>

Livre, Chap.
[26, 6]	Ἀρμενίας σατράπῃ τριακόσια τάλαντα, διότι	παραβὰς	τὰς πρὸς Εὐμένη συνθήκας ἐπολέμησεν
[26, 2]	ὑπὲρ τοῦ μηδέποτε κατελεύσεσθαι τοὺς	φυγάδας.	(Εἰς ἃ βλέποντας αὐτοὺς ἠξίου
[26, 3]	καὶ τοὺς ἐκ τῆς Μεσσήνης	φυγάδας.	~Πολυβίου δ᾽ εἰπόντος τριακοσίας αὐτῶν
[26, 5]	ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε, δοκῶν καλὰς	ἐλπίδας	ὑποδεικνύναι πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν ἐν
[26, 10]	οὓς μὴ ἑωράκει ποτέ, ἐδίδου	δωρεὰς	ἀπροσδοκήτους. (Ἐν δὲ ταῖς πρὸς
[26, 10]	μαινόμενον. Καὶ γὰρ περὶ τὰς	δωρεὰς	ἦν παραπλήσιος· ἐδίδου γὰρ τοῖς
[26, 9]	(καὶ διασαφούντων περὶ τῆς Περσέως	κοινοπραγίας	καὶ τῶν Γαλατῶν καὶ φασκόντων
[26, 1]	ἀναγκαιότερον. (Τοιαύτης δ᾽ οὔσης τῆς	ἀντιλογίας	ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς πρεσβευτὰς ἐξαποστεῖλαι
[26, 5]	λοιπῷ βίῳ προστασίαν τὸ τῆς	βασιλείας	ἀξίωμα. (Κατά τε γὰρ τὴν
[26, 6]	~(Ὅτι ὁ Φαρνάκης, ἐξαπιναίου καὶ	βαρείας	αὐτῷ τῆς ἐφόδου γενομένης, ἕτοιμος
[26, 7]	Λυκίων ἥκουσι πρεσβευταῖς, (ἤδη τῆς	θερείας	ληγούσης, οἵτινες παρεγένοντο μὲν εἰς
[26, 5]	καὶ τάξιν οὐκ ἀνοίκειον τῆς	ἡλικίας.	(Ἐπεφεύγει δὲ καὶ τὴν πατρικὴν
[26, 8]	οἷοί τ᾽ ἦσαν ὑπὲρ τῆς	αὐτονομίας	καὶ τῆς ἐλευθερίας. (Οὐ μὴν
[26, 10]	διέκρινε μετὰ πολλῆς σπουδῆς καὶ	προθυμίας.	Ἐξ ὧν εἰς ἀπορίαν ἦγε
[26, 6]	δυναστῶν Ἀρταξίας ὁ τῆς πλείστης	Ἀρμενίας	ἄρχων καὶ Ἀκουσίλοχος, (τῶν δὲ
[26, 6]	δὲ καὶ Μιθριδάτῃ τῷ τῆς	Ἀρμενίας	σατράπῃ τριακόσια τάλαντα, διότι παραβὰς
[26, 6]	πρὸς Γαλάτας, ἀκύρους ὑπάρχειν. (Ὁμοίως	Παφλαγονίας	ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα τοὺς οἰκήτορας, οὓς
[26, 5]	καὶ Δελφοὺς καὶ τὸ τῆς	Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς ἱερόν, διδοὺς οὐ μόνον
[26, 10]	παρῆν ἐπικωμάζων μετὰ κερατίου καὶ	συμφωνίας,	ὥστε τοὺς πολλοὺς διὰ τὸ
[26, 6]	μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν δυναστῶν	Ἀρταξίας	ὁ τῆς πλείστης Ἀρμενίας ἄρχων
[26, 8]	ὑπὲρ τῆς αὐτονομίας καὶ τῆς	ἐλευθερίας.	(Οὐ μὴν ἀλλ᾽ οἵ γε
[26, 4]	Μεσσήνης φυγάδας. ~Πολυβίου δ᾽ εἰπόντος	τριακοσίας	αὐτῶν καταλῦσαι πόλεις Τεβέριον Γράκχον,
[26, 6]	Μιθριδάτην εἰς τὸν πάντα χρόνον.	(Γαλατίας	μὴ ἐπιβαίνειν Φαρνάκην κατὰ μηδένα
[26, 6]	διότι παραβὰς τὰς πρὸς Εὐμένη	συνθήκας	ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ. (Περιελήφθησαν δὲ ταῖς
[26, 5]	ἀσέλγειαν τήν τε περὶ τὰς	γυναῖκας	καὶ τὴν περὶ τοὺς πότους,
[26, 5]	χρέα φεύγοντας καὶ τοὺς πρὸς	καταδίκας	ἐκπεπτωκότας καὶ τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς
[26, 5]	δὲ ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε, δοκῶν	καλὰς	ἐλπίδας ὑποδεικνύναι πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν
[26, 1]	τοὺς ὅρκους, τοὺς νόμους, τὰς	στήλας,	ἃ συνέχει τὴν κοινὴν συμπολιτείαν
[26, 2]	προφερομένων καὶ τοὺς ὅρκους καὶ	στήλας	καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη μὴ
[26, 6]	ὅπλα καὶ βέλη καὶ τὰς	ἄλλας	παρασκευάς. (Ἀποδοῦναι δὲ καὶ Ἀριαράθῃ
[26, 1]	Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον· καὶ δόντες	ἐντολὰς	ἀκολούθους τοῖς προειρημένοις ἐξαπέστειλαν. (Ὧν
[26, 5]	Δελφοὺς καὶ τὸ τῆς Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς	ἱερόν, διδοὺς οὐ μόνον τὴν
[26, 2]	τοῦ μὴ πειθαρχεῖν αὐτοῖς τοὺς	Ἕλληνας,	ἀλλὰ παρακούειν καὶ τῶν γραφομένων
[26, 2]	ὑπὲρ τοῦ πειθαρχεῖν αὐτοῖς τοὺς	Ἕλληνας	καὶ συνυπακούειν τοῖς γραφομένοις, ἄγειν
[26, 2]	τῶν πολιτῶν οὓς μὲν φυγαδεῦσαι,	τινὰς	δ᾽ αὐτῶν ἐκδότους λαβόντας αἰκισαμένους
[26, 6]	τελευταῖον ἐγράφη πόσους δεήσει καὶ	τίνας	δοῦναι τὸν Φαρνάκην· ὧν καὶ
[26, 2]	ὄχλοις. (Διὸ καὶ νῦν ἤδη	τινὰς	οὐθὲν ἕτερον προσφερομένους δίκαιον πρὸς
[26, 10]	(Ὅτε δὲ τῶν νεωτέρων αἴσθοιτό	τινας	συνευωχουμένους, οὐδεμίαν ἔμφασιν ποιήσας παρῆν
[26, 9]	βοήθειαν, (ἔδοξε τῇ συγκλήτῳ πέμψαι	τινὰς	τοὺς αὐτόπτας ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων.
[26, 9]	Ποστόμιον ἐξαπέστειλαν καὶ σὺν τούτῳ	τινὰς	τῶν νέων. ~(Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς
[26, 9]	τοῦτον ἀγωνιᾶν μᾶλλον ἢ τοὺς	Βαστάρνας	καὶ διὰ ταῦτα δεομένων σφίσι
[26, 3]	τοιούτους ὑπάρχειν ἐν τοῖς πολιτεύμασιν	ἄνδρας	οἷός ἐστι Καλλικράτης. (Ὁ δὲ
[26, 6]	(Ὁμοίως Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα τοὺς	οἰκήτορας,	οὓς πρότερον ἐξαγηόχει, σὺν δὲ
[26, 10]	αἴσθοιτό τινας συνευωχουμένους, οὐδεμίαν ἔμφασιν	ποιήσας	παρῆν ἐπικωμάζων μετὰ κερατίου καὶ
[26, 5]	ἐπὶ βασιλικαῖς αἰτίαις. (Ταῦτα δὲ	ποιήσας	πολλοὺς ἐμετεώρισε, δοκῶν καλὰς ἐλπίδας
[26, 10]	(Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς καὶ	καθίσας	ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον δίφρον κατὰ
[26, 3]	τοῖς πλείστοις. (Ὁ δὲ Καλλικράτης	πρεσβεύσας	κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιροὺς εἰς
[26, 6]	τούτοις ὅπλα καὶ βέλη καὶ	τὰς	ἄλλας παρασκευάς. (Ἀποδοῦναι δὲ καὶ
[26, 3]	Καλλικράτης. (Ὁ δὲ προειρημένος ἔχων	τὰς	ἀποκρίσεις ταύτας παρῆν εἰς τὴν
[26, 5]	πατρικὴν ἀσέλγειαν τήν τε περὶ	τὰς	γυναῖκας καὶ τὴν περὶ τοὺς
[26, 10]	δὲ μαινόμενον. Καὶ γὰρ περὶ	τὰς	δωρεὰς ἦν παραπλήσιος· ἐδίδου γὰρ
[26, 7]	καὶ Λυκίους διαγωνοθετεῖν, θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι	τὰς	παραθέσεις τῶν Ῥοδίων καὶ τοὺς
[26, 10]	ἀπροσδοκήτους. (Ἐν δὲ ταῖς πρὸς	τὰς	πόλεις θυσίαις καὶ ταῖς πρὸς
[26, 6]	σατράπῃ τριακόσια τάλαντα, διότι παραβὰς	τὰς	πρὸς Εὐμένη συνθήκας ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ.
[26, 1]	παραβῆναι τοὺς ὅρκους, τοὺς νόμους,	τὰς	στήλας, ἃ συνέχει τὴν κοινὴν
[26, 6]	γεγόνασιν πρότερον συνθῆκαι Φαρνάκῃ πρὸς	Γαλάτας,	ἀκύρους ὑπάρχειν. (Ὁμοίως Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν,
[26, 10]	τοὺς τορευτὰς καὶ τοὺς ἄλλους	τεχνίτας.	(Ἔπειτα καὶ μετὰ δημοτῶν ἀνθρώπων
[26, 10]	μύρου, τῆς στακτῆς καλουμένης, (ὡς	πάντας	ἀναστάντας κυλίεσθαι τοὺς λουομένους τῷ
[26, 3]	χρώμενοι λαμπρᾷ καὶ προαιρέσει καλῇ	πάντας	μὲν ἐλεοῦσι τοὺς ἐπταικότας καὶ
[26, 10]	ταῖς πρὸς τοὺς θεοὺς τιμαῖς	πάντας	ὑπερέβαλλε τοὺς βεβασιλευκότας. (Τοῦτο δ᾽
[26, 3]	δὲ τούτοις Ἀθηναίοις, Βοιωτοῖς, Ἀκαρνᾶσιν,	πάντας	ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι
[26, 2]	δὲ παρορᾶται τοῦτο τὸ μέρος,	ἅπαντας	ἀπονεύσειν ἐπ᾽ ἐκείνην τὴν ὑπόθεσιν·
[26, 6]	χωρὶς λύτρων καὶ τοὺς αὐτομόλους	ἅπαντας·	(πρὸς δὲ τούτοις τῶν χρημάτων
[26, 2]	Μεσσηνίων ἄνευ τῆς Ῥωμαίων προαιρέσεως,	(παρακούσαντας	καὶ ψηφισαμένους αὐτοὺς τὸν πόλεμον
[26, 10]	τῆς στακτῆς καλουμένης, (ὡς πάντας	ἀναστάντας	κυλίεσθαι τοὺς λουομένους τῷ μύρῳ
[26, 2]	φυγαδεῦσαι, τινὰς δ᾽ αὐτῶν ἐκδότους	λαβόντας	αἰκισαμένους πᾶσαν αἰκίαν ἀποκτεῖναι, διότι
[26, 3]	δόγμασιν συνηγοροῦντας αὔξειν, τοὺς δ᾽	ἀντιλέγοντας	ταπεινοῦν, (οὕτως καὶ τότε πρῶτον
[26, 5]	Μακεδονίαν καὶ τοὺς τὰ χρέα	φεύγοντας	καὶ τοὺς πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότας
[26, 1]	ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν σύγκλητον τοὺς	διδάξοντας	ἃ Λυκόρτας λέγει. (Καὶ παραυτίκα
[26, 8]	κατέστησαν τοὺς περὶ Λυκόφρονα πρεσβευτάς,	διδάξοντας	τὴν σύγκλητον περὶ τῶν προειρημένων.
