>Livre, Chap. |
[5, 7] |
βέβαιον
τὴν
διάνοιαν
οὐδαμῆ
εἶχεν,
|
ἀλλ´ |
ἀεὶ
αὐτὸν
ἡ
παροῦσα
τύχη |
[5, 20] |
πολεμίων
ἥκιστα
εἰώθασι
πολεμεῖν
ἄνθρωποι,
|
ἀλλ´ |
αὐτόν
τινα
τὰ
οἰκεῖα
διατίθεσθαι |
[5, 29] |
τῶν
χαρακωμάτων
τὴν
φάλαγγα
διέτασσεν,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
ἄγχιστα,
ὅπως,
ἐπειδὰν
τάχιστα |
[5, 28] |
εἶναι
ἄποθεν
τοῦ
περιβόλου
παρατάσσεσθαι,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
ἄγχιστα
τῆς
τάφρου
ἐν |
[5, 12] |
αὐτοῖς
πύθωνται,
μηκέτι
περαιτέρω
πορεύεσθαι,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
μένειν.
Καὶ
οἱ
μὲν |
[5, 16] |
ἀναδέχεσθαι
μήποτε
Βελισάριον
δρασμῷ
χρήσασθαι,
|
ἀλλ´ |
αὐτοῦ
μένειν.
Καὶ
τὸν
ἔτι |
[5, 25] |
πολιορκίᾳ
κατὰ
τὰ
εἰωθότα
παρέχεσθαι,
|
ἀλλ´ |
αὐτοὺς
τὸ
μὲν
ἥμισυ
ἐς |
[5, 4] |
Πέτρῳ
ἐπέστελλε
ταῦτα
μηδαμῆ
ἀποκρύψασθαι,
|
ἀλλ´ |
αὐτῷ
τε
Θευδάτῳ
φανερὰ
καὶ |
[5, 1] |
Καὶ
τοῦτο
οὐκ
ἐνταῦθα
μόνον,
|
ἀλλ´ |
εἰς
ἅπασαν
τὴν
ἐκείνῃ
ἀκτὴν |
[5, 13] |
ἐπικούρους
πέμψειν,
οὐ
Φράγγους
μέντοι,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
τῶν
σφίσι
κατηκόων
ἐθνῶν. |
[5, 14] |
ὅτι
δὴ
οὐκ
εἰσὶν
ἡρμοσμένοι,
|
ἀλλ´ |
ἐμπεφύκασιν
ἀλλήλοις,
δόξαν
τοῖς
ὁρῶσι |
[5, 29] |
τοῖς
φεύγουσιν
ἐπισπόμενοί
τινα
ἔκτεινον,
|
ἀλλ´ |
ἐν
τοῖς
λόφοις
ἡσυχάζοντας
ἀδεῶς |
[5, 18] |
τοῦ
στρατηγοῦ
τὴν
τάξιν
ἐφύλασσεν,
|
ἀλλ´ |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
ἅτε
στρατιώτης |
[5, 26] |
Ῥωμαίων
νῆες
τὸ
λοιπὸν
εἶχον,
|
ἀλλ´ |
ἐν
τῷ
Ἀνθίῳ
ὡρμίζοντο,
ἡμέρας |
[5, 3] |
μὴ
σύ
γε,
ὦ
βασιλεῦ,
|
ἀλλ´ |
ἐνθυμοῦ
μὲν
ὡς,
ἡνίκα
ἐπὶ |
[5, 5] |
εἰώθει
ἐν
τῷ
Βυζαντίου
βουλευτηρίῳ,
|
ἀλλ´ |
ἐνταῦθα
καταθεμένῳ
ἐξ
ὑπάτων
γενέσθαι. |
[5, 12] |
ἐποιήσατο,
οὐ
γένους
μέντοι
Οὐισιγότθων,
|
ἀλλ´ |
ἐξ
οἰκίας
τῶν
τινος
ἐπιχωρίων |
[5, 28] |
τὴν
πρὸς
αὐτοὺς
συμβολὴν
ὤκνουν,
|
ἀλλ´ |
ἐπεὶ
τὸν
πόλεμον
ἡμῖν
ἐξ |
[5, 23] |
τάξει
ξὺν
τοῖς
ἄλλοις
ἔμεινεν,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
δένδρου
ἱστάμενος
ἔβαλε
συχνὰ |
[5, 7] |
Μούνδου
υἱὸς,
οὐκ
ἐς
παράταξιν,
|
ἀλλ´ |
ἐπὶ
κατασκοπῇ
ἥκων
