HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀλιτηριώδη 1
ἀλλ´ 50
Ἀλλ´ 1
ἀλλὰ 43
Ἀλλὰ 3
ἄλλα 2
ἄλλας 2

Fréquences [« »]
37 εἰ
39 εἰς
39 τῇ
43 ἀλλὰ
45 ὥσπερ
46 τῷ
50 ἀλλ´

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Qu'il n'est pas même possible de vivre agréablement selon la doctrine d'Épicure

ἀλλὰ

Chapitre

[18]   αὑτοῦ γεγονέναι καὶ τῶν μαθητῶν, ἀλλὰ γράφειν ὡς Κωλώτης μὲν αὐτὸν

[11]   μυριάκις ἀκολάστων γεγονότων καὶ ὄντων· ἀλλὰ καὶ βδελυττόμεθα τοὺς μεμνημένους δείπνων

[10]   μέγα καὶ πολὺ τὸ εὐφραῖνον ἀλλὰ καὶ καθαρὸν καὶ ἀμεταμέλητόν ἐστι.

[3]   οὐδὲν ἀπαθὲς οὐδ´ ἀναίσθητον ἀλγηδόνος, ἀλλὰ καὶ καῦμα καὶ ῥῖγος εἰς

[30]   ἀπολαύσεις εὐφραίνουσι παρόντων. ~οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ λέγουσιν αὑτοῖς κακῶν ἀπαύστων

[24]   παρέργως〉 παρεῖναι τοῖς τότε λεχθεῖσιν, ἀλλὰ καὶ νέος ἐστὶ καὶ οὐ

[7]   ἀρχὴν λαμβάνουσι τοῦ ἡδέως ζῆν ἀλλὰ καὶ παντάπασιν εὐκαταφρόνητον καὶ μικράν,

[21]   γρῆυς οὐδὲ πένης καὶ ἰδιώτης ἀλλὰ καὶ παχυσκελὴς ἀλετρὶς πρὸς μύλην

[9]   οὐδὲ τὸ ψεῦδος ἀμοιρεῖ χάριτος, ἀλλὰ καὶ πλάσμασι καὶ ποιήμασι τοῦ

[7]   οὐκ ἔστι φυγὴ κακοῦ τέλος, ἀλλὰ καὶ πρὸς ᾠδὰς ἀπὸ κόρου

[13]   οὐδὲ παρὰ πότον διδοὺς χώραν, ἀλλὰ καὶ τοῖς φιλομούσοις τῶν βασιλέων

[3]   οὐχ ἡμέρας οὐδὲ νύκτας μόνον ἀλλὰ καὶ ὥρας ἐτῶν ἐνίοις καὶ

[17]   καὶ τοῖς φορείοις ἀτρέμα διασεισθέντες, ἀλλὰ καταφρονοῦσι τούτων ἐν ἐκείναις ταῖς

[8]   τούτων ἀποφυγὴ μακάριον καὶ ζηλωτόν. ἀλλὰ μικρόν τινα τόπον καὶ γλίσχρον

[21]   ἐλπίδος χρηστῆς ὅσον ἐκεῖνοι μεταλαγχάνοντες, ἀλλὰ μόνον δεδιότες καὶ ταραττόμενοι μὴ

[21]   συντέτακται, ἑλικτὰ καὶ οὐδὲν ὑγιὲς ἀλλὰ πᾶν πέριξ‘ ἐπαμπεχομένοις καὶ ἀποκρυπτομένοις

[15]   οὐχ ἡμῖν γε κριταῖς’ ἔφην, ἀλλὰ πάσης ἀφεῖσαι τῆς ἐπηρείας, ὥστε

[30]   ἀποβαλεῖν; ἀγαθὸν μὲν γὰρ οὐδετέροις, ἀλλὰ πᾶσι τοῖς οὖσι τὸ μὴ

[8]   λόγου τὸ μὴ φοβεῖσθαι θεὸν ἀλλὰ παύσασθαι ταραττομένους, βεβαιότερον οἶμαι τοῦθ´

[20]   τούτων. ὑπολαβὼν δ´ ὁ Ἀριστόδημος ἀλλὰ περὶ ἡδονῆς μὲν εἴρηται σχεδόν’

