλῳ
[16, 25]	μία δὲ καὶ γυνὴ πᾶσιν,	ὁ	δὲ φθάσας εἰσιὼν μίγνυται προθεὶς
[16, 14]	τοὺς ἐν βάθει τόπους· εἶθ´	ὁ	Ἐλέφας τὸ ὄρος ἐκκείμενον εἰς
[16, 25]	ζημία θάνατος· μοιχὸς δ´ ἐστὶν	ὁ	ἐξ ἄλλου γένους. θυγάτηρ δὲ
[16, 4]	στενά. μετὰ δὲ τὰς νήσους	ὁ	ἑξῆς πλοῦς ἐστιν ἐγκολπίζουσι παρὰ
[16, 1]	κατὰ Χαλδαίους, ἃ ποιεῖ παρεκχεόμενος	ὁ	Εὐφράτης, τῇ δὲ ἡ κατὰ
[16, 27]	Ἄραβας. ὁ μὲν οὖν Ζήνων	ὁ	ἡμέτερος μεταγράφει οὕτως „καὶ Σιδονίους
[16, 17]	πνέουσι (κατομβροῦνται γάρ) θέρος δ´	ὁ	λοιπὸς χρόνος. γυμνῆται δὲ καὶ
[16, 25]	μὴ ἐκείνῃ τὴν παραπλησίαν ἔχοι	ὁ	μέλλων προσιέναι· καὶ δὴ πάντων
[16, 24]	χώρας εἰρηνικῆς τε καὶ ἀγαθῆς·	ὁ	μὲν οὖν βασιλεὺς ἔφυγεν, ἡ
[16, 27]	τὴν γῆν, εἴτε τοὺς Ἄραβας.	ὁ	μὲν οὖν Ζήνων ὁ ἡμέτερος
[16, 9]	μετὰ δὲ τοὺς Κόνωνος βωμοὺς	ὁ	Μήλινος λιμήν· ὑπέρκειται δ´ αὐτοῦ
[16, 25]	ἕκαστοι. οἶνος δ´ ἐκ φοινίκων	ὁ	πλείων. ἀδελφοὶ τιμιώτεροι τῶν τέκνων·
[16, 27]	λέγει δὲ καὶ τοὺς Ἀρίμους	ὁ	ποιητής, οὕς φησι Ποσειδώνιος δέχεσθαι
[16, 7]	καὶ κυνῶν πλῆθος τῶν θαλαττίων	ὁ	πόρος· εἶθ´ οἱ Ταῦροι, δύο
[16, 25]	ἅπασι τοῖς συγγενέσι, κύριος δὲ	ὁ	πρεσβύτατος· μία δὲ καὶ γυνὴ
[16, 22]	χώρας ἰδιωμάτων. τοῦτον δ´ ἔπεμψεν	ὁ	Σεβαστὸς Καῖσαρ διαπειρασόμενον τῶν ἐθνῶν
[16, 25]	δὲ τοὺς γεωργοὺς παρ´ ὧν	ὁ	σῖτος εἰς τοὺς ἄλλους εἰσάγεται,
[16, 16]	ὥς φησιν οὗτος. ἃ δ´	ὁ	Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ
[16, 20]	ἀνατολάς. λέγεται δὲ καὶ διότι	ὁ	σμάραγδος καὶ ὁ βήρυλλος ἐν
[16, 15]	ὅπλῳ, καθάπερ καὶ τοῖς ὀδοῦσιν	ὁ	σύαγρος· ἔχει δὲ καὶ τύλους
[16, 24]	συνήργησεν. ὁ δ´ αἴτιος τούτων	ὁ	Συλλαῖος ἔτισε δίκας ἐν Ῥώμῃ,
[16, 7]	ἰχθυοφάγων γένη καὶ νομάδων· εἶθ´	ὁ	τῆς Σωτείρας λιμήν, ὃν ἐκ
