HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Strabon, Geographica, livre XIII-1

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  1007 formes différentes pour 2292 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[13, 32]   τινες ἡμᾶς αἰτίαι πιστότεραι δι´  ἃς   τοῖς Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε τοὺς μὲν
[13, 3]   τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν τῆς Ἰωνικῆς,  διατριβὰς   δὲ λαβεῖν καὶ χρόνους μακροτέρους.
[13, 63]   ὅσον φαίνεται πλεύσας Ὀδυσσεύς.  ἐκβὰς   γὰρ εὐθὺς παρίστησι τὴν θυσίαν
[13, 36]   „λό„ χον ἤγομεν. φησὶ γὰρ  ὑποβάς   „λίην γὰρ νηῶν ἑκὰς „ἤλθομεν.
[13, 49]   μερῶν, ἐν οἷς πρῶτον τοὺς  Λέλεγας   ἱδρυμένους ποιητὴς πεποίηκεν. ~Εἴρηται
[13, 60]   κατοικιῶν δείκνυται. ~Μετὰ δὲ τοὺς  Λέλεγας   τὴν ἑξῆς παραλίαν ᾤκουν Κίλικες
[13, 50]   δὲ Σαφνιόεντα· ἔστι δὲ χείμαρρος  μέγας·   ἄξιον δὲ μνήμης πεποίηκεν ὀνομάζων
[13, 32]   Πρίαμος τῷ τοιούτῳ λόγῳ  μέγας   ἐκ μικροῦ γεγονὼς καὶ βασιλεὺς
[13, 7]   λέγονται Τρῶες „Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε  μέγας   κορυθαίολος Ἕκτωρ. εἶθ´ οἱ ὑπὸ
[13, 6]   δὲ τὸ Λεκτὸν ἀναχεῖται κόλπος  μέγας,   ὃν Ἴδη ποιεῖ πρὸς
[13, 34]   τῶν λεχθέντων πεδίων ἀπὸ θατέρου  μέγας   τις αὐχὴν τῶν εἰρημένων ἀγκώνων
[13, 27]   ὥστε μηδὲ κεραμωτὰς ἔχειν τὰς  στέγας·   Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς Γαλάτας περαιωθέντας
[13, 22]   καὶ ἀκρωτήριόν τι πρὸς Δαρδάνῳ  Γύγας·   ἐπίκειται δὲ τῷ στόματι τῆς
[13, 22]   ἀπὸ τῶν Σκυθῶν ἐπάνοδον τοὺς  νομάδας   παρασκευάζεσθαι διαβαίνειν ἐπ´ αὐτὸν κατὰ
[13, 53]   μὲν οὖν Ἀντήνορα καὶ τοὺς  παῖδας   μετὰ τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν εἰς
[13, 2]   διῃρημένους κατὰ δυναστείας εἰς ὀκτὼ  μερίδας   καὶ ἐννέα· τὸ δὲ
[13, 40]   ὑπὸ Ποσειδῶνος μεγαλορρημονήσαντα· τὰς δὲ  Λοκρίδας   πεμφθῆναι Περσῶν ἤδη κρατούντων συνέβη.
[13, 53]   „τι τίεσκε, τοὺς δὲ συνάρχοντας  Ἀντηνορίδας   καὶ αὐτὸν τὸν Ἀντήνορα διὰ
[13, 44]   ἀνιέναι ἐπὶ ἑξήκοντα καὶ ἑπτὰ  πόδας,   εἶτ´ εἰς τρία σχιζομένην ἴσον
[13, 7]   Μελάνιππον· δ´ ὄφρα μὲν  εἰλίποδας   βοῦς βόσκ´ ἐν Περκώτῃ. ὥστε
[13, 5]   Αἰγαῖον πέλαγος. πολλοὺς δ´ ἔχουσα  πρόποδας   Ἴδη καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα
[13, 5]   ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν ὀρθῶς. Τοὺς δὴ  πρόποδας   τοὺς ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα φράζων
[13, 51]   καλοῦσιν Ἀλεξάνδρειαν, ὅπου τὰς  θεὰς   κριθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ Πάριδος,
[13, 7]   τὸν Ἀχιλλέα τειχήρεις ὁρῶντες τοὺς  Ἰλιέας   κατ´ ἀρχάς, ἔξω ποιεῖσθαι τὸν
[13, 27]   γενομένην γυναῖκα, ἐφιλοφρονεῖτο πρὸς τοὺς  Ἰλιέας   Ἀλέξανδρος· δὲ Καῖσαρ
[13, 27]   τὴν οἰκείαν ἀπέπεμψε, τοὺς δ´  Ἰλιέας   παρεμυθήσατο πολλοῖς ἐπανορθώμασι. καθ´ ἡμᾶς
[13, 27]   ὢν καὶ τῆς πρὸς τοὺς  Ἰλιέας   συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια, ἐπερρώσθη
[13, 33]   δὲ Ἀλεξάνδρειαν· τοὺς μὲν οὖν  Κεβρηνιέας   συμμεῖναι τοῖς ἄλλοις ἐν τῇ
[13, 54]   καὶ διδάξας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ  βασιλέας   βιβλιοθήκης σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ
[13, 45]   οὖν τὴν Παλαίσκηψιν τῆς μὲν  Νέας   διέχειν πεντήκοντα σταδίους, τοῦ δὲ
[13, 16]   ἐστὶ τῆς λίθου. ἐντεῦθέν ἐστιν  Ἀριστέας   ποιητὴς τῶν Ἀριμασπείων καλουμένων
[13, 47]   καὶ Κολωναί, τῆς {Τενεδίων περ}  αίας   οὖσαι πρότερον, καὶ νῦν
[13, 34]   τῆς κατὰ {τούτους} τοὺς τόπους  Ἰδαίας   ὀρεινῆς δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι
[13, 51]   Ἀσπανεὺς τὸ ὑλοτόμιον τῆς  Ἰδαίας   ὕλης· ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται κατάγοντες
[13, 35]   ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ´ „ὅσον ἐς  Σκαιάς   τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν.
[13, 2]   περὶ Κύμην μέχρι Ἕρμου καὶ  Φωκαίας,   ἥπερ ἀρχὴ μὲν τῆς Ἰωνίας
[13, 67]   ἅγιον καὶ ἄντρον ὑπόνομον μέχρι  Παλαιᾶς.   ἔστι δ´ Παλαιὰ κατοικία
[13, 65]   χειμάρρων· τεθρύληται δὲ διὰ τὰς  παλαιὰς   ἱστορίας. ~Πόλεις δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι
[13, 65]   μᾶλλον γειτνιᾷ· διέχει δὲ τῆς  παλαιᾶς   Χρύσης εἴκοσι σταδίους, καὶ αὐτῆς
[13, 69]   Κάνη καὶ Κάναι. ~Μεταξὺ δὲ  Ἐλαίας   τε καὶ Πιτάνης καὶ Ἀταρνέως
[13, 44]   „Παλαισκήψεως καὶ Ἀχαιίου τῆς Τενεδίων  περαίας·   „ἐμβάλλει δὲ εἰς τὸν Αἴσηπον.
[13, 32]   τὸ Ἀχαίιον ἤδη τῆς Τενεδίων  περαίας   ὑπάρχον. ~Τοιούτων δὲ τῶν ἐπὶ
[13, 26]   εἰς αὐτὴν τὰς κύκλῳ πόλεις  ἀρχαίας   ἤδη κεκακωμένας, ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας
[13, 38]   ~Οὐδὲν δ´ ἴχνος σώζεται τῆς  ἀρχαίας   πόλεως. εἰκότως· ἅτε γὰρ ἐκπεπορθημένων
[13, 40]   γατρῶν εἶδος ἀρίστην, Κασσάνδρην, ἀνάεδνον.  βίας   δὲ οὐδὲ μέμνηται, οὐδ´ ὅτι
[13, 1]   δεῦρο ἀφωρίσθω τὰ περὶ τῆς  Φρυγίας   ἐπανιόντες δὲ πάλιν ἐπὶ τὴν
[13, 53]   οἱ δὲ περὶ Μαντίνειαν τῆς  Ἀρκαδίας   κτίσαι Καπύας, ἀπὸ Κάπυος θέμενον
[13, 33]   Δαρδανίαν. ὑπὸ δὲ ταύτῃ Κεβρηνία,  πεδιὰς   πλείστη, παράλληλός πως τῇ
[13, 59]   Μύνδου καὶ Βαργυλίων, καὶ τῆς  Πισιδίας   ἀποτεμέσθαι πολλήν. ὕστερον δ´ ἅμα
[13, 41]   ἂν δέξωνται, ἀπεραντολογοῦσιν, εἴθ´ {ἱκετ{  είας   ἑρμην} εύοντες {εἴ} τε φρένας.
[13, 48]   πρῶτος παρέδωκε Καλλῖνος τῆς  ἐλεγείας   ποιητής, ἠκολούθησαν δὲ πολλοί) χρησμὸς
[13, 1]   Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν τῆς  περιοδείας   τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ Τρῳὰς
[13, 7]   Θήβῃσιν, οὐκ οἴονται δεῖν ἐξ  εὐθείας   ἀκούειν, ἀλλὰ καθ´ ὑπερβατόν „ἀμφότεροι
[13, 34]   αὐχὴν τῶν εἰρημένων ἀγκώνων ἐπ´  εὐθείας,   ἀπὸ τοῦ νῦν Ἰλίου τὴν
[13, 6]   Βυζαντίου πλέουσι πρὸς νότον ἐπ´  εὐθείας   ἐστὶν πλοῦς, πρῶτον ἐπὶ
[13, 37]   διαστήματος, μὴ δεόμενος μηδὲν τῆς  ποδωκείας   τοῦ ἀσφαλοῦς χάριν· πέντε γὰρ
[13, 45]   δ´ ἑξῆς ἤδη τὰ τῆς  Ζελείας   ἐστὶ πεδία καὶ ὀροπέδια καλῶς
[13, 5]   Αἰολική. ἐντὸς μὲν οὖν τῆς  Ζελείας   καὶ τοῦ Λεκτοῦ πρῶτά ἐστιν
[13, 57]   τὸν τύραννον κηδείαν. ἦν δὲ  Ἑρμείας   εὐνοῦχος, τραπεζίτου τινὸς οἰκέτης· γενόμενος
[13, 27]   καὶ Ἀλέξανδρον· ἐκεῖνος γὰρ κατὰ  συγγενείας   ἀνανέωσιν ὥρμησε προνοεῖν αὐτῶν, ἅμα
[13, 27]   καὶ τῆς πρὸς τοὺς Ἰλιέας  συγγενείας   γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια, ἐπερρώσθη πρὸς
[13, 26]   ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ προσηγορευμένης  Ἀντιγονείας,   μεταβαλούσης δὲ τοὔνομα· ἔδοξε γὰρ
[13, 26]   ἀρχαίας ἤδη κεκακωμένας, ὅτε καὶ  Ἀλεξανδρείας   ἤδη ἐπεμελήθη, συνῳκισμένης μὲν ἤδη
[13, 25]   πόλις „μερόπων ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´  ὑπωρείας   ᾤκεον πολυπιδάκου Ἴδης. τοῦ δὲ
[13, 25]   πρῶτον μὲν τὸ ἐπὶ τὰς  ἀκρωρείας   ἁπλοῦν τι καὶ ἄγριον, δεδιότων
[13, 25]   αὐτοφυεῖς νεμομένων καρποὺς καὶ τὰς  ἀκρωρείας   κατεχόντων ἐν σπηλαίοις τισίν· „ἀλλὰ
[13, 25]   Πλάτων μετὰ τοὺς κατακλυσμοὺς τρία  πολιτείας   εἴδη συνίστασθαι· πρῶτον μὲν τὸ
[13, 25]   Πλάτων, τῆς μὲν πρώτης  πολιτείας   παράδειγμα τιθέντα τὸν τῶν Κυκλώπων
[13, 2]   τοῦ Καΐκου ποταμοῦ διῃρημένους κατὰ  δυναστείας   εἰς ὀκτὼ μερίδας καὶ
[13, 7]   Τρωσὶ γεγονέναι, διῃρημένην μὲν εἰς  δυναστείας   ἐννέα, ὑπὸ δὲ τῷ Πριάμῳ
[13, 60]   Καΐκου. διῄρηντο δ´ εἰς δύο  δυναστείας   οἱ Κίλικες, καθάπερ εἴπομεν, τήν
[13, 13]   ἐνταῦθα μὲν οὖν οὐδὲν ἱερὸν  Ἀδραστείας   δείκνυται, οὐδὲ δὴ Νεμέσεως, περὶ
[13, 7]   Τρῶες οἱ ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι  Ἀδραστείας,   δίχα μέντοι διῃρημένοι, οἱ μὲν
[13, 7]   Τρῳὰς καὶ ἐφεξῆς ἕως  Ἀδραστείας·   ἦρχον γὰρ αὐτῆς „υἷε δύω
[13, 13]   Νεμέσεως, περὶ δὲ Κύζικον ἔστιν  Ἀδραστείας   ἱερόν. Ἀντίμαχος δ´ οὕτω φησίν
[13, 13]   χώρα αὕτη Ἀδράστεια καὶ  Ἀδραστείας   πεδίον, κατὰ ἔθος τι οὕτω
[13, 11]   Γράνικος ῥεῖ τὰ πολλὰ δι´  Ἀδραστείας   πεδίου, ἐφ´ Ἀλέξανδρος τοὺς
[13, 65]   ἱερὸν ἐν ἄλσει, προστατούμενον μετὰ  ἁγιστείας   ὑπ´ Ἀντανδρίων, οἷς μᾶλλον γειτνιᾷ·
[13, 27]   μετὰ Φιμβρίου Ῥωμαῖοι λαβόντες ἐκ  πολιορκίας   ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ. συνεπέμφθη
[13, 42]   εἰς ἣν τύραννος κατέφυγε  Γλαυκίας,   ἀρὰς ἔθετο κατὰ τῶν τειχιούντων
[13, 27]   ὑπογραπτέον τοὺς τόπους ἀπὸ τῆς  παραλίας   ἀρξαμένους ἀφ´ ἧσπερ ἐλίπομεν. ~Ἔστι
[13, 8]   πᾶσαν μέχρι τῆς κατὰ Κύζικον  παραλίας   κατασχόντων καὶ πόλεις κτισάντων, οὐδ´
[13, 10]   καὶ Πριαπηνοὶ μέχρι καὶ τῆς  παραλίας.   περὶ μὲν οὖν τὴν Ζέλειαν
[13, 32]   ~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος τῆς  παραλίας   ταύτης ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου μέχρι
[13, 32]   μικρὸν δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ τῆς  παραλίας   ταύτης ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον ἤδη
[13, 1]   ἔστι δὲ Τρῳὰς πρώτη τῆς  παραλίας   ταύτης, ἧς τὸ πολυθρύλητον καίπερ
[13, 6]   μέσης τῆς Προποντίδος, ἔπειτα τῆς  παραλίας   τῆς Ἀσίας μέχρι Καρίας. ταύτην
[13, 53]   ἑτέροις διαφωνεῖ τοῖς μέχρι καὶ  Ἰταλίας   αὐτοῦ τὴν πλάνην λέγουσι καὶ
[13, 53]   δ´ εἰς Αἴγεσταν κατᾶραι τῆς  Σικελίας   σὺν Ἐλύμῳ Τρωὶ καὶ Ἔρυκα
[13, 43]   δὲ „Σκάμανδρος ἐπὶ δύσιν ἐκ  μιᾶς   πηγῆς· πᾶσαι δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν
[13, 27]   Φιμβρίας ὑπάτῳ Ὀυαλερίῳ Φλάκκῳ  ταμίας   προχειρισθέντι ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην· καταστασιάσας
[13, 69]   καὶ Περγάμου Τευθρανία ἐστί, διέχουσα  οὐδεμιᾶς   αὐτῶν ὑπὲρ ἑβδομήκοντα σταδίους ἐντὸς
[13, 67]   ἐστὶν Ἀρκεσίλαος ἐκ τῆς  Ἀκαδημίας,   Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως συσχολαστὴς παρὰ
[13, 66]   δ´ ἅμα τῶν τε ἐξ  Ἀκαδημίας   φιλοσόφων εἶναι καὶ δίκας λέγειν
[13, 57]   προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν  ξενίας   τε ἅμα καὶ πραγμάτων προσποιητῶν
[13, 34]   αὐτῷ, τεινόμενος δ´ ἕως τῆς  Κεβρηνίας   καὶ ἀποτελῶν τὸ Ε γράμμα
[13, 33]   ἀνήκουσαν ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου μέχρι  Κεβρηνίας·   τάφον τε γὰρ Ἀλεξάνδρου δείκνυσθαί
[13, 13]   Θήβης πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ  Μυγδονίας   πεδίον. φησὶ δὲ Καλλισθένης ἀπὸ
[13, 22]   ἠπείροις διοριζόντων τῶν τότε τὰς  ἡγεμονίας.   μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ
[13, 2]   Φωκαίας, ἥπερ ἀρχὴ μὲν τῆς  Ἰωνίας   ἐστὶ πέρας δὲ τῆς Αἰολίδος.
[13, 36]   τῶν δὲ τοὐναντίον τῆς ἀψυχίας·  ἀπονοίας   μέν, εἰ τοσοῦτον χρόνον ἀτείχιστον
[13, 36]   ἄν τινα τῶν μὲν τῆς  ἀπονοίας   τῶν δὲ τοὐναντίον τῆς ἀψυχίας·
[13, 70]   τοῦτό τε καὶ τὸ καλούμενον  Ἀπίας   πεδίον, ὑπέρκειται ἐν τῇ
[13, 59]   πρότερον εὐανδρησάντων, ὥστε καὶ τῆς  Καρίας   κατασχεῖν τῆς μέχρι Μύνδου καὶ
[13, 6]   τῆς παραλίας τῆς Ἀσίας μέχρι  Καρίας.   ταύτην δὴ φυλάττοντας χρὴ τὴν
[13, 27]   Μιθριδατικῷ πολέμῳ. συνεπέμφθη δὲ  Φιμβρίας   ὑπάτῳ Ὀυαλερίῳ Φλάκκῳ ταμίας προχειρισθέντι
[13, 30]   μνῆμα καὶ ἱερὸν Αἴαντος καὶ  ἀνδριάς,   ὃν ἄραντος Ἀντωνίου κομισθέντα εἰς
[13, 44]   τὸν Αἴσηπον. Ῥοδίος δὲ ἀπὸ  Κλεανδρίας   καὶ Γόρδου, διέχει τῆς
[13, 65]   τεθρύληται δὲ διὰ τὰς παλαιὰς  ἱστορίας.   ~Πόλεις δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι Ἄσσος
[13, 69]   ἐπὶ τοσοῦτον μέμνηται μόνον τῆς  ἱστορίας   ταύτης „ἀλλ´ οἷον τὸν Τηλεφίδην
[13, 7]   Περκώτῃ υἱὸς Ἱκετάονος ἐβουνόμει οὐκ  ἀλλοτρίας   οὐδ´ οὗτος βοῦς „πρῶτον δ´
[13, 27]   ἦν, ὅτε πρῶτον Ῥωμαῖοι τῆς  Ἀσίας   ἐπέβησαν καὶ ἐξέβαλον Ἀντίοχον τὸν
[13, 66]   ἄλλος καὶ εἰρηκὼς ὑπὲρ τῆς  Ἀσίας   ἐπὶ τῆς συγκλήτου καθ´ ὃν
[13, 6]   Προποντίδος, ἔπειτα τῆς παραλίας τῆς  Ἀσίας   μέχρι Καρίας. ταύτην δὴ φυλάττοντας
[13, 55]   ἐτιμήθη διαφερόντως, ταχθεὶς ἐπὶ τῆς  δικαιοδοσίας,   ἀφ´ ἧς οὐκ ἦν τῷ
[13, 65]   (ὥς φασι) τὴν πόλιν ἐκτικότων.  Μυσίας   δὲ {καὶ} Ἄστυρα τὴν πλησίον
[13, 3]   ἄμεινον περαιῶσαι τὸ πλέον τῆς  στρατιᾶς   εἰς Λέσβον καὶ κατασχεῖν αὐτήν·
[13, 27]   Βιθυνίαν αὐτὸς κατεστάθη κύριος τῆς  στρατιᾶς,   καὶ προελθὼν εἰς Ἴλιον, οὐ
[13, 54]   ἐν διώρυγί τινι· ὑπὸ δὲ  νοτίας   καὶ σητῶν κακωθέντα ὀψέ ποτε
[13, 32]   „Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´  „ἀγυιάς.   γὰρ χηρεία λειπανδρία τίς
[13, 38]   πάσχων κακῶς, ὕστερον δ´ ἐκ  μονομαχίας,   προκαλεσαμένου τοῦ Φρύνωνος, ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν
[13, 36]   ἀπονοίας τῶν δὲ τοὐναντίον τῆς  ἀψυχίας·   ἀπονοίας μέν, εἰ τοσοῦτον χρόνον
[13, 36]   ποιητὴς ἠφάνισεν, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν)  ἀψυχίας   δέ, εἰ γενομένου τοῦ τείχους
[13, 33]   δὲ Κεβρηνίαν διήκειν μέχρι τῆς  Σκηψίας,   ὅριον δ´ εἶναι τὸν Σκάμανδρον
[13, 36]   ἄστυδε νῦν „ἰέ„ ναι“ φησίν  „ἑκὰς   δ´ ἀπὸ τείχεός εἰμεν. παρατίθησι
[13, 36]   γὰρ ὑποβάς „λίην γὰρ νηῶν  ἑκὰς   „ἤλθομεν. ἐπί τε τὴν κατασκοπὴν
[13, 63]   ποιητὴς δὲ συζεύγνυσιν „ὃς Χρύσην  ἀμφιβέβηκας   Κίλλαν τε ζαθέην. ἐν δὲ
[13, 66]   ἐξ Ἀκαδημίας φιλοσόφων εἶναι καὶ  δίκας   λέγειν καὶ σοφιστεύειν τὰ ῥητορικά·
[13, 66]   καταλυθέντος δὲ τοῦ βασιλέως ἔτισε  δίκας   τοῖς ἀδικηθεῖσιν· ἐγκλημάτων γὰρ ἐπενεχθέντων
[13, 49]   ποιητὴς φαίνεται καὶ τοὺς  Κίλικας   διττοὺς ὄντας. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[13, 54]   γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος τελευτὴν  Σύλλας   ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην
[13, 27]   πόλεως. τοῦτον μὲν οὖν ἐπελθὼν  Σύλλας   κατέλυσε, καὶ τὸν Μιθριδάτην κατὰ
[13, 28]   ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα δὲ συνῆλθον  Σύλλας   τε Κορνήλιος τῶν Ῥωμαίων
[13, 25]   τῶν τόπων καὶ τῶν βίων  μεταβολάς.   ταύτας δὴ τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν
[13, 35]   ἀλλ´ „ὅσον ἐς Σκαιάς τε  πύλας   καὶ φηγὸν ἵκανεν. ~Καὶ μὴν
[13, 36]   πόλινδε „ἂψ ἀναχωρήσουσι. καὶ  Πολυδάμας   „ἀμφὶ μάλα „φράζεσθε, φίλοι· κέλομαι
[13, 32]   ἐκπίπτει· τάχα δὲ λανθάνουσί τινες  ἡμᾶς   αἰτίαι πιστότεραι δι´ ἃς τοῖς
[13, 27]   Ἰλιέας παρεμυθήσατο πολλοῖς ἐπανορθώμασι. καθ´  ἡμᾶς   μέντοι Καῖσαρ θεὸς πολὺ
[13, 52]   ἧττον ἐκαλοῦντο βασιλεῖς, ἔχοντές τινας  τιμάς·   εἶτ´ εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε
[13, 49]   τῶν Μιτυληναίων ἐστὶν αἰγιαλός,  κώμας   τινὰς ἔχων τῶν κατὰ τὴν
[13, 68]   ὠνομάζετο, νῦν Κάνην καὶ  Κάνας   λέγουσι. κύκλῳ δὲ περὶ τὸ
[13, 46]   δὴ καὶ δύο καλοῦσι  Καλύδνας,   κειμένας κατὰ τὸν ἐπὶ Λεκτὸν
[13, 48]   οἱ Ξυπετεῶνες λέγεται, Τεύκρους δὲ  μηδένας   ἐλθεῖν ἐκ τῆς Κρήτης. τῆς
[13, 46]   καὶ δύο καλοῦσι Καλύδνας,  κειμένας   κατὰ τὸν ἐπὶ Λεκτὸν πλοῦν·
[13, 6]   αὐτοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς γραμμῆς  κειμένας   ὥσπερ τινὸς μεσημβρινῆς. ~Ἐκ δὴ
[13, 46]   σταδίων καὶ πόλιν Αἰολίδα καὶ  λιμένας   δύο καὶ ἱερὸν τοῦ Σμινθέως
[13, 67]   Πιτάνη πόλις Αἰολική, δύο ἔχουσα  λιμένας,   καὶ παραρρέων αὐτὴν ποταμὸς
[13, 70]   Εὐριπίδης τὸν Μαρσύαν φησί „τὰς  διωνομασμένας   „ναίειν Κελαινὰς ἐσχάτοις Ἴδης τόποις.
[13, 67]   τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται, πλίνθους  πηγνυμένας   καὶ ἐπιπλεούσας. μετὰ δὲ τὴν
[13, 26]   τὰς κύκλῳ πόλεις ἀρχαίας ἤδη  κεκακωμένας,   ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη ἐπεμελήθη,
[13, 14]   ὄφεις· φασὶ δ´ αὐτῶν τοὺς  ἄρρενας   τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι συνεχῶς
[13, 41]   είας ἑρμην} εύοντες {εἴ} τε  φρένας.   πολλὰ δὲ τῶν ἀρχαίων τῆς
[13, 69]   φωράσαντος τὴν ἐξ Ἡρακλέους φθοράν·  Ἀθηνᾶς   δὲ προνοίᾳ τὴν λάρνακα περαιωθεῖσαν
[13, 54]   τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην τὰς  Ἀθήνας   ἑλών, δεῦρο δὲ κομισθεῖσαν Τυραννίων
[13, 26]   φασι τὸ ἱερὸν ἔχουσαν τῆς  Ἀθηνᾶς   μικρὸν καὶ εὐτελές, Ἀλέξανδρον δὲ
[13, 41]   πολλὰ δὲ τῶν ἀρχαίων τῆς  Ἀθηνᾶς   ξοάνων καθήμενα δείκνυται, καθάπερ ἐν
[13, 59]   τοῖς περιοίκοις, τὴν ἱέρειαν τῆς  Ἀθηνᾶς   πώγωνα ἴσχειν· τρὶς δὲ συμβῆναι
[13, 40]   ἐν τῇ ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν  Ἀθηνᾶς   συνέβη κατὰ τοιαύτην αἰτίαν,
[13, 41]   τίθενται τεκμήρια, οἷον ὅτι τῆς  Ἀθηνᾶς   τὸ ξόανον νῦν μὲν ἑστηκὸς
[13, 70]   Μαρσύαν φησί „τὰς διωνομασμένας „ναίειν  Κελαινὰς   ἐσχάτοις Ἴδης τόποις. πολὺ γὰρ
[13, 44]   τὴν „καλὴν πεύκην χωρίων ἐπὶ  Μελαινὰς   κώμην ἰοῦσι καὶ „τὸ Ἀσκληπίειον,
[13, 6]   τῶν ἑξῆς, κἂν λέγωμεν κόλπους  τινὰς   ἐν τῇ παραλίᾳ, τάς τε
[13, 49]   τῶν Μιτυληναίων ἐστὶν αἰγιαλός, κώμας  τινὰς   ἔχων τῶν κατὰ τὴν ἤπειρον
[13, 52]   οὐδὲν ἧττον ἐκαλοῦντο βασιλεῖς, ἔχοντές  τινας   τιμάς· εἶτ´ εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[13, 69]   οὔτε γὰρ τοὺς Κητείους ἴσμεν  οὕστινας   δέξασθαι δεῖ, οὔτε τὸ „γυναίων
[13, 52]   τὸ μετεωρότατον τῆς Ἴδης ἐγγὺς  Πολίχνας·   ἐκαλεῖτο δὲ τότε Σκῆψις, εἴτ´
[13, 45]   δεξιᾷ δὲ τοῦ Αἰσήπου μεταξὺ  Πολίχνας   τε καὶ Παλαισκήψεως Νέα
[13, 34]   Τρωικὸν λέγεται, καὶ τοὺς πλείστους  ἀγῶνας   ποιητὴς ἐνταῦθα ἀποδίδωσι· πλατύτερον
[13, 34]   τόπους Ἰδαίας ὀρεινῆς δύο φησὶν  ἀγκῶνας   ἐκτείνεσθαι πρὸς θάλατταν, τὸν μὲν
[13, 34]   Ε γράμμα πρὸς τοὺς ἑκατέρωθεν  ἀγκῶνας.   ~Ὑπὲρ δὲ τούτου μικρὸν
[13, 19]   ἐν τῇ Ἐρυθραίᾳ φησὶ λέγεσθαι  Κολωνὰς   καὶ ἐν τῇ Φωκίδι καὶ
[13, 54]   ὧν ἴσμεν συναγαγὼν βιβλία καὶ  διδάξας   τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας βιβλιοθήκης
[13, 11]   ἐφ´ Ἀλέξανδρος τοὺς Δαρείου  σατράπας   ἀνὰ κράτος ἐνίκησε συμβαλών, καὶ
[13, 64]   τις καλεῖται πορνοπίων, οὕτω τοὺς  πάρνοπας   καλούντων Βοιωτῶν, καὶ θυσία συντελεῖται
[13, 64]   τῶν παρνόπων, οὓς οἱ Οἰταῖοι  κόρνοπας   λέγουσι, κορνοπίωνα τιμᾶσθαι παρ´ ἐκείνοις
[13, 19]   καὶ Λεοντέα. ἐντεῦθεν δὲ μετήνεγκεν  Ἀγρίππας   τὸν πεπτωκότα λέοντα, Λυσίππου ἔργον·
[13, 42]   ἣν τύραννος κατέφυγε Γλαυκίας,  ἀρὰς   ἔθετο κατὰ τῶν τειχιούντων πάλιν
[13, 58]   ἦν Λελέγων, οὓς τινὲς μὲν  Κᾶρας   ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ χωρίζει „πρὸς
[13, 40]   οὐχ Ὁμηρικά· οὐδὲ γὰρ τῆς  Κασάνδρας   φθορὰν οἶδεν Ὅμηρος, ἀλλ´ ὅτι
[13, 2]   ἀρχὴ μὲν τῆς Ἰωνίας ἐστὶ  πέρας   δὲ τῆς Αἰολίδος. τοιούτων δὲ
[13, 63]   θυσίαν τῷ θεῷ καὶ τῆς  ἑσπέρας   ἐπιλαβούσης μένει αὐτόθι, πρωὶ δὲ
[13, 69]   δ´ οὖν ὅτι καὶ  Τεύθρας   καὶ Τήλεφος ἐβασίλευσαν τῆς
[13, 69]   ἐντὸς τοῦ Καΐκου, καὶ  Τεύθρας   Κιλίκων καὶ Μυσῶν ἱστόρηται βασιλεύς.
[13, 6]   ἐν τῇ παραλίᾳ, τάς τε  ἄκρας   δεῖ νοεῖν τὰς ποιούσας αὐτοὺς
[13, 51]   τοῦ στόματός ἐστιν ἀπὸ τῆς  ἄκρας   ἐπὶ τὴν ἄκραν δίαρμα ἑκατὸν
[13, 51]   κλειόμενον ὑπὸ ταύτης τε τῆς  ἄκρας   ἐφ´ τὰ Γάργαρα, καὶ
[13, 51]   τοῦ κόλπου καὶ τῆς Πυρρᾶς  ἄκρας   τε Κισθήνη ἐστὶ πόλις
[13, 68]   Ἀργινουσσῶν διήκει καὶ τῆς ὑπερκειμένης  ἄκρας,   ἣν Αἶγά τινες ὀνομάζουσιν ὁμωνύμως
[13, 51]   κεῖται δὲ τὰ Γάργαρα ἐπ´  ἄκρας   ποιούσης τὸν ἰδίως Ἀδραμυττηνὸν καλούμενον
[13, 51]   τὰ Γάργαρα, καὶ τῆς Πυρρᾶς  ἄκρας   προσαγορευομένης ἐφ´ καὶ ἀφροδίσιον
[13, 25]   καὶ βίων καὶ πολιτειῶν ὑπογράφειν  διαφοράς.   ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ ἄλλοτε
[13, 25]   τῇ θαλάττῃ πλείους ἂν ὑπογράφοι  διαφορὰς   πολιτειῶν καὶ ἠθῶν, καθάπερ τῶν
[13, 25]   βίων μεταβολάς. ταύτας δὴ τὰς  διαφορὰς   ὑπογράφειν φησὶ τὸν ποιητὴν
[13, 42]   τόπον ἐκεῖνον, εἴτε διὰ τὰς  συμφορὰς   εἴτε καὶ καταρασαμένου τοῦ Ἀγαμέμνονος
[13, 22]   καὶ Ἄβυδος τῆς αὐτῆς  συμφορᾶς·   ἐνέπρησε δὲ πυθόμενος μετὰ τὴν
[13, 51]   δὲ τοῦ κόλπου καὶ τῆς  Πυρρᾶς   ἄκρας τε Κισθήνη ἐστὶ
[13, 51]   τὰ Γάργαρα, καὶ τῆς  Πυρρᾶς   ἄκρας προσαγορευομένης ἐφ´ καὶ
[13, 53]   Ἰλίου παρδαλέαν φησὶ πρὸ τῆς  θύρας   τοῦ Ἀντήνορος προτεθῆναι σύμβολον τοῦ
[13, 23]   ~Ὑπέρκειται δὲ τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν  χώρας   ἐν τῇ Τρῳάδι τὰ Ἄστυρα,
[13, 33]   ὃν εἰκὸς εἶναι ἐπώνυμον τῆς  χώρας   καὶ πόλεως, ὅπερ πιθανώτερον·
[13, 69]   καὶ Τήλεφος ἐβασίλευσαν τῆς  χώρας   τῆς περὶ τὴν Τευθρανίαν καὶ
[13, 27]   ταμίας προχειρισθέντι ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην·  καταστασιάσας   δὲ καὶ ἀνελὼν τὸν ὕπατον
[13, 34]   Σιμόεις, μὲν τῷ Σιγείῳ  πλησιάσας   δὲ τῷ Ῥοιτείῳ, μικρὸν
[13, 36]   (ἢ οὐδ´ ἐγένετο, δὲ  πλάσας   ποιητὴς ἠφάνισεν, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν)
[13, 7]   Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον. καὶ „Λυρνησσὸν  διαπορθήσας   καὶ τείχεα Θήβης. Ἐκ μὲν
[13, 61]   Μύνητος τὴν Λυρνησσόν· ἐπειδὴ „Λυρνησσὸν  διαπορθήσας   καὶ τείχεα „Θήβης“ τόν τε
[13, 27]   γοῦν Δημήτριος Σκήψιος, μειράκιον  ἐπιδημήσας   εἰς τὴν πόλιν κατ´ ἐκείνους
[13, 54]   παρέδωκεν· δ´ εἰς Σκῆψιν  κομίσας   τοῖς μετ´ αὐτὸν παρέδωκεν, ἰδιώταις
[13, 44]   καλῆς πεύκης Ἄτταλος πρῶτος  βασιλεύσας   οὕτως γράφει· τὴν μὲν περίμετρον
[13, 38]   εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων,  πλεύσας   ἐπὶ τὸν Φρύνωνα στρατηγὸν διεπολέμει
[13, 63]   ἐστὶν ἡμερήσιός πως, ὅσον φαίνεται  πλεύσας   Ὀδυσσεύς. ἐκβὰς γὰρ εὐθὺς
[13, 54]   γραμματικὸς διεχειρίσατο φιλαριστοτέλης ὤν,  θεραπεύσας   τὸν ἐπὶ τῆς βιβλιοθήκης, καὶ
[13, 55]   καὶ ἐχρημάτιζε Χαλκηδόνιος· Μιθριδάτην δὲ  θεραπεύσας   τὸν Εὐπάτορα συναπῆρεν εἰς τὸν
[13, 67]   ἀργυρώματα ἐκμάττεται, πλίνθους πηγνυμένας καὶ  ἐπιπλεούσας.   μετὰ δὲ τὴν Πιτάνην
[13, 6]   τε ἄκρας δεῖ νοεῖν τὰς  ποιούσας   αὐτοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς γραμμῆς
[13, 25]   τὰ κάτω μέρη τὰς τότε  συμβαινούσας   ὑπολαμβάνω καὶ βίων καὶ πολιτειῶν
[13, 27]   θεὸς πολὺ πλέον αὐτῶν προὐνόησε  ζηλώσας   ἅμα καὶ Ἀλέξανδρον· ἐκεῖνος γὰρ
[13, 54]   ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος βιβλιοθήκην  τὰς   Ἀθήνας ἑλών, δεῦρο δὲ κομισθεῖσαν
[13, 25]   συνίστασθαι· πρῶτον μὲν τὸ ἐπὶ  τὰς   ἀκρωρείας ἁπλοῦν τι καὶ ἄγριον,
[13, 25]   βίον, αὐτοφυεῖς νεμομένων καρποὺς καὶ  τὰς   ἀκρωρείας κατεχόντων ἐν σπηλαίοις τισίν·
[13, 33]   Σκῆψιν τόπων, τῇ δ´ ἐπὶ  τὰς   ἄρκτους μέχρι τῶν κατὰ Ζέλειαν
[13, 40]   ἀπολέσθαι δὲ ὑπὸ Ποσειδῶνος μεγαλορρημονήσαντα·  τὰς   δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι Περσῶν ἤδη
[13, 25]   ἐνταῦθα συμμεῖναι κατὰ Κροῖσον μάλιστα.  τὰς   δὴ τοιαύτας μεταβάσεις εἰς τὰ
[13, 25]   τῶν βίων μεταβολάς. ταύτας δὴ  τὰς   διαφορὰς ὑπογράφειν φησὶ τὸν ποιητὴν
[13, 70]   ὡς Εὐριπίδης τὸν Μαρσύαν φησί  „τὰς   διωνομασμένας „ναίειν Κελαινὰς ἐσχάτοις Ἴδης
[13, 59]   γένος, τῶν δ´ ὀκτὼ πόλεων  τὰς   ἓξ Μαύσωλος εἰς μίαν τὴν
[13, 22]   ταῖς ἠπείροις διοριζόντων τῶν τότε  τὰς   ἡγεμονίας. μὲν οὖν Ἄβυδος
[13, 51]   ὄρος καλοῦσιν Ἀλεξάνδρειαν, ὅπου  τὰς   θεὰς κριθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ
[13, 26]   σταδίων, συνῴκισέ τε εἰς αὐτὴν  τὰς   κύκλῳ πόλεις ἀρχαίας ἤδη κεκακωμένας,
[13, 65]   ποταμῶν χειμάρρων· τεθρύληται δὲ διὰ  τὰς   παλαιὰς ἱστορίας. ~Πόλεις δ´ εἰσὶν
[13, 67]   φασὶ δ´ ἐν τῇ Πιτάνῃ  τὰς   πλίνθους ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς ὕδασι,
[13, 6]   τάς τε ἄκρας δεῖ νοεῖν  τὰς   ποιούσας αὐτοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[13, 27]   κατοικίαν ὥστε μηδὲ κεραμωτὰς ἔχειν  τὰς   στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς Γαλάτας
[13, 42]   τὸν τόπον ἐκεῖνον, εἴτε διὰ  τὰς   συμφορὰς εἴτε καὶ καταρασαμένου τοῦ
[13, 6]   κόλπους τινὰς ἐν τῇ παραλίᾳ,  τάς   τε ἄκρας δεῖ νοεῖν τὰς
[13, 25]   μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω μέρη  τὰς   τότε συμβαινούσας ὑπολαμβάνω καὶ βίων
[13, 25]   ἐπὶ τὸ κρεῖττον μετάστασιν, παρὰ  τὰς   τῶν τόπων καὶ τῶν βίων
[13, 27]   τὰς στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς  Γαλάτας   περαιωθέντας ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀναβῆναι
[13, 3]   διατρῖψαι πολὺν χρόνον, ὕστερον δὲ  διαβάντας   κτίσαι τὴν Κύμην τὴν Φρικωνίδα
[13, 1]   διαιτᾶν καὶ τὰ τῶν ἄλλων  ὑπογράψαντας   πρότερον ἐν κεφαλαίῳ τὴν τῶν
[13, 27]   στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ τοὺς Γαλάτας  περαιωθέντας   ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀναβῆναι μὲν
[13, 3]   καὶ Μαλαόν, καὶ αὐτοὺς ἀπογόνους  ὄντας   Ἀγαμέμνονος, συναγαγεῖν μὲν τὴν στρατιὰν
[13, 49]   φαίνεται καὶ τοὺς Κίλικας διττοὺς  ὄντας.   ἐνταῦθα δὲ καὶ τῶν
[13, 14]   μὲν τὸ πελίωμα εἰς ἑαυτοὺς  μεταφέροντας,   εἶτα καὶ τὴν φλεγμονὴν παύοντας
[13, 6]   Ἀσίας μέχρι Καρίας. ταύτην δὴ  φυλάττοντας   χρὴ τὴν ὑπόθεσιν ἀκούειν τῶν
[13, 14]   μεταφέροντας, εἶτα καὶ τὴν φλεγμονὴν  παύοντας   καὶ τὸν πόνον. μυθεύουσι δὲ
[13, 48]   προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´ Ποντικὸς  πληθύοντάς   φησι τοὺς μύας περὶ τὸ
[13, 34]   δ´ ἐν τῷ πεδίῳ, τοσοῦτον  ἀπέχοντας   τῆς θαλάττης ὅσον τὸ νῦν
[13, 53]   οὔ „τι τίεσκε, τοὺς δὲ  συνάρχοντας   Ἀντηνορίδας καὶ αὐτὸν τὸν Ἀντήνορα
[13, 34]   εὐθὺ Ῥοιτείου τὸν δὲ Σιγείου,  ποιοῦντας   ἐξ ἀμφοῖν γραμμὴν ἡμικυκλιώδη· τελευτᾶν
[13, 45]   ἕτοιμον πρὸς ἔλεγχον ἅπαξ ἤδη  ἀποτετολμηκότας.   ταῦτα μὲν οὖν ἔνστασιν ἔχει
[13, 31]   καὶ τυφλὸν στόμα τε καὶ  λιμνοθαλάττας   καὶ ἕλη ποιοῦσι. κατὰ δὲ
[13, 25]   κατὰ Κροῖσον μάλιστα. τὰς δὴ  τοιαύτας   μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω μέρη
[13, 25]   τόπων καὶ τῶν βίων μεταβολάς.  ταύτας   δὴ τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν φησὶ
[13, 27]   ἰδεῖν τὴν κατοικίαν ὥστε μηδὲ  κεραμωτὰς   ἔχειν τὰς στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ
[13, 32]   ἐάσωμεν ταῦτα· εἰς γὰρ μύθων  ἀνασκευὰς   ἐκπίπτει· τάχα δὲ λανθάνουσί τινες
[13, 64]   περὶ τοὺς Τεύκρους καὶ τοὺς  μύας,   ἀφ´ ὧν Σμινθεύς, ἐπειδὴ
[13, 48]   Ποντικὸς πληθύοντάς φησι τοὺς  μύας   περὶ τὸ ἱερὸν νομισθῆναί τε
[13, 53]   περὶ Μαντίνειαν τῆς Ἀρκαδίας κτίσαι  Καπύας,   ἀπὸ Κάπυος θέμενον τοὔνομα τῷ
[13, 7]   τειχήρεις ὁρῶντες τοὺς Ἰλιέας κατ´  ἀρχάς,   ἔξω ποιεῖσθαι τὸν πόλεμον ἐπεχείρησαν
[13, 19]   Ἐπίκουρος τρόπον τινὰ Λαμψακηνὸς ὑπῆρξε,  διατρίψας   ἐν Λαμψάκῳ καὶ φίλοις χρησάμενος
[13, 22]   ἐκείνῳ τὰ χωρία καὶ  Τρῳὰς   ἅπασα, ὀνομάζεται δὲ καὶ ἀκρωτήριόν
[13, 2]   Κυζικηνὴν χώραν ὑπαγορεύει μάλιστα τοὺς  Τρῶας   ἄρξαι μέχρι τοῦ Καΐκου ποταμοῦ
[13, 7]   ὥστε καὶ αὕτη ἂν εἴη  Τρῳὰς   καὶ ἐφεξῆς ἕως Ἀδραστείας·
[13, 7]   Λύκιοι, οὓς καὶ αὐτοὺς καλεῖ  Τρῶας·   „οἳ δὲ Ζέλειαν „ἔναιον ὑπαὶ
[13, 1]   περιοδείας τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ  Τρῳὰς   πρώτη τῆς παραλίας ταύτης, ἧς
[13, 7]   τοῦ Πριάμου διέτριβεν, ἵππους νέμων,  πατρῴας   δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν Πριάμοιο νόθον
[13, 7]   Θήβης Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´  ἐς   Θήβην ἱερὴν πόλιν „Ἠετίωνος. ἐκ
[13, 61]   Ἠετίωνος λέγει πόλιν Θήβην „ᾠχόμεθ´  ἐς   Θήβην ἱερὴν πόλιν Ἠετίωνος. τούτου
[13, 61]   Θήβης ἑάλω· „ᾠχόμεθα“ γάρ, φησίν,  „ἐς   Θήβην· τὴν „δὲ διεπράθομέν τε
[13, 53]   „ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι, κεῖθεν δ´  ἐς   Λυρνησσὸν „ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν
[13, 35]   τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ´ „ὅσον  ἐς   Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν
[13, 26]   μεταβαλούσης δὲ τοὔνομα· ἔδοξε γὰρ  εὐσεβὲς   εἶναι τοὺς Ἀλέξανδρον διαδεξαμένους ἐκείνου
[13, 58]   Κᾶρες καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι καὶ  Λέλεγες   „καὶ Καύκωνες. ἕτεροι μὲν τοίνυν
[13, 56]   ἐστὶ τὰ χωρία, οἱ  Λέλεγες   κατεῖχον· ὡς δ´ αὕτως καὶ
[13, 8]   τὰ μὲν γὰρ περὶ Κύζικον  Φρύγες   ἐπῴκησαν ἕως Πρακτίου, τὰ δὲ
[13, 53]   πόδεσσι, κεῖθεν δ´ ἐς Λυρνησσὸν  „ὑπέκφυγες·   αὐτὰρ ἐγὼ τὴν πέρσα, μεθορμηθείς.
