>

Livre, Chap.
[13, 53]	ἤχθηρε „Κρο„ νίων. νῦν δὲ	δὴ	Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ
[13, 45]	γενέθλη. ἡ οὖν Ἀλύβη ποῦ	ἢ	Ἀλόπη ἢ ὅπως βούλονται παρονομάζειν;
[13, 63]	ἀφ´ οὗ ἴσως ἡ Κιλικία	ἢ	ἔμπαλιν. ~Τὰ οὖν περὶ τοὺς
[13, 43]	κατὰ „τοῦτ´ ἀνατέλλειν τὸ χωρίον,	ἢ	καὶ διὰ τὸ πλησίον εἶναι
[13, 2]	κατὰ δυναστείας εἰς ὀκτὼ μερίδας	ἢ	καὶ ἐννέα· τὸ δὲ τῶν
[13, 33]	εἰκὸς εἶναι ἐπώνυμον τῆς χώρας	ἢ	καὶ πόλεως, ὅπερ πιθανώτερον· τὴν
[13, 40]	ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς συνέβη	ἢ	κατὰ τοιαύτην αἰτίαν, ἀλλ´ ἀπεχθανόμενον
[13, 69]	δώρων, αἴνιγμα τιθεὶς ἡμῖν μᾶλλον	ἢ	λέγων τι σαφές. οὔτε γὰρ
[13, 69]	γραμματικοὶ μυθάρια παραβάλλοντες εὑρεσιλογοῦσι μᾶλλον	ἢ	λύουσι τὰ ζητούμενα. ~Ἐάσθω δὴ
[13, 48]	ταῦτα, ὡς ἐν διακοσίοις σταδίοις	ἢ	μικρῷ πλείοσιν· ὡς δ´ αὕτως
[13, 45]	οὖν Ἀλύβη ποῦ ἢ Ἀλόπη	ἢ	ὅπως βούλονται παρονομάζειν; ἐχρῆν γὰρ
[13, 53]	Ἀχιλλέως· φησὶ γοῦν ὁ Ἀχιλλεύς	„ἢ	οὐ μέμνῃ, „ὅτε πέρ σε
[13, 36]	γὰρ γεγονέναι φησὶ τὸ τεῖχος	(ἢ	οὐδ´ ἐγένετο, ὁ δὲ πλάσας
[13, 65]	Πλάκῳ ὑληέσσῃ. οὔτε δὲ Πλάκος	ἢ	Πλὰξ ἐκεῖ τι λέγεται, οὔθ´
[13, 65]	τόπων ἐρήμων ἢ φαύλως οἰκουμένων	ἢ	ποταμῶν χειμάρρων· τεθρύληται δὲ διὰ
[13, 45]	ἔχει τοιαύτην, τἆλλα δὲ ὑπολαμβάνομεν,	ἢ	τά γε πλεῖστα, δεῖν προσέχειν
[13, 1]	ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες	ἢ	τοῖς σφόδρα ποθοῦσι τὴν τῶν
[13, 65]	ἐστι τὰ ὀνόματα τόπων ἐρήμων	ἢ	φαύλως οἰκουμένων ἢ ποταμῶν χειμάρρων·
[13, 54]	δὲ ὁ Ἀπελλικῶν φιλόβιβλος μᾶλλον	ἢ	φιλόσοφος· διὸ καὶ ζητῶν ἐπανόρθωσιν
[13, 43]	ἑτέρη θέρεϊ προρέει εἰκυῖα χαλάζῃ	ἢ	χιόνι ψυχρῇ. „οὔτε γὰρ θερμὰ
[13, 41]	ἐπὶ γούνασιν. βέλτιον γὰρ οὕτως	ἢ	ὡς τινὲς δέχονται ἀντὶ τοῦ
[13, 41]	ὅταν „ποτ´ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρή.	„ἦ	γὰρ καὶ Πριάμοιο πόλιν „διεπέρσαμεν
[13, 18]	ἀξιόλογος, συμμένουσα καλῶς, ὥσπερ καὶ	ἡ	Ἄβυδος· διέχει δ´ αὐτῆς ὅσον
[13, 48]	μέρους, μικρὸν δ´ ὅμως ἐγγυτέρω	ἡ	Ἄβυδος. ~Κάμψαντι δὲ τὸ Λεκτὸν
[13, 22]	κατὰ τὴν Προποντίδα, ἐκοινώνησε καὶ	ἡ	Ἄβυδος τῆς αὐτῆς συμφορᾶς· ἐνέπρησε
[13, 22]	καὶ τὴν Ἀσίαν. καλεῖται δ´	ἡ	ἄκρα τῆς Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ
[13, 47]	τόπος ἐν ᾧ νῦν κεῖται	ἡ	Ἀλεξάνδρεια Σιγία ἐκαλεῖτο. ~Ἐν δὲ
[13, 47]	Λεκτῷ ὑποκειμένη συνεχής· νῦν δ´	ἡ	Ἀλεξάνδρεια συνεχής ἐστι τῷ Ἀχαιίῳ·
[13, 47]	ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ	ἡ	Ἁμαξιτὸς ἡ τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη
[13, 35]	ἔπλετο τεῖχος“ οἰκείως ἂν λέγοι	ἡ	Ἀνδρομάχη· τῆς δὲ νῦν πόλεως
[13, 51]	κόλπον. λέγεται γὰρ καὶ πᾶσα	ἡ	ἀπὸ Λεκτοῦ μέχρι Κανῶν παραλία
[13, 57]	τὰ περὶ Ἄσσον. ~Ἔστι δὲ	ἡ	Ἄσσος ἐρυμνὴ καὶ εὐτειχής, ἀπὸ
[13, 7]	τείχεα Θήβης. Ἐκ μὲν Λυρνησσοῦ	ἡ	Βρισηὶς ἑάλω „τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ
[13, 7]	τὸν Μύνητα πεσεῖν φησιν, ὡς	ἡ	Βρισηὶς θρηνοῦσα τὸν Πάτροκλον δηλοῖ
[13, 61]	ἀνεῖλεν Ἀχιλλεύς, ὥστε ὅταν φῇ	ἡ	Βρισηίς „οὐδέ μ´ ἔασκες, „ὅτ´
[13, 49]	αὐτὸν κόλπον καὶ Ἰδαῖον λέγουσιν·	ἡ	γὰρ ἀπὸ τοῦ Λεκτοῦ ῥάχις
[13, 32]	ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δ´ „ἀγυιάς.	ἡ	γὰρ χηρεία λειπανδρία τίς ἐστιν,
[13, 56]	Σκῆψιν Ἄνδειρα καὶ Πιονίαι καὶ	ἡ	Γαργαρίς. ἔστι δὲ λίθος περὶ
[13, 67]	Τυρρηνίᾳ νησὶς πέπονθε· κουφοτέρα γὰρ	ἡ	γῆ τοῦ ἐπισόγκου ὕδατός ἐστιν
[13, 5]	τὸν Αἴσηπον καὶ τὴν Κυζικηνήν·	ἡ	δ´ ἑσπερία θάλαττα ὅ τε
[13, 43]	„γίγνεται ἐξ αὐτῆς ὡσεὶ πυρός.	ἡ	δ´ ἑτέρη θέρεϊ προρέει εἰκυῖα
[13, 41]	„τοῖς γόνασι θεῖναι“ παρατιθέντες τὸ	„ἡ	δ´ ἧσται ἐπ´ „ἐσχάρῃ ἐν
[13, 43]	ῥεόντων ποταμῶν καθ´ ἃ μάλιστα	ἡ	Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ μέχρι
[13, 28]	πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ ἡ πόλις	ἡ	Δάρδανος, διέχουσα τῆς Ἀβύδου ἑβδομήκοντα
[13, 9]	λίμνης· καὶ γὰρ οὕτω καλεῖται	ἡ	Δασκυλῖτις. ~Ἡ μὲν δὴ Ζέλεια
[13, 28]	τε Κάρησός τε Ῥοδίος τε.	ἡ	δὲ Δάρδανος κτίσμα ἀρχαῖον, οὕτω
[13, 7]	Κιλίκων διττή, ἡ μὲν Θηβαϊκὴ	ἡ	δὲ Λυρνησσίς· ἐν αὐτῇ δ´
[13, 61]	Ἀδραμυττίου σταδίους ἡ μὲν ἑξήκοντα	ἡ	δὲ ὀγδοήκοντα καὶ ὀκτὼ ἐπὶ
[13, 37]	νῦν διὰ τὴν συνεχῆ ῥάχιν·	ἡ	δὲ παλαιὰ ἔχει περιδρομήν. ~Οὐδὲν
[13, 3]	(πλείονι γὰρ διέστηκε τῆς Τρῳάδος)	ἡ	δὲ τῶν Αἰολέων παντάπασι· καθ´
[13, 63]	αὐτὸν τῷ Σμινθεῖ εἴθ´ ἕτερον.	~Ἡ	δὲ Χρῦσα ἐπὶ θαλάττῃ πολίχνιον
[13, 35]	μεταλαμβάνεσθαι τοὺς τόπους ἐφ´ ὅσον	ἡ	διάταξις οὐ διέτεινε; τό τε
[13, 36]	τῷ ἡμίσει ἔλαττον ὑπῆρχε. καὶ	ἡ	διήγησις δ´ ἡ πρὸς τὸν
[13, 14]	εἰς δὲ τὸ γένος διέτεινεν	ἡ	δύναμις μέχρι ποσοῦ. κτίσμα δ´
[13, 27]	τις διόρθωσις τῆς Ὁμήρου ποιήσεως,	ἡ	ἐκ τοῦ νάρθηκος λεγομένη, τοῦ
[13, 68]	πεδίον ὑπόκειται, πρὸς ἄρκτον δὲ	ἡ	Ἐλαῗ τις· αὐτὸ δὲ καθ´
[13, 51]	καὶ ἔστιν ἐν τῇ περαίᾳ	ἡ	Ἐλαία καὶ ὁ λοιπὸς μέχρι
[13, 31]	τῇ Χερρονήσῳ τὸ Πρωτεσιλάειον καὶ	ἡ	Ἐλαιοῦσσα, περὶ ὧν εἰρήκαμεν ἐν
[13, 7]	αὕτη ἂν εἴη Τρῳὰς καὶ	ἡ	ἐφεξῆς ἕως Ἀδραστείας· ἦρχον γὰρ
[13, 12]	ἡ χώρα καὶ αὕτη καὶ	{ἡ}	ἐφεξῆς ὅμορος, ἥ τε τῶν
[13, 5]	(καὶ δὴ καὶ ἔστι νῦν	ἡ	Ζέλεια τῶν Κυζικηνῶν) τὸ δὲ
[13, 68]	πρὸς νότον μὲν καὶ δύσιν	ἡ	θάλαττα, πρὸς ἕω δὲ τὸ
[13, 65]	πρὸς τῇ Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´	ἡ	Θήβη διέχει εἰς ἑβδομήκοντα σταδίους,