ξὺν
ὀλίγοις |
[5, 24] |
ἁρμονίαν
τινὰ
ποιουμένη
τοῦ
λόγου,
|
ἀλλ´ |
ἔπος
εἰποῦσα
ὅ
τι
δὴ |
[5, 23] |
ὕστερόν
τις
ἀνοικοδομήσασθαι
τοῦτο
ἐτόλμησεν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
ἡμέραν
τήνδε
οὕτω
τὸ |
[5, 28] |
ὑμῶν
ἕκαστος,
οὐκ
ἀκοῇ
λαβὼν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
πεῖραν
ἀγῶνος
τὴν
καθ´ |
[5, 24] |
ἂν
εἰκότως
ἐς
ἀνδρῶν
ἀρετὴν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
τὸ
κρεῖσσον
ἀναφέρεσθαι
πρέποι. |
[5, 29] |
ἐς
τὸ
χαράκωμα
φυγεῖν
ἴσχυσαν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
τοὺς
ἐκείνῃ
λόφους
ἀναβάντες |
[5, 28] |
τρέποιτο,
μὴ
ὡς
ἀπωτάτω
χωρήσαιεν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
τοὺς
πεζοὺς
καταφεύγοντες
τοὺς |
[5, 9] |
θνήσκειν
αἰτουμένας
οὐκ
ἀξιοῦσι
κτείνειν,
|
ἀλλ´ |
ἐς
ὕβριν
ἀγόμεναι
πάσχουσιν
ἀνήκεστά |
[5, 28] |
θαρσήσαντάς
πω
ἐς
χεῖρας
ἰέναι,
|
ἀλλ´ |
ἐς
φυγὴν
ἀεὶ
ἐν
τῇ |
[5, 29] |
οἱ
Γότθοι
πρὸς
ἀλκὴν
ἔβλεπον,
|
ἀλλ´ |
ἐς
φυγὴν
αὐτίκα
μάλα
ἐτράποντο, |
[5, 23] |
Γότθοι
ἐς
ἀλκὴν
ἥκιστα
ἔβλεπον,
|
ἀλλ´ |
ἐς
φυγὴν,
ὅπη
ἕκαστος
ἔτυχεν, |
[5, 24] |
βαρβάρων
ἔφοδον
τὸ
μαντεῖον
δηλοῦν,
|
ἀλλ´ |
ἑτέραν
τινὰ
ἢ
ἤδη
ξυμβᾶσαν |
[5, 2] |
ἐπιβουλὴν
οὔτε
οἷα
γυνὴ
ἐμαλθακίσθη,
|
ἀλλ´ |
ἔτι
τὸ
βασιλικὸν
ἀξίωμα
ἐνδεικνυμένη, |
[5, 24] |
ἐς
εὔνοιαν
καθιστάμενοι,
οὐ
κακοτυχοῦντες,
|
ἀλλ´ |
εὖ
πάσχοντες,
τὸ
πιστὸν
ἐς |
[5, 11] |
ἄνδρες
συστρατιῶται,
οὐ
καιρῶν
ὀξύτητι,
|
ἀλλ´ |
εὐβουλίᾳ
φιλοῦσιν
ὀρθοῦσθαι.
Πολλάκις
γὰρ |
[5, 1] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
γίνεσθαι
εἴωθεν,
|
ἀλλ´ |
ἡνίκα
μὲν
βραχὺ
φαίνεται
τῆς |
[5, 18] |
μήτε
φυλακὴν
τὴν
σφετέραν
ἐκλιπεῖν,
|
ἀλλ´ |
ἡσυχῆ
μένειν·
αὐτῷ
γὰρ
ὑπὲρ |
[5, 7] |
τύχωσιν
ὄντες,
εἰκότως
ἂν
λάβοι,
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
κελεύσας
φέροιτο
ἂν |
[5, 27] |
τὸ
ἔργον
τοῦτο
οὐδενὶ
ἤσκηται,
|
ἀλλ´ |
οἱ
μὲν
ἱππεῖς
αὐτοῖς
μόνοις |
[5, 25] |
φυλάσσειν
οἱ
αὐτοὶ
ἄϋπνοι
ἴσχυον,
|
ἀλλ´ |
οἱ
μὲν
ὕπνον,
ὡς
τὸ |
[5, 29] |
ἦσαν,
οὐ
στρατιῶται
δὲ
πάντες,
|
ἀλλ´ |
οἱ
πλεῖστοι
γυμνὸς
ὅμιλος.
