Alphabétiquement     [«   »]
τοσαύτην 1
τοσούτων 1
τότε 2
τοῦ 72
τοὺς 19
τοῦτ´ 1
τοῦτο 3
Fréquences     [«    »]
66 δὲ
52 τὴν
69 τὸν
72 τοῦ
118 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Pseudo-Plutarque, Les opinions des philosophes, livre II

τοῦ


Livre, pages
[2, 887]   δ´ ἐξ ὕδατος σεληνιακοῦ περιστροφῇ  τοῦ   ἀέρος ἀποχυθέντος· καὶ τούτων εἶναι
[2, 887]   καὶ ἐκπύρωσιν καὶ εὐκρασίαν. (Ἐμπεδοκλῆς  τοῦ   ἀέρος εἴξαντος τῇ τοῦ ἡλίου
[2, 890]   ἐν τῷ ἑτέρῳ ἡμισφαιρίῳ τῷ  τοῦ   ἀέρος τοῦ θερμομιγοῦς πεπληρωμένῳ, ἀπὸ
[2, 887]   γενέσθαι τὸν μὲν οὐρανὸν ἐκ  τοῦ   αἰθέρος τὸν δ´ ἥλιον ἐκ
[2, 890]   τῶν τροπικῶν κύκλων. Διογένης ὑπὸ  τοῦ   ἀντιπίπτοντος τῇ θερμότητι ψύχους σβέννυσθαι
[2, 891]   κατὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς ἐπιστροφὴν  τοῦ   ἀπυρώτου μέρους. Ἡράκλειτος κατὰ τὴν
[2, 887]   περιπεπλεγμένας ἐπαλλήλους, τὴν μὲν ἐκ  τοῦ   ἀραιοῦ τὴν δ´ ἐκ τοῦ
[2, 889]   τοῦ Διός, τρίτον πυρόεντα τὸν  τοῦ   Ἄρεος, τέταρτον ἑωσφόρον τὸν τῆς
[2, 887]   ἐγκλιθῆναί πως τὸν κόσμον ἐκ  τοῦ   αὐτομάτου εἰς τὸ μεσημβρινὸν αὑτοῦ
[2, 887]   πρὸς παράδειγμα τοῦ νοητοῦ κόσμου·  τοῦ   δ´ ὁρατοῦ κόσμου προτέραν μὲν
[2, 889]   τοῦ Κρόνου, δεύτερον φαέθοντα τὸν  τοῦ   Διός, τρίτον πυρόεντα τὸν τοῦ
[2, 887]   εἰκοσαέδρου τὸ ὕδωρ, ἐκ δὲ  τοῦ   δωδεκαέδρου τὴν τοῦ παντὸς σφαῖραν.
[2, 887]   ὀκταέδρου τὸν ἀέρα, ἐκ δὲ  τοῦ   εἰκοσαέδρου τὸ ὕδωρ, ἐκ δὲ
[2, 887]   τὸν ὅλον κόσμον. θʹ Περὶ  τοῦ   ἐκτὸς τοῦ κόσμου, εἰ ἔστι
[2, 890]   Πυθαγόρειος ὑαλοειδῆ, δεχόμενον μὲν  τοῦ   ἐν τῷ κόσμῳ πυρὸς τὴν
[2, 889]   ~(Ἐπίκουρος οὐδὲν ἀπογινώσκει τούτων, ἐχόμενος  τοῦ   ἐνδεχομένου. ιδʹ Περὶ σχημάτων ἀστέρων
[2, 889]   τῆς Ἀφροδίτης, πέμπτον στίλβοντα τὸν  τοῦ   Ἑρμοῦ, ἕκτον ἥλιον, ἕβδομον σελήνην.
[2, 890]   ἐσοπτροειδές, καὶ τρίτον τὴν ἀπὸ  τοῦ   ἐσόπτρου κατ´ ἀνάκλασιν διασπειρομένην πρὸς
[2, 890]   Πυθαγόρας Ἀριστοτέλης παρὰ τὴν λόξωσιν  τοῦ   ζῳδιακοῦ κύκλου, δι´ οὗ φέρεται
[2, 888]   πρῶτος ἐπινενοηκέναι λέγεται τὴν λόξωσιν  (τοῦ   ζῳδιακοῦ κύκλου, ἥντινα Οἰνοπίδης
[2, 891]   περὶ αὐτὴν ὑπὸ τῆς προσβολῆς  τοῦ   ἡλίου ἀμαυροῦσθαι, πεφυκότος τοῦ ἰσχυροτέρου
[2, 892]   ἀποστημάτων τῆς σελήνης, πόσον ἀφέστηκε  τοῦ   ἡλίου Ἐμπεδοκλῆς διπλάσιον ἀπέχειν τὴν
[2, 892]   διπλάσιον ἀπέχειν τὴν σελήνην ἀπὸ  τοῦ   ἡλίου ἤπερ ἀπὸ τῆς γῆς.