[13, 63]	ἔχον λιμένα, πλησίον δὲ ὑπέρκειται	ἡ	Θήβη· ἐνταῦθα δ´ ἦν καὶ
[13, 65]	μεσογαίᾳ ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν	ἡ	Θήβη ἔρημος, ἥν φησιν ὁ
[13, 61]	τὸ πλέον· ἐνταῦθα γὰρ καὶ	ἡ	Θήβη καὶ ἡ Λυρνησσός, ἐρυμνὸν
[13, 35]	πλησίον γάρ ἐστι τὸ πεδίον	ἡ	Θύμβρα καὶ ὁ δι´ αὐτοῦ
[13, 5]	πέλαγος. πολλοὺς δ´ ἔχουσα πρόποδας	ἡ	Ἴδη καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα τὸ
[13, 6]	Λεκτὸν ἀναχεῖται κόλπος μέγας, ὃν	ἡ	Ἴδη ποιεῖ πρὸς τὴν ἤπειρον
[13, 2]	Τρῳάδα· πάντων δὴ τούτων ὑπέρκειται	ἡ	Ἴδη τὸ ὄρος μέχρι Λεκτοῦ
[13, 3]	ἀποικίαι παρεσχήκασι λόγον· ἧττον μὲν	ἡ	Ἰωνική (πλείονι γὰρ διέστηκε τῆς
[13, 25]	οὐ γὰρ ἔοικεν αὕτη εἶναι	ἡ	καθ´ Ὅμηρον. καὶ ἄλλοι δὲ
[13, 35]	Ἰλιέων κώμης δέκα σταδίοις ἐστὶν	ἡ	Καλλικολώνη, λόφος τις, παρ´ ὃν
[13, 68]	Περγάμου. ~Εἶτ´ ἐν ἑκατὸν σταδίοις	ἡ	Κάνη, τὸ ἀνταῖρον ἀκρωτήριον τῷ
[13, 45]	εἰρήκαμεν. „εἶτα Κάρησος ἐρήμη καὶ	ἡ	Καρησηνὴ καὶ ὁμώνυμος „ποταμός, ποιῶν
[13, 13]	εἰς δὲ Πάριον μετηνέχθη πᾶσα	ἡ	κατασκευὴ καὶ λιθεία κατασπασθέντος τοῦ
[13, 63]	τῶν τόπων, ἀφ´ οὗ ἴσως	ἡ	Κιλικία ἢ ἔμπαλιν. ~Τὰ οὖν
[13, 62]	ἔστι καὶ ἡ Χρῦσα καὶ	ἡ	Κίλλα· πλησίον οὖν τῆς Θήβης
[13, 58]	ὥσπερ καὶ τὰ Γάργαρα καὶ	ἡ	Λαμπωνία Αἰολέων. Ἀσσίων γάρ ἐστι
[13, 18]	ἐστιν ἅγιον Τηρείης ἐπικαλούμενον. ~Καὶ	ἡ	Λάμψακος δ´ ἐπὶ θαλάττῃ πόλις
[13, 61]	γὰρ καὶ ἡ Θήβη καὶ	ἡ	Λυρνησσός, ἐρυμνὸν χωρίον· ἔρημοι δ´
[13, 11]	Τιθωνοῦ· πλησίον δ´ ἔστι καὶ	ἡ	Μέμνονος κώμη. τοῦ δὲ Αἰσήπου
[13, 43]	πηγαὶ δοιαὶ ἀναΐσσουσι „Σκαμάνδρου δινήεντος·	ἡ	μὲν γάρ θ´ ὕδατι λιαρῷ
[13, 10]	γὰρ οὕτω καλεῖται ἡ Δασκυλῖτις.	~Ἡ	μὲν δὴ Ζέλεια ἐν τῇ
[13, 61]	ἀμφότεραι· διέχουσι δὲ Ἀδραμυττίου σταδίους	ἡ	μὲν ἑξήκοντα ἡ δὲ ὀγδοήκοντα
[13, 7]	καὶ ἡ τῶν Κιλίκων διττή,	ἡ	μὲν Θηβαϊκὴ ἡ δὲ Λυρνησσίς·
[13, 22]	διοριζόντων τῶν τότε τὰς ἡγεμονίας.	ἡ	μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ ἡ
[13, 13]	Νεμέσεως ἱερὸν ἱδρύσατο, καλεῖσθαι Ἀδράστειαν.	ἡ	μὲν οὖν πόλις μεταξὺ Πριάπου
[13, 52]	περὶ τῆς Σκήψεως. ~Ἔστι δ´	ἡ	μὲν Παλαίσκηψις ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ
[13, 33]	πρὸς ἕω μέρος. τούτου δ´	ἡ	μὲν παρώρειός ἐστι στενή, τῇ
[13, 59]	περὶ τὴν νῦν Ἁλικαρνασὸν χωρία.	~Ἡ	μὲν τοίνυν ἐκλειφθεῖσα ὑπ´ αὐτῶν
[13, 39]	ἦν ὕστερον ἡ παραλία πᾶσα	ἡ	μέχρι Δαρδάνου, καὶ νῦν ὑπ´
[13, 45]	μεταξὺ Πολίχνας τε καὶ Παλαισκήψεως	ἡ	Νέα κώμη καὶ Ἀργυρία. καὶ
[13, 37]	εὔλογον· οὐ γάρ ἐστι περίδρομος	ἡ	νῦν διὰ τὴν συνεχῆ ῥάχιν·
[13, 42]	ταχέως. ἐπὶ δὲ τῶν Λυδῶν	ἡ	νῦν ἐκτίσθη κατοικία καὶ τὸ
[13, 16]	τε παλαιὰ Προκόννησός ἐστι καὶ	ἡ	νῦν Προκόννησος, πόλιν ἔχουσα καὶ
[13, 47]	περ} αίας οὖσαι πρότερον, καὶ	ἡ	νῦν Χρῦσα, ἐφ´ ὕψους τινὸς
[13, 45]	τὸ „ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.	ἡ	οὖν Ἀλύβη ποῦ ἢ Ἀλόπη
[13, 20]	ἐστι καὶ Πάριον, καὶ ὅτι	ἡ	πάλαι Περκώτη μετωνομάσθη ὁ τόπος.
[13, 67]	ὑπόνομον μέχρι Παλαιᾶς. ἔστι δ´	ἡ	Παλαιὰ κατοικία τις οὕτω καλουμένη,
[13, 45]	ἔστι Πολίχνα τειχῆρες χωρίον, εἶθ´	ἡ	Παλαίσκηψις, εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´ ἤδη
[13, 39]	ὑπ´ ἐκείνοις γὰρ ἦν ὕστερον	ἡ	παραλία πᾶσα ἡ μέχρι Δαρδάνου,
[13, 37]	ἡ τοῦ Ἕκτορος δὲ περιδρομὴ	ἡ	περὶ τὴν πόλιν ἔχει τι
[13, 65]	Ἀπόλλωνι. ~Μυσία μὲν οὖν ἔστιν	ἡ	περὶ τὸ Ἀδραμύττιον· ἦν δέ
[13, 33]	ὑπὸ δὲ ταύτῃ Κεβρηνία, πεδιὰς	ἡ	πλείστη, παράλληλός πως τῇ Δαρδανίᾳ·
[13, 22]	Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ τὸ σχῆμα,	ἡ	ποιοῦσα τὰ στενὰ τὰ κατὰ
[13, 54]	Ἀτταλικῶν βασιλέων ὑφ´ οἷς ἦν	ἡ	πόλις, ζητούντων βιβλία εἰς τὴν
[13, 28]	ἧς μικρὸν πρότερον ἐμνήσθημεν, καὶ	ἡ	πόλις ἡ Δάρδανος, διέχουσα τῆς
[13, 50]	ἀλλὰ ποταμὸς ἐφ´ ᾧ ἵδρυται	ἡ	πόλις· νῦν δ´ ἐστὶν ἐρήμη.
[13, 19]	πόλις καὶ ποταμός· κατέσπασται δ´	ἡ	πόλις, οἱ δὲ Παισηνοὶ μετῴκησαν
[13, 14]	τοὺς Ἀτταλικοὺς ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο	ἡ	Πριαπηνή, πολλὴν αὐτῆς ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων
[13, 36]	ὑπῆρχε. καὶ ἡ διήγησις δ´	ἡ	πρὸς τὸν Εὔμαιον ὑπὸ τοῦ
[13, 54]	πολὺ δὲ εἰς τοῦτο καὶ	ἡ	Ῥώμη προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ μετὰ
[13, 22]	ἡ μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ	ἡ	Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που
[13, 22]	ἐζεύγνυτο ἡ σχεδία. ἔστι δὲ	ἡ	Σηστὸς ἐνδοτέρω κατὰ τὴν Προποντίδα
[13, 31]	καὶ τὸ Ἀχαϊκὸν στρατόπεδον καὶ	ἡ	στομαλίμνη καλουμένη καὶ αἱ τοῦ
[13, 22]	τόπος Ἀποβάθρα, καθ´ ὃν ἐζεύγνυτο	ἡ	σχεδία. ἔστι δὲ ἡ Σηστὸς
[13, 46]	Σιγειάδα ἄκραν καὶ τὸ Ἀχίλλειον	ἡ	Τενεδίων περαία τὸ Ἀχαίιον καὶ
[13, 46]	περαία τὸ Ἀχαίιον καὶ αὐτὴ	ἡ	Τένεδος, οὐ πλείους τῶν τετταράκοντα
[13, 5]	κάλλιστα τὴν ὄντως λεγομένην Τροίαν	ἡ	τῆς Ἴδης θέσις, ὄρους ὑψηλοῦ
[13, 54]	Θεοφράστου, ἐν ᾗ ἦν καὶ	ἡ	τοῦ Ἀριστοτέλους· ὁ γοῦν Ἀριστοτέλης
[13, 69]	δεῖ γεγονέναι συντυχίαν, δι´ ἣν	ἡ	τοῦ Ἀρκάδος θυγάτηρ τῷ Μυσῶν
[13, 37]	τὴν εἰς Ἀλεξάνδρειαν ὁδόν. οὐδ´	ἡ	τοῦ Ἕκτορος δὲ περιδρομὴ ἡ
[13, 7]	τὴν τῶν Λελέγων καὶ ἔτι	ἡ	τοῦ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου παιδός
[13, 53]	μετόπισθε γένωνται. οὕτω δ´ οὐδ´	ἡ	τοῦ Σκαμανδρίου διαδοχὴ σώζοιτ´ ἄν.