[26, 2]	κατελεύσεσθαι τοὺς φυγάδας. (Εἰς ἃ	βλέποντας	αὐτοὺς ἠξίου πρόνοιαν ποιεῖσθαι τοῦ
[26, 7]	πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ῥόδον τοὺς	διασαφήσοντας	ὅτι, τῶν ὑπομνηματισμῶν ἀναληφθέντων ὧν
[26, 10]	μύρῳ καὶ διὰ τὴν γλισχρότητα	καταπίπτοντας	γέλωτα παρέχειν, καθάπερ καὶ αὐτὸν
[26, 10]	ἐκ τῆς αὐλῆς ἐνίοτε τοὺς	θεραπεύοντας,	οὗ τύχοι τῆς πόλεως, ἀλύων
[26, 3]	δὲ καὶ δικαίως καὶ ἀδίκως	(προστρέχοντας	αὐτῇ σωματοποιεῖν. Ἐξ ὧν αὐτῇ
[26, 2]	τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι πρὸς τοὺς	κατέχοντας	τὴν πόλιν ὅρκους ὑπὲρ τοῦ
[26, 3]	τοὺς μὲν τοῖς αὐτῆς δόγμασιν	συνηγοροῦντας	αὔξειν, τοὺς δ᾽ ἀντιλέγοντας ταπεινοῦν,
[26, 5]	καὶ τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς ἐγκλήμασι	παρακεχωρηκότας.	(Καὶ τούτων ἐξετίθει προγραφὰς εἴς
[26, 3]	καλῇ πάντας μὲν ἐλεοῦσι τοὺς	ἐπταικότας	καὶ πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖς
[26, 10]	θεοὺς τιμαῖς πάντας ὑπερέβαλλε τοὺς	βεβασιλευκότας.	(Τοῦτο δ᾽ ἄν τις τεκμήραιτο
[26, 5]	φεύγοντας καὶ τοὺς πρὸς καταδίκας	ἐκπεπτωκότας	καὶ τοὺς ἐπὶ βασιλικοῖς ἐγκλήμασι
[26, 9]	τῇ συγκλήτῳ πέμψαι τινὰς τοὺς	αὐτόπτας	ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων. (Καὶ παραυτίκα
[26, 1]	τὴν σύγκλητον τοὺς διδάξοντας ἃ	Λυκόρτας	λέγει. (Καὶ παραυτίκα κατέστησαν πρεσβευτὰς
[26, 3]	δὲ προειρημένος ἔχων τὰς ἀποκρίσεις	ταύτας	παρῆν εἰς τὴν Ἑλλάδα περιχαρής,
[26, 8]	παραχρῆμα κατέστησαν τοὺς περὶ Λυκόφρονα	πρεσβευτάς,	διδάξοντας τὴν σύγκλητον περὶ τῶν
[26, 7]	ἤγαγον τὴν σύγκλητον, ὥστε πέμψαι	πρεσβευτὰς	εἰς τὴν Ῥόδον τοὺς διασαφήσοντας
[26, 7]	εἰς τὸν πόλεμον ἐμβαίνειν, ἐξέπεμψαν	πρεσβευτὰς	εἴς τε τὴν Ἀχαΐαν καὶ
[26, 1]	τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς	πρεσβευτὰς	ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν σύγκλητον τοὺς
[26, 1]	Λυκόρτας λέγει. (Καὶ παραυτίκα κατέστησαν	πρεσβευτὰς	Καλλικράτην Λεοντήσιον, Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον
[26, 6]	τοὺς λόγους καὶ παραχρῆμα συνεξαποστειλάντων	πρεσβευτὰς	παρ᾽ αὑτῶν πρὸς τὸν Φαρνάκην,
[26, 3]	αὐτοῦ κατ᾽ ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς	συμπρεσβευτὰς	κατέταξεν εἰς τὴν ἀπόκρισιν διότι
[26, 10]	εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν πρὸς τοὺς	τορευτὰς	καὶ τοὺς ἄλλους τεχνίτας. (Ἔπειτα
[26, 3]	δὲ Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ τοὺς	ἐνεστῶτας	καιροὺς εἰς τὴν Ῥώμην χάριν
[26, 6]	καὶ βέλη καὶ τὰς ἄλλας	παρασκευάς.	(Ἀποδοῦναι δὲ καὶ Ἀριαράθῃ τῶν
[26, 5]	ἐγκλήμασι παρακεχωρηκότας. (Καὶ τούτων ἐξετίθει	προγραφὰς	εἴς τε Δῆλον καὶ Δελφοὺς
[26, 3]	τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται	σφᾶς	αὐτοὺς κατὰ δύναμιν ἐν τοῖς
[26, 3]	διὰ τὴν ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος καὶ	συντρίψας	τοὺς ὄχλους διὰ τὸ μηδὲν
[26, 3]	καὶ τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἀπῆλθεν. (Οἱ	φυγάδες	δ᾽ ἐπεισελθόντες καὶ βραχέα περὶ
[26, 7]	πρεσβευταῖς, (ἤδη τῆς θερείας ληγούσης,	οἵτινες	παρεγένοντο μὲν εἰς τὴν Ῥώμην
[26, 3]	ἐπεισελθόντες καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν	διδάξαντες	καί τινα τῶν πρὸς τὸν
[26, 9]	ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων. (Καὶ παραυτίκα	καταστήσαντες	Αὖλον Ποστόμιον ἐξαπέστειλαν καὶ σὺν
[26, 8]	Ῥόδιοι διακούσαντες τῶν πρεσβευτῶν καὶ	νομίσαντες	ἐξηπατῆσθαι τοὺς Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν
[26, 8]	μὴν ἀλλ᾽ οἵ γε Ῥόδιοι	διακούσαντες	τῶν πρεσβευτῶν καὶ νομίσαντες ἐξηπατῆσθαι
[26, 7]	τοὺς περὶ Νικόστρατον. (Οἳ τότε	παραγενηθέντες	εἰς τὴν Ῥώμην πολλοὺς εἰς
[26, 7]	ἐξεκαλέσαντο τῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ,	τιθέντες	ὑπὸ τὴν ὄψιν τήν τε
[26, 3]	μεταβολῆς, τὸ Καλλικράτους θράσος (Ῥωμαῖοι	ὄντες	ἄνθρωποι καὶ ψυχῇ χρώμενοι λαμπρᾷ
[26, 1]	Λυδιάδαν Μεγαλοπολίτην, Ἄρατον Σικυώνιον· καὶ	δόντες	ἐντολὰς ἀκολούθους τοῖς προειρημένοις ἐξαπέστειλαν.
[26, 3]	εἰπὼν ἀπῆλθεν. (Οἱ φυγάδες δ᾽	ἐπεισελθόντες	καὶ βραχέα περὶ αὑτῶν διδάξαντες
[26, 7]	τοὺς Ῥοδίους καὶ Λυκίους διαγωνοθετεῖν,	θέλοντες	ἐκδαπανᾶσθαι τὰς παραθέσεις τῶν Ῥοδίων
[26, 5]	ἔπινε δειπνῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ	συνόντες	αὐτῷ φίλοι. (Καὶ τὰ μὲν
[26, 3]	τῶν πρὸς τὸν κοινὸν ἔλεον	εἰπόντες	ἀνεχώρησαν. (Ἡ δὲ σύγκλητος δόξασα
[26, 1]	ποιοῦσι μὲν τὸ καθῆκον αὐτοῖς,	συνυπακούοντες	τοῖς ἀκληρεῖν δοκοῦσιν εἰς τὰ
[26, 8]	ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ	δοκοῦντες	καλῶς τεθεῖσθαι τὰ κατὰ Λυκίους,
[26, 10]	οἱ καὶ τούτοις χρώμενοι καὶ	ὀδωδότες	ἡδύ" (καὶ) μηδὲν τὸν ἄνθρωπον
[26, 7]	τῶν Ῥοδίων καὶ τοὺς θησαυρούς,	(ἀκηκοότες	τήν τε νυμφαγωγίαν τὴν νεωστὶ
[26, 6]	τῶν χρημάτων καὶ τῆς γάζης,	ἧς	ἀπήνεγκε παρὰ Μορζίου καὶ Ἀριαράθου,
[26, 10]	συναλλαγμάτων καὶ διέκρινε μετὰ πολλῆς	σπουδῆς	καὶ προθυμίας. Ἐξ ὧν εἰς
[26, 6]	τούτοις τῶν χρημάτων καὶ τῆς	γάζης,	ἧς ἀπήνεγκε παρὰ Μορζίου καὶ
[26, 6]	τὴν αὑτοῦ βασιλείαν. ~(Ὅτι ὁ	Φαρνάκης,	ἐξαπιναίου καὶ βαρείας αὐτῷ τῆς
[26, 6]	Εὐμένης ἔδωκε Προυσίᾳ πεισθεὶς μετὰ	μεγάλης	χάριτος. (Ἐγράφη δὲ καὶ τοὺς
[26, 10]	ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι τῆς	κεφαλῆς	μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου, τῆς
[26, 10]	γινομένων συναλλαγμάτων καὶ διέκρινε μετὰ	πολλῆς	σπουδῆς καὶ προθυμίας. Ἐξ ὧν
[26, 1]	τὸ συνέδριον ὥστε τοὐναντίον ἐκ	καταβολῆς	ἐπεχείρησεν οὐ μόνον τῶν ἀντιπολιτευομένων
[26, 3]	τῆς ἐπὶ τὸ χεῖρον ἐγένετο	μεταβολῆς,	τὸ Καλλικράτους θράσος (Ῥωμαῖοι ὄντες
[26, 10]	τάδε, ὡς ἀποδιδράσκων ἐκ τῆς	αὐλῆς	ἐνίοτε τοὺς θεραπεύοντας, οὗ τύχοι
[26, 9]	καὶ τῆς ἐν τοῖς κινδύνοις	τόλμης	ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων περὶ τῆς
[26, 8]	Ῥόδον παραγενομένων τῶν ἐκ τῆς	Ῥώμης	πρεσβευτῶν καὶ διασαφούντων τὰ δεδογμένα
[26, 10]	~(Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς μὲν κληθείς,	Ἐπιμανὴς	δ᾽ ἐκ τῶν πράξεων ὀνομασθείς
[26, 6]	προσθεῖναι τῆς εἰς τὸν πόλεμον	δαπάνης.	(Ἐπεγράφη δὲ καὶ Μιθριδάτῃ τῷ
[26, 10]	τινὰς τῶν νέων. ~(Ἀντίοχος ὁ	Ἐπιφανὴς	μὲν κληθείς, Ἐπιμανὴς δ᾽ ἐκ
[26, 7]	φίλοι καὶ σύμμαχοι. (Τοιαύτης δὲ	γενομένης	διαλύσεως, οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε πολλοῖς
[26, 6]	καὶ βαρείας αὐτῷ τῆς ἐφόδου	γενομένης,	ἕτοιμος ἦν πρὸς πᾶν τὸ
[26, 6]	Πόντον, ὃν μετά τινα χρόνον	Εὐμένης	ἔδωκε Προυσίᾳ πεισθεὶς μετὰ μεγάλης
[26, 10]	κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου, τῆς στακτῆς	καλουμένης,	(ὡς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι τοὺς
[26, 3]	Λακεδαίμονος καὶ τοὺς ἐκ τῆς	Μεσσήνης	φυγάδας. ~Πολυβίου δ᾽ εἰπόντος τριακοσίας
[26, 3]	τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς,	(ἑξῆς	δὲ τούτοις παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν
[26, 10]	ἄνθρωπον προσειπών, ὅπου κεῖνος τῇ	ἑξῆς	ἐλοῦτο, ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι
[26, 3]	ταύτας παρῆν εἰς τὴν Ἑλλάδα	περιχαρής,	οὐκ εἰδὼς ὅτι μεγάλων κακῶν
[26, 1]	τούτου νομίζειν ἀναγκαιότερον. (Τοιαύτης δ᾽	οὔσης	τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς
[26, 7]	ἥκουσι πρεσβευταῖς, (ἤδη τῆς θερείας	ληγούσης,	οἵτινες παρεγένοντο μὲν εἰς τὴν
[26, 6]	χωρίων ὅσα παρῄρητο μετὰ τῆς	προϋπαρχούσης	κατασκευῆς καὶ τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι
[26, 1]	νομίζειν ἀναγκαιότερον. (Τοιαύτης δ᾽ οὔσης	τῆς	ἀντιλογίας ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς πρεσβευτὰς
[26, 6]	(Ἐπεγράφη δὲ καὶ Μιθριδάτῃ τῷ	τῆς	Ἀρμενίας σατράπῃ τριακόσια τάλαντα, διότι
[26, 10]	καὶ ὡς δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ	τῆς	ἀρχῆς καὶ καθίσας ἐπὶ τὸν
[26, 10]	Πολύβιος τάδε, ὡς ἀποδιδράσκων ἐκ	τῆς	αὐλῆς ἐνίοτε τοὺς θεραπεύοντας, οὗ
[26, 8]	ὑπομένειν οἷοί τ᾽ ἦσαν ὑπὲρ	τῆς	αὐτονομίας καὶ τῆς ἐλευθερίας. (Οὐ
[26, 5]	τῷ λοιπῷ βίῳ προστασίαν τὸ	τῆς	βασιλείας ἀξίωμα. (Κατά τε γὰρ
[26, 6]	δὲ τούτοις τῶν χρημάτων καὶ	τῆς	γάζης, ἧς ἀπήνεγκε παρὰ Μορζίου
[26, 6]	περὶ τὸν Εὐμένη τριακόσια προσθεῖναι	τῆς	εἰς τὸν πόλεμον δαπάνης. (Ἐπεγράφη
[26, 8]	ἦσαν ὑπὲρ τῆς αὐτονομίας καὶ	τῆς	ἐλευθερίας. (Οὐ μὴν ἀλλ᾽ οἵ
[26, 9]	τοῦ μεγέθους τῶν ἀνδρῶν καὶ	τῆς	ἐν τοῖς κινδύνοις τόλμης ἐξηγουμένων,
[26, 3]	ἱστοροῦμεν χρόνων, αὕτη πάλιν ἀρχὴ	τῆς	ἐπὶ τὸ χεῖρον ἐγένετο μεταβολῆς,
[26, 6]	Φαρνάκης, ἐξαπιναίου καὶ βαρείας αὐτῷ	τῆς	ἐφόδου γενομένης, ἕτοιμος ἦν πρὸς
[26, 5]	ἐπισκύνιον καὶ τάξιν οὐκ ἀνοίκειον	τῆς	ἡλικίας. (Ἐπεφεύγει δὲ καὶ τὴν
[26, 7]	τῶν Λυκίων ἥκουσι πρεσβευταῖς, (ἤδη	τῆς	θερείας ληγούσης, οἵτινες παρεγένοντο μὲν
[26, 5]	Δῆλον καὶ Δελφοὺς καὶ τὸ	τῆς	Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερόν, διδοὺς οὐ
[26, 2]	πλείονος χρόνου γραφόντων αὐτῶν ὑπὲρ	τῆς	καθόδου τῶν ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων,
[26, 3]	μὴν ἀλλὰ τότε περὶ μὲν	τῆς	καθόδου τῶν φυγάδων οὐ μόνον
[26, 10]	ἐλοῦτο, ἐπεισελθὼν ἐποίησεν αὐτοῦ καταχυθῆναι	τῆς	κεφαλῆς μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου,
[26, 3]	τὴν ἀρχὴν κατῆγε τοὺς ἐκ	τῆς	Λακεδαίμονος καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[26, 3]	τῆς Λακεδαίμονος καὶ τοὺς ἐκ	τῆς	Μεσσήνης φυγάδας. ~Πολυβίου δ᾽ εἰπόντος
[26, 5]	φίλοι. (Καὶ τὰ μὲν προοίμια	τῆς	Περσέως ἀρχῆς τοιαύτην εἶχε διάθεσιν.
