>

Livre, Chap.
[8, 23]	ἐπάναγκες. Λιμῷ γὰρ οὐκ οἶδεν	ἡ	ἀρετὴ ξυνοικίζεσθαι, πεινῆν τε καὶ
[8, 14]	γῆς τῆς Κολχίδος αὕτη μάλιστα	ἡ	ἀρίστη ἐστίν· ἐπεὶ καὶ οἶνος
[8, 22]	τῆς Ἰφιγενείας πάθος τὸν ἀπόπλουν	ἡ	Ἄρτεμις ξυνεχώρει τοῖς Ἕλλησιν. ἃ
[8, 35]	δώδεκα μὲν αὐτῷ δόρατα ἐμπεπηγότα	ἡ	ἀσπὶς εἶχε, κινεῖν δὲ αὐτὴν
[8, 33]	καὶ ἀεὶ ἔσται, ἕως ἂν	ἡ	αὐτὴ τύχη ἀνθρώποις ᾖ. Ναρσῆς
[8, 27]	Βυζαντίου ἀπαλλαγήσεσθαι. Ἐπειδὴ δὲ αὐτοῖς	ἡ	βουλὴ ἤρεσκε, φεύγουσι μὲν ἐξαπιναίως
[8, 20]	τείχους ὅ τε ἀὴρ καὶ	ἡ	γῆ καὶ τὰ ἄλλα πάντα
[8, 6]	φέρεσθαι. Ἐν δὲ Λαζικῇ πανταχόθεν	ἡ	γῆ τῆς θαλάσσης ἀποκρουομένη τὴν
[8, 8]	φρόνημα ἱκανοὶ εἶεν. Ἐπειδή τε	ἡ	γνώμη ἐνίκα τῶν ἐπὶ τοὺς
[8, 9]	ἤθη ἀπήνεγκε. Ῥωμαία δὲ γένος	ἡ	γυνὴ ἐτύγχανεν οὖσα, ἐπεὶ ἐκ
[8, 20]	δὴ μάλα ὑποτοπάζων θανάτῳ οἰκτίστῳ·	ἡ	δὲ αὐτὸν ἐκ τοῦ παραδόξου
[8, 3]	Ὧνπερ ἁτέρα μὲν Τζοὺρ ἐπικέκληται,	ἡ	δὲ δὴ ἑτέρα Πύλη ἐκ
[8, 6]	ἐκβάλλει ἐς Λίμνην τὴν Μαιώτιδα,	ἡ	δὲ Λίμνη ἐς τὸν Εὔξεινον
[8, 24]	τὰ μὲν πολλὰ κατέλαβον Φράγγοι,	ἡ	δὲ λοιπὴ ἔρημος ἀνθρώπων τῷ
[8, 11]	ἐν μὲν τῷ ἀνάντει ἐτειχομάχουν,	ἡ	δὲ μηχανὴ αὕτη ἐφέλκεσθαι οὐχ
[8, 15]	τὸ Περσῶν στράτευμα. Ἐγένετο δὲ	ἡ	ἐκεχειρία ἥδε Ῥωμαίοις τε καὶ
[8, 30]	παρασκευάζεσθε. Οἷς γὰρ ἐπὶ τριχὸς	ἡ	ἐλπὶς, ὥσπερ τανῦν ὑμῖν, ἕστηκεν,
[8, 19]	βαρβάρῳ ὅ τε τρόπος καὶ	ἡ	ἐξουσία ἐφίησιν. Ἡμεῖς δὲ πόνοις
[8, 10]	ὅπως ἂν τῷ παιδὶ ἀναστέλληται	ἡ	ἐπὶ τῇ βασιλείᾳ ἐλπίς. Ἄνδρα
[8, 14]	γέγονεν. Ἔδεσσά τε γὰρ καὶ	ἡ	ἑῴα σχεδόν τι πᾶσα καὶ
[8, 6]	μία τις ἐξ Ὠκεανοῦ ξύμπασα	ἡ	θάλασσα οὖσα καὶ οὐδαμῆ ἑτέρωθι
[8, 6]	εἴπῃ, ὅτι δὴ τὸ ἐνθένδε	ἡ	θάλασσα Πόντος ὠνόμασται. Εἰ δὲ
[8, 6]	σφίσι τῇδε θεμένου. Ἁπτομένη γὰρ	ἡ	θάλασσα τῆς ταύτῃ ἠϊόνος οὔτε