[13, 43]	ἐν τῷ τόπῳ εὑρίσκεται, οὔθ´	ἡ	τοῦ Σκαμάνδρου „πηγὴ ἐνταῦθα ἀλλ´
[13, 22]	ἐπ´ ἐκείνῳ τὰ χωρία καὶ	ἡ	Τρῳὰς ἅπασα, ὀνομάζεται δὲ καὶ
[13, 47]	θαλάττης ἱδρυμένη, καὶ ἡ Ἁμαξιτὸς	ἡ	τῷ Λεκτῷ ὑποκειμένη συνεχής· νῦν
[13, 35]	ἀγκῶνας. ~Ὑπὲρ δὲ τούτου μικρὸν	ἡ	τῶν Ἰλιέων κώμη ἐστίν, ἐν
[13, 7]	ὑπὸ τοῖς Μεροπίδαις· καθάπερ καὶ	ἡ	τῶν Κιλίκων διττή, ἡ μὲν
[13, 12]	ἥ τε τῶν Παριανῶν καὶ	ἡ	τῶν Λαμψακηνῶν· ὁ γοῦν Ξέρξης
[13, 7]	ἐγὼ Θήβῃσι. τρίτη δ´ ἐστὶν	ἡ	τῶν Λελέγων, καὶ αὕτη Τρωική,
[13, 2]	Ἐλαϊτικὸν κόλπον· οἷς πᾶσιν ἀντιπαρήκει	ἡ	τῶν Λεσβίων νῆσος· εἶθ´ ἑξῆς
[13, 25]	ἀστεῖον καὶ ἄριστον ἦθος ἐτελεύτησεν	ἡ	τῶν ὀνομάτων κατ´ ὀλίγον μετάληψις,
[13, 7]	ἐν αὐτῇ δ´ ἂν λεχθείη	ἡ	ὑπὸ Εὐρυπύλῳ ἐφεξῆς οὖσα τῇ
[13, 40]	δὲ οὐδὲ μέμνηται, οὐδ´ ὅτι	ἡ	φθορὰ τοῦ Αἴαντος ἐν τῇ
[13, 62]	δὲ τῇ Ἀδραμυττηνῇ ἔστι καὶ	ἡ	Χρῦσα καὶ ἡ Κίλλα· πλησίον
[13, 61]	τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνος ἐμφαίνει, εἴπερ	ἡ	Χρυσηὶς ἐκ τῆς Θήβης ἑάλω·
[13, 7]	μαχόμενον. ἐκ δὲ τῆς Θήβης	ἡ	Χρυσηὶς ἐλήφθη „ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην
[13, 63]	ἱερὸν τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνος καὶ	ἡ	Χρυσηίς· ἠρήμωται δὲ νῦν τὸ
[13, 13]	καὶ τοῖς τοιούτοις. ~Ἐκαλεῖτο δ´	ἡ	χώρα αὕτη Ἀδράστεια καὶ Ἀδραστείας
[13, 12]	ἀνθρώπων, ἐπειδὴ σφόδρα εὐάμπελός ἐστιν	ἡ	χώρα καὶ αὕτη καὶ {ἡ}
[13, 59]	ὀνομασθέντα ἦν πόλις, καὶ νῦν	ἡ	χώρα Πηδασὶς λέγεται. φασὶ δ´
[13, 51]	καὶ εἴκοσι σταδίων. ἐντὸς δὲ	ἥ	τε Ἄντανδρός ἐστιν ὑπερκείμενον ἔχουσα
[13, 28]	ἐλίπομεν. ~Ἔστι τοίνυν μετ´ Ἄβυδον	ἥ	τε Δαρδανὶς ἄκρα, ἧς μικρὸν
[13, 51]	κόλπου καὶ τῆς Πυρρᾶς ἄκρας	ἥ	τε Κισθήνη ἐστὶ πόλις ἔρημος
[13, 47]	~Ἦν δὲ τῷ Ἀχαιίῳ συνεχὴς	ἥ	τε Λάρισα καὶ Κολωναί, τῆς
[13, 16]	τῷ ἀπὸ Παρίου εἰς Πρίαπον	ἥ	τε παλαιὰ Προκόννησός ἐστι καὶ
[13, 12]	αὕτη καὶ {ἡ} ἐφεξῆς ὅμορος,	ἥ	τε τῶν Παριανῶν καὶ ἡ
[13, 56]	γῆς τινος καμινευθεὶς ἀποστάζει ψευδάργυρον,	ἣ	προσλαβοῦσα χαλκὸν τὸ καλούμενον γίνεται
[13, 13]	δέ τις Νέμεσις μεγάλη θεὸς,	ἣ	τάδε πάντα „πρὸς μακάρων ἔλαχεν·
[13, 54]	τὴν βιβλιοθήκην τοῦ Θεοφράστου, ἐν	ᾗ	ἦν καὶ ἡ τοῦ Ἀριστοτέλους·
[13, 51]	τῆς Πυρρᾶς ἄκρας προσαγορευομένης ἐφ´	ᾗ	καὶ ἀφροδίσιον ἵδρυται. πλάτος δὲ
[13, 30]	Ῥοιτείῳ συνεχὴς ᾐὼν ἁλιτενής, ἐφ´	ᾗ	μνῆμα καὶ ἱερὸν Αἴαντος καὶ
[13, 35]	τῶν Ἰλιέων κώμη ἐστίν, ἐν	ᾗ	νομίζεται τὸ παλαιὸν Ἴλιον ἱδρῦσθαι
[13, 67]	Ποσειδώνιος ἐκ τινος γῆς ἀργιλώδους,	ᾗ	τὰ ἀργυρώματα ἐκμάττεται, πλίνθους πηγνυμένας
[13, 51]	ταύτης τε τῆς ἄκρας ἐφ´	ᾗ	τὰ Γάργαρα, καὶ τῆς Πυρρᾶς
[13, 65]	ἦν δὲ πολίχνη ποτέ, ἐν	ᾗ	τὸ τῆς Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος ἱερὸν
[13, 63]	ἱερόν „ἐκ δὲ Χρυσηὶς νηὸς	βῆ	„ποντο„ πόροιο· τὴν μὲν ἔπειτ´
[13, 22]	πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ στρατιᾷ.	συνέβη	δὲ πρὸς ταῖς ἄλλαις μεταβολαῖς
[13, 54]	ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων πλήρη τὰ βιβλία.	συνέβη	δὲ τοῖς ἐκ τῶν περιπάτων
[13, 40]	τῇ ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς	συνέβη	ἢ κατὰ τοιαύτην αἰτίαν, ἀλλ´
[13, 40]	Λοκρίδας πεμφθῆναι Περσῶν ἤδη κρατούντων	συνέβη.	~Οὕτω μὲν δὴ λέγουσιν οἱ
[13, 65]	τῇ Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´ ἡ	Θήβη	διέχει εἰς ἑβδομήκοντα σταδίους, Ἀνδείρων
[13, 63]	λιμένα, πλησίον δὲ ὑπέρκειται ἡ	Θήβη·	ἐνταῦθα δ´ ἦν καὶ τὸ
[13, 65]	ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν ἡ	Θήβη	ἔρημος, ἥν φησιν ὁ ποιητής
[13, 61]	πλέον· ἐνταῦθα γὰρ καὶ ἡ	Θήβη	καὶ ἡ Λυρνησσός, ἐρυμνὸν χωρίον·
[13, 7]	ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ,	Θήβῃ	„ὑποπλακίῃ, Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων. δευτέρα
[13, 21]	ὁ ἐμβάλλων εἰς τὸν Ἕβρον,	Ἀρίσβη	ἐν Τροίᾳ· Ῥῆσος ποταμὸς ἐν
[13, 21]	φησιν ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ	Ἀρίσβῃ	ῥεῖν, εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν
[13, 45]	ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη. ἡ οὖν	Ἀλύβη	ποῦ ἢ Ἀλόπη ἢ ὅπως
[13, 67]	νησὶς πέπονθε· κουφοτέρα γὰρ ἡ	γῆ	τοῦ ἐπισόγκου ὕδατός ἐστιν ὥστ´
[13, 53]	μένειν ὅπου ἂν τὴν τράπεζαν	καταφάγῃ·	συμβῆναι δὲ τῆς Λατίνης περὶ
[13, 43]	εὑρίσκεται, οὔθ´ ἡ τοῦ Σκαμάνδρου	„πηγὴ	ἐνταῦθα ἀλλ´ ἐν τῷ ὄρει,
[13, 41]	ἧσται ἐπ´ „ἐσχάρῃ ἐν πυρὸς	αὐγῇ“	ἀντὶ τοῦ „παρ´ ἐσχάρῃ. τίς
[13, 3]	τοῦ Ἕρμου ποταμοῦ. τέτταρσι γὰρ	δὴ	γενεαῖς πρεσβυτέραν φασὶ τὴν Αἰολικὴν
[13, 10]	καλεῖται ἡ Δασκυλῖτις. ~Ἡ μὲν	δὴ	Ζέλεια ἐν τῇ παρωρείᾳ τῇ
[13, 46]	δ´ αὐτῇ νησία πλείω, καὶ	δὴ	καὶ δύο ἃ καλοῦσι Καλύδνας,
[13, 5]	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κυζικηνῆς (καὶ	δὴ	καὶ ἔστι νῦν ἡ Ζέλεια
[13, 38]	τι τῆς συμπάσης Τρῳάδος· ὧν	δὴ	καὶ κτίσματά εἰσιν αἱ πλεῖσται
[13, 66]	καὶ σοφιστεύειν τὰ ῥητορικά· καὶ	δὴ	καὶ συναπῆρεν εἰς τὸν Πόντον
[13, 26]	ἐπωνύμους πόλεις, εἶθ´ ἑαυτῶν· καὶ	δὴ	καὶ συνέμεινε καὶ αὔξησιν ἔσχε,
[13, 25]	θαρρούντων ἤδη κατὰ μικρόν, ἅτε	δὴ	καὶ τῶν πεδίων ἀρχομένων ἀναψύχεσθαι·
[13, 41]	ἤδη κρατούντων συνέβη. ~Οὕτω μὲν	δὴ	λέγουσιν οἱ Ἰλιεῖς, Ὅμηρος δὲ
[13, 63]	δέ φησιν „οἱ δ´ ὅτε	δὴ	λιμένος πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´
[13, 46]	τὴν παραλίαν ὅθενπερ ἀπελίπομεν. ~Ἔστι	δὴ	μετὰ τὴν Σιγειάδα ἄκραν καὶ
[13, 34]	τὸ νῦν Ἴλιον. τοῦτο μὲν	δὴ	μεταξὺ τῆς τελευτῆς τῶν λεχθέντων
[13, 13]	οὐδὲν ἱερὸν Ἀδραστείας δείκνυται, οὐδὲ	δὴ	Νεμέσεως, περὶ δὲ Κύζικον ἔστιν
[13, 64]	φθαρτικὸς τῶν ἀμπελοφάγων ἰπῶν· καὶ	δὴ	παρ´ ἐκείνοις μόνοις τῶν Ἐρυθραίων
[13, 7]	ὁ Νεοπτόλεμος „ἥρω Εὐρύπυλον. ταῦτα	δὴ	πεπορθῆσθαι λέγει καὶ αὐτὴν τὴν
[13, 5]	Ἴδην ἀνιοῦσιν, εἴρηκεν ὀρθῶς. Τοὺς	δὴ	πρόποδας τοὺς ἐσχάτους ἐφ´ ἑκάτερα
[13, 27]	τῶν ἀπὸ Αἰνείου. χώραν τε	δὴ	προσένειμεν αὐτοῖς καὶ τὴν ἐλευθερίαν
[13, 7]	περιιόντες ἀφαιρεῖσθαι τὰ κύκλῳ „δώδεκα	δὴ	σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξ´ ἀνθρώπων,