[26, 9]	τόλμης ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων περὶ	τῆς	Περσέως κοινοπραγίας καὶ τῶν Γαλατῶν
[26, 6]	τὴν Ἀσίαν δυναστῶν Ἀρταξίας ὁ	τῆς	πλείστης Ἀρμενίας ἄρχων καὶ Ἀκουσίλοχος,
[26, 10]	ἐνίοτε τοὺς θεραπεύοντας, οὗ τύχοι	τῆς	πόλεως, ἀλύων ἐφαίνετο δεύτερος καὶ
[26, 6]	τε χωρίων ὅσα παρῄρητο μετὰ	τῆς	προϋπαρχούσης κατασκευῆς καὶ τοὺς ὁμήρους.
[26, 9]	ἡ σύγκλητος, παραγενομένων τῶν ἐκ	τῆς	Ῥόδου πρεσβευτῶν, διακούσασα τῶν λόγων
[26, 2]	Ἀχαιοὺς βουλεύσασθαι περὶ Μεσσηνίων ἄνευ	τῆς	Ῥωμαίων προαιρέσεως, (παρακούσαντας καὶ ψηφισαμένους
[26, 2]	μήτ᾽ ἄλλο μηθὲν προυργιαίτερον νομίζειν	τῆς	Ῥωμαίων προαιρέσεως, (τῶν δὲ τοὺς
[26, 8]	τὴν Ῥόδον παραγενομένων τῶν ἐκ	τῆς	Ῥώμης πρεσβευτῶν καὶ διασαφούντων τὰ
[26, 10]	κεφαλῆς μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου,	τῆς	στακτῆς καλουμένης, (ὡς πάντας ἀναστάντας
[26, 2]	τἀναντία. (Ἐὰν μὲν οὖν ὑπὸ	τῆς	συγκλήτου γίνηταί τις ἐπισημασία, ταχέως
[26, 5]	παρανομώτατος, ὅτε δὲ πάλιν τὰ	τῆς	τύχης ἀντέπνευσε, πάντων μετριώτατος. (Ἐπεὶ
[26, 1]	τῶν γραφομένων παρὰ Ῥωμαίων ὑπὲρ	τῆς	τῶν ἐκ Λακεδαίμονος φυγάδων καθόδου
[26, 6]	κατὰ τὴν Εὐρώπην Γάταλος ὁ	Σαρμάτης,	τῶν δ᾽ αὐτονομουμένων Ἡρακλεῶται, Μεσημβριανοί,
[26, 1]	εἰς τὴν Ῥώμην, εἰσελθὼν ὁ	Καλλικράτης	εἰς τὴν σύγκλητον τοσοῦτον ἀπέσχε
[26, 3]	τοῖς πολιτεύμασιν ἄνδρας οἷός ἐστι	Καλλικράτης.	(Ὁ δὲ προειρημένος ἔχων τὰς
[26, 3]	ἐν τοῖς πλείστοις. (Ὁ δὲ	Καλλικράτης	πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιροὺς
[26, 3]	τοῦ μέλλοντος. ~(Ὁ μὲν οὖν	Καλλικράτης	ταῦτα καὶ τοιαῦτ᾽ εἰπὼν ἀπῆλθεν.
[26, 10]	μέγιστον κεράμιον πολυτελεστάτου μύρου, τῆς	στακτῆς	καλουμένης, (ὡς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι
[26, 6]	Ἀσίαν δυναστῶν Ἀρταξίας ὁ τῆς	πλείστης	Ἀρμενίας ἄρχων καὶ Ἀκουσίλοχος, (τῶν
[26, 6]	Φαρνάκην· ὧν καὶ παραγενηθέντων ἐξ	αὐτῆς	ἀνέζευξαν αἱ δυνάμεις. (Καὶ τοῦ
[26, 3]	διότι δεῖ τοὺς μὲν τοῖς	αὐτῆς	δόγμασιν συνηγοροῦντας αὔξειν, τοὺς δ᾽
[26, 1]	ἄλλο μηθὲν τούτου νομίζειν ἀναγκαιότερον.	(Τοιαύτης	δ᾽ οὔσης τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε
[26, 7]	πλεῖον ὡς φίλοι καὶ σύμμαχοι.	(Τοιαύτης	δὲ γενομένης διαλύσεως, οὐδ᾽ ὅλως
[26, 6]	ὅσα παρῄρητο μετὰ τῆς προϋπαρχούσης	κατασκευῆς	καὶ τοὺς ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι δὲ
[26, 10]	ὡς δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ τῆς	ἀρχῆς	καὶ καθίσας ἐπὶ τὸν ἐλεφάντινον
[26, 5]	τὰ μὲν προοίμια τῆς Περσέως	ἀρχῆς	τοιαύτην εἶχε διάθεσιν. Ὅτι Φίλιππος
[26, 5]	ὅτε δὲ πάλιν τὰ τῆς	τύχης	ἀντέπνευσε, πάντων μετριώτατος. (Ἐπεὶ δὲ
[26, 2]	παρὸν ἐν πάσαις ταῖς δημοκρατικαῖς	πολιτείαις,	καὶ τῶν μὲν φασκόντων δεῖν
[26, 2]	δεῖν ὅτι τἀναντία συμβήσεται ταῖς	ἐπινοίαις	αὐτῶν· ὃ καὶ νῦν ἤδη
[26, 10]	δὲ ταῖς πρὸς τὰς πόλεις	θυσίαις	καὶ ταῖς πρὸς τοὺς θεοὺς
[26, 5]	ταῖς φυλακαῖς ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ βασιλικαῖς	αἰτίαις.	(Ταῦτα δὲ ποιήσας πολλοὺς ἐμετεώρισε,
[26, 5]	δὲ καὶ τοὺς ἐν ταῖς	φυλακαῖς	ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ βασιλικαῖς αἰτίαις. (Ταῦτα
[26, 6]	ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ. (Περιελήφθησαν δὲ ταῖς	συνθήκαις	τῶν μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[26, 5]	ἐν ταῖς φυλακαῖς ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ	βασιλικαῖς	αἰτίαις. (Ταῦτα δὲ ποιήσας πολλοὺς
[26, 2]	τὸ παρὸν ἐν πάσαις ταῖς	δημοκρατικαῖς	πολιτείαις, καὶ τῶν μὲν φασκόντων
[26, 1]	σύγκλητον τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ ταῖς	ἐντολαῖς	ἀκολούθως διδάσκειν τὸ συνέδριον ὥστε
[26, 10]	καὶ ταῖς πρὸς τοὺς θεοὺς	τιμαῖς	πάντας ὑπερέβαλλε τοὺς βεβασιλευκότας. (Τοῦτο
[26, 2]	αἱρέσεων κατὰ τὸ παρὸν ἐν	πάσαις	ταῖς δημοκρατικαῖς πολιτείαις, καὶ τῶν
[26, 2]	κατὰ τὸ παρὸν ἐν πάσαις	ταῖς	δημοκρατικαῖς πολιτείαις, καὶ τῶν μὲν
[26, 1]	τὴν σύγκλητον τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ	ταῖς	ἐντολαῖς ἀκολούθως διδάσκειν τὸ συνέδριον
[26, 2]	εἰδέναι δεῖν ὅτι τἀναντία συμβήσεται	ταῖς	ἐπινοίαις αὐτῶν· ὃ καὶ νῦν
[26, 7]	χρόνῳ πρότερον ἐπιφανῶς καὶ μεγαλομερῶς	ταῖς	παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς Ῥοδίους ἅπασι
[26, 10]	ἐδίδου δωρεὰς ἀπροσδοκήτους. (Ἐν δὲ	ταῖς	πρὸς τὰς πόλεις θυσίαις καὶ
[26, 10]	πρὸς τὰς πόλεις θυσίαις καὶ	ταῖς	πρὸς τοὺς θεοὺς τιμαῖς πάντας
[26, 6]	συνθήκας ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ. (Περιελήφθησαν δὲ	ταῖς	συνθήκαις τῶν μὲν κατὰ τὴν
[26, 5]	ἀφῆκε δὲ καὶ τοὺς ἐν	ταῖς	φυλακαῖς ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ βασιλικαῖς αἰτίαις.
[26, 7]	τοῖς παρὰ τῶν Λυκίων ἥκουσι	πρεσβευταῖς,	(ἤδη τῆς θερείας ληγούσης, οἵτινες
[26, 3]	καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς	Ἠπειρώταις,	σὺν δὲ τούτοις Ἀθηναίοις, Βοιωτοῖς,
[26, 7]	πρότερον ἐπιφανῶς καὶ μεγαλομερῶς ταῖς	παρασκευαῖς	ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς Ῥοδίους ἅπασι τοῖς
[26, 2]	τοῦ μηδέποτε κατελεύσεσθαι τοὺς φυγάδας.	(Εἰς	ἃ βλέποντας αὐτοὺς ἠξίου πρόνοιαν
[26, 10]	σπουδῆς καὶ προθυμίας. Ἐξ ὧν	εἰς	ἀπορίαν ἦγε τῶν ἀνθρώπων τοὺς
[26, 3]	ὧν οὐδ᾽ ἐνεκάλουν Ῥωμαῖοι, παρῆν	εἰς	Ἀχαΐαν προσανατεινόμενος τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων
[26, 7]	παραγενηθέντες εἰς τὴν Ῥώμην πολλοὺς	εἰς	ἔλεον ἐξεκαλέσαντο τῶν ἐν τῷ
[26, 7]	αὐτοῖς. (Καὶ γὰρ ξύλων πλῆθος	εἰς	ναυπηγίαν ἐδίδοτο παρὰ τοῦ Περσέως
[26, 1]	αὐτοῖς, συνυπακούοντες τοῖς ἀκληρεῖν δοκοῦσιν	εἰς	τὰ μέτρια τῶν ἀξιουμένων· (ὅταν
[26, 3]	ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς συμπρεσβευτὰς κατέταξεν	εἰς	τὴν ἀπόκρισιν διότι δεῖ τοιούτους
[26, 3]	ἔχων τὰς ἀποκρίσεις ταύτας παρῆν	εἰς	τὴν Ἑλλάδα περιχαρής, οὐκ εἰδὼς
[26, 5]	Ῥωμαίους εὐθέως ἑλληνοκοπεῖν ἐπεβάλετο, κατακαλῶν	εἰς	τὴν Μακεδονίαν καὶ τοὺς τὰ
[26, 8]	νενυμφαγωγηκότων αὐτῷ τὴν Λαοδίκην. ~(Ὅτι	εἰς	τὴν Ῥόδον παραγενομένων τῶν ἐκ
[26, 7]	τὴν σύγκλητον, ὥστε πέμψαι πρεσβευτὰς	εἰς	τὴν Ῥόδον τοὺς διασαφήσοντας ὅτι,
[26, 1]	τοῖς προειρημένοις ἐξαπέστειλαν. (Ὧν παραγενομένων	εἰς	τὴν Ῥώμην, εἰσελθὼν ὁ Καλλικράτης
[26, 7]	θερείας ληγούσης, οἵτινες παρεγένοντο μὲν	εἰς	τὴν Ῥώμην ἤδη καταπεπολεμημένων τῶν
[26, 7]	περὶ Νικόστρατον. (Οἳ τότε παραγενηθέντες	εἰς	τὴν Ῥώμην πολλοὺς εἰς ἔλεον
[26, 3]	πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας καιροὺς	εἰς	τὴν Ῥώμην χάριν τοῦ λέγειν
[26, 1]	τὴν Ῥώμην, εἰσελθὼν ὁ Καλλικράτης	εἰς	τὴν σύγκλητον τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ
[26, 6]	Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην καὶ Μιθριδάτην	εἰς	τὸν πάντα χρόνον. (Γαλατίας μὴ
[26, 6]	τὸν Εὐμένη τριακόσια προσθεῖναι τῆς	εἰς	τὸν πόλεμον δαπάνης. (Ἐπεγράφη δὲ
[26, 7]	Ξάνθιοι, καθ᾽ ὃν καιρὸν ἔμελλον	εἰς	τὸν πόλεμον ἐμβαίνειν, ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς
[26, 5]	πᾶσαν σωματικὴν χρείαν τὴν διατείνουσαν	εἰς	τὸν πραγματικὸν τρόπον εὔθετος, κατά
[26, 7]	τὴν αὑτῶν περίστασιν. (Καὶ τέλος	εἰς	τοῦτ᾽ ἤγαγον τὴν σύγκλητον, ὥστε
[26, 5]	παρακεχωρηκότας. (Καὶ τούτων ἐξετίθει προγραφὰς	εἴς	τε Δῆλον καὶ Δελφοὺς καὶ
[26, 7]	τὸν πόλεμον ἐμβαίνειν, ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς	εἴς	τε τὴν Ἀχαΐαν καὶ τὴν
[26, 6]	ἦν πρὸς πᾶν τὸ προτεινόμενον·	πρέσβεις	γὰρ ἐξαπέστειλε πρὸς Εὐμένη καὶ
[26, 7]	ὑπομνηματισμῶν ἀναληφθέντων ὧν οἱ δέκα	πρέσβεις	ἐποιήσαντο κατὰ τὴν Ἀσίαν, ὅτε
[26, 3]	πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ	δωροδοκηθείς,	(ἑξῆς δὲ τούτοις παραλαβὼν τὴν
[26, 10]	νέων. ~(Ἀντίοχος ὁ Ἐπιφανὴς μὲν	κληθείς,	Ἐπιμανὴς δ᾽ ἐκ τῶν πράξεων