[3]   μηδὲ μεγέθει τῶν πόνων ἀποδέουσιν, ἀλλὰ περὶ πόνους ἔχουσι, καὶ πέρας

[3]   ἐώσης προελθεῖν κατὰ τὸ μέγεθος ἀλλὰ ποικιλμούς τινας οὐκ ἀναγκαίους, ὅταν

[4]   θαυμάζουσιν ἐμμένει τὸ χαίρειν παυσαμένοις, ἀλλὰ σκιά τις ὑπολείπεται καὶ ὄναρ

[4]   ἀφροδισίοις οἴονται δεῖν μετὰ φωτὸς ἀλλὰ σκότος προθεμένους, ὅπως μὴ τὰ

[9]   ψυχικὰς ἄν τις οὐδὲ χαράς, ἀλλὰ σωματικὰς ἡδονὰς καὶ οἷον ἐπιμειδιάσεις

[17]   τῶν ἐδωδίμων ἐκτείνει τὰς ἐπιθυμίας, ἀλλὰ ταύτην μὲν ὀξύτατος ἀποκόπτει κόρος

[15]   λέγοι τις ὑμῖν ἀκριβῶς εἰδόσιν; ἀλλὰ τὴν ἀτοπίαν οὐδὲ βουλόμενον ἔστι

[19]   προσεῖναι νομίζουσιν. ἀδίκως‘ φήσει τις. ἀλλὰ τὴν δόξαν οὐ τὴν ἀλήθειαν

[2]   τὸ ἔαρ ἐξαιρεῖν, ὥς φασιν, ἀλλὰ τὸ ζῆν ἀφαιρεῖσθαι τοὺς ἄνδρας,

[22]   οὐδὲ γὰρ θερμοῦ τὸ ψύχειν ἀλλὰ {τὸ} θερμαίνειν, ὥσπερ οὐδ´ ἀγαθοῦ

[6]   οὐ γὰρ τὸ δικαίως παθεῖν ἀλλὰ τὸ παθεῖν φοβερόν, οὐδὲ συνεῖναι

[17]   οὐδὲ κάμνουσιν ὠφελοῦντες οὐδ´ ἀπαγορεύουσιν, ἀλλὰ τοιαύτας αὐτῶν ἀκούομεν φωνάς πολλοῦ

[3]   βέβαιον αἴτιον τοῦ ἀγαθοῦ λαμβάνοντες, ἀλλὰ τοῖς πόροις τούτοις, δι´ ὧν

[17]   μέτρον ὁ τοῦ βίου χρόνος‘ ἀλλὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος ἐπιδραττόμενον τὸ

[12]   ἐῶσι γεύεσθαι τοὺς πλησιάσαντας αὐτοῖς, ἀλλὰ τοὺς μὲν ἐπαραμένους τὰ ἀκάτια‘

[30]   λυπεῖ τότε τοὺς μὴ ὄντας, ἀλλὰ τοὺς ὄντας εἰς τὸ μὴ

[3]   λέγουσι. ~ΙΙΙ. Καὶ ὁ Θέων ἀλλὰ τοῦτο μέν’ εἶπεν, ἂν δόξῃ,

[10]   κἄγωγ´ ἀκούειν· ἀλλ´ ὅμως ἀκουστέον‘ ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔοικε τῆς περὶ

[3]   περὶ τὸ σαρκίδιον ἡ ἀπόλαυσις ἀλλὰ τραχεῖα, μεμιγμένη πρὸς πολὺ τὸ

[14]   ἀγαθὸν εἶναι, ψυχῆς δὲ μηθέν, ἀλλὰ τῷ σώματι καθῆσθαι προσβλέπουσαν αὐτὴν

[29]   θάνατος οὐ τῶν κακῶν μεταβολὴν ἀλλὰ τῶν ἀγαθῶν ἀποβολὴν〉 ἐπιφέρων, ἀμφοτέροις

[15]   μέδιμνον, ὡς Ἐπίκουρος ἐνίοις ἔπεμψεν, ἀλλὰ φεύγοντας διαπραξάμενοι κατελθεῖν καὶ δεδεμένους

[21]   καὶ τοὺς δεισιδαίμονας οὐ χαίροντας ἀλλὰ φοβουμένους οἴονται θυσίαις καὶ τελεταῖς

