Alphabétiquement     [«   »]
γινομένης 1
δ 1
δ´ 29
δὲ 66
δέ 2
δείκνυσιν 1
δεῖσθαι 1
Fréquences     [«    »]
45 μὲν
52 τὴν
43 τὸ
66 δὲ
69 τὸν
72 τοῦ
118 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Pseudo-Plutarque, Les opinions des philosophes, livre II

δὲ


Livre, pages
[2, 890]   δορυφορίαν τῶν τροπικῶν κύκλων· ταῦτα  δὲ   άντα καὶ σφαῖρα δείκνυσιν.
[2, 887]   μὲν κούφοις τὴν ἄνω τοῖς  δὲ   βαρέσι τὴν κάτω. (Ἐμπεδοκλῆς μὴ
[2, 890]   τῇ κινήσει (τοῦ πυρίνου· ὡς  δὲ   βραχέως εἰρῆσθαι συντεμόντα, ἀνταύγειαν εἶναι
[2, 887]   ἀέρα ἐφ´ ὕδωρ, τελευταίαν  δὲ   γῆν· ἐνίοτε δὲ τὸν αἰθέρα
[2, 891]   ἵστησι μετὰ τῶν ἀπλανῶν, τὴν  δὲ   γῆν κινεῖ περὶ τὸν ἡλιακὸν
[2, 887]   παθητὰ πῦρ ἀέρα ὕδωρ· τελευταίαν  δὲ   γῆν. τούτων δὲ τοῖς μὲν
[2, 892]   κατὰ Ἡράκλειτον ἐνιαυτός. ἄλλοι  δὲ   δι´ ἑπτακισχιλίων ψοζʹ
[2, 889]   ἄλλων πλανητῶν καὶ ἀπλανῶν. Ἀναξιμένης  δὲ   διὰ μὲν ταῦτα μηδὲν τούτων,
[2, 888]   ἀρκτικός τε καὶ ἀειφανής,  δὲ   θερινὸς τροπικός, δ´ ἰσημερινός,
[2, 892]   μὲν ἐνιαυτῶν περίοδος λʹ Διὸς  δὲ   ιβʹ Ἄρεος δυεῖν, Ἡλίου ιβʹ
[2, 888]   ἐκ νεφῶν μὲν πεπυρωμένων, σβεννυμένους  δὲ   καθ´ ἑκάστην ἡμέραν ἀναζωπυρεῖν νύκτωρ,
[2, 887]   μὲν καὶ γῆς πρῶτον, ὕδατος  δὲ   καὶ ἀέρος δεύτερον. Πυθαγόρας πέντε
[2, 891]   πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς (γίνεσθαι· παριστόρηκε  δὲ   καὶ ἔκλειψιν ἡλίου ἐφ´ ὅλον
[2, 887]   τὴν τοῦ παντὸς σφαῖραν. Πλάτων  δὲ   καὶ ἐν τούτοις πυθαγορίζει. ζʹ
[2, 886]   κόσμον καὶ προνοίᾳ διοικούμενον. Δημόκριτος  δὲ   καὶ Ἐπίκουρος καὶ ὅσοι τὰ
[2, 886]   εἶναι σφαιροειδεῖς τοὺς κόσμους, ἐνδέχεσθαι  δὲ   καὶ ἑτέροις σχήμασι κεχρῆσθαι. γʹ
[2, 888]   τοῦ πλείστου μέρους πυρίνους, μετέχοντας  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων κόλλης
[2, 891]   ἀποτομὰς καὶ ζώνας· κατά τινα  δὲ   καιρὸν ἐμπίπτειν τὸν δίσκον εἴς
[2, 891]   τοῦ ἡλίου πλήρη πυρός· ἐκλείπειν  δὲ   κατὰ τὰς ἐπιστροφὰς τοῦ τροχοῦ·