[13, 53]   „Αἰνείαο γένος πάντεσσιν ἀνάξει, καὶ  παῖδες   παίδων, τοὺς Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ
[13, 53]   Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ „παί„ δων  παῖδες,   τοί κεν μετόπισθε γένωνται. οὕτω
[13, 40]   οὐδ´ ἐξελείφθη οὐδέποτε. αἱ γοῦν  Λοκρίδες   παρθένοι μικρὸν ὕστερον ἀρξάμεναι ἐπέμποντο
[13, 70]   συνηγορεῖ τὸ ἐν τῇ Ἐλαΐτιδι  χειμαρρῶδες   ποτάμιον δείκνυσθαι Κήτειον· ἐμπίπτει δ´
[13, 15]   Πιτυοῦντι τῆς Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα  πιτυῶδες   ὄρος· μεταξὺ δὲ κεῖται Παρίου
[13, 19]   πληθυντικῶς καὶ θηλυκῶς λεγομένη αἱ  Γέργιθες,   ὅθενπερ Γεργίθιος ἦν Κεφάλων·
[13, 61]   „μὲν εὖ δάσσαντο μετὰ σφίσιν  {υἷες   Ἀχαιῶν} ἐκ δ´ „ἕλον Ἀτρείδῃ
[13, 22]   τὴν Ἄβυδον μετὰ τὰ Τρωικὰ  Θρᾷκες,   εἶτα Μιλήσιοι. τῶν δὲ πόλεων
[13, 8]   Πρακτίου, τὰ δὲ περὶ Ἄβυδον  Θρᾷκες·   ἔτι δὲ πρότερον τούτων ἀμφοῖν
[13, 21]   ἐν Τροίᾳ Σκαιαὶ πύλαι· Ξάνθιοι  Θρᾷκες,   Ξάνθος ποταμὸς ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος
[13, 21]   καὶ τούτου πλησίον οἱ Κεβρήνιοι  Θρᾷκες.   πολλαὶ δ´ ὁμωνυμίαι Θρᾳξὶ καὶ
[13, 21]   Θρᾳξὶ καὶ Τρωσίν, οἷον Σκαιοὶ  Θρᾷκές   τινες καὶ Σκαιὸς ποταμὸς καὶ
[13, 8]   δ´ ἑξῆς Τρῆρες, καὶ οὗτοι  Θρᾷκες·   τὸ δὲ Θήβης πεδίον Λυδοί,
[13, 60]   Λέλεγας τὴν ἑξῆς παραλίαν ᾤκουν  Κίλικες   καθ´ Ὅμηρον, ἣν νῦν ἔχουσιν
[13, 60]   δ´ εἰς δύο δυναστείας οἱ  Κίλικες,   καθάπερ εἴπομεν, τήν τε ὑπὸ
[13, 7]   δηλοῖ „οὐδὲ μὲν οὐδέ μ´  ἔασκες,   ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς „Ἀχιλλεὺς
[13, 61]   φῇ Βρισηίς „οὐδέ μ´  ἔασκες,   „ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς Ἀχιλλεὺς
[13, 8]   ἔτι δὲ πρότερον τούτων ἀμφοῖν  Βέβρυκες   καὶ Δρύοπες· τὰ δ´ ἑξῆς
[13, 26]   ἔχουσαν τῆς Ἀθηνᾶς μικρὸν καὶ  εὐτελές,   Ἀλέξανδρον δὲ ἀναβάντα μετὰ τὴν
[13, 54]   ἐπὶ τῆς βιβλιοθήκης, καὶ βιβλιοπῶλαί  τινες   γραφεῦσι φαύλοις χρώμενοι καὶ οὐκ
[13, 53]   ποιοῦσι τὴν καταστροφὴν τοῦ βίου.  τινὲς   δὲ γράφουσιν „Αἰνείαο γένος πάντεσσιν
[13, 41]   βέλτιον γὰρ οὕτως ὡς  τινὲς   δέχονται ἀντὶ τοῦ „παρὰ „τοῖς
[13, 70]   πηγαῖς αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ δέχονταί  τινες   εἰπεῖν Αἰσχύλον κατὰ τὴν εἰσβολὴν
[13, 46]   αὐτὴν δὲ τὴν Τένεδον Κάλυδναν  τινὲς   εἶπον, ἄλλοι δὲ Λεύκοφρυν. μυθεύουσι
[13, 21]   πόλις δ´ οὐχ εὑρίσκεται, ὥς  τινες   ἐνόμισαν· ῥεῖ δὲ καὶ οὗτος
[13, 32]   ἀνασκευὰς ἐκπίπτει· τάχα δὲ λανθάνουσί  τινες   ἡμᾶς αἰτίαι πιστότεραι δι´ ἃς
[13, 21]   καὶ Τρωσίν, οἷον Σκαιοὶ Θρᾷκές  τινες   καὶ Σκαιὸς ποταμὸς καὶ Σκαιὸν
[13, 58]   ταῦτα πάντα ἦν Λελέγων, οὓς  τινὲς   μὲν Κᾶρας ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ
[13, 68]   τῆς ὑπερκειμένης ἄκρας, ἣν Αἶγά  τινες   ὀνομάζουσιν ὁμωνύμως τῷ ζώῳ. δεῖ
[13, 56]   τὸ καλούμενον γίνεται κρᾶμα,  τινες   ὀρείχαλκον καλοῦσι· γίνεται δὲ ψευδάργυρος
[13, 50]   τῆς πόλεως ἔρημος. γράφουσι δέ  τινες   οὐκ εὖ „ὑπὸ Σατνιόεντι, ὡς
[13, 46]   τὸ γένος, πατέρα δ´, ὥς  τινες,   τοῦ Τέννου, βασιλέα δὲ Κολωνῶν.
[13, 8]   Θήβης πεδίον Λυδοί, οἱ τότε  Μῄονες,   καὶ Μυσῶν οἱ περιγενόμενοι τῶν
[13, 58]   „πρὸς „μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ  Παίονες   ἀγκυλότοξοι καὶ Λέλεγες „καὶ Καύκωνες.
[13, 48]   δήμου Τρώων, ὃς νῦν οἱ  Ξυπετεῶνες   λέγεται, Τεύκρους δὲ μηδένας ἐλθεῖν
[13, 20]   „ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι „αἴ„  θωνες   μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος. οὕτω
[13, 58]   Παίονες ἀγκυλότοξοι καὶ Λέλεγες „καὶ  Καύκωνες.   ἕτεροι μὲν τοίνυν τῶν Καρῶν
[13, 8]   πρότερον τούτων ἀμφοῖν Βέβρυκες καὶ  Δρύοπες·   τὰ δ´ ἑξῆς Τρῆρες, καὶ
[13, 58]   δὲ χωρίζει „πρὸς „μὲν ἁλὸς  Κᾶρες   καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι καὶ Λέλεγες
[13, 8]   καὶ Δρύοπες· τὰ δ´ ἑξῆς  Τρῆρες,   καὶ οὗτοι Θρᾷκες· τὸ δὲ
[13, 45]   ῥύσεως αὐτοῦ πρῶτον ἔστι Πολίχνα  τειχῆρες   χωρίον, εἶθ´ Παλαίσκηψις, εἶτ´
[13, 38]   ἐκ βάθρων ἀνατετραμμένης, οἱ λίθοι  πάντες   εἰς τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν μετηνέχθησαν.
[13, 7]   αὐτῆς „υἷε δύω Μέροπος „Περκωσίου.  πάντες   μὲν δὴ Τρῶες οἱ ἀπὸ
[13, 7]   τοῦ ποιητοῦ λεγομένων εἰκάζουσιν οἱ  φροντίσαντες   περὶ τούτων πλέον τι, πᾶσαν
[13, 58]   οἱ βασιλεῖς εἰσήγαγον ἐκ Μιλητουπόλεως  ἐρημώσαντες   ἐκείνην, ὥστε ἡμιβαρβάρους γενέσθαι φησὶ
[13, 38]   μὲν Ἀθηναῖοι Φρύνωνα τὸν ὀλυμπιονίκην  πέμψαντες,   Λεσβίων ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι τῆς
[13, 58]   καλουμένων ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ Κιλίκων·  ἐκπορθηθέντες   δὲ ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέως μετέστησαν
[13, 8]   τοῖς καθ´ ἕκαστα διακρινοῦμεν πάλιν,  παρατιθέντες   ἅμα τοῖς νῦν οὖσι τὰ
[13, 41]   τοῦ „παρὰ „τοῖς γόνασι θεῖναι“  παρατιθέντες   τὸ „ἡ δ´ ἧσται ἐπ´
[13, 8]   ἡμεῖς ἀτόπως περιοδεύσαιμεν, εἰς ταὐτὸ  συντιθέντες   τήν τε Αἰολίδα νῦν ἰδίως
[13, 22]   τὸν τῆς Ἡροῦς πύργον, κἀκεῖθεν  ἀφιέντες   τὰ πλοῖα συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ
[13, 19]   Παισηνοὶ μετῴκησαν εἰς Λάμψακον, Μιλησίων  ὄντες   ἄποικοι καὶ αὐτοί, καθάπερ καὶ
[13, 51]   Ἁμαξιτοῦ Νεανδριεῖς ὑπέρκεινται, καὶ αὐτοὶ  ὄντες   ἐντὸς Λεκτοῦ, μεσογειότεροι δὲ καὶ
[13, 27]   πάλιν οἱ μετὰ Φιμβρίου Ῥωμαῖοι  λαβόντες   ἐκ πολιορκίας ἐν τῷ Μιθριδατικῷ
[13, 70]   ὅπερ ἐστὶ μᾶλλον ἐν φανερῷ  λαβόντες   λέγωμεν, ὅτι ἐν τοῖς περὶ
[13, 51]   μέχρι Κανῶν κόλπος. λέγωμεν δὲ  ἀναλαβόντες   περὶ τῶν καθ´ ἕκαστα πάλιν,
[13, 51]   Ἰδαίας ὕλης· ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται  κατάγοντες   τοῖς δεομένοις. εἶτ´ Ἄστυρα, κώμη
[13, 53]   καὶ παῖδες παίδων, τοὺς Ῥωμαίους  λέγοντες.   ~Ἐκ δὲ τῆς Σκήψεως οἵ
[13, 57]   ἀπώλετο· οἱ φιλόσοφοι δ´ ἐσώθησαν  φεύγοντες   τὰ χωρία οἱ Πέρσαι
[13, 51]   τὸ νότιον πλευρὸν τῆς Ἴδης  ἀφορίζοντες·   ταπεινοὶ δ´ ὅμως καὶ οὗτοι
[13, 7]   ποιεῖσθαι τὸν πόλεμον ἐπεχείρησαν καὶ  περιιόντες   ἀφαιρεῖσθαι τὰ κύκλῳ „δώδεκα δὴ
[13, 1]   ἀφωρίσθω τὰ περὶ τῆς Φρυγίας  ἐπανιόντες   δὲ πάλιν ἐπὶ τὴν Προποντίδα
[13, 36]   ἀτείχιστον δὲ ἔχοντες οὐκ ἐθάρρουν  προσιόντες   πολιορκεῖν μικροῦ τοῦ διαστήματος ὄντος·
[13, 25]   δὲ νῦν Ἰλιεῖς φιλοδοξοῦντες καὶ  θέλοντες   εἶναι ταύτην τὴν παλαιὰν παρεσχήκασι
[13, 69]   ἀλλὰ καὶ οἱ γραμματικοὶ μυθάρια  παραβάλλοντες   εὑρεσιλογοῦσι μᾶλλον λύουσι τὰ
[13, 54]   γραφεῦσι φαύλοις χρώμενοι καὶ οὐκ  ἀντιβάλλοντες,   ὅπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[13, 3]   τοῖς ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις  νέμοντες   πλείους. μάλιστα δὲ αἱ τῶν
[13, 1]   μὴ ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ  ἐντυγχάνοντες   τοῖς σφόδρα ποθοῦσι τὴν
[13, 7]   ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης, Ἀφνειοί,  πίνοντες   „ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν
[13, 9]   ὑπαὶ „πόδα νείατον Ἴδης Ἀφνειοί,  πίνοντες   ὕδωρ μέλαν „Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν
[13, 31]   Σκάμανδρος ἐν τῷ πεδίῳ πολλὴν  καταφέροντες   ἰλὺν προσχοῦσι τὴν παραλίαν καὶ
[13, 31]   καὶ αἱ τοῦ Σκαμάνδρου ἐκβολαί.  συμπεσόντες   γὰρ τε Σιμόεις καὶ
[13, 51]   καὶ οὗτοι καὶ τῇ παραλίᾳ  συνάπτοντες   μᾶλλον τῇ κατὰ Ἀδραμύττιον. μετὰ
[13, 41]   ἀπεραντολογοῦσιν, εἴθ´ {ἱκετ{ είας ἑρμην}  εύοντες   {εἴ} τε φρένας. πολλὰ δὲ
[13, 14]   καὶ ηὐξημένη γε ἐκ ταύτης·  θεραπεύοντες   γὰρ οἱ Παριανοὶ τοὺς Ἀτταλικοὺς
[13, 1]   οἱ συγγραφεῖς οὐχὶ τὰ αὐτὰ  γράφοντες   περὶ τῶν αὐτῶν οὐδὲ σαφῶς
[13, 41]   καὶ οἱ τὴν προσῳδίαν δὲ  διαστρέφοντες,   „γουνάσιν“ ὡς θυιάσιν, ὁποτέρως ἂν
[13, 42]   τὸ Σίγειον καὶ τὸ Ῥοίτειον  ἔχοντες   διενείμαντο καὶ τῶν ἄλλων ὡς
[13, 36]   προσεμάχοντο ταῖς ναυσίν, ἀτείχιστον δὲ  ἔχοντες   οὐκ ἐθάρρουν προσιόντες πολιορκεῖν μικροῦ
[13, 52]   γένους οὐδὲν ἧττον ἐκαλοῦντο βασιλεῖς,  ἔχοντές   τινας τιμάς· εἶτ´ εἰς τὴν
[13, 42]   οὖν Ἀστυπαλαιεῖς οἱ τὸ Ῥοίτειον  κατασχόντες   συνῴκισαν πρὸς τῷ Σιμόεντι Πόλιον,
[13, 4]   μέρος αὐτῆς, οὐδὲν ὅλως ἀλλήλοις  ὁμολογοῦντες.   εὐθὺς γὰρ ἐπὶ τῶν κατὰ
[13, 64]   τῇ χώρᾳ ἱερόν, τὴν ἐρυσίβην  καλοῦντες   ἐρυθίβην· παρ´ Αἰολεῦσι δὲ τοῖς
[13, 25]   κώμην. οἱ δὲ νῦν Ἰλιεῖς  φιλοδοξοῦντες   καὶ θέλοντες εἶναι ταύτην τὴν
[13, 20]   οὐδ´ ὁμολογοῦσι περὶ αὐτῶν οἱ  ἱστοροῦντες,   πλὴν ὅτι περὶ Ἄβυδον καὶ
[13, 7]   γὰρ περὶ τὸν Ἀχιλλέα τειχήρεις  ὁρῶντες   τοὺς Ἰλιέας κατ´ ἀρχάς, ἔξω
[13, 25]   δ´ οὐκ „ἀγοραὶ βουληφόροι, οὔτε  θέμιστες·   ἀλλ´ οἵ γ´ ὑψηλῶν ὀρέων
[13, 64]   Σμινθεύς, ἐπειδὴ σμίνθοι οἱ  μύες,   δεῦρο μετενεκτέον. παραμυθοῦνται δὲ τὴν
[13, 69]   ἡμῖν μᾶλλον λέγων τι  σαφές.   οὔτε γὰρ τοὺς Κητείους ἴσμεν
[13, 24]   Δαρδανίους καλῶν, τοτὲ δὲ Δαρδάνους  „Τρῶες   καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι „ἀγχιμαχηταί.
[13, 7]   Μέροπος „Περκωσίου. πάντες μὲν δὴ  Τρῶες   οἱ ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι Ἀδραστείας,
[13, 7]   ἐν τῷ καταλόγῳ ταττόμενοι λέγονται  Τρῶες   „Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος
[13, 9]   Ἀφνειοί, πίνοντες ὕδωρ μέλαν „Αἰσήποιο,  Τρῶες·   τῶν αὖθ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς
[13, 7]   Ἀφνειοί, πίνοντες „ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο,  Τρῶες·   τῶν αὖτ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς
[13, 7]   μεταξὺ τοῦ Αἰσήπου καὶ Ἀβύδου  Τρῶες·   ὑπὸ μὲν γὰρ τῷ Ἀσίῳ
[13, 7]   ἐὺς πάις Ἀγχίσαο“ καὶ οὗτοι  Τρῶες·   φησὶ γοῦν „Αἰνεία, Τρώων βουληφόρε.
[13, 7]   ἑάλω „τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο.  ἧς   ἐν τῇ ἁλώσει τὸν Μύνητα
[13, 28]   Ἄβυδον τε Δαρδανὶς ἄκρα,  ἧς   μικρὸν πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ
[13, 55]   ταχθεὶς ἐπὶ τῆς δικαιοδοσίας, ἀφ´  ἧς   οὐκ ἦν τῷ κριθέντι ἀναβολὴ
[13, 21]   καὶ ἐν Λέσβῳ πόλις Ἀρίσβα,  ἧς   τὴν χώραν ἔχουσι Μηθυμναῖοι· ἔστι
[13, 1]   Τρῳὰς πρώτη τῆς παραλίας ταύτης,  ἧς   τὸ πολυθρύλητον καίπερ ἐν ἐρειπίοις
[13, 62]   Γαργάρων καὶ Ἀντάνδρου. φησὶ δὲ  Δάης   Κολωναεὺς ἐν Κολωναῖς ἱδρυθῆναι
[13, 28]   Κυνὸς σῆμά ἐστιν, φασιν  Ἑκάβης   εἶναι τάφον· οἱ δὲ τὸν
[13, 21]   μήτρως ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος  Ἑκάβης,   υἱὸς „δὲ Δύμαντος, ὃς Φρυγίην
[13, 61]   εἴπερ Χρυσηὶς ἐκ τῆς  Θήβης   ἑάλω· „ᾠχόμεθα“ γάρ, φησίν, „ἐς
[13, 7]   καὶ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα  Θήβης.   Ἐκ μὲν Λυρνησσοῦ Βρισηὶς
[13, 62]   Κίλλα· πλησίον οὖν τῆς  Θήβης   ἔτι νῦν Κίλλα τις τόπος
[13, 7]   αὐτὸν μαχόμενον. ἐκ δὲ τῆς  Θήβης   Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς
[13, 13]   διττῶς, ὡς καὶ Θήβην καὶ  Θήβης   πεδίον, καὶ Μυγδονίαν καὶ Μυγδονίας
[13, 8]   καὶ οὗτοι Θρᾷκες· τὸ δὲ  Θήβης   πεδίον Λυδοί, οἱ τότε Μῄονες,
[13, 70]   ὑπέρκειται ἐν τῇ μεσογαίᾳ τοῦ  Θήβης   πεδίου· ῥεῖ δ´ ἐκ τοῦ
[13, 63]   τε ζαθέην. ἐν δὲ τῷ  Θήβης   πεδίῳ δείκνυται πλησίον· τε
[13, 48]   ἔπεσι συμφωνεῖ τὰ ἐν τῷ  Θήβης   πεδίῳ καὶ τῇ αὐτόθι Χρύσῃ
[13, 61]   ἐν τῷ κληθέντι μετὰ ταῦτα  Θήβης   πεδίῳ, διὰ τὴν ἀρετὴν
[13, 63]   φίλῳ ἐν χερσὶ τίθει, οὔτε  Θήβης   πλησίον, ἐκεῖνος δὲ πλησίον· ἐκεῖθεν
[13, 61]   ἐπειδὴ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα  „Θήβης“   τόν τε Μύνητα καὶ τὸν
[13, 67]   φησιν ἰδεῖν Ποσειδώνιος ἐκ τινος  γῆς   ἀργιλώδους, τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται,
[13, 54]   τῆς ἐν Περγάμῳ βιβλιοθήκης, κατὰ  γῆς   ἔκρυψαν ἐν διώρυγί τινι· ὑπὸ
[13, 56]   καιόμενος σίδηρος γίνεται· εἶτα μετὰ  γῆς   τινος καμινευθεὶς ἀποστάζει ψευδάργυρον,
[13, 64]   κορνοπίωνα τιμᾶσθαι παρ´ ἐκείνοις Ἡρακλέα  ἀπαλλαγῆς   ἀκρίδων χάριν· ἰποκτόνον δὲ παρ´
[13, 43]   „Σκάμανδρος ἐπὶ δύσιν ἐκ μιᾶς  πηγῆς·   πᾶσαι δ´ ἀλλήλαις πλησιάζουσιν ἐν
[13, 69]   ὑπὸ Ἀλέου φησὶ τοῦ τῆς  Αὔγης   πατρὸς εἰς λάρνακα τὴν Αὔγην
[13, 33]   τὸ Τρωικὸν πεδίον μέχρι τῆς  Ἴδης   ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς σταδίους κατὰ
[13, 70]   Ἴδης τόποις. πολὺ γὰρ τῆς  Ἴδης   ἄπωθεν αἱ Κελαιναί, πολὺ δὲ
[13, 7]   Ζέλειαν „ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον  Ἴδης,   Ἀφνειοί, πίνοντες „ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο,
[13, 9]   Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ „πόδα νείατον  Ἴδης   Ἀφνειοί, πίνοντες ὕδωρ μέλαν „Αἰσήποιο,
[13, 51]   πως τὸ νότιον πλευρὸν τῆς  Ἴδης   ἀφορίζοντες· ταπεινοὶ δ´ ὅμως καὶ
[13, 5]   ἐν τοῖς ἄνω μέρεσι τῆς  Ἴδης   δείκνυται τόπος, ἀφ´ οὗ τὰ
[13, 52]   Κεβρῆνος κατὰ τὸ μετεωρότατον τῆς  Ἴδης   ἐγγὺς Πολίχνας· ἐκαλεῖτο δὲ τότε
[13, 5]   Λεκτόν· καὶ γὰρ ὅτι τῆς  Ἴδης   ἐστὶ τὸ Λεκτὸν καὶ διότι
[13, 10]   τῇ παρωρείᾳ τῇ ὑστάτῃ τῆς  Ἴδης   ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου μὲν σταδίους
[13, 5]   ὄντως λεγομένην Τροίαν τῆς  Ἴδης   θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος πρὸς
[13, 43]   „ἔστι γὰρ λόφος τις τῆς  Ἴδης   Κότυλος· ὑπέρκειται δ´ οὗτος ἑκατόν
[13, 70]   δὲ Κάικος οὐκ ἀπὸ τῆς  Ἴδης   ῥεῖ, καθάπερ εἴρηκε Βακχυλίδης, οὔθ´
[13, 24]   πεδίῳ καὶ τὰ παρώρεια τῆς  Ἴδης   τὰ ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ. διττῶς
[13, 70]   „τὰς διωνομασμένας „ναίειν Κελαινὰς ἐσχάτοις  Ἴδης   τόποις. πολὺ γὰρ τῆς Ἴδης
[13, 25]   ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας ᾤκεον πολυπιδάκου  Ἴδης.   τοῦ δὲ τρίτου ἐπὶ τοῦ
[13, 62]   ἱερόν· παραρρεῖ δ´ αὐτῷ ἐξ  Ἴδης   φερόμενος Κίλλαιος ποταμός· ταῦτα
[13, 39]   Ἀβύδου μέχρι Κύμης καλεῖν Αἰολίδα.  Θουκυδίδης   δέ φησιν ἀφαιρεθῆναι τὴν Τροίαν
[13, 48]   ἀπὸ τῆς ἐν Κρήτῃ προσονομάσαι.  Ἡρακλείδης   δ´ Ποντικὸς πληθύοντάς φησι
[13, 7]   καὶ δῖαν Ἀρίσβην, τῶν αὖθ´  Ὑρτακίδης   ἦρχ´ Ἄσιος. ἀλλ´ ἐν Ἀβύδῳ
[13, 20]   καὶ δῖαν Ἀρίσβην· τῶν αὖθ´  Ὑρτακίδης   „ἦρχ´ Ἄσιος“ φησίν „ὃν Ἀρίσβηθεν
[13, 70]   τῆς Ἴδης ῥεῖ, καθάπερ εἴρηκε  Βακχυλίδης,   οὔθ´ ὡς Εὐριπίδης τὸν Μαρσύαν
[13, 69]   Κιλίκων καὶ Μυσῶν ἱστόρηται βασιλεύς.  Εὐριπίδης   δ´ ὑπὸ Ἀλέου φησὶ τοῦ
[13, 70]   καθάπερ εἴρηκε Βακχυλίδης, οὔθ´ ὡς  Εὐριπίδης   τὸν Μαρσύαν φησί „τὰς διωνομασμένας
[13, 35]   ἐρινεός, τραχύς τις τόπος καὶ  ἐρινεώδης,   τῷ μὲν ἀρχαίῳ κτίσματι ὑποπέπτωκεν,
[13, 5]   ἔχουσα πρόποδας Ἴδη καὶ  σκολοπενδρώδης   οὖσα τὸ σχῆμα ἐσχάτοις ἀφορίζεται
[13, 67]   τοῖς Ἀστύροις λίμνη καλεῖται Σάπρα  βαραθρώδης   εἰς ῥαχιώδη τῆς θαλάττης αἰγιαλὸν
[13, 53]   τοῦτο, ἄρτου μεγάλου τεθέντος ἀντὶ  τραπέζης   κατὰ ἀπορίαν καὶ ἅμα ἀναλωθέντος
[13, 44]   τὸ δὲ ὕψος ἀπὸ μὲν  ῥίζης   ἀνιέναι ἐπὶ ἑξήκοντα καὶ ἑπτὰ
[13, 57]   χώματι κατεσκεύασται μεγάλῳ. ἐντεῦθεν ἦν  Κλεάνθης,   στωικὸς φιλόσοφος, διαδεξάμενος
[13, 41]   ἐμφαίνει· πέπλον γὰρ κελεύει „θεῖναι  Ἀθηναίης   ἐπὶ γούνασιν. βέλτιον γὰρ οὕτως
[13, 17]   μητρὸς θεῶν ἱερόν ἐστιν ἅγιον  Τηρείης   ἐπικαλούμενον. ~Καὶ Λάμψακος δ´
[13, 10]   Ἀπαισοῦ, καὶ Πιτύαν εἶχον „καὶ  Τηρείης   ὄρος αἰπύ, τῶν ἦρχ´ Ἄδρηστός
[13, 17]   εἴ τις ἄλλος. ~Τὸ δὲ  Τηρείης   ὄρος οἱ μὲν τὰ ἐν
[13, 32]   περὶ Ἡρακλέους λόγῳ, εἴπερ „ἓξ  οἴῃς   σὺν νηυσὶ „καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν
[13, 3]   στόλον φθῆναι περαιωθέντα ἐκ τῆς  Θρᾴκης   εἰς τὴν Ἀσίαν, τούτους δὲ
[13, 3]   αὐτοῦ Πενθίλον, καὶ προελθεῖν μέχρι  Θρᾴκης   ἑξήκοντα ἔτεσι τῶν Τρωικῶν ὕστερον,
[13, 22]   προείπομεν ἐν τοῖς περὶ τῆς  Θρᾴκης   τόποις. φησὶ δὲ τὴν Σηστὸν
[13, 4]   Εὔδοξος δὲ ἀπὸ Πριάπου καὶ  Ἀρτάκης   τοῦ ἐν τῇ Κυζικηνῶν νήσῳ
[13, 54]   ὤν, θεραπεύσας τὸν ἐπὶ τῆς  βιβλιοθήκης,   καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεῦσι φαύλοις
[13, 54]   τὴν κατασκευὴν τῆς ἐν Περγάμῳ  βιβλιοθήκης,   κατὰ γῆς ἔκρυψαν ἐν διώρυγί
[13, 54]   διδάξας τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας  βιβλιοθήκης   σύνταξιν. Θεόφραστος δὲ Νηλεῖ παρέδωκεν·
[13, 55]   ἦν τῷ κριθέντι ἀναβολὴ τῆς  δίκης   ἐπὶ τὸν βασιλέα. οὐ μέντοι
[13, 3]   φασὶ τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν τῆς  Ἰωνικῆς,   διατριβὰς δὲ λαβεῖν καὶ χρόνους
[13, 48]   μυΐ. ἄλλοι δ´ ἐκ τῆς  Ἀττικῆς   ἀφῖχθαί τινα Τεῦκρόν φασιν ἐκ
[13, 48]   τῆς δὲ πρὸς τοὺς Ἀττικοὺς  ἐπιπλοκῆς   τῶν Τρώων τιθέασι σημεῖον καὶ
[13, 44]   Λυσιμάχου. περὶ δὲ τῆς καλῆς  πεύκης   Ἄτταλος πρῶτος βασιλεύσας οὕτως
[13, 44]   Γόρδου, διέχει τῆς καλῆς  πεύκης   ἑξήκοντα „σταδίους· ἐμβάλλει δ´ εἰς
[13, 44]   ἵδρυμα Λυσιμάχου. περὶ δὲ τῆς  καλῆς   πεύκης Ἄτταλος πρῶτος βασιλεύσας
[13, 44]   καὶ Γόρδου, διέχει τῆς  καλῆς   πεύκης ἑξήκοντα „σταδίους· ἐμβάλλει δ´
[13, 57]   τῷ Σολεῖ· ἐνταῦθα δὲ καὶ  Ἀριστοτέλης   διέτριψε διὰ τὴν πρὸς Ἑρμείαν
[13, 54]   τοῦ Ἀριστοτέλους· γοῦν  Ἀριστοτέλης   τὴν ἑαυτοῦ Θεοφράστῳ παρέδωκεν, ᾧπερ
[13, 36]   δὲ πλάσας ποιητὴς ἠφάνισεν, ὡς  Ἀριστοτέλης   φησίν) ἀψυχίας δέ, εἰ γενομένου
[13, 54]   Τυραννίων τε γραμματικὸς διεχειρίσατο  φιλαριστοτέλης   ὤν, θεραπεύσας τὸν ἐπὶ τῆς
[13, 66]   δὲ Ἀδραμυττηνὸς ῥήτωρ ἐπιφανὴς γεγένηται  Ξενοκλῆς,   τοῦ μὲν Ἀσιανοῦ χαρακτῆρος, ἀγωνιστὴς
[13, 53]   τὴν Μενελάου παρ´ αὐτῷ ξενίαν.  Σοφοκλῆς   γοῦν ἐν τῇ ἁλώσει τοῦ
[13, 62]   δὲ Κίλλαιον ἀπὸ ταύτης τῆς  Κίλλης   ὠνόμασται· ἔστι δὲ καὶ Κίλλαιον
[13, 13]   τῷ Παρίῳ βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος ἔργον,  πολλῆς   μνήμης ἄξιον κατά τε μέγεθος
[13, 22]   περὶ δὲ Σηστοῦ καὶ τῆς  ὅλης   Χερρονήσου προείπομεν ἐν τοῖς περὶ
[13, 11]   ποιητής. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς  ἐκβολῆς   τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι σταδίοις
[13, 60]   Ἀταρνεῖται καὶ Πιταναῖοι μέχρι τῆς  ἐκβολῆς   τοῦ Καΐκου. διῄρηντο δ´ εἰς
[13, 51]   Ἀσπανεὺς τὸ ὑλοτόμιον τῆς Ἰδαίας  ὕλης·   ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται κατάγοντες τοῖς
[13, 13]   Παρίῳ βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος ἔργον, πολλῆς  μνήμης   ἄξιον κατά τε μέγεθος καὶ
[13, 19]   γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος  μνήμης   ἄξιος, ἐκ Λαμψάκου δὲ Χάρων
[13, 50]   δὲ χείμαρρος μέγας· ἄξιον δὲ  μνήμης   πεποίηκεν ὀνομάζων ποιητὴς αὐτόν.
[13, 6]   ποιούσας αὐτοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς  γραμμῆς   κειμένας ὥσπερ τινὸς μεσημβρινῆς. ~Ἐκ
[13, 4]   μὲν λέγει ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι  Κύμης,   ἄλλοι δ´ ἄλλως. ~Τοπογραφεῖ δὲ
[13, 39]   πᾶσαν τὴν ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι  Κύμης   καλεῖν Αἰολίδα. Θουκυδίδης δέ φησιν
[13, 35]   πόλεως. ὑπὲρ δὲ τῆς Ἰλιέων  κώμης   δέκα σταδίοις ἐστὶν Καλλικολώνη,
[13, 1]   τῇ γραφῇ. πρὸς τοῦτο δὲ  συγγνώμης   δεῖ καὶ παρακλήσεως, ὅπως τὴν
[13, 20]   καὶ τὴν Λαμψακηνὴν καὶ τῆς  Παριανῆς   τινα (οὔπω γὰρ ἦσαν αὗται
[13, 15]   δ´ ἐστὶν ἐν Πιτυοῦντι τῆς  Παριανῆς   ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες ὄρος· μεταξὺ
[13, 67]   τοῖς Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ δὲ τῆς  Πιτάνης   ἐστὶν Ἀρκεσίλαος ἐκ τῆς
[13, 69]   ~Μεταξὺ δὲ Ἐλαίας τε καὶ  Πιτάνης   καὶ Ἀταρνέως καὶ Περγάμου Τευθρανία
[13, 66]   πόλει. ἀνὴρ δὲ Ἀδραμυττηνὸς ῥήτωρ  ἐπιφανὴς   γεγένηται Ξενοκλῆς, τοῦ μὲν Ἀσιανοῦ
[13, 13]   καὶ Μυγδονίας πεδίον. φησὶ δὲ  Καλλισθένης   ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως, ὃς πρῶτος
[13, 59]   μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν, ὡς  Καλλισθένης   ἱστορεῖ· Συάγγελα δὲ καὶ Μύνδον
[13, 50]   Σατνιόεντι, ὡς ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι  κειμένης   τῆς πόλεως· οὐδὲν δ´ ἐστὶν
[13, 44]   κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς,  παρακειμένης   τῇ Δαρδανικῇ μέχρι τῶν περὶ
[13, 68]   τῶν Ἀργινουσσῶν διήκει καὶ τῆς  ὑπερκειμένης   ἄκρας, ἣν Αἶγά τινες ὀνομάζουσιν
[13, 19]   ἐξ ὧν τὸν Κύκνον φασίν.  Ἀναξιμένης   δὲ καὶ ἐν τῇ Ἐρυθραίᾳ
[13, 19]   συγγραφεὺς καὶ Ἀδείμαντος καὶ  Ἀναξιμένης   ῥήτωρ καὶ Μητρόδωρος
[13, 38]   κατεσπασμένων, ταύτης δ´ ἐκ βάθρων  ἀνατετραμμένης,   οἱ λίθοι πάντες εἰς τὴν
[13, 1]   ἐν ἐρειπίοις καὶ ἐν ἐρημίᾳ  λειπομένης   ὅμως πολυλογίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν
[13, 51]   Γάργαρα, καὶ τῆς Πυρρᾶς ἄκρας  προσαγορευομένης   ἐφ´ καὶ ἀφροδίσιον ἵδρυται.
[13, 26]   ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη ἐπεμελήθη,  συνῳκισμένης   μὲν ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ
[13, 26]   μὲν ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ  προσηγορευμένης   Ἀντιγονείας, μεταβαλούσης δὲ τοὔνομα· ἔδοξε
[13, 44]   τινος πολλαῖς κώμαις συνοικουμένης καὶ  γεωργουμένης   καλῶς, παρακειμένης τῇ Δαρδανικῇ μέχρι
[13, 44]   Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος πολλαῖς κώμαις  συνοικουμένης   καὶ γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης τῇ
[13, 35]   μάχης ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ  συντελουμένης   πιθανῶς ἂν Ἄρης ἄλλοτε
[13, 55]   δόξαν ἐν Χαλκηδόνι γάμου λαμπροῦ  πένης   ὢν ἔτυχε καὶ ἐχρημάτιζε Χαλκηδόνιος·
[13, 30]   καὶ τῷ Ῥοιτείῳ συνεχὴς ᾐὼν  ἁλιτενής,   ἐφ´ μνῆμα καὶ ἱερὸν
[13, 19]   Λαμψάκου ἐν τῇ μεσογαίᾳ τῆς  Λαμψακηνῆς·   ἄλλαι δ´ εἰσὶν ἐπὶ τῇ
[13, 5]   τὴν μεσόγαιαν μικρὸν ὑπὲρ τῆς  Κυζικηνῆς   (καὶ δὴ καὶ ἔστι νῦν
[13, 11]   ἐν δὲ τῇ μεθορίᾳ τῆς  Κυζικηνῆς   καὶ τῆς Πριαπηνῆς ἔστι τὰ
[13, 2]   τόπων φύσιν. ~Ἀπὸ δὴ τῆς  Κυζικηνῆς   καὶ τῶν περὶ Αἴσηπον τόπων
[13, 3]   ὅλην γὰρ ἐσκεδάσθη ἀπὸ τῆς  Κυζικηνῆς   μέχρι τοῦ Καΐκου καὶ ἐπέλαβεν
[13, 51]   ἕκαστα πάλιν, εἴ τι παραλέλειπται  μνήνης   ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ τῆς
[13, 11]   μεθορίᾳ τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῆς  Πριαπηνῆς   ἔστι τὰ Ἁρπάγια τόπος, ἐξ
[13, 67]   Ἀνδείροις ἱερόν ἐστι μητρὸς θεῶν  Ἀνδειρηνῆς   ἅγιον καὶ ἄντρον ὑπόνομον μέχρι
[13, 51]   Ἄστυρα, κώμη καὶ ἄλσος τῆς  Ἀστυρηνῆς   Ἀρτέμιδος ἅγιον. πλησίον δ´ εὐθὺς
[13, 65]   ποτέ, ἐν τὸ τῆς  Ἀστυρηνῆς   Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν ἄλσει, προστατούμενον
[13, 44]   αὐτὸν Ἄνδιρος ἀπὸ τῆς  Καρησηνῆς,   ὀρεινῆς τινος πολλαῖς κώμαις συνοικουμένης
[13, 34]   κατὰ {τούτους} τοὺς τόπους Ἰδαίας  ὀρεινῆς   δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι πρὸς
[13, 44]   Ἄνδιρος ἀπὸ τῆς Καρησηνῆς,  ὀρεινῆς   τινος πολλαῖς κώμαις συνοικουμένης καὶ
[13, 6]   αὐτῆς γραμμῆς κειμένας ὥσπερ τινὸς  μεσημβρινῆς.   ~Ἐκ δὴ τῶν ὑπὸ τοῦ
[13, 53]   τράπεζαν καταφάγῃ· συμβῆναι δὲ τῆς  Λατίνης   περὶ τὸ Λαουίνιον τοῦτο, ἄρτου
[13, 9]   δὲ ἀπὸ τῆς Ἀφνίτιδος νομίζουσι  λίμνης·   καὶ γὰρ οὕτω καλεῖται
[13, 19]   τῷ ἄλσει τῷ μεταξὺ τῆς  λίμνης   καὶ τοῦ εὐρίπου. ~Μετὰ δὲ
[13, 32]   ἵππων, ἀλλὰ μισθοῦ ὑπὲρ τῆς  Ἡσιόνης   καὶ τοῦ κήτους. ἀλλ´ ἐάσωμεν
[13, 35]   τετταράκοντα δὲ σταδίους διεχούσης τῆς  Καλλικολώνης   ἀπὸ τοῦ νῦν Ἰλίου, τί
[13, 35]   τοῦ τε Σιμόεντος καὶ τῆς  Καλλικολώνης,   μέχρι οὗ εἰκὸς καὶ τὴν
[13, 33]   Ἀλεξάνδρου δείκνυσθαί φησιν αὐτόθι καὶ  Οἰνώνης,   ἣν ἱστοροῦσι γυναῖκα γεγονέναι τοῦ
[13, 45]   περὶ τὸν Αἴσηπον. τὰ δ´  ἑξῆς   ἤδη τὰ τῆς Ζελείας ἐστὶ
[13, 6]   χρὴ τὴν ὑπόθεσιν ἀκούειν τῶν  ἑξῆς,   κἂν λέγωμεν κόλπους τινὰς ἐν
[13, 60]   ~Μετὰ δὲ τοὺς Λέλεγας τὴν  ἑξῆς   παραλίαν ᾤκουν Κίλικες καθ´ Ὅμηρον,
[13, 2]   τῶν Λεσβίων νῆσος· εἶθ´  ἑξῆς   τὰ περὶ Κύμην μέχρι Ἕρμου
[13, 8]   Βέβρυκες καὶ Δρύοπες· τὰ δ´  ἑξῆς   Τρῆρες, καὶ οὗτοι Θρᾷκες· τὸ
[13, 51]   ἐν δὲ τῇ παραλίᾳ τῇ  ἐφεξῆς   αἱ τῶν Μιτυληναίων κῶμαι Κορυφαντίς
[13, 7]   ἂν εἴη Τρῳὰς καὶ  ἐφεξῆς   ἕως Ἀδραστείας· ἦρχον γὰρ αὐτῆς
[13, 29]   ἄλσος ἐν περιφανεῖ τόπῳ· καὶ  ἐφεξῆς   λίμνη Πτελεώς. ~Εἶτα Ῥοίτειον πόλις
[13, 8]   Ἕρμου μέχρι Λεκτοῦ καὶ τὴν  ἐφεξῆς   μέχρι τοῦ Αἰσήπου. ἐν γὰρ
[13, 12]   χώρα καὶ αὕτη καὶ {ἡ}  ἐφεξῆς   ὅμορος, τε τῶν Παριανῶν
[13, 7]   ἂν λεχθείη ὑπὸ Εὐρυπύλῳ  ἐφεξῆς   οὖσα τῇ Λυρνησσίδι. ὅτι δὲ
[13, 1]   ἐπὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὴν  ἐφεξῆς   τῷ Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν
[13, 22]   ἔστι τὸ ἑπταστάδιον ὅπερ ἔζευξε  Ξέρξης,   τὸ διορίζον τὴν Εὐρώπην καὶ
[13, 12]   τῶν Λαμψακηνῶν· γοῦν  Ξέρξης   τῷ Θεμιστοκλεῖ εἰς οἶνον ἔδωκε
[13, 16]   τῶν Ἀριμασπείων καλουμένων ἐπῶν, ἀνὴρ  γόης   εἴ τις ἄλλος. ~Τὸ δὲ
[13, 21]   „δὲ Δύμαντος, ὃς Φρυγίην ναίεσκε  ῥοῇς   ἐπὶ Σαγγαρίοιο. ~Ἄβυδος δὲ Μιλησίων
[13, 27]   τοὺς Γαλάτας περαιωθέντας ἐκ τῆς  Εὐρώπης   ἀναβῆναι μὲν εἰς τὴν πόλιν
[13, 22]   καλεῖται δ´ ἄκρα τῆς  Εὐρώπης   Χερρόνησος διὰ τὸ σχῆμα,
[13, 35]   πεδίῳ συντελουμένης πιθανῶς ἂν  Ἄρης   ἄλλοτε μὲν τὴν ἐγκέλευσιν ἀπὸ
[13, 35]   ἐπὶ τοῦ Ἄρεος „ὦρτο δ´  Ἄρης   ἑτέρωθεν ἐρεμνῇ λαίλαπι ἶσος, „ὀξὺ
[13, 35]   διέτεινε; τό τε „πρὸς „Θύμ„  βρης   δ´ ἔλαχον Λύκιοι“ οἰκειότερόν ἐστι
[13, 38]   Λεσβίων ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι τῆς  συμπάσης   Τρῳάδος· ὧν δὴ καὶ κτίσματά
[13, 6]   ἐπὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον διὰ  μέσης   τῆς Προποντίδος, ἔπειτα τῆς παραλίας
[13, 42]   ἕκαστοι τῶν πλησιοχώρων, ἀπέδοσαν δ´  ἀνοικισθείσης.   ~Πολυπίδακον δὲ τὴν Ἴδην ἰδίως
[13, 42]   τῇ τότε. τὴν δὲ χώραν  ἀφανισθείσης   τῆς πόλεως οἱ τὸ Σίγειον
[13, 36]   χρόνον ἀτείχιστον αὐτὸ εἶχον, πλησίον  οὔσης   τῆς πόλεως καὶ τοσούτου πλήθους
[13, 63]   τῷ θεῷ καὶ τῆς ἑσπέρας  ἐπιλαβούσης   μένει αὐτόθι, πρωὶ δὲ ἀποπλεῖ·
[13, 51]   δὲ τὰ Γάργαρα ἐπ´ ἄκρας  ποιούσης   τὸν ἰδίως Ἀδραμυττηνὸν καλούμενον κόλπον.
[13, 26]   ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ προσηγορευμένης Ἀντιγονείας,  μεταβαλούσης   δὲ τοὔνομα· ἔδοξε γὰρ εὐσεβὲς
[13, 65]   αὐτῆς ἐν ἄλσει τὸ ἱερὸν  ἐχούσης.   αὐτοῦ δὲ καὶ Ἀχίλλειος
[13, 35]   μάχην παρατετάσθαι· τετταράκοντα δὲ σταδίους  διεχούσης   τῆς Καλλικολώνης ἀπὸ τοῦ νῦν
[13, 65]   γειτνιᾷ· διέχει δὲ τῆς παλαιᾶς  Χρύσης   εἴκοσι σταδίους, καὶ αὐτῆς ἐν
[13, 63]   πλοῦς ἀπὸ μὲν τῆς Κιλικίου  Χρύσης   ἐπὶ τὸ ναύσταθμον ἑπτακοσίων που
[13, 28]   πόλις Δάρδανος, διέχουσα  τῆς   Ἀβύδου ἑβδομήκοντα σταδίους. μεταξύ τε
[13, 26]   εἶναί φασι τὸ ἱερὸν ἔχουσαν  τῆς   Ἀθηνᾶς μικρὸν καὶ εὐτελές, Ἀλέξανδρον
[13, 41]   φρένας. πολλὰ δὲ τῶν ἀρχαίων  τῆς   Ἀθηνᾶς ξοάνων καθήμενα δείκνυται, καθάπερ
[13, 59]   καὶ τοῖς περιοίκοις, τὴν ἱέρειαν  τῆς   Ἀθηνᾶς πώγωνα ἴσχειν· τρὶς δὲ
[13, 41]   αὐτοῦ τίθενται τεκμήρια, οἷον ὅτι  τῆς   Ἀθηνᾶς τὸ ξόανον νῦν μὲν
[13, 61]   Ἕλλησιν ὕστερον τοῖς ἐποικήσασιν ἐκ  τῆς   Αἰολίδος καὶ τῆς Λέσβου. ἔχουσι
[13, 2]   τῆς Ἰωνίας ἐστὶ πέρας δὲ  τῆς   Αἰολίδος. τοιούτων δὲ τῶν τόπων
[13, 67]   Πιτάνης ἐστὶν Ἀρκεσίλαος ἐκ  τῆς   Ἀκαδημίας, Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως συσχολαστὴς
[13, 51]   δὲ τοῦ στόματός ἐστιν ἀπὸ  τῆς   ἄκρας ἐπὶ τὴν ἄκραν δίαρμα
[13, 51]   τὸν κλειόμενον ὑπὸ ταύτης τε  τῆς   ἄκρας ἐφ´ τὰ Γάργαρα,
[13, 37]   {ἀπὸ} πολὺ ἂν μείζονος ὕψους  τῆς   ἀκροπόλεως ἐσκόπευεν ἐξ ἴσου σχεδόν
[13, 35]   ἄλλοτε μὲν τὴν ἐγκέλευσιν ἀπὸ  τῆς   ἀκροπόλεως ποιοῖτο, ἄλλοτε δ´ ἐκ
[13, 7]   δὲ τούτοις καὶ τὸ ὑπὸ  τῆς   Ἀνδρομάχης λεχθὲν οὕτως „Ἕκτορ, ἐγὼ
[13, 36]   εἰκότως ἄν τινα τῶν μὲν  τῆς   ἀπονοίας τῶν δὲ τοὐναντίον τῆς
[13, 53]   φασίν, οἱ δὲ περὶ Μαντίνειαν  τῆς   Ἀρκαδίας κτίσαι Καπύας, ἀπὸ Κάπυος
[13, 38]   περιδρομήν. ~Οὐδὲν δ´ ἴχνος σώζεται  τῆς   ἀρχαίας πόλεως. εἰκότως· ἅτε γὰρ
[13, 34]   τὸ δὲ παλαιὸν κτίσμα μεταξὺ  τῆς   ἀρχῆς· ἀπολαμβάνεσθαι δ´ ἐντὸς τό
[13, 43]   „διαστήματι· πλεῖστον δ´ ἀφέστηκεν ἀπὸ  τῆς   ἀρχῆς τὸ „τοῦ Αἰσήπου τέλος,
[13, 27]   τις ἦν, ὅτε πρῶτον Ῥωμαῖοι  τῆς   Ἀσίας ἐπέβησαν καὶ ἐξέβαλον Ἀντίοχον
[13, 66]   τις ἄλλος καὶ εἰρηκὼς ὑπὲρ  τῆς   Ἀσίας ἐπὶ τῆς συγκλήτου καθ´
[13, 6]   τῆς Προποντίδος, ἔπειτα τῆς παραλίας  τῆς   Ἀσίας μέχρι Καρίας. ταύτην δὴ
[13, 51]   εἶτ´ Ἄστυρα, κώμη καὶ ἄλσος  τῆς   Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἅγιον. πλησίον δ´
[13, 65]   πολίχνη ποτέ, ἐν τὸ  τῆς   Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν ἐν ἄλσει,
[13, 48]   τῷ μυΐ. ἄλλοι δ´ ἐκ  τῆς   Ἀττικῆς ἀφῖχθαί τινα Τεῦκρόν φασιν
[13, 69]   δ´ ὑπὸ Ἀλέου φησὶ τοῦ  τῆς   Αὔγης πατρὸς εἰς λάρνακα τὴν
[13, 6]   νοεῖν τὰς ποιούσας αὐτοὺς ἐπὶ  τῆς   αὐτῆς γραμμῆς κειμένας ὥσπερ τινὸς
[13, 22]   Προποντίδα, ἐκοινώνησε καὶ Ἄβυδος  τῆς   αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ πυθόμενος
[13, 9]   καὶ Λυκίους· Ἀφνειοὺς δὲ ἀπὸ  τῆς   Ἀφνίτιδος νομίζουσι λίμνης· καὶ γὰρ
[13, 36]   τῆς ἀπονοίας τῶν δὲ τοὐναντίον  τῆς   ἀψυχίας· ἀπονοίας μέν, εἰ τοσοῦτον
[13, 54]   φιλαριστοτέλης ὤν, θεραπεύσας τὸν ἐπὶ  τῆς   βιβλιοθήκης, καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεῦσι
[13, 35]   „πὰρ Σιμόεντι θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ.  τῆς   γὰρ μάχης ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ
[13, 55]   εἰς τὸν Πόντον ἐκείνῳ μετὰ  τῆς   γυναικὸς καὶ ἐτιμήθη διαφερόντως, ταχθεὶς
[13, 10]   μὲν σταδίους ἐνενήκοντα καὶ ἑκατόν,  τῆς   δ´ ἐγγυτάτω θαλάττης καθ´ ἣν
[13, 35]   οἰκείως ἂν λέγοι Ἀνδρομάχη·  τῆς   δὲ νῦν πόλεως πάμπολυ ἀφέστηκε·
[13, 48]   μηδένας ἐλθεῖν ἐκ τῆς Κρήτης.  τῆς   δὲ πρὸς τοὺς Ἀττικοὺς ἐπιπλοκῆς
[13, 55]   καὶ ἐτιμήθη διαφερόντως, ταχθεὶς ἐπὶ  τῆς   δικαιοδοσίας, ἀφ´ ἧς οὐκ ἦν
[13, 55]   οὐκ ἦν τῷ κριθέντι ἀναβολὴ  τῆς   δίκης ἐπὶ τὸν βασιλέα. οὐ
[13, 11]   φησιν ποιητής. ~Ὑπὲρ δὲ  τῆς   ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι
[13, 60]   καὶ Ἀταρνεῖται καὶ Πιταναῖοι μέχρι  τῆς   ἐκβολῆς τοῦ Καΐκου. διῄρηντο δ´
[13, 48]   (οὓς πρῶτος παρέδωκε Καλλῖνος  τῆς   ἐλεγείας ποιητής, ἠκολούθησαν δὲ πολλοί)
[13, 62]   ἱδρυθῆναι πρῶτον ὑπὸ τῶν ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος πλευσάντων Αἰολέων τὸ τοῦ
[13, 48]   δὲ καὶ τὴν Ἴδην ἀπὸ  τῆς   ἐν Κρήτῃ προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´
[13, 54]   ζητούντων βιβλία εἰς τὴν κατασκευὴν  τῆς   ἐν Περγάμῳ βιβλιοθήκης, κατὰ γῆς
[13, 27]   ἐξέβαλον Ἀντίοχον τὸν μέγαν ἐκ  τῆς   ἐντὸς τοῦ Ταύρου. φησὶ γοῦν
[13, 63]   τὴν θυσίαν τῷ θεῷ καὶ  τῆς   ἑσπέρας ἐπιλαβούσης μένει αὐτόθι, πρωὶ
[13, 27]   δὲ τοὺς Γαλάτας περαιωθέντας ἐκ  τῆς   Εὐρώπης ἀναβῆναι μὲν εἰς τὴν
[13, 22]   Ἀσίαν. καλεῖται δ´ ἄκρα  τῆς   Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ τὸ σχῆμα,
[13, 45]   τὰ δ´ ἑξῆς ἤδη τὰ  τῆς   Ζελείας ἐστὶ πεδία καὶ ὀροπέδια
[13, 5]   πόλις Αἰολική. ἐντὸς μὲν οὖν  τῆς   Ζελείας καὶ τοῦ Λεκτοῦ πρῶτά
[13, 46]   πλείους τῶν τετταράκοντα σταδίων διέχουσα  τῆς   ἠπείρου· ἔχει δὲ τὴν περίμετρον
[13, 22]   διαίρουσι παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ τὸν  τῆς   Ἡροῦς πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ
[13, 32]   ἕνεκα ἵππων, ἀλλὰ μισθοῦ ὑπὲρ  τῆς   Ἡσιόνης καὶ τοῦ κήτους. ἀλλ´
[13, 67]   καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης εἰς ῥαχιώδη  τῆς   θαλάττης αἰγιαλὸν τὸ ἔκρηγμα ἔχουσα.