[13, 25]	καὶ τῶν βίων μεταβολάς. ταύτας	δὴ	τὰς διαφορὰς ὑπογράφειν φησὶ τὸν
[13, 70]	ἢ λύουσι τὰ ζητούμενα. ~Ἐάσθω	δὴ	ταῦτα, ἐκεῖνο δ´ ὅπερ ἐστὶ
[13, 2]	τὴν τῶν τόπων φύσιν. ~Ἀπὸ	δὴ	τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῶν περὶ
[13, 25]	συμμεῖναι κατὰ Κροῖσον μάλιστα. τὰς	δὴ	τοιαύτας μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω
[13, 27]	γάζῃ πολυτελῶς κατεσκευασμένον. κατά τε	δὴ	τὸν τοῦ ποιητοῦ ζῆλον καὶ
[13, 8]	Τηλέφῳ πρότερον καὶ Τεύθραντι. οὕτω	δὴ	τοῦ ποιητοῦ τὴν Αἰολίδα καὶ
[13, 53]	τοῦ Αἰνείου θρυλούμενα. περιγενέσθαι γὰρ	δὴ	τοῦτόν φασιν ἐκ τοῦ πολέμου
[13, 2]	καὶ Ἀλεξάνδρειαν τὴν Τρῳάδα· πάντων	δὴ	τούτων ὑπέρκειται ἡ Ἴδη τὸ
[13, 7]	δύω Μέροπος „Περκωσίου. πάντες μὲν	δὴ	Τρῶες οἱ ἀπὸ Ἀβύδου μέχρι
[13, 7]	κειμένας ὥσπερ τινὸς μεσημβρινῆς. ~Ἐκ	δὴ	τῶν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένων
[13, 6]	τῆς Ἀσίας μέχρι Καρίας. ταύτην	δὴ	φυλάττοντας χρὴ τὴν ὑπόθεσιν ἀκούειν
[13, 45]	καὶ ἕτοιμον πρὸς ἔλεγχον ἅπαξ	ἤδη	ἀποτετολμηκότας. ταῦτα μὲν οὖν ἔνστασιν
[13, 53]	ἠφανισμένου τοῦ τῶν Πριαμιδῶν γένους·	„ἤδη	γὰρ Πριάμου γενεὴν ἤχθηρε „Κρο„
[13, 26]	ἤδη κεκακωμένας, ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας	ἤδη	ἐπεμελήθη, συνῳκισμένης μὲν ἤδη ὑπ´
[13, 25]	μεσαγροίκων καὶ πολιτικῶν· ἀφ´ ὧν	ἤδη	καὶ ἐπὶ τὸ ἀστεῖον καὶ
[13, 25]	τὸ ἐν ταῖς ὑπωρείαις, θαρρούντων	ἤδη	κατὰ μικρόν, ἅτε δὴ καὶ
[13, 26]	αὐτὴν τὰς κύκλῳ πόλεις ἀρχαίας	ἤδη	κεκακωμένας, ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη
[13, 40]	τὰς δὲ Λοκρίδας πεμφθῆναι Περσῶν	ἤδη	κρατούντων συνέβη. ~Οὕτω μὲν δὴ
[13, 45]	ἡ Παλαίσκηψις, εἶτ´ Ἀλαζόνιον. τοῦτ´	ἤδη	πεπλασμένον πρὸς τὴν τῶν Ἁλιζώνων
[13, 45]	τὸν Αἴσηπον. τὰ δ´ ἑξῆς	ἤδη	τὰ τῆς Ζελείας ἐστὶ πεδία
[13, 55]	ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Εὐπάτορι, φεύγοντι	ἤδη	τὴν προγονικήν, κατὰ δὲ τὴν
[13, 32]	παραλίας ταύτης ἐστὶ τὸ Ἀχαίιον	ἤδη	τῆς Τενεδίων περαίας ὑπάρχον. ~Τοιούτων
[13, 51]	τοῦ Καΐκου ἐκβολαί· ταῦτα δ´	ἤδη	τοῦ Ἐλαϊτῶν κόλπου· καὶ ἔστιν
[13, 26]	Ἀλεξανδρείας ἤδη ἐπεμελήθη, συνῳκισμένης μὲν	ἤδη	ὑπ´ Ἀντιγόνου καὶ προσηγορευμένης Ἀντιγονείας,
[13, 65]	ὕλη ὑπέρκειται καίτοι πρὸς τῇ	Ἴδῃ.	Ἀστύρων δ´ ἡ Θήβη διέχει
[13, 5]	πολλοὺς δ´ ἔχουσα πρόποδας ἡ	Ἴδη	καὶ σκολοπενδρώδης οὖσα τὸ σχῆμα
[13, 6]	ἀναχεῖται κόλπος μέγας, ὃν ἡ	Ἴδη	ποιεῖ πρὸς τὴν ἤπειρον ἀποχωροῦσα
[13, 2]	πάντων δὴ τούτων ὑπέρκειται ἡ	Ἴδη	τὸ ὄρος μέχρι Λεκτοῦ καθήκουσα·
[13, 25]	μετὰ τοὺς κατακλυσμοὺς τρία πολιτείας	εἴδη	συνίστασθαι· πρῶτον μὲν τὸ ἐπὶ
[13, 54]	τὰ βιβλία οὐδ´ ἐπιμελῶς κείμενα·	ἐπειδὴ	δὲ ᾔσθοντο τὴν σπουδὴν τῶν
[13, 61]	τοῦ δὲ Μύνητος τὴν Λυρνησσόν·	ἐπειδὴ	„Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα „Θήβης“
[13, 64]	μύας, ἀφ´ ὧν ὁ Σμινθεύς,	ἐπειδὴ	σμίνθοι οἱ μύες, δεῦρο μετενεκτέον.
[13, 12]	τὸ τιμᾶν αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων,	ἐπειδὴ	σφόδρα εὐάμπελός ἐστιν ἡ χώρα
[13, 61]	{υἷες Ἀχαιῶν} ἐκ δ´ „ἕλον	Ἀτρείδῃ	Χρυσηίδα. τοῦ δὲ Μύνητος τὴν
[13, 34]	Σιγείου, ποιοῦντας ἐξ ἀμφοῖν γραμμὴν	ἡμικυκλιώδη·	τελευτᾶν δ´ ἐν τῷ πεδίῳ,
[13, 67]	λίμνη καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης εἰς	ῥαχιώδη	τῆς θαλάττης αἰγιαλὸν τὸ ἔκρηγμα
[13, 27]	ὃν ηὗρεν ἐν τῇ Περσικῇ	γάζῃ	πολυτελῶς κατεσκευασμένον. κατά τε δὴ
[13, 43]	δ´ ἑτέρη θέρεϊ προρέει εἰκυῖα	χαλάζῃ	ἢ χιόνι ψυχρῇ. „οὔτε γὰρ
[13, 27]	τὸν ὕπατον κατὰ Βιθυνίαν αὐτὸς	κατεστάθη	κύριος τῆς στρατιᾶς, καὶ προελθὼν
[13, 57]	τε Ἀριστοτέλην καὶ Ξενοκράτην καὶ	ἐπεμελήθη	αὐτῶν, τῷ δ´ Ἀριστοτέλει καὶ
[13, 26]	τελευτὴν Λυσίμαχος μάλιστα τῆς πόλεως	ἐπεμελήθη	καὶ νεὼν κατεσκεύασε καὶ τεῖχος
[13, 26]	κεκακωμένας, ὅτε καὶ Ἀλεξανδρείας ἤδη	ἐπεμελήθη,	συνῳκισμένης μὲν ἤδη ὑπ´ Ἀντιγόνου
[13, 55]	ἐκείνῳ μετὰ τῆς γυναικὸς καὶ	ἐτιμήθη	διαφερόντως, ταχθεὶς ἐπὶ τῆς δικαιοδοσίας,
[13, 13]	λιθεία κατασπασθέντος τοῦ ἱεροῦ, καὶ	ᾠκοδομήθη	ἐν τῷ Παρίῳ βωμὸς, Ἑρμοκρέοντος
[13, 3]	Αἰολέων παντάπασι· καθ´ ὅλην γὰρ	ἐσκεδάσθη	ἀπὸ τῆς Κυζικηνῆς μέχρι τοῦ
[13, 20]	καὶ ὅτι ἡ πάλαι Περκώτη	μετωνομάσθη	ὁ τόπος. ~Τῶν δὲ ποταμῶν
[13, 42]	οὐκ ἐν εὐερκεῖ τόπῳ· διὸ	κατεσπάσθη	ταχέως. ἐπὶ δὲ τῶν Λυδῶν
[13, 59]	εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα καὶ	ἠφανίσθη	τὸ γένος, τῶν δ´ ὀκτὼ
[13, 42]	δὲ τῶν Λυδῶν ἡ νῦν	ἐκτίσθη	κατοικία καὶ τὸ ἱερόν· οὐ
[13, 27]	Ἰλιέας συγγενείας γνωριμώτερα ἔχων τεκμήρια,	ἐπερρώσθη	πρὸς τὴν εὐεργεσίαν νεανικῶς· γνωριμώτερα
[13, 41]	ὡς ἅπαξ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	κατεσκάφθη,	ἀοίκητον οὖσαν; ~Εἰκάζουσι δὲ τοὺς
[13, 7]	δὲ τῆς Θήβης ἡ Χρυσηὶς	ἐλήφθη	„ᾠχόμεθ´ ἐς Θήβην ἱερὴν πόλιν
[13, 13]	καὶ κάλλος· τὸ δὲ μαντεῖον	ἐξελείφθη,	καθάπερ καὶ τὸ ἐν Ζελείᾳ.
[13, 40]	ἅλωσιν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, οὐδ´	ἐξελείφθη	οὐδέποτε. αἱ γοῦν Λοκρίδες παρθένοι
[13, 27]	πολιορκίας ἐν τῷ Μιθριδατικῷ πολέμῳ.	συνεπέμφθη	δὲ ὁ Φιμβρίας ὑπάτῳ Ὀυαλερίῳ
[13, 13]	τὴν Πυκάτην· εἰς δὲ Πάριον	μετηνέχθη	πᾶσα ἡ κατασκευὴ καὶ λιθεία
[13, 12]	εἰς οἶνον ἔδωκε τὴν Λάμψακον.	ἀπεδείχθη	δὲ θεὸς οὗτος ὑπὸ τῶν
[13, 7]	λεχθὲν οὕτως „Ἕκτορ, ἐγὼ δύστηνος·	ἰῇ	ἄρα γεινόμεθ´ αἴσῃ ἀμφότεροι, σὺ
[13, 32]	αὐτοῦ πόρθησιν. ἀλλ´ ἐκεῖνος μέν,	φαίη	τις ἄν, οὕτως ἐπόρθησεν ὥστ´
[13, 53]	νίων. νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο	βίη	Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ „παί„ δων
[13, 7]	Μάκαρος πόλις ἐντὸς ἐέργει, καὶ	Φρυγίη	καθύπερθε καὶ Ἑλλήσποντος ἀπείρων. ~Τότε
[13, 7]	Περκώτῃ. ὥστε καὶ αὕτη ἂν	εἴη	Τρῳὰς καὶ ἡ ἐφεξῆς ἕως
[13, 41]	„παρ´ ἐσχάρῃ. τίς γὰρ ἂν	νοηθείη	πέπλου ἀνάθεσις παρὰ τοῖς γόνασι;
[13, 7]	Λυρνησσίς· ἐν αὐτῇ δ´ ἂν	λεχθείη	ἡ ὑπὸ Εὐρυπύλῳ ἐφεξῆς οὖσα
[13, 45]	πρὸς τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν, ὅπως	σωθείη	τὸ „ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.
