Livre, pages |
[2, 887] |
δ´
ἐξ
ὕδατος
σεληνιακοῦ
περιστροφῇ
|
τοῦ |
ἀέρος
ἀποχυθέντος·
καὶ
τούτων
εἶναι |
[2, 887] |
καὶ
ἐκπύρωσιν
καὶ
εὐκρασίαν.
(Ἐμπεδοκλῆς
|
τοῦ |
ἀέρος
εἴξαντος
τῇ
τοῦ
ἡλίου |
[2, 890] |
ἐν
τῷ
ἑτέρῳ
ἡμισφαιρίῳ
τῷ
|
τοῦ |
ἀέρος
τοῦ
θερμομιγοῦς
πεπληρωμένῳ,
ἀπὸ |
[2, 887] |
γενέσθαι
τὸν
μὲν
οὐρανὸν
ἐκ
|
τοῦ |
αἰθέρος
τὸν
δ´
ἥλιον
ἐκ |
[2, 890] |
τῶν
τροπικῶν
κύκλων.
Διογένης
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἀντιπίπτοντος
τῇ
θερμότητι
ψύχους
σβέννυσθαι |
[2, 891] |
κατὰ
τὴν
πρὸς
ἡμᾶς
ἐπιστροφὴν
|
τοῦ |
ἀπυρώτου
μέρους.
Ἡράκλειτος
κατὰ
τὴν |
[2, 887] |
περιπεπλεγμένας
ἐπαλλήλους,
τὴν
μὲν
ἐκ
|
τοῦ |
ἀραιοῦ
τὴν
δ´
ἐκ
τοῦ |
[2, 889] |
τοῦ
Διός,
τρίτον
πυρόεντα
τὸν
|
τοῦ |
Ἄρεος,
τέταρτον
ἑωσφόρον
τὸν
τῆς |
[2, 887] |
ἐγκλιθῆναί
πως
τὸν
κόσμον
ἐκ
|
τοῦ |
αὐτομάτου
εἰς
τὸ
μεσημβρινὸν
αὑτοῦ |
[2, 887] |
πρὸς
παράδειγμα
τοῦ
νοητοῦ
κόσμου·
|
τοῦ |
δ´
ὁρατοῦ
κόσμου
προτέραν
μὲν |
[2, 889] |
τοῦ
Κρόνου,
δεύτερον
φαέθοντα
τὸν
|
τοῦ |
Διός,
τρίτον
πυρόεντα
τὸν
τοῦ |
[2, 887] |
εἰκοσαέδρου
τὸ
ὕδωρ,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
δωδεκαέδρου
τὴν
τοῦ
παντὸς
σφαῖραν. |
[2, 887] |
ὀκταέδρου
τὸν
ἀέρα,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
εἰκοσαέδρου
τὸ
ὕδωρ,
ἐκ
δὲ |
[2, 887] |
τὸν
ὅλον
κόσμον.
θʹ
Περὶ
|
τοῦ |
ἐκτὸς
τοῦ
κόσμου,
εἰ
ἔστι |
[2, 890] |
ὁ
Πυθαγόρειος
ὑαλοειδῆ,
δεχόμενον
μὲν
|
τοῦ |
ἐν
τῷ
κόσμῳ
πυρὸς
τὴν |
[2, 889] |
~(Ἐπίκουρος
οὐδὲν
ἀπογινώσκει
τούτων,
ἐχόμενος
|
τοῦ |
ἐνδεχομένου.