[8, 8]	τῷ στρατοπέδῳ ἀπολιπών. Προτερήσασα δὲ	ἡ	Λαζῶν ἵππος ἀτιμάζει τὰς ἐπαγγελίας
[8, 4]	τὴν Λίμνην ἐσβάλλει. Αὕτη δὲ	ἡ	Λίμνη ἐς τὴν ἀκτὴν Πόντου
[8, 18]	ἐπιόντας ἀμυνομένων ἐπὶ μακρότατον μὲν	ἡ	μάχη ἐγεγόνει, μετὰ δὲ Οὐτίγουροι
[8, 8]	ἱππεῖς τοὺς σφετέρους ἀφίκοντο καὶ	ἡ	μάχη ἐν χερσὶν ἀμφοτέρωθεν ἦν.
[8, 32]	τοῦτο ἐπιτυχεῖν. Ἥδε μὲν οὖν	ἡ	μάχη ἐς τοῦτο ἐτελεύτα καὶ
[8, 30]	πολλῷ τῷ διαλλάσσοντι πρὸς καταδεεστέρους	ἡ	μάχη ἐστὶν, οὐδὲν ἄλλο προσδεῖν
[8, 23]	ἐς Σάλωνας ἀνέστρεψεν. αὕτη διαφερόντως	ἡ	μάχη τό τε φρόνημα καὶ
[8, 28]	προσδεχομένους ἐκ παλαιοῦ τὸ θέαμα.	ἡ	μὲν γραφὴ τοσαῦτα ἐδήλου. Ἐπειδὴ
[8, 6]	φυσικὰς εἶναι, τεκμηριούμενοι δὲ ὡς	ἡ	μὲν θάλασσα προϊοῦσα ἐκ τῶν
[8, 35]	θανατῶντες, οἱ δὲ ἀρετῶντες. Καὶ	ἡ	μὲν μάχη πρωὶ ἤρξατο, Τεΐας
[8, 25]	γὰρ ἑκάστῃ κατὰ στατῆρα χρυσοῦν	ἡ	μίσθωσις ἦν. διόπερ βασιλεὺς ἐδυσφορεῖτο,
[8, 14]	οἱ Πέρσαι εἶχον. Ἀρχαιοπόλεως δὲ	ἡ	Μοχήρησις ἡμέρας μιᾶς ὁδῷ ἀπέχει,
[8, 23]	ἐς χεῖρας ἦλθον. Ἦν τε	ἡ	ναυμαχία ἐσάγαν ἰσχυρὰ, πεζομαχίᾳ ἐμφερὴς
[8, 22]	ἐλέλειπτο ἔτι, ἐν τοῖς καὶ	ἡ	ναῦς Αἰνείου, τοῦ τῆς πόλεως
[8, 22]	τρόπον ἐκ λίθων πολλῶν καὶ	ἡ	ναῦς ἐκείνη πεποίηται, ἣν Ἀγαμέμνων
[8, 22]	θεασάμενος ἐρῶν ἔρχομαι. Μονήρης τε	ἡ	ναῦς ἥδε καὶ περιμήκης ἄγαν
[8, 22]	τὸν τοῖχον ποιῇ. Οὕτω μὲν	ἡ	ναῦς ἥδε πεποιημένη κρείσσω παρέχεται
[8, 22]	εἴη, ἀλλ´ ἀκραιφνὴς πανταχόθι οὖσα	ἡ	ναῦς, ὥσπερ ὑπόγυον τῷ τεχνίτῃ
[8, 22]	ὅπη ποτὲ ἄρα τῆς Καλυψοῦς	ἡ	νῆσος εἴη. Ταύτης γὰρ τῆς
[8, 20]	Γερμανοὶ ἐκαλοῦντο ἅπαντες. Βριττία δὲ	ἡ	νῆσος ἐπὶ τούτου μὲν Ὠκεανοῦ
[8, 20]	Ἀγγίλων ξυνέπεμψε, φιλοτιμούμενος ὡς καὶ	ἡ	νῆσος ἥδε πρὸς αὐτοῦ ἄρχεται.