[26, 10]	Ἐπιμανὴς δ᾽ ἐκ τῶν πράξεων	ὀνομασθείς	περὶ οὗ φησι Πολύβιος τάδε,
[26, 6]	τινα χρόνον Εὐμένης ἔδωκε Προυσίᾳ	πεισθεὶς	μετὰ μεγάλης χάριτος. (Ἐγράφη δὲ
[26, 10]	ἀπορίαν ἦγε τῶν ἀνθρώπων τοὺς	ἐπιεικεῖς·	(οἱ μὲν γὰρ ἀφελῆ τινα
[26, 10]	εἰπόντος Μακάριοί ἐστε ὑμεῖς οἱ	βασιλεῖς	οἱ καὶ τούτοις χρώμενοι καὶ
[26, 10]	(Ἐν δὲ ταῖς πρὸς τὰς	πόλεις	θυσίαις καὶ ταῖς πρὸς τοὺς
[26, 4]	δ᾽ εἰπόντος τριακοσίας αὐτῶν καταλῦσαι	πόλεις	Τεβέριον Γράκχον, ~(Ὅτι Περσεὺς ἀνανεωσάμενος
[26, 6]	παραγενηθέντων ἐξ αὐτῆς ἀνέζευξαν αἱ	δυνάμεις.	(Καὶ τοῦ μὲν Εὐμένει καὶ
[26, 3]	κατὰ τὸ βέλτιστον ἀφ᾽ ὧν	ἡμεῖς	ἱστοροῦμεν χρόνων, αὕτη πάλιν ἀρχὴ
[26, 10]	καί τινος εἰπόντος Μακάριοί ἐστε	ὑμεῖς	οἱ βασιλεῖς οἱ καὶ τούτοις
[26, 7]	Λυκίους διαγωνοθετεῖν, θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι τὰς	παραθέσεις	τῶν Ῥοδίων καὶ τοὺς θησαυρούς,
[26, 3]	(Ὁ δὲ προειρημένος ἔχων τὰς	ἀποκρίσεις	ταύτας παρῆν εἰς τὴν Ἑλλάδα
[26, 6]	πλεονάκις παρ᾽ ἑκατέρων, ἐκυρώθησαν αἱ	διαλύσεις	ἐπὶ τούτοις· (εἰρήνην ὑπάρχειν Εὐμένει
[26, 8]	καλῶς τεθεῖσθαι τὰ κατὰ Λυκίους,	αὖθις	ἄλλην ἀρχὴν ἑώρων φυομένην πραγμάτων·
[26, 10]	διὰ τὸ παράδοξον ἀφισταμένους φεύγειν.	(Πολλάκις	δὲ καὶ τὴν βασιλικὴν ἀποθέμενος
[26, 6]	τὸν Φαρνάκην, καὶ τούτου γενομένου	πλεονάκις	παρ᾽ ἑκατέρων, ἐκυρώθησαν αἱ διαλύσεις
[26, 10]	ἐλεφάντινον δίφρον κατὰ τὸ παρὰ	Ῥωμαίοις	ἔθος διήκουε τῶν κατὰ τὴν
[26, 3]	τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν δὲ τούτοις	Ἀθηναίοις,	Βοιωτοῖς, Ἀκαρνᾶσιν, πάντας ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη
[26, 10]	τεκμήραιτο ἔκ τε τοῦ παρ᾽	Ἀθηναίοις	Ὀλυμπιείου καὶ τῶν περὶ τὸν
[26, 1]	αὐτοὺς διδάξῃ διότι συμβήσεται τοῖς	Ἀχαιοῖς,	ἂν πειθαρχήσωσι τοῖς γραφομένοις, παραβῆναι
[26, 3]	τῶν φυγάδων οὐ μόνον τοῖς	Ἀχαιοῖς	ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ
[26, 3]	τοῖς Ἕλλησι, μάλιστα δὲ τοῖς	Ἀχαιοῖς.	(Ἔτι γὰρ τούτοις ἐξῆν καὶ
[26, 1]	οὔσης τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε τοῖς	Ἀχαιοῖς	πρεσβευτὰς ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν σύγκλητον
[26, 2]	μεγίστων τυγχάνειν τιμῶν παρὰ τοῖς	ἰδίοις	πολιτεύμασιν διὰ τὸ δοκεῖν ἀντιλέγειν
[26, 3]	τὸ βέλτιστον ἱσταμένους ἐν τοῖς	ἰδίοις	πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ καὶ
[26, 7]	ἐδίδοτο παρὰ τοῦ Περσέως τοῖς	Ῥοδίοις,	καὶ στελγίδα χρυσῆν ἑκάστῳ τῶν
[26, 7]	Ἀντίοχον ἐχείριζον, εὕρηνται Λύκιοι δεδομένοι	Ῥοδίοις	οὐκ ἐν δωρεᾷ, τὸ δὲ
[26, 8]	παραγενομένων καὶ διασαφούντων ταῦτα τοῖς	Ῥοδίοις,	πάλιν ἐστασίαζον καὶ πᾶν ὑπομένειν
[26, 10]	(Ἐλούετο δὲ κἀν τοῖς δημοσίοις	βαλανείοις,	ὅτε δημοτῶν ἦν τὰ βαλανεῖα
[26, 10]	πρὸς τοῖς ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ	χρυσοχοείοις,	εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν πρὸς τοὺς
[26, 10]	τρίτος. (Μάλιστα δὲ πρὸς τοῖς	ἀργυροκοπείοις	εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν καὶ
[26, 9]	καὶ Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων τοῖς	Δαρδανίοις	καὶ παρακαλούντων καὶ τούτων ἐπὶ
[26, 10]	ἀνδριάντων. (Ἐλούετο δὲ κἀν τοῖς	δημοσίοις	βαλανείοις, ὅτε δημοτῶν ἦν τὰ
[26, 2]	(Πρῴην μὲν γὰρ ἐν τοῖς	Μεσσηνιακοῖς	πολλὰ ποιήσαντος Κοΐντου Μαρκίου πρὸς
[26, 3]	ᾑρέθη στρατηγός, πρὸς τοῖς ἄλλοις	κακοῖς	καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς δὲ τούτοις
[26, 5]	καταδίκας ἐκπεπτωκότας καὶ τοὺς ἐπὶ	βασιλικοῖς	ἐγκλήμασι παρακεχωρηκότας. (Καὶ τούτων ἐξετίθει
[26, 1]	αἰσχύνην ἐπιφέροντα καὶ βλάβην τοῖς	φίλοις,	οὔτε φιλονικεῖν εἰώθασιν οὔτε παραβιάζεσθαι
[26, 10]	ἀστραγάλους δορκαδείους, (τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους,	ἄλλοις	δὲ χρυσίον. (Καὶ ἐξ ἀπαντήσεως
[26, 3]	μὲν ᾑρέθη στρατηγός, πρὸς τοῖς	ἄλλοις	κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς δὲ
[26, 2]	ὑπόθεσιν καὶ νικητικωτέραν ἐν τοῖς	πολλοῖς.	(Ἐξ οὗ τοῖς μὲν αἱρουμένοις
[26, 7]	γενομένης διαλύσεως, οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε	πολλοῖς	τὸ γεγονός. (Ἐδόκουν γὰρ οἱ
[26, 5]	πάντων μετριώτατος. (Ἐπεὶ δὲ τοῖς	ὅλοις	πράγμασιν ἔπταισε, πρὸς πᾶν τὸ
[26, 2]	εἶναι καὶ καλλίω παρὰ τοῖς	ὄχλοις.	(Διὸ καὶ νῦν ἤδη τινὰς
[26, 2]	Ῥωμαίων ἀδοξίαν συνεξακολουθεῖν παρὰ τοῖς	ὄχλοις	καὶ διαβολήν, τοῖς δ᾽ ἀντιπράττουσιν
[26, 3]	παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ τοῖς	Αἰτωλοῖς	καὶ τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν δὲ
[26, 7]	τῶν Λυκίων, ἐξαπεστάλησαν δὲ χρόνοις	ἱκανοῖς	ἀνώτερον. (Οἱ γὰρ Ξάνθιοι, καθ᾽
[26, 6]	Μορζίου καὶ Ἀριαράθου, ἀποδοῦναι τοῖς	προειρημένοις	βασιλεῦσιν ἐνακόσια τάλαντα, (καὶ τοῖς
[26, 1]	καὶ δόντες ἐντολὰς ἀκολούθους τοῖς	προειρημένοις	ἐξαπέστειλαν. (Ὧν παραγενομένων εἰς τὴν
[26, 5]	οὐ μόνον τὴν ἀσφάλειαν τοῖς	καταπορευομένοις,	ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπαρχόντων κομιδήν,
[26, 2]	τοὺς Ἕλληνας καὶ συνυπακούειν τοῖς	γραφομένοις,	ἄγειν αὐτοὺς ἐκέλευε τὴν ἀγωγήν,
[26, 1]	τοῖς Ἀχαιοῖς, ἂν πειθαρχήσωσι τοῖς	γραφομένοις,	παραβῆναι τοὺς ὅρκους, τοὺς νόμους,
[26, 1]	Ὑπέρβατον καὶ Καλλικράτην πειθαρχεῖν τοῖς	γραφομένοις	παρῄνουν καὶ μήτε νόμον μήτε
[26, 2]	μὲν φασκόντων δεῖν ἀκολουθεῖν τοῖς	γραφομένοις	ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ μήτε νόμον
[26, 2]	δοκεῖν ἀντιλέγειν τοῖς ὑφ᾽ ὑμῶν	γραφομένοις,	χάριν τοῦ διαμένειν τοὺς νόμους
[26, 2]	πολλοῖς. (Ἐξ οὗ τοῖς μὲν	αἱρουμένοις	τὰ Ῥωμαίων ἀδοξίαν συνεξακολουθεῖν παρὰ
[26, 7]	καταπεπολεμημένων τῶν Λυκίων, ἐξαπεστάλησαν δὲ	χρόνοις	ἱκανοῖς ἀνώτερον. (Οἱ γὰρ Ξάνθιοι,
[26, 9]	ἀνδρῶν καὶ τῆς ἐν τοῖς	κινδύνοις	τόλμης ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων περὶ
[26, 3]	τὴν πίστιν ἐν τοῖς ἐπιφανεστάτοις	καιροῖς,	ἐξ οὗ τὰ Ῥωμαίων εἵλοντο,
[26, 3]	ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ καὶ	τοῖς	Αἰτωλοῖς καὶ τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν
[26, 1]	μὲν τὸ καθῆκον αὐτοῖς, συνυπακούοντες	τοῖς	ἀκληρεῖν δοκοῦσιν εἰς τὰ μέτρια
[26, 3]	πρῶτον μὲν ᾑρέθη στρατηγός, πρὸς	τοῖς	ἄλλοις κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς
[26, 10]	καὶ τρίτος. (Μάλιστα δὲ πρὸς	τοῖς	ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν
[26, 3]	διδαχθεῖσα διότι δεῖ τοὺς μὲν	τοῖς	αὐτῆς δόγμασιν συνηγοροῦντας αὔξειν, τοὺς
[26, 1]	τις αὐτοὺς διδάξῃ διότι συμβήσεται	τοῖς	Ἀχαιοῖς, ἂν πειθαρχήσωσι τοῖς γραφομένοις,
[26, 3]	καθόδου τῶν φυγάδων οὐ μόνον	τοῖς	Ἀχαιοῖς ἔγραψε, παρακαλοῦσα συνεπισχύειν, ἀλλὰ
[26, 3]	μὲν τοῖς Ἕλλησι, μάλιστα δὲ	τοῖς	Ἀχαιοῖς. (Ἔτι γὰρ τούτοις ἐξῆν
[26, 1]	δ᾽ οὔσης τῆς ἀντιλογίας ἔδοξε	τοῖς	Ἀχαιοῖς πρεσβευτὰς ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν
[26, 2]	αὐτοῖς τοὺς Ἕλληνας καὶ συνυπακούειν	τοῖς	γραφομένοις, ἄγειν αὐτοὺς ἐκέλευε τὴν
[26, 1]	συμβήσεται τοῖς Ἀχαιοῖς, ἂν πειθαρχήσωσι	τοῖς	γραφομένοις, παραβῆναι τοὺς ὅρκους, τοὺς
[26, 1]	τὸν Ὑπέρβατον καὶ Καλλικράτην πειθαρχεῖν	τοῖς	γραφομένοις παρῄνουν καὶ μήτε νόμον
[26, 2]	τῶν μὲν φασκόντων δεῖν ἀκολουθεῖν	τοῖς	γραφομένοις ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ μήτε
[26, 2]	παρὰ τοῖς ὄχλοις καὶ διαβολήν,	τοῖς	δ᾽ ἀντιπράττουσιν τἀναντία. (Ἐὰν μὲν
[26, 9]	δὲ καὶ Θετταλῶν καὶ συνεπιμαρτυρούντων	τοῖς	Δαρδανίοις καὶ παρακαλούντων καὶ τούτων
[26, 10]	γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους,	(τοῖς	δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ χρυσίον.
[26, 10]	βωμὸν ἀνδριάντων. (Ἐλούετο δὲ κἀν	τοῖς	δημοσίοις βαλανείοις, ὅτε δημοτῶν ἦν
[26, 3]	κακῶν ἀρχηγὸς γέγονε πᾶσι μὲν	τοῖς	Ἕλλησι, μάλιστα δὲ τοῖς Ἀχαιοῖς.