ιδʹ
Περὶ
σχημάτων
ἀστέρων
|
[2, 889] |
τῆς
Ἀφροδίτης,
πέμπτον
στίλβοντα
τὸν
|
τοῦ |
Ἑρμοῦ,
ἕκτον
ἥλιον,
ἕβδομον
σελήνην. |
[2, 890] |
ἐσοπτροειδές,
καὶ
τρίτον
τὴν
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἐσόπτρου
κατ´
ἀνάκλασιν
διασπειρομένην
πρὸς |
[2, 890] |
Πυθαγόρας
Ἀριστοτέλης
παρὰ
τὴν
λόξωσιν
|
τοῦ |
ζῳδιακοῦ
κύκλου,
δι´
οὗ
φέρεται |
[2, 888] |
πρῶτος
ἐπινενοηκέναι
λέγεται
τὴν
λόξωσιν
|
(τοῦ |
ζῳδιακοῦ
κύκλου,
ἥντινα
Οἰνοπίδης
ὁ |
[2, 891] |
περὶ
αὐτὴν
ὑπὸ
τῆς
προσβολῆς
|
τοῦ |
ἡλίου
ἀμαυροῦσθαι,
πεφυκότος
τοῦ
ἰσχυροτέρου |
[2, 892] |
ἀποστημάτων
τῆς
σελήνης,
πόσον
ἀφέστηκε
|
τοῦ |
ἡλίου
Ἐμπεδοκλῆς
διπλάσιον
ἀπέχειν
τὴν |
[2, 892] |
διπλάσιον
ἀπέχειν
τὴν
σελήνην
ἀπὸ
|
τοῦ |
ἡλίου
ἤπερ
ἀπὸ
τῆς
γῆς. |
[2, 887] |
(Ἐμπεδοκλῆς
τοῦ
ἀέρος
εἴξαντος
τῇ
|
τοῦ |
ἡλίου
ὁρμῇ,
ἐγκλιθῆναι
τὰς
ἄρκτους, |
[2, 886] |
κατὰ
πᾶσαν
περίστασιν.
Ἐμπεδοκλῆς
τὸν
|
τοῦ |
ἡλίου
περίδρομον
εἶναι
περιγραφὴν
τοῦ |
[2, 891] |
ἐννεακαιδεκαπλασίονα
τῆς
γῆς,
ὥσπερ
τὸν
|
τοῦ |
ἡλίου
πλήρη
πυρός·
ἐκλείπειν
δὲ |
[2, 889] |
(Μητρόδωρος
ἅπαντας
τοὺς
ἀπλανεῖς
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἡλίου
προσλάμπεσθαι.
Ἡράκλειτος
καὶ
οἱ |
[2, 891] |
καὶ
οἱ
ἀπ´
αὐτοῦ
ὑπὸ
|
τοῦ |
ἡλίου
φωτίζεσθαι
τὴν
σελήνην.
Ἡράκλειτος |
[2, 890] |
ἑτέρῳ
ἡμισφαιρίῳ
τῷ
τοῦ
ἀέρος
|
τοῦ |
θερμομιγοῦς
πεπληρωμένῳ,
ἀπὸ
κυκλοτεροῦς
τῆς |
[2, 891] |
προσβολῆς
τοῦ
ἡλίου
ἀμαυροῦσθαι,
πεφυκότος
|
τοῦ |
ἰσχυροτέρου
πυρὸς
τὸ
ἀσθενέστερον
ἀμαυροῦν· |
[2, 886] |
κενῷ
ἄπειρον,
ὅλον
δὲ
χωρὶς
|
τοῦ |
κενοῦ
τὸν
κόσμον·
ὥστε
(οὐ) |
[2, 887] |
τούτων
εἶναι
τὰς
ἀναθυμιάσεις
τροφὰς
|
τοῦ |
κόσμου.
Ἀπὸ
ποίου
πρώτου
στοιχείου |
[2, 887] |
κόσμον.
θʹ
Περὶ
τοῦ
ἐκτὸς
|
τοῦ |
κόσμου,
εἰ
ἔστι
κενόν
Οἱ |
[2, 887] |
γῆς
ἄρξασθαί
φασι
τὴν
γένεσιν
|
τοῦ |
κόσμου
καθάπερ
ἀπὸ
κέντρου·
ἀρχὴ |
[2, 888] |
εἶναι
κενόν.