[8, 8]	ἐκλίθη καὶ πρὸς τοὺς Ῥωμαίους	ἡ	νίκη ἐχώρει. Ὁ μὲν γὰρ
[8, 30]	διακέκριται δὲ, ὡς τὸ εἰκὸς,	ἡ	νίκη, οὐκ εἰωθυῖα ταῖς ἀρεταῖς
[8, 14]	κρατήσει καὶ μετὰ τῆς ἀνδρίας	ἡ	νίκη χωρήσει. Ἄνευ δὲ τούτων
[8, 14]	πολλὰ περιίσταται κράτος. ἢν μέντοι	ἡ	ξυμβολὴ ξυσταδὸν γένηται, τά τε
[8, 11]	ἀντεῖχον, ἑκατέρωθι βιαζόμενοι, ἀλλὰ διαιρεθεῖσα	ἡ	ὀλιγανθρωπία ἐς ἄμφω τὰ μέρη
[8, 25]	ἐν τῇ γῇ ἀπελείποντο, ὧνπερ	ἡ	ὄψις ἀήθης παντάπασιν οὖσα τοῖς
[8, 6]	τε γὰρ πεῖρα ἐγγὺς καὶ	ἡ	ὄψις ἐς μαρτυρίαν ἱκανωτάτη, οὐδέν
[8, 20]	Οὕσπερ ἐκάκιζεν ἐπανήκοντας ἐς αὐτὴν	ἡ	παρθένος, τῷ τε ἀδελφῷ ἐλοιδορεῖτο
[8, 19]	μὴ αὐτῆς ἐπιλέλησμαι, τοιαύτη τις	ἡ	παροιμία τυγχάνει οὖσα. Τὸ θηρίον
[8, 5]	πη ἔχει. Ἐς ὅσον δὲ	ἡ	περίοδος ἥδε διήκει, ἅπαντα μὲν
[8, 8]	δυνατὰ γέγονεν. Αὕτη μὲν οὖν	ἡ	Περσῶν ἐσβολὴ ἐς γῆν τὴν
[8, 11]	περιβόλου ἐγένοντο, καὶ κατ´ ἄκρας	ἡ	Πέτρα ἑάλω. Τῶν μὲν οὖν
[8, 11]	οἰκοδομίαν ξυνθήκης ἐρρίπτουν, ἁλώσεσθαί τε	ἡ	πόλις αὐτίκα δὴ μάλα ἐπίδοξος
[8, 22]	οἱ τῇδε ἄνθρωποι, ἐπεὶ καὶ	ἡ	πόλις, ἐν ᾗ τὸ πλοῖον
[8, 2]	ἣ τῆς Ἀσίας ἐστὶ, Πέτρα	ἡ	πόλις ἐτύγχανεν οὖσα, ἐν δὲ
[8, 14]	πᾶσα καὶ πρὸς βορρᾶν ἄνεμον	ἡ	πολλὴ Ῥωμαίων ἀρχὴ βασιλεῦσι περιμάχητος
[8, 6]	πορθμὸς ἀπ´ Ὠκεανοῦ ἐξιὼν καὶ	ἡ	προϊοῦσα ἐνθένδε θάλασσα, καὶ τὰ
[8, 23]	Ἐς δὲ τὸν Ἀγκῶνα ἡμῖν	ἡ	προσδοκία μεμένηκε πᾶσα τοῦ καὶ
[8, 20]	ἐποιήσατο. τετελευτήκει γὰρ αὐτῷ ἔναγχος	ἡ	πρότερον ξυνοικοῦσα γυνὴ, παιδὸς ἑνὸς
[8, 5]	εἰσὶ τῶν τῇδε βαρβάρων. Καὶ	ἡ	πρώτη τῆς Μαιώτιδος ἐκροὴ, οὗ
