Chap. |
[24] |
δὲ
θύτης
Ομβρίκιος
ἅμα
τῷ
|
λαβεῖν |
εἰς
τὰς
χεῖρας
τοῦ
ἱερείου |
[16] |
τοὺς
πριαμένους
παρ’
αὐτῶν
ἢ
|
λαβόντας |
ὁτιοῦν
ἀνεζήτει
καὶ
παρ’
ἐκείνων |
[8] |
αὐτοῦ
καὶ
σφραγῖδα
καὶ
στρατιώτας
|
λαβόντες |
ἀνέπεμψαν,
ἀλλὰ
λέγεται
καὶ
βουλεύσασθαι |
[28] |
Γάλβα
τοῖς
Πατροβίου
δούλοις
ἐδωρήσαντο.
|
λαβόντες |
δὲ
ἐκεῖνοι
καὶ
πάντα
τρόπον |
[16] |
(ἀνηλώκεσαν
γὰρ
οἱ
πλεῖστοι
τῶν
|
λαβόντων, |
ἐφήμεροι
καὶ
σατυρικοὶ
τοῖς
βίοις |
[16] |
αὑτῷ
κομισθῆναι
τὸ
γλωσσόκομον·
καὶ
|
λαβὼν |
χρυσοῦς
τινας
ἐπέδωκε
τῷ
Κάνῳ, |
[13] |
οὐκ
εὖ
διοικεῖσθαι.
πρὶν
οὖν
|
λαθεῖν |
αὐτοὺς
ἣν
ἔσχε
Τιγελλῖνος
ἰσχὺν |
[27] |
τοῦφορείου
περὶ
τὸν
Κουρτίου
καλούμενον
|
λάκκον, |
ἐκκυλισθέντα
τεθωρακισμένον
ἔτυπτον
ἐπιδραμόντες.
ὁ |
[25] |
ἀγορᾶς,
αὐτῷ
μὲν
Οὐίνιος
καὶ
|
Λάκων |
καὶ
τῶν
ἀπελευθέρων
ἔνιοι
γυμνὰ |
[13] |
τῶν
δορυφόρων
ἔπαρχον
ἀποδεδεῖχθαι
Κορνήλιον
|
Λάκωνα, |
τὸ
δὲ
σύμπαν
εἶναι
τοῦ |
[29] |
ἀρχαῖος
αὐτοκράτωρ,
Οὐινίῳ
δὲ
καὶ
|
Λάκωνι |
καὶ
τοῖς
ἀπελευθέροις
πάντα
τὰ |
[27] |
τούτου
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμόντες
καὶ
|
Λάκωνος |
ἐκόμισαν
πρὸς
τὸν
Οθωνα
δωρεὰς |
[13] |
χρώμενον
λογισμοῖς
ὑπὸ
Οὐινίου
καὶ
|
Λάκωνος |
οὐκ
εὖ
διοικεῖσθαι.
πρὶν
οὖν |
[26] |
οὐκ
ἐῶντος,
Κέλσου
δὲ
καὶ
|
Λάκωνος |
παρορμώντων
καὶ
σφοδρότερον
τοῦ
Οὐινίου |
[5] |
μέρος
ἐλευθερώσεις
ἀποδώσει
τοῖς
δεομένοις,
|
λαλιὰ |
δὲ
καὶ
φήμη
προεκπεσοῦσα
πλῆθος |
[1] |
τὴν
ἐν
Μακεδονίᾳ
δύναμιν
παραλαβόντα
|
λαλιᾶς |
καὶ
περιεργίας,
οἷον
διαστρατηγοῦσαν,
ἀνάπλεων, |
[29] |
ὅθεν
οὐχ
ἑαυτῷ
τὰ
πράγματα
|
λαμβάνειν, |
ἀλλὰ
μᾶλλον.
ἑαυτὸν
οἰόμενος
διδόναι |
[2] |
ληψόμενοι
προήκαντο,
τὸν
δὲ
μὴ
|
λαμβάνοντες |
ἀπέκτειναν.
εἶτα
τὸν
τοσοῦτον
δώσοντα |
[16] |
αὐτὸς
δὲ
χρώμενος
ἀσώτως
καὶ
|
λαμβάνων |
πάντα
καὶ
πιπράσκων.
ὁ
μὲν |
[17] |
Τιγελλῖνος
ἔθυσε
σωτήρια
καὶ
παρεσκεύασε
|
λαμπρὰν |
ἑστίασιν,
ὁ
δὲ
Οὐίνιος
ἀναστὰς |
[22] |
λοιδορουμένην
ὑπ’
ἐνίων
πενίαν
δεῖγμα
|
λαμπρὸν |
ἔχων
χρηστότητος
καὶ
μεγαλοφροσύνης.
φέρε, |
[7] |
θεασάμενος,
οὕτως
ἐξελθεῖν.
ταῦτα
ἀπαγγελλόμενα
|
λαμπρὸν |
ἦρε
τὸν
Γάλβαν,
καὶ
συνέδραμε |
[4] |
ἐκείνου
προδόται
γεγονέναι.
