Chapitres |
[27] |
ἀθαρσοῦς,
ὡς
ἔοικε,
καὶ
δημοτικῆς,
|
οὐ |
βασιλικῆς
οὐδὲ
λαμπρᾶς,
ὑπὸ
μετριότητος |
[20] |
δὲ
μηδὲν
ἐπιφέρεσθαι
τὴν
γαμουμένην.
|
οὐ |
γὰρ
ἐβούλετο
μισθοφόρον
οὐδ'
ὤνιον |
[6] |
θάρρει
τῶν
λόγων
ἕνεκα
τούτων·
|
οὐ |
γάρ
εἰσιν
ἀληθεῖς.
ταῦτα
μὲν |
[31] |
λογίων
προσήκοντα
τοῖς
Ἀθηναίοις,
ἐξέκαμεν,
|
οὐ |
δι'
ἀσχολίαν,
ὡς
Πλάτων
φησίν, |
[17] |
εὐδοκίμησεν
εἰπὼν
ὅτι
δι'
αἵματος,
|
οὐ |
διὰ
μέλανος,
τοὺς
νόμους
ὁ |
[3] |
δὲ
πένονται·
ἀλλ'
ἡμεῖς
αὐτοῖς
|
οὐ |
διαμειψόμεθα
τῆς
ἀρετῆς
τὸν
πλοῦτον· |
[24] |
δημοποιήτων
νόμος,
ὅτι
γενέσθαι
πολίταις
|
οὐ |
δίδωσι
πλὴν
τοῖς
φεύγουσιν
ἀειφυγίᾳ |
[7] |
γὰρ
ἄν
τις
οὐ
πλοῦτον,
|
οὐ |
δόξαν,
οὐ
σοφίαν
ἀγαπήσειε
παραγενομένην, |
[20] |
ταῖς
πόλεσι
τὴν
ἀταξίαν
ταύτην
|
οὐ |
δοτέον,
οὐδὲ
περιοπτέον
ἀώρους
καὶ |
[22] |
ἀργὸν
δὲ
καὶ
σχολαστὴν
ὄχλον
|
οὐ |
δυναμένην
τρέφειν,
ταῖς
τέχναις
ἀξίωμα |
[14] |
τυραννίδος
δὲ
καὶ
βίης
ἀμειλίχου
|
οὐ |
καθηψάμην
μιάνας
καὶ
καταισχύνας
κλέος, |
[30] |
ἐγγὺς
ὁ
Σόλων
καὶ
παραστάς,
|
οὐ |
καλῶς,
εἶπεν,
ὦ
παῖ
Ἱπποκράτους, |
[26] |
τῶν
ἐκεῖ
βασιλέων,
ὃς
εἶχεν
|
οὐ |
μεγάλην
πόλιν,
ᾠκισμένην
ὑπὸ
Δημοφῶντος |
[15] |
καὶ
Ἱππόνικον,
ὅτι
γῆν
μὲν
|
οὐ |
μέλλει
κινεῖν,
χρεῶν
δὲ
ποιεῖν |
[11] |
ἀναγραφῇ
Σόλωνι
τὴν
γνώμην
ἀνατιθείς.
|
(οὐ |
μέντοι
στρατηγὸς
ἐπὶ
τοῦτον
ἀπεδείχθη |
[18] |
μῖξαι
πολιτείαν,
ἧς
ὁ
δῆμος
|
οὐ |
μετεῖχεν,
ἔλαβε
τὰ
τιμήματα
τῶν |
[31] |
οὕτως
ἀπονοεῖται,
τῷ
γήρᾳ,
εἶπεν.
|
οὐ |
μὴν
ἀλλ'
ὁ
Πεισίστρατος
ἐγκρατὴς |
[27] |
τοσαύτην
ἀγαπῴη
δύναμιν
καὶ
ἀρχήν.
|
(οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
πάλιν
ἠρώτησεν
αὐτὸν |
[10] |
τῇ
μάχῃ,
πάντας
ὑποσπόνδους
ἀφῆκεν.
|
~οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
τῶν
Μεγαρέων
ἐπιμενόντων |
[21] |
χρήματα
κτήματα
τῶν
ἐχόντων
ἐποίησεν.
