Chapitres |
[29] |
Λυκοῦργος,
τῶν
δὲ
Παράλων
Μεγακλῆς
|
ὁ |
Ἀλκμαίωνος,
Πεισίστρατος
δὲ
τῶν
Διακρίων, |
[5] |
Σόλωνος.
ἔφη
δὲ
κἀκεῖνο
θαυμάζειν
|
ὁ |
Ἀνάχαρσις
ἐκκλησίᾳ
παραγενόμενος,
ὅτι
λέγουσι |
[28] |
ἔργῳ
τελευτῶσι.
(καὶ
ταῦτ'
ἐκεῖνος
|
ὁ |
ἀνὴρ
ἐκ
τῶν
τότε
τὰ |
[28] |
Ἕλλησι
σοφῶν
εἷς
οὗτος
ἦν
|
ὁ |
ἀνήρ,
ὃν
ἐγὼ
μετεπεμψάμην
οὐκ |
[12] |
Κύλωνος
ἱκετεύοντας
τὴν
θεὸν
Μεγακλῆς
|
ὁ |
ἄρχων
ἐπὶ
δίκῃ
κατελθεῖν
ἔπεισεν· |
[22] |
ὡς
Ἡρακλείδης
ἱστόρηκεν
ὁ
Ποντικός.
|
ὁ |
γὰρ
ἐν
γάμῳ
παρορῶν
τὸ |
[1] |
~Σόλων.
~δίδυμος
|
ὁ |
γραμματικὸς
ἐν
τῇ
περὶ
τῶν |
[2] |
οἱ
τὴν
ἱερὰν
λαμπάδα
διαθέοντες.
|
~ὁ |
δ'
οὖν
Σόλων
τὴν
οὐσίαν |
[21] |
χρήματα
καὶ
τὸν
οἶκον
καταμένειν,
|
ὁ |
δ'
ᾧ
βούλεταί
τις
ἐπιτρέψας, |
[27] |
μέλλον·
ᾧ
δ'
εἰς
τέλος
|
ὁ |
δαίμων
ἔθετο
τὴν
εὐπραξίαν,
τοῦτον |
[10] |
μὲν
ἐν
Βραυρῶνι
τῆς
Ἀττικῆς,
|
ὁ |
δὲ
ἐν
Μελίτῃ·
καὶ
δῆμον |
[27] |
τὴν
εὐπραξίαν,
τοῦτον
εὐδαίμονα
νομίζομεν.
|
ὁ |
δὲ
ζῶντος
ἔτι
καὶ
κινδυνεύοντος |
[31] |
ἤδη
τυραννῶν,
ἀπήντησε
κοσμίως
ἀπολογησόμενος,
|
ὁ |
δὲ
κατήγορος
οὐχ
ὑπήκουσε·
καὶ |
[28] |
οὐ
νουθετήσας
δὲ
τὸν
Κροῖσον.
|
~ὁ |
δὲ
λογοποιὸς
Αἴσωπος,
ἐτύγχανε
γὰρ |
[31] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἠρεμαιοτέραν
ἐποίησεν.
|
(ὁ |
δὲ
Σόλων
ἁψάμενος
μεγάλης
τῆς |
[30] |
ἔφυγε
μετὰ
τῶν
ἄλλων
Ἀλκμαιωνιδῶν,
|
ὁ |
δὲ
Σόλων
ἤδη
μὲν
ἦν |
[29] |
τούτοις
γὰρ
ἐξηπάτα
τοὺς
πολλούς.
|
ὁ |
δὲ
Σόλων
ταχὺ
τὸ
ἦθος |
[19] |
ἀεὶ
διαλέγεσθαι
περὶ
τῶν
φονικῶν.
|
(ὁ |
δὲ
τρισκαιδέκατος
ἄξων
τοῦ
Σόλωνος |
[30] |
Πεισιστράτου,
καὶ
συνῆλθεν
εἰς
ἐκκλησίαν
|
ὁ |
δῆμος.
Ἀρίστωνος
δὲ
γράψαντος
ὅπως |
[13] |
τυραννίδος
γενομένης.
ἅπας
μὲν
γὰρ
|
ὁ |
δῆμος
ἦν
ὑπόχρεως
τῶν
πλουσίων. |
[18] |
δ'
ἄλλην
μῖξαι
πολιτείαν,
ἧς
|
ὁ |
δῆμος
οὐ
μετεῖχεν,
ἔλαβε
τὰ |
[30] |
φοβουμένων.