[13, 7]	ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ, Θήβῃ	„ὑποπλακίῃ,	Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων. δευτέρα οὖν
[13, 36]	τοῦ ναυστάθμου „ὡς ὅθ´ ὑπὸ	Τροίῃ	„λό„ χον ἤγομεν. φησὶ γὰρ
[13, 7]	αἴσῃ ἀμφότεροι, σὺ μὲν ἐν	Τροίῃ	Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ „ἐγὼ
[13, 7]	ἀλλὰ καθ´ ὑπερβατόν „ἀμφότεροι ἐν	Τροίῃ,	σὺ μὲν „Πριάμου ἐνὶ οἴκῳ,
[13, 21]	δὲ καὶ ποταμὸς Ἄρισβος ἐν	Θρᾴκῃ,	ὥσπερ εἴρηται, καὶ τούτου πλησίον
[13, 7]	τῶν Κιλίκων διττή, ἡ μὲν	Θηβαϊκὴ	ἡ δὲ Λυρνησσίς· ἐν αὐτῇ
[13, 17]	τῇ Ζελείᾳ προσεχῆ, ἐν οἷς	βασιλικὴ	θήρα κατεσκεύαστο τοῖς Λυδοῖς, καὶ
[13, 67]	Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα Πιτάνη πόλις	Αἰολική,	δύο ἔχουσα λιμένας, καὶ ὁ
[13, 5]	οὗ τὰ νῦν Γάργαρα πόλις	Αἰολική.	ἐντὸς μὲν οὖν τῆς Ζελείας
[13, 67]	τοῦ ποταμοῦ σταδίους Ἐλαία πόλις	Αἰολικὴ	καὶ αὕτη, Περγαμηνῶν ἐπίνειον, ἑκατὸν
[13, 44]	καὶ γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης τῇ	Δαρδανικῇ	μέχρι τῶν περὶ Ζέλειαν καὶ
[13, 43]	ποταμῶν καθ´ ἃ μάλιστα ἡ	Δαρδανικὴ	ὑποπέπτωκεν αὐτῇ καὶ μέχρι Σκήψεως
[13, 3]	παρεσχήκασι λόγον· ἧττον μὲν ἡ	Ἰωνική	(πλείονι γὰρ διέστηκε τῆς Τρῳάδος)
[13, 27]	νάρθηκα ὃν ηὗρεν ἐν τῇ	Περσικῇ	γάζῃ πολυτελῶς κατεσκευασμένον. κατά τε
[13, 7]	ἡ τῶν Λελέγων, καὶ αὕτη	Τρωική,	„Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει.
[13, 7]	ἀνάσσων. δευτέρα οὖν αὕτη δυναστεία	Τρωικὴ	μετὰ τὴν ὑπὸ Μύνητι. οἰκείως
[13, 22]	τὴν Σηστὸν Θεόπομπος βραχεῖαν μὲν	εὐερκῆ	δέ, καὶ σκέλει διπλέθρῳ συνάπτειν
[13, 13]	φησίν „ἔστι δέ τις Νέμεσις	μεγάλη	θεὸς, ἣ τάδε πάντα „πρὸς
[13, 31]	στόμα τε καὶ λιμνοθαλάττας καὶ	ἕλη	ποιοῦσι. κατὰ δὲ τὴν Σιγειάδα
[13, 45]	σωθείη τὸ „ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ	γενέθλη.	ἡ οὖν Ἀλύβη ποῦ ἢ
[13, 50]	Δαρδανίᾳ καὶ τῇ Σκηψίᾳ, ὥσπερ	ἄλλη	τις Δαρδανία, ταπεινοτέρα δέ. ~Ἀσσίων
[13, 59]	νῦν Στρατονικέων πολίχνιόν ἐστιν. ἐν	ὅλῃ	δὲ Καρίᾳ καὶ ἐν Μιλήτῳ
[13, 55]	ἧς οὐκ ἦν τῷ κριθέντι	ἀναβολὴ	τῆς δίκης ἐπὶ τὸν βασιλέα.
[13, 65]	Πλὰξ ἐκεῖ τι λέγεται, οὔθ´	ὕλη	ὑπέρκειται καίτοι πρὸς τῇ Ἴδῃ.
[13, 41]	εἴρηκεν „ἔσσεται ἦμαρ ὅταν „ποτ´	ὀλώλῃ	Ἴλιος ἱρή. „ἦ γὰρ καὶ
[13, 22]	κατὰ τιμωρίαν ὧν ἔπαθον, δεδιὼς	μὴ	αἱ πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν τῇ
[13, 44]	ποταμὸς νῦν „καλεῖται Ῥοείτης, εἰ	μὴ	ἄρα ὁ εἰς τὸν Γράνικον
[13, 64]	τῶν Ἐρυθραίων τὸ θηρίον τοῦτο	μὴ	γίνεσθαι. Ῥόδιοι δὲ ἐρυθιβίου Ἀπόλλωνος
[13, 37]	ἐξ ἴσου σχεδόν τι διαστήματος,	μὴ	δεόμενος μηδὲν τῆς ποδωκείας τοῦ
[13, 32]	τοὺς μὲν τιμᾶν τοὺς δὲ	μή.	ἔοικε δὲ ὁ ποιητὴς μικρὰν
[13, 1]	ὅπως τὴν αἰτίαν τοῦ μήκους	μὴ	ἡμῖν μᾶλλον ἀνάπτωσιν οἱ ἐντυγχάνοντες
[13, 18]	Λαμψακηνῶν πόλιν, ὥστε τὸ δίαρμα	μὴ	πλέον εἶναι τετταράκοντα σταδίων. ~Ἐν
[13, 22]	Σηστοῦ, ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ	μὴ	τελέως ἐναντίον ἔχουσι τὸν ῥοῦν.
[13, 32]	καὶ τιμᾶν ὡς θεούς· εἰ	μὴ	τοῦτ´ αἰτιάσαιντο διότι οὗτοι μὲν
[13, 45]	πλάσαι παρατριψαμένους τὸ μέτωπον, καὶ	μὴ	χωλὸν ἐᾶν καὶ ἕτοιμον πρὸς
[13, 45]	περὶ ὧν εἰρήκαμεν. „εἶτα Κάρησος	ἐρήμη	καὶ ἡ Καρησηνὴ καὶ ὁμώνυμος
[13, 50]	ἡ πόλις· νῦν δ´ ἐστὶν	ἐρήμη.	ὀνομάζει δὲ τὸν ποταμὸν ὁ
[13, 37]	οὐδ´ ἡ τοῦ Ἕκτορος δὲ	περιδρομὴ	ἡ περὶ τὴν πόλιν ἔχει
[13, 70]	ἐπιρροαί. ἐγγὺς δὲ τῶν πηγῶν	κώμη	Γέργιθα ἔστιν, εἰς ἣν μετῴκισεν
[13, 35]	τούτου μικρὸν ἡ τῶν Ἰλιέων	κώμη	ἐστίν, ἐν ᾗ νομίζεται τὸ
[13, 51]	κατάγοντες τοῖς δεομένοις. εἶτ´ Ἄστυρα,	κώμη	καὶ ἄλσος τῆς Ἀστυρηνῆς Ἀρτέμιδος
[13, 45]	τε καὶ Παλαισκήψεως ἡ Νέα	κώμη	καὶ Ἀργυρία. καὶ τοῦτο πάλιν
[13, 11]	δ´ ἔστι καὶ ἡ Μέμνονος	κώμη.	τοῦ δὲ Αἰσήπου καὶ τοῦ
[13, 54]	δὲ εἰς τοῦτο καὶ ἡ	Ῥώμη	προσελάβετο· εὐθὺς γὰρ μετὰ τὴν
[13, 41]	δείκνυται, καθάπερ ἐν Φωκαίᾳ Μασσαλίᾳ	Ῥώμῃ	Χίῳ ἄλλαις πλείοσιν. ὁμολογοῦσι δὲ
[13, 12]	Πρίαπον, ἀλλ´ ἔοικε τοῖς Ἀττικοῖς	Ὀρθάνῃ	καὶ Κονισάλῳ καὶ Τύχωνι καὶ
[13, 48]	πλησίον Λαρισαίᾳ· καὶ ἐν τῇ	Παριανῇ	δ´ ἔστι χωρίον τὰ Σμίνθια
[13, 19]	ἐν Θετταλίᾳ· ἐν δὲ τῇ	Παριανῇ	ἔστιν Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ τῇ
[13, 68]	Αἰγὰ κεκλῆσθαι, τὸ δὲ λοιπὸν	Κάνη	καὶ Κάναι. ~Μεταξὺ δὲ Ἐλαίας
[13, 68]	~Εἶτ´ ἐν ἑκατὸν σταδίοις ἡ	Κάνη,	τὸ ἀνταῖρον ἀκρωτήριον τῷ Λεκτῷ
[13, 51]	ταῦτα Ἄττεα, εἶτ´ Ἀταρνεὺς καὶ	Πιτάνη	καὶ αἱ τοῦ Καΐκου ἐκβολαί·
[13, 67]	ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς ὑπὸ τῇ	Πιτάνῃ	κατὰ τὴν καλουμένην νῆσον Ἐλαιοῦσσαν.
[13, 67]	τὸ τοῦ Ἑρμείου τυραννεῖον, εἶτα	Πιτάνη	πόλις Αἰολική, δύο ἔχουσα λιμένας,
[13, 67]	Ἐλαιοῦσσαν. φασὶ δ´ ἐν τῇ	Πιτάνῃ	τὰς πλίνθους ἐπιπολάζειν ἐν τοῖς
[13, 67]	καλεῖται δὲ καὶ ἐν τῇ	Πιτάνῃ	τις τόπος ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς
[13, 20]	ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος. οὕτω δ´	ἀφανῆ	τὰ χωρία ταῦτά ἐστιν ὥστε
[13, 52]	τοῦ Αἰνείου παιδός· καὶ δύο	γένη	ταῦτα βασιλεῦσαι πολὺν χρόνον ἐν
[13, 27]	τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν περὶ	Καλλισθένη	καὶ Ἀνάξαρχον ἐπελθόντος καὶ σημειωσαμένου
[13, 33]	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν	τεταμένη	μέχρι τῶν κατὰ Σκῆψιν τόπων,
[13, 14]	ἔχουσα μείζω τῆς Πριάπου καὶ	ηὐξημένη	γε ἐκ ταύτης· θεραπεύοντες γὰρ
[13, 30]	~Εἶτα Ῥοίτειον πόλις ἐπὶ λόφῳ	κειμένη	καὶ τῷ Ῥοιτείῳ συνεχὴς ᾐὼν
[13, 18]	Καλλίπολις· κεῖται δ´ ἐπ´ ἀκτῆς	ἐκκειμένη	πολὺ πρὸς τὴν Ἀσίαν κατὰ
[13, 47]	ἡ Ἁμαξιτὸς ἡ τῷ Λεκτῷ	ὑποκειμένη	συνεχής· νῦν δ´ ἡ Ἀλεξάνδρεια
[13, 23]	ἃ νῦν μὲν Ἀβυδηνῶν ἔστι,	κατεσκαμμένη	πόλις, πρότερον δὲ ἦν καθ´
[13, 19]	κἀκεῖ πόλις πληθυντικῶς καὶ θηλυκῶς	λεγομένη	αἱ Γέργιθες, ὅθενπερ ὁ Γεργίθιος
[13, 27]	ποιήσεως, ἡ ἐκ τοῦ νάρθηκος	λεγομένη,	τοῦ Ἀλεξάνδρου μετὰ τῶν περὶ
[13, 31]	τὸ Ῥοίτειον ἔστι τὸ Σίγειον,	κατεσπασμένη	πόλις, καὶ τὸ ναύσταθμον καὶ
[13, 67]	ἡ Παλαιὰ κατοικία τις οὕτω	καλουμένη,	διέχουσα τῶν Ἀνδείρων ἑκατὸν καὶ
[13, 31]	Ἀχαϊκὸν στρατόπεδον καὶ ἡ στομαλίμνη	καλουμένη	καὶ αἱ τοῦ Σκαμάνδρου ἐκβολαί.
[13, 47]	τινὸς πετρώδους ὑπὲρ τῆς θαλάττης	ἱδρυμένη,	καὶ ἡ Ἁμαξιτὸς ἡ τῷ
[13, 48]	πεδίῳ καὶ τῇ αὐτόθι Χρύσῃ	ἱδρυμένῃ	ποτὲ δεικνύμενα ἴχνη, περὶ ὧν
[13, 33]	δ´ ἡ μὲν παρώρειός ἐστι	στενή,	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν
[13, 11]	ἐπὶ δὲ Γρανίκῳ πόλις ἦν	Σιδήνη	χώραν ἔχουσα πολλὴν ὁμώνυμον, κατέσπασται
[13, 51]	τῆς Πυρρᾶς ἄκρας ἥ τε	Κισθήνη	ἐστὶ πόλις ἔρημος ἔχουσα λιμένα.