[13, 51]   ἐν ὀγδοήκοντα Ἄσσος μικρὸν ὑπὲρ  τῆς   θαλάττης, εἶτ´ ἐν ἑκατὸν καὶ
[13, 47]   ἐφ´ ὕψους τινὸς πετρώδους ὑπὲρ  τῆς   θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ Ἁμαξιτὸς
[13, 36]   μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ  τῆς   θαλάττης ποιητὴς φράζει· τὸ
[13, 34]   ἐν τῷ πεδίῳ, τοσοῦτον ἀπέχοντας  τῆς   θαλάττης ὅσον τὸ νῦν Ἴλιον.
[13, 61]   ἐμφαίνει, εἴπερ Χρυσηὶς ἐκ  τῆς   Θήβης ἑάλω· „ᾠχόμεθα“ γάρ, φησίν,
[13, 62]   καὶ Κίλλα· πλησίον οὖν  τῆς   Θήβης ἔτι νῦν Κίλλα τις
[13, 7]   πεσεῖν αὐτὸν μαχόμενον. ἐκ δὲ  τῆς   Θήβης Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´
[13, 3]   Πενθίλου στόλον φθῆναι περαιωθέντα ἐκ  τῆς   Θρᾴκης εἰς τὴν Ἀσίαν, τούτους
[13, 22]   Χερρονήσου προείπομεν ἐν τοῖς περὶ  τῆς   Θρᾴκης τόποις. φησὶ δὲ τὴν
[13, 53]   τοῦ Ἰλίου παρδαλέαν φησὶ πρὸ  τῆς   θύρας τοῦ Ἀντήνορος προτεθῆναι σύμβολον
[13, 51]   καὶ Ἀσπανεὺς τὸ ὑλοτόμιον  τῆς   Ἰδαίας ὕλης· ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται
[13, 33]   τούτων τὸ Τρωικὸν πεδίον μέχρι  τῆς   Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς σταδίους
[13, 70]   ἐσχάτοις Ἴδης τόποις. πολὺ γὰρ  τῆς   Ἴδης ἄπωθεν αἱ Κελαιναί, πολὺ
[13, 51]   μᾶλλόν πως τὸ νότιον πλευρὸν  τῆς   Ἴδης ἀφορίζοντες· ταπεινοὶ δ´ ὅμως
[13, 5]   Γάργαρον ἐν τοῖς ἄνω μέρεσι  τῆς   Ἴδης δείκνυται τόπος, ἀφ´ οὗ
[13, 52]   ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ μετεωρότατον  τῆς   Ἴδης ἐγγὺς Πολίχνας· ἐκαλεῖτο δὲ
[13, 5]   τὸ Λεκτόν· καὶ γὰρ ὅτι  τῆς   Ἴδης ἐστὶ τὸ Λεκτὸν καὶ
[13, 10]   ἐν τῇ παρωρείᾳ τῇ ὑστάτῃ  τῆς   Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου μὲν
[13, 5]   τὴν ὄντως λεγομένην Τροίαν  τῆς   Ἴδης θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος
[13, 43]   αὐτῶν „ἔστι γὰρ λόφος τις  τῆς   Ἴδης Κότυλος· ὑπέρκειται δ´ οὗτος
[13, 70]   δὲ Κάικος οὐκ ἀπὸ  τῆς   Ἴδης ῥεῖ, καθάπερ εἴρηκε Βακχυλίδης,
[13, 24]   Τρωικῷ πεδίῳ καὶ τὰ παρώρεια  τῆς   Ἴδης τὰ ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ.
[13, 35]   τῆς νῦν πόλεως. ὑπὲρ δὲ  τῆς   Ἰλιέων κώμης δέκα σταδίοις ἐστὶν
[13, 41]   Λυκοῦργος ῥήτωρ· μνησθεὶς γὰρ  τῆς   Ἰλιέων πόλεως φησί „τίς οὐκ
[13, 69]   ποιητὴς ἐπὶ τοσοῦτον μέμνηται μόνον  τῆς   ἱστορίας ταύτης „ἀλλ´ οἷον τὸν
[13, 2]   καὶ Φωκαίας, ἥπερ ἀρχὴ μὲν  τῆς   Ἰωνίας ἐστὶ πέρας δὲ τῆς
[13, 3]   πρεσβυτέραν φασὶ τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν  τῆς   Ἰωνικῆς, διατριβὰς δὲ λαβεῖν καὶ
[13, 44]   Ἀσκληπίειον, ἵδρυμα Λυσιμάχου. περὶ δὲ  τῆς   καλῆς πεύκης Ἄτταλος πρῶτος
[13, 44]   Κλεανδρίας καὶ Γόρδου, διέχει  τῆς   καλῆς πεύκης ἑξήκοντα „σταδίους· ἐμβάλλει
[13, 35]   παρατετάσθαι· τετταράκοντα δὲ σταδίους διεχούσης  τῆς   Καλλικολώνης ἀπὸ τοῦ νῦν Ἰλίου,
[13, 35]   τόπων τοῦ τε Σιμόεντος καὶ  τῆς   Καλλικολώνης, μέχρι οὗ εἰκὸς καὶ
[13, 44]   εἰς αὐτὸν Ἄνδιρος ἀπὸ  τῆς   Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος πολλαῖς κώμαις
[13, 59]   Λελέγων πρότερον εὐανδρησάντων, ὥστε καὶ  τῆς   Καρίας κατασχεῖν τῆς μέχρι Μύνδου
[13, 40]   δ´ οὐχ Ὁμηρικά· οὐδὲ γὰρ  τῆς   Κασάνδρας φθορὰν οἶδεν Ὅμηρος, ἀλλ´
[13, 8]   ἀπὸ τοῦ Ἕρμου πᾶσαν μέχρι  τῆς   κατὰ Κύζικον παραλίας κατασχόντων καὶ
[13, 51]   ἐστὶ νῦν καὶ Γαργαρέων ἕως  τῆς   κατὰ Λέσβον θαλάττης περιεχόμενα τῇ
[13, 34]   οἰκείαν ἐπιτρέψαντος Λυσιμάχου. ~Ἀπὸ δὲ  τῆς   κατὰ {τούτους} τοὺς τόπους Ἰδαίας
[13, 34]   συμφυὴς αὐτῷ, τεινόμενος δ´ ἕως  τῆς   Κεβρηνίας καὶ ἀποτελῶν τὸ Ε
[13, 63]   τε πλοῦς ἀπὸ μὲν  τῆς   Κιλικίου Χρύσης ἐπὶ τὸ ναύσταθμον
[13, 62]   Λέσβῳ δὲ Κίλλαιον ἀπὸ ταύτης  τῆς   Κίλλης ὠνόμασται· ἔστι δὲ καὶ
[13, 48]   τῶν μυῶν. τοῖς γὰρ ἐκ  τῆς   Κρήτης ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς πρῶτος
[13, 48]   Τεύκρους δὲ μηδένας ἐλθεῖν ἐκ  τῆς   Κρήτης. τῆς δὲ πρὸς τοὺς
[13, 5]   εἰς τὴν μεσόγαιαν μικρὸν ὑπὲρ  τῆς   Κυζικηνῆς (καὶ δὴ καὶ ἔστι
[13, 11]   νῦν. ἐν δὲ τῇ μεθορίᾳ  τῆς   Κυζικηνῆς καὶ τῆς Πριαπηνῆς ἔστι
[13, 2]   τῶν τόπων φύσιν. ~Ἀπὸ δὴ  τῆς   Κυζικηνῆς καὶ τῶν περὶ Αἴσηπον
[13, 3]   καθ´ ὅλην γὰρ ἐσκεδάσθη ἀπὸ  τῆς   Κυζικηνῆς μέχρι τοῦ Καΐκου καὶ
[13, 19]   ὑπὲρ Λαμψάκου ἐν τῇ μεσογαίᾳ  τῆς   Λαμψακηνῆς· ἄλλαι δ´ εἰσὶν ἐπὶ
[13, 53]   τὴν τράπεζαν καταφάγῃ· συμβῆναι δὲ  τῆς   Λατίνης περὶ τὸ Λαουίνιον τοῦτο,
[13, 61]   ἐποικήσασιν ἐκ τῆς Αἰολίδος καὶ  τῆς   Λέσβου. ἔχουσι δὲ νῦν Ἀδραμυττηνοὶ
[13, 68]   ἐκ Κύνου κατὰ τὰ ἄκρα  τῆς   Λέσβου τὰ νοτιώτατα κείμενον ἐν
[13, 16]   τὰ ἐν Κυζίκῳ ταύτης ἐστὶ  τῆς   λίθου. ἐντεῦθέν ἐστιν Ἀριστέας
[13, 19]   ἐν τῷ ἄλσει τῷ μεταξὺ  τῆς   λίμνης καὶ τοῦ εὐρίπου. ~Μετὰ
[13, 51]   Κεβρηνίων καὶ Νεανδριέων καὶ Ἁμαξιτέων.  τῆς   μὲν γὰρ Ἁμαξιτοῦ Νεανδριεῖς ὑπέρκεινται,
[13, 45]   φησὶ δ´ οὖν τὴν Παλαίσκηψιν  τῆς   μὲν Νέας διέχειν πεντήκοντα σταδίους,
[13, 25]   φησὶ τὸν ποιητὴν Πλάτων,  τῆς   μὲν πρώτης πολιτείας παράδειγμα τιθέντα
[13, 59]   ὥστε καὶ τῆς Καρίας κατασχεῖν  τῆς   μέχρι Μύνδου καὶ Βαργυλίων, καὶ
[13, 36]   φράζει· τὸ μὲν γὰρ πρὸ  τῆς   νῦν πόλεως ὁρώμενον πρόχωμα εἶναι
[13, 35]   πρότερον, τριάκοντα σταδίους διέχον ἀπὸ  τῆς   νῦν πόλεως. ὑπὲρ δὲ τῆς
[13, 36]   ἔτι λεγόμενον πλησίον οὕτως ἐστὶ  τῆς   νῦν πόλεως, ὥστε θαυμάζειν εἰκότως
[13, 22]   τόπων. περὶ δὲ Σηστοῦ καὶ  τῆς   ὅλης Χερρονήσου προείπομεν ἐν τοῖς
[13, 36]   Ἑστίαιαν μάρτυρα, τὴν συγγράψασαν περὶ  τῆς   Ὁμήρου Ἰλιάδος, πυνθανομένην εἰ περὶ
[13, 27]   ὤν· φέρεται γοῦν τις διόρθωσις  τῆς   Ὁμήρου ποιήσεως, ἐκ τοῦ
[13, 25]   παλαιὰν παρεσχήκασι λόγον τοῖς ἐκ  τῆς   Ὁμήρου ποιήσεως τεκμαιρομένοις· οὐ γὰρ
[13, 65]   οἷς μᾶλλον γειτνιᾷ· διέχει δὲ  τῆς   παλαιᾶς Χρύσης εἴκοσι σταδίους, καὶ
[13, 45]   τοῦ Αἰσήπου τριάκοντα· ἀπὸ δὲ  τῆς   Παλαισκήψεως ταύτης διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν
[13, 27]   δὲ ὑπογραπτέον τοὺς τόπους ἀπὸ  τῆς   παραλίας ἀρξαμένους ἀφ´ ἧσπερ ἐλίπομεν.
[13, 10]   τε καὶ Πριαπηνοὶ μέχρι καὶ  τῆς   παραλίας. περὶ μὲν οὖν τὴν
[13, 32]   Θρᾳκίοις. ~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος  τῆς   παραλίας ταύτης ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου
[13, 32]   ἔφαμεν. μικρὸν δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ  τῆς   παραλίας ταύτης ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον
[13, 1]   ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ Τρῳὰς πρώτη  τῆς   παραλίας ταύτης, ἧς τὸ πολυθρύλητον
[13, 6]   διὰ μέσης τῆς Προποντίδος, ἔπειτα  τῆς   παραλίας τῆς Ἀσίας μέχρι Καρίας.
[13, 20]   ποιητὴς καὶ τὴν Λαμψακηνὴν καὶ  τῆς   Παριανῆς τινα (οὔπω γὰρ ἦσαν
[13, 15]   ~Πιτύα δ´ ἐστὶν ἐν Πιτυοῦντι  τῆς   Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες ὄρος·
[13, 69]   Τήλεφος ἐβασίλευσαν τῆς χώρας  τῆς   περὶ τὴν Τευθρανίαν καὶ τὸν
[13, 1]   τῷ Αἰσήπῳ παραλίαν τὴν αὐτὴν  τῆς   περιοδείας τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ
[13, 59]   μέχρι Μύνδου καὶ Βαργυλίων, καὶ  τῆς   Πισιδίας ἀποτεμέσθαι πολλήν. ὕστερον δ´
[13, 67]   πεποίηται τοῖς Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ δὲ  τῆς   Πιτάνης ἐστὶν Ἀρκεσίλαος ἐκ
[13, 37]   τι διαστήματος, μὴ δεόμενος μηδὲν  τῆς   ποδωκείας τοῦ ἀσφαλοῦς χάριν· πέντε
[13, 36]   ἐμφαίνει τὸ διάστημα τὸ μέχρι  τῆς   πόλεως ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου „ὡς
[13, 41]   Ὅμηρος δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν  τῆς   πόλεως εἴρηκεν „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν
[13, 26]   τὴν ἐκείνου τελευτὴν Λυσίμαχος μάλιστα  τῆς   πόλεως ἐπεμελήθη καὶ νεὼν κατεσκεύασε
[13, 36]   τῶν ποταμῶν ἐστι τὸ πρὸ  τῆς   πόλεως ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον, ὥστε
[13, 50]   καὶ νῦν τόπος δείκνυται  τῆς   πόλεως ἔρημος. γράφουσι δέ τινες
[13, 36]   τὸ Τρωικὸν πεδίον, μεταξὺ  τῆς   πόλεως καὶ τῆς θαλάττης
[13, 36]   ἀτείχιστον αὐτὸ εἶχον, πλησίον οὔσης  τῆς   πόλεως καὶ τοσούτου πλήθους τοῦ
[13, 42]   τότε. τὴν δὲ χώραν ἀφανισθείσης  τῆς   πόλεως οἱ τὸ Σίγειον καὶ
[13, 50]   ὡς ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένης  τῆς   πόλεως· οὐδὲν δ´ ἐστὶν ὄρος
[13, 36]   τόπον ὅσον δώδεκα σταδίους διεστῶτα  τῆς   πόλεως, {τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον
[13, 27]   ἦν Ἕκτωρ „ὑπερ„ μαχῶν  τῆς   πόλεως. τοῦτον μὲν οὖν ἐπελθὼν
[13, 41]   καὶ οἱ νεώτεροι τὸν ἀφανισμὸν  τῆς   πόλεως, ὧν ἔστι καὶ Λυκοῦργος
[13, 11]   τῇ μεθορίᾳ τῆς Κυζικηνῆς καὶ  τῆς   Πριαπηνῆς ἔστι τὰ Ἁρπάγια τόπος,
[13, 14]   ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα μείζω  τῆς   Πριάπου καὶ ηὐξημένη γε ἐκ
[13, 5]   παραλίαν. ἔστι δὲ αὕτη μὲν  τῆς   Προποντίδος ἀπὸ τῶν περὶ Ἄβυδον
[13, 5]   τοῦ Λεκτοῦ πρῶτά ἐστιν ἀπὸ  τῆς   Προποντίδος ἀρξαμένοις {τὰ} μέχρι τῶν
[13, 6]   Σηστὸν καὶ Ἄβυδον διὰ μέσης  τῆς   Προποντίδος, ἔπειτα τῆς παραλίας τῆς
[13, 22]   Γύγας· ἐπίκειται δὲ τῷ στόματι  τῆς   Προποντίδος καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, διέχει
[13, 2]   μέχρι Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ τὴν  τῆς   Προποντίδος παραλίαν εἶναι συμβαίνει, ἀπὸ
[13, 5]   κατ´ Ἄβυδον στενῶν, εἶτ´ ἔξω  τῆς   Προποντίδος τὰ μέχρι Λεκτοῦ. ~Κάμψαντι
[13, 27]   Καῖσαρ καὶ φιλαλέξανδρος ὢν καὶ  τῆς   πρὸς τοὺς Ἰλιέας συγγενείας γνωριμώτερα
[13, 51]   ἔξω δὲ τοῦ κόλπου καὶ  τῆς   Πυρρᾶς ἄκρας τε Κισθήνη
[13, 51]   ἐφ´ τὰ Γάργαρα, καὶ  τῆς   Πυρρᾶς ἄκρας προσαγορευομένης ἐφ´
[13, 45]   περὶ τὸν Αἴσηπον ἐν ἀριστερᾷ  τῆς   ῥύσεως αὐτοῦ πρῶτον ἔστι Πολίχνα
[13, 22]   αὐτῆς· διὸ καὶ εὐπετέστερον ἐκ  τῆς   Σηστοῦ διαίρουσι παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ
[13, 22]   ἐπὶ πύργον τινὰ κατ´ ἀντικρὺ  τῆς   Σηστοῦ, ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ
[13, 53]   οἱ δ´ εἰς Αἴγεσταν κατᾶραι  τῆς   Σικελίας σὺν Ἐλύμῳ Τρωὶ καὶ
[13, 51]   μνήνης ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ  τῆς   Σκήψεως. ~Ἔστι δ´ μὲν
[13, 55]   οὖν τούτων ἀπόχρη. ~Ἐκ δὲ  τῆς   Σκήψεως καὶ Δημήτριος ἔστιν
[13, 53]   οὐδὲ τοῖς περὶ τῶν ἀρχηγετῶν  τῆς   Σκήψεως λεχθεῖσιν· ἐμφαίνει γὰρ μεμενηκότα
[13, 53]   δὲ τῷ περὶ τῶν ἀρχηγετῶν  τῆς   Σκήψεως λόγῳ τῷ λεχθέντι νῦν
[13, 54]   τοὺς Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ δὲ  τῆς   Σκήψεως οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν
[13, 51]   Δαρδάνιοι μέχρι Παλαισκήψεως καὶ αὐτῆς  τῆς   Σκήψεως. τὴν δὲ Ἄντανδρον Ἀλκαῖος
[13, 33]   τὴν δὲ Κεβρηνίαν διήκειν μέχρι  τῆς   Σκηψίας, ὅριον δ´ εἶναι τὸν
[13, 3]   παρεσκευασμένον ἄμεινον περαιῶσαι τὸ πλέον  τῆς   στρατιᾶς εἰς Λέσβον καὶ κατασχεῖν
[13, 27]   κατὰ Βιθυνίαν αὐτὸς κατεστάθη κύριος  τῆς   στρατιᾶς, καὶ προελθὼν εἰς Ἴλιον,
[13, 66]   εἰρηκὼς ὑπὲρ τῆς Ἀσίας ἐπὶ  τῆς   συγκλήτου καθ´ ὃν καιρὸν αἰτίαν
[13, 22]   τῷ χρόνῳ καὶ τοῦτο αἴτιον  τῆς   συγχύσεως τῶν τόπων. περὶ δὲ
[13, 38]   πέμψαντες, Λεσβίων ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι  τῆς   συμπάσης Τρῳάδος· ὧν δὴ καὶ
[13, 53]   γεγονέναι τὴν Σκῆψιν, μέσην οὖσαν  τῆς   τε ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ καὶ
[13, 34]   Ἴλιον. τοῦτο μὲν δὴ μεταξὺ  τῆς   τελευτῆς τῶν λεχθέντων ἀγκώνων εἶναι,
[13, 47]   τε Λάρισα καὶ Κολωναί,  τῆς   {Τενεδίων περ} αίας οὖσαι πρότερον,
[13, 44]   κειμένου μεταξὺ „Παλαισκήψεως καὶ Ἀχαιίου  τῆς   Τενεδίων περαίας· „ἐμβάλλει δὲ εἰς
[13, 32]   ταύτης ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον ἤδη  τῆς   Τενεδίων περαίας ὑπάρχον. ~Τοιούτων δὲ
[13, 4]   ἀπὸ Αἰσήπου τὴν ἀρχὴν ποιεῖται  τῆς   Τρῳάδος, Εὔδοξος δὲ ἀπὸ Πριάπου
[13, 3]   Ἰωνική (πλείονι γὰρ διέστηκε  τῆς   Τρῳάδος) δὲ τῶν Αἰολέων
[13, 9]   πόλιν καὶ τὸν Αἴσηπον ἀρχὴ  τῆς   Τρῳάδος καθ´ Ὅμηρον. λέγει δ´
[13, 23]   εἶναι τῶν παρόδων. ~Ὑπέρκειται δὲ  τῆς   τῶν Ἀβυδηνῶν χώρας ἐν τῇ
[13, 68]   μέχρι τῶν Ἀργινουσσῶν διήκει καὶ  τῆς   ὑπερκειμένης ἄκρας, ἣν Αἶγά τινες
[13, 1]   μὲν δεῦρο ἀφωρίσθω τὰ περὶ  τῆς   Φρυγίας ἐπανιόντες δὲ πάλιν ἐπὶ
[13, 18]   φασίν· ἐν δὲ τῇ περαίᾳ  τῆς   Χερρονήσου πολίχνιόν ἐστι Καλλίπολις· κεῖται
[13, 33]   Πριάμοιο, ὃν εἰκὸς εἶναι ἐπώνυμον  τῆς   χώρας καὶ πόλεως, ὅπερ
[13, 69]   Τεύθρας καὶ Τήλεφος ἐβασίλευσαν  τῆς   χώρας τῆς περὶ τὴν Τευθρανίαν
[13, 28]   τῶν Ῥωμαίων ἡγεμὼν καὶ  Μιθριδάτης   κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν
[13, 35]   ἐρεμνῇ λαίλαπι ἶσος, „ὀξὺ κατ´  ἀκροτάτης   πόλιος Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε „πὰρ
[13, 57]   δὲ Ἑρμείας εὐνοῦχος, τραπεζίτου τινὸς  οἰκέτης·   γενόμενος δ´ Ἀθήνησιν ἠκροάσατο καὶ
[13, 2]   τῶν τόπων ὄντων μὲν  ποιητὴς   ἀπὸ τῶν περὶ Αἴσηπον τόπων
[13, 50]   δὲ μνήμης πεποίηκεν ὀνομάζων  ποιητὴς   αὐτόν. οὗτοι δ´ οἱ τόποι
[13, 63]   οὐδὲ Κιλλαίου Ἀπόλλωνος ἱερόν·  ποιητὴς   δὲ συζεύγνυσιν „ὃς Χρύσην ἀμφιβέβηκας
[13, 19]   καὶ οἱ Λαμψακηνοί. δὲ  ποιητὴς   εἴρηκεν ἀμφοτέρως, καὶ προσθεὶς τὴν
[13, 34]   καὶ τοὺς πλείστους ἀγῶνας  ποιητὴς   ἐνταῦθα ἀποδίδωσι· πλατύτερον γάρ ἐστι,
[13, 69]   καὶ τὸν Κάικον, δὲ  ποιητὴς   ἐπὶ τοσοῦτον μέμνηται μόνον τῆς
[13, 48]   παρέδωκε Καλλῖνος τῆς ἐλεγείας  ποιητής,   ἠκολούθησαν δὲ πολλοί) χρησμὸς ἦν,
[13, 36]   οὐδ´ ἐγένετο, δὲ πλάσας  ποιητὴς   ἠφάνισεν, ὡς Ἀριστοτέλης φησίν) ἀψυχίας
[13, 32]   διὸ καὶ οὕτως εἴρηκεν  ποιητής   „Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´
[13, 20]   ὧν οὕτως εἴρηκε συλλαβὼν  ποιητὴς   καὶ τὴν Λαμψακηνὴν καὶ τῆς
[13, 43]   δὲ λόγον πῶς φησὶν  ποιητής   „κρουνὼ „δ´ ἵκανον καλιρρόω, ἔνθα
[13, 46]   Σμινθέως Ἀπόλλωνος, καθάπερ καὶ  ποιητὴς   μαρτυρεῖ „Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις,
[13, 32]   δὲ μή. ἔοικε δὲ  ποιητὴς   μικρὰν ἀποφαίνειν τὴν πόλιν ἐν
[13, 49]   πρῶτον τοὺς Λέλεγας ἱδρυμένους  ποιητὴς   πεποίηκεν. ~Εἴρηται δὲ περὶ αὐτῶν
[13, 21]   τὸν μὲν Σελλήεντά φησιν  ποιητὴς   πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ
[13, 44]   Καρήσου ποταμοῦ, ὃν ὠνόμακεν  ποιητής   „Ῥῆσός θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός
[13, 50]   ὀνομάζει δὲ τὸν ποταμὸν  ποιητής·   „Σάτνιον οὔτασε „δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν
[13, 24]   διττῶς δὲ ταῦτ´ ὀνομάζει  ποιητής,   τοτὲ μὲν οὕτω λέγων „Δαρδανίων
[13, 16]   λίθου. ἐντεῦθέν ἐστιν Ἀριστέας  ποιητὴς   τῶν Ἀριμασπείων καλουμένων ἐπῶν, ἀνὴρ
[13, 33]   Ζέλειαν Λυκίων. ταύτην δ´  ποιητὴς   ὑπ´ Αἰνείᾳ τάττει καὶ τοῖς
[13, 10]   Ἑπτάπορος, ὅν φησιν  ποιητής.   ~Ὑπὲρ δὲ τῆς ἐκβολῆς τοῦ
[13, 65]   Θήβη ἔρημος, ἥν φησιν  ποιητής   „ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ
[13, 49]   πλείους τῶν Λελέγων κατοικίζων  ποιητὴς   φαίνεται καὶ τοὺς Κίλικας διττοὺς
[13, 36]   πόλεως καὶ τῆς θαλάττης  ποιητὴς   φράζει· τὸ μὲν γὰρ πρὸ
[13, 48]   μυῶν. τοῖς γὰρ ἐκ τῆς  Κρήτης   ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς πρῶτος παρέδωκε
[13, 48]   δὲ μηδένας ἐλθεῖν ἐκ τῆς  Κρήτης.   τῆς δὲ πρὸς τοὺς Ἀττικοὺς
[13, 38]   δ´ ἔτι τοῦ πολέμου Περίανδρος  διαιτητὴς   αἱρεθεὶς ὑπὸ ἀμφοῖν ἔλυσε τὸν
[13, 44]   μὲν Ῥῆσος ποταμὸς νῦν „καλεῖται  Ῥοείτης,   εἰ μὴ ἄρα εἰς
[13, 37]   ποταμῶν ὕστερον γεγονός. ~ὅ τε  Πολίτης   „ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι
[13, 18]   ἐστι Καλλίπολις· κεῖται δ´ ἐπ´  ἀκτῆς   ἐκκειμένη πολὺ πρὸς τὴν Ἀσίαν
[13, 67]   τῆς Ἀκαδημίας, Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως  συσχολαστὴς   παρὰ Πολέμωνι. καλεῖται δὲ καὶ
[13, 4]   συστέλλων ἐπ´ ἔλαττον τοὺς ὅρους,  Δαμάστης   δ´ ἔτι μᾶλλον συστέλλει ἀπὸ
[13, 66]   Ξενοκλῆς, τοῦ μὲν Ἀσιανοῦ χαρακτῆρος,  ἀγωνιστὴς   δὲ εἴ τις ἄλλος καὶ
[13, 67]   Σάπρα βαραθρώδης εἰς ῥαχιώδη τῆς  θαλάττης   αἰγιαλὸν τὸ ἔκρηγμα ἔχουσα. ὑπὸ
[13, 5]   καὶ διότι πρώτη ἀπόβασις ἐκ  θαλάττης   αὕτη τοῖς ἐπὶ τὴν Ἴδην
[13, 51]   ὀγδοήκοντα Ἄσσος μικρὸν ὑπὲρ τῆς  θαλάττης,   εἶτ´ ἐν ἑκατὸν καὶ τετταράκοντα
[13, 47]   ὕψους τινὸς πετρώδους ὑπὲρ τῆς  θαλάττης   ἱδρυμένη, καὶ Ἁμαξιτὸς
[13, 10]   καὶ ἑκατόν, τῆς δ´ ἐγγυτάτω  θαλάττης   καθ´ ἣν ἐκδίδωσιν Αἴσηπος ὅσον
[13, 57]   Ἄσσος ἐρυμνὴ καὶ εὐτειχής, ἀπὸ  θαλάττης   καὶ τοῦ λιμένος ὀρθίαν καὶ
[13, 36]   μεταξὺ τῆς πόλεως καὶ τῆς  θαλάττης   ποιητὴς φράζει· τὸ μὲν
[13, 34]   τῷ πεδίῳ, τοσοῦτον ἀπέχοντας τῆς  θαλάττης   ὅσον τὸ νῦν Ἴλιον. τοῦτο
[13, 51]   Γαργαρέων ἕως τῆς κατὰ Λέσβον  θαλάττης   περιεχόμενα τῇ τε Ἀντανδρίᾳ καὶ
[13, 14]   οἷς ἐτέτακτο Πριαπηνή, πολλὴν  αὐτῆς   ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων. ἐνταῦθα μυθεύουσι
[13, 6]   τὰς ποιούσας αὐτοὺς ἐπὶ τῆς  αὐτῆς   γραμμῆς κειμένας ὥσπερ τινὸς μεσημβρινῆς.
[13, 51]   πόλις ἔρημος ἔχουσα λιμένα. ὑπὲρ  αὐτῆς   δ´ ἐν τῇ μεσογαίᾳ τό
[13, 69]   βασιλεῖ συνῆλθε καὶ ἐξ  αὐτῆς   διεδέξατο τὴν ἐκείνου βασιλείαν. πεπίστευται
[13, 22]   ὑπερδέξιος τοῦ ῥοῦ τοῦ ἐξ  αὐτῆς·   διὸ καὶ εὐπετέστερον ἐκ τῆς
[13, 65]   παλαιᾶς Χρύσης εἴκοσι σταδίους, καὶ  αὐτῆς   ἐν ἄλσει τὸ ἱερὸν ἐχούσης.
[13, 53]   παραδεδωκότα παισὶ παίδων τὴν διαδοχὴν  αὐτῆς,   ἠφανισμένου τοῦ τῶν Πριαμιδῶν γένους·
[13, 9]   δ´ ἐκεῖνος μὲν οὕτω περὶ  αὐτῆς   „οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ
[13, 57]   μακρὰν ἀνάβασιν ἔχουσα, ὥστ´ ἐπ´  αὐτῆς   οἰκείως εἰρῆσθαι δοκεῖ τὸ τοῦ
[13, 18]   καὶ Ἄβυδος· διέχει δ´  αὐτῆς   ὅσον ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν σταδίους·
[13, 4]   μὲν ὅλην οἱ δὲ μέρος  αὐτῆς,   οὐδὲν ὅλως ἀλλήλοις ὁμολογοῦντες. εὐθὺς
[13, 43]   διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐξ  αὐτῆς   ῥεόντων ποταμῶν καθ´ μάλιστα
[13, 22]   ἐκοινώνησε καὶ Ἄβυδος τῆς  αὐτῆς   συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ πυθόμενος μετὰ
[13, 51]   δὲ Δαρδάνιοι μέχρι Παλαισκήψεως καὶ  αὐτῆς   τῆς Σκήψεως. τὴν δὲ Ἄντανδρον
[13, 7]   ἐφεξῆς ἕως Ἀδραστείας· ἦρχον γὰρ  αὐτῆς   „υἷε δύω Μέροπος „Περκωσίου. πάντες
[13, 43]   „ἀμφὶ δὲ καπνὸς „γίγνεται ἐξ  αὐτῆς   ὡσεὶ πυρός. δ´ ἑτέρη
[13, 69]   τοσοῦτον μέμνηται μόνον τῆς ἱστορίας  ταύτης   „ἀλλ´ οἷον τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο
[13, 32]   δὲ τὸ μῆκος τῆς παραλίας  ταύτης   ἀπὸ τοῦ Ῥοιτείου μέχρι Σιγείου
[13, 38]   πόλεων, οὐ τελέως δὲ κατεσπασμένων,  ταύτης   δ´ ἐκ βάθρων ἀνατετραμμένης, οἱ
[13, 45]   τριάκοντα· ἀπὸ δὲ τῆς Παλαισκήψεως  ταύτης   διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ εἰς
[13, 16]   τοῖς πρῶτα τὰ ἐν Κυζίκῳ  ταύτης   ἐστὶ τῆς λίθου. ἐντεῦθέν ἐστιν
[13, 32]   δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ τῆς παραλίας  ταύτης   ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον ἤδη τῆς
[13, 1]   δὲ Τρῳὰς πρώτη τῆς παραλίας  ταύτης,   ἧς τὸ πολυθρύλητον καίπερ ἐν
[13, 14]   Πριάπου καὶ ηὐξημένη γε ἐκ  ταύτης·   θεραπεύοντες γὰρ οἱ Παριανοὶ τοὺς
[13, 51]   φασὶν Ἀδραμυττηνόν, τὸν κλειόμενον ὑπὸ  ταύτης   τε τῆς ἄκρας ἐφ´
[13, 62]   ἐν Λέσβῳ δὲ Κίλλαιον ἀπὸ  ταύτης   τῆς Κίλλης ὠνόμασται· ἔστι δὲ
[13, 34]   τοῦτο μὲν δὴ μεταξὺ τῆς  τελευτῆς   τῶν λεχθέντων ἀγκώνων εἶναι, τὸ
[13, 25]   ποιητὴν Πλάτων, τῆς μὲν  πρώτης   πολιτείας παράδειγμα τιθέντα τὸν τῶν
[13, 34]   νῦν Ἰλίου τὴν ἀρχὴν ἔχων  συμφυὴς   αὐτῷ, τεινόμενος δ´ ἕως τῆς
[13, 12]   εἴτε τῷ λέγεσθαι Διονύσου καὶ  νύμφης   τὸν θεὸν ὁρμησάντων ἐπὶ τὸ
[13, 35]   θέων ἐπὶ Καλλικολώνῃ. τῆς γὰρ  μάχης   ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ συντελουμένης
[13, 7]   τούτοις καὶ τὸ ὑπὸ τῆς  Ἀνδρομάχης   λεχθὲν οὕτως „Ἕκτορ, ἐγὼ δύστηνος·
[13, 47]   συνεχής· νῦν δ´ Ἀλεξάνδρεια  συνεχής   ἐστι τῷ Ἀχαιίῳ· τὰ δὲ
[13, 47]   Κολωνῶν. ~Ἦν δὲ τῷ Ἀχαιίῳ  συνεχὴς   τε Λάρισα καὶ Κολωναί,
[13, 30]   λόφῳ κειμένη καὶ τῷ Ῥοιτείῳ  συνεχὴς   ᾐὼν ἁλιτενής, ἐφ´ μνῆμα
[13, 47]   Ἁμαξιτὸς τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη  συνεχής·   νῦν δ´ Ἀλεξάνδρεια συνεχής
[13, 57]   δὲ Ἄσσος ἐρυμνὴ καὶ  εὐτειχής,   ἀπὸ θαλάττης καὶ τοῦ λιμένος
[13, 34]   δὲ παλαιὸν κτίσμα μεταξὺ τῆς  ἀρχῆς·   ἀπολαμβάνεσθαι δ´ ἐντὸς τό τε
[13, 43]   πλεῖστον δ´ ἀφέστηκεν ἀπὸ τῆς  ἀρχῆς   τὸ „τοῦ Αἰσήπου τέλος, σχεδόν
[13, 70]   εἰς τὸν Κάικον ὑπὸ ταῖς  πηγαῖς   αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ δέχονταί τινες
[13, 7]   Ἀσίῳ οἱ δ´ ὑπὸ τοῖς  Μεροπίδαις·   καθάπερ καὶ τῶν Κιλίκων
[13, 33]   ὑπ´ Αἰνείᾳ τάττει καὶ τοῖς  Ἀντηνορίδαις,   καλεῖ δὲ Δαρδανίαν. ὑπὸ δὲ
[13, 3]   Ἕρμου ποταμοῦ. τέτταρσι γὰρ δὴ  γενεαῖς   πρεσβυτέραν φασὶ τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν
[13, 50]   „ναῖε δὲ Σατνιόεντος ἐυρρείταο παρ´  ὄχθαις   Πήδασον αἰπεινήν. Σατνιόεντα δ´ ὕστερον
[13, 50]   Νηὶς ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´  ὄχθαις   Σατνιόεντος“ καὶ πάλιν „ναῖε δὲ
[13, 25]   δεύτερον δὲ τὸ ἐν ταῖς  ὑπωρείαις,   θαρρούντων ἤδη κατὰ μικρόν, ἅτε
[13, 26]   ἱερὸν καὶ προσαγορεῦσαι πόλιν καὶ  οἰκοδομίαις   ἀναλαβεῖν προστάξαι τοῖς ἐπιμεληταῖς ἐλευθέραν
[13, 48]   τὸ Τραγασαῖον ἁλοπήγιον αὐτόματον τοῖς  ἐτησίαις   πηγνύμενον πρὸς Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ δὲ
[13, 52]   ἐν τῷ τότε ὀνόματα ταῖς  Ἑλληνικαῖς   ἐτυμολογεῖσθαι φωναῖς· ὕστερον δὲ κατωτέρω
[13, 43]   ἐκ μιᾶς πηγῆς· πᾶσαι δ´  ἀλλήλαις   πλησιάζουσιν ἐν εἴκοσι σταδίων περιεχόμεναι
[13, 22]   στρατιᾷ. συνέβη δὲ πρὸς ταῖς  ἄλλαις   μεταβολαῖς καὶ τῷ χρόνῳ καὶ
[13, 41]   ἐν Φωκαίᾳ Μασσαλίᾳ Ῥώμῃ Χίῳ  ἄλλαις   πλείοσιν. ὁμολογοῦσι δὲ καὶ οἱ
[13, 44]   ἀπὸ τῆς Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος  πολλαῖς   κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς,
[13, 22]   συνέβη δὲ πρὸς ταῖς ἄλλαις  μεταβολαῖς   καὶ τῷ χρόνῳ καὶ τοῦτο
[13, 44]   τῆς Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος πολλαῖς  κώμαις   συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης
[13, 51]   δὲ Σκήψιος ἐν ταῖς  παρακειμέναις   τίθησιν, ὥστ´ ἐκπίπτοι ἂν εἰς
[13, 62]   δὲ Δάης Κολωναεὺς ἐν  Κολωναῖς   ἱδρυθῆναι πρῶτον ὑπὸ τῶν ἐκ
[13, 52]   τότε ὀνόματα ταῖς Ἑλληνικαῖς ἐτυμολογεῖσθαι  φωναῖς·   ὕστερον δὲ κατωτέρω σταδίοις ἑξήκοντα
[13, 24]   λέγων „Δαρδανίων „αὖτ´ ἦρχεν ἐὺς  πάις   Ἀγχίσαο, Δαρδανίους καλῶν, τοτὲ δὲ
[13, 7]   Αἰνείᾳ „Δαρδανίων αὖτ´ „ἦρχεν ἐὺς  πάις   Ἀγχίσαο“ καὶ οὗτοι Τρῶες· φησὶ
[13, 57]   Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε τοῖς  Πέρσαις   καὶ στρατηγῶν, προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ
[13, 17]   θήρα κατεσκεύαστο τοῖς Λυδοῖς, καὶ  Πέρσαις   ὕστερον· οἱ δ´ ἀπὸ τετταράκοντα
[13, 22]   τῇ στρατιᾷ. συνέβη δὲ πρὸς  ταῖς   ἄλλαις μεταβολαῖς καὶ τῷ χρόνῳ
[13, 52]   βαρβάροις ἐν τῷ τότε ὀνόματα  ταῖς   Ἑλληνικαῖς ἐτυμολογεῖσθαι φωναῖς· ὕστερον δὲ
[13, 22]   ἡγεμόνι καὶ αὕτη ἐτέτακτο, οὔπω  ταῖς   ἠπείροις διοριζόντων τῶν τότε τὰς
[13, 36]   αὐτὸ τὸ ναύσταθμον καὶ προσεμάχοντο  ταῖς   ναυσίν, ἀτείχιστον δὲ ἔχοντες οὐκ
[13, 25]   ἐν τῇ παραλίᾳ καὶ ἐν  ταῖς   νήσοις, λελυμένου παντὸς τοῦ τοιούτου
[13, 51]   πόλις. δὲ Σκήψιος ἐν  ταῖς   παρακειμέναις τίθησιν, ὥστ´ ἐκπίπτοι ἂν
[13, 70]   ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάικον ὑπὸ  ταῖς   πηγαῖς αὐτοῦ, ἀφ´ οὗ δέχονταί
[13, 25]   πεδίοις· δεύτερον δὲ τὸ ἐν  ταῖς   ὑπωρείαις, θαρρούντων ἤδη κατὰ μικρόν,
[13, 26]   καὶ οἰκοδομίαις ἀναλαβεῖν προστάξαι τοῖς  ἐπιμεληταῖς   ἐλευθέραν τε κρῖναι καὶ ἄφορον·
[13, 54]   κομίσας τοῖς μετ´ αὐτὸν παρέδωκεν,  ἰδιώταις   ἀνθρώποις, οἳ κατάκλειστα εἶχον τὰ
[13, 28]   βασιλεῖς οἱ μὲν μετῴκιζον αὐτὴν  εἰς   Ἄβυδον οἱ δὲ ἀνῴκιζον πάλιν
[13, 53]   τοὔνομα τῷ πολίσματι, οἱ δ´  εἰς   Αἴγεσταν κατᾶραι τῆς Σικελίας σὺν
[13, 30]   ἀνδριάς, ὃν ἄραντος Ἀντωνίου κομισθέντα  εἰς   Αἴγυπτον ἀπέδωκε τοῖς Ῥοιτειεῦσι πάλιν,
[13, 37]   τοῦ Αἰσυήτου τάφος κατὰ τὴν  εἰς   Ἀλεξάνδρειαν ὁδόν. οὐδ´ τοῦ
[13, 70]   δείκνυσθαι Κήτειον· ἐμπίπτει δ´ οὗτος  εἰς   ἄλλον ὅμοιον, εἶτ´ ἄλλον, καταστρέφουσι
[13, 45]   ταύτης διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ  εἰς   ἄλλους πλείους τόπους. ἐπάνιμεν δὲ
[13, 63]   τὴν Παμφυλίαν ἐκπεσόντων τῶν δὲ  εἰς   Ἁμαξιτόν. οἱ δ´ ἀπειρότεροι τῶν
[13, 54]   καὶ ζητῶν ἐπανόρθωσιν τῶν διαβρωμάτων  εἰς   ἀντίγραφα καινὰ μετήνεγκε τὴν γραφὴν
[13, 26]   ὅσον τετταράκοντα σταδίων, συνῴκισέ τε  εἰς   αὐτὴν τὰς κύκλῳ πόλεις ἀρχαίας
[13, 36]   τοῦ τείχους ἐτειχομάχουν καὶ εἰσέπεσον  εἰς   αὐτὸ τὸ ναύσταθμον καὶ προσεμάχοντο
[13, 44]   τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ. ~συμπίπτει δ´  εἰς   αὐτὸν Ἄνδιρος ἀπὸ τῆς
[13, 32]   τοῦ κήτους. ἀλλ´ ἐάσωμεν ταῦτα·  εἰς   γὰρ μύθων ἀνασκευὰς ἐκπίπτει· τάχα
[13, 13]   καὶ Ἀρτέμιδος κατὰ τὴν Πυκάτην·  εἰς   δὲ Πάριον μετηνέχθη πᾶσα
[13, 63]   δὲ νῦν τὸ χωρίον τελέως·  εἰς   δὲ τὴν νῦν Χρῦσαν τὴν
[13, 14]   Ψύλλων τις ἦν τῶν Λιβυκῶν,  εἰς   δὲ τὸ γένος διέτεινεν
[13, 7]   τοῖς Τρωσὶ γεγονέναι, διῃρημένην μὲν  εἰς   δυναστείας ἐννέα, ὑπὸ δὲ τῷ
[13, 60]   ἐκβολῆς τοῦ Καΐκου. διῄρηντο δ´  εἰς   δύο δυναστείας οἱ Κίλικες, καθάπερ
[13, 14]   ἐπῳδούς, πρῶτον μὲν τὸ πελίωμα  εἰς   ἑαυτοὺς μεταφέροντας, εἶτα καὶ τὴν
[13, 65]   Ἀστύρων δ´ Θήβη διέχει  εἰς   ἑβδομήκοντα σταδίους, Ἀνδείρων δὲ ἑξήκοντα.
