>

Livre, Chap.
[1, 15]	τε καὶ χιόσι κεκαλυμμένα τὸν	πάντα	αἰῶνα, ἔνθεν ἐξιὼν ποταμὸς Φᾶσις
[1, 24]	μένει δὲ ἀτελεύτητον ἐς τὸν	πάντα	αἰῶνα, οὔτε κήδει οὔτε ξυγγενείᾳ
[1, 11]	ἐγὼ δὲ ὑμῖν τὰ ἐγκλήματα	πάντα	ἀφεῖναι παντελῶς ἔγνωκα, ἐκεῖνο εἰδὼς,
[1, 25]	ἐσπραττομένη. Ἔπειτα δὲ τὰ χρήματα	πάντα	ἀφελόμενοι γυμνὸν ἐς τὴν ναῦν
[1, 9]	μοι οὐ φορητὰς προσετρίψαντο καὶ	πάντα	ἀφελόμενοι οἱ λῃσταὶ ᾤχοντο, οἷς
[1, 9]	λιμῷ δὲ τοῦτο ποιεῖν ἔμελλον·	πάντα	γὰρ τοὺς πολιορκουμένους τὰ ἐπιτήδεια
[1, 21]	ἠφάνιστο. (Καὶ ἐπεὶ τὰ νόμιμα	πάντα	ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως ταφῇ
[1, 4]	βασιλεῖ ἀπεκόμισαν καὶ τὰ ξυνενεχθέντα	πάντα	ἐσήγγειλαν. Τὰ μὲν οὖν ἀμφὶ
[1, 4]	τὸν καιρὸν ἔφασαν, οὗ τἄλλα	πάντα	ἠρτῆσθαι ξυμβαίνει. Οἱ μὲν οὖν
[1, 11]	Ὥστε τὰ πρῶτα ἑλομένοις ὑμῖν	πάντα	„λελείψεται τὰ λοιπὰ ξυγχωρεῖν. (Πρόκλος
[1, 15]	ἴσχυσε καὶ τοῖς στρατηγοῖς τὸν	πάντα	λόγον ἀπήγγειλεν. (Οἱ δὲ ἅπαν
[1, 7]	ἐγένετο. Ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τὸν	πάντα	λόγον Καβάδῃ ἀπήγγειλε. Καὶ ὃς
[1, 25]	διώριστο. Ἥ τε βασιλὶς τὸν	πάντα	λόγον παρὰ τῆς Ἀντωνίνης ἀκούσασα
[1, 17]	παραρρεῖ καὶ τὴν Ἱεράπολιν καὶ	πάντα	τὰ ἐκείνῃ χωρία μέχρι ἐς
[1, 4]	φύσει ἴσως ἄν τις καὶ	πάντα	τολμήσειεν. Ἐγὼ τοίνυν τοῦ τε
[1, 16]	ἤθελεν, ὅπως μὴ στράτευμα εἰς	πάντα	τὸν αἰῶνα ἐνταῦθα ἔχων χρήματα
[1, 14]	ἀμφὶ Βελισάριον ἔγραψαν ὧδε: „Οὐ	πάντα	χρὴ, ὦ βέλτιστε Μιρράνη, τῇ
[1, 2]	χρώμενος διαγέγονεν ἐς Ῥωμαίους τὸν	πάντα	χρόνον καὶ Θεοδοσίῳ τὴν ἀρχὴν
[1, 17]	Σαρακηνῶν βασιλεὺς προσελθὼν εἶπεν „Οὐ	πάντα,	ὦ δέσποτα, χρεών ἐστι πιστεύειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/06/2008