τὸ
δὲ
ψήφισμα
κυρώσας
|
ὁ |
δῆμος
οὐδὲ
περὶ
τοῦ
πλήθους |
[17] |
οὐ
διὰ
μέλανος,
τοὺς
νόμους
|
ὁ |
Δράκων
ἔγραψεν.
αὐτὸς
δ'
ἐκεῖνος, |
[32] |
συχνὸν
χρόνον,
ὡς
δὲ
Φανίας
|
ὁ |
Ἐρέσιος,
ἐλάττονα
δυοῖν
ἐτῶν.
ἐπὶ |
[27] |
πρός
τε
τἆλλα
μετρίως
ἔχειν
|
ὁ |
θεὸς
ἔδωκε,
καὶ
σοφίας
τινὸς |
[10] |
βοηθῆσαι
λέγουσι
χρησμούς,
ἐν
οἷς
|
ὁ |
θεὸς
Ἰαονίαν
τὴν
Σαλαμῖνα
προσηγόρευσε. |
[19] |
καὶ
ἐφέται
καὶ
πρυτάνεις,
ὅτε
|
ὁ |
θεσμὸς
ἐφάνη
ὅδε,
μένειν
ἀτίμους, |
[19] |
ἢ
ἐπὶ
τυραννίδι
ἔφευγον
ὅτε
|
ὁ |
θεσμὸς
ἐφάνη
ὅδε.
(ταῦτα
δὴ |
[29] |
τῶν
Διακρίων,
ἐν
οἷς
ἦν
|
ὁ |
θητικὸς
ὄχλος
καὶ
μάλιστα
τοῖς |
[20] |
ἴδιος
μὲν
μάλιστα
καὶ
παράδοξος
|
ὁ |
κελεύων
ἄτιμον
εἶναι
τὸν
ἐν |
[20] |
ὁ
τῇ
ἐπικλήρῳ
διδούς,
ἂν
|
ὁ |
κρατῶν
καὶ
κύριος
γεγονὼς
κατὰ |
[27] |
γεγονὼς
ἁπάντων
θεατής,
ἠρώτησεν
αὐτὸν
|
ὁ |
Κροῖσος
εἴ
τινα
οἶδεν
ἀνθρώπων |
[27] |
δέ,
εἶπεν
ἤδη
πρὸς
ὀργὴν
|
ὁ |
Κροῖσος,
εἰς
οὐδένα
τίθης
εὐδαιμόνων |
[28] |
τύχαις
ἀπόροις
μόνον
ἀνακαλεῖται.
(καὶ
|
ὁ |
Κροῖσος
οὐδὲν
ἀποκρυψάμενος
εἶπεν
ὅτι |
[28] |
ὡς
ἄριστα.
(τότε
μὲν
οὖν
|
ὁ |
Κροῖσος
οὕτω
τοῦ
Σόλωνος
κατεφρόνησεν· |
[27] |
εἶπε
πρὸς
τὴν
ὄψιν
ὧν
|
ὁ |
Κροῖσος
προσεδόκησεν,
ἀλλὰ
καὶ
δῆλος |
[28] |
τρίς,
ὦ
Σόλων.
θαυμάσας
οὖν
|
ὁ |
Κῦρος
ἔπεμψε
τοὺς
ἐρησομένους
ὅστις |
[21] |
~ἐπαινεῖται
δὲ
τοῦ
Σόλωνος
καὶ
|
ὁ |
κωλύων
νόμος
τὸν
τεθνηκότα
κακῶς |
[25] |
Ἀριστοτέλης
φησί,
κύρβεις.
καὶ
Κρατῖνος
|
ὁ |
κωμικὸς
εἴρηκέ
που·
πρὸς
τοῦ |
[14] |
καταπαῦσαι
τὰς
διαφοράς.
καίτοι
Φανίας
|
ὁ |
Λέσβιος
αὐτὸν
ἱστορεῖ
τὸν
Σόλωνα, |
[16] |
ἐλπίσασιν
αὐτοῖς,
οὐδὲ
παντάπασιν,
ὥσπερ
|
ὁ |
Λυκοῦργος,
ὁμαλοὺς
τοῖς
βίοις
καὶ |
[12] |
τῆς
κρόκης
ῥαγείσης,
ὥρμησε
συλλαμβάνειν
|
ὁ |
Μεγακλῆς
καὶ
οἱ
συνάρχοντες,
ὡς |
[10] |
δὲ
πρὸς
ἑσπέραν.
