Livre, Chap. |
[1, 31] |
διὰ
τὴν
τῶν
πολλῶν
ἀνανδρίαν,
|
ἀλλὰ |
διὰ
τὴν
τῶν
ἡγουμένων
ἀβουλίαν, |
[1, 59] |
ἐν
τοῖς
κοινοῖς,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
διὰ
τὴν
τῶν
προεστώτων
ἀνδρῶν |
[1, 79] |
ταῦτα
βεβουλεῦσθαι
περὶ
τῶν
ἁλόντων,
|
ἀλλὰ |
διὰ
τῆς
ἐκείνων
ἀφέσεως
ἡμῶν |
[1, 26] |
οὐχ
οἷοί
τ´
ἦσαν
ἐπιτρέπειν,
|
ἀλλὰ |
διακινδυνεύειν
καὶ
ναυμαχεῖν
ἔσπευδον.
ὄντων |
[1, 17] |
ἐξαποστέλλειν
οἱ
Ῥωμαῖοι
τὰς
δυνάμεις,
|
ἀλλὰ |
δύο
μόνον
στρατόπεδα,
νομίζοντες
ἅμα |
[1, 46] |
παραδραμὼν
τὰ
σκάφη
τῶν
ὑπεναντίων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
βραχὺ
προπλεύσας
ἐπέστη
πτερώσας |
[1, 15] |
ἐκπορευθέντας
οὐ
μόνον
πληγὰς
λαβεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ζωγρίᾳ
τῶν
στρατιωτῶν
ἱκανοὺς |
[1, 71] |
τούτων
οὐ
μόνον
ἐστερημένοι
παραλόγως,
|
ἀλλὰ |
καὶ
καθ´
αὑτῶν
ὁρῶντες
ἕκαστα |
[1, 63] |
ὅλων
ἡγεμονίᾳ
καὶ
δυναστείᾳ
τολμηρῶς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
καθίκοντο
τῆς
προθέσεως.
~καὶ |
[1, 82] |
κατὰ
τῶν
ἐχθρῶν
παραλείπειν
καιρούς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
κατὰ
σφῶν
αὐτῶν
πολλὰς |
[1, 68] |
πρὸς
τὸ
παρακαλούμενον,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
καταπλαγέντες
τὴν
στρατοπεδείαν
πᾶν |
[1, 63] |
δοκοῦσι
τῶν
Ἑλλήνων,
οὐδ´
αὐτομάτως,
|
ἀλλὰ
|
καὶ
λίαν
εἰκότως
ἐν
τοιούτοις |
[1, 74] |
τὸν
καιρὸν
οὕτως
ἀνεστράφη
νωθρῶς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
μετ´
ὀλίγας
ἡμέρας
περὶ |
[1, 65] |
μὴ
μόνον
παρὰ
τοῖς
συγγραφεῦσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
παρὰ
τοῖς
πεπολεμηκόσιν
ἔτι |
[1, 65] |
μόνον
ὑπὲρ
τῆς
χώρας
ἐκινδύνευσαν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
σφῶν
αὐτῶν
καὶ |
[1, 2] |
οὐ
μόνον
ὑπὲρ
τῆς
ἀρχῆς,
|
ἀλλὰ
|
καὶ
περὶ
σφῶν
ἐκινδύνευσαν.
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 8] |
πόλεως
καὶ
χώρας
ἀσφαλῶς
κατεκράτουν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
περὶ
τῆς
συνορούσης
οὐχ |
[1, 72] |
ἃς
ἐποιήσαντο
πρὸς
τὴν
ἀπόστασιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
πρὸς
τὸ
συνεχὲς
εὐπορῆσαι |
[1, 31] |
μόνον
δυσαρεστήσαντες
τοῖς
προτεινομένοις
ἐπανῆλθον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
προσκόψαντες
τῇ
βαρύτητι
τοῦ |
[1, 83] |
ἐξέσται
δικαίων
ἀμφισβητεῖν.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καὶ
Ῥωμαῖοι
τηροῦντες
τὰ
κατὰ |
[1, 15] |
φυγεῖν
νυκτὸς
εἰς
τὰς
Συρακούσας,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰ
φρούρια
πάντα
καταλιπεῖν |
[1, 64] |
γεγενημένας
οὐ
μόνον
ταῖς
ἐπιβολαῖς
|
ἀλλὰ
|
καὶ
ταῖς
μεγαλοψυχίαις,
μάλιστα
δὲ |
[1, 15] |
πορθεῖν
τῶν
Καρχηδονίων
καὶ
Συρακοσίων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰς
Συρακούσας
αὐτὰς
προσκαθίσαντας |
[1, 78] |
κοινωνὸν
αὐτὸν
προσλαβέσθαι
τῶν
πράξεων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
θυγατέρα
δώσειν
ἐπηγγείλατο |
[1, 10] |
οὐ
μόνον
εἰς
τὴν
Μεσσηνίων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
Ῥηγίνων
πόλιν,
δυσαπολόγητον |
[1, 10] |
μόνον
τὰ
κατὰ
τὴν
Λιβύην,
|
ἀλλὰ
|
καὶ
τῆς
Ἰβηρίας
ὑπήκοα
πολλὰ |
[1, 88] |
πάλιν
τῆς
Λιβύης
τοὺς
Καρχηδονίους,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
αἰτίους
τῆς
ἀποστάσεως |
[1, 82] |
τὸν
ἐνεστῶτα
πόλεμον
ἀναδεδεγμέναι
γενναίως,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
κατ´
Ἀγαθοκλέα
καιροὺς |
[1, 43] |
τὴν
πόλιν
καὶ
τὴν
χώραν,
|
ἀλλὰ
|
καὶ
τοὺς
νόμους
καὶ
τὴν |
[1, 50] |
ἦν
ἐκ
τῶν
ἀνδρῶν
ἄπλετος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ταρσοὺς
ἐθραύονθ´
αἱ |
[1, 88] |
οὐ
μόνον
ἀπέστησαν
τῆς
Σαρδόνος,
|
ἀλλὰ
|
καὶ
χίλια
τάλαντα
καὶ
διακόσια |
[1, 73] |
τοὺς
ὀρθῶς
βουλευομένους.
~Οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
καίπερ
ἐν
τοιούτοις
κακοῖς
ὄντες
|
[1, 26] |
καὶ
θεώμενος
ὑπὸ
τὴν
ὄψιν,
|
ἀλλὰ |
κἂν
ἀκούων
καταπλαγείη
τὸ
τοῦ
|
[1, 75] |
οἷον
στρατοπέδῳ
τῆς
χώρας
ἐπιβαίνειν,
|
ἀλλὰ |
μηδὲ
τοὺς
κατ´
ἰδίαν
θέλοντας |
[1, 68] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἐν
τοῖς
ὅπλοις,
|
ἀλλὰ
|
μηδὲ
τῶν
λοιπῶν
ἀνθρώπων
μηδένα |
[1, 39] |
πᾶσαν
ἦλθον
ἀπορίαν.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
πάλιν
ἀνελπίστως
μετά
τινα
χρόνον |
[1, 58] |
μίαν
πρόσοδον
ἀντεχομένοις.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
πάλιν
ἐνταῦθα
πάσαις
μὲν
ἀμφότεροι |
[1, 68] |
ἐν
αὐτοῖς
ὑπάρχειν.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
πᾶν
τὸ
δυνατὸν
ὑπισχνουμένων
τῶν |
[1, 79] |
σπουδάζοντα,
πρὸς
τὸ
μὴ
τινὰς
|
ἀλλὰ |
πάντας
ἡμᾶς
ἅμα
τιμωρήσασθαι
πιστεύσαντας |
[1, 1] |
οὐ
τινὲς
οὐδ´
ἐπὶ
ποσόν,
|
ἀλλὰ |
πάντες
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
ἀρχῇ |
[1, 20] |
πλοῖον
οὐδὲ
λέμβος
οὐδ´
εἷς,
|
ἀλλὰ |
παρὰ
Ταραντίνων
καὶ
Λοκρῶν
ἔτι |
[1, 88] |
ἀνήκεστον
ἐπιτηδεύειν
ἑκουσίως.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
παραστρατοπεδεύσαντες
ᾗ
μὲν
Ἄννων
ᾗ |
[1, 62] |
ἢ
δεινῶν
δοκούντων
εἶναι
παρέλιπεν,
|
ἀλλὰ |
πάσας
τὰς
τοῦ
νικᾶν
ἐν |
[1, 64] |
τηλικούτοις
στόλοις
δυνηθεῖεν;
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
ταύτης
τῆς
ἀπορίας |
[1, 25] |
καιροῖς
οὐδὲν
ἔπραξαν
ἄξιον
μνήμης,
|
ἀλλὰ |
περὶ
μικρὰς
καὶ
τὰς
τυχούσας |
[1, 26] |
τοῖς
Καρχηδονίοις
μὴ
περὶ
Σικελίας,
|
ἀλλὰ |
περὶ
σφῶν
αὐτῶν
καὶ
τῆς |
[1, 50] |
εἴκοντας
οὔτε
καταπεπληγμένους
τὸν
ἐπίπλουν
|
ἀλλὰ
|
πρὸς
τῷ
ναυμαχεῖν
ὄντας,
τῶν |
[1, 42] |
Ἰμίλκων
οὐδὲν
παρέλειπε
τῶν
δυνατῶν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
ἀντοικοδομῶν,
τὰ
δ´ |
[1, 23] |
τῶν
ὀργάνων
κατασκευαῖς·
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
τελέως
κατεγνωκότες
τῶν
ἐναντίων
ἐνέβαλον |
[1, 28] |
καὶ
τὸν
κίνδυνον.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
τὸ
κατὰ
λόγον
ἐν
ἑκάστοις |
[1, 53] |
οὐ
προχωρούσης
δὲ
τῆς
ἐλπίδος,
|
ἀλλὰ
|
τοὐναντίον
ἀμυνομένων
γενναίως,
καὶ
τοῦ |
[1, 67] |
ἐλπίδας
καὶ
τὰς
ἐπαγγελίας
ἐκπληροῦν,
|
ἀλλὰ |
τοὐναντίον
λέγοντα
τὸ
βάρος
τῶν |
[1, 72] |
καὶ
φιλανθρώπως
τῷ
πλήθει
χρωμένους,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
αὐτοῖς
μὲν
ἑτοιμάζοντας
πλείστας |
[1, 70] |
συναθροίζων
καὶ
παρακαλῶν.
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
τῶν
Λιβύων
οὐδέπω
κεκομισμένων
τὰς
|