[16, 23]	ὁ Γάλλος. ἐξηπάτησε δ´ αὐτὸν	ὁ	τῶν Ναβαταίων ἐπίτροπος Συλλαῖος, ὑποσχόμενος
[16, 18]	ὠνομασμένη. πλησίον δ´ αὐτῆς ἀκρωτήριον,	ὃ	διατείνει πρὸς τὴν Πέτραν τὴν
[16, 4]	νυνὶ στενά, ἀλλὰ προσπλεύσασιν ἀπωτέρω,	καθὸ	τὸ μὲν δίαρμά ἐστι τὸ
[16, 4]	τὴν Ἀσίαν ἐπελθὼν τὴν σύμπασαν·	διὸ	δὴ πολλαχοῦ Σεσώστριος χάρακες προσαγορεύονται,
[16, 25]	νυκτερεύει δὲ παρὰ τῷ πρεσβυτάτῳ·	διὸ	καὶ πάντες ἀδελφοὶ πάντων εἰσί·
[16, 26]	Ἡράκλειτός φησι νέκυες κοπρίων ἐκβλητότεροι.	διὸ	καὶ παρὰ τοὺς κοπρῶνας κατορύττουσι
[16, 7]	δεικνύντα τοῖς ζῴοις ὅμοιον· εἶτ´	ἄλλο	ὄρος ἱερὸν ἔχον τῆς Ἴσιδος,
[16, 9]	καὶ κυνήγιον τοῦ Κοράου καὶ	ἄλλο	φρούριον καὶ κυνήγια πλείω· εἶτα
[16, 12]	αὐτῶν τῆς σαρκός· ζῶσι δ´	ἀπὸ	ἀκρίδων, ἃς οἱ ἐαρινοὶ λίβες
[16, 15]	σχεδόν τι ὅσον τῷ ὕψει,	ἀπό	γε τοῦ ὑφ´ ἡμῶν ὁραθέντος·
[16, 9]	πλέον, ἔστι δ´ ὅτε καὶ	ἀπὸ	γῆς· πολὺ δ´ ἐστὶ παρ´
[16, 5]	Δειρὴν κολοβοὺς εἶναι τὰς βαλάνους.	ἀπὸ	δὲ Ἡρώων πόλεως πλέουσι κατὰ
[16, 8]	κατοικία τῶν αὐτῶν τούτων φυγάδων.	ἀπὸ	δὲ Μερόης ἐπὶ τήνδε τὴν
[16, 14]	τούτων ὑπέρκειται θήρα τῶν ἐλεφάντων.	ἀπὸ	δὲ τῆς Δειρῆς ἡ ἐφεξῆς
[16, 9]	αὐτοῖς πλῆθος τῶν ἀγρίων βοῶν·	ἀπὸ	δὲ τῆς τούτων καὶ τῶν
[16, 15]	κατὰ τὴν γνώριμον παραλίαν τὴν	ἀπὸ	Δειρῆς μέχρι Νότου κέρως, τὸ
[16, 9]	χρωμένων καλαμίνοις καὶ πεπυρακτωμένοις οἰστοῖς·	ἀπὸ	δένδρων δὲ τοξεύουσι τὰ θηρία
[16, 13]	ἐν σπηλαίοις ἢ μάνδραις στεγασταῖς	ἀπὸ	δοκῶν μὲν καὶ στρωτήρων τῶν
[16, 27]	τοὺς δὲ Ἀραμβούς· ὥσπερ δὲ	ἀπὸ	ἔθνους {ἑνὸς} ὑπολαμβάνειν ἐστὶν εἰς
[16, 2]	μυχοῦ τοῦ Ἀραβίου κόλπου, διότι	ἀπὸ	Ἡρώων πόλεως, ἥτις ἐστὶν {ἐν
[16, 4]	ὅπερ ἐστὶν ἐν δεξιᾷ ἀποπλέουσιν	ἀπὸ	Ἡρώων πόλεως, μέχρι μὲν Πτολεμαΐδος
[16, 10]	νομῆς· ἡ δ´ ἔφοδος αὐτῶν	ἀπὸ	θερινῶν τροπῶν μέχρι μέσου χειμῶνος.