[26, 5]	δοκῶν καλὰς ἐλπίδας ὑποδεικνύναι πᾶσι	τοῖς	Ἕλλησιν ἐν αὑτῷ. (Ἐπέφαινε δὲ
[26, 3]	τὸ τετηρηκέναι τὴν πίστιν ἐν	τοῖς	ἐπιφανεστάτοις καιροῖς, ἐξ οὗ τὰ
[26, 3]	ἀλλὰ καὶ τοῖς Αἰτωλοῖς καὶ	τοῖς	Ἠπειρώταις, σὺν δὲ τούτοις Ἀθηναίοις,
[26, 2]	τῶν μεγίστων τυγχάνειν τιμῶν παρὰ	τοῖς	ἰδίοις πολιτεύμασιν διὰ τὸ δοκεῖν
[26, 3]	κατὰ τὸ βέλτιστον ἱσταμένους ἐν	τοῖς	ἰδίοις πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ
[26, 3]	τὰ Ῥωμαίων εἵλοντο, λέγω δὲ	τοῖς	κατὰ Φίλιππον καὶ Ἀντίοχον, (οὕτω
[26, 5]	διδοὺς οὐ μόνον τὴν ἀσφάλειαν	τοῖς	καταπορευομένοις, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπαρχόντων
[26, 3]	ἐπταικότας καὶ πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι	τοῖς	καταφεύγουσιν ὡς αὐτούς· (ὅταν μέντοι
[26, 9]	τῶν ἀνδρῶν καὶ τῆς ἐν	τοῖς	κινδύνοις τόλμης ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων
[26, 2]	ἐν τοῖς πολλοῖς. (Ἐξ οὗ	τοῖς	μὲν αἱρουμένοις τὰ Ῥωμαίων ἀδοξίαν
[26, 10]	δωρεὰς ἦν παραπλήσιος· ἐδίδου γὰρ	τοῖς	μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, (τοῖς δὲ
[26, 2]	γεγονέναι. (Πρῴην μὲν γὰρ ἐν	τοῖς	Μεσσηνιακοῖς πολλὰ ποιήσαντος Κοΐντου Μαρκίου
[26, 5]	ἀντέπνευσε, πάντων μετριώτατος. (Ἐπεὶ δὲ	τοῖς	ὅλοις πράγμασιν ἔπταισε, πρὸς πᾶν
[26, 2]	γὰρ εἶναι καὶ καλλίω παρὰ	τοῖς	ὄχλοις. (Διὸ καὶ νῦν ἤδη
[26, 2]	τὰ Ῥωμαίων ἀδοξίαν συνεξακολουθεῖν παρὰ	τοῖς	ὄχλοις καὶ διαβολήν, τοῖς δ᾽
[26, 7]	καὶ Ἀγρίους ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε	τοῖς	παρὰ τῶν Λυκίων ἥκουσι πρεσβευταῖς,
[26, 6]	προειρημένοις βασιλεῦσιν ἐνακόσια τάλαντα, (καὶ	τοῖς	περὶ τὸν Εὐμένη τριακόσια προσθεῖναι
[26, 3]	σφᾶς αὐτοὺς κατὰ δύναμιν ἐν	τοῖς	πλείστοις. (Ὁ δὲ Καλλικράτης πρεσβεύσας
[26, 3]	διότι δεῖ τοιούτους ὑπάρχειν ἐν	τοῖς	πολιτεύμασιν ἄνδρας οἷός ἐστι Καλλικράτης.
[26, 2]	τὴν ὑπόθεσιν καὶ νικητικωτέραν ἐν	τοῖς	πολλοῖς. (Ἐξ οὗ τοῖς μὲν
[26, 3]	τῶν Ἀχαιῶν, χρησάμενος κατὰ τοὐναντίον	τοῖς	πράγμασιν καὶ συνεπισπασάμενος τὰ κατὰ
[26, 6]	παρὰ Μορζίου καὶ Ἀριαράθου, ἀποδοῦναι	τοῖς	προειρημένοις βασιλεῦσιν ἐνακόσια τάλαντα, (καὶ
[26, 1]	Σικυώνιον· καὶ δόντες ἐντολὰς ἀκολούθους	τοῖς	προειρημένοις ἐξαπέστειλαν. (Ὧν παραγενομένων εἰς
[26, 7]	ναυπηγίαν ἐδίδοτο παρὰ τοῦ Περσέως	τοῖς	Ῥοδίοις, καὶ στελγίδα χρυσῆν ἑκάστῳ
[26, 8]	Ῥωμαίων παραγενομένων καὶ διασαφούντων ταῦτα	τοῖς	Ῥοδίοις, πάλιν ἐστασίαζον καὶ πᾶν
[26, 7]	παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς Ῥοδίους ἅπασι	τοῖς	σκάφεσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. (Καὶ
[26, 7]	τοὺς Ῥοδίους ἅπασι τοῖς σκάφεσι	τοῖς	ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. (Καὶ γὰρ ξύλων
[26, 2]	πολιτεύμασιν διὰ τὸ δοκεῖν ἀντιλέγειν	τοῖς	ὑφ᾽ ὑμῶν γραφομένοις, χάριν τοῦ
[26, 1]	μεγάλην αἰσχύνην ἐπιφέροντα καὶ βλάβην	τοῖς	φίλοις, οὔτε φιλονικεῖν εἰώθασιν οὔτε
[26, 3]	τετηρηκέναι τὴν πίστιν ἐν τοῖς	ἐπιφανεστάτοις	καιροῖς, ἐξ οὗ τὰ Ῥωμαίων
[26, 3]	αὐτοὺς κατὰ δύναμιν ἐν τοῖς	πλείστοις.	(Ὁ δὲ Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ
[26, 8]	ἐν δωρεᾷ δεδόσθαι τοὺς Λυκίους	αὐτοῖς,	ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ
[26, 2]	τὰ δόγματα τὰ γινόμενα παρ᾽	αὐτοῖς.	(Εἰ μὲν οὖν ἀδιαφόρως ἔχουσιν
[26, 7]	ἅπασι τοῖς σκάφεσι τοῖς ὑπάρχουσιν	αὐτοῖς.	(Καὶ γὰρ ξύλων πλῆθος εἰς
[26, 1]	Ῥωμαῖοι ποιοῦσι μὲν τὸ καθῆκον	αὐτοῖς,	συνυπακούοντες τοῖς ἀκληρεῖν δοκοῦσιν εἰς
[26, 2]	αἰτίους εἶναι τοῦ μὴ πειθαρχεῖν	αὐτοῖς	τοὺς Ἕλληνας, ἀλλὰ παρακούειν καὶ
[26, 2]	ἀδιαφόρως ἔχουσιν ὑπὲρ τοῦ πειθαρχεῖν	αὐτοῖς	τοὺς Ἕλληνας καὶ συνυπακούειν τοῖς
[26, 3]	καὶ τοῖς Ἠπειρώταις, σὺν δὲ	τούτοις	Ἀθηναίοις, Βοιωτοῖς, Ἀκαρνᾶσιν, πάντας ὡσανεὶ
[26, 6]	ἑκατέρων, ἐκυρώθησαν αἱ διαλύσεις ἐπὶ	τούτοις·	(εἰρήνην ὑπάρχειν Εὐμένει καὶ Προυσίᾳ
[26, 3]	δὲ τοῖς Ἀχαιοῖς. (Ἔτι γὰρ	τούτοις	ἐξῆν καὶ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς
[26, 2]	Ῥωμαίων αἵρεσιν, καὶ τοὺς πολλοὺς	τούτοις	ἐπακολουθήσειν διὰ τὸν φόβον. (Ἐὰν
[26, 6]	Ἡρακλεῶται, Μεσημβριανοί, Χερρονησῖται, σὺν δὲ	τούτοις	Κυζικηνοί. (Περὶ δὲ τῶν ὁμήρων
[26, 6]	οὓς πρότερον ἐξαγηόχει, σὺν δὲ	τούτοις	ὅπλα καὶ βέλη καὶ τὰς
[26, 3]	κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς, (ἑξῆς δὲ	τούτοις	παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν κατῆγε τοὺς
[26, 6]	τοὺς αὐτομόλους ἅπαντας· (πρὸς δὲ	τούτοις	τῶν χρημάτων καὶ τῆς γάζης,
[26, 10]	ὑμεῖς οἱ βασιλεῖς οἱ καὶ	τούτοις	χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ" (καὶ)
[26, 3]	Ἠπειρώταις, σὺν δὲ τούτοις Ἀθηναίοις,	Βοιωτοῖς,	Ἀκαρνᾶσιν, πάντας ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν
[26, 6]	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην	χωρὶς	λύτρων καὶ τοὺς αὐτομόλους ἅπαντας·
[26, 1]	τοιούτων. (Διὸ καὶ νῦν, ἐάν	τις	αὐτοὺς διδάξῃ διότι συμβήσεται τοῖς
[26, 1]	ἀξιουμένων· (ὅταν μέντοι γε διδάξῃ	τις	αὐτοὺς ὅτι τῶν παρακαλουμένων τὰ
[26, 2]	οὖν ὑπὸ τῆς συγκλήτου γίνηταί	τις	ἐπισημασία, ταχέως καὶ τοὺς πολιτευομένους
[26, 10]	τοὺς βεβασιλευκότας. (Τοῦτο δ᾽ ἄν	τις	τεκμήραιτο ἔκ τε τοῦ παρ᾽
[26, 3]	ὡς αὐτούς· (ὅταν μέντοι γέ	τις	ὑπέμνησε τῶν δικαίων, τετηρηκὼς τὴν
[26, 8]	διασαφούντων τὰ δεδογμένα τῇ συγκλήτῳ,	θόρυβος	ἦν ἐν τῇ Ῥόδῳ καὶ
[26, 3]	τοὺς πολλούς, πρῶτον μὲν ᾑρέθη	στρατηγός,	πρὸς τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ
[26, 3]	οὐκ εἰδὼς ὅτι μεγάλων κακῶν	ἀρχηγὸς	γέγονε πᾶσι μὲν τοῖς Ἕλλησι,
[26, 10]	δίφρον κατὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίοις	ἔθος	διήκουε τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν
[26, 7]	ὑπάρχουσιν αὐτοῖς. (Καὶ γὰρ ξύλων	πλῆθος	εἰς ναυπηγίαν ἐδίδοτο παρὰ τοῦ
[26, 10]	πράξεων ὀνομασθείς περὶ οὗ φησι	Πολύβιος	τάδε, ὡς ἀποδιδράσκων ἐκ τῆς
[26, 3]	ὑπάρχειν ἐν τοῖς πολιτεύμασιν ἄνδρας	οἷός	ἐστι Καλλικράτης. (Ὁ δὲ προειρημένος
[26, 10]	γὰρ περὶ τὰς δωρεὰς ἦν	παραπλήσιος·	ἐδίδου γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους
[26, 6]	(τῶν δὲ κατὰ τὴν Εὐρώπην	Γάταλος	ὁ Σαρμάτης, τῶν δ᾽ αὐτονομουμένων
[26, 7]	καὶ τὴν αὑτῶν περίστασιν. (Καὶ	τέλος	εἰς τοῦτ᾽ ἤγαγον τὴν σύγκλητον,
[26, 6]	συστάντος πολέμου τοιοῦτον ἀπέβη τὸ	τέλος.	~(Ὅτι μετὰ τὴν ἀποστολὴν τῶν
[26, 6]	βαρείας αὐτῷ τῆς ἐφόδου γενομένης,	ἕτοιμος	ἦν πρὸς πᾶν τὸ προτεινόμενον·
[26, 10]	τὴν ψῆφον, ποτὲ μὲν ὡς	ἀγορανόμος	γένηται, ποτὲ δὲ καὶ ὡς
[26, 5]	τε γὰρ τὴν ἐπιφάνειαν ἦν	ἱκανὸς	καὶ πρὸς πᾶσαν σωματικὴν χρείαν
[26, 3]	φόβον· (καὶ διὰ τὴν ἀποπρεσβείαν	καταπληξάμενος	καὶ συντρίψας τοὺς ὄχλους διὰ
[26, 3]	κατὰ τοὐναντίον τοῖς πράγμασιν καὶ	συνεπισπασάμενος	τὰ κατὰ Μεσσηνίους, ὑπὲρ ὧν
[26, 3]	τὰ δίκαια περὶ τῶν Ἀχαιῶν,	χρησάμενος	κατὰ τοὐναντίον τοῖς πράγμασιν καὶ
[26, 5]	πόλεις Τεβέριον Γράκχον, ~(Ὅτι Περσεὺς	ἀνανεωσάμενος	τὴν φιλίαν τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[26, 10]	(Πολλάκις δὲ καὶ τὴν βασιλικὴν	ἀποθέμενος	ἐσθῆτα τήβενναν ἀναλαβὼν περιῄει κατὰ
[26, 3]	οἷός ἐστι Καλλικράτης. (Ὁ δὲ	προειρημένος	ἔχων τὰς ἀποκρίσεις ταύτας παρῆν
[26, 5]	ἔπταισε, πρὸς πᾶν τὸ μέλλον	ἁρμοζόμενος	ἐπειρᾶτο κατὰ πάντα τρόπον σωματοποιεῖν
[26, 3]	ἐνεκάλουν Ῥωμαῖοι, παρῆν εἰς Ἀχαΐαν	προσανατεινόμενος	τὸν ἀπὸ Ῥωμαίων φόβον· (καὶ
[26, 10]	ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺς μὲν	δεξιούμενος,	τοὺς δὲ καὶ περιπτύσσων παρεκάλει
[26, 10]	μηδὲν τὸν ἄνθρωπον προσειπών, ὅπου	κεῖνος	τῇ ἑξῆς ἐλοῦτο, ἐπεισελθὼν ἐποίησεν
[26, 10]	μύρων τῶν πολυτελεστάτων. (Ὅτε καί	τινος	εἰπόντος Μακάριοί ἐστε ὑμεῖς οἱ
[26, 7]	οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε πολλοῖς τὸ	γεγονός.	(Ἐδόκουν γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι τὰ
[26, 2]	Ῥωμαίους. (Νῦν δὲ πάλιν ἐκ	πλείονος	χρόνου γραφόντων αὐτῶν ὑπὲρ τῆς
[26, 3]	ἀρχὴν κατῆγε τοὺς ἐκ τῆς	Λακεδαίμονος	καὶ τοὺς ἐκ τῆς Μεσσήνης
[26, 1]	Ῥωμαίων ὑπὲρ τῆς τῶν ἐκ	Λακεδαίμονος	φυγάδων καθόδου τί δεῖ ποιεῖν,
[26, 2]	ὑπὲρ τῆς καθόδου τῶν ἐκ	Λακεδαίμονος	φυγάδων, τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ πειθαρχεῖν
[26, 5]	ἀρχῆς τοιαύτην εἶχε διάθεσιν. Ὅτι	Φίλιππος	ὁ βασιλεύς, (ὅτε μὲν ηὐξήθη
[26, 2]	(Ἐὰν δὲ παρορᾶται τοῦτο τὸ	μέρος,	ἅπαντας ἀπονεύσειν ἐπ᾽ ἐκείνην τὴν
[26, 10]	τύχοι τῆς πόλεως, ἀλύων ἐφαίνετο	δεύτερος	καὶ τρίτος. (Μάλιστα δὲ πρὸς
[26, 7]	κατὰ τὴν Ἀσίαν, ὅτε τὰ	πρὸς	Ἀντίοχον ἐχείριζον, εὕρηνται Λύκιοι δεδομένοι
[26, 6]	Ὅσαι γεγόνασιν πρότερον συνθῆκαι Φαρνάκῃ	πρὸς	Γαλάτας, ἀκύρους ὑπάρχειν. (Ὁμοίως Παφλαγονίας
[26, 6]	λύτρων καὶ τοὺς αὐτομόλους ἅπαντας·	(πρὸς	δὲ τούτοις τῶν χρημάτων καὶ
[26, 6]	τὸ προτεινόμενον· πρέσβεις γὰρ ἐξαπέστειλε	πρὸς	Εὐμένη καὶ Ἀριαράθην. (Τῶν δὲ
[26, 6]	τριακόσια τάλαντα, διότι παραβὰς τὰς	πρὸς	Εὐμένη συνθήκας ἐπολέμησεν Ἀριαράθῃ. (Περιελήφθησαν
[26, 7]	ὑπάτων Τεβερίου καὶ Κλαυδίου τὴν	πρὸς	Ἴστρους καὶ Ἀγρίους ἡ σύγκλητος
[26, 5]	τὰ χρέα φεύγοντας καὶ τοὺς	πρὸς	καταδίκας ἐκπεπτωκότας καὶ τοὺς ἐπὶ
[26, 5]	δὲ τοῖς ὅλοις πράγμασιν ἔπταισε,	πρὸς	πᾶν τὸ μέλλον ἁρμοζόμενος ἐπειρᾶτο
[26, 6]	τῆς ἐφόδου γενομένης, ἕτοιμος ἦν	πρὸς	πᾶν τὸ προτεινόμενον· πρέσβεις γὰρ
[26, 5]	τὴν ἐπιφάνειαν ἦν ἱκανὸς καὶ	πρὸς	πᾶσαν σωματικὴν χρείαν τὴν διατείνουσαν
[26, 3]	χρόνους κατὰ ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν	πρὸς	Ῥωμαίους διὰ τὸ τετηρηκέναι τὴν
[26, 5]	Περσεὺς ἀνανεωσάμενος τὴν φιλίαν τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους εὐθέως ἑλληνοκοπεῖν ἐπεβάλετο, κατακαλῶν
[26, 10]	δωρεὰς ἀπροσδοκήτους. (Ἐν δὲ ταῖς	πρὸς	τὰς πόλεις θυσίαις καὶ ταῖς
[26, 2]	ταχέως καὶ τοὺς πολιτευομένους μεταθέσθαι	πρὸς	τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν, καὶ τοὺς
[26, 1]	ἔδοξε τοῖς Ἀχαιοῖς πρεσβευτὰς ἐξαποστεῖλαι	πρὸς	τὴν σύγκλητον τοὺς διδάξοντας ἃ
[26, 2]	Μεσσηνιακοῖς πολλὰ ποιήσαντος Κοΐντου Μαρκίου	πρὸς	τὸ μηδὲν τοὺς Ἀχαιοὺς βουλεύσασθαι
[26, 3]	πολλούς, πρῶτον μὲν ᾑρέθη στρατηγός,	πρὸς	τοῖς ἄλλοις κακοῖς καὶ δωροδοκηθείς,
[26, 10]	δεύτερος καὶ τρίτος. (Μάλιστα δὲ	πρὸς	τοῖς ἀργυροκοπείοις εὑρίσκετο καὶ χρυσοχοείοις,
[26, 3]	αὑτῶν διδάξαντες καί τινα τῶν	πρὸς	τὸν κοινὸν ἔλεον εἰπόντες ἀνεχώρησαν.