ιʹ
Τίνα
δεξιὰ
|
τοῦ |
κόσμου
καὶ
τίνα
ἀριστερά
Πυθαγόρας |
[2, 886] |
τοῦ
ἡλίου
περίδρομον
εἶναι
περιγραφὴν
|
τοῦ |
κόσμου
καὶ
τοῦ
πέρατος
αὐτοῦ. |
[2, 887] |
γένηται
ἃ
δ´
οἰκητὰ
μέρη
|
τοῦ |
κόσμου
κατὰ
ψῦξιν
καὶ
ἐκπύρωσιν |
[2, 887] |
μὲν
ἀπὸ
Πυθαγόρου
ἐκτὸς
εἶναι
|
τοῦ |
κόσμου
κενόν,
εἰς
ὃ
ἀναπνεῖ |
[2, 886] |
Ἀριστοτέλης
τὸ
ὑπὸ
τὴν
σελήνην
|
τοῦ |
κόσμου
μέρος
παθητόν,
ἐν
ᾧ |
[2, 888] |
εἶναι
κενόν.
Πλάτων
μήτ´
ἐκτὸς
|
τοῦ |
κόσμου
μήτ´
ἐντὸς
μηδὲν
εἶναι |
[2, 888] |
ἄστρα,
διαπνοὰς
δ´
αὐτὰ
νομίζει
|
τοῦ |
κόσμου·
πάλιν
δ´
ὁ
αὐτὸς |
[2, 890] |
πῦρ
ἐν
τῷ
ἑτέρῳ
ἡμισφαιρίῳ
|
τοῦ |
κόσμου
πεπληρωκὸς
τὸ
ἡμισφαίριον,
ἀεὶ |
[2, 888] |
ἀριστερά
Πυθαγόρας
Πλάτων
Ἀριστοτέλης
δεξιὰ
|
τοῦ |
κόσμου
(τὰ
ἀνατολικὰ
μέρη,
ἀφ´ |
[2, 889] |
θέσιν
πρῶτον
φαίνοντα
λεγόμενον
τὸν
|
τοῦ |
Κρόνου,
δεύτερον
φαέθοντα
τὸν
τοῦ |
[2, 887] |
καλεῖται
καὶ
μαθηματικά,
ἐκ
μὲν
|
τοῦ |
κύβου
φησὶ
γεγονέναι
(τὴν
γῆν, |
[2, 887] |
ὁρατὸν
κόσμον
γεγονέναι
πρὸς
παράδειγμα
|
τοῦ |
νοητοῦ
κόσμου·
τοῦ
δ´
ὁρατοῦ |
[2, 887] |
πυραμίδος
τὸ
πῦρ,
ἐκ
δὲ
|
τοῦ |
ὀκταέδρου
τὸν
ἀέρα,
ἐκ
δὲ |
[2, 888] |
οἱ
ἀπ´
αὐτοῦ
μεμερίσθαι
τὴν
|
τοῦ |
παντὸς
οὐρανοῦ
σφαῖραν
εἰς
κύκλους |
[2, 887] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
δωδεκαέδρου
τὴν
|
τοῦ |
παντὸς
σφαῖραν.
Πλάτων
δὲ
καὶ |
[2, 887] |
κέντρον.
Πυθαγόρας
ἀπὸ
πυρὸς
καὶ
|
τοῦ |
πέμπτου
στοιχείου.
(Ἐμπεδοκλῆς
τὸν
μὲν |
[2, 890] |
πέτρον
διάπυρον.
Ἀριστοτέλης
σφαῖραν
ἐκ
|
τοῦ |
πέμπτου
σώματος.
Φιλόλαος
ὁ
Πυθαγόρειος |
[2, 886] |
εἶναι
περιγραφὴν
τοῦ
κόσμου
καὶ
|
τοῦ |
πέρατος
αὐτοῦ.
Σέλευκος
ἄπειρον
τὸν |
[2, 890] |
βραχέως
εἰρῆσθαι
συντεμόντα,
ἀνταύγειαν
εἶναι
|
τοῦ |
περὶ
τὴν
γῆν
πυρὸς
τὸν |
[2, 891] |
ἐκλείψεως
σελήνης
Ἀναξίμανδρος
τοῦ
στομίου
|
τοῦ |
περὶ
τὸν
τροχὸν
ἐπιφραττομένου.
Βήρωσος |
[2, 886] |
τὸν
ἐπὶ
τῶν
ἀποτελεσμάτων,
ἀπὸ
|
τοῦ |
περιεκτικωτάτου
πάντων
ἐνστησάμενος.