[16, 18]	κόλποι τινὲς καὶ χώρα νομάδων	ἀπὸ	καμήλων ἐχόντων τὸν βίον· καὶ
[16, 11]	τῇ δὲ ἀριστερᾷ σπέρμα προχέουσιν	ἀπὸ	πήρας παρηρτημένης, καὶ τούτῳ δελεάσαντες
[16, 5]	τὴν Τρωγλοδυτικὴν πόλιν εἶναι Φιλωτέραν	ἀπὸ	τῆς ἀδελφῆς τοῦ δευτέρου Πτολεμαίου
[16, 19]	τά τε ἐπιχώρια καὶ τὰ	ἀπὸ	τῆς Αἰθιοπίας, πλέοντες ἐπ´ αὐτὰ
[16, 1]	~Ἀρχὴ δὲ τῆς Ἀραβίας	ἀπὸ	τῆς Βαβυλωνίας ἐστὶν ἡ Μαικήνη·
[16, 15]	δύο ὡς ἂν σπείρας δρακόντων	ἀπὸ	τῆς ῥάχεως μέχρι τῆς γαστρὸς
[16, 20]	γὰρ λέγειν τινὰς τὴν θάλατταν	ἀπὸ	τῆς χροιᾶς τῆς ἐμφαινομένης κατ´
[16, 4]	παρὰ τὴν Ἀραβίαν πλευρὸν ἀρχομένοις	ἀπὸ	τοῦ Αἰλανίτου μυχοῦ, καθάπερ οἱ
[16, 27]	καθάπερ οἱ τὴν ἐτυμολογίαν βιαζόμενοι	ἀπὸ	τοῦ εἰς τὴν ἔραν ἐμβαίνειν,
[16, 20]	τῆς ἐμφαινομένης κατ´ ἀνάκλασιν, εἴτε	ἀπὸ	τοῦ ἡλίου κατὰ κορυφὴν ὄντος
[16, 23]	πρὸς τῇ παλαιᾷ διώρυγι τῇ	ἀπὸ	τοῦ Νείλου. γνοὺς δὲ διεψευσμένος
[16, 18]	εἶθ´ ἑξῆς ἔστι νῆσος φωκῶν,	ἀπὸ	τοῦ πλήθους τῶν θηρίων τούτων
[16, 18]	καὶ ἀντικειμένους τοῖς Τρωγλοδύταις, ἀρξάμενος	ἀπὸ	τοῦ Ποσειδίου. φησὶ δὲ ἐνδοτέρω
[16, 24]	ἐκεῖθεν εἰς Ἑπτὰ φρέατα καλούμενα	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος· ἐντεῦθεν ἤδη δι´
[16, 6]	κόλπον ἡ Ὀφιώδης καλουμένη νῆσος	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος, ἣν ἠλευθέρωσε τῶν
[16, 7]	μεγάλων τινὲς σωθέντες τῶν ἡγεμόνων	ἀπὸ	τοῦ συμβεβηκότος οὕτως ἐκάλεσαν. μετὰ
[16, 10]	ὀστοῦν ἔχειν καὶ ἀκαμπές, καταπηδήσαντες	ἀπὸ	τῶν δένδρων ἀνατέμνουσιν αὐτό· τοὺς
[16, 10]	ἐλεφαντοφάγοι, τὴν θήραν ποιούμενοι τοιαύτην·	ἀπὸ	τῶν δένδρων ἰδόντες ἀγέλην διὰ
[16, 20]	ἡλίου κατὰ κορυφὴν ὄντος εἴτε	ἀπὸ	τῶν ὀρῶν ἐρυθραινομένων ἐκ τῆς
[16, 20]	λέγεται δ´ ὑπό τινων τὰ	ἀπὸ	τῶν στενῶν τοῦ Ἀραβίου κόλπου
[16, 22]	στενὸν ὄντα τελέως τὸν διείργοντα	ἀπὸ	τῶν Τρωγλοδυτῶν τοὺς Ἄραβας· προσοικειοῦσθαι
[16, 18]	διὰ γένους ἀποδεδειγμένοι δερματοφόροι, τροφὴν	ἀπὸ	τῶν φοινίκων ἔχοντες· κοιτάζονται δ´
[16, 8]	ὡς ἂν ἐπήλυδες· βασιλεύονται δ´	ὑπὸ	γυναικός, ὑφ´ ἥν ἐστι καὶ