|
(οὐ |
μὴν
ἀνέδην
γε
πάλιν
οὐδ' |
[15] |
φαύλους
περὶ
αὐτοῦ
πεποίηκε
λέγοντας.
|
οὐ |
μὴν
ἀπωσάμενός
γε
τὴν
τυραννίδα |
[29] |
καὶ
τὴν
ἐπιβουλὴν
πρῶτος
ἐγκατεῖδεν·
|
οὐ |
μὴν
ἐμίσησεν,
ἀλλ'
ἐπειρᾶτο
πραΰ |
[6] |
φάναι,
τοὔνομα,
τὸν
ἄνθρωπον,
ἀλλ'
|
οὐ |
μνημονεύω·
πλὴν
ὅτι
πολὺς
λόγος |
[28] |
ἰσχυρὸν
ἐν
τῷ
παραδείγματι
βλέπων,
|
οὐ |
μόνον
ἀφῆκε
τὸν
Κροῖσον,
ἀλλὰ |
[27] |
ὁ
Σόλων
ἀπηλλάττετο
λυπήσας
μέν,
|
οὐ |
νουθετήσας
δὲ
τὸν
Κροῖσον.
~ὁ |
[6] |
καὶ
πρωτεύοντος
ἀρετῇ
τῶν
πολιτῶν·
|
οὐ |
παρῆν
δέ,
ἀλλ'
ἀποδημεῖν
ἔφασαν |
[23] |
ἐξικνεῖται
ταῦτα
ταῖς
ῥίζαις,
καὶ
|
οὐ |
πᾶσι
γειτνιᾷ
τοῖς
φυτοῖς
ἀσινῶς, |
[7] |
προϊέμενος·
οὕτω
γὰρ
ἄν
τις
|
οὐ |
πλοῦτον,
οὐ
δόξαν,
οὐ
σοφίαν |
[14] |
εἰπόντος
ὡς
τὸ
ἴσον
πόλεμον
|
οὐ |
ποιεῖ,
καὶ
τοῖς
κτηματικοῖς
ἀρέσκειν |
[30] |
καὶ
τῶν
φίλων
φεύγειν
παραινούντων
|
οὐ |
προσεῖχεν,
ἀλλὰ
ποιήματα
γράφων
ὠνείδιζε |
[12] |
τοῖς
σοφοῖς
καταριθμοῦσιν
ἔνιοι
τῶν
|
οὐ |
προσιεμένων
τὸν
Περίανδρον.
ἐδόκει
δέ |
[25] |
ἐκάλεσε.
τὰς
δ'
ἀπ'
εἰκάδος
|
οὐ |
προστιθείς,
ἀλλ'
ἀφαιρῶν
καὶ
ἀναλύων, |
[11] |
τε
τοῖς
Δελφῶν
ὑπομνήμασιν
Ἀλκμαίων,
|
οὐ |
Σόλων,
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
ἀναγέγραπται.
~τὸ |
[31] |
καὶ
τὸν
τῆς
ἀργίας
νόμον
|
οὐ |
Σόλων
ἔθηκεν,
ἀλλὰ
Πεισίστρατος,
ᾧ |
[7] |
τις
οὐ
πλοῦτον,
οὐ
δόξαν,
|
οὐ |
σοφίαν
ἀγαπήσειε
παραγενομένην,
δεδιὼς
στέρεσθαι. |
[15] |
Σόλωνα
μεγάλην
καὶ
διαβολήν,
ὥσπερ
|
οὐ |
συναδικούμενον,
ἀλλὰ
συναδικοῦντα,
κατέστησαν.
ἀλλὰ |
[16] |
πολιτείας
διορθωτὴν
καὶ
νομοθέτην
ἀπέδειξαν,
|
οὐ |
τὰ
μέν,
τὰ
δ'
οὐχί, |
[22] |
ἐν
γάμῳ
παρορῶν
τὸ
καλὸν
|
οὐ |
τέκνων
ἕνεκα
δῆλός
ἐστιν,
ἀλλ' |
[9] |
τοὺς
Ἀθηναίους.
~ἄλλοι
δέ
φασιν
|
οὐ |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
γενέσθαι
τὴν |