αʹ
Περὶ |
[2, 888] |
πλανήτας
ἀνεῖσθαι.
Πλάτων
ἐκ
μὲν
|
τοῦ |
πλείστου
μέρους
πυρίνους,
μετέχοντας
δὲ |
[2, 890] |
ἐξωθεῖσθαι
τὰ
ἄστρα.
Ἀναξαγόρας
ἀνταπώσει
|
τοῦ |
πρὸς
ταῖς
ἄρκτοις
ἀέρος,
ὃν |
[2, 887] |
τοῦ
ἀραιοῦ
τὴν
δ´
ἐκ
|
τοῦ |
πυκνοῦ,
μικτὰς
δ´
ἄλλας
ἐκ |
[2, 890] |
κρυσταλλοειδῆ,
συμπεριελκομένην
δὲ
τῇ
κινήσει
|
(τοῦ |
πυρίνου·
ὡς
δὲ
βραχέως
εἰρῆσθαι |
[2, 890] |
πύκνωμα
κισηροειδῶς
ταῖς
κατατρήσεσιν
ὑπὸ
|
τοῦ |
πυρὸς
ἀνημμένον.
καʹ
Περὶ
μεγέθους |
[2, 890] |
δίσκῳ.
Ἀναξίμανδρος
τοῦ
στομίου
τῆς
|
τοῦ |
πυρὸς
διεκπνοῆς
ἀποκλειομένου.
Ἡράκλειτος
κατὰ |
[2, 887] |
αἰθέρος
τὸν
δ´
ἥλιον
ἐκ
|
τοῦ |
πυρός,
πιληθῆναι
δ´
ἐκ
τῶν |
[2, 891] |
καὶ
ἀέρος.
(Πλάτων
ἐκ
πλείονος
|
τοῦ |
πυρώδους.
Ἀναξαγόρας
Δημόκριτος
στερέωμα
διάπυρον, |
[2, 888] |
τὰ
ἄστρα.
Ἐμπεδοκλῆς
πύρινα
ἐκ
|
τοῦ |
πυρώδους,
ὅπερ
ὁ
ἀὴρ
ἐν |
[2, 890] |
διεκπνοῆς
ἀποκλειομένου.
Ἡράκλειτος
κατὰ
τὴν
|
τοῦ |
σκαφοειδοῦς
στροφήν,
ὥστε
τὸ
μὲν |
[2, 891] |
ἀπυρώτου
μέρους.
Ἡράκλειτος
κατὰ
τὴν
|
τοῦ |
σκαφοειδοῦς
(συ)
στροφήν.
(Τῶν
Πυθαγορείων |
[2, 890] |
κατοπτρικῶς
ὑποτιθεμένῳ
τῷ
δίσκῳ.
Ἀναξίμανδρος
|
τοῦ |
στομίου
τῆς
τοῦ
πυρὸς
διεκπνοῆς |
[2, 891] |
κθʹ
Περὶ
ἐκλείψεως
σελήνης
Ἀναξίμανδρος
|
τοῦ |
στομίου
τοῦ
περὶ
τὸν
τροχὸν |
[2, 892] |
τῷ
μήκει.
Ἀναξαγόρας
ἀνωμαλότητα
(διὰ)
|
τοῦ |
συγκρίματος
διὰ
τὸ
ψυχρομιγὲς
ἅμα |
[2, 887] |
μεταλαμβάνειν.
ηʹ
Τίς
ἡ
αἰτία
|
τοῦ |
τὸν
κόσμον
ἐγκλιθῆναι
Διογένης
Ἀναξαγόρας |
[2, 891] |
ἐκλείπειν
δὲ
κατὰ
τὰς
ἐπιστροφὰς
|
τοῦ |
τροχοῦ·
ὅμοιον
γὰρ
εἶναι
ἁρματίου |
[2, 887] |
αὐτὸν
αὑτῷ
τὸν
κόσμον
ἐκ
|
τοῦ |
φθίνοντος
κατὰ
μεταβολὴν
τὸ
τρέφον |