[16, 10]	ὡς πρὸς μεσημβρίαν οἱ κυναμολγοί,	ὑπὸ	δὲ τῶν ἐντοπίων ἄγριοι καλούμενοι,
[16, 23]	ἀποβαλὼν (ὧν ἔνια καὶ αὔτανδρα)	ὑπὸ	δυσπλοίας, πολεμίου δ´ οὐδενός· τοῦτο
[16, 10]	τῆς πλησιοχώρου βόας Ἰνδικούς, εἴθ´	ὑπὸ	θηρίων ἐξελαυνομένους εἴτε σπάνει νομῆς·
[16, 24]	ἔθνους τοῦ Ῥαμμανιτῶν, οἳ ἦσαν	ὑπὸ	Ἰλασάρῳ. ἓξ μὲν οὖν ἡμέρας
[16, 9]	ἐστὶ τὰ χωρία· ταῖς δ´	ὑπὸ	κυνὸς ἐπιτολὴν ἡμέραις ὑπὸ κωνώπων
[16, 9]	δ´ ὑπὸ κυνὸς ἐπιτολὴν ἡμέραις	ὑπὸ	κωνώπων μεγάλων ἐξελαύνεται τὰ θηρία
[16, 20]	Πέρσης τις Ἐρύθρας, ἱπποφορβίου τινὸς	ὑπὸ	λεαίνης οἴστρῳ κατασχομένης ἐξελαθέντος μέχρι
[16, 24]	καταστῆναι κύριον ἁπάντων, ἀφανισθέντων ἐκείνων	ὑπὸ	λιμοῦ καὶ κόπου καὶ νόσων
[16, 12]	νομὰς δαψιλεῖς ἔχουσα, ἐκλειφθεῖσα δ´	ὑπὸ	πλήθους σκορπίων καὶ φαλαγγίων τῶν
[16, 24]	τοὺς δ´ ἄλλους ἀπέβαλεν, οὐχ	ὑπὸ	πολεμίων ἀλλὰ νόσων καὶ κόπων
[16, 21]	φοινικῶνα πέντε. βασιλεύεται μὲν οὖν	ὑπό	τινος ἀεὶ τῶν ἐκ τοῦ
[16, 20]	τε τῶν τόπων. λέγεται δ´	ὑπό	τινων τὰ ἀπὸ τῶν στενῶν
[16, 24]	πόλιν εἷλε καλουμένην Ἀσκᾶ συλληφθεῖσαν	ὑπὸ	τοῦ βασιλέως. ἐντεῦθεν εἰς Ἄθρουλα
[16, 9]	πλησίον, οἳ τῶν σπερμάτων ἐπιλιπόντων	ὑπὸ	τῶν ἀκροδρύων τρέφονται, σκευάζοντες παραπλησίως
[16, 27]	Ἄραβας οὕτω καλέσαντος, καθάπερ καὶ	ὑπὸ	τῶν ἄλλων ὠνομάζοντο κατ´ αὐτόν.
[16, 19]	Συρίας καὶ Μεσοποταμίας· καρούμενοι δ´	ὑπὸ	τῶν εὐωδιῶν αἴρουσι τὸν κάρον
[16, 17]	ὀπτωμένων καὶ ἄλλως πολλαχῶς σκευαζομένων	ὑπὸ	τῶν μαγείρων, οὓς καλοῦσιν ἀκαθάρτους·
[16, 14]	ῥίπτουσι τροφὴν τοῖς ἰχθύσιν, ἀναλαμβανομένους	ὑπὸ	τῶν πλημμυρίδων. τῶν δὲ νήσων
[16, 26]	αὐξήσαντι τιμαί. ὀλιγόδουλοι δ´ ὄντες	ὑπὸ	τῶν συγγενῶν διακονοῦνται τὸ πλέον
[16, 6]	ταύτης καὶ τὴν συναγωγήν, σιταρχούμενον	ὑπὸ	τῶν τῆς Αἰγύπτου βασιλέων. ~Μετὰ
[16, 7]	τοῦ πεμφθέντος ἐπὶ τὴν θήραν	ὑπὸ	Φιλαδέλφου, λάθρᾳ περιβαλομένου χερρονήσῳ τινὶ
[16, 13]	καὶ πόλεις ἄσημοι καὶ νησία	πρὸ	τῆς παραλίας· νομάδες δ´ οἱ
[16, 4]	ὧν σχεδίαις τὰ φορτία κομίζουσι	δεῦρο	κἀκεῖσε, καὶ λέγουσι ταῦτα στενά.