[13, 8]   τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν Τροίαν  εἰς   ἓν συντιθέντος, καὶ τῶν Αἰολέων
[13, 55]   οὐ μέντοι διηυτύχησεν, ἀλλ´ ἐμπεσὼν  εἰς   ἔχθραν ἀδικωτέρων ἀνθρώπων ἀπέστη τοῦ
[13, 70]   τῶν πηγῶν κώμη Γέργιθα ἔστιν,  εἰς   ἣν μετῴκισεν Ἄτταλος τοὺς ἐν
[13, 42]   Κροῖσος ἐξελὼν τὴν Σιδήνην,  εἰς   ἣν τύραννος κατέφυγε Γλαυκίας,
[13, 53]   ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ καὶ Λυρνησσοῦ,  εἰς   ἣν φυγεῖν εἴρηται διωκόμενος ὑπὸ
[13, 27]   κύριος τῆς στρατιᾶς, καὶ προελθὼν  εἰς   Ἴλιον, οὐ δεχομένων αὐτὸν τῶν
[13, 19]   πόλις, οἱ δὲ Παισηνοὶ μετῴκησαν  εἰς   Λάμψακον, Μιλησίων ὄντες ἄποικοι καὶ
[13, 69]   φησὶ τοῦ τῆς Αὔγης πατρὸς  εἰς   λάρνακα τὴν Αὔγην κατατεθεῖσαν ἅμα
[13, 5]   κείμενον τοῖς ἐκ Τενέδου πλέουσιν  εἰς   Λέσβον. „Ἴδην δ´ ἵκανον „πολυ„
[13, 3]   περαιῶσαι τὸ πλέον τῆς στρατιᾶς  εἰς   Λέσβον καὶ κατασχεῖν αὐτήν· Κλεύην
[13, 22]   τριάκοντά που σταδίους ἐκ λιμένος  εἰς   λιμένα, τὸ δὲ ζεῦγμά ἐστι
[13, 44]   „ἀλλήλων διέχοντα, εἶτα πάλιν συναγομένην  εἰς   μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν τὸ πᾶν
[13, 59]   ὀκτὼ πόλεων τὰς ἓξ Μαύσωλος  εἰς   μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν, ὡς
[13, 27]   καὶ σημειωσαμένου τινά, ἔπειτα καταθέντος  εἰς   νάρθηκα ὃν ηὗρεν ἐν τῇ
[13, 12]   γοῦν Ξέρξης τῷ Θεμιστοκλεῖ  εἰς   οἶνον ἔδωκε τὴν Λάμψακον. ἀπεδείχθη
[13, 2]   Καΐκου ποταμοῦ διῃρημένους κατὰ δυναστείας  εἰς   ὀκτὼ μερίδας καὶ ἐννέα·
[13, 59]   ἅμα τοῖς Καρσὶ στρατευόμενοι κατεμερίσθησαν  εἰς   ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ ἠφανίσθη
[13, 52]   Σκήψει λέγεται· μετὰ ταῦτα δ´  εἰς   ὀλιγαρχίαν μετέστησαν, εἶτα Μιλήσιοι συνεπολιτεύθησαν
[13, 3]   ὑπ´ αὐτὴν τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν  εἰς   Πελοπόννησον κάθοδον· εἶτ´ Ἀρχέλαον υἱὸν
[13, 4]   (τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ Παρίου  εἰς   Πράκτιον) ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι·
[13, 54]   ἐπὶ τῶν ἄλλων συμβαίνει τῶν  εἰς   πρᾶσιν γραφομένων βιβλίων καὶ ἐνθάδε
[13, 16]   τῷ παράπλῳ τῷ ἀπὸ Παρίου  εἰς   Πρίαπον τε παλαιὰ Προκόννησός
[13, 67]   Ἀστύροις λίμνη καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης  εἰς   ῥαχιώδη τῆς θαλάττης αἰγιαλὸν τὸ
[13, 54]   δὲ Νηλεῖ παρέδωκεν· δ´  εἰς   Σκῆψιν κομίσας τοῖς μετ´ αὐτὸν
[13, 25]   μάλιστα. τὰς δὴ τοιαύτας μεταβάσεις  εἰς   τὰ κάτω μέρη τὰς τότε
[13, 22]   ἐξ Ἀβύδου περαιουμένοις παραλεκτέον ἐστὶν  εἰς   τἀναντία ὀκτώ που σταδίους ἐπὶ
[13, 8]   οὐδ´ ἂν ἡμεῖς ἀτόπως περιοδεύσαιμεν,  εἰς   ταὐτὸ συντιθέντες τήν τε Αἰολίδα
[13, 52]   βασιλεῖς, ἔχοντές τινας τιμάς· εἶτ´  εἰς   τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε τοὺς Σκηψίους
[13, 47]   καὶ ἄλλα πλείω τῶν φρουρίων,  εἰς   τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ὧν καὶ Κεβρήνη
[13, 3]   φθῆναι περαιωθέντα ἐκ τῆς Θρᾴκης  εἰς   τὴν Ἀσίαν, τούτους δὲ περὶ
[13, 38]   βάθρων ἀνατετραμμένης, οἱ λίθοι πάντες  εἰς   τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν μετηνέχθησαν. Ἀρχαιάνακτα
[13, 53]   παῖδας μετὰ τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν  εἰς   τὴν Θρᾴκην περισωθῆναι κἀκεῖθεν διαπεσεῖν
[13, 58]   δὲ ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέως μετέστησαν  εἰς   τὴν Καρίαν, καὶ κατέσχον τὰ
[13, 54]   ἦν πόλις, ζητούντων βιβλία  εἰς   τὴν κατασκευὴν τῆς ἐν Περγάμῳ
[13, 53]   Σκάμανδρον καὶ Σιμόεντα· ἔνθεν δ´  εἰς   τὴν Λατίνην ἐλθόντα μεῖναι κατά
[13, 53]   τὴν Θρᾴκην περισωθῆναι κἀκεῖθεν διαπεσεῖν  εἰς   τὴν λεγομένην κατὰ τὸν Ἀδρίαν
[13, 5]   καλουμένῳ Λεκτῷ, τῷ μὲν τελευτῶντι  εἰς   τὴν μεσόγαιαν μικρὸν ὑπὲρ τῆς
[13, 3]   ἐκείνου περαιῶσαι τὸν Αἰολικὸν στόλον  εἰς   τὴν νῦν Κυζικηνὴν τὴν περὶ
[13, 52]   ὕστερον δὲ κατωτέρω σταδίοις ἑξήκοντα  εἰς   τὴν νῦν Σκῆψιν μετῳκίσθησαν ὑπὸ
[13, 27]   καὶ τὸν Μιθριδάτην κατὰ συμβάσεις  εἰς   τὴν οἰκείαν ἀπέπεμψε, τοὺς δ´
[13, 33]   Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς δὲ Σκηψίους ἐπανελθεῖν  εἰς   τὴν οἰκείαν ἐπιτρέψαντος Λυσιμάχου. ~Ἀπὸ
[13, 52]   εἶτ´ ἀπέλυσε Λυσίμαχος, καὶ ἐπανῆλθον  εἰς   τὴν οἰκείαν. ~Οἴεται δ´
[13, 63]   ἱερόν, τῶν Κιλίκων τῶν μὲν  εἰς   τὴν Παμφυλίαν ἐκπεσόντων τῶν δὲ
[13, 27]   ἐκ τῆς Εὐρώπης ἀναβῆναι μὲν  εἰς   τὴν πόλιν δεομένους ἐρύματος, παρὰ
[13, 27]   Δημήτριος Σκήψιος, μειράκιον ἐπιδημήσας  εἰς   τὴν πόλιν κατ´ ἐκείνους τοὺς
[13, 33]   Σκηψίοις, ἕως Ἀντίγονος αὐτοὺς συνῴκισεν  εἰς   τὴν τότε μὲν Ἀντιγόνειαν νῦν
[13, 51]   παρακειμέναις τίθησιν, ὥστ´ ἐκπίπτοι ἂν  εἰς   τὴν τῶν Κιλίκων· οὗτοι γάρ
[13, 28]   Ἄβυδον οἱ δὲ ἀνῴκιζον πάλιν  εἰς   τὸ ἀρχαῖον κτίσμα. ἐνταῦθα δὲ
[13, 40]   τὸ κοινὸν εἴρηκεν (ἁπάντων γὰρ  εἰς   τὸ ἱερὸν ἀσεβησάντων ἅπασιν ἐμήνιεν)
[13, 5]   τῶν Κυζικηνῶν) τὸ δὲ Λεκτὸν  εἰς   τὸ πέλαγος καθήκει τὸ Αἰγαῖον
[13, 67]   δὲ τὴν ὑπονομὴν χίμαρος ἐμπεσὼν  εἰς   τὸ στόμα καὶ ἀνευρεθεὶς τῇ
[13, 69]   προνοίᾳ τὴν λάρνακα περαιωθεῖσαν ἐκπεσεῖν  εἰς   τὸ στόμα τοῦ Καΐκου, τὸν
[13, 44]   πεύκης ἑξήκοντα „σταδίους· ἐμβάλλει δ´  εἰς   τὸν Αἴνιον. ~τοῦ δ´ αὐλῶνος
[13, 28]   τάφον· οἱ δὲ τὸν Ῥοδίον  εἰς   τὸν Αἴσηπον ἐμβάλλειν φασίν· εἷς
[13, 44]   τῆς Τενεδίων περαίας· „ἐμβάλλει δὲ  εἰς   τὸν Αἴσηπον. Ῥοδίος δὲ ἀπὸ
[13, 44]   Ῥοείτης, εἰ μὴ ἄρα  εἰς   τὸν Γράνικον ἐμβάλλων Ῥῆσός ἐστιν.
[13, 21]   ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος ἐμβάλλων  εἰς   τὸν Ἕβρον, Ἀρίσβη ἐν Τροίᾳ·
[13, 67]   δὲ τὴν Πιτάνην Κάικος  εἰς   τὸν Ἐλαΐτην καλούμενον κόλπον ἐν
[13, 70]   ὅμοιον, εἶτ´ ἄλλον, καταστρέφουσι δὲ  εἰς   τὸν Κάικον· δὲ Κάικος
[13, 70]   τοῦ Τήμνου ποταμὸς Μύσιος ἐμβάλλων  εἰς   τὸν Κάικον ὑπὸ ταῖς πηγαῖς
[13, 55]   δὲ θεραπεύσας τὸν Εὐπάτορα συναπῆρεν  εἰς   τὸν Πόντον ἐκείνῳ μετὰ τῆς
[13, 66]   ῥητορικά· καὶ δὴ καὶ συναπῆρεν  εἰς   τὸν Πόντον τῷ βασιλεῖ· καταλυθέντος
[13, 35]   αὐτοῦ ῥέων ποταμὸς Θύμβριος, ἐμβάλλων  εἰς   τὸν Σκάμανδρον κατὰ τὸ Θυμβραίου
[13, 22]   τὴν Προποντίδα, ἐκ δὲ Σηστοῦ  εἰς   τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ πρὸς τῇ
[13, 54]   πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ  εἰς   τοῦτο καὶ Ῥώμη προσελάβετο·
[13, 44]   ἑξήκοντα καὶ ἑπτὰ πόδας, εἶτ´  εἰς   τρία σχιζομένην ἴσον „ἀλλήλων διέχοντα,
[13, 28]   εἰς τὸν Αἴσηπον ἐμβάλλειν φασίν·  εἷς   δ´ ἐστὶ τῶν ὑπὸ τοῦ
[13, 38]   ἠφανισμέναι. Πιττακὸς δ´ Μιτυληναῖος,  εἷς   τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων, πλεύσας
[13, 27]   προσωνυμίαν ἔσχε ταύτην, τῶν ἀπογόνων  εἷς   ὢν τῶν ἀπὸ Αἰνείου. χώραν
[13, 63]   Χρυσηίδα. ἀλλ´ οὐδὲ Κίλλα τόπος  οὐδεὶς   ἐν τῇ Ἀλεξανδρέων χώρᾳ δείκνυται,
[13, 38]   ἔτι τοῦ πολέμου Περίανδρος διαιτητὴς  αἱρεθεὶς   ὑπὸ ἀμφοῖν ἔλυσε τὸν πόλεμον.
[13, 67]   ἐμπεσὼν εἰς τὸ στόμα καὶ  ἀνευρεθεὶς   τῇ ὑστεραίᾳ κατὰ Ἄνδειρα ὑπὸ
[13, 28]   Ῥωμαίων ἡγεμὼν καὶ Μιθριδάτης  κληθεὶς   Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν πρὸς ἀλλήλους
[13, 19]   Παρίου μὲν οὖν γλωσσογράφος  κληθεὶς   ἦν Νεοπτόλεμος μνήμης ἄξιος, ἐκ
[13, 53]   „ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν πέρσα,  μεθορμηθείς.   οὐχ ὁμολογεῖ δὲ τῷ περὶ
[13, 69]   κτείνοντο γυναίων εἵνεκα δώρων, αἴνιγμα  τιθεὶς   ἡμῖν μᾶλλον λέγων τι
[13, 38]   τὸν Φρύνωνα στρατηγὸν διεπολέμει τέως  διατιθεὶς   καὶ πάσχων κακῶς, ὕστερον δ´
[13, 36]   πόλεως, {τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον  συμπροστιθείς   διότι τοῦτο πᾶν πρόχωμα τῶν
[13, 57]   ἀνέπεμψεν ὡς τὸν βασιλέα, κἀκεῖ  κρεμασθεὶς   ἀπώλετο· οἱ φιλόσοφοι δ´ ἐσώθησαν
[13, 41]   ἔστι καὶ Λυκοῦργος ῥήτωρ·  μνησθεὶς   γὰρ τῆς Ἰλιέων πόλεως φησί
[13, 19]   δὲ ποιητὴς εἴρηκεν ἀμφοτέρως, καὶ  προσθεὶς   τὴν πρώτην συλλαβήν „καὶ δῆμον
[13, 56]   γίνεται· εἶτα μετὰ γῆς τινος  καμινευθεὶς   ἀποστάζει ψευδάργυρον, προσλαβοῦσα χαλκὸν
[13, 55]   τῆς γυναικὸς καὶ ἐτιμήθη διαφερόντως,  ταχθεὶς   ἐπὶ τῆς δικαιοδοσίας, ἀφ´ ἧς
[13, 42]   δὲ τειχίσαι. πρῶτοι μὲν οὖν  Ἀστυπαλαιεῖς   οἱ τὸ Ῥοίτειον κατασχόντες συνῴκισαν
[13, 40]   Παχητείῳ. ~Λέγουσι δ´ οἱ νῦν  Ἰλιεῖς   καὶ τοῦτο ὡς οὐδὲ τελέως
[13, 41]   ~Οὕτω μὲν δὴ λέγουσιν οἱ  Ἰλιεῖς,   Ὅμηρος δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν
[13, 32]   Ἀντιλόχου μνήματα, καὶ ἐναγίζουσιν οἱ  Ἰλιεῖς   πᾶσι καὶ τούτοις καὶ τῷ
[13, 25]   Ἰλιέων κώμην. οἱ δὲ νῦν  Ἰλιεῖς   φιλοδοξοῦντες καὶ θέλοντες εἶναι ταύτην
[13, 51]   Ἁμαξιτέων. τῆς μὲν γὰρ Ἁμαξιτοῦ  Νεανδριεῖς   ὑπέρκεινται, καὶ αὐτοὶ ὄντες ἐντὸς
[13, 58]   εὖ συνοικούμενα· ἐποίκους γὰρ οἱ  βασιλεῖς   εἰσήγαγον ἐκ Μιλητουπόλεως ἐρημώσαντες ἐκείνην,
[13, 52]   τοῦ γένους οὐδὲν ἧττον ἐκαλοῦντο  βασιλεῖς,   ἔχοντές τινας τιμάς· εἶτ´ εἰς
[13, 28]   δ´ εὐκαταφρόνητον ὥστε πολλάκις οἱ  βασιλεῖς   οἱ μὲν μετῴκιζον αὐτὴν εἰς
[13, 7]   κύκλῳ „δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ  πόλεις   ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων, πεζὸς δ´ ἕνδεκά
[13, 26]   τε εἰς αὐτὴν τὰς κύκλῳ  πόλεις   ἀρχαίας ἤδη κεκακωμένας, ὅτε καὶ
[13, 66]   δὲ διὰ τὰς παλαιὰς ἱστορίας.  ~Πόλεις   δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι Ἄσσος τε
[13, 26]   διαδεξαμένους ἐκείνου πρότερον κτίζειν ἐπωνύμους  πόλεις,   εἶθ´ ἑαυτῶν· καὶ δὴ καὶ
[13, 20]   (οὔπω γὰρ ἦσαν αὗται αἱ  πόλεις   κατὰ τὰ Τρωικά) „οἳ δ´
[13, 8]   κατὰ Κύζικον παραλίας κατασχόντων καὶ  πόλεις   κτισάντων, οὐδ´ ἂν ἡμεῖς ἀτόπως
[13, 6]   τούτῳ δὲ αἱ τῶν Αἰολέων  πόλεις   μέχρι τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἕρμου,
[13, 22]   ὧν ἔπαθον, δεδιὼς μὴ αἱ  πόλεις   πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ. συνέβη
[13, 49]   ~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν ἐλλογιμώταται  πόλεις   τῶν Αἰολέων καὶ Ἀδραμυττηνὸς
[13, 59]   δ´ ἐν αὐτῇ καὶ ὀκτὼ  πόλεις   ᾠκίσθαι ὑπὸ τῶν Λελέγων πρότερον
[13, 64]   Αἰολεῦσι δὲ τοῖς ἐν Ἀσίᾳ  μείς   τις καλεῖται πορνοπίων, οὕτω τοὺς
[13, 8]   καὶ πόλεις κτισάντων, οὐδ´ ἂν  ἡμεῖς   ἀτόπως περιοδεύσαιμεν, εἰς ταὐτὸ συντιθέντες
[13, 48]   τὴν μονὴν ὅπου ἂν οἱ  γηγενεῖς   αὐτοῖς ἐπιθῶνται· συμβῆναι δὲ τοῦτ´
[13, 14]   ἐπιτρεπόντων ἐκείνων. ἐνταῦθα μυθεύουσι τοὺς  Ὀφιογενεῖς   συγγένειάν τινα ἔχειν πρὸς τοὺς
[13, 50]   οὐδὲν δ´ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα  Σατνιόεις   προσαγορευόμενον, ἀλλὰ ποταμὸς ἐφ´
[13, 31]   ἐκβολαί. συμπεσόντες γὰρ τε  Σιμόεις   καὶ Σκάμανδρος ἐν τῷ
[13, 34]   τε Σκάμανδρος καὶ  Σιμόεις,   μὲν τῷ Σιγείῳ πλησιάσας
[13, 35]   λόφος τις, παρ´ ὃν  Σιμόεις   ῥεῖ πενταστάδιον διέχων· γίνεται οὖν
[13, 34]   Σιμοείσιον πεδίον δι´ οὗ  Σιμόεις   φέρεται, καὶ τὸ Σκαμάνδριον δι´
[13, 7]   οἱ γὰρ περὶ τὸν Ἀχιλλέα  τειχήρεις   ὁρῶντες τοὺς Ἰλιέας κατ´ ἀρχάς,
[13, 70]   δύο δυναστεῖαι μόνον ἀλλὰ καὶ  τρεῖς   ὑπῆρξαν ἐν αὐτοῖς. τῷ δὲ
[13, 10]   Τάρσιος ἔστι ποταμός, εἴκοσιν ἔχων  διαβάσεις   τῇ αὐτῇ ὁδῷ, καθάπερ
[13, 25]   Κροῖσον μάλιστα. τὰς δὴ τοιαύτας  μεταβάσεις   εἰς τὰ κάτω μέρη τὰς
[13, 27]   κατέλυσε, καὶ τὸν Μιθριδάτην κατὰ  συμβάσεις   εἰς τὴν οἰκείαν ἀπέπεμψε, τοὺς
[13, 54]   μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν πραγματικῶς, ἀλλὰ  θέσεις   ληκυθίζειν· τοῖς δ´ ὕστερον, ἀφ´
[13, 3]   καὶ τοῖς ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως,  διαιρέσεις   νέμοντες πλείους. μάλιστα δὲ αἱ
[13, 46]   ποιητὴς μαρτυρεῖ „Τενέδοιό τε ἶφι  ἀνάσσεις,   Σμινθεῦ. περίκειται δ´ αὐτῇ νησία
[13, 25]   τιθέντα τὸν τῶν Κυκλώπων βίον,  αὐτοφυεῖς   νεμομένων καρποὺς καὶ τὰς ἀκρωρείας
[13, 1]   τε καὶ βαρβάρων, καὶ οἱ  συγγραφεῖς   οὐχὶ τὰ αὐτὰ γράφοντες περὶ
[13, 14]   συγγένειάν τινα ἔχειν πρὸς τοὺς  ὄφεις·   φασὶ δ´ αὐτῶν τοὺς ἄρρενας
[13, 50]   αὐτόν. οὗτοι δ´ οἱ τόποι  συνεχεῖς   εἰσι τῇ Δαρδανίᾳ καὶ τῇ
[13, 51]   τῶν Κιλίκων· οὗτοι γάρ εἰσι  συνεχεῖς   τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν πως τὸ
[13, 50]   Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα νύμφη τέκε  Νηὶς   ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθαις
[13, 7]   Θήβης. Ἐκ μὲν Λυρνησσοῦ  Βρισηὶς   ἑάλω „τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο.
[13, 7]   Μύνητα πεσεῖν φησιν, ὡς  Βρισηὶς   θρηνοῦσα τὸν Πάτροκλον δηλοῖ „οὐδὲ
[13, 61]   Ἀχιλλεύς, ὥστε ὅταν φῇ  Βρισηίς   „οὐδέ μ´ ἔασκες, „ὅτ´ ἄνδρ´
[13, 61]   Σμινθέως Ἀπόλλωνος ἐμφαίνει, εἴπερ  Χρυσηὶς   ἐκ τῆς Θήβης ἑάλω· „ᾠχόμεθα“
[13, 7]   ἐκ δὲ τῆς Θήβης  Χρυσηὶς   ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν
[13, 63]   τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνος καὶ  Χρυσηίς·   ἠρήμωται δὲ νῦν τὸ χωρίον
[13, 63]   ποιεῖ τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ  Χρυσηὶς   νηὸς βῆ „ποντο„ πόροιο· τὴν
[13, 55]   Δημήτριος ἔστιν οὗ μεμνήμεθα  πολλάκις,   τὸν Τρωικὸν διάκοσμον ἐξηγησάμενος
[13, 28]   ἀρχαῖον, οὕτω δ´ εὐκαταφρόνητον ὥστε  πολλάκις   οἱ βασιλεῖς οἱ μὲν μετῴκιζον
[13, 44]   δέ, ὃν καὶ Πολύπορον λέγουσιν,  ἑπτάκις   διαβαινόμενος ἐκ τῶν περὶ τὴν
[13, 27]   ἣν Ἀγαμέμνων πόλιν δεκάτῳ ἔτει  μόλις   εἷλε τὸν χιλιόναυν στόλον ἔχων
[13, 63]   ἀπὸ δὲ Ἁμαξιτοῦ τὸ τρίτον  μόλις   τοῦ λεχθέντος διαστήματός ἐστιν, ὥστε
[13, 67]   τοῦ Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα Πιτάνη  πόλις   Αἰολική, δύο ἔχουσα λιμένας, καὶ
[13, 5]   ἀφ´ οὗ τὰ νῦν Γάργαρα  πόλις   Αἰολική. ἐντὸς μὲν οὖν τῆς
[13, 67]   διέχουσα τοῦ ποταμοῦ σταδίους Ἐλαία  πόλις   Αἰολικὴ καὶ αὕτη, Περγαμηνῶν ἐπίνειον,
[13, 21]   ἦν δὲ καὶ ἐν Λέσβῳ  πόλις   Ἀρίσβα, ἧς τὴν χώραν ἔχουσι
[13, 42]   καὶ τὸ ἱερόν· οὐ μὴν  πόλις   γε ἦν, ἀλλὰ πολλοῖς χρόνοις
[13, 19]   εὐάμπελος Γεργίθιον· ἦν δὲ καὶ  πόλις   Γέργιθα ἐκ τῶν ἐν τῇ
[13, 21]   δὲ Πράκτιος ποταμὸς μὲν ἔστι,  πόλις   δ´ οὐχ εὑρίσκεται, ὥς τινες
[13, 41]   „διεπέρσαμεν αἰπήν. „πέρθετο δὲ Πριάμοιο  πόλις   δεκάτῳ ἐνιαυτῷ. καὶ τὰ τοιαῦτα
[13, 7]   εἶναι, ὅσσον Λέσβος ἄνω Μάκαρος  πόλις   ἐντὸς ἐέργει, καὶ Φρυγίη καθύπερθε
[13, 12]   πλησίον Δαρδάνου. ~Πρίαπος δ´ ἔστι  πόλις   ἐπὶ θαλάττῃ καὶ λιμήν· κτίσμα
[13, 14]   ~Ἔστι δὲ καὶ τὸ Πάριον  πόλις   ἐπὶ θαλάττῃ, λιμένα ἔχουσα μείζω
[13, 30]   ἐφεξῆς λίμνη Πτελεώς. ~Εἶτα Ῥοίτειον  πόλις   ἐπὶ λόφῳ κειμένη καὶ τῷ
[13, 51]   ἄκρας τε Κισθήνη ἐστὶ  πόλις   ἔρημος ἔχουσα λιμένα. ὑπὲρ αὐτῆς
[13, 18]   Λάμψακος δ´ ἐπὶ θαλάττῃ  πόλις   ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος, συμμένουσα
[13, 51]   εὐθὺς τὸ Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων ἄποικος  πόλις   ἔχουσα καὶ λιμένα καὶ ναύσταθμον·
[13, 54]   βασιλέων ὑφ´ οἷς ἦν  πόλις,   ζητούντων βιβλία εἰς τὴν κατασκευὴν
[13, 28]   μικρὸν πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ  πόλις   Δάρδανος, διέχουσα τῆς Ἀβύδου
[13, 11]   Εὐφράτου παρέλαβεν. ἐπὶ δὲ Γρανίκῳ  πόλις   ἦν Σιδήνη χώραν ἔχουσα πολλὴν
[13, 35]   ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα ἀμβατός ἐστι  πόλις   καὶ „ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος“ οἰκείως
[13, 59]   Πήδασα ὑπ´ αὐτῶν ὀνομασθέντα ἦν  πόλις,   καὶ νῦν χώρα Πηδασὶς
[13, 19]   Λαμψάκου καὶ Παρίου Παισὸς ἦν  πόλις   καὶ ποταμός· κατέσπασται δ´
[13, 31]   Ῥοίτειον ἔστι τὸ Σίγειον, κατεσπασμένη  πόλις,   καὶ τὸ ναύσταθμον καὶ
[13, 25]   Ἴλιος ἱρὴ ἐν πεδίῳ πεπόλιστο,  πόλις   „μερόπων ἀνθρώπων, ἀλλ´ ἔθ´ ὑπωρείας
[13, 13]   καλεῖσθαι Ἀδράστειαν. μὲν οὖν  πόλις   μεταξὺ Πριάπου καὶ Παρίου, ἔχουσα
[13, 50]   ποταμὸς ἐφ´ ἵδρυται  πόλις·   νῦν δ´ ἐστὶν ἐρήμη. ὀνομάζει
[13, 51]   πόλιν „πρῶτα μὲν Ἄντανδρος Λελέγων  πόλις.   δὲ Σκήψιος ἐν ταῖς
[13, 19]   καὶ ποταμός· κατέσπασται δ´  πόλις,   οἱ δὲ Παισηνοὶ μετῴκησαν εἰς
[13, 59]   μὲν τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν  πόλις   Πήδασος οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ
[13, 19]   Κυμαίᾳ Γεργίθων· ἦν γὰρ κἀκεῖ  πόλις   πληθυντικῶς καὶ θηλυκῶς λεγομένη αἱ
[13, 33]   τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ  πόλις   ποτὲ Κεβρήνη. ὑπονοεῖ δ´
[13, 23]   νῦν μὲν Ἀβυδηνῶν ἔστι, κατεσκαμμένη  πόλις,   πρότερον δὲ ἦν καθ´ αὑτά,
[13, 18]   περαίᾳ τῆς Χερρονήσου πολίχνιόν ἐστι  Καλλίπολις·   κεῖται δ´ ἐπ´ ἀκτῆς ἐκκειμένη
[13, 27]   Ἴλιον δ´ νῦν ἔστι  κωμόπολίς   τις ἦν, ὅτε πρῶτον Ῥωμαῖοι
[13, 14]   δὲ τὸ γένος διέτεινεν  δύναμις   μέχρι ποσοῦ. κτίσμα δ´ ἐστὶ
[13, 28]   τοίνυν μετ´ Ἄβυδον τε  Δαρδανὶς   ἄκρα, ἧς μικρὸν πρότερον ἐμνήσθημεν,
[13, 35]   τοὺς τόπους ἐφ´ ὅσον  διάταξις   οὐ διέτεινε; τό τε „πρὸς
[13, 17]   Κυζικηνοὶ τῇ Ζελείᾳ προσεχῆ, ἐν  οἷς   βασιλικὴ θήρα κατεσκεύαστο τοῖς Λυδοῖς,
[13, 32]   τέλειος· οὗτοι δ´ ἠφάνισαν τελέως,  οἷς   ἐναγίζειν ἀξιοῦσι καὶ τιμᾶν ὡς
[13, 14]   οἱ Παριανοὶ τοὺς Ἀτταλικοὺς ὑφ´  οἷς   ἐτέτακτο Πριαπηνή, πολλὴν αὐτῆς
[13, 54]   σπουδὴν τῶν Ἀτταλικῶν βασιλέων ὑφ´  οἷς   ἦν πόλις, ζητούντων βιβλία
[13, 27]   τῶν ἐν Μολοττοῖς βασιλευσάντων, παρ´  οἷς   καὶ τὴν Ἀνδρομάχην ἱστοροῦσι βασιλεῦσαι
[13, 65]   προστατούμενον μετὰ ἁγιστείας ὑπ´ Ἀντανδρίων,  οἷς   μᾶλλον γειτνιᾷ· διέχει δὲ τῆς
[13, 2]   Πιτάνην καὶ τὸν Ἐλαϊτικὸν κόλπον·  οἷς   πᾶσιν ἀντιπαρήκει τῶν Λεσβίων
[13, 49]   πρώτων τοῦ κόλπου μερῶν, ἐν  οἷς   πρῶτον τοὺς Λέλεγας ἱδρυμένους
[13, 65]   Ἀδραμύττιον· ἦν δέ ποτε ὑπὸ  Λυδοῖς,   καὶ νῦν πύλαι Λύδιαι καλοῦνται
[13, 17]   οἷς βασιλικὴ θήρα κατεσκεύαστο τοῖς  Λυδοῖς,   καὶ Πέρσαις ὕστερον· οἱ δ´
[13, 61]   γενέσθαι φασὶ Μυσοῖς μὲν καὶ  Λυδοῖς   τὸ πρότερον, τοῖς δ´ Ἕλλησιν
[13, 30]   τῇ Αἰγυπτίᾳ χαριζόμενος, δὲ  θεοῖς   ἀπέδωκε. ~Μετὰ δὲ τὸ Ῥοίτειον
[13, 25]   καὶ τὰς ἀκρωρείας κατεχόντων ἐν  σπηλαίοις   τισίν· „ἀλλὰ τά γ´ ἄσπαρτα
[13, 39]   Περίανδρον ἐπιτειχίσαι τὸ Ἀχίλλειον τοῖς  Ἀθηναίοις,   βοηθοῦντα τοῖς περὶ Πιττακόν· ἐπιτειχισθῆναι
[13, 64]   ἀκρίδων χάριν· ἰποκτόνον δὲ παρ´  Ἐρυθραίοις   τοῖς τὸν Μίμαντα οἰκοῦσιν, ὅτι
[13, 32]   τῷ δὲ προτέρῳ τριάκοντα ἄλλοις  σταδίοις   ἀνωτέρῳ κατὰ τὸ πρὸς τὴν
[13, 25]   ἔστιν, ἀλλὰ σχεδόν τι τριάκοντα  σταδίοις   ἀνωτέρω πρὸς ἕω καὶ πρὸς
[13, 51]   ἔστι χωρίον τι ἐν τετταράκοντα  σταδίοις,   εἶτ´ ἐν ὀγδοήκοντα Ἄσσος μικρὸν
[13, 67]   Ἐλαΐτην καλούμενον κόλπον ἐν τριάκοντα  σταδίοις   ἐκδίδωσιν. ἐν δὲ τῷ πέραν
[13, 52]   ἐτυμολογεῖσθαι φωναῖς· ὕστερον δὲ κατωτέρω  σταδίοις   ἑξήκοντα εἰς τὴν νῦν Σκῆψιν
[13, 35]   δὲ τῆς Ἰλιέων κώμης δέκα  σταδίοις   ἐστὶν Καλλικολώνη, λόφος τις,
[13, 48]   χωρία ταῦτα, ὡς ἐν διακοσίοις  σταδίοις   μικρῷ πλείοσιν· ὡς δ´
[13, 68]   τοῦ Περγάμου. ~Εἶτ´ ἐν ἑκατὸν  σταδίοις   Κάνη, τὸ ἀνταῖρον ἀκρωτήριον
[13, 11]   ἐκβολῆς τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι  σταδίοις   κολωνὸς ἔστιν, ἐφ´ τάφος
[13, 43]   οὗτος ἑκατόν που καὶ εἴκοσι  σταδίοις   Σκήψεως, ἐξ οὗ τε
[13, 25]   ὕδατα ἐπιπολάζοντα ἀκμὴν ἐν τοῖς  πεδίοις·   δεύτερον δὲ τὸ ἐν ταῖς
[13, 25]   ὅτι πρῶτος ἐθάρρησεν ἐν τοῖς  πεδίοις   θέσθαι τὴν κατοικίαν „οἱ δὲ
[13, 25]   τρίτον δὲ τὸ ἐν τοῖς  πεδίοις.   λέγοι δ´ ἄν τις καὶ
[13, 25]   τοῦ Ἴλου τὸν ἐν τοῖς  πεδίοις.   τοῦτον γὰρ παραδιδόασι τοῦ Ἰλίου
[13, 31]   περὶ ὧν εἰρήκαμεν ἐν τοῖς  Θρᾳκίοις.   ~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος τῆς
[13, 1]   ἧς τὸ πολυθρύλητον καίπερ ἐν  ἐρειπίοις   καὶ ἐν ἐρημίᾳ λειπομένης ὅμως
[13, 57]   τοῖς περὶ Ἀταρνέα καὶ Ἄσσον  χωρίοις·   ἔπειτα διεδέξατο ἐκεῖνον καὶ μετεπέμψατο
[13, 48]   τὰ χωρία ταῦτα, ὡς ἐν  διακοσίοις   σταδίοις μικρῷ πλείοσιν· ὡς
[13, 33]   τοῖς τε Κεβρηνοῖς καὶ τοῖς  Σκηψίοις,   ἕως Ἀντίγονος αὐτοὺς συνῴκισεν εἰς
[13, 59]   τι ἀνεπιτήδειον ἔσεσθαι καὶ τοῖς  περιοίκοις,   τὴν ἱέρειαν τῆς Ἀθηνᾶς πώγωνα
[13, 12]   οἶδε Πρίαπον, ἀλλ´ ἔοικε τοῖς  Ἀττικοῖς   Ὀρθάνῃ καὶ Κονισάλῳ καὶ Τύχωνι
[13, 4]   δὲ μέρος αὐτῆς, οὐδὲν ὅλως  ἀλλήλοις   ὁμολογοῦντες. εὐθὺς γὰρ ἐπὶ τῶν
[13, 19]   ὑπῆρξε, διατρίψας ἐν Λαμψάκῳ καὶ  φίλοις   χρησάμενος τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐν
[13, 30]   τοῖς Ῥοιτειεῦσι πάλιν, καθάπερ καὶ  ἄλλοις   {ἄλλους} Σεβαστὸς Καῖσαρ. τὰ
[13, 33]   μὲν οὖν Κεβρηνιέας συμμεῖναι τοῖς  ἄλλοις   ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς δὲ
[13, 32]   διέχουσα, τῷ δὲ προτέρῳ τριάκοντα  ἄλλοις   σταδίοις ἀνωτέρῳ κατὰ τὸ πρὸς
[13, 7]   πεπορθημένην ἤπειρον· πεπόρθηται δὲ σὺν  ἄλλοις   τόποις καὶ τὰ ἀντικείμενα τῇ
[13, 27]   ἀπέπεμψε, τοὺς δ´ Ἰλιέας παρεμυθήσατο  πολλοῖς   ἐπανορθώμασι. καθ´ ἡμᾶς μέντοι Καῖσαρ
[13, 42]   μὴν πόλις γε ἦν, ἀλλὰ  πολλοῖς   χρόνοις ὕστερον καὶ κατ´ ὀλίγον,
[13, 54]   βιβλιοθήκης, καὶ βιβλιοπῶλαί τινες γραφεῦσι  φαύλοις   χρώμενοι καὶ οὐκ ἀντιβάλλοντες, ὅπερ
[13, 5]   πρῶτά ἐστιν ἀπὸ τῆς Προποντίδος  ἀρξαμένοις   {τὰ} μέχρι τῶν κατ´ Ἄβυδον
[13, 48]   τοῖς γὰρ ἐκ τῆς Κρήτης  ἀφιγμένοις   Τεύκροις (οὓς πρῶτος παρέδωκε Καλλῖνος
[13, 51]   ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται κατάγοντες τοῖς  δεομένοις.   εἶτ´ Ἄστυρα, κώμη καὶ ἄλσος
[13, 25]   τοῖς ἐκ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως  τεκμαιρομένοις·   οὐ γὰρ ἔοικεν αὕτη εἶναι
[13, 22]   περαίωσιν· τοῖς δ´ ἐξ Ἀβύδου  περαιουμένοις   παραλεκτέον ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ
[13, 33]   καὶ πόλεμον εἶναι τοῖς τε  Κεβρηνοῖς   καὶ τοῖς Σκηψίοις, ἕως Ἀντίγονος
[13, 67]   οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον πεποίηται τοῖς  Ἀδραμυττηνοῖς.   ἐκ δὲ τῆς Πιτάνης ἐστὶν
[13, 39]   ὑπὸ τῶν Ἰλιέων ἀπειθοῦν· ὑπ´  ἐκείνοις   γὰρ ἦν ὕστερον παραλία
[13, 39]   μέχρι Δαρδάνου, καὶ νῦν ὑπ´  ἐκείνοις   ἐστί. τὸ δὲ παλαιὸν ὑπὸ
[13, 64]   κόρνοπας λέγουσι, κορνοπίωνα τιμᾶσθαι παρ´  ἐκείνοις   Ἡρακλέα ἀπαλλαγῆς ἀκρίδων χάριν· ἰποκτόνον
[13, 64]   ἀμπελοφάγων ἰπῶν· καὶ δὴ παρ´  ἐκείνοις   μόνοις τῶν Ἐρυθραίων τὸ θηρίον
[13, 64]   ἰπῶν· καὶ δὴ παρ´ ἐκείνοις  μόνοις   τῶν Ἐρυθραίων τὸ θηρίον τοῦτο
[13, 42]   πόλις γε ἦν, ἀλλὰ πολλοῖς  χρόνοις   ὕστερον καὶ κατ´ ὀλίγον, ὡς
[13, 7]   ἤπειρον· πεπόρθηται δὲ σὺν ἄλλοις  τόποις   καὶ τὰ ἀντικείμενα τῇ Λέσβῳ
[13, 70]   διωνομασμένας „ναίειν Κελαινὰς ἐσχάτοις Ἴδης  τόποις.   πολὺ γὰρ τῆς Ἴδης ἄπωθεν
[13, 70]   ἐν τοῖς περὶ τὸν Κάικον  τόποις   φαίνεται βεβασιλευκὼς καθ´ Ὅμηρον
[13, 22]   ἐν τοῖς περὶ τῆς Θρᾴκης  τόποις.   φησὶ δὲ τὴν Σηστὸν Θεόπομπος
[13, 54]   τοῖς μετ´ αὐτὸν παρέδωκεν, ἰδιώταις  ἀνθρώποις,   οἳ κατάκλειστα εἶχον τὰ βιβλία
[13, 52]   εἰ δεῖ τὰ παρὰ τοῖς  βαρβάροις   ἐν τῷ τότε ὀνόματα ταῖς
[13, 53]   ἄν. πολὺ δὲ μᾶλλον τοῖς  ἑτέροις   διαφωνεῖ τοῖς μέχρι καὶ Ἰταλίας
[13, 53]   αὐτῷ κρέασιν. Ὅμηρος μέντοι συνηγορεῖν  οὐδετέροις   ἔοικεν, οὐδὲ τοῖς περὶ τῶν
[13, 48]   τιθέασι σημεῖον καὶ τὸ παρ´  ἀμφοτέροις   Ἐριχθόνιόν τινα γενέσθαι τῶν ἀρχηγετῶν.
[13, 67]   ἔκρηγμα ἔχουσα. ὑπὸ δὲ τοῖς  Ἀνδείροις   ἱερόν ἐστι μητρὸς θεῶν Ἀνδειρηνῆς
[13, 22]   καὶ αὕτη ἐτέτακτο, οὔπω ταῖς  ἠπείροις   διοριζόντων τῶν τότε τὰς ἡγεμονίας.
[13, 48]   γὰρ ἐκ τῆς Κρήτης ἀφιγμένοις  Τεύκροις   (οὓς πρῶτος παρέδωκε Καλλῖνος
[13, 67]   εἶχε Μιθριδατισμοῦ. ~Πρὸς δὲ τοῖς  Ἀστύροις   λίμνη καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης εἰς
[13, 25]   τῇ παραλίᾳ καὶ ἐν ταῖς  νήσοις,   λελυμένου παντὸς τοῦ τοιούτου φόβου.
[13, 61]   τὴν ἀρετὴν περιμάχητον γενέσθαι φασὶ  Μυσοῖς   μὲν καὶ Λυδοῖς τὸ πρότερον,
[13, 66]   δὲ τοῦ βασιλέως ἔτισε δίκας  τοῖς   ἀδικηθεῖσιν· ἐγκλημάτων γὰρ ἐπενεχθέντων ἅμα
[13, 67]   ἐξ οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον πεποίηται  τοῖς   Ἀδραμυττηνοῖς. ἐκ δὲ τῆς Πιτάνης
[13, 39]   Ἰλίου Περίανδρον ἐπιτειχίσαι τὸ Ἀχίλλειον  τοῖς   Ἀθηναίοις, βοηθοῦντα τοῖς περὶ Πιττακόν·
[13, 39]   ἐστί. τὸ δὲ παλαιὸν ὑπὸ  τοῖς   Αἰολεῦσιν ἦν τὰ πλεῖστα, ὥστε
[13, 33]   τοὺς μὲν οὖν Κεβρηνιέας συμμεῖναι  τοῖς   ἄλλοις ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς
[13, 67]   τὸ ἔκρηγμα ἔχουσα. ὑπὸ δὲ  τοῖς   Ἀνδείροις ἱερόν ἐστι μητρὸς θεῶν
[13, 33]   ποιητὴς ὑπ´ Αἰνείᾳ τάττει καὶ  τοῖς   Ἀντηνορίδαις, καλεῖ δὲ Δαρδανίαν. ὑπὸ
[13, 5]   γὰρ καὶ νῦν Γάργαρον ἐν  τοῖς   ἄνω μέρεσι τῆς Ἴδης δείκνυται
[13, 19]   ἐν Λαμψάκῳ καὶ φίλοις χρησάμενος  τοῖς   ἀρίστοις τῶν ἐν τῇ πόλει
[13, 67]   αἰτίαν εἶχε Μιθριδατισμοῦ. ~Πρὸς δὲ  τοῖς   Ἀστύροις λίμνη καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης
[13, 12]   Ἡσίοδος οἶδε Πρίαπον, ἀλλ´ ἔοικε  τοῖς   Ἀττικοῖς Ὀρθάνῃ καὶ Κονισάλῳ καὶ
[13, 52]   τόπον, εἰ δεῖ τὰ παρὰ  τοῖς   βαρβάροις ἐν τῷ τότε ὀνόματα
[13, 48]   τόπῳ τὴν περὶ τῶν μυῶν.  τοῖς   γὰρ ἐκ τῆς Κρήτης ἀφιγμένοις
[13, 41]   τινὲς δέχονται ἀντὶ τοῦ „παρὰ  „τοῖς   γόνασι θεῖναι“ παρατιθέντες τὸ „ἡ
[13, 41]   ἂν νοηθείη πέπλου ἀνάθεσις παρὰ  τοῖς   γόνασι; καὶ οἱ τὴν προσῳδίαν
[13, 61]   μὲν καὶ Λυδοῖς τὸ πρότερον,  τοῖς   δ´ Ἕλλησιν ὕστερον τοῖς ἐποικήσασιν
[13, 22]   τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν περαίωσιν·  τοῖς   δ´ ἐξ Ἀβύδου περαιουμένοις παραλεκτέον
[13, 48]   μὲν οὖν οὕτως οἱ νεώτεροι,  τοῖς   δ´ Ὁμήρου μᾶλλον ἔπεσι συμφωνεῖ
[13, 54]   φιλοσοφεῖν πραγματικῶς, ἀλλὰ θέσεις ληκυθίζειν·  τοῖς   δ´ ὕστερον, ἀφ´ οὗ τὰ
[13, 59]   Συάγγελα δὲ καὶ Μύνδον διεφύλαξε.  τοῖς   δὲ Πηδασεῦσι τούτοις φησὶν Ἡρόδοτος
[13, 51]   ὕλης· ἐνταῦθα γὰρ διατίθενται κατάγοντες  τοῖς   δεομένοις. εἶτ´ Ἄστυρα, κώμη καὶ
[13, 6]   δὲ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, ὅτι  τοῖς   ἐκ Βυζαντίου πλέουσι πρὸς νότον
[13, 5]   τὸ Αἰγαῖον ἐν παράπλῳ κείμενον  τοῖς   ἐκ Τενέδου πλέουσιν εἰς Λέσβον.