[8, 8]	ἄγχιστά πη, ἀλλ´ ὡς ἀπωτάτω,	ἡ	Ῥωμαίων ἵππος αὐτοῖς εἵπετο. τούτων
[8, 28]	μηδὲ τῷ παρέργῳ τῆς χρείας	ἡ	σπουδαιοτάτη διείργοιτο πρᾶξις. Τῶν δὲ
[8, 30]	τῆς ἀκμῆς τοῦ καιροῦ ἀνόνητος	ἡ	σπουδὴ τὸ λοιπὸν γίνεται, κἂν
[8, 6]	λόγος ὅδε φύσεως ἕστηκεν, ἀλλ´	ἡ	στενοχωρία κἀνταῦθα νικάτω. Οὐ μὴν
[8, 10]	τοῦ ἀνθρώπου κεκομισμένος. ἡνίκα τοίνυν	ἡ	ταύτης προτέρα ἐκεχειρία ἐγένετο, Ἰουστινιανὸν
[8, 2]	δὲ τῶν ἀρχόντων τινὶ ἐπιγένηται	ἡ	τέλειος ἡμέρα τοῦ βίου, ἕτερον
[8, 32]	τοῖς ἔργοις οὐ κατὰ λόγον	ἡ	τελευτὴ ἐπεγένετο. Ἀλλὰ καὶ νῦν
[8, 6]	Καίτοι ἐξ Ὠκεανοῦ καὶ Γαδείρων	ἡ	τῆς θαλάσσης πρόοδος γίνεται. Ἀλλὰ
[8, 4]	δὲ τὸν χῶρον αὐτὸν, ὅθεν	ἡ	τῆς Λίμνης ἐκβολὴ ἄρχεται, Γότθοι
[8, 23]	τῶν πολεμίων, ἀλλὰ περιέστηκεν ἡμῖν	ἡ	τῆς σωτηρίας ἐλπὶς ἐν ταῖς
[8, 5]	νεὼν γεγονέναι φασὶν, οὗπέρ ποτε	ἡ	τοῦ Ἀγαμέμνονος Ἰφιγένεια προὔστη. Καίτοι
[8, 11]	παρεσκευασμένων αὐτοῖς ἕνεκα, ὅπως, ἐπειδὰν	ἡ	τοῦ κριοῦ ἐς τὸν περίβολον
[8, 20]	μητρυιᾷ ξυνοικίζεται. Ἐπειδὴ δὲ ταῦτα	ἡ	τοῦ Ῥαδίγιδος μνηστὴ ἔμαθεν, οὐκ
[8, 6]	δὴ ἐκ τοῦ καλουμένου Ἱεροῦ	ἡ	τούτου δὴ τοῦ Πόντου ἐκροὴ
[8, 33]	τοῦ λόγου ἔννοια γέγονεν ὅντινα	ἡ	τύχη διαχλευάζει τὰ ἀνθρώπεια τρόπον,
[8, 14]	τὸ παρειμένον τῇ Ῥωμαίων ὀλιγωρίᾳ	ἡ	τύχη ἐπλήρου. Ἀλλ´ ἐπειδὴ Ἐδέσσης
[8, 30]	ἅπαντα γὰρ προκατατρίψασα τὰ ἄλλα	ἡ	τύχη, μόνην τῆς ἐλπίδος τὴν
[8, 32]	τελευτὴ ἐπεγένετο. Ἀλλὰ καὶ νῦν	ἡ	τύχη ὡραϊζομένη τε διαφανῶς καὶ
[8, 35]	πεποίηται. Γότθους μὲν ἐς εὐτολμίαν	ἡ	τῶν παρόντων ἀπόγνωσις ὥρμα, Ῥωμαῖοι