[26, 6]	παραχρῆμα συνεξαποστειλάντων πρεσβευτὰς παρ᾽ αὑτῶν	πρὸς	τὸν Φαρνάκην, καὶ τούτου γενομένου
[26, 10]	τὰς πόλεις θυσίαις καὶ ταῖς	πρὸς	τοὺς θεοὺς τιμαῖς πάντας ὑπερέβαλλε
[26, 2]	καὶ στήλην τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι	πρὸς	τοὺς κατέχοντας τὴν πόλιν ὅρκους
[26, 10]	καὶ χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν	πρὸς	τοὺς τορευτὰς καὶ τοὺς ἄλλους
[26, 6]	Εὐμένει καὶ Προυσίᾳ καὶ Ἀριαράθῃ	πρὸς	Φαρνάκην καὶ Μιθριδάτην εἰς τὸν
[26, 6]	τοῦ μὲν Εὐμένει καὶ Ἀριαράθῃ	πρὸς	Φαρνάκην συστάντος πολέμου τοιοῦτον ἀπέβη
[26, 2]	τινὰς οὐθὲν ἕτερον προσφερομένους δίκαιον	πρὸς	φιλοδοξίαν, δι᾽ αὐτὸ τοῦτο τῶν
[26, 3]	χεῖρον ἐγένετο μεταβολῆς, τὸ Καλλικράτους	θράσος	(Ῥωμαῖοι ὄντες ἄνθρωποι καὶ ψυχῇ
[26, 5]	Ἑλλήνων ἐξουσίαν ἔλαβε, πάντων ἦν	ἀπιστότατος	καὶ παρανομώτατος, ὅτε δὲ πάλιν
[26, 5]	τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε, πάντων	μετριώτατος.	(Ἐπεὶ δὲ τοῖς ὅλοις πράγμασιν
[26, 5]	ἔλαβε, πάντων ἦν ἀπιστότατος καὶ	παρανομώτατος,	ὅτε δὲ πάλιν τὰ τῆς
[26, 5]	διατείνουσαν εἰς τὸν πραγματικὸν τρόπον	εὔθετος,	κατά τε τὴν ἐπίφασιν εἶχεν
[26, 3]	ἔλεον εἰπόντες ἀνεχώρησαν. (Ἡ δὲ	σύγκλητος	δόξασα τὸν Καλλικράτην λέγειν τι
[26, 7]	πρὸς Ἴστρους καὶ Ἀγρίους ἡ	σύγκλητος	ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ τῶν Λυκίων
[26, 9]	ἐπαναστήσεσθαι τῶν Λυκίων. ~(Ὅτι ἡ	σύγκλητος,	παραγενομένων τῶν ἐκ τῆς Ῥόδου
[26, 6]	ἔδωκε Προυσίᾳ πεισθεὶς μετὰ μεγάλης	χάριτος.	(Ἐγράφη δὲ καὶ τοὺς αἰχμαλώτους
[26, 10]	πόλεως, ἀλύων ἐφαίνετο δεύτερος καὶ	τρίτος.	(Μάλιστα δὲ πρὸς τοῖς ἀργυροκοπείοις
[26, 2]	γὰρ ἐν τοῖς Μεσσηνιακοῖς πολλὰ	ποιήσαντος	Κοΐντου Μαρκίου πρὸς τὸ μηδὲν
[26, 6]	Εὐμένει καὶ Ἀριαράθῃ πρὸς Φαρνάκην	συστάντος	πολέμου τοιοῦτον ἀπέβη τὸ τέλος.
[26, 1]	~(Ὅτι κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον	ἀναδόντος	Ὑπερβάτου τοῦ στρατηγοῦ διαβούλιον ὑπὲρ
[26, 2]	αὐτοὺς ἠξίου πρόνοιαν ποιεῖσθαι τοῦ	μέλλοντος.	~(Ὁ μὲν οὖν Καλλικράτης ταῦτα
[26, 3]	συνέβη κατὰ βραχύ, τοῦ χρόνου	προβαίνοντος,	κολάκων μὲν εὐπορεῖν, φίλων δὲ
[26, 10]	τῶν πολυτελεστάτων. (Ὅτε καί τινος	εἰπόντος	Μακάριοί ἐστε ὑμεῖς οἱ βασιλεῖς
[26, 4]	τῆς Μεσσήνης φυγάδας. ~Πολυβίου δ᾽	εἰπόντος	τριακοσίας αὐτῶν καταλῦσαι πόλεις Τεβέριον
[26, 3]	Ἀχαιῶν ἔθνους ηὐξημένου καὶ προκοπὴν	εἰληφότος	κατὰ τὸ βέλτιστον ἀφ᾽ ὧν
[26, 5]	τῶν ὑπαρχόντων κομιδήν, ἀφ᾽ ὧν	ἕκαστος	ἔφυγε. (Παρέλυσε δὲ καὶ τοὺς
[26, 5]	τοὺς πότους, καὶ οὐ μόνον	αὐτὸς	μέτριον ἔπινε δειπνῶν, ἀλλὰ καὶ
[26, 10]	σὺν τούτῳ τινὰς τῶν νέων.	~(Ἀντίοχος	ὁ Ἐπιφανὴς μὲν κληθείς, Ἐπιμανὴς
[26, 6]	τῆς πλείστης Ἀρμενίας ἄρχων καὶ	Ἀκουσίλοχος,	(τῶν δὲ κατὰ τὴν Εὐρώπην
[26, 10]	γένηται, ποτὲ δὲ καὶ ὡς	δήμαρχος.	(Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς καὶ
[26, 5]	εἶχε διάθεσιν. Ὅτι Φίλιππος ὁ	βασιλεύς,	(ὅτε μὲν ηὐξήθη καὶ τὴν
[26, 5]	καταλῦσαι πόλεις Τεβέριον Γράκχον, ~(Ὅτι	Περσεὺς	ἀνανεωσάμενος τὴν φιλίαν τὴν πρὸς
[26, 2]	καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν	οὓς	μὲν φυγαδεῦσαι, τινὰς δ᾽ αὐτῶν
[26, 10]	ἐξ ἀπαντήσεως δέ τισιν ἐντυγχάνων,	οὓς	μὴ ἑωράκει ποτέ, ἐδίδου δωρεὰς
[26, 6]	Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα τοὺς οἰκήτορας,	οὓς	πρότερον ἐξαγηόχει, σὺν δὲ τούτοις
[26, 6]	Εὐμένη καὶ Ἀριαράθην προσδεξαμένων τοὺς	λόγους	καὶ παραχρῆμα συνεξαποστειλάντων πρεσβευτὰς παρ᾽
[26, 5]	τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερόν,	διδοὺς	οὐ μόνον τὴν ἀσφάλειαν τοῖς
[26, 10]	θυσίαις καὶ ταῖς πρὸς τοὺς	θεοὺς	τιμαῖς πάντας ὑπερέβαλλε τοὺς βεβασιλευκότας.
[26, 9]	τῶν Βασταρνῶν καὶ περὶ τοῦ	μεγέθους	τῶν ἀνδρῶν καὶ τῆς ἐν
[26, 9]	τῶν Δαρδανίων καὶ περὶ τοῦ	πλήθους	τῶν Βασταρνῶν καὶ περὶ τοῦ
[26, 1]	Ἄρατον Σικυώνιον· καὶ δόντες ἐντολὰς	ἀκολούθους	τοῖς προειρημένοις ἐξαπέστειλαν. (Ὧν παραγενομένων
[26, 2]	νουθετεῖν. ~(Ἔφη γὰρ αὐτοὺς τοὺς	Ῥωμαίους	αἰτίους εἶναι τοῦ μὴ πειθαρχεῖν
[26, 3]	κατὰ ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν πρὸς	Ῥωμαίους	διὰ τὸ τετηρηκέναι τὴν πίστιν
[26, 5]	ἀνανεωσάμενος τὴν φιλίαν τὴν πρὸς	Ῥωμαίους	εὐθέως ἑλληνοκοπεῖν ἐπεβάλετο, κατακαλῶν εἰς
[26, 2]	προεκαλοῦντο περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ	Ῥωμαίους.	(Νῦν δὲ πάλιν ἐκ πλείονος
[26, 8]	πρεσβευτῶν καὶ νομίσαντες ἐξηπατῆσθαι τοὺς	Ῥωμαίους	ὑπὸ τῶν Λυκίων, παραχρῆμα κατέστησαν
[26, 2]	Μαρκίου πρὸς τὸ μηδὲν τοὺς	Ἀχαιοὺς	βουλεύσασθαι περὶ Μεσσηνίων ἄνευ τῆς
[26, 3]	προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι τοὺς	Ἀχαιούς.	(Περὶ δὲ τοῦ Καλλικράτους αὐτοῦ
[26, 7]	μεγαλομερῶς ταῖς παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς	Ῥοδίους	ἅπασι τοῖς σκάφεσι τοῖς ὑπάρχουσιν
[26, 7]	οἱ Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ τοὺς	Ῥοδίους	καὶ Λυκίους διαγωνοθετεῖν, θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι
[26, 10]	ἐδίδου γὰρ τοῖς μὲν ἀστραγάλους	δορκαδείους,	(τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις δὲ
[26, 8]	δοκοῦντες καλῶς τεθεῖσθαι τὰ κατὰ	Λυκίους,	αὖθις ἄλλην ἀρχὴν ἑώρων φυομένην
[26, 8]	φάσκειν ἐν δωρεᾷ δεδόσθαι τοὺς	Λυκίους	αὐτοῖς, ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι
[26, 7]	τὰ κατὰ τοὺς Ῥοδίους καὶ	Λυκίους	διαγωνοθετεῖν, θέλοντες ἐκδαπανᾶσθαι τὰς παραθέσεις
[26, 3]	πράγμασιν καὶ συνεπισπασάμενος τὰ κατὰ	Μεσσηνίους,	ὑπὲρ ὧν οὐδ᾽ ἐνεκάλουν Ῥωμαῖοι,
[26, 7]	Κλαυδίου τὴν πρὸς Ἴστρους καὶ	Ἀγρίους	ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε τοῖς παρὰ
[26, 2]	~(Ἔφη γὰρ αὐτοὺς τοὺς Ῥωμαίους	αἰτίους	εἶναι τοῦ μὴ πειθαρχεῖν αὐτοῖς
[26, 2]	τοὺς νόμους προφερομένων καὶ τοὺς	ὅρκους	καὶ στήλας καὶ παρακαλούντων τὰ
[26, 1]	πειθαρχήσωσι τοῖς γραφομένοις, παραβῆναι τοὺς	ὅρκους,	τοὺς νόμους, τὰς στήλας, ἃ
[26, 2]	πρὸς τοὺς κατέχοντας τὴν πόλιν	ὅρκους	ὑπὲρ τοῦ μηδέποτε κατελεύσεσθαι τοὺς
[26, 10]	παραπλήσιος· ἐδίδου γὰρ τοῖς μὲν	ἀστραγάλους	δορκαδείους, (τοῖς δὲ φοινικοβαλάνους, ἄλλοις
[26, 10]	πρὸς τοὺς τορευτὰς καὶ τοὺς	ἄλλους	τεχνίτας. (Ἔπειτα καὶ μετὰ δημοτῶν
[26, 10]	κερατίου καὶ συμφωνίας, ὥστε τοὺς	πολλοὺς	διὰ τὸ παράδοξον ἀφισταμένους φεύγειν.