[13, 19]	ἔστιν Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ τῇ	Λαμψακηνῇ	τόπος εὐάμπελος Γεργίθιον· ἦν δὲ
[13, 14]	Ἀτταλικοὺς ὑφ´ οἷς ἐτέτακτο ἡ	Πριαπηνή,	πολλὴν αὐτῆς ἀπετέμοντο ἐπιτρεπόντων ἐκείνων.
[13, 47]	εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ὧν καὶ	Κεβρήνη	καὶ Νεανδρία ἐστὶ καὶ τὴν
[13, 33]	ἦν δὲ καὶ πόλις ποτὲ	Κεβρήνη.	ὑπονοεῖ δ´ ὁ Δημήτριος μέχρι
[13, 51]	τε τοῦ χαλκοῦ μέταλλον καὶ	Περπερηνὴ	καὶ Τράριον καὶ ἄλλαι τοιαῦται
[13, 45]	„εἶτα Κάρησος ἐρήμη καὶ ἡ	Καρησηνὴ	καὶ ὁμώνυμος „ποταμός, ποιῶν καὶ
[13, 62]	ἐπὶ θάτερα. ~Ἐν δὲ τῇ	Ἀδραμυττηνῇ	ἔστι καὶ ἡ Χρῦσα καὶ
[13, 38]	τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ περιέβαλε τῇ	τριαίνῃ	δὲ καὶ τῷ ξιφιδίῳ ἔπειρε
[13, 53]	γοῦν ὁ Ἀχιλλεύς „ἢ οὐ	μέμνῃ,	„ὅτε πέρ σε βοῶν ἄπο
[13, 35]	Ἄρεος „ὦρτο δ´ Ἄρης ἑτέρωθεν	ἐρεμνῇ	λαίλαπι ἶσος, „ὀξὺ κατ´ ἀκροτάτης
[13, 67]	Μιθριδατισμοῦ. ~Πρὸς δὲ τοῖς Ἀστύροις	λίμνη	καλεῖται Σάπρα βαραθρώδης εἰς ῥαχιώδη
[13, 29]	ἐν περιφανεῖ τόπῳ· καὶ ἐφεξῆς	λίμνη	Πτελεώς. ~Εἶτα Ῥοίτειον πόλις ἐπὶ
[13, 31]	τὸ Ἀχαϊκὸν στρατόπεδον καὶ ἡ	στομαλίμνη	καλουμένη καὶ αἱ τοῦ Σκαμάνδρου
[13, 57]	Ἄσσον. ~Ἔστι δὲ ἡ Ἄσσος	ἐρυμνὴ	καὶ εὐτειχής, ἀπὸ θαλάττης καὶ
[13, 46]	ἐν αὐτῇ τὰ περὶ τὸν	Τέννη	ἀφ´ οὗ καὶ τοὔνομα τῇ
[13, 59]	Λελέγων τάφοι καὶ ἐρύματα καὶ	ἴχνη	κατοικιῶν δείκνυται. ~Μετὰ δὲ τοὺς
[13, 48]	αὐτόθι Χρύσῃ ἱδρυμένῃ ποτὲ δεικνύμενα	ἴχνη,	περὶ ὧν αὐτίκα ἐροῦμεν. πολλαχοῦ
[13, 65]	πλησίον κώμην φασίν. ἦν δὲ	πολίχνη	ποτέ, ἐν ᾗ τὸ τῆς
[13, 35]	κώμης δέκα σταδίοις ἐστὶν ἡ	Καλλικολώνη,	λόφος τις, παρ´ ὃν ὁ
[13, 35]	ἄλλοτε „πὰρ Σιμόεντι θέων ἐπὶ	Καλλικολώνῃ.	τῆς γὰρ μάχης ἐπὶ τῷ
[13, 19]	ἐν δὲ τῇ Παριανῇ ἔστιν	Ἰλιοκολώνη.	ἐν δὲ τῇ Λαμψακηνῇ τόπος
[13, 45]	ἡ οὖν Ἀλύβη ποῦ ἢ	Ἀλόπη	ἢ ὅπως βούλονται παρονομάζειν; ἐχρῆν
[13, 41]	τὸ „ἡ δ´ ἧσται ἐπ´	„ἐσχάρῃ	ἐν πυρὸς αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ
[13, 41]	πυρὸς αὐγῇ“ ἀντὶ τοῦ „παρ´	ἐσχάρῃ.	τίς γὰρ ἂν νοηθείη πέπλου
[13, 25]	τοιαύτας μεταβάσεις εἰς τὰ κάτω	μέρη	τὰς τότε συμβαινούσας ὑπολαμβάνω καὶ
[13, 43]	αὐτῆς ὡσεὶ πυρός. ἡ δ´	ἑτέρη	θέρεϊ προρέει εἰκυῖα χαλάζῃ ἢ
[13, 54]	οὐκ εὖ, καὶ ἐξέδωκεν ἁμαρτάδων	πλήρη	τὰ βιβλία. συνέβη δὲ τοῖς
[13, 25]	δὲ Δαρδανίην, ἐπεὶ οὔπω Ἴλιος	ἱρὴ	ἐν πεδίῳ πεπόλιστο, πόλις „μερόπων
[13, 41]	ἦμαρ ὅταν „ποτ´ ὀλώλῃ Ἴλιος	ἱρή.	„ἦ γὰρ καὶ Πριάμοιο πόλιν
[13, 17]	οἱ μὲν τὰ ἐν Πειρωσσῷ	ὄρη	φασὶν ἃ ἔχουσιν οἱ Κυζικηνοὶ
[13, 6]	μέχρι Καρίας. ταύτην δὴ φυλάττοντας	χρὴ	τὴν ὑπόθεσιν ἀκούειν τῶν ἑξῆς,
[13, 54]	Ἀλεξανδρείᾳ. περὶ μὲν οὖν τούτων	ἀπόχρη.	~Ἐκ δὲ τῆς Σκήψεως καὶ
[13, 43]	προρέει εἰκυῖα χαλάζῃ ἢ χιόνι	ψυχρῇ.	„οὔτε γὰρ θερμὰ „νῦν ἐν
[13, 7]	ἐγὼ δύστηνος· ἰῇ ἄρα γεινόμεθ´	αἴσῃ	ἀμφότεροι, σὺ μὲν ἐν Τροίῃ
[13, 19]	ἐν τῇ Κυμαίᾳ Γεργίθιον πρὸς	Λαρίσῃ.	ἐκ Παρίου μὲν οὖν ὁ
[13, 7]	Ἠετίων, ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ	ὑληέσσῃ,	Θήβῃ „ὑποπλακίῃ, Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων.
[13, 65]	φησιν ὁ ποιητής „ὑπὸ Πλάκῳ	ὑληέσσῃ.	οὔτε δὲ Πλάκος ἢ Πλὰξ
[13, 62]	Κιλλαίου Ἀπόλλωνος ἱερόν· καὶ ἐν	Χρύσῃ	δὲ λέγουσι Κίλλαιον Ἀπόλλωνα ἱδρῦσθαι,
[13, 48]	Θήβης πεδίῳ καὶ τῇ αὐτόθι	Χρύσῃ	ἱδρυμένῃ ποτὲ δεικνύμενα ἴχνη, περὶ
[13, 48]	Σιγία ἐκαλεῖτο. ~Ἐν δὲ τῇ	Χρύσῃ	ταύτῃ καὶ τὸ τοῦ Σμινθέως
[13, 22]	ζεῦγμα· ἀντίκειται δὲ τὸ ζεῦγμα	τῇ	Ἀβύδῳ. Σηστὸς δὲ ἀρίστη τῶν
[13, 62]	ὀκτὼ ἐπὶ θάτερα. ~Ἐν δὲ	τῇ	Ἀδραμυττηνῇ ἔστι καὶ ἡ Χρῦσα
[13, 40]	τοιαύτην αἰτίαν, ἀλλ´ ἀπεχθανόμενον μὲν	τῇ	Ἀθηνᾷ κατὰ τὸ κοινὸν εἴρηκεν
[13, 30]	ἐπιφανεστάτων ἱερῶν ὁ μὲν ἦρε	τῇ	Αἰγυπτίᾳ χαριζόμενος, ὁ δὲ θεοῖς
[13, 33]	Κεβρηνιέας συμμεῖναι τοῖς ἄλλοις ἐν	τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ, τοὺς δὲ Σκηψίους ἐπανελθεῖν
[13, 63]	οὐδὲ Κίλλα τόπος οὐδεὶς ἐν	τῇ	Ἀλεξανδρέων χώρᾳ δείκνυται, οὐδὲ Κιλλαίου
[13, 7]	ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο. ἧς ἐν	τῇ	ἁλώσει τὸν Μύνητα πεσεῖν φησιν,
[13, 53]	αὐτῷ ξενίαν. Σοφοκλῆς γοῦν ἐν	τῇ	ἁλώσει τοῦ Ἰλίου παρδαλέαν φησὶ
[13, 21]	Σελλήεντά φησιν ὁ ποιητὴς πρὸς	τῇ	Ἀρίσβῃ ῥεῖν, εἴπερ ὁ Ἄσιος
[13, 10]	ἔστι ποταμός, εἴκοσιν ἔχων διαβάσεις	τῇ	αὐτῇ ὁδῷ, καθάπερ ὁ Ἑπτάπορος,
[13, 48]	ἐν τῷ Θήβης πεδίῳ καὶ	τῇ	αὐτόθι Χρύσῃ ἱδρυμένῃ ποτὲ δεικνύμενα
[13, 1]	πολυλογίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν παρέχει	τῇ	γραφῇ. πρὸς τοῦτο δὲ συγγνώμης
[13, 33]	μέχρι τῶν κατὰ Σκῆψιν τόπων,	τῇ	δ´ ἐπὶ τὰς ἄρκτους μέχρι
[13, 33]	πεδιὰς ἡ πλείστη, παράλληλός πως	τῇ	Δαρδανίᾳ· ἦν δὲ καὶ πόλις
[13, 50]	δ´ οἱ τόποι συνεχεῖς εἰσι	τῇ	Δαρδανίᾳ καὶ τῇ Σκηψίᾳ, ὥσπερ
[13, 44]	συνοικουμένης καὶ γεωργουμένης καλῶς, παρακειμένης	τῇ	Δαρδανικῇ μέχρι τῶν περὶ Ζέλειαν
[13, 19]	Λαμψακηνῆς· ἄλλαι δ´ εἰσὶν ἐπὶ	τῇ	ἐκτὸς Ἑλλησποντίᾳ θαλάττῃ, Ἰλίου διέχουσαι
[13, 70]	λόγῳ τούτῳ συνηγορεῖ τὸ ἐν	τῇ	Ἐλαΐτιδι χειμαρρῶδες ποτάμιον δείκνυσθαι Κήτειον·
[13, 19]	φασίν. Ἀναξιμένης δὲ καὶ ἐν	τῇ	Ἐρυθραίᾳ φησὶ λέγεσθαι Κολωνὰς καὶ
[13, 51]	κατοικίαι. ἐν δὲ τῇ παραλίᾳ	τῇ	ἐφεξῆς αἱ τῶν Μιτυληναίων κῶμαι
[13, 10]	Περκωσίου. ταῦτα δὲ τὰ χωρία	τῇ	Ζελείᾳ μὲν ὑποπέπτωκεν, ἔχουσι δὲ
[13, 17]	φασὶν ἃ ἔχουσιν οἱ Κυζικηνοὶ	τῇ	Ζελείᾳ προσεχῆ, ἐν οἷς βασιλικὴ
[13, 66]	οὐ φέρων τὴν δυσφημίαν ἐν	τῇ	ἡμετέρᾳ πόλει. ἀνὴρ δὲ Ἀδραμυττηνὸς
[13, 25]	μᾶλλον καὶ ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν	τῇ	θαλάττῃ πλείους ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς
[13, 33]	ὑπάρχον. ~Τοιούτων δὲ τῶν ἐπὶ	τῇ	θαλάττῃ τόπων ὄντων ὑπέρκειται τούτων
[13, 7]	ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν ἀνάσσει. οὗ	τῇ	θυγατρὶ συνελθὼν Πρίαμος γεννᾷ τὸν
[13, 65]	οὔθ´ ὕλη ὑπέρκειται καίτοι πρὸς	τῇ	Ἴδῃ. Ἀστύρων δ´ ἡ Θήβη
[13, 68]	Λέσβου τὰ νοτιώτατα κείμενον ἐν	τῇ	Καναίᾳ· αὕτη δὲ μέχρι τῶν
[13, 51]	καὶ τῇ παραλίᾳ συνάπτοντες μᾶλλον	τῇ	κατὰ Ἀδραμύττιον. μετὰ γὰρ τὸ
[13, 51]	περιεχόμενα τῇ τε Ἀντανδρίᾳ καὶ	τῇ	Κεβρηνίων καὶ Νεανδριέων καὶ Ἁμαξιτέων.