Chapitre
[18]	αὑτοῦ γεγονέναι καὶ τῶν μαθητῶν,	ἀλλὰ	γράφειν ὡς Κωλώτης μὲν αὐτὸν
[11]	μυριάκις ἀκολάστων γεγονότων καὶ ὄντων·	ἀλλὰ	καὶ βδελυττόμεθα τοὺς μεμνημένους δείπνων
[10]	μέγα καὶ πολὺ τὸ εὐφραῖνον	ἀλλὰ	καὶ καθαρὸν καὶ ἀμεταμέλητόν ἐστι.
[3]	οὐδὲν ἀπαθὲς οὐδ´ ἀναίσθητον ἀλγηδόνος,	ἀλλὰ	καὶ καῦμα καὶ ῥῖγος εἰς
[30]	ἀπολαύσεις εὐφραίνουσι παρόντων. ~οὐ μὴν	ἀλλὰ	καὶ λέγουσιν αὑτοῖς κακῶν ἀπαύστων
[24]	παρέργως〉 παρεῖναι τοῖς τότε λεχθεῖσιν,	ἀλλὰ	καὶ νέος ἐστὶ καὶ οὐ
[7]	ἀρχὴν λαμβάνουσι τοῦ ἡδέως ζῆν	ἀλλὰ	καὶ παντάπασιν εὐκαταφρόνητον καὶ μικράν,
[21]	γρῆυς οὐδὲ πένης καὶ ἰδιώτης	ἀλλὰ	καὶ παχυσκελὴς ἀλετρὶς πρὸς μύλην
[9]	οὐδὲ τὸ ψεῦδος ἀμοιρεῖ χάριτος,	ἀλλὰ	καὶ πλάσμασι καὶ ποιήμασι τοῦ
[7]	οὐκ ἔστι φυγὴ κακοῦ τέλος,	ἀλλὰ	καὶ πρὸς ᾠδὰς ἀπὸ κόρου
[13]	οὐδὲ παρὰ πότον διδοὺς χώραν,	ἀλλὰ	καὶ τοῖς φιλομούσοις τῶν βασιλέων
[3]	οὐχ ἡμέρας οὐδὲ νύκτας μόνον	ἀλλὰ	καὶ ὥρας ἐτῶν ἐνίοις καὶ
[17]	καὶ τοῖς φορείοις ἀτρέμα διασεισθέντες,	ἀλλὰ	καταφρονοῦσι τούτων ἐν ἐκείναις ταῖς
[8]	τούτων ἀποφυγὴ μακάριον καὶ ζηλωτόν.	ἀλλὰ	μικρόν τινα τόπον καὶ γλίσχρον
[21]	ἐλπίδος χρηστῆς ὅσον ἐκεῖνοι μεταλαγχάνοντες,	ἀλλὰ	μόνον δεδιότες καὶ ταραττόμενοι μὴ
[21]	συντέτακται, ἑλικτὰ καὶ οὐδὲν ὑγιὲς	ἀλλὰ	πᾶν πέριξ‘ ἐπαμπεχομένοις καὶ ἀποκρυπτομένοις
[15]	οὐχ ἡμῖν γε κριταῖς’ ἔφην,	ἀλλὰ	πάσης ἀφεῖσαι τῆς ἐπηρείας, ὥστε
[30]	ἀποβαλεῖν; ἀγαθὸν μὲν γὰρ οὐδετέροις,	ἀλλὰ	πᾶσι τοῖς οὖσι τὸ μὴ
[8]	λόγου τὸ μὴ φοβεῖσθαι θεὸν	ἀλλὰ	παύσασθαι ταραττομένους, βεβαιότερον οἶμαι τοῦθ´
[20]	τούτων. ὑπολαβὼν δ´ ὁ Ἀριστόδημος	ἀλλὰ	περὶ ἡδονῆς μὲν εἴρηται σχεδόν’
[3]	μηδὲ μεγέθει τῶν πόνων ἀποδέουσιν,	ἀλλὰ	περὶ πόνους ἔχουσι, καὶ πέρας
[3]	ἐώσης προελθεῖν κατὰ τὸ μέγεθος	ἀλλὰ	ποικιλμούς τινας οὐκ ἀναγκαίους, ὅταν