[13, 25]   ταύτην τὴν παλαιὰν παρεσχήκασι λόγον  τοῖς   ἐκ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως τεκμαιρομένοις·
[13, 54]   πλήρη τὰ βιβλία. συνέβη δὲ  τοῖς   ἐκ τῶν περιπάτων τοῖς μὲν
[13, 19]   Ἰλίου διέχουσαι σταδίους τετταράκοντα πρὸς  τοῖς   ἑκατόν· ἐξ ὧν τὸν Κύκνον
[13, 6]   καθάπερ εἰρήκαμεν. εἴρηται δὲ ἐν  τοῖς   ἔμπροσθεν, ὅτι τοῖς ἐκ Βυζαντίου
[13, 64]   καλοῦντες ἐρυθίβην· παρ´ Αἰολεῦσι δὲ  τοῖς   ἐν Ἀσίᾳ μείς τις καλεῖται
[13, 53]   κατὰ ἀπορίαν καὶ ἅμα ἀναλωθέντος  τοῖς   ἐπ´ αὐτῷ κρέασιν. Ὅμηρος μέντοι
[13, 5]   πρώτη ἀπόβασις ἐκ θαλάττης αὕτη  τοῖς   ἐπὶ τὴν Ἴδην ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν
[13, 26]   πόλιν καὶ οἰκοδομίαις ἀναλαβεῖν προστάξαι  τοῖς   ἐπιμεληταῖς ἐλευθέραν τε κρῖναι καὶ
[13, 61]   πρότερον, τοῖς δ´ Ἕλλησιν ὕστερον  τοῖς   ἐποικήσασιν ἐκ τῆς Αἰολίδος καὶ
[13, 53]   σώζοιτ´ ἄν. πολὺ δὲ μᾶλλον  τοῖς   ἑτέροις διαφωνεῖ τοῖς μέχρι καὶ
[13, 48]   καὶ τὸ Τραγασαῖον ἁλοπήγιον αὐτόματον  τοῖς   ἐτησίαις πηγνύμενον πρὸς Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ
[13, 14]   φασὶ δ´ αὐτῶν τοὺς ἄρρενας  τοῖς   ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους
[13, 31]   Ἐλαιοῦσσα, περὶ ὧν εἰρήκαμεν ἐν  τοῖς   Θρᾳκίοις. ~Ἔστι δὲ τὸ μῆκος
[13, 32]   ἡμᾶς αἰτίαι πιστότεραι δι´ ἃς  τοῖς   Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε τοὺς μὲν τιμᾶν
[13, 42]   αὔξησιν ἔσχεν. Ἑλλάνικος δὲ χαριζόμενος  τοῖς   Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου θυμός, συνηγορεῖ
[13, 8]   μέχρι τοῦ Αἰσήπου. ἐν γὰρ  τοῖς   καθ´ ἕκαστα διακρινοῦμεν πάλιν, παρατιθέντες
[13, 59]   ἀποτεμέσθαι πολλήν. ὕστερον δ´ ἅμα  τοῖς   Καρσὶ στρατευόμενοι κατεμερίσθησαν εἰς ὅλην
[13, 51]   Κιλίκων· οὗτοι γάρ εἰσι συνεχεῖς  τοῖς   Λέλεξι μᾶλλόν πως τὸ νότιον
[13, 17]   ἐν οἷς βασιλικὴ θήρα κατεσκεύαστο  τοῖς   Λυδοῖς, καὶ Πέρσαις ὕστερον· οἱ
[13, 54]   δὲ τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων  τοῖς   μὲν πάλαι τοῖς μετὰ Θεόφραστον
[13, 7]   τῷ Ἀσίῳ οἱ δ´ ὑπὸ  τοῖς   Μεροπίδαις· καθάπερ καὶ τῶν
[13, 54]   δ´ εἰς Σκῆψιν κομίσας  τοῖς   μετ´ αὐτὸν παρέδωκεν, ἰδιώταις ἀνθρώποις,
[13, 54]   τῶν περιπάτων τοῖς μὲν πάλαι  τοῖς   μετὰ Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν ὅλως
[13, 53]   δὲ μᾶλλον τοῖς ἑτέροις διαφωνεῖ  τοῖς   μέχρι καὶ Ἰταλίας αὐτοῦ τὴν
[13, 8]   ἕκαστα διακρινοῦμεν πάλιν, παρατιθέντες ἅμα  τοῖς   νῦν οὖσι τὰ ὑπὸ τοῦ
[13, 3]   οὐ τοὺς αὐτοὺς λέγουσι καὶ  τοῖς   ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις νέμοντες
[13, 5]   λιπέτην „ἅλα“ Ὕπνος καὶ Ἥρα,  τοῖς   οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ φράζοντος
[13, 25]   τὰ ὕδατα ἐπιπολάζοντα ἀκμὴν ἐν  τοῖς   πεδίοις· δεύτερον δὲ τὸ ἐν
[13, 25]   αὐτόν, ὅτι πρῶτος ἐθάρρησεν ἐν  τοῖς   πεδίοις θέσθαι τὴν κατοικίαν „οἱ
[13, 25]   ἀναψύχεσθαι· τρίτον δὲ τὸ ἐν  τοῖς   πεδίοις. λέγοι δ´ ἄν τις
[13, 25]   ἐπὶ τοῦ Ἴλου τὸν ἐν  τοῖς   πεδίοις. τοῦτον γὰρ παραδιδόασι τοῦ
[13, 57]   τῷ δεσπότῃ συνετυράννησε, πρῶτον ἐπιθεμένῳ  τοῖς   περὶ Ἀταρνέα καὶ Ἄσσον χωρίοις·
[13, 19]   τῶν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ,  τοῖς   περὶ Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα. ἐντεῦθεν
[13, 39]   τὸ Ἀχίλλειον τοῖς Ἀθηναίοις, βοηθοῦντα  τοῖς   περὶ Πιττακόν· ἐπιτειχισθῆναι μὲν γὰρ
[13, 22]   τῆς ὅλης Χερρονήσου προείπομεν ἐν  τοῖς   περὶ τῆς Θρᾴκης τόποις. φησὶ
[13, 70]   φανερῷ λαβόντες λέγωμεν, ὅτι ἐν  τοῖς   περὶ τὸν Κάικον τόποις φαίνεται
[13, 53]   μέντοι συνηγορεῖν οὐδετέροις ἔοικεν, οὐδὲ  τοῖς   περὶ τῶν ἀρχηγετῶν τῆς Σκήψεως
[13, 59]   μέλλοι τι ἀνεπιτήδειον ἔσεσθαι καὶ  τοῖς   περιοίκοις, τὴν ἱέρειαν τῆς Ἀθηνᾶς
[13, 57]   δ´ Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε  τοῖς   Πέρσαις καὶ στρατηγῶν, προσποιησάμενος φιλίαν
[13, 16]   ταύτῃ πόλεων ἔργα, ἐν δὲ  τοῖς   πρῶτα τὰ ἐν Κυζίκῳ ταύτης
[13, 1]   οὐδὲ σαφῶς πάντα· ὧν ἐν  τοῖς   πρώτοις ἐστὶν Ὅμηρος εἰκάζειν περὶ
[13, 30]   Ἀντωνίου κομισθέντα εἰς Αἴγυπτον ἀπέδωκε  τοῖς   Ῥοιτειεῦσι πάλιν, καθάπερ καὶ ἄλλοις
[13, 33]   εἶναι τοῖς τε Κεβρηνοῖς καὶ  τοῖς   Σκηψίοις, ἕως Ἀντίγονος αὐτοὺς συνῴκισεν
[13, 55]   καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον ἐν  τοῖς   συγγράμμασιν· ἐχρήσατο δὲ φράσεώς τινι
[13, 2]   τῶν ἄλλων ἐπικούρων πλῆθος ἐν  τοῖς   συμμάχοις διαριθμεῖται. ~Οἱ δ´ ὕστερον
[13, 1]   μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες  τοῖς   σφόδρα ποθοῦσι τὴν τῶν ἐνδόξων
[13, 33]   δ´ ἀεὶ καὶ πόλεμον εἶναι  τοῖς   τε Κεβρηνοῖς καὶ τοῖς Σκηψίοις,
[13, 12]   καὶ Κονισάλῳ καὶ Τύχωνι καὶ  τοῖς   τοιούτοις. ~Ἐκαλεῖτο δ´ χώρα
[13, 64]   χάριν· ἰποκτόνον δὲ παρ´ Ἐρυθραίοις  τοῖς   τὸν Μίμαντα οἰκοῦσιν, ὅτι φθαρτικὸς
[13, 7]   πᾶσαν τὴν παραλίαν ταύτην ὑπὸ  τοῖς   Τρωσὶ γεγονέναι, διῃρημένην μὲν εἰς
[13, 67]   Πιτάνῃ τὰς πλίνθους ἐπιπολάζειν ἐν  τοῖς   ὕδασι, καθάπερ καὶ ἐν τῇ
[13, 32]   ἄν, οὕτως ἐπόρθησεν ὥστ´ ἀπολιπεῖν  τοῖς   ὕστερον ἐκπορθήσουσι κεκακωμένην μέν, πόλιν
[13, 5]   καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα τὸ σχῆμα  ἐσχάτοις   ἀφορίζεται τούτοις, τῷ τε περὶ
[13, 70]   φησί „τὰς διωνομασμένας „ναίειν Κελαινὰς  ἐσχάτοις   Ἴδης τόποις. πολὺ γὰρ τῆς
[13, 14]   δ´ αὐτῶν τοὺς ἄρρενας τοῖς  ἐχεοδήκτοις   ἄκος εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ
[13, 19]   Λαμψάκῳ καὶ φίλοις χρησάμενος τοῖς  ἀρίστοις   τῶν ἐν τῇ πόλει ταύτῃ,
[13, 27]   ἀπὸ τῶν Αἰακιδῶν τῶν ἐν  Μολοττοῖς   βασιλευσάντων, παρ´ οἷς καὶ τὴν
[13, 12]   ἐστὶ τοῦ Πριάπου τιμωμένου παρ´  αὐτοῖς,   εἴτ´ ἐξ Ὀρνεῶν τῶν περὶ
[13, 48]   μονὴν ὅπου ἂν οἱ γηγενεῖς  αὐτοῖς   ἐπιθῶνται· συμβῆναι δὲ τοῦτ´ αὐτοῖς
[13, 52]   ὀλιγαρχίαν μετέστησαν, εἶτα Μιλήσιοι συνεπολιτεύθησαν  αὐτοῖς   καὶ δημοκρατικῶς ᾤκουν· οἱ δ´
[13, 27]   Αἰνείου. χώραν τε δὴ προσένειμεν  αὐτοῖς   καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν
[13, 59]   ἴσχειν· τρὶς δὲ συμβῆναι τοῦτο  αὐτοῖς.   Πήδασον δὲ καὶ ἐν τῇ
[13, 27]   τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἀλειτουργησίαν  αὐτοῖς   συνεφύλαξε καὶ μέχρι νῦν συμμένουσιν
[13, 25]   καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται, φησίν,  αὐτοῖς·   „τοῖσιν δ´ οὐκ „ἀγοραὶ βουληφόροι,
[13, 70]   ἀλλὰ καὶ τρεῖς ὑπῆρξαν ἐν  αὐτοῖς.   τῷ δὲ λόγῳ τούτῳ συνηγορεῖ
[13, 48]   αὐτοῖς ἐπιθῶνται· συμβῆναι δὲ τοῦτ´  αὐτοῖς   φασι περὶ Ἁμαξιτόν· νύκτωρ γὰρ
[13, 12]   Κονισάλῳ καὶ Τύχωνι καὶ τοῖς  τοιούτοις.   ~Ἐκαλεῖτο δ´ χώρα αὕτη
[13, 64]   δὲ τὴν ἀπὸ μικρῶν ἐπίκλησιν  τοιούτοις   τισί· καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν
[13, 7]   τὴν ὑπὸ Μύνητι. οἰκείως δὲ  τούτοις   καὶ τὸ ὑπὸ τῆς Ἀνδρομάχης
[13, 32]   ἐναγίζουσιν οἱ Ἰλιεῖς πᾶσι καὶ  τούτοις   καὶ τῷ Αἴαντι. Ἡρακλέα δ´
[13, 27]   καὶ μέχρι νῦν συμμένουσιν ἐν  τούτοις.   ὅτι δ´ οὐκ ἐνταῦθα ἵδρυται
[13, 5]   οὖσα τὸ σχῆμα ἐσχάτοις ἀφορίζεται  τούτοις,   τῷ τε περὶ τὴν Ζέλειαν
[13, 25]   δέ τις διαφορὰ καὶ παρὰ  τούτοις   τῶν ἀγροίκων καὶ μεσαγροίκων καὶ
[13, 59]   Μύνδον διεφύλαξε. τοῖς δὲ Πηδασεῦσι  τούτοις   φησὶν Ἡρόδοτος ὅτε μέλλοι τι
[13, 1]   σαφῶς πάντα· ὧν ἐν τοῖς  πρώτοις   ἐστὶν Ὅμηρος εἰκάζειν περὶ τῶν
[13, 2]   ἄλλων ἐπικούρων πλῆθος ἐν τοῖς  συμμάχοις   διαριθμεῖται. ~Οἱ δ´ ὕστερον τοὺς
[13, 56]   Ἄνδειρα καὶ Πιονίαι καὶ  Γαργαρίς.   ἔστι δὲ λίθος περὶ τὰ
[13, 59]   ἱέρειαν τῆς Ἀθηνᾶς πώγωνα ἴσχειν·  τρὶς   δὲ συμβῆναι τοῦτο αὐτοῖς. Πήδασον
[13, 48]   δὲ νῦν τὸ ἱερὸν Σμίνθιον.  χωρὶς   γοῦν καὶ τὸ Ἁλήσιον πεδίον
[13, 48]   γὰρ περὶ αὐτὴν τὴν Ἁμαξιτὸν  χωρὶς   τοῦ κατὰ τὸ ἱερὸν Σμινθίου
[13, 5]   τὸ Λεκτὸν καὶ διότι πρώτη  ἀπόβασις   ἐκ θαλάττης αὕτη τοῖς ἐπὶ
[13, 59]   πόλις, καὶ νῦν χώρα  Πηδασὶς   λέγεται. φασὶ δ´ ἐν αὐτῇ
[13, 5]   λεγομένην Τροίαν τῆς Ἴδης  θέσις,   ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος πρὸς δύσιν
[13, 41]   τίς γὰρ ἂν νοηθείη πέπλου  ἀνάθεσις   παρὰ τοῖς γόνασι; καὶ οἱ
[13, 13]   οὕτω φησίν „ἔστι δέ τις  Νέμεσις   μεγάλη θεὸς, τάδε πάντα
[13, 36]   ἡμίσει ἔλαττον ὑπῆρχε. καὶ  διήγησις   δ´ πρὸς τὸν Εὔμαιον
[13, 67]   καθάπερ καὶ ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ  νησὶς   πέπονθε· κουφοτέρα γὰρ γῆ
[13, 7]   μὲν Θηβαϊκὴ δὲ  Λυρνησσίς·   ἐν αὐτῇ δ´ ἂν λεχθείη
[13, 27]   φιλόμηρος ὤν· φέρεται γοῦν τις  διόρθωσις   τῆς Ὁμήρου ποιήσεως, ἐκ
[13, 66]   Ἀσιανοῦ χαρακτῆρος, ἀγωνιστὴς δὲ εἴ  τις   ἄλλος καὶ εἰρηκὼς ὑπὲρ τῆς
[13, 16]   καλουμένων ἐπῶν, ἀνὴρ γόης εἴ  τις   ἄλλος. ~Τὸ δὲ Τηρείης ὄρος
[13, 32]   πόρθησιν. ἀλλ´ ἐκεῖνος μέν, φαίη  τις   ἄν, οὕτως ἐπόρθησεν ὥστ´ ἀπολιπεῖν
[13, 68]   πρὸς ἄρκτον δὲ Ἐλαῗ  τις·   αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ ἱκανῶς
[13, 34]   λεχθέντων πεδίων ἀπὸ θατέρου μέγας  τις   αὐχὴν τῶν εἰρημένων ἀγκώνων ἐπ´
[13, 41]   αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ „παρ´ ἐσχάρῃ.  τίς   γὰρ ἂν νοηθείη πέπλου ἀνάθεσις
[13, 50]   καὶ τῇ Σκηψίᾳ, ὥσπερ ἄλλη  τις   Δαρδανία, ταπεινοτέρα δέ. ~Ἀσσίων δ´
[13, 25]   τῶν δευτέρων ὑποβεβηκότων. ἔστι δέ  τις   διαφορὰ καὶ παρὰ τούτοις τῶν
[13, 27]   καὶ φιλόμηρος ὤν· φέρεται γοῦν  τις   διόρθωσις τῆς Ὁμήρου ποιήσεως,
[13, 32]   „ἀγυιάς. γὰρ χηρεία λειπανδρία  τίς   ἐστιν, οὐκ ἀφανισμὸς τέλειος· οὗτοι
[13, 27]   δ´ νῦν ἔστι κωμόπολίς  τις   ἦν, ὅτε πρῶτον Ῥωμαῖοι τῆς
[13, 14]   μεταβαλεῖν· τάχα δὲ τῶν Ψύλλων  τις   ἦν τῶν Λιβυκῶν, εἰς δὲ
[13, 25]   τοῖς πεδίοις. λέγοι δ´ ἄν  τις   καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον ἴσως
[13, 64]   δὲ τοῖς ἐν Ἀσίᾳ μείς  τις   καλεῖται πορνοπίων, οὕτω τοὺς πάρνοπας
[13, 13]   δ´ οὕτω φησίν „ἔστι δέ  τις   Νέμεσις μεγάλη θεὸς, τάδε
[13, 41]   γὰρ τῆς Ἰλιέων πόλεως φησί  „τίς   οὐκ ἀκήκοεν, ὡς ἅπαξ ὑπὸ
[13, 67]   ἔστι δ´ Παλαιὰ κατοικία  τις   οὕτω καλουμένη, διέχουσα τῶν Ἀνδείρων
[13, 35]   σταδίοις ἐστὶν Καλλικολώνη, λόφος  τις,   παρ´ ὃν Σιμόεις ῥεῖ
[13, 43]   περὶ αὐτῶν „ἔστι γὰρ λόφος  τις   τῆς Ἴδης Κότυλος· ὑπέρκειται δ´
[13, 36]   σταδίους εἴκοσιν. εἰ δὲ φήσει  τις   τὸν νῦν λεγόμενον Ἀχαιῶν λιμένα
[13, 67]   δὲ καὶ ἐν τῇ Πιτάνῃ  τις   τόπος ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς ὑπὸ
[13, 35]   διέχει. τε ἐρινεός, τραχύς  τις   τόπος καὶ ἐρινεώδης, τῷ μὲν
[13, 62]   τῆς Θήβης ἔτι νῦν Κίλλα  τις   τόπος λέγεται, ἐν Κιλλαίου
[13, 27]   αὐτὸς δεκάτῃ ἡμέρᾳ χειρώσαιτο, εἶπέ  τις   τῶν Ἰλιέων „οὐ γὰρ ἦν
[13, 63]   μὲν ἔπειτ´ ἐπὶ βωμὸν ἄγων  πολύμητις   „Ὀδυσσεὺς πατρὶ φίλῳ ἐν χερσὶ
[13, 9]   καὶ γὰρ οὕτω καλεῖται  Δασκυλῖτις.   ~Ἡ μὲν δὴ Ζέλεια ἐν
[13, 51]   ἐφεξῆς αἱ τῶν Μιτυληναίων κῶμαι  Κορυφαντίς   τε καὶ Ἡράκλεια, καὶ μετὰ
[13, 49]   γὰρ ἀπὸ τοῦ Λεκτοῦ  ῥάχις   ἀνατείνουσα πρὸς τὴν Ἴδην ὑπέρκειται
[13, 52]   ἐγγὺς Πολίχνας· ἐκαλεῖτο δὲ τότε  Σκῆψις,   εἴτ´ ἄλλως εἴτ´ ἀπὸ τοῦ
[13, 45]   Πολίχνα τειχῆρες χωρίον, εἶθ´  Παλαίσκηψις,   εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη πεπλασμένον
[13, 52]   Σκήψεως. ~Ἔστι δ´ μὲν  Παλαίσκηψις   ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ μετεωρότατον
[13, 25]   τῶν ὀνομάτων κατ´ ὀλίγον  μετάληψις,   κατὰ τὴν τῶν ἠθῶν ἐπὶ
[13, 7]   „υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα,  ὅς   οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρ´ ἵππων
[13, 19]   „καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ, καὶ ἀφελών  „ὅς   „ῥ´ ἐνὶ Παισῷ ναῖε πολυκτήμων“
[13, 40]   γὰρ „Ὀθρυονῆα, Καβησόθεν ἔνδον ἐόντα,  ὅς   ῥα νέον „πτο„ λέμοιο μετὰ
[13, 7]   „Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος, Ἠετίων,  ὃς   ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ, Θήβῃ
[13, 56]   δὲ λίθος περὶ τὰ Ἄνδειρα,  ὃς   καιόμενος σίδηρος γίνεται· εἶτα μετὰ
[13, 7]   Λελέγων, καὶ αὕτη Τρωική, „Ἄλτεω,  ὃς   Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. οὗ τῇ
[13, 50]   αὐτῶν ὑπὸ Ἄλτῃ τεταγμένην „Ἄλτεω,  ὃς   Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει, Πήδασον αἰπήεσσαν
[13, 21]   ἕτερος παρὰ τῷ ποιητῇ Ἄσιος  „ὃς   μήτρως ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος
[13, 48]   Τεῦκρόν φασιν ἐκ δήμου Τρώων,  ὃς   νῦν οἱ Ξυπετεῶνες λέγεται, Τεύκρους
[13, 13]   δὲ Καλλισθένης ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως,  ὃς   πρῶτος Νεμέσεως ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι
[13, 37]   ὕστερον γεγονός. ~ὅ τε Πολίτης  „ὃς   Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθώς,
[13, 21]   αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης, υἱὸς „δὲ Δύμαντος,  ὃς   Φρυγίην ναίεσκε ῥοῇς ἐπὶ Σαγγαρίοιο.
[13, 63]   ἱερόν· ποιητὴς δὲ συζεύγνυσιν  „ὃς   Χρύσην ἀμφιβέβηκας Κίλλαν τε ζαθέην.
[13, 7]   Τρῶες· τῶν αὖτ´ ἦρχε Λυκάονος  ἀγλαὸς   υἱός, Πάνδαρος. ἕκτη δ´ αὕτη
[13, 9]   Τρῶες· τῶν αὖθ´ ἦρχε Λυκάονος  ἀγλαὸς   „υἱός, Πάνδαρος. τούτους δὲ ἐκάλει
[13, 67]   ἐκ δὲ τῆς Πιτάνης ἐστὶν  Ἀρκεσίλαος   ἐκ τῆς Ἀκαδημίας, Ζήνωνος
[13, 7]   μὲν ἀκούομεν ὄλβιον εἶναι, ὅσσον  Λέσβος   ἄνω Μάκαρος πόλις ἐντὸς ἐέργει,
[13, 21]   Μηθυμναῖοι· ἔστι δὲ καὶ ποταμὸς  Ἄρισβος   ἐν Θρᾴκῃ, ὥσπερ εἴρηται, καὶ
[13, 21]   Θρᾷκες, Ξάνθος ποταμὸς ἐν Τροίᾳ·  Ἄρισβος   ἐμβάλλων εἰς τὸν Ἕβρον,
[13, 5]   τὸ δὲ Λεκτὸν εἰς τὸ  πέλαγος   καθήκει τὸ Αἰγαῖον ἐν παράπλῳ
[13, 68]   προσνεύει δὲ ἐπὶ τὸ Αἰγαῖον  πέλαγος,   ὅθεν αὐτῷ καὶ τοὔνομα· ὕστερον
[13, 5]   ἔξω καὶ τὸ Αἰγαῖον  πέλαγος.   πολλοὺς δ´ ἔχουσα πρόποδας
[13, 66]   βουλὴν ἀπέσφαξε τῶν πολιτῶν Διόδωρος  στρατηγὸς   χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ, προσποιούμενος δ´
[13, 35]   πόλεως πάμπολυ ἀφέστηκε· καὶ  φηγὸς   δὲ μικρὸν κατωτέρω ἐστὶ τοῦ
[13, 18]   θαλάττῃ πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ  ἀξιόλογος,   συμμένουσα καλῶς, ὥσπερ καὶ
[13, 41]   τῆς πόλεως, ὧν ἔστι καὶ  Λυκοῦργος   ῥήτωρ· μνησθεὶς γὰρ τῆς
[13, 36]   τὴν συγγράψασαν περὶ τῆς Ὁμήρου  Ἰλιάδος,   πυνθανομένην εἰ περὶ τὴν νῦν
[13, 69]   συντυχίαν, δι´ ἣν τοῦ  Ἀρκάδος   θυγάτηρ τῷ Μυσῶν βασιλεῖ συνῆλθε
[13, 62]   πρῶτον ὑπὸ τῶν ἐκ τῆς  Ἑλλάδος   πλευσάντων Αἰολέων τὸ τοῦ Κιλλαίου
[13, 4]   Αἰσήπου τὴν ἀρχὴν ποιεῖται τῆς  Τρῳάδος,   Εὔδοξος δὲ ἀπὸ Πριάπου καὶ
[13, 3]   Ἰωνική (πλείονι γὰρ διέστηκε τῆς  Τρῳάδος)   δὲ τῶν Αἰολέων παντάπασι·
[13, 9]   καὶ τὸν Αἴσηπον ἀρχὴ τῆς  Τρῳάδος   καθ´ Ὅμηρον. λέγει δ´ ἐκεῖνος
[13, 38]   ἐπιδικαζομένων σχεδόν τι τῆς συμπάσης  Τρῳάδος·   ὧν δὴ καὶ κτίσματά εἰσιν
[13, 46]   τὸ Ἀχαίιον καὶ αὐτὴ  Τένεδος,   οὐ πλείους τῶν τετταράκοντα σταδίων
[13, 7]   τοῦ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου  παιδός   „ἀλλ´ οἷον τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο
[13, 53]   Ἀγχίσου τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ  παιδὸς   Ἀσκανίου λαὸν ἀθροίσαντα πλεῦσαι· καὶ
[13, 52]   Ἕκτορος καὶ Ἀσκανίου τοῦ Αἰνείου  παιδός·   καὶ δύο γένη ταῦτα βασιλεῦσαι
[13, 40]   ᾔτεε δὲ Πριάμοιο „θυ„ γατρῶν  εἶδος   ἀρίστην, Κασσάνδρην, ἀνάεδνον. βίας δὲ
[13, 61]   ὕστερον τοῖς ἐποικήσασιν ἐκ τῆς  Αἰολίδος   καὶ τῆς Λέσβου. ἔχουσι δὲ
[13, 2]   Ἰωνίας ἐστὶ πέρας δὲ τῆς  Αἰολίδος.   τοιούτων δὲ τῶν τόπων ὄντων
[13, 51]   κώμη καὶ ἄλσος τῆς Ἀστυρηνῆς  Ἀρτέμιδος   ἅγιον. πλησίον δ´ εὐθὺς τὸ
[13, 65]   ἐν τὸ τῆς Ἀστυρηνῆς  Ἀρτέμιδος   ἱερὸν ἐν ἄλσει, προστατούμενον μετὰ
[13, 13]   μαντεῖον ἦν Ἀπόλλωνος Ἀκταίου καὶ  Ἀρτέμιδος   κατὰ τὴν Πυκάτην· εἰς δὲ
[13, 51]   θεὰς κριθῆναί φασιν ὑπὸ τοῦ  Πάριδος,   καὶ Ἀσπανεὺς τὸ ὑλοτόμιον
[13, 9]   Λυκίους· Ἀφνειοὺς δὲ ἀπὸ τῆς  Ἀφνίτιδος   νομίζουσι λίμνης· καὶ γὰρ οὕτω
[13, 5]   ἔστι δὲ αὕτη μὲν τῆς  Προποντίδος   ἀπὸ τῶν περὶ Ἄβυδον στενῶν
[13, 5]   Λεκτοῦ πρῶτά ἐστιν ἀπὸ τῆς  Προποντίδος   ἀρξαμένοις {τὰ} μέχρι τῶν κατ´
[13, 6]   καὶ Ἄβυδον διὰ μέσης τῆς  Προποντίδος,   ἔπειτα τῆς παραλίας τῆς Ἀσίας
[13, 22]   ἐπίκειται δὲ τῷ στόματι τῆς  Προποντίδος   καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου, διέχει δὲ
[13, 2]   Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ τὴν τῆς  Προποντίδος   παραλίαν εἶναι συμβαίνει, ἀπὸ δὲ
[13, 5]   Ἄβυδον στενῶν, εἶτ´ ἔξω τῆς  Προποντίδος   τὰ μέχρι Λεκτοῦ. ~Κάμψαντι δὲ
[13, 12]   ὑπὸ τῶν νεωτέρων· οὐδὲ γὰρ  Ἡσίοδος   οἶδε Πρίαπον, ἀλλ´ ἔοικε τοῖς
[13, 22]   Φρυγίην ναίεσκε ῥοῇς ἐπὶ Σαγγαρίοιο.  ~Ἄβυδος   δὲ Μιλησίων ἐστὶ κτίσμα ἐπιτρέψαντος
[13, 18]   συμμένουσα καλῶς, ὥσπερ καὶ  Ἄβυδος·   διέχει δ´ αὐτῆς ὅσον ἑβδομήκοντα
[13, 22]   τὰς ἡγεμονίας. μὲν οὖν  Ἄβυδος   καὶ Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων
[13, 20]   εὐρίπου. ~Μετὰ δὲ Λάμψακον ἔστιν  Ἄβυδος   καὶ τὰ μεταξὺ χωρία, περὶ
[13, 48]   μικρὸν δ´ ὅμως ἐγγυτέρω  Ἄβυδος.   ~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν ἐλλογιμώταται
[13, 22]   τὴν Προποντίδα, ἐκοινώνησε καὶ  Ἄβυδος   τῆς αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ
[13, 13]   „ἔστι δέ τις Νέμεσις μεγάλη  θεὸς,   τάδε πάντα „πρὸς μακάρων
[13, 12]   ἔδωκε τὴν Λάμψακον. ἀπεδείχθη δὲ  θεὸς   οὗτος ὑπὸ τῶν νεωτέρων· οὐδὲ
[13, 27]   καθ´ ἡμᾶς μέντοι Καῖσαρ  θεὸς   πολὺ πλέον αὐτῶν προὐνόησε ζηλώσας
[13, 63]   „οἱ δ´ ὅτε δὴ λιμένος  πολυβενθέος   ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 40]   ῥα νέον „πτο„ λέμοιο μετὰ  κλέος   εἰληλούθει. ᾔτεε δὲ Πριάμοιο „θυ„
[13, 35]   πεντήκοντα σταδίους διέχει. τε  ἐρινεός,   τραχύς τις τόπος καὶ ἐρινεώδης,
[13, 35]   πρῶτον μὲν τὸ ἐπὶ τοῦ  Ἄρεος   „ὦρτο δ´ Ἄρης ἑτέρωθεν ἐρεμνῇ
[13, 36]   ναι“ φησίν „ἑκὰς δ´ ἀπὸ  τείχεός   εἰμεν. παρατίθησι δ´ Δημήτριος
[13, 35]   πολέμιζον, „οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ  τείχεος   ὀρνύμεν Ἕκτωρ, ἀλλ´ „ὅσον ἐς
[13, 7]   σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων,  πεζὸς   δ´ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην
[13, 33]   τὸν ποιητήν „Κεβριόνην νόθον υἱὸν  ἀγακλῆος   Πριάμοιο, ὃν εἰκὸς εἶναι ἐπώνυμον
[13, 63]   τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ Χρυσηὶς  νηὸς   βῆ „ποντο„ πόροιο· τὴν μὲν
[13, 42]   καταρασαμένου τοῦ Ἀγαμέμνονος κατὰ παλαιὸν  ἔθος,   καθάπερ καὶ Κροῖσος ἐξελὼν
[13, 13]   Ἀδράστεια καὶ Ἀδραστείας πεδίον, κατὰ  ἔθος   τι οὕτω λεγόντων τὸ αὐτὸ
[13, 13]   πολλῆς μνήμης ἄξιον κατά τε  μέγεθος   καὶ κάλλος· τὸ δὲ μαντεῖον
[13, 25]   ἐπὶ τὸ ἀστεῖον καὶ ἄριστον  ἦθος   ἐτελεύτησεν τῶν ὀνομάτων κατ´
[13, 48]   περὶ Ἁμαξιτόν· νύκτωρ γὰρ πολὺ  πλῆθος   ἀρουραίων μυῶν ἐξανθῆσαν διαφαγεῖν ὅσα
[13, 2]   τὸ δὲ τῶν ἄλλων ἐπικούρων  πλῆθος   ἐν τοῖς συμμάχοις διαριθμεῖται. ~Οἱ
[13, 54]   πολλὰ εἰκότα λέγειν διὰ τὸ  πλῆθος   τῶν ἁμαρτιῶν. πολὺ δὲ εἰς
[13, 43]   ἰδίως οἴονται λέγεσθαι διὰ τὸ  πλῆθος   τῶν ἐξ αὐτῆς ῥεόντων ποταμῶν
[13, 1]   δὲ τῷ μήκει καὶ τὸ  πλῆθος   τῶν ἐποικησάντων τὴν χώραν Ἑλλήνων
[13, 56]   καὶ Γαργαρίς. ἔστι δὲ  λίθος   περὶ τὰ Ἄνδειρα, ὃς καιόμενος
[13, 21]   Τροίᾳ Σκαιαὶ πύλαι· Ξάνθιοι Θρᾷκες,  Ξάνθος   ποταμὸς ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος
[13, 69]   ἑαυτοῦ παιδί. τοῦτο μὲν οὖν  μῦθος,   ἄλλην δέ τινα δεῖ γεγονέναι
[13, 32]   πρὸς τοῦτο δὲ πάλιν ἀντιτίθεται  μῦθος·   οὐ γὰρ ἕνεκα ἵππων, ἀλλὰ
[13, 51]   τῆς Σκήψεως. τὴν δὲ Ἄντανδρον  Ἀλκαῖος   μὲν καλεῖ Λελέγων πόλιν „πρῶτα
[13, 21]   οἷον Σκαιοὶ Θρᾷκές τινες καὶ  Σκαιὸς   ποταμὸς καὶ Σκαιὸν τεῖχος καὶ
[13, 62]   αὐτῷ ἐξ Ἴδης φερόμενος  Κίλλαιος   ποταμός· ταῦτα δ´ ἐστὶ κατὰ
[13, 27]   γνωριμώτερα δέ, πρῶτον μὲν ὅτι  Ῥωμαῖος,   οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὸν Αἰνείαν
[13, 38]   δ´ ἠφανισμέναι. Πιττακὸς δ´  Μιτυληναῖος,   εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων,
[13, 37]   τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο γέροντος,  μάταιος   ἦν. καὶ γὰρ εἰ ἐπ´
[13, 44]   „ἐμβάλλει δὲ εἰς τὸν Αἴσηπον.  Ῥοδίος   δὲ ἀπὸ Κλεανδρίας καὶ Γόρδου,
[13, 28]   ἑβδομήκοντα σταδίους. μεταξύ τε  Ῥοδίος   ἐκπίπτει ποταμός, καθ´ ὃν ἐν
[13, 28]   „θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε  Ῥοδίος   τε. δὲ Δάρδανος κτίσμα
[13, 44]   θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε  Ῥοδίος   τε· τὴν „δὲ πόλιν κατεσπάσθαι
[13, 57]   ἀδελφοῦ συνῴκισε. Μέμνων δ´  Ῥόδιος   ὑπηρετῶν τότε τοῖς Πέρσαις καὶ
[13, 32]   λειπανδρία τίς ἐστιν, οὐκ ἀφανισμὸς  τέλειος·   οὗτοι δ´ ἠφάνισαν τελέως, οἷς
[13, 65]   ἐχούσης. αὐτοῦ δὲ καὶ  Ἀχίλλειος   χάραξ· ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ
[13, 33]   μέρος. τούτου δ´ μὲν  παρώρειός   ἐστι στενή, τῇ μὲν ἐπὶ
[13, 19]   λεγομένη αἱ Γέργιθες, ὅθενπερ  Γεργίθιος   ἦν Κεφάλων· καὶ νῦν ἔτι
[13, 28]   ἐνταῦθα δὲ συνῆλθον Σύλλας τε  Κορνήλιος   τῶν Ῥωμαίων ἡγεμὼν καὶ
[13, 25]   „κτίσσε δὲ Δαρδανίην, ἐπεὶ οὔπω  Ἴλιος   ἱρὴ ἐν πεδίῳ πεπόλιστο, πόλις
[13, 41]   „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν „ποτ´ ὀλώλῃ  Ἴλιος   ἱρή. „ἦ γὰρ καὶ Πριάμοιο
[13, 35]   λαίλαπι ἶσος, „ὀξὺ κατ´ ἀκροτάτης  πόλιος   Τρώεσσι κελεύων, ἄλλοτε „πὰρ Σιμόεντι
[13, 27]   Αἰνείαν ἀρχηγέτην ἡγοῦνται, ἔπειτα ὅτι  Ἰούλιος   ἀπὸ Ἰούλου τινὸς τῶν προγόνων·
[13, 55]   πένης ὢν ἔτυχε καὶ ἐχρημάτιζε  Χαλκηδόνιος·   Μιθριδάτην δὲ θεραπεύσας τὸν Εὐπάτορα
[13, 67]   ἐν Ἰβηρίᾳ δέ φησιν ἰδεῖν  Ποσειδώνιος   ἐκ τινος γῆς ἀργιλώδους,
[13, 19]   γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος μνήμης  ἄξιος,   ἐκ Λαμψάκου δὲ Χάρων τε
[13, 22]   Σηστὸς ἐνδοτέρω κατὰ τὴν Προποντίδα  ὑπερδέξιος   τοῦ ῥοῦ τοῦ ἐξ αὐτῆς·
[13, 42]   Ἑλλάνικος δὲ χαριζόμενος τοῖς Ἰλιεῦσιν,  οἷος   ἐκείνου θυμός, συνηγορεῖ τὸ τὴν
[13, 35]   δι´ αὐτοῦ ῥέων ποταμὸς  Θύμβριος,   ἐμβάλλων εἰς τὸν Σκάμανδρον κατὰ
[13, 58]   ἐκείνην, ὥστε ἡμιβαρβάρους γενέσθαι φησὶ  Δημήτριος   αὐτοὺς Σκήψιος ἀντὶ Αἰολέων.
[13, 55]   δὲ τῆς Σκήψεως καὶ  Δημήτριος   ἔστιν οὗ μεμνήμεθα πολλάκις,
[13, 39]   ~Τίμαιον δὲ ψεύσασθαί φησιν  Δημήτριος   ἱστοροῦντα ἐκ τῶν λίθων τῶν
[13, 36]   τείχεός εἰμεν. παρατίθησι δ´  Δημήτριος   καὶ τὴν Ἀλεξανδρίνην Ἑστίαιαν μάρτυρα,
[13, 33]   ποτὲ Κεβρήνη. ὑπονοεῖ δ´  Δημήτριος   μέχρι δεῦρο διατείνειν τὴν περὶ
[13, 27]   ἐντὸς τοῦ Ταύρου. φησὶ γοῦν  Δημήτριος   Σκήψιος, μειράκιον ἐπιδημήσας εἰς
[13, 43]   ὡς ἂν ἐπιχώριος ἀνὴρ  Δημήτριος   τοτὲ μὲν οὕτως λέγει περὶ
[13, 27]   ὕπατον κατὰ Βιθυνίαν αὐτὸς κατεστάθη  κύριος   τῆς στρατιᾶς, καὶ προελθὼν εἰς
[13, 43]   ὢν τῶν τόπων ὡς ἂν  ἐπιχώριος   ἀνὴρ Δημήτριος τοτὲ μὲν
[13, 7]   Ἀρίσβην, τῶν αὖθ´ Ὑρτακίδης ἦρχ´  Ἄσιος.   ἀλλ´ ἐν Ἀβύδῳ μὲν υἱὸς
[13, 21]   τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ  Ἄσιος   Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ
[13, 21]   ὁμώνυμος ἕτερος παρὰ τῷ ποιητῇ  Ἄσιος   „ὃς μήτρως ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο,
[13, 20]   Ἀρίσβην· τῶν αὖθ´ Ὑρτακίδης „ἦρχ´  Ἄσιος“   φησίν „ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι
[13, 63]   ναύσταθμον ἑπτακοσίων που σταδίων ἐστὶν  ἡμερήσιός   πως, ὅσον φαίνεται πλεύσας
[13, 10]   μὲν οὖν τὴν Ζέλειαν  Τάρσιος   ἔστι ποταμός, εἴκοσιν ἔχων διαβάσεις
[13, 70]   δ´ ἐκ τοῦ Τήμνου ποταμὸς  Μύσιος   ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάικον ὑπὸ
[13, 21]   ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος· δὲ  Πράκτιος   ποταμὸς μὲν ἔστι, πόλις δ´
[13, 21]   ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης,  υἱὸς   „δὲ Δύμαντος, ὃς Φρυγίην ναίεσκε
[13, 7]   ἵππων ὠκειάων. ἐν δὲ Περκώτῃ  υἱὸς   Ἱκετάονος ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας οὐδ´
[13, 54]   Κορίσκος καὶ τοῦ Κορίσκου  υἱὸς   Νηλεύς, ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος
[13, 7]   τῶν αὖτ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς  υἱός,   Πάνδαρος. ἕκτη δ´ αὕτη δυναστεία.
[13, 9]   τῶν αὖθ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς  „υἱός,   Πάνδαρος. τούτους δὲ ἐκάλει καὶ
[13, 7]   Ἄσιος. ἀλλ´ ἐν Ἀβύδῳ μὲν  υἱὸς   τοῦ Πριάμου διέτριβεν, ἵππους νέμων,
[13, 10]   τῶν ἦρχ´ Ἄδρηστός τε καὶ  Ἄμφιος   λινοθώρηξ, υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου.
[13, 58]   γενέσθαι φησὶ Δημήτριος αὐτοὺς  Σκήψιος   ἀντὶ Αἰολέων. καθ´ Ὅμηρον μέντοι
[13, 51]   Ἄντανδρος Λελέγων πόλις. δὲ  Σκήψιος   ἐν ταῖς παρακειμέναις τίθησιν, ὥστ´
[13, 53]   τὴν οἰκείαν. ~Οἴεται δ´  Σκήψιος   καὶ βασίλειον τοῦ Αἰνείου γεγονέναι
[13, 27]   Ταύρου. φησὶ γοῦν Δημήτριος  Σκήψιος,   μειράκιον ἐπιδημήσας εἰς τὴν πόλιν
[13, 14]   αὐτῶν τοὺς ἄρρενας τοῖς ἐχεοδήκτοις  ἄκος   εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς
[13, 65]   „ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ  Πλάκος   Πλὰξ ἐκεῖ τι λέγεται,
[13, 38]   καὶ νῦν αἱ δ´ ἠφανισμέναι.  Πιττακὸς   δ´ Μιτυληναῖος, εἷς τῶν
[13, 18]   ἅγιον Τηρείης ἐπικαλούμενον. ~Καὶ  Λάμψακος   δ´ ἐπὶ θαλάττῃ πόλις ἐστὶν
[13, 48]   καὶ τὸ ξόανον οὕτω κατασκευασθῆναι  βεβηκὸς   ἐπὶ τῷ μυΐ. ἄλλοι δ´
[13, 27]   Ὁμήρου ποιήσεως, ἐκ τοῦ  νάρθηκος   λεγομένη, τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν
[13, 32]   τοῖς Θρᾳκίοις. ~Ἔστι δὲ τὸ  μῆκος   τῆς παραλίας ταύτης ἀπὸ τοῦ
[13, 41]   Ἀθηνᾶς τὸ ξόανον νῦν μὲν  ἑστηκὸς   ὁρᾶται, Ὅμηρος δὲ καθήμενον ἐμφαίνει·
[13, 67]   μετὰ δὲ τὴν Πιτάνην  Κάικος   εἰς τὸν Ἐλαΐτην καλούμενον κόλπον
[13, 70]   εἰς τὸν Κάικον· δὲ  Κάικος   οὐκ ἀπὸ τῆς Ἴδης ῥεῖ,
[13, 55]   τὸν Πόντον ἐκείνῳ μετὰ τῆς  γυναικὸς   καὶ ἐτιμήθη διαφερόντως, ταχθεὶς ἐπὶ
[13, 24]   καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι „ἀγχιμαχηταί.  εἰκὸς   δ´ ἐνταῦθα ἱδρῦσθαι τὸ παλαιὸν
[13, 25]   τὴν ἐπωνυμίαν λαβεῖν τὴν πόλιν·  εἰκὸς   δὲ καὶ διὰ τοῦτο ἐν
[13, 33]   νόθον υἱὸν ἀγακλῆος Πριάμοιο, ὃν  εἰκὸς   εἶναι ἐπώνυμον τῆς χώρας
[13, 35]   καὶ τῆς Καλλικολώνης, μέχρι οὗ  εἰκὸς   καὶ τὴν μάχην παρατετάσθαι· τετταράκοντα
[13, 43]   „τὰ μὲν οὖν θερμὰ ἐκλελεῖφθαι  εἰκός,   τὸ δὲ ψυχρὸν „κατὰ διάδυσιν
[13, 42]   ὡς εἴρηται, τὴν αὔξησιν ἔσχεν.  Ἑλλάνικος   δὲ χαριζόμενος τοῖς Ἰλιεῦσιν, οἷος
[13, 58]   Μηθυμναίων κτίσμα εἶναι τὴν Ἄσσον,  Ἑλλάνικός   τε καὶ Αἰολίδα φησίν, ὥσπερ
[13, 43]   τε Σκάμανδρος ῥεῖ καὶ  Γράνικος   καὶ Αἴσηπος, οἱ μὲν πρὸς
[13, 11]   καὶ τοῦ Πριάπου μεταξὺ  Γράνικος   ῥεῖ τὰ πολλὰ δι´ Ἀδραστείας
[13, 51]   δ´ εὐθὺς τὸ Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων  ἄποικος   πόλις ἔχουσα καὶ λιμένα καὶ
[13, 54]   δὲ κομισθεῖσαν Τυραννίων τε  γραμματικὸς   διεχειρίσατο φιλαριστοτέλης ὤν, θεραπεύσας τὸν
[13, 55]   τὸν Τρωικὸν διάκοσμον ἐξηγησάμενος  γραμματικός,   κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον γεγονὼς
[13, 68]   κόλπον, οὗ μέρος καὶ  Ἐλαϊτικός   ἐστι. Κάναι δὲ πολίχνιον Λοκρῶν
[13, 51]   ὀνόματι, ἐν καὶ  Ἐλαϊτικὸς   περιλαμβάνεται· ἰδίως μέντοι τοῦτον φασὶν
[13, 48]   Κρήτῃ προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´  Ποντικὸς   πληθύοντάς φησι τοὺς μύας περὶ
[13, 64]   τοῖς τὸν Μίμαντα οἰκοῦσιν, ὅτι  φθαρτικὸς   τῶν ἀμπελοφάγων ἰπῶν· καὶ δὴ
[13, 57]   μεγάλῳ. ἐντεῦθεν ἦν Κλεάνθης,  στωικὸς   φιλόσοφος, διαδεξάμενος τὴν Ζήνωνος
[13, 54]   τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν Ἔραστος καὶ  Κορίσκος   καὶ τοῦ Κορίσκου υἱὸς
[13, 58]   Ὅμηρος δὲ χωρίζει „πρὸς „μὲν  ἁλὸς   Κᾶρες καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι καὶ
[13, 49]   καὶ τῶν Μιτυληναίων ἐστὶν  αἰγιαλός,   κώμας τινὰς ἔχων τῶν κατὰ
[13, 44]   περὶ δὲ τῆς καλῆς πεύκης  Ἄτταλος   πρῶτος βασιλεύσας οὕτως γράφει·
[13, 70]   Γέργιθα ἔστιν, εἰς ἣν μετῴκισεν  Ἄτταλος   τοὺς ἐν τῇ Τρῳάδι τὸ
[13, 54]   βιβλία· ἦν δὲ Ἀπελλικῶν  φιλόβιβλος   μᾶλλον φιλόσοφος· διὸ καὶ
[13, 19]   ἐν δὲ τῇ Λαμψακηνῇ τόπος  εὐάμπελος   Γεργίθιον· ἦν δὲ καὶ πόλις
[13, 12]   αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων, ἐπειδὴ σφόδρα  εὐάμπελός   ἐστιν χώρα καὶ αὕτη
[13, 43]   τῆς ἀρχῆς τὸ „τοῦ Αἰσήπου  τέλος,   σχεδόν τι καὶ πεντακοσίους σταδίους.
[13, 33]   ταύτῃ Κεβρηνία, πεδιὰς πλείστη,  παράλληλός   πως τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ
[13, 3]   αὐτὸν χρόνον καθ´ ὃν καὶ  Πενθίλος,   ἀλλὰ τὸν μὲν τοῦ Πενθίλου
[13, 58]   οἱ Πέρσαι κατέσχον. ~Φησὶ δὲ  Μυρσίλος   Μηθυμναίων κτίσμα εἶναι τὴν Ἄσσον,
[13, 66]   χαρακτῆρος, ἀγωνιστὴς δὲ εἴ τις  ἄλλος   καὶ εἰρηκὼς ὑπὲρ τῆς Ἀσίας
[13, 16]   ἐπῶν, ἀνὴρ γόης εἴ τις  ἄλλος.   ~Τὸ δὲ Τηρείης ὄρος οἱ
[13, 13]   ἄξιον κατά τε μέγεθος καὶ  κάλλος·   τὸ δὲ μαντεῖον ἐξελείφθη, καθάπερ
[13, 7]   Τρῶες „Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας  κορυθαίολος   Ἕκτωρ. εἶθ´ οἱ ὑπὸ τῷ
[13, 70]   φαίνεται βεβασιλευκὼς καθ´ Ὅμηρον  Εὐρύπυλος,   ὥστ´ ἴσως καὶ τῶν Κιλίκων
[13, 43]   γὰρ λόφος τις τῆς Ἴδης  Κότυλος·   ὑπέρκειται δ´ οὗτος ἑκατόν που
[13, 59]   δ´ ὀκτὼ πόλεων τὰς ἓξ  Μαύσωλος   εἰς μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν,
[13, 7]   ἀνάσσει. οὗ τῇ θυγατρὶ συνελθὼν  Πρίαμος   γεννᾷ τὸν Λυκάονα καὶ Πολύδωρον.