[13, 4]	Πριάπου καὶ Ἀρτάκης τοῦ ἐν	τῇ	Κυζικηνῶν νήσῳ χωρίου ἀνταίροντος τῷ
[13, 19]	νῦν ἔτι δείκνυται τόπος ἐν	τῇ	Κυμαίᾳ Γεργίθιον πρὸς Λαρίσῃ. ἐκ
[13, 19]	πόλις Γέργιθα ἐκ τῶν ἐν	τῇ	Κυμαίᾳ Γεργίθων· ἦν γὰρ κἀκεῖ
[13, 19]	Παριανῇ ἔστιν Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ	τῇ	Λαμψακηνῇ τόπος εὐάμπελος Γεργίθιον· ἦν
[13, 7]	ἄλλοις τόποις καὶ τὰ ἀντικείμενα	τῇ	Λέσβῳ τὰ περὶ Θήβην καὶ
[13, 7]	ἡ ὑπὸ Εὐρυπύλῳ ἐφεξῆς οὖσα	τῇ	Λυρνησσίδι. ὅτι δὲ τούτων ἁπάντων
[13, 11]	κατέσπασται δὲ νῦν. ἐν δὲ	τῇ	μεθορίᾳ τῆς Κυζικηνῆς καὶ τῆς
[13, 33]	ἡ μὲν παρώρειός ἐστι στενή,	τῇ	μὲν ἐπὶ τὴν μεσημβρίαν τεταμένη
[13, 69]	δὲ Τεύθραντα ἀναλαβόντα τὰ σώματα	τῇ	μὲν ὡς γαμετῇ χρήσασθαι τῷ
[13, 65]	ὁ Ἀχίλλειος χάραξ· ἐν δὲ	τῇ	μεσογαίᾳ ἀπὸ πεντήκοντα σταδίων ἐστὶν
[13, 19]	Κολωναὶ αἱ ὑπὲρ Λαμψάκου ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ τῆς Λαμψακηνῆς· ἄλλαι δ´
[13, 51]	λιμένα. ὑπὲρ αὐτῆς δ´ ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ τό τε τοῦ χαλκοῦ
[13, 70]	Ἀπίας πεδίον, ὃ ὑπέρκειται ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ τοῦ Θήβης πεδίου· ῥεῖ
[13, 59]	Πήδασος οὐκέτ´ ἐστίν, ἐν δὲ	τῇ	μεσογαίᾳ τῶν Ἁλικαρνασέων τὰ Πήδασα
[13, 40]	ἡ φθορὰ τοῦ Αἴαντος ἐν	τῇ	ναυαγίᾳ κατὰ μῆνιν Ἀθηνᾶς συνέβη
[13, 46]	Τέννη ἀφ´ οὗ καὶ τοὔνομα	τῇ	νήσῳ, καὶ τὰ περὶ τὸν
[13, 59]	αὐτοῖς. Πήδασον δὲ καὶ ἐν	τῇ	νῦν Στρατονικέων πολίχνιόν ἐστιν. ἐν
[13, 25]	πλείω, ὕστατον δὲ τὸ ἐν	τῇ	παραλίᾳ καὶ ἐν ταῖς νήσοις,
[13, 51]	δ´ ὅμως καὶ οὗτοι καὶ	τῇ	παραλίᾳ συνάπτοντες μᾶλλον τῇ κατὰ
[13, 6]	κἂν λέγωμεν κόλπους τινὰς ἐν	τῇ	παραλίᾳ, τάς τε ἄκρας δεῖ
[13, 51]	ἄλλαι τοιαῦται κατοικίαι. ἐν δὲ	τῇ	παραλίᾳ τῇ ἐφεξῆς αἱ τῶν
[13, 48]	τῇ πλησίον Λαρισαίᾳ· καὶ ἐν	τῇ	Παριανῇ δ´ ἔστι χωρίον τὰ
[13, 19]	καὶ ἐν Θετταλίᾳ· ἐν δὲ	τῇ	Παριανῇ ἔστιν Ἰλιοκολώνη. ἐν δὲ
[13, 10]	~Ἡ μὲν δὴ Ζέλεια ἐν	τῇ	παρωρείᾳ τῇ ὑστάτῃ τῆς Ἴδης
[13, 51]	Ἐλαϊτῶν κόλπου· καὶ ἔστιν ἐν	τῇ	περαίᾳ ἡ Ἐλαία καὶ ὁ
[13, 18]	τὴν Χίον φασίν· ἐν δὲ	τῇ	περαίᾳ τῆς Χερρονήσου πολίχνιόν ἐστι
[13, 27]	εἰς νάρθηκα ὃν ηὗρεν ἐν	τῇ	Περσικῇ γάζῃ πολυτελῶς κατεσκευασμένον. κατά
[13, 67]	τόπος ἐπὶ θαλάττῃ Ἀταρνεὺς ὑπὸ	τῇ	Πιτάνῃ κατὰ τὴν καλουμένην νῆσον
[13, 67]	νῆσον Ἐλαιοῦσσαν. φασὶ δ´ ἐν	τῇ	Πιτάνῃ τὰς πλίνθους ἐπιπολάζειν ἐν
[13, 67]	Πολέμωνι. καλεῖται δὲ καὶ ἐν	τῇ	Πιτάνῃ τις τόπος ἐπὶ θαλάττῃ
[13, 48]	Σμίνθια· καὶ ἄλλοι δ´ ἐν	τῇ	πλησίον Λαρισαίᾳ· καὶ ἐν τῇ
[13, 19]	χρησάμενος τοῖς ἀρίστοις τῶν ἐν	τῇ	πόλει ταύτῃ, τοῖς περὶ Ἰδομενέα
[13, 22]	εἰς τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ πρὸς	τῇ	Σηστῷ τόπος Ἀποβάθρα, καθ´ ὃν
[13, 52]	ταῦτα βασιλεῦσαι πολὺν χρόνον ἐν	τῇ	Σκήψει λέγεται· μετὰ ταῦτα δ´
[13, 50]	συνεχεῖς εἰσι τῇ Δαρδανίᾳ καὶ	τῇ	Σκηψίᾳ, ὥσπερ ἄλλη τις Δαρδανία,
[13, 22]	μὴ αἱ πόλεις πορθμεῖα παράσχοιεν	τῇ	στρατιᾷ. συνέβη δὲ πρὸς ταῖς
[13, 51]	τῆς κατὰ Λέσβον θαλάττης περιεχόμενα	τῇ	τε Ἀντανδρίᾳ καὶ τῇ Κεβρηνίων
[13, 42]	αὐτὴν εἶναι πόλιν τὴν νῦν	τῇ	τότε. τὴν δὲ χώραν ἀφανισθείσης
[13, 38]	καὶ τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ περιέβαλε	τῇ	τριαίνῃ δὲ καὶ τῷ ξιφιδίῳ
[13, 53]	γὰρ μεμενηκότα τὸν Αἰνείαν ἐν	τῇ	Τροίᾳ καὶ διαδεδεγμένον τὴν ἀρχὴν
[13, 23]	τῆς τῶν Ἀβυδηνῶν χώρας ἐν	τῇ	Τρῳάδι τὰ Ἄστυρα, ἃ νῦν
[13, 70]	ἣν μετῴκισεν Ἄτταλος τοὺς ἐν	τῇ	Τρῳάδι τὸ χωρίον ἐξελών.