[26, 7]	τότε παραγενηθέντες εἰς τὴν Ῥώμην	πολλοὺς	εἰς ἔλεον ἐξεκαλέσαντο τῶν ἐν
[26, 5]	βασιλικαῖς αἰτίαις. (Ταῦτα δὲ ποιήσας	πολλοὺς	ἐμετεώρισε, δοκῶν καλὰς ἐλπίδας ὑποδεικνύναι
[26, 3]	εἰρημένων ἐν τῇ συγκλήτῳ τοὺς	πολλούς,	πρῶτον μὲν ᾑρέθη στρατηγός, πρὸς
[26, 2]	τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν, καὶ τοὺς	πολλοὺς	τούτοις ἐπακολουθήσειν διὰ τὸν φόβον.
[26, 6]	Φαρνάκην χωρὶς λύτρων καὶ τοὺς	αὐτομόλους	ἅπαντας· (πρὸς δὲ τούτοις τῶν
[26, 3]	ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος καὶ συντρίψας τοὺς	ὄχλους	διὰ τὸ μηδὲν εἰδέναι τῶν
[26, 2]	γραφομένοις, χάριν τοῦ διαμένειν τοὺς	νόμους	ἰσχυροὺς καὶ τὰ δόγματα τὰ
[26, 2]	Ῥωμαίων προαιρέσεως, (τῶν δὲ τοὺς	νόμους	προφερομένων καὶ τοὺς ὅρκους καὶ
[26, 1]	γραφομένοις, παραβῆναι τοὺς ὅρκους, τοὺς	νόμους,	τὰς στήλας, ἃ συνέχει τὴν
[26, 10]	μὲν ἀστραγάλους δορκαδείους, (τοῖς δὲ	φοινικοβαλάνους,	ἄλλοις δὲ χρυσίον. (Καὶ ἐξ
[26, 2]	τινὰς δ᾽ αὐτῶν ἐκδότους λαβόντας	αἰκισαμένους	πᾶσαν αἰκίαν ἀποκτεῖναι, διότι προεκαλοῦντο
[26, 2]	τῆς Ῥωμαίων προαιρέσεως, (παρακούσαντας καὶ	ψηφισαμένους	αὐτοὺς τὸν πόλεμον οὐ μόνον
[26, 3]	τοὺς μὲν κατὰ τὸ βέλτιστον	ἱσταμένους	ἐν τοῖς ἰδίοις πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν,
[26, 10]	τοὺς πολλοὺς διὰ τὸ παράδοξον	ἀφισταμένους	φεύγειν. (Πολλάκις δὲ καὶ τὴν
[26, 2]	νῦν ἤδη τινὰς οὐθὲν ἕτερον	προσφερομένους	δίκαιον πρὸς φιλοδοξίαν, δι᾽ αὐτὸ
[26, 9]	συγκλήτῳ πέμψαι τινὰς τοὺς αὐτόπτας	ἐσομένους	τῶν προσαγγελλομένων. (Καὶ παραυτίκα καταστήσαντες
[26, 8]	καὶ πολλὴ ταραχὴ περὶ τοὺς	πολιτευομένους,	ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ μὴ φάσκειν
[26, 2]	τις ἐπισημασία, ταχέως καὶ τοὺς	πολιτευομένους	μεταθέσθαι πρὸς τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν,
[26, 10]	(ὡς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι τοὺς	λουομένους	τῷ μύρῳ καὶ διὰ τὴν
[26, 5]	καὶ τοὺς ἐν ταῖς φυλακαῖς	ἐγκεκλεισμένους	ἐπὶ βασιλικαῖς αἰτίαις. (Ταῦτα δὲ
[26, 10]	δὲ τῶν νεωτέρων αἴσθοιτό τινας	συνευωχουμένους,	οὐδεμίαν ἔμφασιν ποιήσας παρῆν ἐπικωμάζων
[26, 3]	(οὕτω δὲ τοῦ τῶν Ἀχαιῶν	ἔθνους	ηὐξημένου καὶ προκοπὴν εἰληφότος κατὰ
[26, 3]	γὰρ τούτοις ἐξῆν καὶ κατ᾽	ἐκείνους	τοὺς χρόνους κατὰ ποσὸν ἰσολογίαν
[26, 3]	ἐξῆν καὶ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς	χρόνους	κατὰ ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν πρὸς
[26, 2]	γραφομένων, ἐπιστροφὴν ποιήσασθαι παρεκάλει τοῦ	μέρους	τούτου τὴν ἐνδεχομένην. (Εἰ δὲ
[26, 6]	τῆς προϋπαρχούσης κατασκευῆς καὶ τοὺς	ὁμήρους.	(Ἀποδοῦναι δὲ καὶ Τίον παρὰ
[26, 3]	Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ τοὺς ἐνεστῶτας	καιροὺς	εἰς τὴν Ῥώμην χάριν τοῦ
[26, 7]	Τεβερίου καὶ Κλαυδίου τὴν πρὸς	Ἴστρους	καὶ Ἀγρίους ἡ σύγκλητος ἐχρημάτισε
[26, 7]	παραθέσεις τῶν Ῥοδίων καὶ τοὺς	θησαυρούς,	(ἀκηκοότες τήν τε νυμφαγωγίαν τὴν
[26, 6]	πρότερον συνθῆκαι Φαρνάκῃ πρὸς Γαλάτας,	ἀκύρους	ὑπάρχειν. (Ὁμοίως Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα
[26, 2]	χάριν τοῦ διαμένειν τοὺς νόμους	ἰσχυροὺς	καὶ τὰ δόγματα τὰ γινόμενα
[26, 6]	δὲ τῶν ὁμήρων τελευταῖον ἐγράφη	πόσους	δεήσει καὶ τίνας δοῦναι τὸν
[26, 6]	μεγάλης χάριτος. (Ἐγράφη δὲ καὶ	τοὺς	αἰχμαλώτους ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην χωρὶς λύτρων
[26, 10]	φιλοτεχνῶν πρὸς τοὺς τορευτὰς καὶ	τοὺς	ἄλλους τεχνίτας. (Ἔπειτα καὶ μετὰ
[26, 6]	ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην χωρὶς λύτρων καὶ	τοὺς	αὐτομόλους ἅπαντας· (πρὸς δὲ τούτοις
[26, 9]	(ἔδοξε τῇ συγκλήτῳ πέμψαι τινὰς	τοὺς	αὐτόπτας ἐσομένους τῶν προσαγγελλομένων. (Καὶ
[26, 2]	Κοΐντου Μαρκίου πρὸς τὸ μηδὲν	τοὺς	Ἀχαιοὺς βουλεύσασθαι περὶ Μεσσηνίων ἄνευ
[26, 3]	ὡσανεὶ προσδιαμαρτυρομένη χάριν τοῦ συντρῖψαι	τοὺς	Ἀχαιούς. (Περὶ δὲ τοῦ Καλλικράτους
[26, 9]	φασκόντων τοῦτον ἀγωνιᾶν μᾶλλον ἢ	τοὺς	Βαστάρνας καὶ διὰ ταῦτα δεομένων
[26, 10]	τοὺς θεοὺς τιμαῖς πάντας ὑπερέβαλλε	τοὺς	βεβασιλευκότας. (Τοῦτο δ᾽ ἄν τις
[26, 3]	τοῖς αὐτῆς δόγμασιν συνηγοροῦντας αὔξειν,	τοὺς	δ᾽ ἀντιλέγοντας ταπεινοῦν, (οὕτως καὶ
[26, 3]	ἐν τοῖς ἰδίοις πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν,	τοὺς	δὲ καὶ δικαίως καὶ ἀδίκως
[26, 10]	ἀρχαιρεσιάζων καὶ τοὺς μὲν δεξιούμενος,	τοὺς	δὲ καὶ περιπτύσσων παρεκάλει φέρειν
[26, 7]	πέμψαι πρεσβευτὰς εἰς τὴν Ῥόδον	τοὺς	διασαφήσοντας ὅτι, τῶν ὑπομνηματισμῶν ἀναληφθέντων
[26, 1]	πρεσβευτὰς ἐξαποστεῖλαι πρὸς τὴν σύγκλητον	τοὺς	διδάξοντας ἃ Λυκόρτας λέγει. (Καὶ
[26, 3]	τούτοις παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν κατῆγε	τοὺς	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος καὶ τοὺς
[26, 3]	τοὺς ἐκ τῆς Λακεδαίμονος καὶ	τοὺς	ἐκ τῆς Μεσσήνης φυγάδας. ~Πολυβίου
[26, 2]	εἶναι τοῦ μὴ πειθαρχεῖν αὐτοῖς	τοὺς	Ἕλληνας, ἀλλὰ παρακούειν καὶ τῶν
[26, 2]	ἔχουσιν ὑπὲρ τοῦ πειθαρχεῖν αὐτοῖς	τοὺς	Ἕλληνας καὶ συνυπακούειν τοῖς γραφομένοις,
[26, 5]	ἕκαστος ἔφυγε. (Παρέλυσε δὲ καὶ	τοὺς	ἐν αὐτῇ τῇ Μακεδονίᾳ τῶν
[26, 5]	βασιλικῶν ὀφειλημάτων, ἀφῆκε δὲ καὶ	τοὺς	ἐν ταῖς φυλακαῖς ἐγκεκλεισμένους ἐπὶ
[26, 3]	(Ὁ δὲ Καλλικράτης πρεσβεύσας κατὰ	τοὺς	ἐνεστῶτας καιροὺς εἰς τὴν Ῥώμην
[26, 5]	τοὺς πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότας καὶ	τοὺς	ἐπὶ βασιλικοῖς ἐγκλήμασι παρακεχωρηκότας. (Καὶ
[26, 10]	εἰς ἀπορίαν ἦγε τῶν ἀνθρώπων	τοὺς	ἐπιεικεῖς· (οἱ μὲν γὰρ ἀφελῆ
[26, 2]	καταφθεῖραι πᾶσαν ἀδίκως, ἀλλὰ καὶ	τοὺς	ἐπιφανεστάτους τῶν πολιτῶν οὓς μὲν
[26, 3]	προαιρέσει καλῇ πάντας μὲν ἐλεοῦσι	τοὺς	ἐπταικότας καὶ πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι
[26, 10]	πόλεις θυσίαις καὶ ταῖς πρὸς	τοὺς	θεοὺς τιμαῖς πάντας ὑπερέβαλλε τοὺς
[26, 10]	ἀποδιδράσκων ἐκ τῆς αὐλῆς ἐνίοτε	τοὺς	θεραπεύοντας, οὗ τύχοι τῆς πόλεως,
[26, 7]	τὰς παραθέσεις τῶν Ῥοδίων καὶ	τοὺς	θησαυρούς, (ἀκηκοότες τήν τε νυμφαγωγίαν
[26, 2]	στήλην τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι πρὸς	τοὺς	κατέχοντας τὴν πόλιν ὅρκους ὑπὲρ
[26, 6]	περὶ Εὐμένη καὶ Ἀριαράθην προσδεξαμένων	τοὺς	λόγους καὶ παραχρῆμα συνεξαποστειλάντων πρεσβευτὰς
[26, 10]	καλουμένης, (ὡς πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι	τοὺς	λουομένους τῷ μύρῳ καὶ διὰ
[26, 8]	μὴ φάσκειν ἐν δωρεᾷ δεδόσθαι	τοὺς	Λυκίους αὐτοῖς, ἀλλὰ κατὰ συμμαχίαν.