[13, 7]   δὲ τούτων ἁπάντων ἦρχεν  Πρίαμος   οἱ τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς
[13, 32]   ἐξαλάπαξε πόλιν. καὶ φαίνεται  Πρίαμος   τῷ τοιούτῳ λόγῳ μέγας ἐκ
[13, 21]   ἔχουσι Μηθυμναῖοι· ἔστι δὲ καὶ  ποταμὸς   Ἄρισβος ἐν Θρᾴκῃ, ὥσπερ εἴρηται,
[13, 10]   τὴν Ζέλειαν Τάρσιος ἔστι  ποταμός,   εἴκοσιν ἔχων διαβάσεις τῇ αὐτῇ
[13, 21]   Σκαιαὶ πύλαι· Ξάνθιοι Θρᾷκες, Ξάνθος  ποταμὸς   ἐν Τροίᾳ· Ἄρισβος ἐμβάλλων
[13, 21]   Ἕβρον, Ἀρίσβη ἐν Τροίᾳ· Ῥῆσος  ποταμὸς   ἐν Τροίᾳ, Ῥῆσος δὲ καὶ
[13, 67]   λιμένας, καὶ παραρρέων αὐτὴν  ποταμὸς   Εὔηνος, ἐξ οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον
[13, 50]   ὄρος ἐνταῦθα Σατνιόεις προσαγορευόμενον, ἀλλὰ  ποταμὸς   ἐφ´ ἵδρυται πόλις·
[13, 35]   καὶ δι´ αὐτοῦ ῥέων  ποταμὸς   Θύμβριος, ἐμβάλλων εἰς τὸν Σκάμανδρον
[13, 28]   μεταξύ τε Ῥοδίος ἐκπίπτει  ποταμός,   καθ´ ὃν ἐν τῇ Χερρονήσῳ
[13, 21]   Σκαιοὶ Θρᾷκές τινες καὶ Σκαιὸς  ποταμὸς   καὶ Σκαιὸν τεῖχος καὶ ἐν
[13, 19]   Παρίου Παισὸς ἦν πόλις καὶ  ποταμός·   κατέσπασται δ´ πόλις, οἱ
[13, 21]   ἄπο Σελλήεντος· δὲ Πράκτιος  ποταμὸς   μὲν ἔστι, πόλις δ´ οὐχ
[13, 70]   ῥεῖ δ´ ἐκ τοῦ Τήμνου  ποταμὸς   Μύσιος ἐμβάλλων εἰς τὸν Κάικον
[13, 44]   οὕτως φησίν „ὁ μὲν Ῥῆσος  ποταμὸς   νῦν „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ μὴ
[13, 19]   Παισῷ ναῖε πολυκτήμων“ καὶ  ποταμὸς   νῦν οὕτω καλεῖται. Μιλησίων δ´
[13, 45]   καὶ Καρησηνὴ καὶ ὁμώνυμος  „ποταμός,   ποιῶν καὶ αὐτὸς αὐλῶνα ἀξιόλογον,
[13, 62]   ἐξ Ἴδης φερόμενος Κίλλαιος  ποταμός·   ταῦτα δ´ ἐστὶ κατὰ τὴν
[13, 36]   περὶ τὴν νῦν πόλιν  πόλεμος   συνέστη, καὶ τὸ Τρωικὸν πεδίον,
[13, 7]   τὸν Τηλεφίδην κατενήρατο χαλκῷ“  Νεοπτόλεμος   „ἥρω Εὐρύπυλον. ταῦτα δὴ πεπορθῆσθαι
[13, 19]   οὖν γλωσσογράφος κληθεὶς ἦν  Νεοπτόλεμος   μνήμης ἄξιος, ἐκ Λαμψάκου δὲ
[13, 50]   τόπος δείκνυται τῆς πόλεως  ἔρημος.   γράφουσι δέ τινες οὐκ εὖ
[13, 51]   τε Κισθήνη ἐστὶ πόλις  ἔρημος   ἔχουσα λιμένα. ὑπὲρ αὐτῆς δ´
[13, 65]   πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν Θήβη  ἔρημος,   ἥν φησιν ποιητής „ὑπὸ
[13, 37]   τι εὔλογον· οὐ γάρ ἐστι  περίδρομος   νῦν διὰ τὴν συνεχῆ
[13, 48]   ἐλεγείας ποιητής, ἠκολούθησαν δὲ πολλοί)  χρησμὸς   ἦν, αὐτόθι ποιήσασθαι τὴν μονὴν
[13, 32]   χηρεία λειπανδρία τίς ἐστιν, οὐκ  ἀφανισμὸς   τέλειος· οὗτοι δ´ ἠφάνισαν τελέως,
[13, 42]   χαριζόμενος τοῖς Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου  θυμός,   συνηγορεῖ τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι
[13, 21]   ἔστι δὲ καὶ τῷ Ἀσίῳ  ὁμώνυμος   ἕτερος παρὰ τῷ ποιητῇ Ἄσιος
[13, 45]   ἐρήμη καὶ Καρησηνὴ καὶ  ὁμώνυμος   „ποταμός, ποιῶν καὶ αὐτὸς αὐλῶνα
[13, 12]   αὐτὸν καιρόν, οἱ δὲ Κυζικηνῶν·  ἐπώνυμος   δ´ ἐστὶ τοῦ Πριάπου τιμωμένου
[13, 13]   καὶ ᾠκοδομήθη ἐν τῷ Παρίῳ  βωμὸς,   Ἑρμοκρέοντος ἔργον, πολλῆς μνήμης ἄξιον
[13, 48]   Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ δὲ τῷ Λεκτῷ  βωμὸς   τῶν δώδεκα θεῶν δείκνυται, καλοῦσι
[13, 28]   ἐμνήσθημεν, καὶ πόλις  Δάρδανος,   διέχουσα τῆς Ἀβύδου ἑβδομήκοντα σταδίους.
[13, 28]   τε Ῥοδίος τε. δὲ  Δάρδανος   κτίσμα ἀρχαῖον, οὕτω δ´ εὐκαταφρόνητον
[13, 14]   τῶν Λιβυκῶν, εἰς δὲ τὸ  γένος   διέτεινεν δύναμις μέχρι ποσοῦ.
[13, 53]   βίου. τινὲς δὲ γράφουσιν „Αἰνείαο  γένος   πάντεσσιν ἀνάξει, καὶ παῖδες παίδων,
[13, 46]   περὶ τὸν Κύκνον, Θρᾷκα τὸ  γένος,   πατέρα δ´, ὥς τινες, τοῦ
[13, 59]   τὴν Ἑλλάδα καὶ ἠφανίσθη τὸ  γένος,   τῶν δ´ ὀκτὼ πόλεων τὰς
[13, 40]   οἶδεν Ὅμηρος, ἀλλ´ ὅτι μὲν  παρθένος   ἦν ὑπ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον
[13, 57]   Κλεάνθης, στωικὸς φιλόσοφος,  διαδεξάμενος   τὴν Ζήνωνος τοῦ Κιτιέως σχολήν,
[13, 54]   υἱὸς Νηλεύς, ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους  ἠκροαμένος   καὶ Θεοφράστου, διαδεδεγμένος δὲ τὴν
[13, 55]   πολλάκις, τὸν Τρωικὸν διάκοσμον  ἐξηγησάμενος   γραμματικός, κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον
[13, 57]   τότε τοῖς Πέρσαις καὶ στρατηγῶν,  προσποιησάμενος   φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν ξενίας
[13, 19]   διατρίψας ἐν Λαμψάκῳ καὶ φίλοις  χρησάμενος   τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐν τῇ
[13, 54]   καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ Θεοφράστου,  διαδεδεγμένος   δὲ τὴν βιβλιοθήκην τοῦ Θεοφράστου,
[13, 22]   ἀλλήλων τριάκοντά που σταδίους ἐκ  λιμένος   εἰς λιμένα, τὸ δὲ ζεῦγμά
[13, 57]   εὐτειχής, ἀπὸ θαλάττης καὶ τοῦ  λιμένος   ὀρθίαν καὶ μακρὰν ἀνάβασιν ἔχουσα,
[13, 63]   φησιν „οἱ δ´ ὅτε δὴ  λιμένος   πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ
[13, 18]   δ´ ἐπὶ θαλάττῃ πόλις ἐστὶν  εὐλίμενος   καὶ ἀξιόλογος, συμμένουσα καλῶς, ὥσπερ
[13, 67]   ὑστεραίᾳ κατὰ Ἄνδειρα ὑπὸ τοῦ  ποιμένος   κατὰ τύχην ἐπὶ θυσίαν ἥκοντος.
[13, 37]   ἴσου σχεδόν τι διαστήματος, μὴ  δεόμενος   μηδὲν τῆς ποδωκείας τοῦ ἀσφαλοῦς
[13, 30]   μὲν ἦρε τῇ Αἰγυπτίᾳ  χαριζόμενος,   δὲ θεοῖς ἀπέδωκε. ~Μετὰ
[13, 42]   τὴν αὔξησιν ἔσχεν. Ἑλλάνικος δὲ  χαριζόμενος   τοῖς Ἰλιεῦσιν, οἷος ἐκείνου θυμός,
[13, 66]   ἀπέσφαξε τῶν πολιτῶν Διόδωρος στρατηγὸς  χαριζόμενος   τῷ βασιλεῖ, προσποιούμενος δ´ ἅμα
[13, 22]   τῆς αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε δὲ  πυθόμενος   μετὰ τὴν ἀπὸ τῶν Σκυθῶν
[13, 56]   λίθος περὶ τὰ Ἄνδειρα, ὃς  καιόμενος   σίδηρος γίνεται· εἶτα μετὰ γῆς
[13, 53]   Λυρνησσοῦ, εἰς ἣν φυγεῖν εἴρηται  διωκόμενος   ὑπὸ τοῦ Ἀχιλλέως· φησὶ γοῦν
[13, 57]   Ἑρμείας εὐνοῦχος, τραπεζίτου τινὸς οἰκέτης·  γενόμενος   δ´ Ἀθήνησιν ἠκροάσατο καὶ Πλάτωνος
[13, 44]   ὃν καὶ Πολύπορον λέγουσιν, ἑπτάκις  διαβαινόμενος   ἐκ τῶν περὶ τὴν „καλὴν
[13, 34]   τὴν ἀρχὴν ἔχων συμφυὴς αὐτῷ,  τεινόμενος   δ´ ἕως τῆς Κεβρηνίας καὶ
[13, 62]   παραρρεῖ δ´ αὐτῷ ἐξ Ἴδης  φερόμενος   Κίλλαιος ποταμός· ταῦτα δ´
[13, 4]   ἄλλους ἀφαιρεῖ σταδίους, ἀπὸ Πρακτίου  ἀρχόμενος   (τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ Παρίου
[13, 37]   γὰρ διέχει σταδίους νῦν  δεικνύμενος   τοῦ Αἰσυήτου τάφος κατὰ τὴν
[13, 66]   Διόδωρος στρατηγὸς χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ,  προσποιούμενος   δ´ ἅμα τῶν τε ἐξ
[13, 4]   δ´ ἄλλως· Χάρων δ´  Λαμψακηνὸς   τριακοσίους ἄλλους ἀφαιρεῖ σταδίους, ἀπὸ
[13, 19]   αὐτὸς δ´ Ἐπίκουρος τρόπον τινὰ  Λαμψακηνὸς   ὑπῆρξε, διατρίψας ἐν Λαμψάκῳ καὶ
[13, 52]   δ´ μὲν Παλαίσκηψις ἐπάνω  Κεβρῆνος   κατὰ τὸ μετεωρότατον τῆς Ἴδης
[13, 7]   Ἀνδρομάχης λεχθὲν οὕτως „Ἕκτορ, ἐγὼ  δύστηνος·   ἰῇ ἄρα γεινόμεθ´ αἴσῃ ἀμφότεροι,
[13, 49]   πόλεις τῶν Αἰολέων καὶ  Ἀδραμυττηνὸς   κόλπος ἐκδέχεται, ἐν τοὺς
[13, 66]   τῇ ἡμετέρᾳ πόλει. ἀνὴρ δὲ  Ἀδραμυττηνὸς   ῥήτωρ ἐπιφανὴς γεγένηται Ξενοκλῆς, τοῦ
[13, 67]   καὶ παραρρέων αὐτὴν ποταμὸς  Εὔηνος,   ἐξ οὗ τὸ ὑδραγωγεῖον πεποίηται
[13, 27]   προὐνόησε ζηλώσας ἅμα καὶ Ἀλέξανδρον·  ἐκεῖνος   γὰρ κατὰ συγγενείας ἀνανέωσιν ὥρμησε
[13, 27]   ἀπὸ Ἰούλου τινὸς τῶν προγόνων·  ἐκεῖνος   δ´ ἀπὸ Ἰούλου τὴν προσωνυμίαν
[13, 63]   ἐπὶ θαλάττῃ τὸ ἱερόν ἐστιν,  ἐκεῖνος   δ´ ἐπὶ θαλάττῃ ποιεῖ τὸ
[13, 32]   οὗτοι μὲν δίκαιον πόλεμον ἐξήνεγκαν,  ἐκεῖνος   δὲ ἄδικον „ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος.
[13, 63]   χερσὶ τίθει, οὔτε Θήβης πλησίον,  ἐκεῖνος   δὲ πλησίον· ἐκεῖθεν γοῦν ἁλοῦσαν
[13, 63]   ἀλλ´ οὔτε λιμήν ἐστιν ἐνταῦθα,  ἐκεῖνος   δέ φησιν „οἱ δ´ ὅτε
[13, 9]   Τρῳάδος καθ´ Ὅμηρον. λέγει δ´  ἐκεῖνος   μὲν οὕτω περὶ αὐτῆς „οἳ
[13, 32]   τὴν ὑπ´ αὐτοῦ πόρθησιν. ἀλλ´  ἐκεῖνος   μέν, φαίη τις ἄν, οὕτως
[13, 48]   ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς πρῶτος παρέδωκε  Καλλῖνος   τῆς ἐλεγείας ποιητής, ἠκολούθησαν
[13, 67]   δέ φησιν ἰδεῖν Ποσειδώνιος ἐκ  τινος   γῆς ἀργιλώδους, τὰ ἀργυρώματα
[13, 56]   σίδηρος γίνεται· εἶτα μετὰ γῆς  τινος   καμινευθεὶς ἀποστάζει ψευδάργυρον, προσλαβοῦσα
[13, 44]   „δ´ ἀπὸ Μαλοῦντος ῥεῖ, τόπου  τινὸς   κειμένου μεταξὺ „Παλαισκήψεως καὶ Ἀχαιίου
[13, 6]   τῆς αὐτῆς γραμμῆς κειμένας ὥσπερ  τινὸς   μεσημβρινῆς. ~Ἐκ δὴ τῶν ὑπὸ
[13, 57]   ἦν δὲ Ἑρμείας εὐνοῦχος, τραπεζίτου  τινὸς   οἰκέτης· γενόμενος δ´ Ἀθήνησιν ἠκροάσατο
[13, 47]   νῦν Χρῦσα, ἐφ´ ὕψους  τινὸς   πετρώδους ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένη,
[13, 44]   Ἄνδιρος ἀπὸ τῆς Καρησηνῆς, ὀρεινῆς  τινος   πολλαῖς κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης
[13, 27]   ἔπειτα ὅτι Ἰούλιος ἀπὸ Ἰούλου  τινὸς   τῶν προγόνων· ἐκεῖνος δ´ ἀπὸ
[13, 42]   τὴν Σιδήνην, εἰς ἣν  τύραννος   κατέφυγε Γλαυκίας, ἀρὰς ἔθετο κατὰ
[13, 7]   Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν αὖτ´ ἦρχε  Λυκάονος   ἀγλαὸς υἱός, Πάνδαρος. ἕκτη δ´
[13, 9]   „Αἰσήποιο, Τρῶες· τῶν αὖθ´ ἦρχε  Λυκάονος   ἀγλαὸς „υἱός, Πάνδαρος. τούτους δὲ
[13, 7]   ὠκειάων. ἐν δὲ Περκώτῃ υἱὸς  Ἱκετάονος   ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας οὐδ´ οὗτος
[13, 36]   πρόχωμα εἶναι τῶν ποταμῶν ὕστερον  γεγονός.   ~ὅ τε Πολίτης „ὃς Τρώων
[13, 33]   Κεβρηνοῖς καὶ τοῖς Σκηψίοις, ἕως  Ἀντίγονος   αὐτοὺς συνῴκισεν εἰς τὴν τότε
[13, 52]   τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε τοὺς Σκηψίους  Ἀντίγονος,   εἶτ´ ἀπέλυσε Λυσίμαχος, καὶ ἐπανῆλθον
[13, 37]   ἀκροτάτῳ, ὅμως {ἀπὸ} πολὺ ἂν  μείζονος   ὕψους τῆς ἀκροπόλεως ἐσκόπευεν ἐξ
[13, 11]   πλησίον δ´ ἔστι καὶ  Μέμνονος   κώμη. τοῦ δὲ Αἰσήπου καὶ
[13, 11]   ἔστιν, ἐφ´ τάφος δείκνυται  Μέμνονος   τοῦ Τιθωνοῦ· πλησίον δ´ ἔστι
[13, 48]   δώδεκα θεῶν δείκνυται, καλοῦσι δ´  Ἀγαμέμνονος   ἵδρυμα· ἐν ἐπόψει δὲ τῷ
[13, 42]   συμφορὰς εἴτε καὶ καταρασαμένου τοῦ  Ἀγαμέμνονος   κατὰ παλαιὸν ἔθος, καθάπερ καὶ
[13, 3]   Μαλαόν, καὶ αὐτοὺς ἀπογόνους ὄντας  Ἀγαμέμνονος,   συναγαγεῖν μὲν τὴν στρατιὰν κατὰ
[13, 43]   θερμῷ· ἐπιφέρει δέ „ἀμφὶ δὲ  καπνὸς   „γίγνεται ἐξ αὐτῆς ὡσεὶ πυρός.
[13, 5]   Λεκτὸν ὅθι πρῶτον λιπέτην „ἅλα“  Ὕπνος   καὶ Ἥρα, τοῖς οὖσιν οἰκείως
[13, 28]   ὃν ἐν τῇ Χερρονήσῳ τὸ  Κυνὸς   σῆμά ἐστιν, φασιν Ἑκάβης
[13, 24]   „Δαρδανίην. νῦν μὲν γὰρ οὐδ´  ἴχνος   πόλεως σώζεται αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ
[13, 38]   παλαιὰ ἔχει περιδρομήν. ~Οὐδὲν δ´  ἴχνος   σώζεται τῆς ἀρχαίας πόλεως. εἰκότως·
[13, 40]   ἅπασιν ἐμήνιεν) ἀπολέσθαι δὲ ὑπὸ  Ποσειδῶνος   μεγαλορρημονήσαντα· τὰς δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι
[13, 61]   Θήβην λέγοι ἄν (αὕτη γὰρ  Ἠετίωνος)   ἀλλὰ τὴν Λυρνησσόν· ἀμφότεραι δ´
[13, 7]   „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν πόλιν  „Ἠετίωνος.   ἐκ δὲ τῶν ἀχθέντων ἐκεῖθεν
[13, 7]   τὴν Χρυσηίδα. „Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος  Ἠετίωνος,   Ἠετίων, ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ
[13, 61]   ὑπὸ Μύνητι. ~τοῦ μὲν οὖν  Ἠετίωνος   λέγει πόλιν Θήβην „ᾠχόμεθ´ ἐς
[13, 61]   „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν πόλιν  Ἠετίωνος.   τούτου δὲ καὶ τὴν Χρῦσαν
[13, 13]   ἐν καὶ μαντεῖον ἦν  Ἀπόλλωνος   Ἀκταίου καὶ Ἀρτέμιδος κατὰ τὴν
[13, 61]   ἔχουσαν} τὸ ἱερὸν τοῦ Σμινθέως  Ἀπόλλωνος   ἐμφαίνει, εἴπερ Χρυσηὶς ἐκ
[13, 48]   ταύτῃ καὶ τὸ τοῦ Σμινθέως  Ἀπόλλωνός   ἐστιν ἱερόν, καὶ τὸ σύμβολον
[13, 62]   τόπος λέγεται, ἐν Κιλλαίου  Ἀπόλλωνος   ἔστιν ἱερόν· παραρρεῖ δ´ αὐτῷ
[13, 64]   μὴ γίνεσθαι. Ῥόδιοι δὲ ἐρυθιβίου  Ἀπόλλωνος   ἔχουσιν ἐν τῇ χώρᾳ ἱερόν,
[13, 62]   πλευσάντων Αἰολέων τὸ τοῦ Κιλλαίου  Ἀπόλλωνος   ἱερόν· καὶ ἐν Χρύσῃ δὲ
[13, 63]   Ἀλεξανδρέων χώρᾳ δείκνυται, οὐδὲ Κιλλαίου  Ἀπόλλωνος   ἱερόν· ποιητὴς δὲ συζεύγνυσιν
[13, 35]   τὸν Σκάμανδρον κατὰ τὸ Θυμβραίου  Ἀπόλλωνος   ἱερόν, τοῦ δὲ νῦν Ἰλίου
[13, 46]   δύο καὶ ἱερὸν τοῦ Σμινθέως  Ἀπόλλωνος,   καθάπερ καὶ ποιητὴς μαρτυρεῖ
[13, 63]   καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Σμινθέως  Ἀπόλλωνος   καὶ Χρυσηίς· ἠρήμωται δὲ
[13, 63]   περὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Κιλλαίου  Ἀπόλλωνος,   χῶμα μέγα· ἡνίοχον δὲ τοῦτον
[13, 11]   τοῦ Αἰσήπου σχεδόν τι σταδίοις  κολωνὸς   ἔστιν, ἐφ´ τάφος δείκνυται
[13, 45]   εἰς τὸν Αἴνιον. ~τοῦ δ´  αὐλῶνος   τοῦ περὶ τὸν Αἴσηπον ἐν
[13, 67]   Ἀρκεσίλαος ἐκ τῆς Ἀκαδημίας,  Ζήνωνος   τοῦ Κιτιέως συσχολαστὴς παρὰ Πολέμωνι.
[13, 57]   στωικὸς φιλόσοφος, διαδεξάμενος τὴν  Ζήνωνος   τοῦ Κιτιέως σχολήν, καταλιπὼν δὲ
[13, 38]   δ´ ἐκ μονομαχίας, προκαλεσαμένου τοῦ  Φρύνωνος,   ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν σκευὴν συνέδραμε, καὶ
[13, 57]   γενόμενος δ´ Ἀθήνησιν ἠκροάσατο καὶ  Πλάτωνος   καὶ Ἀριστοτέλους· ἐπανελθὼν δὲ τῷ
[13, 4]   τὴν ἀρχὴν ποιεῖται τῆς Τρῳάδος,  Εὔδοξος   δὲ ἀπὸ Πριάπου καὶ Ἀρτάκης
[13, 12]   περὶ Δαρδάνιον ἄκραν πλησίον Δαρδάνου.  ~Πρίαπος   δ´ ἔστι πόλις ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 43]   ῥεῖ καὶ Γράνικος καὶ  Αἴσηπος,   οἱ μὲν πρὸς ἄρκτον καὶ
[13, 10]   ἐγγυτάτω θαλάττης καθ´ ἣν ἐκδίδωσιν  Αἴσηπος   ὅσον ὀγδοήκοντα. ἐπιμερίζει δὲ συνεχῶς
[13, 51]   περαίᾳ Ἐλαία καὶ  λοιπὸς   μέχρι Κανῶν κόλπος. λέγωμεν δὲ
[13, 49]   τῶν Αἰολέων καὶ Ἀδραμυττηνὸς  κόλπος   ἐκδέχεται, ἐν τοὺς πλείους
[13, 51]   καὶ λοιπὸς μέχρι Κανῶν  κόλπος.   λέγωμεν δὲ ἀναλαβόντες περὶ τῶν
[13, 6]   ~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν ἀναχεῖται  κόλπος   μέγας, ὃν Ἴδη ποιεῖ
[13, 22]   τόποις. φησὶ δὲ τὴν Σηστὸν  Θεόπομπος   βραχεῖαν μὲν εὐερκῆ δέ, καὶ
[13, 37]   ~ὅ τε Πολίτης „ὃς Τρώων  σκοπὸς   ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθώς, τύμβῳ ἐπ´
[13, 63]   χῶμα μέγα· ἡνίοχον δὲ τοῦτον  Πέλοπός   φασιν ἡγησάμενον τῶν τόπων, ἀφ´
[13, 7]   ἦρχον γὰρ αὐτῆς „υἷε δύω  Μέροπος   „Περκωσίου. πάντες μὲν δὴ Τρῶες
[13, 10]   καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ, υἷε δύω  Μέροπος   Περκωσίου. ταῦτα δὲ τὰ χωρία
[13, 22]   ὀνομάζεται δὲ πρὸς τῇ Σηστῷ  τόπος   Ἀποβάθρα, καθ´ ὃν ἐζεύγνυτο
[13, 5]   ἄνω μέρεσι τῆς Ἴδης δείκνυται  τόπος,   ἀφ´ οὗ τὰ νῦν Γάργαρα
[13, 50]   ἐπὶ Σατνιόεντι. καὶ νῦν  τόπος   δείκνυται τῆς πόλεως ἔρημος. γράφουσι
[13, 19]   Κεφάλων· καὶ νῦν ἔτι δείκνυται  τόπος   ἐν τῇ Κυμαίᾳ Γεργίθιον πρὸς
[13, 47]   χώραν ἔχουσιν ἐκεῖνοι· δὲ  τόπος   ἐν νῦν κεῖται
[13, 39]   προσπολεμοῦντα; Ἀχίλλειον δ´ ἔστιν  τόπος   ἐν τὸ Ἀχιλλέως μνῆμα,
[13, 11]   τῆς Πριαπηνῆς ἔστι τὰ Ἁρπάγια  τόπος,   ἐξ οὗ τὸν Γανυμήδην μυθεύουσιν
[13, 67]   καὶ ἐν τῇ Πιτάνῃ τις  τόπος   ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς ὑπὸ τῇ
[13, 19]   Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ τῇ Λαμψακηνῇ  τόπος   εὐάμπελος Γεργίθιον· ἦν δὲ καὶ
[13, 35]   τε ἐρινεός, τραχύς τις  τόπος   καὶ ἐρινεώδης, τῷ μὲν ἀρχαίῳ
[13, 62]   Θήβης ἔτι νῦν Κίλλα τις  τόπος   λέγεται, ἐν Κιλλαίου Ἀπόλλωνος
[13, 63]   τὴν Χρυσηίδα. ἀλλ´ οὐδὲ Κίλλα  τόπος   οὐδεὶς ἐν τῇ Ἀλεξανδρέων χώρᾳ
[13, 20]   πάλαι Περκώτη μετωνομάσθη  τόπος.   ~Τῶν δὲ ποταμῶν τὸν μὲν
[13, 7]   αὖτ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός,  Πάνδαρος.   ἕκτη δ´ αὕτη δυναστεία. καὶ
[13, 9]   αὖθ´ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς „υἱός,  Πάνδαρος.   τούτους δὲ ἐκάλει καὶ Λυκίους·
[13, 7]   ὄλβιον εἶναι, ὅσσον Λέσβος ἄνω  Μάκαρος   πόλις ἐντὸς ἐέργει, καὶ Φρυγίη
[13, 67]   σταδίους· ἔδειξε δὲ τὴν ὑπονομὴν  χίμαρος   ἐμπεσὼν εἰς τὸ στόμα καὶ
[13, 38]   μένοντος δ´ ἔτι τοῦ πολέμου  Περίανδρος   διαιτητὴς αἱρεθεὶς ὑπὸ ἀμφοῖν ἔλυσε
[13, 36]   Σιγείῳ, πλησίον δὲ καὶ  Σκάμανδρος   ἐκδίδωσι διέχων τοῦ Ἰλίου σταδίους
[13, 31]   τε Σιμόεις καὶ  Σκάμανδρος   ἐν τῷ πεδίῳ πολλὴν καταφέροντες
[13, 43]   πλειόνων πηγῶν συλλειβόμενοι, δὲ  „Σκάμανδρος   ἐπὶ δύσιν ἐκ μιᾶς πηγῆς·
[13, 34]   οἱ δὲ ποταμοὶ τε  Σκάμανδρος   καὶ Σιμόεις, μὲν
[13, 43]   Σκήψεως, ἐξ οὗ τε  Σκάμανδρος   ῥεῖ καὶ Γράνικος καὶ
[13, 34]   καὶ τὸ Σκαμάνδριον δι´ οὗ  Σκάμανδρος   ῥεῖ. τοῦτο δὲ καὶ ἰδίως
[13, 27]   ἐφιλοφρονεῖτο πρὸς τοὺς Ἰλιέας  Ἀλέξανδρος·   δὲ Καῖσαρ καὶ φιλαλέξανδρος
[13, 11]   δι´ Ἀδραστείας πεδίου, ἐφ´  Ἀλέξανδρος   τοὺς Δαρείου σατράπας ἀνὰ κράτος
[13, 27]   Ἀλέξανδρος· δὲ Καῖσαρ καὶ  φιλαλέξανδρος   ὢν καὶ τῆς πρὸς τοὺς
[13, 51]   σταδίων. ἐντὸς δὲ τε  Ἄντανδρός   ἐστιν ὑπερκείμενον ἔχουσα ὄρος
[13, 51]   καλεῖ Λελέγων πόλιν „πρῶτα μὲν  Ἄντανδρος   Λελέγων πόλις. δὲ Σκήψιος
[13, 4]   οἱ μὲν ὅλην οἱ δὲ  μέρος   αὐτῆς, οὐδὲν ὅλως ἀλλήλοις ὁμολογοῦντες.
[13, 70]   ἴσως καὶ τῶν Κιλίκων τι  μέρος   ἦν ὑπ´ αὐτῷ, καὶ οὐ
[13, 68]   ποιοῦν τὸν Ἀδραμυττηνὸν κόλπον, οὗ  μέρος   καὶ Ἐλαϊτικός ἐστι. Κάναι
[13, 4]   πᾶσαν Αἰολίδα προσαγορεύουσιν οἱ δὲ  μέρος,   καὶ Τροίαν οἱ μὲν ὅλην
[13, 7]   δῆλον δὲ ἐκ τῶν κατὰ  μέρος.   οἱ γὰρ περὶ τὸν Ἀχιλλέα
[13, 32]   κατὰ τὸ πρὸς τὴν Ἴδην  μέρος.   τοῦ μὲν οὖν Ἀχιλλέως καὶ
[13, 33]   σταδίους κατὰ τὸ πρὸς ἕω  μέρος.   τούτου δ´ μὲν παρώρειός
[13, 21]   δὲ καὶ τῷ Ἀσίῳ ὁμώνυμος  ἕτερος   παρὰ τῷ ποιητῇ Ἄσιος „ὃς
[13, 56]   περὶ τὰ Ἄνδειρα, ὃς καιόμενος  σίδηρος   γίνεται· εἶτα μετὰ γῆς τινος
[13, 40]   γὰρ τῆς Κασάνδρας φθορὰν οἶδεν  Ὅμηρος,   ἀλλ´ ὅτι μὲν παρθένος ἦν
[13, 4]   τὴν Προποντίδα τόπων μὲν  Ὅμηρος   ἀπὸ Αἰσήπου τὴν ἀρχὴν ποιεῖται
[13, 41]   ξόανον νῦν μὲν ἑστηκὸς ὁρᾶται,  Ὅμηρος   δὲ καθήμενον ἐμφαίνει· πέπλον γὰρ
[13, 41]   μὲν δὴ λέγουσιν οἱ Ἰλιεῖς,  Ὅμηρος   δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν τῆς
[13, 58]   οὓς τινὲς μὲν Κᾶρας ἀποφαίνουσιν,  Ὅμηρος   δὲ χωρίζει „πρὸς „μὲν ἁλὸς
[13, 1]   ὧν ἐν τοῖς πρώτοις ἐστὶν  Ὅμηρος   εἰκάζειν περὶ τῶν πλείστων παρέχων.
[13, 53]   ἀναλωθέντος τοῖς ἐπ´ αὐτῷ κρέασιν.  Ὅμηρος   μέντοι συνηγορεῖν οὐδετέροις ἔοικεν, οὐδὲ
[13, 27]   ὥρμησε προνοεῖν αὐτῶν, ἅμα καὶ  φιλόμηρος   ὤν· φέρεται γοῦν τις διόρθωσις
[13, 66]   γεγένηται Ξενοκλῆς, τοῦ μὲν Ἀσιανοῦ  χαρακτῆρος,   ἀγωνιστὴς δὲ εἴ τις ἄλλος
[13, 19]   καὶ Μητρόδωρος τοῦ Ἐπικούρου  ἑταῖρος·   καὶ αὐτὸς δ´ Ἐπίκουρος τρόπον
[13, 44]   ~συμπίπτει δ´ εἰς αὐτὸν  Ἄνδιρος   ἀπὸ τῆς Καρησηνῆς, ὀρεινῆς τινος
[13, 43]   Σκήψεως καὶ τὰ περὶ Ἴλιον.  ἔμπειρος   δ´ ὢν τῶν τόπων ὡς
[13, 10]   καὶ Πιτύαν εἶχον „καὶ Τηρείης  ὄρος   αἰπύ, τῶν ἦρχ´ Ἄδρηστός τε
[13, 3]   τὴν Λοκρίδα καὶ τὸ Φρίκιον  ὄρος   διατρῖψαι πολὺν χρόνον, ὕστερον δὲ
[13, 50]   τῆς πόλεως· οὐδὲν δ´ ἐστὶν  ὄρος   ἐνταῦθα Σατνιόεις προσαγορευόμενον, ἀλλὰ ποταμὸς
[13, 62]   ὠνόμασται· ἔστι δὲ καὶ Κίλλαιον  ὄρος   μεταξὺ Γαργάρων καὶ Ἀντάνδρου. φησὶ
[13, 15]   τῆς Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες  ὄρος·   μεταξὺ δὲ κεῖται Παρίου καὶ
[13, 2]   τούτων ὑπέρκειται Ἴδη τὸ  ὄρος   μέχρι Λεκτοῦ καθήκουσα· ἀπὸ Λεκτοῦ
[13, 70]   ἐν πεδίῳ. Τῆμνον δ´ ἔστιν  ὄρος   διορίζει τοῦτό τε καὶ
[13, 51]   τε Ἄντανδρός ἐστιν ὑπερκείμενον ἔχουσα  ὄρος   καλοῦσιν Ἀλεξάνδρειαν, ὅπου τὰς
[13, 17]   τις ἄλλος. ~Τὸ δὲ Τηρείης  ὄρος   οἱ μὲν τὰ ἐν Πειρωσσῷ
[13, 68]   ἀρχάν· οὕτω γὰρ καὶ τὸ  ὄρος   ὅλον ὠνομάζετο, νῦν Κάνην
[13, 68]   λέγουσι. κύκλῳ δὲ περὶ τὸ  ὄρος   πρὸς νότον μὲν καὶ δύσιν
[13, 12]   καὶ αὕτη καὶ {ἡ} ἐφεξῆς  ὅμορος,   τε τῶν Παριανῶν καὶ
[13, 53]   φησὶ πρὸ τῆς θύρας τοῦ  Ἀντήνορος   προτεθῆναι σύμβολον τοῦ ἀπόρθητον ἐαθῆναι
[13, 44]   τὸν Γράνικον ἐμβάλλων Ῥῆσός ἐστιν.  Ἑπτάπορος   δέ, ὃν καὶ Πολύπορον λέγουσιν,
[13, 10]   τῇ αὐτῇ ὁδῷ, καθάπερ  Ἑπτάπορος,   ὅν φησιν ποιητής. ~Ὑπὲρ
[13, 28]   λεγομένων καὶ οὗτος „Ῥῆσός „θ´  Ἑπτάπορός   τε Κάρησός τε Ῥοδίος τε.
[13, 44]   ὠνόμακεν ποιητής „Ῥῆσός θ´  Ἑπτάπορός   τε Κάρησός τε Ῥοδίος τε·
[13, 7]   εἶναι τὴν Χρυσηίδα. „Ἀνδρομάχη θυγάτηρ  μεγαλήτορος   Ἠετίωνος, Ἠετίων, ὃς ἔναιεν ὑπὸ
[13, 29]   Ὀφρύνιον, ἐφ´ τὸ τοῦ  Ἕκτορος   ἄλσος ἐν περιφανεῖ τόπῳ· καὶ
[13, 27]   τὴν Ἀνδρομάχην ἱστοροῦσι βασιλεῦσαι τὴν  Ἕκτορος   γενομένην γυναῖκα, ἐφιλοφρονεῖτο πρὸς τοὺς
[13, 37]   Ἀλεξάνδρειαν ὁδόν. οὐδ´ τοῦ  Ἕκτορος   δὲ περιδρομὴ περὶ τὴν
[13, 21]   ποιητῇ Ἄσιος „ὃς μήτρως ἦν  „Ἕκτορος   ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης, υἱὸς „δὲ
[13, 52]   μετῳκίσθησαν ὑπὸ Σκαμανδρίου τε τοῦ  Ἕκτορος   καὶ Ἀσκανίου τοῦ Αἰνείου παιδός·
[13, 4]   ἄρχεται· ὁμοίως δὲ τὴν Αἰολίδα  Ἔφορος   μὲν λέγει ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι
[13, 39]   Αἰολεῦσιν ἦν τὰ πλεῖστα, ὥστε  Ἔφορος   οὐκ ὀκνεῖ πᾶσαν τὴν ἀπὸ
[13, 28]   κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν  πρὸς   ἀλλήλους ἐπὶ καταλύσει τοῦ πολέμου.
[13, 48]   ἁλοπήγιον αὐτόματον τοῖς ἐτησίαις πηγνύμενον  πρὸς   Ἁμαξιτῷ. ἐπὶ δὲ τῷ Λεκτῷ
[13, 68]   δὲ τὸ Καΐκου πεδίον ὑπόκειται,  πρὸς   ἄρκτον δὲ Ἐλαῗ τις·
[13, 44]   πεντεκαίδεκα πηχῶν· Ἀδραμυττίου δὲ διέχει  πρὸς   „ἄρκτον ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα σταδίους.
[13, 43]   Γράνικος καὶ Αἴσηπος, οἱ μὲν  πρὸς   ἄρκτον καὶ τὴν Προποντίδα ἐκ
[13, 5]   θάλατταν, μικρὰ δ´ ἐπιστρέφοντος καὶ  πρὸς   ἄρκτον καὶ τὴν ταύτῃ παραλίαν.
[13, 22]   ὀνομάζεται δὲ καὶ ἀκρωτήριόν τι  πρὸς   Δαρδάνῳ Γύγας· ἐπίκειται δὲ τῷ
[13, 67]   ὃν καιρὸν αἰτίαν εἶχε Μιθριδατισμοῦ.  ~Πρὸς   δὲ τοῖς Ἀστύροις λίμνη καλεῖται
[13, 5]   Ἴδης θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ βλέποντος  πρὸς   δύσιν καὶ τὴν ταύτῃ θάλατταν,
[13, 57]   καὶ στρατηγῶν, προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ  πρὸς   ἑαυτὸν ξενίας τε ἅμα καὶ
[13, 45]   μὴ χωλὸν ἐᾶν καὶ ἕτοιμον  πρὸς   ἔλεγχον ἅπαξ ἤδη ἀποτετολμηκότας. ταῦτα
[13, 57]   καὶ Ἀριστοτέλης διέτριψε διὰ τὴν  πρὸς   Ἑρμείαν τὸν τύραννον κηδείαν. ἦν
[13, 68]   μὲν καὶ δύσιν θάλαττα,  πρὸς   ἕω δὲ τὸ Καΐκου πεδίον
[13, 25]   σχεδόν τι τριάκοντα σταδίοις ἀνωτέρω  πρὸς   ἕω καὶ πρὸς τὴν Ἴδην
[13, 33]   ἐπὶ πολλοὺς σταδίους κατὰ τὸ  πρὸς   ἕω μέρος. τούτου δ´
[13, 34]   ὀρεινῆς δύο φησὶν ἀγκῶνας ἐκτείνεσθαι  πρὸς   θάλατταν, τὸν μὲν εὐθὺ Ῥοιτείου
[13, 35]   διάταξις οὐ διέτεινε; τό τε  „πρὸς   „Θύμ„ βρης δ´ ἔλαχον Λύκιοι“
[13, 19]   τόπος ἐν τῇ Κυμαίᾳ Γεργίθιον  πρὸς   Λαρίσῃ. ἐκ Παρίου μὲν οὖν
[13, 13]   μεγάλη θεὸς, τάδε πάντα  „πρὸς   μακάρων ἔλαχεν· βωμὸν δέ οἱ
[13, 58]   Κᾶρας ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος δὲ χωρίζει  „πρὸς   „μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες
[13, 6]   ὅτι τοῖς ἐκ Βυζαντίου πλέουσι  πρὸς   νότον ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν
[13, 68]   κύκλῳ δὲ περὶ τὸ ὄρος  πρὸς   νότον μὲν καὶ δύσιν
[13, 53]   ἐκ τοῦ πολέμου διὰ τὴν  πρὸς   Πρίαμον δυσμένειαν „ἀεὶ γὰρ Πριάμῳ
[13, 36]   ὄντος· ἔστι γὰρ τὸ ναύσταθμον  πρὸς   Σιγείῳ, πλησίον δὲ καὶ
[13, 22]   παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ. συνέβη δὲ  πρὸς   ταῖς ἄλλαις μεταβολαῖς καὶ τῷ
[13, 21]   μὲν Σελλήεντά φησιν ποιητὴς  πρὸς   τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ
[13, 65]   λέγεται, οὔθ´ ὕλη ὑπέρκειται καίτοι  πρὸς   τῇ Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´
[13, 22]   Σηστοῦ εἰς τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ  πρὸς   τῇ Σηστῷ τόπος Ἀποβάθρα, καθ´
[13, 18]   δ´ ἐπ´ ἀκτῆς ἐκκειμένη πολὺ  πρὸς   τὴν Ἀσίαν κατὰ τὴν Λαμψακηνῶν
[13, 45]   Ἀργυρία. καὶ τοῦτο πάλιν πλάσμα  πρὸς   τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως σωθείη
[13, 27]   συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια, ἐπερρώσθη  πρὸς   τὴν εὐεργεσίαν νεανικῶς· γνωριμώτερα δέ,
[13, 6]   μέγας, ὃν Ἴδη ποιεῖ  πρὸς   τὴν ἤπειρον ἀποχωροῦσα ἀπὸ τοῦ
[13, 25]   σταδίοις ἀνωτέρω πρὸς ἕω καὶ  πρὸς   τὴν Ἴδην καὶ τὴν Δαρδανίαν
[13, 32]   ἄλλοις σταδίοις ἀνωτέρῳ κατὰ τὸ  πρὸς   τὴν Ἴδην μέρος. τοῦ μὲν
[13, 49]   ἀπὸ τοῦ Λεκτοῦ ῥάχις ἀνατείνουσα  πρὸς   τὴν Ἴδην ὑπέρκειται τῶν πρώτων
[13, 22]   τὰ πλοῖα συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ  πρὸς   τὴν περαίωσιν· τοῖς δ´ ἐξ
[13, 45]   εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη πεπλασμένον  πρὸς   τὴν τῶν Ἁλιζώνων ὑπόθεσιν, περὶ
[13, 55]   ἀπέστη τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν  πρὸς   Τιγράνην τὸν Ἀρμένιον πρεσβείαν·
[13, 19]   θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι σταδίους τετταράκοντα  πρὸς   τοῖς ἑκατόν· ἐξ ὧν τὸν
[13, 36]   καὶ διήγησις δ´  πρὸς   τὸν Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέως
[13, 22]   δέ, καὶ σκέλει διπλέθρῳ συνάπτειν  πρὸς   τὸν λιμένα, καὶ διὰ ταῦτ´
[13, 7]   Πρίαμος οἱ τοῦ Ἀχιλλέως λόγοι  πρὸς   τὸν Πρίαμον σαφῶς ἐμφανίζουσι „καί
[13, 48]   ἐκ τῆς Κρήτης. τῆς δὲ  πρὸς   τοὺς Ἀττικοὺς ἐπιπλοκῆς τῶν Τρώων
[13, 34]   καὶ ἀποτελῶν τὸ Ε γράμμα  πρὸς   τοὺς ἑκατέρωθεν ἀγκῶνας. ~Ὑπὲρ δὲ
[13, 27]   τὴν Ἕκτορος γενομένην γυναῖκα, ἐφιλοφρονεῖτο  πρὸς   τοὺς Ἰλιέας Ἀλέξανδρος·
[13, 27]   καὶ φιλαλέξανδρος ὢν καὶ τῆς  πρὸς   τοὺς Ἰλιέας συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων
[13, 14]   τοὺς Ὀφιογενεῖς συγγένειάν τινα ἔχειν  πρὸς   τοὺς ὄφεις· φασὶ δ´ αὐτῶν
[13, 32]   δὲ ἄδικον „ἕνεχ´ ἵππων Λαομέδοντος.  πρὸς   τοῦτο δὲ πάλιν ἀντιτίθεται μῦθος·
[13, 1]   τὴν τυχοῦσαν παρέχει τῇ γραφῇ.  πρὸς   τοῦτο δὲ συγγνώμης δεῖ καὶ
[13, 32]   καὶ ἱερόν ἐστι καὶ μνῆμα  πρὸς   τῷ Σιγείῳ, Πατρόκλου δὲ καὶ
[13, 42]   οἱ τὸ Ῥοίτειον κατασχόντες συνῴκισαν  πρὸς   τῷ Σιμόεντι Πόλιον, νῦν
[13, 50]   οἱ δὲ Σαφνιόεντα· ἔστι δὲ  χείμαρρος   μέγας· ἄξιον δὲ μνήμης πεποίηκεν
[13, 69]   Ἀλέου φησὶ τοῦ τῆς Αὔγης  πατρὸς   εἰς λάρνακα τὴν Αὔγην κατατεθεῖσαν
[13, 53]   δὲ Αἰνείαν μετ´ Ἀγχίσου τοῦ  πατρὸς   καὶ τοῦ παιδὸς Ἀσκανίου λαὸν
[13, 22]   ἐμπρησθεισῶν ὑπὸ Δαρείου τοῦ Ξέρξου  πατρὸς   τῶν κατὰ τὴν Προποντίδα, ἐκοινώνησε
[13, 67]   δὲ τοῖς Ἀνδείροις ἱερόν ἐστι  μητρὸς   θεῶν Ἀνδειρηνῆς ἅγιον καὶ ἄντρον
[13, 17]   Λαμψάκου δεικνύουσι λόφον, ἐφ´  μητρὸς   θεῶν ἱερόν ἐστιν ἅγιον Τηρείης
[13, 56]   τινες ὀρείχαλκον καλοῦσι· γίνεται δὲ  ψευδάργυρος   καὶ περὶ τὸν Τμῶλον. ταῦτα
[13, 19]   Ἐπικούρου ἑταῖρος· καὶ αὐτὸς δ´  Ἐπίκουρος   τρόπον τινὰ Λαμψακηνὸς ὑπῆρξε, διατρίψας
[13, 41]   δ´ ἧσται ἐπ´ „ἐσχάρῃ ἐν  πυρὸς   αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ „παρ´ ἐσχάρῃ.