Ἡρέας
δὲ
|
ὁ |
Μεγαρεὺς
ἐνιστάμενος
λέγει
καὶ
Μεγαρεῖς |
[20] |
τὸν
ἀνδρὸς
καὶ
γυναικὸς
συνοικισμόν.
|
ὁ |
μὲν
γὰρ
Διονύσιος,
ἀξιούσης
τῆς |
[10] |
τὴν
νῆσον
αὐτοῖς,
καὶ
κατῴκησαν
|
ὁ |
μὲν
ἐν
Βραυρῶνι
τῆς
Ἀττικῆς, |
[30] |
τούτου
καὶ
τῆς
πόλεως
συνταραχθείσης,
|
ὁ |
μὲν
Μεγακλῆς
εὐθὺς
ἔφυγε
μετὰ |
[31] |
γήρᾳ,
εἶπεν.
οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
ὁ |
Πεισίστρατος
ἐγκρατὴς
γενόμενος
τῶν
πραγμάτων |
[30] |
~ἐπεὶ
δὲ
κατατρώσας
αὐτὸς
ἑαυτὸν
|
ὁ |
Πεισίστρατος
ἧκεν
εἰς
ἀγορὰν
ἐπὶ |
[32] |
~ὡς
δὲ
χώρας
καλῆς
ἔδαφος
|
ὁ |
Πλάτων
ἔρημον,
αὐτῷ
δέ
πως |
[32] |
Πεισιστράτου
τυραννεῖν,
ὡς
μὲν
Ἡρακλείδης
|
ὁ |
Ποντικὸς
ἱστορεῖ,
συχνὸν
χρόνον,
ὡς |
[1] |
δὲ
μητέρα
τοῦ
Σόλωνος
Ἡρακλείδης
|
ὁ |
Ποντικὸς
ἱστορεῖ
τῆς
Πεισιστράτου
μητρὸς |
[22] |
πατέρας
τρέφειν,
ὡς
Ἡρακλείδης
ἱστόρηκεν
|
ὁ |
Ποντικός.
ὁ
γὰρ
ἐν
γάμῳ |
[11] |
τὸν
Σάμιον·
οὔτε
γὰρ
Αἰσχίνης
|
ὁ |
ῥήτωρ
τοῦτ'
εἴρηκεν,
ἔν
τε |
[15] |
πεντεκαίδεκα
λέγουσιν,
ὧν
καὶ
Πολύζηλος
|
ὁ |
Ῥόδιός
ἐστι.
τοὺς
μέντοι
φίλους |
[30] |
Πεισιστράτῳ
φυλακὴ
τοῦ
σώματος,
ἀντεῖπεν
|
ὁ |
Σόλων
ἀναστὰς
καὶ
πολλὰ
διεξῆλθεν |
[27] |
ὀφθείη
καὶ
ποικιλώτατον.
(ἐπεὶ
δ'
|
ὁ |
Σόλων
ἄντικρυς
καταστὰς
οὔτ'
ἔπαθεν |
[27] |
ἀβέβαιος
καὶ
ἄκυρος.
ταῦτ'
εἰπὼν
|
ὁ |
Σόλων
ἀπηλλάττετο
λυπήσας
μέν,
οὐ |
[32] |
ἀτελὲς
ἔσχηκεν.
(ἐπεβίωσε
δ'
οὖν
|
ὁ |
Σόλων
ἀρξαμένου
τοῦ
Πεισιστράτου
τυραννεῖν, |
[28] |
ἔζη
διετέλεσε·
καὶ
δόξαν
ἔσχεν
|
ὁ |
Σόλων
ἑνὶ
λόγῳ
τὸν
μὲν |
[29] |
φύσει
φιλήκοος
ὢν
καὶ
φιλομαθὴς
|
ὁ |
Σόλων,
ἔτι
μᾶλλον
ἐν
γήρᾳ |
[11] |
καὶ
ἀπὸ
τούτων
ἔνδοξος
ἦν
|
ὁ |
Σόλων
καὶ
μέγας.
ἐθαυμάσθη
δὲ |
[30] |
ἀγανακτοῦντας
καὶ
βοῶντας,
προσελθὼν
ἐγγὺς
|
ὁ |
Σόλων
καὶ
παραστάς,
οὐ
καλῶς, |
[8] |
ζημιοῦσθαι,
βαρέως
φέρων
τὴν
ἀδοξίαν
|
ὁ |
Σόλων,
καὶ
τῶν
νέων
ὁρῶν |
[28] |
ἢ
ὡς
ἥδιστα
ὁμιλεῖν.