[26, 10]	κατὰ τὴν ἀγορὰν ἀρχαιρεσιάζων καὶ	τοὺς	μὲν δεξιούμενος, τοὺς δὲ καὶ
[26, 3]	(οὕτως καὶ τότε πρῶτον ἐπεβάλετο	τοὺς	μὲν κατὰ τὸ βέλτιστον ἱσταμένους
[26, 3]	συμφερόντων καὶ διδαχθεῖσα διότι δεῖ	τοὺς	μὲν τοῖς αὐτῆς δόγμασιν συνηγοροῦντας
[26, 2]	ὑμῶν γραφομένοις, χάριν τοῦ διαμένειν	τοὺς	νόμους ἰσχυροὺς καὶ τὰ δόγματα
[26, 2]	τῆς Ῥωμαίων προαιρέσεως, (τῶν δὲ	τοὺς	νόμους προφερομένων καὶ τοὺς ὅρκους
[26, 1]	τοῖς γραφομένοις, παραβῆναι τοὺς ὅρκους,	τοὺς	νόμους, τὰς στήλας, ἃ συνέχει
[26, 6]	ὑπάρχειν. (Ὁμοίως Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα	τοὺς	οἰκήτορας, οὓς πρότερον ἐξαγηόχει, σὺν
[26, 6]	μετὰ τῆς προϋπαρχούσης κατασκευῆς καὶ	τοὺς	ὁμήρους. (Ἀποδοῦναι δὲ καὶ Τίον
[26, 2]	δὲ τοὺς νόμους προφερομένων καὶ	τοὺς	ὅρκους καὶ στήλας καὶ παρακαλούντων
[26, 1]	ἂν πειθαρχήσωσι τοῖς γραφομένοις, παραβῆναι	τοὺς	ὅρκους, τοὺς νόμους, τὰς στήλας,
[26, 3]	τὴν ἀποπρεσβείαν καταπληξάμενος καὶ συντρίψας	τοὺς	ὄχλους διὰ τὸ μηδὲν εἰδέναι
[26, 8]	ὑπὸ τῶν Λυκίων, παραχρῆμα κατέστησαν	τοὺς	περὶ Λυκόφρονα πρεσβευτάς, διδάξοντας τὴν
[26, 7]	τὴν Ἀχαΐαν καὶ τὴν Ῥώμην	τοὺς	περὶ Νικόστρατον. (Οἳ τότε παραγενηθέντες
[26, 8]	Ῥόδῳ καὶ πολλὴ ταραχὴ περὶ	τοὺς	πολιτευομένους, ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ μὴ
[26, 2]	γίνηταί τις ἐπισημασία, ταχέως καὶ	τοὺς	πολιτευομένους μεταθέσθαι πρὸς τὴν Ῥωμαίων
[26, 10]	μετὰ κερατίου καὶ συμφωνίας, ὥστε	τοὺς	πολλοὺς διὰ τὸ παράδοξον ἀφισταμένους
[26, 3]	ἀλήθειαν εἰρημένων ἐν τῇ συγκλήτῳ	τοὺς	πολλούς, πρῶτον μὲν ᾑρέθη στρατηγός,
[26, 2]	πρὸς τὴν Ῥωμαίων αἵρεσιν, καὶ	τοὺς	πολλοὺς τούτοις ἐπακολουθήσειν διὰ τὸν
[26, 5]	τὰς γυναῖκας καὶ τὴν περὶ	τοὺς	πότους, καὶ οὐ μόνον αὐτὸς
[26, 5]	τοὺς τὰ χρέα φεύγοντας καὶ	τοὺς	πρὸς καταδίκας ἐκπεπτωκότας καὶ τοὺς
[26, 7]	καὶ μεγαλομερῶς ταῖς παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι	τοὺς	Ῥοδίους ἅπασι τοῖς σκάφεσι τοῖς
[26, 7]	γὰρ οἱ Ῥωμαῖοι τὰ κατὰ	τοὺς	Ῥοδίους καὶ Λυκίους διαγωνοθετεῖν, θέλοντες
[26, 2]	σύγκλητον νουθετεῖν. ~(Ἔφη γὰρ αὐτοὺς	τοὺς	Ῥωμαίους αἰτίους εἶναι τοῦ μὴ
[26, 8]	τῶν πρεσβευτῶν καὶ νομίσαντες ἐξηπατῆσθαι	τοὺς	Ῥωμαίους ὑπὸ τῶν Λυκίων, παραχρῆμα
[26, 3]	Καλλικράτους αὐτοῦ κατ᾽ ἰδίαν παρασιωπήσασα	τοὺς	συμπρεσβευτὰς κατέταξεν εἰς τὴν ἀπόκρισιν
[26, 5]	κατακαλῶν εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ	τοὺς	τὰ χρέα φεύγοντας καὶ τοὺς
[26, 10]	χρυσοχοείοις, εὑρησιλογῶν καὶ φιλοτεχνῶν πρὸς	τοὺς	τορευτὰς καὶ τοὺς ἄλλους τεχνίτας.
[26, 2]	ὅρκους ὑπὲρ τοῦ μηδέποτε κατελεύσεσθαι	τοὺς	φυγάδας. (Εἰς ἃ βλέποντας αὐτοὺς
[26, 3]	τούτοις ἐξῆν καὶ κατ᾽ ἐκείνους	τοὺς	χρόνους κατὰ ποσὸν ἰσολογίαν ἔχειν
[26, 3]	τοὺς Ἀχαιούς. (Περὶ δὲ τοῦ	Καλλικράτους	αὐτοῦ κατ᾽ ἰδίαν παρασιωπήσασα τοὺς
[26, 3]	τὸ χεῖρον ἐγένετο μεταβολῆς, τὸ	Καλλικράτους	θράσος (Ῥωμαῖοι ὄντες ἄνθρωποι καὶ
[26, 2]	πᾶσαν ἀδίκως, ἀλλὰ καὶ τοὺς	ἐπιφανεστάτους	τῶν πολιτῶν οὓς μὲν φυγαδεῦσαι,
[26, 10]	μὴ ἑωράκει ποτέ, ἐδίδου δωρεὰς	ἀπροσδοκήτους.	(Ἐν δὲ ταῖς πρὸς τὰς
[26, 2]	μὲν φυγαδεῦσαι, τινὰς δ᾽ αὐτῶν	ἐκδότους	λαβόντας αἰκισαμένους πᾶσαν αἰκίαν ἀποκτεῖναι,
[26, 5]	γυναῖκας καὶ τὴν περὶ τοὺς	πότους,	καὶ οὐ μόνον αὐτὸς μέτριον
[26, 1]	(Διὸ καὶ νῦν, ἐάν τις	αὐτοὺς	διδάξῃ διότι συμβήσεται τοῖς Ἀχαιοῖς,
[26, 2]	καὶ συνυπακούειν τοῖς γραφομένοις, ἄγειν	αὐτοὺς	ἐκέλευε τὴν ἀγωγήν, ἣν καὶ
[26, 2]	τοὺς φυγάδας. (Εἰς ἃ βλέποντας	αὐτοὺς	ἠξίου πρόνοιαν ποιεῖσθαι τοῦ μέλλοντος.
[26, 3]	πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται σφᾶς	αὐτοὺς	κατὰ δύναμιν ἐν τοῖς πλείστοις.
[26, 3]	πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖς καταφεύγουσιν ὡς	αὐτούς·	(ὅταν μέντοι γέ τις ὑπέμνησε
[26, 1]	(ὅταν μέντοι γε διδάξῃ τις	αὐτοὺς	ὅτι τῶν παρακαλουμένων τὰ μέν
[26, 2]	Ῥωμαίων προαιρέσεως, (παρακούσαντας καὶ ψηφισαμένους	αὐτοὺς	τὸν πόλεμον οὐ μόνον τὴν
[26, 2]	τὴν σύγκλητον νουθετεῖν. ~(Ἔφη γὰρ	αὐτοὺς	τοὺς Ῥωμαίους αἰτίους εἶναι τοῦ
[26, 3]	εἰς τὴν ἀπόκρισιν διότι δεῖ	τοιούτους	ὑπάρχειν ἐν τοῖς πολιτεύμασιν ἄνδρας
[26, 6]	χάριτος. (Ἐγράφη δὲ καὶ τοὺς	αἰχμαλώτους	ἀποκαταστῆσαι Φαρνάκην χωρὶς λύτρων καὶ
[26, 5]	προγραφὰς εἴς τε Δῆλον καὶ	Δελφοὺς	καὶ τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
[26, 10]	αὑτῷ τὴν ψῆφον, ποτὲ μὲν	ὡς	ἀγορανόμος γένηται, ποτὲ δὲ καὶ
[26, 10]	περὶ οὗ φησι Πολύβιος τάδε,	ὡς	ἀποδιδράσκων ἐκ τῆς αὐλῆς ἐνίοτε
[26, 3]	πᾶσι πειρῶνται χαρίζεσθαι τοῖς καταφεύγουσιν	ὡς	αὐτούς· (ὅταν μέντοι γέ τις
[26, 10]	ἀγορανόμος γένηται, ποτὲ δὲ καὶ	ὡς	δήμαρχος. (Τυχὼν δὲ τῆς ἀρχῆς
[26, 2]	φυγάδων, τοσοῦτον ἀπέχειν τοῦ πειθαρχεῖν	ὡς	καὶ στήλην τεθεῖσθαι καὶ πεποιῆσθαι
[26, 10]	πολυτελεστάτου μύρου, τῆς στακτῆς καλουμένης,	(ὡς	πάντας ἀναστάντας κυλίεσθαι τοὺς λουομένους
[26, 7]	ἐν δωρεᾷ, τὸ δὲ πλεῖον	ὡς	φίλοι καὶ σύμμαχοι. (Τοιαύτης δὲ
[26, 3]	εἰς τὴν Ἑλλάδα περιχαρής, οὐκ	εἰδὼς	ὅτι μεγάλων κακῶν ἀρχηγὸς γέγονε
[26, 8]	ἄλλην ἀρχὴν ἑώρων φυομένην πραγμάτων·	(εὐθέως	γὰρ οἱ Λύκιοι, τῶν Ῥωμαίων
[26, 5]	τὴν φιλίαν τὴν πρὸς Ῥωμαίους	εὐθέως	ἑλληνοκοπεῖν ἐπεβάλετο, κατακαλῶν εἰς τὴν
[26, 10]	τοὺς θεραπεύοντας, οὗ τύχοι τῆς	πόλεως,	ἀλύων ἐφαίνετο δεύτερος καὶ τρίτος.
[26, 1]	οὐ μόνον τῶν ἀντιπολιτευομένων κατηγορεῖν	θρασέως,	ἀλλὰ καὶ τὴν σύγκλητον νουθετεῖν.
[26, 2]	περὶ Μεσσηνίων ἄνευ τῆς Ῥωμαίων	προαιρέσεως,	(παρακούσαντας καὶ ψηφισαμένους αὐτοὺς τὸν
[26, 2]	μηθὲν προυργιαίτερον νομίζειν τῆς Ῥωμαίων	προαιρέσεως,	(τῶν δὲ τοὺς νόμους προφερομένων
[26, 10]	ἄλλοις δὲ χρυσίον. (Καὶ ἐξ	ἀπαντήσεως	δέ τισιν ἐντυγχάνων, οὓς μὴ
[26, 5]	(Καὶ τὰ μὲν προοίμια τῆς	Περσέως	ἀρχῆς τοιαύτην εἶχε διάθεσιν. Ὅτι
[26, 9]	ἐξηγουμένων, (καὶ διασαφούντων περὶ τῆς	Περσέως	κοινοπραγίας καὶ τῶν Γαλατῶν καὶ
[26, 7]	εἰς ναυπηγίαν ἐδίδοτο παρὰ τοῦ	Περσέως	τοῖς Ῥοδίοις, καὶ στελγίδα χρυσῆν
[26, 7]	καὶ σύμμαχοι. (Τοιαύτης δὲ γενομένης	διαλύσεως,	οὐδ᾽ ὅλως ἤρεσκε πολλοῖς τὸ
[26, 2]	τῆς συγκλήτου γίνηταί τις ἐπισημασία,	ταχέως	καὶ τοὺς πολιτευομένους μεταθέσθαι πρὸς
[26, 1]	τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ ταῖς ἐντολαῖς	ἀκολούθως	διδάσκειν τὸ συνέδριον ὥστε τοὐναντίον
[26, 3]	πολιτεύμασιν ἐλαττοῦν, τοὺς δὲ καὶ	δικαίως	καὶ ἀδίκως (προστρέχοντας αὐτῇ σωματοποιεῖν.
[26, 2]	καὶ παρακαλούντων τὰ πλήθη μὴ	ῥᾳδίως	ταῦτα παραβαίνειν, (ἀχαϊκωτέραν εἶναι παρὰ
[26, 6]	Φαρνάκῃ πρὸς Γαλάτας, ἀκύρους ὑπάρχειν.	(Ὁμοίως	Παφλαγονίας ἐκχωρεῖν, ἀποκαταστήσαντα τοὺς οἰκήτορας,
[26, 3]	γέ τις ὑπέμνησε τῶν δικαίων,	τετηρηκὼς	τὴν πίστιν, ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται
[26, 2]	τὴν χώραν αὐτῶν καταφθεῖραι πᾶσαν	ἀδίκως,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν
[26, 3]	τοὺς δὲ καὶ δικαίως καὶ	ἀδίκως	(προστρέχοντας αὐτῇ σωματοποιεῖν. Ἐξ ὧν
[26, 1]	ἡμῶν, (ἀναχωρήσουσιν καὶ συγκαταθήσονται διότι	καλῶς	ἐπέχομεν καὶ παραιτούμεθα περὶ τῶν
[26, 8]	κατὰ συμμαχίαν. (Ἄρτι γὰρ δοκοῦντες	καλῶς	τεθεῖσθαι τὰ κατὰ Λυκίους, αὖθις
[26, 7]	(Τοιαύτης δὲ γενομένης διαλύσεως, οὐδ᾽	ὅλως	ἤρεσκε πολλοῖς τὸ γεγονός. (Ἐδόκουν
[26, 7]	(Συνέβαινε γὰρ βραχεῖ χρόνῳ πρότερον	ἐπιφανῶς	καὶ μεγαλομερῶς ταῖς παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι
[26, 7]	βραχεῖ χρόνῳ πρότερον ἐπιφανῶς καὶ	μεγαλομερῶς	ταῖς παρασκευαῖς ἀναπεπειρᾶσθαι τοὺς Ῥοδίους
[26, 2]	παρ᾽ αὐτοῖς. (Εἰ μὲν οὖν	ἀδιαφόρως	ἔχουσιν ὑπὲρ τοῦ πειθαρχεῖν αὐτοῖς
[26, 3]	αὔξειν, τοὺς δ᾽ ἀντιλέγοντας ταπεινοῦν,	(οὕτως	καὶ τότε πρῶτον ἐπεβάλετο τοὺς
[26, 2]	τὴν ἐνδεχομένην. (Εἰ δὲ μή,	σαφῶς	εἰδέναι δεῖν ὅτι τἀναντία συμβήσεται