[13, 43]   καπνὸς „γίγνεται ἐξ αὐτῆς ὡσεὶ  πυρός.   δ´ ἑτέρη θέρεϊ προρέει
[13, 66]   γὰρ βουλὴν ἀπέσφαξε τῶν πολιτῶν  Διόδωρος   στρατηγὸς χαριζόμενος τῷ βασιλεῖ, προσποιούμενος
[13, 55]   καὶ Ἀριστάρχῳ· καὶ μετὰ τοῦτον  Μητρόδωρος,   ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς
[13, 19]   καὶ Ἀναξιμένης ῥήτωρ καὶ  Μητρόδωρος   τοῦ Ἐπικούρου ἑταῖρος· καὶ
[13, 59]   τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν πόλις  Πήδασος   οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ τῇ
[13, 2]   πᾶσιν ἀντιπαρήκει τῶν Λεσβίων  νῆσος·   εἶθ´ ἑξῆς τὰ περὶ Κύμην
[13, 16]   εἰς Πρίαπον τε παλαιὰ  Προκόννησός   ἐστι καὶ νῦν Προκόννησος,
[13, 16]   Προκόννησός ἐστι καὶ νῦν  Προκόννησος,   πόλιν ἔχουσα καὶ μέταλλον μέγα
[13, 22]   δ´ ἄκρα τῆς Εὐρώπης  Χερρόνησος   διὰ τὸ σχῆμα, ποιοῦσα
[13, 21]   Τροίᾳ· Ῥῆσος ποταμὸς ἐν Τροίᾳ,  Ῥῆσος   δὲ καὶ βασιλεὺς τῶν
[13, 44]   εἰς τὸν Γράνικον ἐμβάλλων  Ῥῆσός   ἐστιν. Ἑπτάπορος δέ, ὃν καὶ
[13, 28]   τοῦ ποιητοῦ λεγομένων καὶ οὗτος  „Ῥῆσός   „θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε
[13, 44]   ποταμοῦ, ὃν ὠνόμακεν ποιητής  „Ῥῆσός   θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε
[13, 21]   τὸν Ἕβρον, Ἀρίσβη ἐν Τροίᾳ·  Ῥῆσος   ποταμὸς ἐν Τροίᾳ, Ῥῆσος δὲ
[13, 44]   δ´ οὕτως φησίν „ὁ μὲν  Ῥῆσος   ποταμὸς νῦν „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ
[13, 44]   „ἄρκτον ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα σταδίους.  Κάρησος   „δ´ ἀπὸ Μαλοῦντος ῥεῖ, τόπου
[13, 45]   ὑπόθεσιν, περὶ ὧν εἰρήκαμεν. „εἶτα  Κάρησος   ἐρήμη καὶ Καρησηνὴ καὶ
[13, 28]   οὗτος „Ῥῆσός „θ´ Ἑπτάπορός τε  Κάρησός   τε Ῥοδίος τε. δὲ
[13, 44]   ποιητής „Ῥῆσός θ´ Ἑπτάπορός τε  Κάρησός   τε Ῥοδίος τε· τὴν „δὲ
[13, 35]   δ´ Ἄρης ἑτέρωθεν ἐρεμνῇ λαίλαπι  ἶσος,   „ὀξὺ κατ´ ἀκροτάτης πόλιος Τρώεσσι
[13, 19]   τῷ μεταξὺ Λαμψάκου καὶ Παρίου  Παισὸς   ἦν πόλις καὶ ποταμός· κατέσπασται
[13, 42]   παλαιὸν ἔθος, καθάπερ καὶ  Κροῖσος   ἐξελὼν τὴν Σιδήνην, εἰς ἣν
[13, 29]   ἐφ´ τὸ τοῦ Ἕκτορος  ἄλσος   ἐν περιφανεῖ τόπῳ· καὶ ἐφεξῆς
[13, 51]   δεομένοις. εἶτ´ Ἄστυρα, κώμη καὶ  ἄλσος   τῆς Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἅγιον. πλησίον
[13, 57]   περὶ Ἄσσον. ~Ἔστι δὲ  Ἄσσος   ἐρυμνὴ καὶ εὐτειχής, ἀπὸ θαλάττης
[13, 51]   τετταράκοντα σταδίοις, εἶτ´ ἐν ὀγδοήκοντα  Ἄσσος   μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης, εἶτ´
[13, 66]   ἱστορίας. ~Πόλεις δ´ εἰσὶν ἀξιόλογοι  Ἄσσος   τε καὶ Ἀδραμύττιον. ἠτύχησε δὲ
[13, 61]   καὶ Θήβη καὶ  Λυρνησσός,   ἐρυμνὸν χωρίον· ἔρημοι δ´ ἀμφότεραι·
[13, 35]   στῆσον „παρ´ ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα  ἀμβατός   ἐστι πόλις καὶ „ἐπίδρομον ἔπλετο
[13, 67]   γὰρ γῆ τοῦ ἐπισόγκου  ὕδατός   ἐστιν ὥστ´ ἐποχεῖσθαι. ἐν Ἰβηρίᾳ
[13, 51]   ἐφ´ καὶ ἀφροδίσιον ἵδρυται.  πλάτος   δὲ τοῦ στόματός ἐστιν ἀπὸ
[13, 32]   μέχρι Σιγείου καὶ τοῦ Ἀχιλλέως  μνήματος   εὐθυπλοούντων ἑξήκοντα σταδίων· ὑποπέπτωκε δὲ
[13, 63]   τὸ τρίτον μόλις τοῦ λεχθέντος  διαστήματός   ἐστιν, ὥστε παρῆν τῷ Ὀδυσσεῖ
[13, 37]   ἐσκόπευεν ἐξ ἴσου σχεδόν τι  διαστήματος,   μὴ δεόμενος μηδὲν τῆς ποδωκείας
[13, 36]   ἐθάρρουν προσιόντες πολιορκεῖν μικροῦ τοῦ  διαστήματος   ὄντος· ἔστι γὰρ τὸ ναύσταθμον
[13, 48]   σύμβολον τὸ τὴν ἐτυμότητα τοῦ  ὀνόματος   σῶζον, μῦς, ὑπόκειται τῷ
[13, 51]   ἀφροδίσιον ἵδρυται. πλάτος δὲ τοῦ  στόματός   ἐστιν ἀπὸ τῆς ἄκρας ἐπὶ
[13, 27]   μὲν εἰς τὴν πόλιν δεομένους  ἐρύματος,   παρὰ χρῆμα δ´ ἐκλιπεῖν διὰ
[13, 11]   Ἀλέξανδρος τοὺς Δαρείου σατράπας ἀνὰ  κράτος   ἐνίκησε συμβαλών, καὶ πᾶσαν τὴν
[13, 40]   μικρὸν ὕστερον ἀρξάμεναι ἐπέμποντο κατ´  ἔτος·   καὶ ταῦτα δ´ οὐχ Ὁμηρικά·
[13, 21]   „ὃς μήτρως ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο,  αὐτοκασίγνητος   Ἑκάβης, υἱὸς „δὲ Δύμαντος, ὃς
[13, 7]   ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν θείοιο  Μύνητος,   „κλαίειν. ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν
[13, 61]   ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ „πόλιν θείοιο  Μύνητος,   οὐ τὴν Θήβην λέγοι ἄν
[13, 61]   „ἕλον Ἀτρείδῃ Χρυσηίδα. τοῦ δὲ  Μύνητος   τὴν Λυρνησσόν· ἐπειδὴ „Λυρνησσὸν διαπορθήσας
[13, 7]   τὴν Λυρνησσὸν λέγων „πόλιν θείοιο  Μύνητος,   ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ´ αὐτοῦ,
[13, 47]   τῆς θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ  Ἁμαξιτὸς   τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη συνεχής·
[13, 19]   ἄλλαι δ´ εἰσὶν ἐπὶ τῇ  ἐκτὸς   Ἑλλησποντίᾳ θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι σταδίους
[13, 40]   οὐδ´ ὅτι φθορὰ τοῦ  Αἴαντος   ἐν τῇ ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν
[13, 30]   ἐφ´ μνῆμα καὶ ἱερὸν  Αἴαντος   καὶ ἀνδριάς, ὃν ἄραντος Ἀντωνίου
[13, 19]   Χάρων τε συγγραφεὺς καὶ  Ἀδείμαντος   καὶ Ἀναξιμένης ῥήτωρ καὶ
[13, 21]   ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης, υἱὸς „δὲ  Δύμαντος,   ὃς Φρυγίην ναίεσκε ῥοῇς ἐπὶ
[13, 25]   καὶ ἐν ταῖς νήσοις, λελυμένου  παντὸς   τοῦ τοιούτου φόβου. τὸ γὰρ
[13, 30]   ἱερὸν Αἴαντος καὶ ἀνδριάς, ὃν  ἄραντος   Ἀντωνίου κομισθέντα εἰς Αἴγυπτον ἀπέδωκε
[13, 69]   ἅμα τῷ παιδὶ Τηλέφῳ καταποντωθῆναι,  φωράσαντος   τὴν ἐξ Ἡρακλέους φθοράν· Ἀθηνᾶς
[13, 3]   στόλου, τούτου δ´ ἐν Ἀρκαδίᾳ  τελευτήσαντος   τὸν βίον διαδέξασθαι τὸν υἱὸν
[13, 22]   ~Ἄβυδος δὲ Μιλησίων ἐστὶ κτίσμα  ἐπιτρέψαντος   Γύγου τοῦ Λυδῶν βασιλέως· ἦν
[13, 33]   Σκηψίους ἐπανελθεῖν εἰς τὴν οἰκείαν  ἐπιτρέψαντος   Λυσιμάχου. ~Ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ
[13, 51]   δίαρμα ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίων.  ἐντὸς   δὲ τε Ἄντανδρός ἐστιν
[13, 7]   ὅσσον Λέσβος ἄνω Μάκαρος πόλις  ἐντὸς   ἐέργει, καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ
[13, 63]   δ´ ὅτε δὴ λιμένος πολυβενθέος  ἐντὸς   ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ θαλάττῃ τὸ
[13, 51]   Νεανδριεῖς ὑπέρκεινται, καὶ αὐτοὶ ὄντες  ἐντὸς   Λεκτοῦ, μεσογειότεροι δὲ καὶ πλησιαίτεροι
[13, 5]   τὰ νῦν Γάργαρα πόλις Αἰολική.  ἐντὸς   μὲν οὖν τῆς Ζελείας καὶ
[13, 34]   μεταξὺ τῆς ἀρχῆς· ἀπολαμβάνεσθαι δ´  ἐντὸς   τό τε Σιμοείσιον πεδίον δι´
[13, 69]   οὐδεμιᾶς αὐτῶν ὑπὲρ ἑβδομήκοντα σταδίους  ἐντὸς   τοῦ Καΐκου, καὶ Τεύθρας
[13, 48]   τὸ Ἁλήσιον πεδίον οὐ μέγα  ἐντὸς   τοῦ Λεκτοῦ καὶ τὸ Τραγασαῖον
[13, 11]   ἐνίκησε συμβαλών, καὶ πᾶσαν τὴν  ἐντὸς   τοῦ Ταύρου καὶ τοῦ Εὐφράτου
[13, 27]   Ἀντίοχον τὸν μέγαν ἐκ τῆς  ἐντὸς   τοῦ Ταύρου. φησὶ γοῦν Δημήτριος
[13, 21]   τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο  Σελλήεντος·   δὲ Πράκτιος ποταμὸς μὲν
[13, 20]   Ἀρίσβηθεν φέρον „ἵπποι ποταμοῦ ἄπο  Σελλήεντος.   οὕτω δ´ ἀφανῆ τὰ χωρία
[13, 20]   „αἴ„ θωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο  Σελλήεντος.   οὕτω δ´ εἰπὼν ἔοικε τὸ
[13, 43]   δὲ πηγαὶ δοιαὶ ἀναΐσσουσι „Σκαμάνδρου  δινήεντος·   μὲν γάρ θ´ ὕδατι
[13, 27]   ἐπελθόντος καὶ σημειωσαμένου τινά, ἔπειτα  καταθέντος   εἰς νάρθηκα ὃν ηὗρεν ἐν
[13, 53]   τὸ Λαουίνιον τοῦτο, ἄρτου μεγάλου  τεθέντος   ἀντὶ τραπέζης κατὰ ἀπορίαν καὶ
[13, 8]   καὶ τὴν Τροίαν εἰς ἓν  συντιθέντος,   καὶ τῶν Αἰολέων τὴν ἀπὸ
[13, 13]   πᾶσα κατασκευὴ καὶ λιθεία  κατασπασθέντος   τοῦ ἱεροῦ, καὶ ᾠκοδομήθη ἐν
[13, 66]   εἰς τὸν Πόντον τῷ βασιλεῖ·  καταλυθέντος   δὲ τοῦ βασιλέως ἔτισε δίκας
[13, 63]   Ἁμαξιτοῦ τὸ τρίτον μόλις τοῦ  λεχθέντος   διαστήματός ἐστιν, ὥστε παρῆν τῷ
[13, 53]   τραπέζης κατὰ ἀπορίαν καὶ ἅμα  ἀναλωθέντος   τοῖς ἐπ´ αὐτῷ κρέασιν. Ὅμηρος
[13, 50]   Σατνιόεντος“ καὶ πάλιν „ναῖε δὲ  Σατνιόεντος   ἐυρρείταο παρ´ ὄχθαις Πήδασον αἰπεινήν.
[13, 50]   ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι παρ´ ὄχθαις  Σατνιόεντος“   καὶ πάλιν „ναῖε δὲ Σατνιόεντος
[13, 35]   τῶν πλησίον τόπων τοῦ τε  Σιμόεντος   καὶ τῆς Καλλικολώνης, μέχρι οὗ
[13, 36]   προσιόντες πολιορκεῖν μικροῦ τοῦ διαστήματος  ὄντος·   ἔστι γὰρ τὸ ναύσταθμον πρὸς
[13, 32]   ἐκεῖνος δὲ ἄδικον „ἕνεχ´ ἵππων  Λαομέδοντος.   πρὸς τοῦτο δὲ πάλιν ἀντιτίθεται
[13, 13]   ᾠκοδομήθη ἐν τῷ Παρίῳ βωμὸς,  Ἑρμοκρέοντος   ἔργον, πολλῆς μνήμης ἄξιον κατά
[13, 5]   τοῖς οὖσιν οἰκείως τοῦ ποιητοῦ  φράζοντος   τὸ Λεκτόν· καὶ γὰρ ὅτι
[13, 27]   τῶν περὶ Καλλισθένη καὶ Ἀνάξαρχον  ἐπελθόντος   καὶ σημειωσαμένου τινά, ἔπειτα καταθέντος
[13, 67]   ποιμένος κατὰ τύχην ἐπὶ θυσίαν  ἥκοντος.   Ἀταρνεὺς δ´ ἐστὶ τὸ τοῦ
[13, 38]   τῷ ξιφιδίῳ ἔπειρε καὶ ἀνεῖλε.  μένοντος   δ´ ἔτι τοῦ πολέμου Περίανδρος
[13, 5]   τῆς Ἴδης θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ  βλέποντος   πρὸς δύσιν καὶ τὴν ταύτῃ
[13, 7]   ἐέργει, καὶ Φρυγίη καθύπερθε καὶ  Ἑλλήσποντος   ἀπείρων. ~Τότε μὲν οὖν τοιαῦτα
[13, 5]   δ´ ἑσπερία θάλαττα τε  Ἑλλήσποντός   ἐστιν ἔξω καὶ τὸ
[13, 37]   πεποιθώς, τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο  γέροντος,   μάταιος ἦν. καὶ γὰρ εἰ
[13, 4]   ἐν τῇ Κυζικηνῶν νήσῳ χωρίου  ἀνταίροντος   τῷ Πριάπῳ, συστέλλων ἐπ´ ἔλαττον
[13, 22]   πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ πλοῖα  συμπράττοντος   τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν περαίωσιν·
[13, 5]   τὴν ταύτῃ θάλατταν, μικρὰ δ´  ἐπιστρέφοντος   καὶ πρὸς ἄρκτον καὶ τὴν
[13, 44]   ὀγδοήκοντα σταδίους. Κάρησος „δ´ ἀπὸ  Μαλοῦντος   ῥεῖ, τόπου τινὸς κειμένου μεταξὺ
[13, 54]   Ἀπελλικῶντος τελευτὴν Σύλλας ἦρε τὴν  Ἀπελλικῶντος   βιβλιοθήκην τὰς Ἀθήνας ἑλών,
[13, 54]   προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ μετὰ τὴν  Ἀπελλικῶντος   τελευτὴν Σύλλας ἦρε τὴν Ἀπελλικῶντος
[13, 59]   τοῖς δὲ Πηδασεῦσι τούτοις φησὶν  Ἡρόδοτος   ὅτε μέλλοι τι ἀνεπιτήδειον ἔσεσθαι
[13, 30]   καθάπερ καὶ ἄλλοις {ἄλλους}  Σεβαστὸς   Καῖσαρ. τὰ γὰρ κάλλιστα ἀναθήματα
[13, 25]   ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι, „θεμιστεύει δὲ  ἕκαστος   παίδων ἠδ´ ἀλόχων. τοῦ δὲ
[13, 54]   Σκήψεως οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν  Ἔραστος   καὶ Κορίσκος καὶ τοῦ
[13, 54]   ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν.  Θεόφραστος   δὲ Νηλεῖ παρέδωκεν· δ´
[13, 13]   βωμὸν δέ οἱ εἵσατο πρῶτος  „Ἄδρηστος,   ποταμοῖο παρὰ ῥόον Αἰσήποιο, ἔνθα
[13, 10]   Τηρείης ὄρος αἰπύ, τῶν ἦρχ´  Ἄδρηστός   τε καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ, υἷε
[13, 22]   δὲ τὸ ζεῦγμα τῇ Ἀβύδῳ.  Σηστὸς   δὲ ἀρίστη τῶν ἐν Χερρονήσῳ
[13, 22]   μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ  Σηστὸς   διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που σταδίους
[13, 22]   σχεδία. ἔστι δὲ  Σηστὸς   ἐνδοτέρω κατὰ τὴν Προποντίδα ὑπερδέξιος
[13, 45]   καὶ ὁμώνυμος „ποταμός, ποιῶν καὶ  αὐτὸς   αὐλῶνα ἀξιόλογον, ἐλάττω „δὲ τοῦ
[13, 19]   τοῦ Ἐπικούρου ἑταῖρος· καὶ  αὐτὸς   δ´ Ἐπίκουρος τρόπον τινὰ Λαμψακηνὸς
[13, 27]   τὴν σύμπασαν Ἑλλάδα συστρατεύουσαν, ταύτην  αὐτὸς   δεκάτῃ ἡμέρᾳ χειρώσαιτο, εἶπέ τις
[13, 7]   Λέσβον „ὅτε „Λέσβον ἐυκτιμένην ἕλεν  αὐτός.   καὶ „πέρσε δὲ Λυρνησσὸν καὶ
[13, 27]   ἀνελὼν τὸν ὕπατον κατὰ Βιθυνίαν  αὐτὸς   κατεστάθη κύριος τῆς στρατιᾶς, καὶ
[13, 7]   Ἱκετάονος ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας οὐδ´  οὗτος   βοῦς „πρῶτον δ´ Ἱκεταονίδην ἐνένιπεν,
[13, 25]   πεδίον παρ´ ἐρινεὸν ἐσσεύοντο. οὐδ´  οὗτος   δὲ τελέως ἐθάρρησεν· οὐ γὰρ
[13, 70]   ποτάμιον δείκνυσθαι Κήτειον· ἐμπίπτει δ´  οὗτος   εἰς ἄλλον ὅμοιον, εἶτ´ ἄλλον,
[13, 43]   τῆς Ἴδης Κότυλος· ὑπέρκειται δ´  οὗτος   ἑκατόν που καὶ εἴκοσι σταδίοις
[13, 4]   συστέλλει ἀπὸ Παρίου· καὶ γὰρ  οὗτος   μὲν ἕως Λεκτοῦ προάγει, ἄλλοι
[13, 21]   τινες ἐνόμισαν· ῥεῖ δὲ καὶ  οὗτος   μεταξὺ Ἀβύδου καὶ Λαμψάκου· τὸ
[13, 28]   ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένων καὶ  οὗτος   „Ῥῆσός „θ´ Ἑπτάπορός τε Κάρησός
[13, 12]   τὴν Λάμψακον. ἀπεδείχθη δὲ θεὸς  οὗτος   ὑπὸ τῶν νεωτέρων· οὐδὲ γὰρ
[13, 13]   ἔλαχεν· βωμὸν δέ οἱ εἵσατο  πρῶτος   „Ἄδρηστος, ποταμοῖο παρὰ ῥόον Αἰσήποιο,
[13, 44]   τῆς καλῆς πεύκης Ἄτταλος  πρῶτος   βασιλεύσας οὕτως γράφει· τὴν μὲν
[13, 25]   τῷ πεδίῳ τεθάφθαι αὐτόν, ὅτι  πρῶτος   ἐθάρρησεν ἐν τοῖς πεδίοις θέσθαι
[13, 13]   Καλλισθένης ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως, ὃς  πρῶτος   Νεμέσεως ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν.
[13, 48]   τῆς Κρήτης ἀφιγμένοις Τεύκροις (οὓς  πρῶτος   παρέδωκε Καλλῖνος τῆς ἐλεγείας
[13, 54]   ᾧπερ καὶ τὴν σχολὴν ἀπέλιπε,  πρῶτος   ὧν ἴσμεν συναγαγὼν βιβλία καὶ
[13, 53]   τῆς Ἀρκαδίας κτίσαι Καπύας, ἀπὸ  Κάπυος   θέμενον τοὔνομα τῷ πολίσματι, οἱ
[13, 19]   ἐκ Παρίου μὲν οὖν  γλωσσογράφος   κληθεὶς ἦν Νεοπτόλεμος μνήμης ἄξιος,
[13, 11]   σταδίοις κολωνὸς ἔστιν, ἐφ´  τάφος   δείκνυται Μέμνονος τοῦ Τιθωνοῦ· πλησίον
[13, 37]   νῦν δεικνύμενος τοῦ Αἰσυήτου  τάφος   κατὰ τὴν εἰς Ἀλεξάνδρειαν ὁδόν.
[13, 69]   καὶ Τεύθρας καὶ  Τήλεφος   ἐβασίλευσαν τῆς χώρας τῆς περὶ
[13, 35]   δέκα σταδίοις ἐστὶν Καλλικολώνη,  λόφος   τις, παρ´ ὃν Σιμόεις
[13, 43]   λέγει περὶ αὐτῶν „ἔστι γὰρ  λόφος   τις τῆς Ἴδης Κότυλος· ὑπέρκειται
[13, 54]   Ἀπελλικῶν φιλόβιβλος μᾶλλον  φιλόσοφος·   διὸ καὶ ζητῶν ἐπανόρθωσιν τῶν
[13, 57]   ἐντεῦθεν ἦν Κλεάνθης, στωικὸς  φιλόσοφος,   διαδεξάμενος τὴν Ζήνωνος τοῦ
[13, 52]   τοὺς Σκηψίους Ἀντίγονος, εἶτ´ ἀπέλυσε  Λυσίμαχος,   καὶ ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν.
[13, 26]   μετὰ δὲ τὴν ἐκείνου τελευτὴν  Λυσίμαχος   μάλιστα τῆς πόλεως ἐπεμελήθη καὶ
[13, 13]   δὲ Κύζικον ἔστιν Ἀδραστείας ἱερόν.  Ἀντίμαχος   δ´ οὕτω φησίν „ἔστι δέ
[13, 36]   νεωστὶ γὰρ γεγονέναι φησὶ τὸ  τεῖχος   (ἢ οὐδ´ ἐγένετο, δὲ
[13, 21]   καὶ Σκαιὸς ποταμὸς καὶ Σκαιὸν  τεῖχος   καὶ ἐν Τροίᾳ Σκαιαὶ πύλαι·
[13, 35]   ἐστι πόλις καὶ „ἐπίδρομον ἔπλετο  τεῖχος“   οἰκείως ἂν λέγοι Ἀνδρομάχη·
[13, 26]   ἐπεμελήθη καὶ νεὼν κατεσκεύασε καὶ  τεῖχος   περιεβάλετο ὅσον τετταράκοντα σταδίων, συνῴκισέ
[13, 57]   τύραννον κηδείαν. ἦν δὲ Ἑρμείας  εὐνοῦχος,   τραπεζίτου τινὸς οἰκέτης· γενόμενος δ´
[13, 44]   τεττάρων „καὶ εἴκοσι, τὸ δὲ  ὕψος   ἀπὸ μὲν ῥίζης ἀνιέναι ἐπὶ
[13, 44]   μίαν „κορυφήν, ἀποτελοῦσαν τὸ πᾶν  ὕψος   δυεῖν πλέθρων „καὶ πεντεκαίδεκα πηχῶν·
[13, 70]   „ἰὼ Κάικε Μύσιαί τ´ ἐπιρροαί.  ἐγγὺς   δὲ τῶν πηγῶν κώμη Γέργιθα
[13, 52]   κατὰ τὸ μετεωρότατον τῆς Ἴδης  ἐγγὺς   Πολίχνας· ἐκαλεῖτο δὲ τότε Σκῆψις,
[13, 24]   οὕτω λέγων „Δαρδανίων „αὖτ´ ἦρχεν  ἐὺς   πάις Ἀγχίσαο, Δαρδανίους καλῶν, τοτὲ
[13, 7]   τῷ Αἰνείᾳ „Δαρδανίων αὖτ´ „ἦρχεν  ἐὺς   πάις Ἀγχίσαο“ καὶ οὗτοι Τρῶες·
[13, 62]   Ἀντάνδρου. φησὶ δὲ Δάης  Κολωναεὺς   ἐν Κολωναῖς ἱδρυθῆναι πρῶτον ὑπὸ
[13, 4]   Ἀτραμυττίου πρόεισι· Σκύλαξ δὲ  Καρυανδεὺς   ἀπὸ Ἀβύδου ἄρχεται· ὁμοίως δὲ
[13, 24]   „Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα  Ζεύς,   κτίσσε δὲ „Δαρδανίην. νῦν μὲν
[13, 64]   τοὺς μύας, ἀφ´ ὧν  Σμινθεύς,   ἐπειδὴ σμίνθοι οἱ μύες, δεῦρο
[13, 54]   καὶ τοῦ Κορίσκου υἱὸς  Νηλεύς,   ἀνὴρ καὶ Ἀριστοτέλους ἠκροαμένος καὶ
[13, 32]   μέγας ἐκ μικροῦ γεγονὼς καὶ  βασιλεὺς   βασιλέων, ὡς ἔφαμεν. μικρὸν δὲ
[13, 69]   Τεύθρας Κιλίκων καὶ Μυσῶν ἱστόρηται  βασιλεύς.   Εὐριπίδης δ´ ὑπὸ Ἀλέου φησὶ
[13, 21]   Τροίᾳ, Ῥῆσος δὲ καὶ  βασιλεὺς   τῶν Θρᾳκῶν. ἔστι δὲ καὶ
[13, 7]   ἔασκες, ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς  „Ἀχιλλεὺς   ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν θείοιο
[13, 61]   ἔασκες, „ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν ὠκὺς  Ἀχιλλεὺς   ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ „πόλιν θείοιο
[13, 53]   τοῦ Ἀχιλλέως· φησὶ γοῦν  Ἀχιλλεύς   „ἢ οὐ μέμνῃ, „ὅτε πέρ
[13, 35]   ἐρινεοῦ, ἐφ´ οὗ φησιν  Ἀχιλλεύς   „ὄφρα δ´ ἐγὼ μετ´ Ἀχαιοῖσιν
[13, 61]   Μύνητα καὶ τὸν Ἐπίστροφον ἀνεῖλεν  Ἀχιλλεύς,   ὥστε ὅταν φῇ Βρισηίς
[13, 51]   ὑπὸ τοῦ Πάριδος, καὶ  Ἀσπανεὺς   τὸ ὑλοτόμιον τῆς Ἰδαίας ὕλης·
[13, 67]   κατὰ τύχην ἐπὶ θυσίαν ἥκοντος.  Ἀταρνεὺς   δ´ ἐστὶ τὸ τοῦ Ἑρμείου
[13, 51]   καὶ μετὰ ταῦτα Ἄττεα, εἶτ´  Ἀταρνεὺς   καὶ Πιτάνη καὶ αἱ τοῦ
[13, 67]   Πιτάνῃ τις τόπος ἐπὶ θαλάττῃ  Ἀταρνεὺς   ὑπὸ τῇ Πιτάνῃ κατὰ τὴν
[13, 63]   πως, ὅσον φαίνεται πλεύσας  Ὀδυσσεύς.   ἐκβὰς γὰρ εὐθὺς παρίστησι τὴν
[13, 63]   ἔπειτ´ ἐπὶ βωμὸν ἄγων πολύμητις  „Ὀδυσσεὺς   πατρὶ φίλῳ ἐν χερσὶ τίθει,
[13, 19]   Λαμψάκου δὲ Χάρων τε  συγγραφεὺς   καὶ Ἀδείμαντος καὶ Ἀναξιμένης
[13, 4]   αὐτῆς, οὐδὲν ὅλως ἀλλήλοις ὁμολογοῦντες.  εὐθὺς   γὰρ ἐπὶ τῶν κατὰ τὴν
[13, 54]   τοῦτο καὶ Ῥώμη προσελάβετο·  εὐθὺς   γὰρ μετὰ τὴν Ἀπελλικῶντος τελευτὴν
[13, 63]   πλεύσας Ὀδυσσεύς. ἐκβὰς γὰρ  εὐθὺς   παρίστησι τὴν θυσίαν τῷ θεῷ
[13, 51]   Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἅγιον. πλησίον δ´  εὐθὺς   τὸ Ἀδραμύττιον, Ἀθηναίων ἄποικος πόλις
[13, 7]   μ´ ἔασκες, ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν  ὠκὺς   „Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ πόλιν
[13, 61]   μ´ ἔασκες, „ὅτ´ ἄνδρ´ ἐμὸν  ὠκὺς   Ἀχιλλεὺς ἔκτεινεν, πέρσεν δὲ „πόλιν
[13, 48]   ἐτυμότητα τοῦ ὀνόματος σῶζον,  μῦς,   ὑπόκειται τῷ ποδὶ τοῦ ξοάνου·
[13, 7]   εἶθ´ οἱ ὑπὸ Πανδάρῳ Λύκιοι,  οὓς   καὶ αὐτοὺς καλεῖ Τρῶας· „οἳ
[13, 64]   καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν παρνόπων,  οὓς   οἱ Οἰταῖοι κόρνοπας λέγουσι, κορνοπίωνα
[13, 48]   ἐκ τῆς Κρήτης ἀφιγμένοις Τεύκροις  (οὓς   πρῶτος παρέδωκε Καλλῖνος τῆς
[13, 58]   μέντοι ταῦτα πάντα ἦν Λελέγων,  οὓς   τινὲς μὲν Κᾶρας ἀποφαίνουσιν, Ὅμηρος
[13, 7]   δ´ ὄφρα μὲν εἰλίποδας  βοῦς   βόσκ´ ἐν Περκώτῃ. ὥστε καὶ
[13, 7]   ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας οὐδ´ οὗτος  βοῦς   „πρῶτον δ´ Ἱκεταονίδην ἐνένιπεν, ἴφθιμον
[13, 67]   ἰδεῖν Ποσειδώνιος ἐκ τινος γῆς  ἀργιλώδους,   τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται, πλίνθους
[13, 14]   εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς  ἐπῳδούς,   πρῶτον μὲν τὸ πελίωμα εἰς
[13, 47]   νῦν Χρῦσα, ἐφ´ ὕψους τινὸς  πετρώδους   ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ
[13, 32]   ἐναγίζειν ἀξιοῦσι καὶ τιμᾶν ὡς  θεούς·   εἰ μὴ τοῦτ´ αἰτιάσαιντο διότι
[13, 32]   τὴν πόλιν ἐν τῷ περὶ  Ἡρακλέους   λόγῳ, εἴπερ „ἓξ οἴῃς σὺν
[13, 69]   Τηλέφῳ καταποντωθῆναι, φωράσαντος τὴν ἐξ  Ἡρακλέους   φθοράν· Ἀθηνᾶς δὲ προνοίᾳ τὴν
[13, 36]   οὔσης τῆς πόλεως καὶ τοσούτου  πλήθους   τοῦ τ´ ἐν αὐτῇ καὶ
[13, 67]   δ´ ἐν τῇ Πιτάνῃ τὰς  πλίνθους   ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς ὕδασι, καθάπερ
[13, 67]   ἀργιλώδους, τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται,  πλίνθους   πηγνυμένας καὶ ἐπιπλεούσας. μετὰ δὲ
[13, 53]   ἀνάξει, καὶ παῖδες παίδων, τοὺς  Ῥωμαίους   λέγοντες. ~Ἐκ δὲ τῆς Σκήψεως
[13, 39]   τὴν Τροίαν ὑπὸ Ἀθηναίων τοὺς  Μιτυληναίους   ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ τῷ
[13, 27]   λῃστήν, βίαν τε προσφέρει καὶ  δεκαταίους   αἱρεῖ· καυχωμένου δ´ ὅτι ἣν
[13, 65]   Θήβη διέχει εἰς ἑβδομήκοντα  σταδίους,   Ἀνδείρων δὲ ἑξήκοντα. πάντα δὲ
[13, 4]   Λαμψακηνὸς τριακοσίους ἄλλους ἀφαιρεῖ  σταδίους,   ἀπὸ Πρακτίου ἀρχόμενος (τοσοῦτοι γάρ
[13, 36]   τινὰ λέξει τόπον ὅσον δώδεκα  σταδίους   διεστῶτα τῆς πόλεως, {τὸ} ἐπὶ
[13, 35]   δὲ νῦν Ἰλίου καὶ πεντήκοντα  σταδίους   διέχει. τε ἐρινεός, τραχύς
[13, 35]   παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι πρότερον, τριάκοντα  σταδίους   διέχον ἀπὸ τῆς νῦν πόλεως.
[13, 67]   Περγαμηνῶν ἐπίνειον, ἑκατὸν καὶ εἴκοσι  σταδίους   διέχουσα τοῦ Περγάμου. ~Εἶτ´ ἐν
[13, 32]   τὸν Ἀχαιῶν λιμένα ὅσον δώδεκα  σταδίους   διέχουσα, τῷ δὲ προτέρῳ τριάκοντα
[13, 35]   τὴν μάχην παρατετάσθαι· τετταράκοντα δὲ  σταδίους   διεχούσης τῆς Καλλικολώνης ἀπὸ τοῦ
[13, 67]   τῶν Ἀνδείρων ἑκατὸν καὶ τριάκοντα  σταδίους·   ἔδειξε δὲ τὴν ὑπονομὴν χίμαρος
[13, 36]   Σκάμανδρος ἐκδίδωσι διέχων τοῦ Ἰλίου  σταδίους   εἴκοσιν. εἰ δὲ φήσει τις
[13, 22]   Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που  σταδίους   ἐκ λιμένος εἰς λιμένα, τὸ
[13, 18]   αὐτῆς ὅσον ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν  σταδίους·   ἐκαλεῖτο δὲ πρότερον Πιτυοῦσσα, καθάπερ
[13, 67]   Καΐκου δώδεκα διέχουσα τοῦ ποταμοῦ  σταδίους   Ἐλαία πόλις Αἰολικὴ καὶ αὕτη,
[13, 44]   διέχει τῆς καλῆς πεύκης ἑξήκοντα  „σταδίους·   ἐμβάλλει δ´ εἰς τὸν Αἴνιον.
[13, 10]   Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου μὲν  σταδίους   ἐνενήκοντα καὶ ἑκατόν, τῆς δ´
[13, 69]   διέχουσα οὐδεμιᾶς αὐτῶν ὑπὲρ ἑβδομήκοντα  σταδίους   ἐντὸς τοῦ Καΐκου, καὶ
[13, 22]   ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ που  σταδίους   ἐπὶ πύργον τινὰ κατ´ ἀντικρὺ
[13, 23]   ἐπὶ Αἴσηπον περὶ ἑπτακοσίους φασὶ  σταδίους,   εὐθυπλοίᾳ δὲ ἐλάττους. ~Ἔξω δὲ
[13, 61]   δ´ ἀμφότεραι· διέχουσι δὲ Ἀδραμυττίου  σταδίους   μὲν ἑξήκοντα δὲ
[13, 65]   δὲ τῆς παλαιᾶς Χρύσης εἴκοσι  σταδίους,   καὶ αὐτῆς ἐν ἄλσει τὸ
[13, 44]   πρὸς „ἄρκτον ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα  σταδίους.   Κάρησος „δ´ ἀπὸ Μαλοῦντος ῥεῖ,
[13, 33]   τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ πολλοὺς  σταδίους   κατὰ τὸ πρὸς ἕω μέρος.
[13, 28]   Δάρδανος, διέχουσα τῆς Ἀβύδου ἑβδομήκοντα  σταδίους.   μεταξύ τε Ῥοδίος ἐκπίπτει
[13, 37]   ἀσφαλοῦς χάριν· πέντε γὰρ διέχει  σταδίους   νῦν δεικνύμενος τοῦ Αἰσυήτου
[13, 43]   τέλος, σχεδόν τι καὶ πεντακοσίους  σταδίους.   παρέχει δὲ λόγον πῶς φησὶν
[13, 22]   τὸ ἴσον Λαμψάκου καὶ Ἰλίου,  σταδίους   περὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα
[13, 19]   ἐκτὸς Ἑλλησποντίᾳ θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι  σταδίους   τετταράκοντα πρὸς τοῖς ἑκατόν· ἐξ
[13, 45]   τῆς μὲν Νέας διέχειν πεντήκοντα  σταδίους,   τοῦ δὲ ποταμοῦ τοῦ Αἰσήπου
[13, 51]   διέχουσι γὰρ ἑκατὸν καὶ τριάκοντα  σταδίους.   τούτων δὲ καθύπερθε Κεβρήνιοι, τούτων
[13, 25]   ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν τῇ θαλάττῃ  πλείους   ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς πολιτειῶν καὶ
[13, 3]   ὀνόμασι χρῶνται διηλλαγμένως, διαιρέσεις νέμοντες  πλείους.   μάλιστα δὲ αἱ τῶν Ἑλλήνων
[13, 25]   Ὅμηρον. καὶ ἄλλοι δὲ ἱστοροῦσι  πλείους   μεταβεβληκέναι τόπους τὴν πόλιν, ὕστατα
[13, 43]   „Σκαμάνδρου πηγήν· οὕτω γὰρ λέγονται  πλείους   πηγαὶ τοῦ αὐτοῦ ποταμοῦ. ~συμπίπτει
[13, 45]   τὴν ὁμωνυμίαν καὶ εἰς ἄλλους  πλείους   τόπους. ἐπάνιμεν δὲ ἐπὶ τὴν
[13, 49]   κόλπος ἐκδέχεται, ἐν τοὺς  πλείους   τῶν Λελέγων κατοικίζων ποιητὴς
[13, 46]   καὶ αὐτὴ Τένεδος, οὐ  πλείους   τῶν τετταράκοντα σταδίων διέχουσα τῆς
[13, 9]   τούτους δὲ ἐκάλει καὶ Λυκίους·  Ἀφνειοὺς   δὲ ἀπὸ τῆς Ἀφνίτιδος νομίζουσι
[13, 69]   τι σαφές. οὔτε γὰρ τοὺς  Κητείους   ἴσμεν οὕστινας δέξασθαι δεῖ, οὔτε
[13, 9]   Πάνδαρος. τούτους δὲ ἐκάλει καὶ  Λυκίους·   Ἀφνειοὺς δὲ ἀπὸ τῆς Ἀφνίτιδος
[13, 24]   „αὖτ´ ἦρχεν ἐὺς πάις Ἀγχίσαο,  Δαρδανίους   καλῶν, τοτὲ δὲ Δαρδάνους „Τρῶες
[13, 4]   ἄλλως· Χάρων δ´ Λαμψακηνὸς  τριακοσίους   ἄλλους ἀφαιρεῖ σταδίους, ἀπὸ Πρακτίου
[13, 43]   Αἰσήπου τέλος, σχεδόν τι καὶ  πεντακοσίους   σταδίους. παρέχει δὲ λόγον πῶς
[13, 23]   Ἀβύδου δ´ ἐπὶ Αἴσηπον περὶ  ἑπτακοσίους   φασὶ σταδίους, εὐθυπλοίᾳ δὲ ἐλάττους.
[13, 52]   εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε τοὺς  Σκηψίους   Ἀντίγονος, εἶτ´ ἀπέλυσε Λυσίμαχος, καὶ
[13, 33]   ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς δὲ  Σκηψίους   ἐπανελθεῖν εἰς τὴν οἰκείαν ἐπιτρέψαντος
[13, 1]   παρακλήσεως, ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ  μήκους   μὴ ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ
[13, 14]   θεραπεύοντες γὰρ οἱ Παριανοὶ τοὺς  Ἀτταλικοὺς   ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο Πριαπηνή,
[13, 58]   τὰ Γάργαρα, οὐκ εὖ συνοικούμενα·  ἐποίκους   γὰρ οἱ βασιλεῖς εἰσήγαγον ἐκ
[13, 48]   Κρήτης. τῆς δὲ πρὸς τοὺς  Ἀττικοὺς   ἐπιπλοκῆς τῶν Τρώων τιθέασι σημεῖον
[13, 37]   δεόμενος μηδὲν τῆς ποδωκείας τοῦ  ἀσφαλοῦς   χάριν· πέντε γὰρ διέχει σταδίους
[13, 45]   τοσοῦτον περὶ τούτων ὥστε τριάκοντα  βίβλους   συγγράψαι στίχων ἐξήγησιν μικρῷ πλειόνων
[13, 57]   Ἀθήνησιν ἠκροάσατο καὶ Πλάτωνος καὶ  Ἀριστοτέλους·   ἐπανελθὼν δὲ τῷ δεσπότῃ συνετυράννησε,
[13, 54]   Κορίσκου υἱὸς Νηλεύς, ἀνὴρ καὶ  Ἀριστοτέλους   ἠκροαμένος καὶ Θεοφράστου, διαδεδεγμένος δὲ
[13, 54]   Τηίῳ πολλῶν ἀργυρίων τά τε  Ἀριστοτέλους   καὶ τὰ τοῦ Θεοφράστου βιβλία·
[13, 54]   ἦν καὶ τοῦ  Ἀριστοτέλους·   γοῦν Ἀριστοτέλης τὴν ἑαυτοῦ
[13, 28]   κληθεὶς Εὐπάτωρ, καὶ συνέβησαν πρὸς  ἀλλήλους   ἐπὶ καταλύσει τοῦ πολέμου. ~Πλησίον
[13, 4]   Χάρων δ´ Λαμψακηνὸς τριακοσίους  ἄλλους   ἀφαιρεῖ σταδίους, ἀπὸ Πρακτίου ἀρχόμενος
[13, 30]   Ῥοιτειεῦσι πάλιν, καθάπερ καὶ ἄλλοις  {ἄλλους}   Σεβαστὸς Καῖσαρ. τὰ γὰρ
[13, 45]   διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ εἰς  ἄλλους   πλείους τόπους. ἐπάνιμεν δὲ ἐπὶ
[13, 5]   ἔξω καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος.  πολλοὺς   δ´ ἔχουσα πρόποδας Ἴδη
[13, 55]   τινι χαρακτῆρι καινῷ καὶ κατεπλήξατο  πολλούς·   διὰ δὲ τὴν δόξαν ἐν
[13, 33]   μέχρι τῆς Ἴδης ἀνῆκον ἐπὶ  πολλοὺς   σταδίους κατὰ τὸ πρὸς ἕω
[13, 63]   πεδίῳ δείκνυται πλησίον· τε  πλοῦς   ἀπὸ μὲν τῆς Κιλικίου Χρύσης
[13, 6]   νότον ἐπ´ εὐθείας ἐστὶν  πλοῦς,   πρῶτον ἐπὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον
[13, 53]   Ἔρυκα καὶ Λιλύβαιον κατασχεῖν, καὶ  ποταμοὺς   περὶ Αἴγεσταν προσαγορεῦσαι Σκάμανδρον καὶ
[13, 25]   ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων μετὰ τοὺς  κατακλυσμοὺς   τρία πολιτείας εἴδη συνίστασθαι· πρῶτον
[13, 26]   Ἀλέξανδρον διαδεξαμένους ἐκείνου πρότερον κτίζειν  ἐπωνύμους   πόλεις, εἶθ´ ἑαυτῶν· καὶ δὴ
[13, 24]   Ἀγχίσαο, Δαρδανίους καλῶν, τοτὲ δὲ  Δαρδάνους   „Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι
[13, 54]   ποτε ἀπέδοντο οἱ ἀπὸ τοῦ  γένους   Ἀπελλικῶντι τῷ Τηίῳ πολλῶν ἀργυρίων
[13, 53]   αὐτῆς, ἠφανισμένου τοῦ τῶν Πριαμιδῶν  γένους·   „ἤδη γὰρ Πριάμου γενεὴν ἤχθηρε
[13, 14]   μυθεύουσι δὲ τὸν ἀρχηγέτην τοῦ  γένους   ἥρωά τινα ἐξ ὄφεως μεταβαλεῖν·
[13, 52]   ᾤκουν· οἱ δ´ ἀπὸ τοῦ  γένους   οὐδὲν ἧττον ἐκαλοῦντο βασιλεῖς, ἔχοντές
[13, 26]   γὰρ εὐσεβὲς εἶναι τοὺς Ἀλέξανδρον  διαδεξαμένους   ἐκείνου πρότερον κτίζειν ἐπωνύμους πόλεις,
[13, 27]   τοὺς τόπους ἀπὸ τῆς παραλίας  ἀρξαμένους   ἀφ´ ἧσπερ ἐλίπομεν. ~Ἔστι τοίνυν
[13, 45]   ἐχρῆν γὰρ καὶ τοῦτο πλάσαι  παρατριψαμένους   τὸ μέτωπον, καὶ μὴ χωλὸν
[13, 2]   ἄρξαι μέχρι τοῦ Καΐκου ποταμοῦ  διῃρημένους   κατὰ δυναστείας εἰς ὀκτὼ μερίδας
[13, 27]   ἀναβῆναι μὲν εἰς τὴν πόλιν  δεομένους   ἐρύματος, παρὰ χρῆμα δ´ ἐκλιπεῖν
[13, 34]   πλατύτερον γάρ ἐστι, καὶ τοὺς  ὀνομαζομένους   τόπους ἐνταῦθα δεικνυμένους ὁρῶμεν, τὸν
[13, 14]   τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι συνεχῶς  ἐφαπτομένους   ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον μὲν
[13, 34]   καὶ τοὺς ὀνομαζομένους τόπους ἐνταῦθα  δεικνυμένους   ὁρῶμεν, τὸν ἐρινεόν, τὸν τοῦ
[13, 42]   ~Εἰκάζουσι δὲ τοὺς ὕστερον ἀνακτίσαι  διανοουμένους   οἰωνίσασθαι τὸν τόπον ἐκεῖνον, εἴτε
[13, 49]   ἐν οἷς πρῶτον τοὺς Λέλεγας  ἱδρυμένους   ποιητὴς πεποίηκεν. ~Εἴρηται δὲ
[13, 27]   ἐπιδημήσας εἰς τὴν πόλιν κατ´  ἐκείνους   τοὺς καιρούς, οὕτως ὠλιγωρημένην ἰδεῖν
[13, 3]   Δώρου καὶ Μαλαόν, καὶ αὐτοὺς  ἀπογόνους   ὄντας Ἀγαμέμνονος, συναγαγεῖν μὲν τὴν
[13, 3]   Ἰωνικῆς, διατριβὰς δὲ λαβεῖν καὶ  χρόνους   μακροτέρους. Ὀρέστην μὲν γὰρ ἄρξαι
[13, 6]   ἀκούειν τῶν ἑξῆς, κἂν λέγωμεν  κόλπους   τινὰς ἐν τῇ παραλίᾳ, τάς
[13, 27]   τεκμαίρονται. πρότερον δὲ ὑπογραπτέον τοὺς  τόπους   ἀπὸ τῆς παραλίας ἀρξαμένους ἀφ´
[13, 34]   γάρ ἐστι, καὶ τοὺς ὀνομαζομένους  τόπους   ἐνταῦθα δεικνυμένους ὁρῶμεν, τὸν ἐρινεόν,
[13, 45]   ὁμωνυμίαν καὶ εἰς ἄλλους πλείους  τόπους.   ἐπάνιμεν δὲ ἐπὶ τὴν παραλίαν
[13, 35]   χρήσιμον ἐπὶ τοσοῦτον μεταλαμβάνεσθαι τοὺς  τόπους   ἐφ´ ὅσον διάταξις οὐ
[13, 34]   δὲ τῆς κατὰ {τούτους} τοὺς  τόπους   Ἰδαίας ὀρεινῆς δύο φησὶν ἀγκῶνας
[13, 25]   ἄλλοι δὲ ἱστοροῦσι πλείους μεταβεβληκέναι  τόπους   τὴν πόλιν, ὕστατα δ´ ἐνταῦθα
[13, 7]   μὲν υἱὸς τοῦ Πριάμου διέτριβεν,  ἵππους   νέμων, πατρῴας δηλονότι „ἀλλ´ „υἱὸν
[13, 25]   τῶν Κυκλώπων βίον, αὐτοφυεῖς νεμομένων  καρποὺς   καὶ τὰς ἀκρωρείας κατεχόντων ἐν
[13, 58]   ἐκ Μιλητουπόλεως ἐρημώσαντες ἐκείνην, ὥστε  ἡμιβαρβάρους   γενέσθαι φησὶ Δημήτριος αὐτοὺς
[13, 48]   περὶ τὸ ἱερὸν νομισθῆναί τε  ἱεροὺς   καὶ τὸ ξόανον οὕτω κατασκευασθῆναι
[13, 6]   αἱ Κάναι, τὸ ἐκ θατέρου  μέρους   ἀντικείμενον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ· καλοῦσι
[13, 48]   τὰ περὶ Ἄβυδον ἐκ θατέρου  μέρους,   μικρὸν δ´ ὅμως ἐγγυτέρω
[13, 3]   διατριβὰς δὲ λαβεῖν καὶ χρόνους  μακροτέρους.   Ὀρέστην μὲν γὰρ ἄρξαι τοῦ
[13, 22]   παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ τὸν τῆς  Ἡροῦς   πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ πλοῖα
[13, 27]   τὴν πόλιν κατ´ ἐκείνους τοὺς  καιρούς,   οὕτως ὠλιγωρημένην ἰδεῖν τὴν κατοικίαν
[13, 48]   ὃς νῦν οἱ Ξυπετεῶνες λέγεται,  Τεύκρους   δὲ μηδένας ἐλθεῖν ἐκ τῆς
[13, 64]   ἔμπαλιν. ~Τὰ οὖν περὶ τοὺς  Τεύκρους   καὶ τοὺς μύας, ἀφ´ ὧν
[13, 3]   Φρικωνίδα κληθεῖσαν ἀπὸ τοῦ Λοκρικοῦ  ὄρους.   ~Τῶν Αἰολέων τοίνυν καθ´ ὅλην
[13, 5]   Τροίαν τῆς Ἴδης θέσις,  ὄρους   ὑψηλοῦ βλέποντος πρὸς δύσιν καὶ
[13, 4]   Πριάπῳ, συστέλλων ἐπ´ ἔλαττον τοὺς  ὅρους,   Δαμάστης δ´ ἔτι μᾶλλον συστέλλει
[13, 3]   διαριθμεῖται. ~Οἱ δ´ ὕστερον τοὺς  ὅρους   οὐ τοὺς αὐτοὺς λέγουσι καὶ
[13, 26]   τοὔνομα· ἔδοξε γὰρ εὐσεβὲς εἶναι  τοὺς   Ἀλέξανδρον διαδεξαμένους ἐκείνου πρότερον κτίζειν
[13, 14]   τοὺς ὄφεις· φασὶ δ´ αὐτῶν  τοὺς   ἄρρενας τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι
[13, 14]   ταύτης· θεραπεύοντες γὰρ οἱ Παριανοὶ  τοὺς   Ἀτταλικοὺς ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο
[13, 48]   τῆς Κρήτης. τῆς δὲ πρὸς  τοὺς   Ἀττικοὺς ἐπιπλοκῆς τῶν Τρώων τιθέασι
[13, 3]   δ´ ὕστερον τοὺς ὅρους οὐ  τοὺς   αὐτοὺς λέγουσι καὶ τοῖς ὀνόμασι
[13, 27]   ἔχειν τὰς στέγας· Ἡγησιάναξ δὲ  τοὺς   Γαλάτας περαιωθέντας ἐκ τῆς Εὐρώπης
[13, 27]   συμβάσεις εἰς τὴν οἰκείαν ἀπέπεμψε,  τοὺς   δ´ Ἰλιέας παρεμυθήσατο πολλοῖς ἐπανορθώμασι.
