Chapitre |
[28] |
Ἀγαμέμνονος
ἔτεσι
δέκα
βάρβαρον
πόλιν,
|
αὐτοῦ |
δὲ
μησὶν
ἐννέα
τοὺς
πρώτους |
[38] |
συνιέντος,
ἀλλὰ
καθῃρημένου
τὴν
αἴσθησιν
|
αὐτοῦ, |
διελέγοντο
πρὸς
ἀλλήλους·
ὁ
δὲ |
[27] |
καθέζεσθαι,
χαλκῆν
ἀσπίδα
τῆς
κεφαλῆς
|
αὐτοῦ |
δυεῖν
οἰκετῶν
ὑπερεχόντων,
ὥστε
μηδὲν |
[14] |
τοῦ
Περικλέους,
εἴτε
τὴν
μεγαλοφροσύνην
|
αὐτοῦ |
θαυμάσαντες
εἴτε
πρὸς
τὴν
δόξαν |
[38] |
θαυμάζειν
ὅτι
ταῦτα
μὲν
ἐπαινοῦσιν
|
αὐτοῦ |
καὶ
μνημονεύουσιν,
ἃ
καὶ
πρὸς |
[35] |
τὴν
χλαμύδα
πρὸ
τῶν
ὄψεων
|
αὐτοῦ, |
καὶ
παρακαλύψας
ἠρώτησε
μή
τι |
[7] |
τήν
τε
φωνὴν
ἡδεῖαν
οὖσαν
|
αὐτοῦ |
καὶ
τὴν
γλῶτταν
εὔτροχον
ἐν |
[36] |
ἐπὶ
γέλωτι
τὰς
οἴκοι
διατριβὰς
|
αὐτοῦ |
καὶ
τοὺς
λόγους
οὓς
ἐποιεῖτο |
[13] |
λόγον
οἱ
κωμικοὶ
πολλὴν
ἀσέλγειαν
|
αὐτοῦ |
κατεσκέδασαν,
εἴς
τε
τὴν
Μενίππου |
[19] |
ἠγαπήθη
μὲν
ἡ
περὶ
Χερρόνησον
|
αὐτοῦ |
μάλιστα,
σωτήριος
γενομένη
τοῖς
αὐτόθι |
[24] |
Περσῶν
ἡγεμονίας
τὴν
ἀγαπωμένην
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
μάλιστα
τῶν
παλλακίδων
Ἀσπασίαν
ὀνομάσαι, |
[4] |
Νοῦν
προσηγόρευον,
εἴτε
τὴν
σύνεσιν
|
αὐτοῦ |
μεγάλην
εἰς
φυσιολογίαν
καὶ
περιττὴν |
[26] |
λογισμῶν,
ἁμαρτεῖν
ἔδοξε.
πλεύσαντος
γὰρ
|
αὐτοῦ |
Μέλισσος
ὁ
Ἰθαγένους,
ἀνὴρ
φιλόσοφος |
[8] |
Σοφοκλέους,
ὅτε
συστρατηγῶν
ἐξέπλευσε
μετ'
|
αὐτοῦ, |
παῖδα
καλὸν
ἐπαινέσαντος,
οὐ
μόνον, |
[37] |
κατὰ
τοσούτων
ἰσχύσαντα
νόμον
ὑπ'
|
αὐτοῦ |
πάλιν
λυθῆναι
τοῦ
γράψαντος,
ἡ |
[38] |
δὲ
πρὸς
τῷ
τελευτᾶν
ὄντος
|
αὐτοῦ, |
περικαθήμενοι
τῶν
πολιτῶν
οἱ
βέλτιστοι |
[5] |
τοῦ
Περικλέους,
καὶ
ταῖς
μεγαλαυχίαις
|
αὐτοῦ |
πολλὴν
ὑπεροψίαν
ἀναμεμῖχθαι
καὶ
περιφρόνησιν |
[8] |
μηδὲ
ῥῆμα
μηδὲν
ἐκπεσεῖν
ἄκοντος
|
αὐτοῦ |
πρὸς
τὴν
προκειμένην
χρείαν
ἀνάρμοστον. |
[16] |
αὐτῷ
κατέλιπε.
~καίτοι
τὴν
δύναμιν
|
αὐτοῦ |
σαφῶς
μὲν
ὁ
Θουκυδίδης
διηγεῖται, |
[3] |
ἀσύμμετρον.
ὅθεν
αἱ
μὲν
εἰκόνες
|
αὐτοῦ |
σχεδὸν
ἅπασαι
κράνεσι
περιέχονται,
μὴ |
[19] |
εἰς
τὰ
τείχη
συνέστειλε
δείσαντας
|
αὐτοῦ |
τὴν
ἔφοδον,
ἐν
δὲ
Νεμέᾳ |
[33] |
καὶ
σκώμματα
πρὸς
αἰσχύνην,
ἐφυβρίζοντες
|
αὐτοῦ |
τὴν
στρατηγίαν
ὡς
ἄνανδρον
καὶ |
[16] |
μέτρου
βαδίζοντος.
(ὁ
δὲ
πᾶσαν
|
αὐτοῦ |
τὴν
τοιαύτην
συνέχων
ἀκρίβειαν
εἷς |
[4] |
ὁ
γοῦν
Πλάτων
καὶ
πυνθανόμενον
|
αὐτοῦ |
τινα
πεποίηκεν
οὕτω·
πρῶτον
μὲν |
[17] |
τοῦτο
μὲν
οὖν
παρεθέμην
ἐνδεικνύμενος
|
αὐτοῦ |
τὸ
φρόνημα
καὶ
τὴν
μεγαλοφροσύνην. |
[36] |
διατεταραγμένα
πόρρωθεν.
ὁ
γὰρ
πρεσβύτατος
|
αὐτοῦ |
τῶν
γνησίων
υἱῶν
Ξάνθιππος
φύσει |
[4] |
τῶν
κάτωθεν
ἤγαγες.
~διδάσκαλον
δ'
|
αὐτοῦ |
τῶν
μουσικῶν
οἱ
πλεῖστοι
Δάμωνα |
[33] |
καὶ
δυσχεραινόντων.
(καίτοι
πολλοὶ
μὲν
|
αὐτοῦ |
τῶν
φίλων
δεόμενοι
προσέκειντο,
πολλοὶ |