[16, 5]	τῶν ἄλλων. ~Φησὶ δ´ Ἀρτεμίδωρος	τὸ	ἀντικείμενον ἐκ τῆς Ἀραβίας ἀκρωτήριον
[16, 16]	καμηλοπαρδάλεις, οὐδὲν ὅμοιον ἔχουσαι παρδάλει·	τὸ	γὰρ ποικίλον τῆς χρόας νεβρίσι
[16, 20]	πολίτην παρά τινος Βόξου, {Πέρσου}	τὸ	γένος, ἱστορῆσαι διότι Πέρσης τις
[16, 18]	ἐντοπίων, ἃς καλοῦμεν Αἰθιοπικάς, ὧν	τὸ	δάκρυον καὶ ἰατρικῆς δυνάμεώς ἐστιν.
[16, 2]	τὴν διάβασιν τοῦ Ἀραβίου κόλπου,	τὸ	δὲ βασίλειον αὐτῶν Τάμνα καλεῖται·
[16, 15]	ἀπὸ Δειρῆς μέχρι Νότου κέρως,	τὸ	δὲ διάστημα οὐ γνώριμον. πληθύει
[16, 4]	ἐστίν· εἴρηται δὲ ἐπὶ πλέον.	τὸ	δὲ κατὰ τὴν Τρωγλοδυτικήν, ὅπερ
[16, 16]	κῆβοι λέοντος μὲν πρόσωπον ἔχοντες	τὸ	δὲ λοιπὸν σῶμα πάνθηρος, μέγεθος
[16, 8]	ἔχων μέρος μέν τι ἐκδίδωσι,	τὸ	δὲ πλέον συμβάλλει τῷ Νείλῳ·
[16, 19]	χρόαν, προσαλλόμενοι καὶ μέχρι λαγόνος,	τὸ	δῆγμα ἔχοντες ἀνήκεστον. διὰ δὲ
[16, 4]	ἓξ δὲ νῆσοι συνεχεῖς ἀλλήλαις	τὸ	δίαρμα ἐκπληροῦσαι στενοὺς τελέως διάπλους
[16, 26]	καὶ μέχρι τῶν βασιλέων διατείνειν	τὸ	ἔθος. συσσίτια δὲ ποιοῦνται κατὰ
[16, 9]	ῥιζοφάγοι καὶ ἕλειοι προσαγορευόμενοι διὰ	τὸ	ἐκ τοῦ παρακειμένου ῥιζοτομοῦντας ἕλους
[16, 16]	τάχος οἶμαι τοσοῦτον εἶναι περὶ	τὸ	ζῷον, ὅσον εἴρηκεν Ἀρτεμίδωρος ἀνυπέρβλητον
[16, 15]	διότι καὶ ἐλεφαντομάχον ἰδίως ἐστὶ	τὸ	ζῷον περὶ τῆς νομῆς, ὑποδῦνον
[16, 10]	στέλεχος ὑποκόπτουσιν· ἐπὰν οὖν προσιὸν	τὸ	θηρίον ἀποκλίνῃ πρὸς αὐτό, πεσόντος
[16, 25]	δὲ τῶν βασιλέων τινὸς θαυμαστὴ	τὸ	κάλλος, ἔχουσα ἀδελφοὺς πεντεκαίδεκα ἐρῶντας
[16, 25]	αὐταὶ καὶ τὴν κασίαν καὶ	τὸ	κιννάμωμον καὶ τὴν νάρδον φέρουσι·
[16, 4]	τὴν ἕω μέχρι πρὸς τὴν	τὸ	κιννάμωμον φέρουσαν, ὅσον πεντακισχιλίων σταδίων·
[16, 14]	Ψυγμοῦ λιμὴν μέγας καὶ ὕδρευμα	τὸ	κυνοκεφάλων καλούμενον, καὶ τελευταῖον ἀκρωτήριον
[16, 19]	δ´ ἐν τοῖς Σαβαίοις καὶ	τὸ	λάριμνον, εὐωδέστατον θυμίαμα. ἐκ δὲ