[8, 8]	ὦ ἄνδρες, ποιεῖσθαι. Οἷς γὰρ	ἡ	τῶν πραγμάτων ἀνάγκη τὴν προθυμίαν
[8, 20]	νήσῳ ὁμώνυμοι Βρίττωνες. Τοσαύτη δὲ	ἡ	τῶνδε τῶν ἐθνῶν πολυανθρωπία φαίνεται
[8, 35]	ἐπὶ τοῦ ῥύακος τὰ πρῶτα	ἡ	φλὸξ καιομένῃ εἰκάζεται ὕδατος ἐκροῇ·
[8, 11]	ἀνάγκη αὐτοῖς παρῃρεῖτο τὴν αἴσθησιν)	ἡ	φλὸξ κατὰ βραχὺ αἰρομένη τῷ
[8, 35]	τε τολμῶντι ἐνθένδε οὐ ῥᾳδίως	ἡ	φλὸξ ὁρατὴ γίνεται. Ὁπηνίκα δὲ
[8, 35]	ἀπὸ τῶν τοῦ Βεβίου ἐσχάτων	ἡ	φλὸξ ὑπὲρ τὴν κορυφὴν τοῦ
[8, 30]	τῷ παρόντι {ὡς} ἀξιώλεθρος μάλιστα	ἡ	φυγὴ γίνεται. Φεύγουσι γὰρ ἄνθρωποι
[8, 30]	ὅπως βιώσονται· ἢν δὲ θάνατον	ἡ	φυγὴ προὖπτον ἐπάγεσθαι μέλλῃ, ὁ
[8, 22]	τοῖς ἀνθρώποις ἀεὶ τῶν πραγμάτων	ἡ	φύσις, ἀλλὰ ταῖς ἐπινοίαις τὰ
[8, 7]	πόλιν Ἀναστάσιος βασιλεὺς ἐδείματο ταύτην	ἡ	φύσις αὐτὸ τοῦ χωρίου ἀπαυτοματίσασα
[8, 19]	πώποτε, ἀλλ´ ὥσπερ τινὰ τοῦτον	ἡ	φύσις θεσμὸν κυσί τε καὶ
[8, 11]	τὰς ἐπινοίας φιλεῖ τῶν ἀνθρώπων	ἡ	φύσις. κριὸν γὰρ αὐτοσχεδιάζουσιν οἱ
[8, 35]	τοῦ ὕδατος φέρεται τὴν αἰτίαν	ἡ	φύσις οὐκ ἔχω εἰδέναι. Καταλαβόντες
[8, 11]	ἡνίκα ἂν ἐς τοῦτο αὐτὸν	ἡ	χρεία ἐνάγοι. Τότε οὖν Ἰουστινιανὸς
[8, 17]	τε καὶ στάσεσιν ἔρημος ἀνθρώπων	ἡ	χώρα ἐκ τοῦ ἐπὶ πλεῖστον
[8, 20]	καταδεέστερον τέθηλεν· ἀλλὰ καὶ ὕδασιν	ἡ	χώρα ἐναβρυνομένη διαρκῶς φαίνεται. Πρὸς
[8, 2]	τὴν τῆς Εὐρώπης μοῖραν Ἀψιλίων	ἡ	χώρα ἐστί· Λαζῶν δὲ κατήκοοί
[8, 4]	τὸ δ´ ἐντεῦθεν Εὐλυσία μὲν	ἡ	χώρα ὠνόμασται, βάρβαροι δὲ αὐτῆς
[8, 30]	θάνατον. Οὐ γὰρ οὕτως αὐτοῖς	ἡ	ψυχὴ ἄτιμος ὥστε καὶ ἀργυρίου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/02/2010