[13, 11]   Ἀδραστείας πεδίου, ἐφ´ Ἀλέξανδρος  τοὺς   Δαρείου σατράπας ἀνὰ κράτος ἐνίκησε
[13, 48]   τε ὅπλων καὶ τῶν χρηστηρίων·  τοὺς   δὲ αὐτόθι μεῖναι· τούτους δὲ
[13, 32]   Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε τοὺς μὲν τιμᾶν  τοὺς   δὲ μή. ἔοικε δὲ
[13, 33]   τοῖς ἄλλοις ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ,  τοὺς   δὲ Σκηψίους ἐπανελθεῖν εἰς τὴν
[13, 53]   μετ´ ἀνδράσιν οὔ „τι τίεσκε,  τοὺς   δὲ συνάρχοντας Ἀντηνορίδας καὶ αὐτὸν
[13, 5]   τὴν Ἴδην ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν ὀρθῶς.  Τοὺς   δὴ πρόποδας τοὺς ἐσχάτους ἐφ´
[13, 34]   ἀποτελῶν τὸ Ε γράμμα πρὸς  τοὺς   ἑκατέρωθεν ἀγκῶνας. ~Ὑπὲρ δὲ τούτου
[13, 54]   ἴσμεν συναγαγὼν βιβλία καὶ διδάξας  τοὺς   ἐν Αἰγύπτῳ βασιλέας βιβλιοθήκης σύνταξιν.
[13, 70]   ἔστιν, εἰς ἣν μετῴκισεν Ἄτταλος  τοὺς   ἐν τῇ Τρῳάδι τὸ χωρίον
[13, 14]   ἄκος εἶναι συνεχῶς ἐφαπτομένους ὥσπερ  τοὺς   ἐπῳδούς, πρῶτον μὲν τὸ πελίωμα
[13, 5]   εἴρηκεν ὀρθῶς. Τοὺς δὴ πρόποδας  τοὺς   ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα φράζων οὕτως
[13, 7]   περὶ τὸν Ἀχιλλέα τειχήρεις ὁρῶντες  τοὺς   Ἰλιέας κατ´ ἀρχάς, ἔξω ποιεῖσθαι
[13, 27]   Ἕκτορος γενομένην γυναῖκα, ἐφιλοφρονεῖτο πρὸς  τοὺς   Ἰλιέας Ἀλέξανδρος· δὲ
[13, 27]   φιλαλέξανδρος ὢν καὶ τῆς πρὸς  τοὺς   Ἰλιέας συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια,
[13, 27]   εἰς τὴν πόλιν κατ´ ἐκείνους  τοὺς   καιρούς, οὕτως ὠλιγωρημένην ἰδεῖν τὴν
[13, 25]   αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων μετὰ  τοὺς   κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας εἴδη συνίστασθαι·
[13, 69]   λέγων τι σαφές. οὔτε γὰρ  τοὺς   Κητείους ἴσμεν οὕστινας δέξασθαι δεῖ,
[13, 49]   κατοικίζων ποιητὴς φαίνεται καὶ  τοὺς   Κίλικας διττοὺς ὄντας. ἐνταῦθα δὲ
[13, 49]   κόλπου μερῶν, ἐν οἷς πρῶτον  τοὺς   Λέλεγας ἱδρυμένους ποιητὴς πεποίηκεν.
[13, 60]   ἴχνη κατοικιῶν δείκνυται. ~Μετὰ δὲ  τοὺς   Λέλεγας τὴν ἑξῆς παραλίαν ᾤκουν
[13, 33]   μὲν Ἀντιγόνειαν νῦν δὲ Ἀλεξάνδρειαν·  τοὺς   μὲν οὖν Κεβρηνιέας συμμεῖναι τοῖς
[13, 32]   δι´ ἃς τοῖς Ἰλιεῦσιν ἐπῆλθε  τοὺς   μὲν τιμᾶν τοὺς δὲ μή.
[13, 39]   ἀφαιρεθῆναι τὴν Τροίαν ὑπὸ Ἀθηναίων  τοὺς   Μιτυληναίους ἐν τῷ Πελοποννησιακῷ πολέμῳ
[13, 64]   οὖν περὶ τοὺς Τεύκρους καὶ  τοὺς   μύας, ἀφ´ ὧν Σμινθεύς,
[13, 48]   δ´ Ποντικὸς πληθύοντάς φησι  τοὺς   μύας περὶ τὸ ἱερὸν νομισθῆναί
[13, 22]   τὴν ἀπὸ τῶν Σκυθῶν ἐπάνοδον  τοὺς   νομάδας παρασκευάζεσθαι διαβαίνειν ἐπ´ αὐτὸν
[13, 34]   ἀποδίδωσι· πλατύτερον γάρ ἐστι, καὶ  τοὺς   ὀνομαζομένους τόπους ἐνταῦθα δεικνυμένους ὁρῶμεν,
[13, 4]   τῷ Πριάπῳ, συστέλλων ἐπ´ ἔλαττον  τοὺς   ὅρους, Δαμάστης δ´ ἔτι μᾶλλον
[13, 3]   συμμάχοις διαριθμεῖται. ~Οἱ δ´ ὕστερον  τοὺς   ὅρους οὐ τοὺς αὐτοὺς λέγουσι
[13, 14]   Ὀφιογενεῖς συγγένειάν τινα ἔχειν πρὸς  τοὺς   ὄφεις· φασὶ δ´ αὐτῶν τοὺς
[13, 14]   ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων. ἐνταῦθα μυθεύουσι  τοὺς   Ὀφιογενεῖς συγγένειάν τινα ἔχειν πρὸς
[13, 53]   τὸν μὲν οὖν Ἀντήνορα καὶ  τοὺς   παῖδας μετὰ τῶν περιγενομένων Ἑνετῶν
[13, 64]   μείς τις καλεῖται πορνοπίων, οὕτω  τοὺς   πάρνοπας καλούντων Βοιωτῶν, καὶ θυσία
[13, 49]   Ἀδραμυττηνὸς κόλπος ἐκδέχεται, ἐν  τοὺς   πλείους τῶν Λελέγων κατοικίζων
[13, 34]   καὶ ἰδίως Τρωικὸν λέγεται, καὶ  τοὺς   πλείστους ἀγῶνας ποιητὴς ἐνταῦθα
[13, 53]   πάντεσσιν ἀνάξει, καὶ παῖδες παίδων,  τοὺς   Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ δὲ τῆς
[13, 52]   εἶτ´ εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν συνεπόλισε  τοὺς   Σκηψίους Ἀντίγονος, εἶτ´ ἀπέλυσε Λυσίμαχος,
[13, 64]   ἔμπαλιν. ~Τὰ οὖν περὶ  τοὺς   Τεύκρους καὶ τοὺς μύας, ἀφ´
[13, 27]   τοιῶνδε τεκμαίρονται. πρότερον δὲ ὑπογραπτέον  τοὺς   τόπους ἀπὸ τῆς παραλίας ἀρξαμένους
[13, 35]   τί χρήσιμον ἐπὶ τοσοῦτον μεταλαμβάνεσθαι  τοὺς   τόπους ἐφ´ ὅσον διάταξις
[13, 34]   ~Ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ {τούτους}  τοὺς   τόπους Ἰδαίας ὀρεινῆς δύο φησὶν
[13, 2]   νῦν Κυζικηνὴν χώραν ὑπαγορεύει μάλιστα  τοὺς   Τρῶας ἄρξαι μέχρι τοῦ Καΐκου
[13, 42]   κατεσκάφθη, ἀοίκητον οὖσαν; ~Εἰκάζουσι δὲ  τοὺς   ὕστερον ἀνακτίσαι διανοουμένους οἰωνίσασθαι τὸν
[13, 5]   ὀρθῶς. Τοὺς δὴ πρόποδας τοὺς  ἐσχάτους   ἐφ´ ἑκάτερα φράζων οὕτως τὸ
[13, 32]   ὑπὲρ τῆς Ἡσιόνης καὶ τοῦ  κήτους.   ἀλλ´ ἐάσωμεν ταῦτα· εἰς γὰρ
[13, 33]   τόπων, τῇ δ´ ἐπὶ τὰς  ἄρκτους   μέχρι τῶν κατὰ Ζέλειαν Λυκίων.
[13, 34]   ἰδίως Τρωικὸν λέγεται, καὶ τοὺς  πλείστους   ἀγῶνας ποιητὴς ἐνταῦθα ἀποδίδωσι·
[13, 23]   ἑπτακοσίους φασὶ σταδίους, εὐθυπλοίᾳ δὲ  ἐλάττους.   ~Ἔξω δὲ Ἀβύδου τὰ περὶ
[13, 49]   ποιητὴς φαίνεται καὶ τοὺς Κίλικας  διττοὺς   ὄντας. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[13, 3]   τὸν Δώρου καὶ Μαλαόν, καὶ  αὐτοὺς   ἀπογόνους ὄντας Ἀγαμέμνονος, συναγαγεῖν μὲν
[13, 6]   ἄκρας δεῖ νοεῖν τὰς ποιούσας  αὐτοὺς   ἐπὶ τῆς αὐτῆς γραμμῆς κειμένας
[13, 7]   ὑπὸ Πανδάρῳ Λύκιοι, οὓς καὶ  αὐτοὺς   καλεῖ Τρῶας· „οἳ δὲ Ζέλειαν
[13, 3]   ὕστερον τοὺς ὅρους οὐ τοὺς  αὐτοὺς   λέγουσι καὶ τοῖς ὀνόμασι χρῶνται
[13, 58]   ὥστε ἡμιβαρβάρους γενέσθαι φησὶ Δημήτριος  αὐτοὺς   Σκήψιος ἀντὶ Αἰολέων. καθ´
[13, 33]   καὶ τοῖς Σκηψίοις, ἕως Ἀντίγονος  αὐτοὺς   συνῴκισεν εἰς τὴν τότε μὲν
[13, 14]   πρῶτον μὲν τὸ πελίωμα εἰς  ἑαυτοὺς   μεταφέροντας, εἶτα καὶ τὴν φλεγμονὴν
[13, 9]   ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς „υἱός, Πάνδαρος.  τούτους   δὲ ἐκάλει καὶ Λυκίους· Ἀφνειοὺς
[13, 48]   χρηστηρίων· τοὺς δὲ αὐτόθι μεῖναι·  τούτους   δὲ καὶ τὴν Ἴδην ἀπὸ
[13, 3]   τῆς Θρᾴκης εἰς τὴν Ἀσίαν,  τούτους   δὲ περὶ τὴν Λοκρίδα καὶ
[13, 34]   Λυσιμάχου. ~Ἀπὸ δὲ τῆς κατὰ  {τούτους}   τοὺς τόπους Ἰδαίας ὀρεινῆς δύο
[13, 36]   ἀψυχίας δέ, εἰ γενομένου τοῦ  τείχους   ἐτειχομάχουν καὶ εἰσέπεσον εἰς αὐτὸ
[13, 36]   ἀπόπροθεν πολὺ ἀπεσπασμένοι τοῦ οἰκείου  τείχους   „ἠὲ πόλινδε „ἂψ ἀναχωρήσουσι. καὶ
[13, 37]   ὅμως {ἀπὸ} πολὺ ἂν μείζονος  ὕψους   τῆς ἀκροπόλεως ἐσκόπευεν ἐξ ἴσου
[13, 47]   καὶ νῦν Χρῦσα, ἐφ´  ὕψους   τινὸς πετρώδους ὑπὲρ τῆς θαλάττης
[13, 35]   σταδίους διέχει. τε ἐρινεός,  τραχύς   τις τόπος καὶ ἐρινεώδης, τῷ
[13, 68]   τὴν δευτέραν συλλαβὴν ἐκφέρειν Αἰγάν,  ὡς   ἀκτὰν καὶ ἀρχάν· οὕτω γὰρ
[13, 7]   Λυρνησσὸν λέγων „πόλιν θείοιο Μύνητος,  ὡς   ἂν δυναστευομένην ὑπ´ αὐτοῦ, καὶ
[13, 43]   ἔμπειρος δ´ ὢν τῶν τόπων  ὡς   ἂν ἐπιχώριος ἀνὴρ Δημήτριος
[13, 45]   τά γε πλεῖστα, δεῖν προσέχειν  ὡς   ἀνδρὶ ἐμπείρῳ καὶ ἐντοπίῳ, φροντίσαντί
[13, 41]   πόλεως φησί „τίς οὐκ ἀκήκοεν,  ὡς   ἅπαξ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων κατεσκάφθη,
[13, 36]   δὲ πλάσας ποιητὴς ἠφάνισεν,  ὡς   Ἀριστοτέλης φησίν) ἀψυχίας δέ, εἰ
[13, 69]   ἀναλαβόντα τὰ σώματα τῇ μὲν  ὡς   γαμετῇ χρήσασθαι τῷ δ´ ὡς
[13, 48]   διακοσίοις σταδίοις μικρῷ πλείοσιν·  ὡς   δ´ αὕτως καὶ τὰ περὶ
[13, 56]   χωρία, οἱ Λέλεγες κατεῖχον·  ὡς   δ´ αὕτως καὶ τὰ περὶ
[13, 69]   ὡς γαμετῇ χρήσασθαι τῷ δ´  ὡς   ἑαυτοῦ παιδί. τοῦτο μὲν οὖν
[13, 42]   χρόνοις ὕστερον καὶ κατ´ ὀλίγον,  ὡς   εἴρηται, τὴν αὔξησιν ἔσχεν. Ἑλλάνικος
[13, 42]   ἔχοντες διενείμαντο καὶ τῶν ἄλλων  ὡς   ἕκαστοι τῶν πλησιοχώρων, ἀπέδοσαν δ´
[13, 48]   Ἰλίῳ ἐστὶ τὰ χωρία ταῦτα,  ὡς   ἐν διακοσίοις σταδίοις μικρῷ
[13, 22]   πόλεων παραλλάξαντι ἐξ Ἀβύδου μὲν  ὡς   ἐπὶ τὴν Προποντίδα, ἐκ δὲ
[13, 70]   ῥεῖ, καθάπερ εἴρηκε Βακχυλίδης, οὔθ´  ὡς   Εὐριπίδης τὸν Μαρσύαν φησί „τὰς
[13, 32]   μικροῦ γεγονὼς καὶ βασιλεὺς βασιλέων,  ὡς   ἔφαμεν. μικρὸν δὲ προελθοῦσιν ἀπὸ
[13, 7]   ἁλώσει τὸν Μύνητα πεσεῖν φησιν,  ὡς   Βρισηὶς θρηνοῦσα τὸν Πάτροκλον
[13, 32]   οἷς ἐναγίζειν ἀξιοῦσι καὶ τιμᾶν  ὡς   θεούς· εἰ μὴ τοῦτ´ αἰτιάσαιντο
[13, 41]   τὴν προσῳδίαν δὲ διαστρέφοντες, „γουνάσιν“  ὡς   θυιάσιν, ὁποτέρως ἂν δέξωνται, ἀπεραντολογοῦσιν,
[13, 13]   λεγόντων τὸ αὐτὸ χωρίον διττῶς,  ὡς   καὶ Θήβην καὶ Θήβης πεδίον,
[13, 59]   εἰς μίαν τὴν Ἁλικαρνασὸν συνήγαγεν,  ὡς   Καλλισθένης ἱστορεῖ· Συάγγελα δὲ καὶ
[13, 27]   οὐ δεχομένων αὐτὸν τῶν Ἰλιέων  ὡς   λῃστήν, βίαν τε προσφέρει καὶ
[13, 36]   τῆς πόλεως ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου  „ὡς   ὅθ´ ὑπὸ Τροίῃ „λό„ χον
[13, 40]   οἱ νῦν Ἰλιεῖς καὶ τοῦτο  ὡς   οὐδὲ τελέως ἠφανίσθαι συνέβαινεν τὴν
[13, 21]   „καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο“ οὕτω δεκτέον  ὡς   περὶ ποταμοῦ, καθάπερ κἀκεῖνα „οἵ
[13, 41]   γούνασιν. βέλτιον γὰρ οὕτως  ὡς   τινὲς δέχονται ἀντὶ τοῦ „παρὰ
[13, 57]   προσποιητῶν χάριν, συλλαβὼν δ´ ἀνέπεμψεν  ὡς   τὸν βασιλέα, κἀκεῖ κρεμασθεὶς ἀπώλετο·
[13, 50]   τινες οὐκ εὖ „ὑπὸ Σατνιόεντι,  ὡς   ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένης τῆς
[13, 57]   Στρατονίκου τοῦ κιθαριστοῦ „Ἄσσον ἴθ´,  ὥς   κεν θᾶσσον „ὀλέ„ θρου πείραθ´
[13, 21]   ἔστι, πόλις δ´ οὐχ εὑρίσκεται,  ὥς   τινες ἐνόμισαν· ῥεῖ δὲ καὶ
[13, 46]   Θρᾷκα τὸ γένος, πατέρα δ´,  ὥς   τινες, τοῦ Τέννου, βασιλέα δὲ
[13, 65]   Λύδιαι καλοῦνται ἐν Ἀδραμυττίῳ, Λυδῶν  (ὥς   φασι) τὴν πόλιν ἐκτικότων. Μυσίας
[13, 7]   εἴη Τρῳὰς καὶ ἐφεξῆς  ἕως   Ἀδραστείας· ἦρχον γὰρ αὐτῆς „υἷε
[13, 33]   τε Κεβρηνοῖς καὶ τοῖς Σκηψίοις,  ἕως   Ἀντίγονος αὐτοὺς συνῴκισεν εἰς τὴν
[13, 24]   Ἴλιον ἔστι, τά τε παράλια  ἕως   Λεκτοῦ καὶ τὰ ἐν τῷ
[13, 4]   Παρίου· καὶ γὰρ οὗτος μὲν  ἕως   Λεκτοῦ προάγει, ἄλλοι δ´ ἄλλως·
[13, 4]   εἰσιν ἀπὸ Παρίου εἰς Πράκτιον)  ἕως   μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι· Σκύλαξ δὲ
[13, 8]   γὰρ περὶ Κύζικον Φρύγες ἐπῴκησαν  ἕως   Πρακτίου, τὰ δὲ περὶ Ἄβυδον
[13, 51]   δ´ ἐστὶ νῦν καὶ Γαργαρέων  ἕως   τῆς κατὰ Λέσβον θαλάττης περιεχόμενα
[13, 34]   ἔχων συμφυὴς αὐτῷ, τεινόμενος δ´  ἕως   τῆς Κεβρηνίας καὶ ἀποτελῶν τὸ
[13, 61]   {τὴν ἔχουσαν} τὸ ἱερὸν τοῦ  Σμινθέως   Ἀπόλλωνος ἐμφαίνει, εἴπερ Χρυσηὶς
[13, 48]   Χρύσῃ ταύτῃ καὶ τὸ τοῦ  Σμινθέως   Ἀπόλλωνός ἐστιν ἱερόν, καὶ τὸ
[13, 46]   λιμένας δύο καὶ ἱερὸν τοῦ  Σμινθέως   Ἀπόλλωνος, καθάπερ καὶ ποιητὴς
[13, 63]   ἦν καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ  Σμινθέως   Ἀπόλλωνος καὶ Χρυσηίς· ἠρήμωται
[13, 48]   πολλαχοῦ δ´ ἐστὶ τὸ τοῦ  Σμινθέως   ὄνομα· καὶ γὰρ περὶ αὐτὴν
[13, 67]   ἐκ τῆς Ἀκαδημίας, Ζήνωνος τοῦ  Κιτιέως   συσχολαστὴς παρὰ Πολέμωνι. καλεῖται δὲ
[13, 57]   διαδεξάμενος τὴν Ζήνωνος τοῦ  Κιτιέως   σχολήν, καταλιπὼν δὲ Χρυσίππῳ τῷ
[13, 38]   ἐκπεπορθημένων τῶν κύκλῳ πόλεων, οὐ  τελέως   δὲ κατεσπασμένων, ταύτης δ´ ἐκ
[13, 25]   ἐρινεὸν ἐσσεύοντο. οὐδ´ οὗτος δὲ  τελέως   ἐθάρρησεν· οὐ γὰρ ἐνταῦθα ἵδρυσε
[13, 63]   ἠρήμωται δὲ νῦν τὸ χωρίον  τελέως·   εἰς δὲ τὴν νῦν Χρῦσαν
[13, 22]   ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ μὴ  τελέως   ἐναντίον ἔχουσι τὸν ῥοῦν. ᾤκουν
[13, 40]   Ἰλιεῖς καὶ τοῦτο ὡς οὐδὲ  τελέως   ἠφανίσθαι συνέβαινεν τὴν πόλιν κατὰ
[13, 32]   ἀφανισμὸς τέλειος· οὗτοι δ´ ἠφάνισαν  τελέως,   οἷς ἐναγίζειν ἀξιοῦσι καὶ τιμᾶν
[13, 29]   περιφανεῖ τόπῳ· καὶ ἐφεξῆς λίμνη  Πτελεώς.   ~Εἶτα Ῥοίτειον πόλις ἐπὶ λόφῳ
[13, 55]   τὸν βίον εἴθ´ ὑπὸ τοῦ  βασιλέως   εἴθ´ ὑπὸ νόσου· λέγεται γὰρ
[13, 66]   τῷ βασιλεῖ· καταλυθέντος δὲ τοῦ  βασιλέως   ἔτισε δίκας τοῖς ἀδικηθεῖσιν· ἐγκλημάτων
[13, 22]   κτίσμα ἐπιτρέψαντος Γύγου τοῦ Λυδῶν  βασιλέως·   ἦν γὰρ ἐπ´ ἐκείνῳ τὰ
[13, 55]   ἔχθραν ἀδικωτέρων ἀνθρώπων ἀπέστη τοῦ  βασιλέως   κατὰ τὴν πρὸς Τιγράνην τὸν
[13, 13]   φησὶ δὲ Καλλισθένης ἀπὸ Ἀδράστου  βασιλέως,   ὃς πρῶτος Νεμέσεως ἱερὸν ἱδρύσατο,
[13, 32]   Ἴδην μέρος. τοῦ μὲν οὖν  Ἀχιλλέως   καὶ ἱερόν ἐστι καὶ μνῆμα
[13, 7]   ἦρχεν Πρίαμος οἱ τοῦ  Ἀχιλλέως   λόγοι πρὸς τὸν Πρίαμον σαφῶς
[13, 58]   Κιλίκων· ἐκπορθηθέντες δὲ ὑπὸ τοῦ  Ἀχιλλέως   μετέστησαν εἰς τὴν Καρίαν, καὶ
[13, 39]   τόπος ἐν τὸ  Ἀχιλλέως   μνῆμα, κατοικία μικρά. κατέσκαπται δὲ
[13, 32]   Ῥοιτείου μέχρι Σιγείου καὶ τοῦ  Ἀχιλλέως   μνήματος εὐθυπλοούντων ἑξήκοντα σταδίων· ὑποπέπτωκε
[13, 53]   φυγεῖν εἴρηται διωκόμενος ὑπὸ τοῦ  Ἀχιλλέως·   φησὶ γοῦν Ἀχιλλεύς „ἢ
[13, 36]   τὸ διάστημα τὸ μέχρι τῆς  πόλεως   ἀπὸ τοῦ ναυστάθμου „ὡς ὅθ´
[13, 38]   δ´ ἴχνος σώζεται τῆς ἀρχαίας  πόλεως.   εἰκότως· ἅτε γὰρ ἐκπεπορθημένων τῶν
[13, 41]   δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν τῆς  πόλεως   εἴρηκεν „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν „ποτ´
[13, 26]   ἐκείνου τελευτὴν Λυσίμαχος μάλιστα τῆς  πόλεως   ἐπεμελήθη καὶ νεὼν κατεσκεύασε καὶ
[13, 36]   ποταμῶν ἐστι τὸ πρὸ τῆς  πόλεως   ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον, ὥστε εἰ
[13, 50]   νῦν τόπος δείκνυται τῆς  πόλεως   ἔρημος. γράφουσι δέ τινες οὐκ
[13, 36]   Τρωικὸν πεδίον, μεταξὺ τῆς  πόλεως   καὶ τῆς θαλάττης ποιητὴς
[13, 36]   αὐτὸ εἶχον, πλησίον οὔσης τῆς  πόλεως   καὶ τοσούτου πλήθους τοῦ τ´
[13, 42]   τὴν δὲ χώραν ἀφανισθείσης τῆς  πόλεως   οἱ τὸ Σίγειον καὶ τὸ
[13, 33]   ἐπώνυμον τῆς χώρας καὶ  πόλεως,   ὅπερ πιθανώτερον· τὴν δὲ Κεβρηνίαν
[13, 36]   μὲν γὰρ πρὸ τῆς νῦν  πόλεως   ὁρώμενον πρόχωμα εἶναι τῶν ποταμῶν
[13, 50]   ὑπὸ ὄρει Σατνιόεντι κειμένης τῆς  πόλεως·   οὐδὲν δ´ ἐστὶν ὄρος ἐνταῦθα
[13, 35]   Ἀνδρομάχη· τῆς δὲ νῦν  πόλεως   πάμπολυ ἀφέστηκε· καὶ φηγὸς
[13, 24]   νῦν μὲν γὰρ οὐδ´ ἴχνος  πόλεως   σώζεται αὐτόθι. ~Εἰκάζει δὲ Πλάτων
[13, 36]   ὅσον δώδεκα σταδίους διεστῶτα τῆς  πόλεως,   {τὸ} ἐπὶ θαλάττῃ πεδίον συμπροστιθείς
[13, 27]   Ἕκτωρ „ὑπερ„ μαχῶν τῆς  πόλεως.   τοῦτον μὲν οὖν ἐπελθὼν Σύλλας
[13, 35]   σταδίους διέχον ἀπὸ τῆς νῦν  πόλεως.   ὑπὲρ δὲ τῆς Ἰλιέων κώμης
[13, 41]   ῥήτωρ· μνησθεὶς γὰρ τῆς Ἰλιέων  πόλεως   φησί „τίς οὐκ ἀκήκοεν, ὡς
[13, 41]   οἱ νεώτεροι τὸν ἀφανισμὸν τῆς  πόλεως,   ὧν ἔστι καὶ Λυκοῦργος
[13, 36]   πλησίον οὕτως ἐστὶ τῆς νῦν  πόλεως,   ὥστε θαυμάζειν εἰκότως ἄν τινα
[13, 37]   πολὺ ἂν μείζονος ὕψους τῆς  ἀκροπόλεως   ἐσκόπευεν ἐξ ἴσου σχεδόν τι
[13, 35]   μὲν τὴν ἐγκέλευσιν ἀπὸ τῆς  ἀκροπόλεως   ποιοῖτο, ἄλλοτε δ´ ἐκ τῶν
[13, 58]   γὰρ οἱ βασιλεῖς εἰσήγαγον ἐκ  Μιλητουπόλεως   ἐρημώσαντες ἐκείνην, ὥστε ἡμιβαρβάρους γενέσθαι
[13, 69]   Ἐλαίας τε καὶ Πιτάνης καὶ  Ἀταρνέως   καὶ Περγάμου Τευθρανία ἐστί, διέχουσα
[13, 55]   ἐν τοῖς συγγράμμασιν· ἐχρήσατο δὲ  φράσεώς   τινι χαρακτῆρι καινῷ καὶ κατεπλήξατο
[13, 13]   ἀπὸ Ἀδράστου βασιλέως, ὃς πρῶτος  Νεμέσεως   ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν.
[13, 13]   ἱερὸν Ἀδραστείας δείκνυται, οὐδὲ δὴ  Νεμέσεως,   περὶ δὲ Κύζικον ἔστιν Ἀδραστείας
[13, 27]   γοῦν τις διόρθωσις τῆς Ὁμήρου  ποιήσεως,   ἐκ τοῦ νάρθηκος λεγομένη,
[13, 25]   λόγον τοῖς ἐκ τῆς Ὁμήρου  ποιήσεως   τεκμαιρομένοις· οὐ γὰρ ἔοικεν αὕτη
[13, 1]   τοῦτο δὲ συγγνώμης δεῖ καὶ  παρακλήσεως,   ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ μήκους
[13, 36]   πρὸς τὸν Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ  Ὀδυσσέως   διασκευασθεῖσα μέγα ἐμφαίνει τὸ διάστημα
[13, 45]   τὸν Αἴσηπον ἐν ἀριστερᾷ τῆς  ῥύσεως   αὐτοῦ πρῶτον ἔστι Πολίχνα τειχῆρες
[13, 22]   χρόνῳ καὶ τοῦτο αἴτιον τῆς  συγχύσεως   τῶν τόπων. περὶ δὲ Σηστοῦ
[13, 38]   ἐπὶ τὸν Φρύνωνα στρατηγὸν διεπολέμει  τέως   διατιθεὶς καὶ πάσχων κακῶς, ὕστερον
[13, 26]   τῶν Ἰλιέων πόλιν τῶν νῦν  τέως   μὲν κώμην εἶναί φασι τὸ
[13, 14]   τοῦ γένους ἥρωά τινα ἐξ  ὄφεως   μεταβαλεῖν· τάχα δὲ τῶν Ψύλλων
[13, 42]   ἐν εὐερκεῖ τόπῳ· διὸ κατεσπάσθη  ταχέως.   ἐπὶ δὲ τῶν Λυδῶν
[13, 43]   ἑκατόν που καὶ εἴκοσι σταδίοις  Σκήψεως,   ἐξ οὗ τε Σκάμανδρος
[13, 51]   ἄξιον, καὶ πρῶτον περὶ τῆς  Σκήψεως.   ~Ἔστι δ´ μὲν Παλαίσκηψις
[13, 55]   τούτων ἀπόχρη. ~Ἐκ δὲ τῆς  Σκήψεως   καὶ Δημήτριος ἔστιν οὗ
[13, 43]   Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ μέχρι  Σκήψεως   καὶ τὰ περὶ Ἴλιον. ἔμπειρος
[13, 53]   τοῖς περὶ τῶν ἀρχηγετῶν τῆς  Σκήψεως   λεχθεῖσιν· ἐμφαίνει γὰρ μεμενηκότα τὸν
[13, 53]   τῷ περὶ τῶν ἀρχηγετῶν τῆς  Σκήψεως   λόγῳ τῷ λεχθέντι νῦν τὰ
[13, 54]   Ῥωμαίους λέγοντες. ~Ἐκ δὲ τῆς  Σκήψεως   οἵ τε Σωκρατικοὶ γεγόνασιν Ἔραστος
[13, 51]   μέχρι Παλαισκήψεως καὶ αὐτῆς τῆς  Σκήψεως.   τὴν δὲ Ἄντανδρον Ἀλκαῖος μὲν
[13, 45]   Αἰσήπου μεταξὺ Πολίχνας τε καὶ  Παλαισκήψεως   Νέα κώμη καὶ Ἀργυρία.
[13, 51]   Κεβρήνιοι, τούτων δὲ Δαρδάνιοι μέχρι  Παλαισκήψεως   καὶ αὐτῆς τῆς Σκήψεως. τὴν
[13, 44]   ῥεῖ, τόπου τινὸς κειμένου μεταξὺ  „Παλαισκήψεως   καὶ Ἀχαιίου τῆς Τενεδίων περαίας·
[13, 45]   Αἰσήπου τριάκοντα· ἀπὸ δὲ τῆς  Παλαισκήψεως   ταύτης διατεῖναι τὴν ὁμωνυμίαν καὶ
[13, 37]   „ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι  πεποιθώς,   τύμβῳ ἐπ´ ἀκροτάτῳ „Αἰσυήταο γέροντος,
[13, 5]   ἐπὶ τὴν Ἴδην ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν  ὀρθῶς.   Τοὺς δὴ πρόποδας τοὺς ἐσχάτους
[13, 22]   αὐτὸν κατὰ τιμωρίαν ὧν ἔπαθον,  δεδιὼς   μὴ αἱ πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν
[13, 51]   Γάργαρα ἐπ´ ἄκρας ποιούσης τὸν  ἰδίως   Ἀδραμυττηνὸν καλούμενον κόλπον. λέγεται γὰρ
[13, 8]   συντιθέντες τήν τε Αἰολίδα νῦν  ἰδίως   λεγομένην τὴν ἀπὸ τοῦ Ἕρμου
[13, 51]   καὶ Ἐλαϊτικὸς περιλαμβάνεται·  ἰδίως   μέντοι τοῦτον φασὶν Ἀδραμυττηνόν, τὸν
[13, 43]   ἀνοικισθείσης. ~Πολυπίδακον δὲ τὴν Ἴδην  ἰδίως   οἴονται λέγεσθαι διὰ τὸ πλῆθος
[13, 34]   Σκάμανδρος ῥεῖ. τοῦτο δὲ καὶ  ἰδίως   Τρωικὸν λέγεται, καὶ τοὺς πλείστους
[13, 35]   πόλις καὶ „ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος“  οἰκείως   ἂν λέγοι Ἀνδρομάχη· τῆς
[13, 7]   Τρωικὴ μετὰ τὴν ὑπὸ Μύνητι.  οἰκείως   δὲ τούτοις καὶ τὸ ὑπὸ
[13, 57]   ἀνάβασιν ἔχουσα, ὥστ´ ἐπ´ αὐτῆς  οἰκείως   εἰρῆσθαι δοκεῖ τὸ τοῦ Στρατονίκου
[13, 5]   Ὕπνος καὶ Ἥρα, τοῖς οὖσιν  οἰκείως   τοῦ ποιητοῦ φράζοντος τὸ Λεκτόν·
[13, 5]   τὸ Λεκτὸν καὶ τὴν Ζέλειαν,  οἰκείως   τούτων ἀκρώρειαν ἀφορίζει Γάργαρον, ἄκρον
[13, 4]   Καρυανδεὺς ἀπὸ Ἀβύδου ἄρχεται·  ὁμοίως   δὲ τὴν Αἰολίδα Ἔφορος μὲν
[13, 38]   διεπολέμει τέως διατιθεὶς καὶ πάσχων  κακῶς,   ὕστερον δ´ ἐκ μονομαχίας, προκαλεσαμένου
[13, 55]   Μητρόδωρος, ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου  μεταβεβληκὼς   ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ
[13, 66]   δὲ εἴ τις ἄλλος καὶ  εἰρηκὼς   ὑπὲρ τῆς Ἀσίας ἐπὶ τῆς
[13, 27]   τεκμήρια, ἐπερρώσθη πρὸς τὴν εὐεργεσίαν  νεανικῶς·   γνωριμώτερα δέ, πρῶτον μὲν ὅτι
[13, 54]   τῶν ἐξωτερικῶν, μηδὲν ἔχειν φιλοσοφεῖν  πραγματικῶς,   ἀλλὰ θέσεις ληκυθίζειν· τοῖς δ´
[13, 52]   εἶτα Μιλήσιοι συνεπολιτεύθησαν αὐτοῖς καὶ  δημοκρατικῶς   ᾤκουν· οἱ δ´ ἀπὸ τοῦ
[13, 19]   Γεργίθων· ἦν γὰρ κἀκεῖ πόλις  πληθυντικῶς   καὶ θηλυκῶς λεγομένη αἱ Γέργιθες,
[13, 70]   περὶ τὸν Κάικον τόποις φαίνεται  βεβασιλευκὼς   καθ´ Ὅμηρον Εὐρύπυλος, ὥστ´
[13, 19]   γὰρ κἀκεῖ πόλις πληθυντικῶς καὶ  θηλυκῶς   λεγομένη αἱ Γέργιθες, ὅθενπερ
[13, 45]   Ζελείας ἐστὶ πεδία καὶ ὀροπέδια  καλῶς   γεωργούμενα· „ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ
[13, 44]   πολλαῖς κώμαις συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης  καλῶς,   παρακειμένης τῇ Δαρδανικῇ μέχρι τῶν
[13, 18]   ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος, συμμένουσα  καλῶς,   ὥσπερ καὶ Ἄβυδος· διέχει
[13, 54]   κατάκλειστα εἶχον τὰ βιβλία οὐδ´  ἐπιμελῶς   κείμενα· ἐπειδὴ δὲ ᾔσθοντο τὴν
[13, 27]   ηὗρεν ἐν τῇ Περσικῇ γάζῃ  πολυτελῶς   κατεσκευασμένον. κατά τε δὴ τὸν
[13, 52]   ἐκαλεῖτο δὲ τότε Σκῆψις, εἴτ´  ἄλλως   εἴτ´ ἀπὸ τοῦ περίσκεπτον εἶναι
[13, 4]   Ἀβύδου μέχρι Κύμης, ἄλλοι δ´  ἄλλως.   ~Τοπογραφεῖ δὲ κάλλιστα τὴν ὄντως
[13, 4]   ἕως Λεκτοῦ προάγει, ἄλλοι δ´  ἄλλως·   Χάρων δ´ Λαμψακηνὸς τριακοσίους
[13, 4]   οἱ δὲ μέρος αὐτῆς, οὐδὲν  ὅλως   ἀλλήλοις ὁμολογοῦντες. εὐθὺς γὰρ ἐπὶ
[13, 54]   τοῖς μετὰ Θεόφραστον οὐκ ἔχουσιν  ὅλως   τὰ βιβλία πλὴν ὀλίγων, καὶ
[13, 65]   τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων  φαύλως   οἰκουμένων ποταμῶν χειμάρρων· τεθρύληται
[13, 37]   καὶ γὰρ εἰ ἐπ´ ἀκροτάτῳ,  ὅμως   {ἀπὸ} πολὺ ἂν μείζονος ὕψους
[13, 48]   ἐκ θατέρου μέρους, μικρὸν δ´  ὅμως   ἐγγυτέρω Ἄβυδος. ~Κάμψαντι δὲ
[13, 51]   τῆς Ἴδης ἀφορίζοντες· ταπεινοὶ δ´  ὅμως   καὶ οὗτοι καὶ τῇ παραλίᾳ
[13, 1]   ἐρειπίοις καὶ ἐν ἐρημίᾳ λειπομένης  ὅμως   πολυλογίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν παρέχει
[13, 68]   ἄκρας, ἣν Αἶγά τινες ὀνομάζουσιν  ὁμωνύμως   τῷ ζώῳ. δεῖ δὲ μακρῶς
[13, 35]   ἐπὶ τῷ Σκαμανδρίῳ πεδίῳ συντελουμένης  πιθανῶς   ἂν Ἄρης ἄλλοτε μὲν
[13, 68]   τις· αὐτὸ δὲ καθ´ αὑτὸ  ἱκανῶς   συνέσταλται, προσνεύει δὲ ἐπὶ τὸ
[13, 3]   λέγουσι καὶ τοῖς ὀνόμασι χρῶνται  διηλλαγμένως,   διαιρέσεις νέμοντες πλείους. μάλιστα δὲ
[13, 32]   τοιούτῳ λόγῳ μέγας ἐκ μικροῦ  γεγονὼς   καὶ βασιλεὺς βασιλέων, ὡς ἔφαμεν.
[13, 55]   γραμματικός, κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον  γεγονὼς   Κράτητι καὶ Ἀριστάρχῳ· καὶ μετὰ
[13, 39]   τοιούτων οὐδ´ ὑπὸ τοῦ Περιάνδρου.  πῶς   γὰρ ἂν αἱρεθῆναι διαιτητὴν τὸν
[13, 25]   τε καὶ τῶν ἀγρίων ἔτι  πως   ἐπὶ τὸ ἥμερον τῶν δευτέρων
[13, 63]   ἑπτακοσίων που σταδίων ἐστὶν ἡμερήσιός  πως,   ὅσον φαίνεται πλεύσας Ὀδυσσεύς.
[13, 33]   Κεβρηνία, πεδιὰς πλείστη, παράλληλός  πως   τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ
[13, 51]   εἰσι συνεχεῖς τοῖς Λέλεξι μᾶλλόν  πως   τὸ νότιον πλευρὸν τῆς Ἴδης
[13, 43]   πεντακοσίους σταδίους. παρέχει δὲ λόγον  πῶς   φησὶν ποιητής „κρουνὼ „δ´
[13, 45]   Ἀλύβη ποῦ Ἀλόπη  ὅπως   βούλονται παρονομάζειν; ἐχρῆν γὰρ καὶ
[13, 45]   πλάσμα πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν,  ὅπως   σωθείη τὸ „ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ
[13, 1]   δὲ συγγνώμης δεῖ καὶ παρακλήσεως,  ὅπως   τὴν αἰτίαν τοῦ μήκους μὴ
[13, 8]   πόλεις κτισάντων, οὐδ´ ἂν ἡμεῖς  ἀτόπως   περιοδεύσαιμεν, εἰς ταὐτὸ συντιθέντες τήν
[13, 41]   δὲ διαστρέφοντες, „γουνάσιν“ ὡς θυιάσιν,  ὁποτέρως   ἂν δέξωνται, ἀπεραντολογοῦσιν, εἴθ´ {ἱκετ{
[13, 19]   Λαμψακηνοί. δὲ ποιητὴς εἴρηκεν  ἀμφοτέρως,   καὶ προσθεὶς τὴν πρώτην συλλαβήν
[13, 68]   ὁμωνύμως τῷ ζώῳ. δεῖ δὲ  μακρῶς   τὴν δευτέραν συλλαβὴν ἐκφέρειν Αἰγάν,
[13, 21]   παρὰ τῷ ποιητῇ Ἄσιος „ὃς  μήτρως   ἦν „Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης,
[13, 66]   γὰρ ἐπενεχθέντων ἅμα πολλῶν, ἀπεκαρτέρησεν  αἰσχρῶς   οὐ φέρων τὴν δυσφημίαν ἐν
[13, 63]   ἡγησάμενον τῶν τόπων, ἀφ´ οὗ  ἴσως   Κιλικία ἔμπαλιν. ~Τὰ
[13, 25]   τις καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον  ἴσως   καὶ πλείω, ὕστατον δὲ τὸ
[13, 70]   καθ´ Ὅμηρον Εὐρύπυλος, ὥστ´  ἴσως   καὶ τῶν Κιλίκων τι μέρος
[13, 41]   λέγουσιν οἱ Ἰλιεῖς, Ὅμηρος δὲ  ῥητῶς   τὸν ἀφανισμὸν τῆς πόλεως εἴρηκεν
[13, 5]   ἄλλως. ~Τοπογραφεῖ δὲ κάλλιστα τὴν  ὄντως   λεγομένην Τροίαν τῆς Ἴδης
[13, 55]   μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ ἐτιμήθη  διαφερόντως,   ταχθεὶς ἐπὶ τῆς δικαιοδοσίας, ἀφ´
[13, 36]   τῆς νῦν πόλεως, ὥστε θαυμάζειν  εἰκότως   ἄν τινα τῶν μὲν τῆς
[13, 38]   ἴχνος σώζεται τῆς ἀρχαίας πόλεως.  εἰκότως·   ἅτε γὰρ ἐκπεπορθημένων τῶν κύκλῳ
[13, 24]   Ἴδης τὰ ὑπὸ τῷ Αἰνείᾳ.  διττῶς   δὲ ταῦτ´ ὀνομάζει ποιητής,
[13, 13]   οὕτω λεγόντων τὸ αὐτὸ χωρίον  διττῶς,   ὡς καὶ Θήβην καὶ Θήβης
[13, 48]   μικρῷ πλείοσιν· ὡς δ´  αὕτως   καὶ τὰ περὶ Ἄβυδον ἐκ
[13, 56]   οἱ Λέλεγες κατεῖχον· ὡς δ´  αὕτως   καὶ τὰ περὶ Ἄσσον. ~Ἔστι
[13, 44]   πεύκης Ἄτταλος πρῶτος βασιλεύσας  οὕτως   γράφει· τὴν μὲν περίμετρον εἶναί
[13, 20]   τὰ μεταξὺ χωρία, περὶ ὧν  οὕτως   εἴρηκε συλλαβὼν ποιητὴς καὶ
[13, 32]   μέν, πόλιν δέ· διὸ καὶ  οὕτως   εἴρηκεν ποιητής „Ἰλίου ἐξαλάπαξε
[13, 7]   τὸ ὑπὸ τῆς Ἀνδρομάχης λεχθὲν  οὕτως   „Ἕκτορ, ἐγὼ δύστηνος· ἰῇ ἄρα
[13, 32]   ἐκεῖνος μέν, φαίη τις ἄν,  οὕτως   ἐπόρθησεν ὥστ´ ἀπολιπεῖν τοῖς ὕστερον
[13, 36]   τὸ νῦν ἔτι λεγόμενον πλησίον  οὕτως   ἐστὶ τῆς νῦν πόλεως, ὥστε
[13, 41]   Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν. βέλτιον γὰρ  οὕτως   ὡς τινὲς δέχονται ἀντὶ
[13, 43]   ἀνὴρ Δημήτριος τοτὲ μὲν  οὕτως   λέγει περὶ αὐτῶν „ἔστι γὰρ
[13, 48]   τῶν ἀρχηγετῶν. λέγουσι μὲν οὖν  οὕτως   οἱ νεώτεροι, τοῖς δ´ Ὁμήρου
[13, 5]   τοὺς ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα φράζων  οὕτως   τὸ Λεκτὸν καὶ τὴν Ζέλειαν,
[13, 44]   ὁμώνυμον τῷ ποταμῷ. Πάλιν δ´  οὕτως   φησίν „ὁ μὲν Ῥῆσος ποταμὸς
[13, 27]   πόλιν κατ´ ἐκείνους τοὺς καιρούς,  οὕτως   ὠλιγωρημένην ἰδεῖν τὴν κατοικίαν ὥστε
[13, 7]   Ἀχιλλέως λόγοι πρὸς τὸν Πρίαμον  σαφῶς   ἐμφανίζουσι „καί σε, γέρον, τὸ
[13, 1]   γράφοντες περὶ τῶν αὐτῶν οὐδὲ  σαφῶς   πάντα· ὧν ἐν τοῖς πρώτοις
[13, 14]   ἄρρενας τοῖς ἐχεοδήκτοις ἄκος εἶναι  συνεχῶς   ἐφαπτομένους ὥσπερ τοὺς ἐπῳδούς, πρῶτον
[13, 10]   Αἴσηπος ὅσον ὀγδοήκοντα. ἐπιμερίζει δὲ  συνεχῶς   τὰ κατὰ τὴν μετὰ τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site MÉDITERRANÉES d'Agnès Vinas

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 12/03/2009