[16, 23]	μὲν δὴ τοῦθ´ ἁμάρτημα συνέβη	τὸ	μακρὰ κατασκευάσασθαι πλοῖα, μηδενὸς ὄντος
[16, 4]	στενά, ἀλλὰ προσπλεύσασιν ἀπωτέρω, καθὸ	τὸ	μὲν δίαρμά ἐστι τὸ μεταξὺ
[16, 4]	ἀφικνοῦνται. τοῦ δ´ Ἀραβίου κόλπου	τὸ	μὲν παρὰ τὴν Ἀραβίαν πλευρὸν
[16, 4]	καθὸ τὸ μὲν δίαρμά ἐστι	τὸ	μεταξὺ τῶν ἠπείρων διακοσίων που
[16, 14]	λιμένων ἀναγραφὰς οὐδὲ τόπων διὰ	τὸ	μηκέτι εἶναι γνώριμον ἐν δὲ
[16, 14]	τελευταῖον ἀκρωτήριον τῆς παραλίας ταύτης,	τὸ	Νότου κέρας. κάμψαντι δὲ τοῦτο
[16, 14]	βάθει τόπους· εἶθ´ ὁ Ἐλέφας	τὸ	ὄρος ἐκκείμενον εἰς θάλατταν, καὶ
[16, 27]	πρὸς ἄλληλα, καὶ διὰ {τοῦ}	το	παρακειμένοις ὀνόμασι κεκλῆσθαι, τοὺς μὲν
[16, 18]	εὔυδρον, τιμᾶσθαί τε κομιδῆ διὰ	τὸ	πᾶσαν τὴν κύκλῳ καυματηράν τε
[16, 7]	τέ πως τῇ Ἀραβίᾳ καὶ	τὸ	πέλαγος ταπεινὸν εἶναι σχεδόν τι
[16, 20]	παραλίαν, ἐπώνυμον δὲ ποιήσειεν ἑαυτοῦ	τὸ	πέλαγος. τοὺς δὲ Περσέως υἱὸν
[16, 24]	εἰς τοὺς ἄλλους, νυνὶ δὲ	τὸ	πλέον εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν τῷ
[16, 5]	ῥαχίαις ἐκτετράχυνται καὶ πνοιαῖς καταιγιζούσαις	τὸ	πλέον. ἐνταῦθα δὲ ἱδρῦσθαι Βερενίκην
[16, 9]	δένδρων δὲ τοξεύουσι τὰ θηρία	τὸ	πλέον, ἔστι δ´ ὅτε καὶ
[16, 26]	ὄντες ὑπὸ τῶν συγγενῶν διακονοῦνται	τὸ	πλέον ἢ ὑπ´ ἀλλήλων ἢ
[16, 18]	δ´ ἐπὶ δένδρων καλυβοποιησάμενοι διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν θηρίων. εἶθ´ ἑξῆς
[16, 19]	δερματίνοις πλοίοις· τοσαῦτα δ´ ἐστὶ	τὸ	πλῆθος ὥστ´ ἀντὶ φρυγάνων καὶ
[16, 22]	καταστρέφεσθαι· ἦν δέ τι καὶ	τὸ	πολυχρημάτους ἀκούειν ἐκ παντὸς χρόνου,
[16, 10]	πόλις Δάραδα καὶ κυνήγιον ἐλεφάντων	τὸ	πρὸς τῷ φρέατι καλούμενον· κατοικοῦσι
[16, 14]	Φιλίππου νῆσος, καθ´ ἣν ὑπέρκειται	τὸ	Πυθαγγέλου καλούμενον τῶν ἐλεφάντων κυνήγιον·
[16, 8]	Λατομίαι καλούμεναι· καὶ μετὰ ταῦτα	τὸ	Σαβαϊτικὸν στόμα λεγόμενον καὶ ἐν