[4]	θαυμάζουσιν ἐμμένει τὸ χαίρειν παυσαμένοις,	ἀλλὰ	σκιά τις ὑπολείπεται καὶ ὄναρ
[4]	ἀφροδισίοις οἴονται δεῖν μετὰ φωτὸς	ἀλλὰ	σκότος προθεμένους, ὅπως μὴ τὰ
[9]	ψυχικὰς ἄν τις οὐδὲ χαράς,	ἀλλὰ	σωματικὰς ἡδονὰς καὶ οἷον ἐπιμειδιάσεις
[17]	τῶν ἐδωδίμων ἐκτείνει τὰς ἐπιθυμίας,	ἀλλὰ	ταύτην μὲν ὀξύτατος ἀποκόπτει κόρος
[15]	λέγοι τις ὑμῖν ἀκριβῶς εἰδόσιν;	ἀλλὰ	τὴν ἀτοπίαν οὐδὲ βουλόμενον ἔστι
[19]	προσεῖναι νομίζουσιν. ἀδίκως‘ φήσει τις.	ἀλλὰ	τὴν δόξαν οὐ τὴν ἀλήθειαν
[2]	τὸ ἔαρ ἐξαιρεῖν, ὥς φασιν,	ἀλλὰ	τὸ ζῆν ἀφαιρεῖσθαι τοὺς ἄνδρας,
[22]	οὐδὲ γὰρ θερμοῦ τὸ ψύχειν	ἀλλὰ	{τὸ} θερμαίνειν, ὥσπερ οὐδ´ ἀγαθοῦ
[6]	οὐ γὰρ τὸ δικαίως παθεῖν	ἀλλὰ	τὸ παθεῖν φοβερόν, οὐδὲ συνεῖναι
[17]	οὐδὲ κάμνουσιν ὠφελοῦντες οὐδ´ ἀπαγορεύουσιν,	ἀλλὰ	τοιαύτας αὐτῶν ἀκούομεν φωνάς πολλοῦ
[3]	βέβαιον αἴτιον τοῦ ἀγαθοῦ λαμβάνοντες,	ἀλλὰ	τοῖς πόροις τούτοις, δι´ ὧν
[17]	μέτρον ὁ τοῦ βίου χρόνος‘	ἀλλὰ	τοῦ παντὸς αἰῶνος ἐπιδραττόμενον τὸ
[12]	ἐῶσι γεύεσθαι τοὺς πλησιάσαντας αὐτοῖς,	ἀλλὰ	τοὺς μὲν ἐπαραμένους τὰ ἀκάτια‘
[30]	λυπεῖ τότε τοὺς μὴ ὄντας,	ἀλλὰ	τοὺς ὄντας εἰς τὸ μὴ
[3]	λέγουσι. ~ΙΙΙ. Καὶ ὁ Θέων	ἀλλὰ	τοῦτο μέν’ εἶπεν, ἂν δόξῃ,
[10]	κἄγωγ´ ἀκούειν· ἀλλ´ ὅμως ἀκουστέον‘	ἀλλὰ	τοῦτο μὲν ἔοικε τῆς περὶ
[3]	περὶ τὸ σαρκίδιον ἡ ἀπόλαυσις	ἀλλὰ	τραχεῖα, μεμιγμένη πρὸς πολὺ τὸ
[14]	ἀγαθὸν εἶναι, ψυχῆς δὲ μηθέν,	ἀλλὰ	τῷ σώματι καθῆσθαι προσβλέπουσαν αὐτὴν
[29]	θάνατος οὐ τῶν κακῶν μεταβολὴν	ἀλλὰ	τῶν ἀγαθῶν ἀποβολὴν〉 ἐπιφέρων, ἀμφοτέροις
[15]	μέδιμνον, ὡς Ἐπίκουρος ἐνίοις ἔπεμψεν,	ἀλλὰ	φεύγοντας διαπραξάμενοι κατελθεῖν καὶ δεδεμένους
[21]	καὶ τοὺς δεισιδαίμονας οὐ χαίροντας	ἀλλὰ	φοβουμένους οἴονται θυσίαις καὶ τελεταῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/06/2005