Chapitre
[2]	τῶν ἐνυπνίων φησί τις· οὕτω	δὲ	καὶ φθόνος καὶ φόβος καὶ
[2]	ἄλυπός ἐστι καὶ ἐπιτερπής, ἡ	δὲ	κακία καὶ τὰ λαμπρὰ φαινόμενα
[2]	καὶ ταραχαὶ διὰ δεισιδαιμονίαν. ὅταν	δὲ	νυστάζοντά μ´ ἡ λύπη λάβῃ,
[1]	πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν. αἰθομένου	δὲ	πυρὸς γεραρώτερος οἶκος ἰδέσθαι, καὶ
[2]	ἀνὴρ ὤν, μὴ ἀνδράποδον· πρὸς	δὲ	τὴν ἑαυτοῦ κακίαν οὐκ ἔστι
[2]	ἀντιτείνει καὶ μάχεται πολλάκις· ἐν	δὲ	τοῖς ὕπνοις ἀποφυγοῦσα δόξας καὶ
[3]	χώραν καὶ γένεσιν δίδωσι· τῇ	δὲ	ψυχῇ οὐκ ἔστιν ἐγγενέσθαι γῆθος
[2]	ὕπνος ἐστὶ καὶ ἀνάπαυσις, τῆς	δὲ	ψυχῆς πτοῖαι καὶ ὄνειροι καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005