[16, 10]	προσαναπαύεσθαι, προσιόντες ἐκ θατέρου μέρους	τὸ	στέλεχος ὑποκόπτουσιν· ἐπὰν οὖν προσιὸν
[16, 24]	ἐπιχωρίοις πάθεσι, τῶν μὲν περὶ	τὸ	στόμα τῶν δὲ περὶ τὰ
[16, 10]	ἀναστῆναι δὲ μὴ δυναμένου διὰ	τὸ	τὰ σκέλη διηνεκὲς ὀστοῦν ἔχειν
[16, 24]	ὑδρείων καὶ βοτανῶν. ἠναγκάσθη γοῦν	τό	τε θέρος καὶ τὸν χειμῶνα
[16, 10]	ἀνδρῶν συντελεῖται, τῶν μὲν κατεχόντων	τὸ	τόξον καὶ προβεβηκότων τοῖς ποσί,
[16, 10]	καὶ Σαβαί, πόλις εὐμεγέθης, εἶτα	τὸ	τοῦ Εὐμένους ἄλσος. ὑπέρκειται δὲ
[16, 16]	δοκεῖν συγκαθῆσθαι τῷ οὐραίῳ μέρει	τὸ	ὕψος βοὸς ἔχοντι, τὰ δὲ
[16, 1]	ἐπιβαλλομένης γῆς, ὅση δέξαιτ´ ἂν	τὸ	φυτόν, ὥστε φορητὴν γίνεσθαι πολλάκις,
[16, 15]	ὑφ´ ἡμῶν ὁραθέντος· οὐδὲ πύξῳ	τὸ	χρῶμα ἐμφερές, ἀλλ´ ἐλέφαντι μᾶλλον·
[16, 24]	Ἀρέτα γῆν συγγενοῦς τῷ Ὀβόδᾳ·	ἐδέξατο	μὲν οὖν αὐτὸν Ἀρέτας φιλικῶς
[16, 23]	πολεμίου δ´ οὐδενός· τοῦτο δ´	ἀπειργάσατο	ἡ τοῦ Συλλαίου κακία τοῦ
[16, 23]	ὁ δ´ οὐκ ἔλαττον ὀγδοήκοντα	ἐναυπηγήσατο	δίκροτα καὶ τριήρεις καὶ φασήλους
[16, 23]	τοῦ Νείλου. γνοὺς δὲ διεψευσμένος	ἐναυπηγήσατο	σκευαγωγὰ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα, οἷς
[16, 27]	ὕστερον πέμψαντας ὡς αὐτὸν πρέσβεις,	παρεσκευάζετο	πρὸς τὸν πόλεμον, ὥσπερ εἰρήκαμεν
[16, 27]	εὐδαιμονίας καὶ Ἀλέξανδρον ἄν τις	ποιήσαιτο	μάρτυρα τὸν διανοηθέντα, ὥς φασι,
[16, 21]	ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ ἡμῖν ἑταῖρος,	διηγεῖτο	θαυμάζων· εὑρεῖν γὰρ ἐπιδημοῦντας ἔφη
[16, 24]	ἔρημος τὰ πολλὰ ὡς ἀληθῶς,	ἐκαλεῖτο	δὲ Ἀραρηνή· βασιλεὺς δ´ ἦν
[16, 18]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπελθόντες ἄρδην	διελυμήναντο.	εἶθ´ ὁ Αἰλανίτης κόλπος καὶ
[16, 18]	δὲ Γαρινδαίων ἀνελόντων ἐκείνους δόλῳ·	ἐπέθεντο	γὰρ αὐτοῖς πενταετηρικήν τινα πανήγυριν
[16, 27]	ἐπιχειρήσεων ἦν, εἰ μὲν ἑκόντες	παραδέχοιντο	αὐτόν, εἰ δὲ μή, ὡς