[2, 887]   (Ἐμπεδοκλῆς τοῦ ἀέρος εἴξαντος τῇ  τοῦ   ἡλίου ὁρμῇ, ἐγκλιθῆναι τὰς ἄρκτους,
[2, 886]   κατὰ πᾶσαν περίστασιν. Ἐμπεδοκλῆς τὸν  τοῦ   ἡλίου περίδρομον εἶναι περιγραφὴν τοῦ
[2, 891]   ἐννεακαιδεκαπλασίονα τῆς γῆς, ὥσπερ τὸν  τοῦ   ἡλίου πλήρη πυρός· ἐκλείπειν δὲ
[2, 889]   (Μητρόδωρος ἅπαντας τοὺς ἀπλανεῖς ὑπὸ  τοῦ   ἡλίου προσλάμπεσθαι. Ἡράκλειτος καὶ οἱ
[2, 891]   καὶ οἱ ἀπ´ αὐτοῦ ὑπὸ  τοῦ   ἡλίου φωτίζεσθαι τὴν σελήνην. Ἡράκλειτος
[2, 890]   ἑτέρῳ ἡμισφαιρίῳ τῷ τοῦ ἀέρος  τοῦ   θερμομιγοῦς πεπληρωμένῳ, ἀπὸ κυκλοτεροῦς τῆς
[2, 891]   προσβολῆς τοῦ ἡλίου ἀμαυροῦσθαι, πεφυκότος  τοῦ   ἰσχυροτέρου πυρὸς τὸ ἀσθενέστερον ἀμαυροῦν·
[2, 886]   κενῷ ἄπειρον, ὅλον δὲ χωρὶς  τοῦ   κενοῦ τὸν κόσμον· ὥστε (οὐ)
[2, 887]   τούτων εἶναι τὰς ἀναθυμιάσεις τροφὰς  τοῦ   κόσμου. Ἀπὸ ποίου πρώτου στοιχείου
[2, 887]   κόσμον. θʹ Περὶ τοῦ ἐκτὸς  τοῦ   κόσμου, εἰ ἔστι κενόν Οἱ
[2, 887]   γῆς ἄρξασθαί φασι τὴν γένεσιν  τοῦ   κόσμου καθάπερ ἀπὸ κέντρου· ἀρχὴ
[2, 888]   εἶναι κενόν. ιʹ Τίνα δεξιὰ  τοῦ   κόσμου καὶ τίνα ἀριστερά Πυθαγόρας
[2, 886]   τοῦ ἡλίου περίδρομον εἶναι περιγραφὴν  τοῦ   κόσμου καὶ τοῦ πέρατος αὐτοῦ.
[2, 887]   γένηται δ´ οἰκητὰ μέρη  τοῦ   κόσμου κατὰ ψῦξιν καὶ ἐκπύρωσιν
[2, 887]   μὲν ἀπὸ Πυθαγόρου ἐκτὸς εἶναι  τοῦ   κόσμου κενόν, εἰς ἀναπνεῖ
[2, 886]   Ἀριστοτέλης τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην  τοῦ   κόσμου μέρος παθητόν, ἐν
[2, 888]   εἶναι κενόν. Πλάτων μήτ´ ἐκτὸς  τοῦ   κόσμου μήτ´ ἐντὸς μηδὲν εἶναι
[2, 888]   ἄστρα, διαπνοὰς δ´ αὐτὰ νομίζει  τοῦ   κόσμου· πάλιν δ´ αὐτὸς
[2, 890]   πῦρ ἐν τῷ ἑτέρῳ ἡμισφαιρίῳ  τοῦ   κόσμου πεπληρωκὸς τὸ ἡμισφαίριον, ἀεὶ
[2, 888]   ἀριστερά Πυθαγόρας Πλάτων Ἀριστοτέλης δεξιὰ  τοῦ   κόσμου (τὰ ἀνατολικὰ μέρη, ἀφ´
[2, 889]   θέσιν πρῶτον φαίνοντα λεγόμενον τὸν  τοῦ   Κρόνου, δεύτερον φαέθοντα τὸν τοῦ
[2, 887]   καλεῖται καὶ μαθηματικά, ἐκ μὲν  τοῦ   κύβου φησὶ γεγονέναι (τὴν γῆν,
[2, 887]   ὁρατὸν κόσμον γεγονέναι πρὸς παράδειγμα  τοῦ   νοητοῦ κόσμου· τοῦ δ´ ὁρατοῦ
[2, 887]   πυραμίδος τὸ πῦρ, ἐκ δὲ  τοῦ   ὀκταέδρου τὸν ἀέρα, ἐκ δὲ
[2, 888]   οἱ ἀπ´ αὐτοῦ μεμερίσθαι τὴν  τοῦ   παντὸς οὐρανοῦ σφαῖραν εἰς κύκλους