[2, 886]   τὸ μὲν πᾶν ἄπειρον, τὸν  δὲ   κόσμον πεπεράνθαι. Οἱ Στωικοὶ διαφέρειν
[2, 891]   εἰς ἄπειρον μὲν προϊέναι, δοκεῖν  δὲ   κυκλεῖσθαι διὰ τὴν ἀπόστασιν. κεʹ
[2, 890]   ἴσον τῇ γῇ εἶναι, τὸν  δὲ   κύκλον, ἀφ´ οὗ τὴν ἐκπνοὴν
[2, 890]   μὲν κοῖλον ἄνω γίνεσθαι τὸ  δὲ   κυρτὸν κάτω πρὸς τὴν ἡμετέραν
[2, 886]   Στωικοὶ σφαιροειδῆ τὸν κόσμον, ἄλλοι  δὲ   κωνοειδῆ, (οἱ δ´ ᾠοειδῆ. Ἐπίκουρος
[2, 892]   ἀπὸ φάσεως εἰς σύνοδον. Τὸν  δὲ   μέγαν ἐνιαυτὸν οἱ μὲν ἐν
[2, 889]   τινὲς μὲν ὡς Πλάτων, τινὲς  δὲ   μέσον πάντων τὸν ἥλιον. Ἀναξίμανδρος
[2, 891]   τὸ δὲ τῆς ἀντίχθονος· οἱ  δὲ   νεώτεροι κατ´ ἐπινέμησιν φλογὸς κατὰ
[2, 887]   τὰ μὲν βόρεια ὑψωθῆναι τὰ  δὲ   νότια ταπεινωθῆναι, καθ´ καὶ
[2, 891]   ὄψιν. ~Ξενοφάνης κατὰ σβέσιν· ἕτερον  δὲ   πάλιν πρὸς ταῖς ἀνατολαῖς (γίνεσθαι·
[2, 887]   μεταξὺ τούτων· καὶ τὸ περιέχον  δὲ   πάσας τείχους δίκην στερεὸν ὑπάρχειν.
[2, 886]   περιέχειν ἐμψύχους καὶ ζωτικάς, τὰ  δὲ   περίγεια μηδενὸς αὐτῶν, τῆς δ´
[2, 889]   δίκην καταπεπηγέναι τῷ κρυσταλλοειδεῖ. Ἔνιοι  δὲ   πέταλα εἶναι πύρινα, ὥσπερ ζῳγραφήματα.
[2, 888]   ἀστέρας συνδεδέσθαι τῷ κρυστάλλῳ, τοὺς  δὲ   πλανήτας ἀνεῖσθαι. Πλάτων ἐκ μὲν
[2, 888]   αὐτὸς ἀφανεῖς μὲν λίθους, πίπτοντας  δὲ   πολλάκις ἐπὶ τὴν γῆν σβέννυσθαι,
[2, 890]   κόσμῳ πυρὸς τὴν ἀνταύγειαν, διηθοῦντα  δὲ   πρὸς ἡμᾶς τὸ φῶς, ὥστε
[2, 887]   κόσμων ἀραιὸν τὸ πέρας ἐνίων  δὲ   πυκνόν, καὶ τούτων τὰ μέν
[2, 892]   μυριάδας τετρακοσίας καὶ ὀκτακισμυρίας, τὴν  δὲ   σελήνην ἀπέχειν τῆς γῆς μυριάδας
[2, 891]   καθαρωτέρῳ γὰρ ἀέρι φέρεσθαι, τὴν  δὲ   σελήνην ἐν θολωτέρῳ, διὰ τοῦτο
[2, 889]   τὴν γῆν (καὶ) περὶ αὐτὴν  δὲ   στρέφεσθαι τοὺς ἀστέρας. Πλάτων καὶ
[2, 888]   κόσμος καὶ ἐξ οὗ. ~(Οἱ  δὲ   Στωικοί, εἰς κατὰ τὴν
[2, 887]   κόσμου καθάπερ ἀπὸ κέντρου· ἀρχὴ  δὲ   σφαίρας τὸ κέντρον. Πυθαγόρας ἀπὸ
[2, 888]   συνέστη Θαλῆς γεώδη μὲν ἔμπυρα  δὲ   τὰ ἄστρα. Ἐμπεδοκλῆς πύρινα ἐκ
[2, 888]   ἐν τῷ ἀπείρῳ αἰθέρι· ταῦτα  δὲ   τὰ δόγματα ἐν τοῖς Ὀρφικοῖς
