Livre, Chap. |
[1, 14] |
οὖν
καὶ
οἱ
ποιηταὶ
περὶ
|
τούτων |
ἀπεφήναντο·
ὁ
μὲν
γὰρ
Πίνδαρός |
[1, 14] |
καὶ
ἀποδεικνύς.
Ἀλλ´
οὔτε
ἄνευ
|
τούτων |
(ἄπιστος
γὰρ
ἔσται)
οὔτε
σὺν |
[1, 6] |
ψεῦδος,
ὡς
ἐκ
τῆς
ἐπικρίσεως
|
τούτων |
ἀταρακτήσοντες.
Συστάσεως
δὲ
τῆς
σκεπτικῆς |
[1, 7] |
οὐκ
ἂν
ἐν
τῇ
προφορᾷ
|
τούτων |
δογματίζειν
λεχθείη.
Τὸ
δὲ
μέγιστον, |
[1, 14] |
ἐπιλογιζόμεθα
ὅτι
ὁποῖον
μὲν
φαίνεται
|
τούτων |
ἕκαστον
μετὰ
συνεχοῦς
περιπτώσεως
ἢ |
[1, 14] |
ἤ
τινα
ἄλλα.
Ἀντιτίθεμεν
δὲ
|
τούτων |
ἕκαστον
ὁτὲ
μὲν
ἑαυτῷ,
ὁτὲ |
[1, 14] |
τοὺς
τόπους·
καὶ
γὰρ
παρὰ
|
τούτων |
ἕκαστον
τὰ
αὐτὰ
πράγματα
διάφορα |
[1, 12] |
τὸ
προσδοξάζειν
ὅτι
ἔστι
κακὸν
|
τούτων |
ἕκαστον
ὡς
πρὸς
τὴν
φύσιν |
[1, 17] |
ἐπισχεθήσεται.
Ἔστιν
οὖν
καὶ
διὰ
|
τούτων |
ἐλέγχειν
ἴσως
τὴν
τῶν
δογματικῶν |
[1, 14] |
τυμπάνου.
Καὶ
ἄλλα
δὲ
πλείω
|
τούτων |
ἔνεστι
λέγειν·
ἀλλ´
ἵνα
μὴ |
[1, 14] |
εἰπεῖν.
Καὶ
ἄλλα
δὲ
πλείω
|
τούτων |
ἔνεστι
λέγειν·
ἀλλ´
ἵνα
μὴ |
[1, 18] |
ἀκόλουθον
ἂν
εἴη
καὶ
περὶ
|
τούτων |
ἑξῆς
διαλαβεῖν.
Ἀρξώμεθα
δὲ
ἀπὸ |
[1, 14] |
ὧν
ἀντιλαμβάνεσθαι
δοκοῦμεν,
καὶ
πλείους
|
τούτων, |
ἢ
πάλιν
μηδὲ
τὰς
ἡμῖν |
[1, 14] |
ἡμῶν,
ἀλλ´
ὁποῖον
σὺν
ἑκάστῳ
|
τούτων |
θεωρεῖται.
Καὶ
ἡ
αὐτὴ
φωνὴ |
[1, 14] |
οὖν
ὁρατὰ
ἐπεὶ
μὴ
ἄνευ
|
τούτων |
θεωρεῖται,
οὐ
καταληφθήσεται
πρὸς
ἀκρίβειαν· |
[1, 34] |
ἐκείνων,
οὐχ
ἁπλῶς)
ῥητέον
ἐκ
|
τούτων |
καὶ
τῶν
παραπλησίων
τούτοις
τεκμαιρομένους. |
[1, 34] |
τοῖς
δὲ
φαινομένοις
ἑπομένη
ἀπὸ
|
τούτων |
λαμβάνει
τὸ
συμφέρειν
δοκοῦν
κατὰ |
[1, 14] |
ἔστι
πρὸς
τὴν
φύσιν
ἕκαστον
|
τούτων |
οὐχ
ἕξομεν
λέγειν,
ὁποῖον
δὲ |
[1, 28] |
ἐκτὸς
ὑποκειμένων
ἀποφαινόμεθα·
ἐκ
γὰρ
|
τούτων |
πᾶν
σόφισμα
πρὸς
φωνὴν
ἐνεχθὲν |
[1, 15] |
ὑπὲρ
τοῦ
ποικιλώτερον
καὶ
διὰ
|
τούτων |
σὺν
ἐκείνοις
ἐλέγχειν
τὴν
τῶν |
[1, 18] |
φωνῶν.
Ἐπεὶ
δὲ
ἑκάστῳ
χρώμενοι
|
τούτων |
τε
καὶ
τῶν
τῆς
ἐποχῆς |
[1, 33] |
καὶ
περιωδευμένην
φαντασίαν,
ἀμφοτέρων
δὲ
|
τούτων |
τὴν
πιθανὴν
καὶ
περιωδευμένην
καὶ |
[1, 7] |
ἐν
τῇ
προφορᾷ
τῶν
φωνῶν
|
τούτων |
τὸ
ἑαυτῷ
φαινόμενον
λέγει
καὶ |
[1, 14] |
ἐποχήν.
Καὶ
γὰρ
ὁ
βουλόμενος
|
τούτων |
τῶν
φαντασιῶν
προκρίνειν
τινὰς
ἀδυνάτοις |
[1, 19] |
τοῦ
λέγειν
ἀγνοῶ
τίνι
μὲν
|
τούτων |
χρὴ
συγκατατίθεσθαι,
τίνι
δὲ
μὴ |