[16, 27]	καθάπερ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων	ὠνομάζοντο	κατ´ αὐτόν. φησὶ δὲ ταῦτα
[16, 18]	ἡσυχίαν ἦσαν, ὕστερον δὲ σχεδίαις	ἐλῄζοντο	τοὺς ἐκ τῆς Αἰγύπτου πλέοντας·
[16, 24]	ἔπεσον τῶν δὲ Ῥωμαίων δύο·	ἐχρῶντο	γὰρ ἀπείρως τοῖς ὅπλοις ἀπόλεμοι
[16, 10]	πεσόντος τοῦ δένδρου πίπτει καὶ	αὐτό,	ἀναστῆναι δὲ μὴ δυναμένου διὰ
[16, 18]	χρυσοῦ καταφέρων, οὐκ ἴσασι δ´	αὐτὸ	κατεργάζεσθαι· καλοῦνται δὲ Δέβαι, οἱ
[16, 10]	προσιὸν τὸ θηρίον ἀποκλίνῃ πρὸς	αὐτό,	πεσόντος τοῦ δένδρου πίπτει καὶ
[16, 10]	καταπηδήσαντες ἀπὸ τῶν δένδρων ἀνατέμνουσιν	αὐτό·	τοὺς δὲ κυνηγοὺς οἱ νομάδες
[16, 23]	ὑπὸ δυσπλοίας, πολεμίου δ´ οὐδενός·	τοῦτο	δ´ ἀπειργάσατο ἡ τοῦ Συλλαίου
[16, 14]	λιβάνῳ καὶ σμύρναν καὶ κιννάμωμον·	τοῦτο	δὲ πλεονάζει μᾶλλον περὶ τοὺς
[16, 24]	τῶν κατὰ πόλεμον (κοινὸν δὲ	τοῦτο	πᾶσι τοῖς Ἀράβων βασιλεῦσιν) ἅπαντα
[16, 24]	διαφέρειν μηδὲν στρατοπέδου. ~Συνέβαινε δὲ	τοῦτο	τοῦ μὲν βασιλέως τοῦ Ὀβόδα
[16, 18]	Ποσειδίου. φησὶ δὲ ἐνδοτέρω κεῖσθαι	τοῦτο	τοῦ μυχοῦ· συνεχῆ δὲ τοῦ
[16, 14]	τὸ Νότου κέρας. κάμψαντι δὲ	τοῦτο	ὡς ἐπὶ μεσημβρίαν οὐκέτι, φησίν,
[16, 24]	αὐτῶν ἔπεσον τῶν δὲ Ῥωμαίων	δύο·	ἐχρῶντο γὰρ ἀπείρως τοῖς ὅπλοις
[16, 14]	ταύτῃ μέχρι τοῦ Πυθολάου ἀκρωτηρίου	δύο	λίμναι εἰσὶν εὐμεγέθεις· ἡ μὲν
[16, 5]	σκολιόν· προκεῖσθαι δὲ νήσους τρεῖς,	δύο	μὲν ἐλαίαις κατασκίους, μίαν δ´
[16, 24]	ἐπολιόρκει, λειψυδρίας δ´ οὔσης ἀπέστη·	δύο	μὲν οὖν ἡμερῶν ὁδὸν ἀπέσχε
[16, 7]	εἶναι σχεδόν τι καὶ ἐπὶ	δύο	ὀργυιάς, ποάζειν τε τὴν ἐπιφάνειαν
[16, 7]	ὁ πόρος· εἶθ´ οἱ Ταῦροι,	δύο	ὄρη τύπον τινὰ πόρρωθεν δεικνύντα
[16, 26]	κατὰ τρισκαίδεκα ἀνθρώπους, μουσουργοὶ δὲ	δύο	τῷ συμποσίῳ ἑκάστῳ. ὁ δὲ
[16, 15]	σύαγρος· ἔχει δὲ καὶ τύλους	δύο	ὡς ἂν σπείρας δρακόντων ἀπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/03/2009