[2, 888]   ἀρχὴ τῆς κινήσεως, ἀριστερὰ  δὲ   τὰ δυτικά. Ἐμπεδοκλῆς δεξιὰ μὲν
[2, 888]   κατὰ τὸν θερινὸν τροπικόν, ἀριστερὰ  δὲ   τὰ κατὰ τὸν χειμερινόν. ιαʹ
[2, 891]   τοῖς σχήμασι τοὺς ἀστέρας δεχομένους  δὲ   τὰς ἀπὸ τῆς ὑγρᾶς ἀναθυμιάσεως
[2, 889]   τὰ μὲν ἀπλανῆ πρῶτον, μετὰ  δὲ   ταῦτα τοὺς πλανήτας, ἐφ´ οἷς
[2, 887]   μὲν εἶναι τὴν ψυχήν, μετὰ  δὲ   ταύτην τὸ σωματοειδὲς τὸ ἐκ
[2, 890]   τὸν ἥλιον τὸν κρυσταλλοειδῆ, συμπεριελκομένην  δὲ   τῇ κινήσει (τοῦ πυρίνου· ὡς
[2, 889]   τὸν ἥλιον τετάχθαι, μετ´ αὐτὸν  δὲ   (τὴν σελήνην, ὑπὸ δ´ αὐτοὺς
[2, 891]   τὸ μὲν τῆς γῆς τὸ  δὲ   τῆς ἀντίχθονος· οἱ δὲ νεώτεροι
[2, 887]   φησὶ γεγονέναι (τὴν γῆν, ἐκ  δὲ   τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ, ἐκ
[2, 891]   ἀμφοτέρων τῶν ἀστέρων γινομένης, μᾶλλον  δὲ   τῆς σελήνης ἀντιφραττομένης. λʹ Περὶ
[2, 887]   μὲν αἰθέρα πρῶτον διακριθῆναι, δεύτερον  δὲ   τὸ πῦρ ἐφ´ τὴν
[2, 887]   ὕδωρ· τελευταίαν δὲ γῆν. τούτων  δὲ   τοῖς μὲν οὐρανίοις ἀποδεδόσθαι τὴν
[2, 888]   ἀνταρκτικός τε καὶ ἀφανής· λοξὸς  δὲ   τοῖς τρισὶ μέσοις καλούμενος
[2, 887]   ὕδωρ, τελευταίαν δὲ γῆν· ἐνίοτε  δὲ   τὸν αἰθέρα τῷ πυρὶ συνάπτει.
[2, 890]   ἐκ τῆς ὑγρᾶς ἀναθυμιάσεως συναθροιζόντων  δὲ   τὸν ἥλιον· νέφος πεπυρωμένον.
[2, 889]   μὲν ταῦτα μηδὲν τούτων, διὰ  δὲ   τὸν ἥλιον μόνον. (Εὔδοξος Ἄρατος
[2, 887]   τοῦ εἰκοσαέδρου τὸ ὕδωρ, ἐκ  δὲ   τοῦ δωδεκαέδρου τὴν τοῦ παντὸς
[2, 887]   τοῦ ὀκταέδρου τὸν ἀέρα, ἐκ  δὲ   τοῦ εἰκοσαέδρου τὸ ὕδωρ, ἐκ
[2, 887]   τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ, ἐκ  δὲ   τοῦ ὀκταέδρου τὸν ἀέρα, ἐκ
[2, 890]   κάθετον, οὔσης φύσει γεώδους· βλέπεσθαι  δὲ   τοῦτο κατοπτρικῶς ὑποτιθεμένῳ τῷ δίσκῳ.
[2, 890]   τῇ ἀνταυγείᾳ ἑαυτοῦ τεταγμένον· τὸν  δὲ   φαινόμενον ἀνταύγειαν ἐν τῷ ἑτέρῳ
[2, 888]   τροπικός, δ´ ἰσημερινός,  δὲ   χειμερινὸς τροπικός, δ´ ἀνταρκτικός
[2, 886]   τὸ σὺν κενῷ ἄπειρον, ὅλον  δὲ   χωρὶς τοῦ κενοῦ τὸν κόσμον·




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/01/2008