καὶ
|
ὁ |
Σόλων,
μὰ
Δί'
εἶπεν,
ἀλλ' |
[14] |
βεβαίωσιν
τῶν
συμβολαίων.
(ἀλλ'
αὐτὸς
|
ὁ |
Σόλων
ὀκνῶν
φησι
τὸ
πρῶτον |
[28] |
ἀνθρώπων
ἢ
θεῶν
οὗτός
ἐστιν
|
ὁ |
Σόλων,
ὃν
ἐν
τύχαις
ἀπόροις |
[1] |
τοὺς
καλοὺς
οὐκ
ἦν
ἐχυρὸς
|
ὁ |
Σόλων
οὐδ'
Ἔρωτι
θαρραλέος
ἀνταναστῆναι |
[27] |
τίθης
εὐδαιμόνων
ἀριθμὸν
ἀνθρώπων;
καὶ
|
ὁ |
Σόλων
οὔτε
κολακεύειν
βουλόμενος
αὐτὸν |
[29] |
(οὕτω
δὲ
τῶν
πραγμάτων
ἐχόντων
|
ὁ |
Σόλων
παραγενόμενος
εἰς
τὰς
Ἀθήνας, |
[12] |
δήμου
διαστάντος,
ἤδη
δόξαν
ἔχων
|
ὁ |
Σόλων
παρῆλθεν
εἰς
μέσον
ἅμα |
[29] |
σφόδρα
τῇ
βακτηρίᾳ
τὴν
γῆν
|
ὁ |
Σόλων
πατάξας·
ταχὺ
μέντοι
τὴν |
[8] |
ἐν
τῷ
πλοίῳ
καὶ
κατεῖδεν
|
ὁ |
Σόλων
τὸ
πλοῖον
ἐλαυνόμενον
ἀπὸ |
[26] |
φαύλοις
κειμένην.
ἔπεισεν
οὖν
αὐτὸν
|
ὁ |
Σόλων
ὑποκειμένου
καλοῦ
πεδίου
μεταθέντα |
[6] |
τῷ
ξένῳ,
πυνθανόμενον
μὴ
Σόλωνος
|
ὁ |
τεθνηκὼς
υἱὸς
ὠνομάζετο.
(φήσαντος
δὲ |
[27] |
καὶ
διεξελθόντος
ὅτι
χρηστὸς
ἀνὴρ
|
ὁ |
Τέλλος
γενόμενος
καὶ
παῖδας
εὐδοκίμους |
[20] |
(ἄτοπος
δὲ
δοκεῖ
καὶ
γελοῖος
|
ὁ |
τῇ
ἐπικλήρῳ
διδούς,
ἂν
ὁ |
[31] |
ἑτέρους
ἔγραψεν,
ὧν
ἐστι
καὶ
|
ὁ |
τοὺς
πηρωθέντας
ἐν
πολέμῳ
δημοσίᾳ |
[24] |
δημόσιον.
καὶ
πρῶτος
ἄξων
ἐστὶν
|
ὁ |
τοῦτον
περιέχων
τὸν
νόμον.
οὐκ |
[7] |
ἔχειν.
~ἄτοπος
δὲ
καὶ
ἀγεννὴς
|
ὁ |
τῷ
φόβῳ
τῆς
ἀποβολῆς
τὴν |
[24] |
ἀσφάλειαν.
(παρέχει
δ'
ἀπορίαν
καὶ
|
ὁ |
τῶν
δημοποιήτων
νόμος,
ὅτι
γενέσθαι |
[12] |
αὐτοῖς
ἧκεν
ἐκ
Κρήτης
Ἐπιμενίδης
|
ὁ |
Φαίστιος,
ὃν
ἕβδομον
ἐν
τοῖς |
[23] |
λυκιδέα
δὲ
μίαν,
ὧν
φησιν
|
ὁ |
Φαληρεὺς
Δημήτριος
τὸ
μὲν
βοὸς |
[32] |
ἐφ'
Ἡγεστράτου
δὲ
Σόλωνά
φησιν
|
ὁ |
Φανίας
ἀποθανεῖν
τοῦ
μετὰ
Κωμίαν |