[2, 887]   ἐκ δὲ τοῦ δωδεκαέδρου τὴν  τοῦ   παντὸς σφαῖραν. Πλάτων δὲ καὶ
[2, 887]   κέντρον. Πυθαγόρας ἀπὸ πυρὸς καὶ  τοῦ   πέμπτου στοιχείου. (Ἐμπεδοκλῆς τὸν μὲν
[2, 890]   πέτρον διάπυρον. Ἀριστοτέλης σφαῖραν ἐκ  τοῦ   πέμπτου σώματος. Φιλόλαος Πυθαγόρειος
[2, 886]   εἶναι περιγραφὴν τοῦ κόσμου καὶ  τοῦ   πέρατος αὐτοῦ. Σέλευκος ἄπειρον τὸν
[2, 890]   βραχέως εἰρῆσθαι συντεμόντα, ἀνταύγειαν εἶναι  τοῦ   περὶ τὴν γῆν πυρὸς τὸν
[2, 891]   ἐκλείψεως σελήνης Ἀναξίμανδρος τοῦ στομίου  τοῦ   περὶ τὸν τροχὸν ἐπιφραττομένου. Βήρωσος
[2, 886]   τὸν ἐπὶ τῶν ἀποτελεσμάτων, ἀπὸ  τοῦ   περιεκτικωτάτου πάντων ἐνστησάμενος. αʹ Περὶ
[2, 888]   πλανήτας ἀνεῖσθαι. Πλάτων ἐκ μὲν  τοῦ   πλείστου μέρους πυρίνους, μετέχοντας δὲ
[2, 890]   ἐξωθεῖσθαι τὰ ἄστρα. Ἀναξαγόρας ἀνταπώσει  τοῦ   πρὸς ταῖς ἄρκτοις ἀέρος, ὃν
[2, 887]   τοῦ ἀραιοῦ τὴν δ´ ἐκ  τοῦ   πυκνοῦ, μικτὰς δ´ ἄλλας ἐκ
[2, 890]   κρυσταλλοειδῆ, συμπεριελκομένην δὲ τῇ κινήσει  (τοῦ   πυρίνου· ὡς δὲ βραχέως εἰρῆσθαι
[2, 890]   πύκνωμα κισηροειδῶς ταῖς κατατρήσεσιν ὑπὸ  τοῦ   πυρὸς ἀνημμένον. καʹ Περὶ μεγέθους
[2, 890]   δίσκῳ. Ἀναξίμανδρος τοῦ στομίου τῆς  τοῦ   πυρὸς διεκπνοῆς ἀποκλειομένου. Ἡράκλειτος κατὰ
[2, 887]   αἰθέρος τὸν δ´ ἥλιον ἐκ  τοῦ   πυρός, πιληθῆναι δ´ ἐκ τῶν
[2, 891]   καὶ ἀέρος. (Πλάτων ἐκ πλείονος  τοῦ   πυρώδους. Ἀναξαγόρας Δημόκριτος στερέωμα διάπυρον,
[2, 888]   τὰ ἄστρα. Ἐμπεδοκλῆς πύρινα ἐκ  τοῦ   πυρώδους, ὅπερ ἀὴρ ἐν
[2, 890]   διεκπνοῆς ἀποκλειομένου. Ἡράκλειτος κατὰ τὴν  τοῦ   σκαφοειδοῦς στροφήν, ὥστε τὸ μὲν
[2, 891]   ἀπυρώτου μέρους. Ἡράκλειτος κατὰ τὴν  τοῦ   σκαφοειδοῦς (συ) στροφήν. (Τῶν Πυθαγορείων
[2, 890]   κατοπτρικῶς ὑποτιθεμένῳ τῷ δίσκῳ. Ἀναξίμανδρος  τοῦ   στομίου τῆς τοῦ πυρὸς διεκπνοῆς
[2, 891]   κθʹ Περὶ ἐκλείψεως σελήνης Ἀναξίμανδρος  τοῦ   στομίου τοῦ περὶ τὸν τροχὸν
[2, 892]   τῷ μήκει. Ἀναξαγόρας ἀνωμαλότητα (διὰ)  τοῦ   συγκρίματος διὰ τὸ ψυχρομιγὲς ἅμα
[2, 887]   μεταλαμβάνειν. ηʹ Τίς αἰτία  τοῦ   τὸν κόσμον ἐγκλιθῆναι Διογένης Ἀναξαγόρας
[2, 891]   ἐκλείπειν δὲ κατὰ τὰς ἐπιστροφὰς  τοῦ   τροχοῦ· ὅμοιον γὰρ εἶναι ἁρματίου
[2, 887]   αὐτὸν αὑτῷ τὸν κόσμον ἐκ  τοῦ   φθίνοντος κατὰ μεταβολὴν τὸ τρέφον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/01/2008