[13, 67]	τοῖς ὕδασι, καθάπερ καὶ ἐν	τῇ	Τυρρηνίᾳ νησὶς πέπονθε· κουφοτέρα γὰρ
[13, 10]	δὴ Ζέλεια ἐν τῇ παρωρείᾳ	τῇ	ὑστάτῃ τῆς Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα
[13, 67]	εἰς τὸ στόμα καὶ ἀνευρεθεὶς	τῇ	ὑστεραίᾳ κατὰ Ἄνδειρα ὑπὸ τοῦ
[13, 19]	φησὶ λέγεσθαι Κολωνὰς καὶ ἐν	τῇ	Φωκίδι καὶ ἐν Θετταλίᾳ· ἐν
[13, 28]	ἐκπίπτει ποταμός, καθ´ ὃν ἐν	τῇ	Χερρονήσῳ τὸ Κυνὸς σῆμά ἐστιν,
[13, 31]	τὴν Σιγειάδα ἄκραν ἐστὶν ἐν	τῇ	Χερρονήσῳ τὸ Πρωτεσιλάειον καὶ ἡ
[13, 48]	Ἀλεξάνδρεια Σιγία ἐκαλεῖτο. ~Ἐν δὲ	τῇ	Χρύσῃ ταύτῃ καὶ τὸ τοῦ
[13, 64]	δὲ ἐρυθιβίου Ἀπόλλωνος ἔχουσιν ἐν	τῇ	χώρᾳ ἱερόν, τὴν ἐρυσίβην καλοῦντες
[13, 27]	σύμπασαν Ἑλλάδα συστρατεύουσαν, ταύτην αὐτὸς	δεκάτῃ	ἡμέρᾳ χειρώσαιτο, εἶπέ τις τῶν
[13, 10]	Ζέλεια ἐν τῇ παρωρείᾳ τῇ	ὑστάτῃ	τῆς Ἴδης ἔστιν, ἀπέχουσα Κυζίκου
[13, 69]	τὰ σώματα τῇ μὲν ὡς	γαμετῇ	χρήσασθαι τῷ δ´ ὡς ἑαυτοῦ
[13, 21]	Ἀσίῳ ὁμώνυμος ἕτερος παρὰ τῷ	ποιητῇ	Ἄσιος „ὃς μήτρως ἦν „Ἕκτορος
[13, 48]	τὴν Ἴδην ἀπὸ τῆς ἐν	Κρήτῃ	προσονομάσαι. Ἡρακλείδης δ´ ὁ Ποντικὸς
[13, 7]	ἐνὶ οἴκῳ, αὐτὰρ ἐγὼ Θήβῃσι.	τρίτη	δ´ ἐστὶν ἡ τῶν Λελέγων,
[13, 7]	ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός, Πάνδαρος.	ἕκτη	δ´ αὕτη δυναστεία. καὶ μὴν
[13, 50]	τινα λέγει πόλιν αὐτῶν ὑπὸ	Ἄλτῃ	τεταγμένην „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν
[13, 57]	καὶ Ἀριστοτέλους· ἐπανελθὼν δὲ τῷ	δεσπότῃ	συνετυράννησε, πρῶτον ἐπιθεμένῳ τοῖς περὶ
[13, 36]	τὴν νῦν πόλιν ὁ πόλεμος	συνέστη,	καὶ τὸ Τρωικὸν πεδίον, ὃ
[13, 55]	ἐμπεσὼν εἰς ἔχθραν ἀδικωτέρων ἀνθρώπων	ἀπέστη	τοῦ βασιλέως κατὰ τὴν πρὸς
[13, 33]	δὲ ταύτῃ Κεβρηνία, πεδιὰς ἡ	πλείστη,	παράλληλός πως τῇ Δαρδανίᾳ· ἦν
[13, 22]	ζεῦγμα τῇ Ἀβύδῳ. Σηστὸς δὲ	ἀρίστη	τῶν ἐν Χερρονήσῳ πόλεων· διὰ
[13, 67]	τῇ Πιτάνῃ τις τόπος ἐπὶ	θαλάττῃ	Ἀταρνεὺς ὑπὸ τῇ Πιτάνῃ κατὰ
[13, 19]	εἰσὶν ἐπὶ τῇ ἐκτὸς Ἑλλησποντίᾳ	θαλάττῃ,	Ἰλίου διέχουσαι σταδίους τετταράκοντα πρὸς
[13, 12]	~Πρίαπος δ´ ἔστι πόλις ἐπὶ	θαλάττῃ	καὶ λιμήν· κτίσμα δ´ οἱ
[13, 14]	καὶ τὸ Πάριον πόλις ἐπὶ	θαλάττῃ,	λιμένα ἔχουσα μείζω τῆς Πριάπου
[13, 15]	Πριάπου κατὰ Λίνον χωρίον ἐπὶ	θαλάττῃ,	ὅπου οἱ Λινούσιοι κοχλίαι ἄριστοι
[13, 36]	διεστῶτα τῆς πόλεως, {τὸ} ἐπὶ	θαλάττῃ	πεδίον συμπροστιθείς διότι τοῦτο πᾶν
[13, 36]	τὸ πρὸ τῆς πόλεως ἐπὶ	θαλάττῃ	πεδίον, ὥστε εἰ δωδεκαστάδιόν ἐστι
[13, 25]	καὶ ἧττον θαρρεῖν πλησιάζειν τῇ	θαλάττῃ	πλείους ἂν ὑπογράφοι διαφορὰς πολιτειῶν
[13, 63]	ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνος δ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	ποιεῖ τὸ ἱερόν „ἐκ δὲ
[13, 18]	~Καὶ ἡ Λάμψακος δ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	πόλις ἐστὶν εὐλίμενος καὶ ἀξιόλογος,
[13, 63]	ἕτερον. ~Ἡ δὲ Χρῦσα ἐπὶ	θαλάττῃ	πολίχνιον ἦν ἔχον λιμένα, πλησίον
[13, 63]	πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο, οὔτ´ ἐπὶ	θαλάττῃ	τὸ ἱερόν ἐστιν, ἐκεῖνος δ´
[13, 33]	~Τοιούτων δὲ τῶν ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ	τόπων ὄντων ὑπέρκειται τούτων τὸ
[13, 7]	καθάπερ καὶ ἡ τῶν Κιλίκων	διττή,	ἡ μὲν Θηβαϊκὴ ἡ δὲ
[13, 7]	Θηβαϊκὴ ἡ δὲ Λυρνησσίς· ἐν	αὐτῇ	δ´ ἂν λεχθείη ἡ ὑπὸ
[13, 46]	Τενεδίων περαία τὸ Ἀχαίιον καὶ	αὐτὴ	ἡ Τένεδος, οὐ πλείους τῶν
[13, 43]	ἃ μάλιστα ἡ Δαρδανικὴ ὑποπέπτωκεν	αὐτῇ	καὶ μέχρι Σκήψεως καὶ τὰ
[13, 59]	Πηδασὶς λέγεται. φασὶ δ´ ἐν	αὐτῇ	καὶ ὀκτὼ πόλεις ᾠκίσθαι ὑπὸ
[13, 36]	τοσούτου πλήθους τοῦ τ´ ἐν	αὐτῇ	καὶ τοῦ ἐπικουρικοῦ· νεωστὶ γὰρ
[13, 46]	ἶφι ἀνάσσεις, Σμινθεῦ. περίκειται δ´	αὐτῇ	νησία πλείω, καὶ δὴ καὶ
[13, 10]	ποταμός, εἴκοσιν ἔχων διαβάσεις τῇ	αὐτῇ	ὁδῷ, καθάπερ ὁ Ἑπτάπορος, ὅν
[13, 46]	δὲ Λεύκοφρυν. μυθεύουσι δ´ ἐν	αὐτῇ	τὰ περὶ τὸν Τέννη ἀφ´
[13, 13]	τοιούτοις. ~Ἐκαλεῖτο δ´ ἡ χώρα	αὕτη	Ἀδράστεια καὶ Ἀδραστείας πεδίον, κατὰ
[13, 7]	βόσκ´ ἐν Περκώτῃ. ὥστε καὶ	αὕτη	ἂν εἴη Τρῳὰς καὶ ἡ
[13, 61]	οὐ τὴν Θήβην λέγοι ἄν	(αὕτη	γὰρ Ἠετίωνος) ἀλλὰ τὴν Λυρνησσόν·
[13, 68]	νοτιώτατα κείμενον ἐν τῇ Καναίᾳ·	αὕτη	δὲ μέχρι τῶν Ἀργινουσσῶν διήκει
[13, 7]	ἀγλαὸς υἱός, Πάνδαρος. ἕκτη δ´	αὕτη	δυναστεία. καὶ μὴν οἵ γε
[13, 7]	Κιλίκεσς´ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων. δευτέρα οὖν	αὕτη	δυναστεία Τρωικὴ μετὰ τὴν ὑπὸ
[13, 25]	ποιήσεως τεκμαιρομένοις· οὐ γὰρ ἔοικεν	αὕτη	εἶναι ἡ καθ´ Ὅμηρον. καὶ
[13, 22]	ὑπὸ τῷ αὐτῷ ἡγεμόνι καὶ	αὕτη	ἐτέτακτο, οὔπω ταῖς ἠπείροις διοριζόντων
[13, 12]	εὐάμπελός ἐστιν ἡ χώρα καὶ	αὕτη	καὶ {ἡ} ἐφεξῆς ὅμορος, ἥ
[13, 5]	τὴν ταύτῃ παραλίαν. ἔστι δὲ	αὕτη	μὲν τῆς Προποντίδος ἀπὸ τῶν
[13, 67]	σταδίους Ἐλαία πόλις Αἰολικὴ καὶ	αὕτη,	Περγαμηνῶν ἐπίνειον, ἑκατὸν καὶ εἴκοσι
[13, 5]	διότι πρώτη ἀπόβασις ἐκ θαλάττης	αὕτη	τοῖς ἐπὶ τὴν Ἴδην ἀνιοῦσιν,
[13, 7]	ἐστὶν ἡ τῶν Λελέγων, καὶ	αὕτη	Τρωική, „Ἄλτεω, ὃς Λελέγεσσι φιλοπτολέμοισιν
[13, 5]	βλέποντος πρὸς δύσιν καὶ τὴν	ταύτῃ	θάλατταν, μικρὰ δ´ ἐπιστρέφοντος καὶ
[13, 48]	ἐκαλεῖτο. ~Ἐν δὲ τῇ Χρύσῃ	ταύτῃ	καὶ τὸ τοῦ Σμινθέως Ἀπόλλωνός
[13, 33]	καλεῖ δὲ Δαρδανίαν. ὑπὸ δὲ	ταύτῃ	Κεβρηνία, πεδιὰς ἡ πλείστη, παράλληλός
[13, 5]	καὶ πρὸς ἄρκτον καὶ τὴν	ταύτῃ	παραλίαν. ἔστι δὲ αὕτη μὲν
[13, 16]	ἐπαινούμενον· τὰ γοῦν κάλλιστα τῶν	ταύτῃ	πόλεων ἔργα, ἐν δὲ τοῖς
[13, 19]	ἀρίστοις τῶν ἐν τῇ πόλει	ταύτῃ,	τοῖς περὶ Ἰδομενέα καὶ Λεοντέα.
[13, 20]	Πάριον, καὶ ὅτι ἡ πάλαι	Περκώτη	μετωνομάσθη ὁ τόπος. ~Τῶν δὲ
[13, 7]	παρ´ ἵππων ὠκειάων. ἐν δὲ	Περκώτῃ	υἱὸς Ἱκετάονος ἐβουνόμει οὐκ ἀλλοτρίας
[13, 7]	μὲν εἰλίποδας βοῦς βόσκ´ ἐν	Περκώτῃ.	ὥστε καὶ αὕτη ἂν εἴη
[13, 5]	ἐστὶ τὸ Λεκτὸν καὶ διότι	πρώτη	ἀπόβασις ἐκ θαλάττης αὕτη τοῖς
[13, 1]	τάξιν ἀποδώσομεν. ἔστι δὲ Τρῳὰς	πρώτη	τῆς παραλίας ταύτης, ἧς τὸ
[13, 13]	δὲ Πάριον μετηνέχθη πᾶσα ἡ	κατασκευὴ	καὶ λιθεία κατασπασθέντος τοῦ ἱεροῦ,
[13, 61]	Ἐπίστροφον ἀνεῖλεν Ἀχιλλεύς, ὥστε ὅταν	φῇ	ἡ Βρισηίς „οὐδέ μ´ ἔασκες,
[13, 1]	οὐ τὴν τυχοῦσαν παρέχει τῇ	γραφῇ.	πρὸς τοῦτο δὲ συγγνώμης δεῖ
[13, 50]	οὔτασε „δουρὶ Οἰνοπίδην, ὃν ἄρα	νύμφη	τέκε Νηὶς ἀμύμων „Οἴνοπι βουκολέοντι
[13, 7]	ἐκεῖθεν φησὶν εἶναι τὴν Χρυσηίδα.	„Ἀνδρομάχη	θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος, Ἠετίων, ὃς
[13, 35]	τεῖχος“ οἰκείως ἂν λέγοι ἡ	Ἀνδρομάχη·	τῆς δὲ νῦν πόλεως πάμπολυ
[13, 37]	περίδρομος ἡ νῦν διὰ τὴν	συνεχῆ	ῥάχιν· ἡ δὲ παλαιὰ ἔχει
[13, 17]	ἔχουσιν οἱ Κυζικηνοὶ τῇ Ζελείᾳ	προσεχῆ,	ἐν οἷς βασιλικὴ θήρα κατεσκεύαστο
[13, 53]	δ´ οὐδ´ ἡ τοῦ Σκαμανδρίου	διαδοχὴ	σώζοιτ´ ἄν. πολὺ δὲ μᾶλλον
[13, 2]	μέχρι Ἕρμου καὶ Φωκαίας, ἥπερ	ἀρχὴ	μὲν τῆς Ἰωνίας ἐστὶ πέρας
[13, 9]	Κυζικηνῶν πόλιν καὶ τὸν Αἴσηπον	ἀρχὴ	τῆς Τρῳάδος καθ´ Ὅμηρον. λέγει