Ἅτε |
[5, 28] |
τῶν
στρατιωτῶν
κακίας
τεκμήριον
τοῦτο,
|
ἀλλ´ |
οἱ
τῶν
πεζῶν
ἄρχοντες
τὴν |
[5, 15] |
ἀγάλμασι
τῆς
Ἀθηνᾶς
ἐμφερές
ἐστιν,
|
ἀλλ´ |
οἷα
παντάπασι
τὸ
παλαιὸν
Αἰγύπτιοι |
[5, 15] |
ἐνταῦθα
εὑρεῖν
οὐδεμία
μηχανή
ἐστιν,
|
ἀλλ´ |
οἴκοι
ἅπαντες
καθείρξαντες
ἑαυτοὺς
τηροῦσι. |
[5, 22] |
οὐκ
ἀξιόλογον
ἐνταῦθα
φυλακτήριον
κατεστήσατο,
|
ἀλλ´ |
ὀλίγων
οἱ
τῶν
στρατιωτῶν
ὄντων, |
[5, 7] |
Οὐ
γὰρ
ἐπὶ
τῷ
ἐλασσοῦσθαι,
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ἀξιώτεροι
ἔσεσθε,
ἐς
ἡμᾶς |
[5, 7] |
ἀπέρριψεν,
οὐχ
ὅτι
γυναικὶ
ἐπλησίασεν,
|
ἀλλ´ |
ὅπως
ἰσχυρίσηται
ἐγκλήματα,
ὡς
τὸ |
[5, 11] |
αὐτίκα
μάλα
ἐπ´
αὐτοὺς
ἥκοιεν,
|
ἀλλ´ |
ὅσοι
τὰ
σφέτερα
αὐτῶν
σώματα |
[5, 23] |
διαιρεθεῖσα,
οὐκ
ἐξ
ἐδάφους
μέντοι,
|
ἀλλ´ |
ὅσον
ἐκ
μήκους
τοῦ
ἡμίσεος, |
[5, 27] |
τῆς
πόλεως
οὐ
μακρὰν
ἄποθεν,
|
ἀλλ´ |
ὅσον
ἔξω
βελῶν,
ἵσταντο.
Βελισάριος |
[5, 9] |
δίοδον
μέντοι
ἀνθρώπου
ἱκανῶς
ἔχουσαν,
|
ἀλλ´ |
ὅσον
τῷ
ὕδατι
τὴν
πορείαν |
[5, 17] |
πολλαχόσε
τοῦ
ποταμοῦ
τυγχάνουσιν
οὖσαι)
|
ἀλλ´ |
ὅτι
πλείονα
χρόνον
ἐν
τῇ |
[5, 10] |
ἐς
τὸ
τεῖχος
καλύπτεται
μόνον,
|
ἀλλ´ |
οὕτω
τῆς
πόλεως
ἐπὶ
πλεῖστον |
[5, 20] |
ἡμεῖς
τῶν
ἀλλοτρίων
οὐδὲν
ἔχομεν,
|
ἀλλ´ |
ὑμεῖς
ταύτης
τὰ
πρότερα
ἐπιβατεύσαντες, |
[5, 7] |
μέντοι
χρηστήριον
οὐ
τοῦτο
ἐδήλου,
|
ἀλλ´ |
ὑπειπὸν
ὅτι
δὴ
αὖθις
ὑπὸ |
[5, 7] |
ξένα
ἢ
ἀλλόγνωτα
Γότθους
καλοῦμεν,
|
ἀλλ´ |
ὧν
ἠθάσι
γενομένοις
ὑμῖν
εἶτα |
[5, 4] |
ἤθελεν
ὡς
αὐτοῦ
οὐδαμῆ
ἐπαινοῦντος,
|
ἀλλ´ |
ὡς
μάλιστα
ἀκουσίου,
Γότθοις
ἐργασθείη |
[5, 2] |
ἐσχατιὰς
ἰέναι,
οὐχ
ἅμα
μέντοι,
|
ἀλλ´ |
ὡς
πορρωτάτω
ἀλλήλων·
τῷ
δὲ |