ἀλλ’
ἐπειδὴ
|
λαμπρῶς |
τὸν
πόλεμον
ἐκφήνας
ὁ
Οὐίνδιξ |
[5] |
μὲν
Γαλατῶν,
ὅταν
ὑποχείριοι
γένωνται,
|
λαφυραγωγήσεσθαι, |
ἡ
δὲ
Γάλβα
πάρεστιν
οὐσία |
[22] |
δεδοικέναι
τὴν
ἀναρχίαν
ὡς
ἀπόστασιν.
|
λέγει |
δέ
τις
ἐν
αὐτοῖς·
Τί |
[23] |
παρηκολούθουν,
ἀρξαμένου
δὲ
τὰ
μὲν
|
λέγειν |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ,
τὰ
δὲ |
[8] |
τε
τῷ
στρατοπέδῳ
πολλοὺς
παρεσκεύασε
|
λέγειν |
ὡς
πεμπτέον
ἐστὶ
πρὸς
Γάλβαν |
[3] |
παρασχούσης
ὕπατος
ἐκ
Παλατίου
προῆλθε.
|
λέγεται |
δὲ
καὶ
στρατεύματος
ἐν
Γερμανίᾳ |
[19] |
εἰς
μικρολογίαν
καὶ
ἀνελευθερίαν
ἔχαιρε.
|
λέγεται |
δέ
ποτε
μύρῳ
τῶν
πολυτελῶν |
[8] |
καὶ
στρατιώτας
λαβόντες
ἀνέπεμψαν,
ἀλλὰ
|
λέγεται |
καὶ
βουλεύσασθαι
περὶ
τῶν
ὑπάτων, |
[4] |
ἐπανέστη
Νέρωνι,
Γαλατίας
ὢν
στρατηγός.
|
λέγεται |
μὲν
οὖν
καὶ
πρὸ
τῆς |
[19] |
καὶ
γὰρ
ἀποκλεῖσαι
τὸν
Νέρωνα
|
λέγεται |
μὴ
παρόντος
τοῦ
Οθωνος,
εἴτε |
[29] |
τόλμῃ,
κίνημα
καὶ
νεωτερισμὸν
αὐτοῦ
|
λεγομένην |
τὴν
ἀπόστασιν
ἐποίησε
πόλεμον
ἐμφύλιον, |
[24] |
τοῦ
Γάλβα,
καὶ
προσεῖχε
τοῖς
|
λεγομένοις |
καὶ
δεικνυμένοις
ὑπὸ
τοῦ
Ομβρικίου. |
[1] |
δὲ
Ρωμαίων
ἡγεμονίαν
ὅμοια
τοῖς
|
λεγομένοις |
Τιτανικοῖς
πάθεσι
καὶ
κινήμασι
κατελάμβανεν, |
[17] |
ἐκείνῃ
περιάψαι,
πεντεκαίδεκα
μυριάδων
εἶναι
|
λεγόμενον. |
~Εκ
δὲ
τούτου
καὶ
τὰ |
[15] |
συνήθως
ὑπὸ
τῶν
ἐν
ἀρχῇ
|
λεγομένων. |
ἔτι
δὲ
μᾶλλον
ἠνίασεν
αὐτοὺς |
[14] |
ἀγαθοὶ
καὶ
πιστοὶ
φανῶμεν;
Ταῦτα
|
λέγοντι |
τῷ
χιλιάρχῳ
προσέθεντο
πάντες
οἱ |
[27] |
ἀπέσφαξε
δὲ
αὐτόν,
ὡς
οἱπλεῖστοι
|
λέγουσι, |
Καμούριός
τις
ἐκ
τοῦ
πεντεκαιδεκάτου |
[1] |
στρατηγοῦ.
διὸ
καὶ
Παῦλον
Αἰμίλιον
|
λέγουσι |
τὴν
ἐν
Μακεδονίᾳ
δύναμιν
παραλαβόντα |
[27] |
Οθωνα,
τῆς
κεφαλῆς
κομισθείσης,
ἀνακραγεῖν
|
λέγουσιν· |
Οὐδέν
ἐστι
τοῦτο,
ὦ
συστρατιῶται, |
[13] |
δὲ
ἐκείνῳ
καὶ
πιστός,
ἀπηγόρευε,
|
λέγων |
οὐκ
ἂν
οἴεσθαι
μίαν
ἐν |
[13] |
καὶ
ποθεινότερος.
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
|
λέγων |
οὐκ
ἔπειθεν,
ἀλλ’
ἄτοπον
ἐδόκει |
[27] |
ἔνιοι
δὲ
Τερέντιον,
οἱ
δὲ
|
Λεκάνιον |
ἱστοροῦσιν,
οἱ
δὲ
Φάβιον
Φάβουλον, |
[5] |
δ’
ὀρθῶς
ὁ
Οὐίνδιξ
καὶ
|
λελογισμένως |
ἐξεκαλεῖτο
τὸν
Γάλβαν
ἐπὶ
τὴν |
[5] |
τὰ
περὶ
Γάλβαν
(ἔτυχε
δὲ
|
λελουμένος |
καὶ
ἀριστῶν)
ἀνέτρεψε
τὴν
τράπεζαν. |
[16] |
Ησίοδος
ἀρχομένου
τε
πίθου
καὶ
|
λήγοντος |
κορέσασθαι
φησὶ
δεῖν,
ὁ
δὲ |
[24] |
τὸν
Οθωνα
τοῦ
θεοῦ
χειρὶ
|
ληπτὸν |
παραδιδόντος.
παρῆν
γὰρ
ὄπισθεν
τοῦ |
[6] |
καὶ
βιαζομένων
οὔτε
αὐτὸς
ἔφη
|
λήψεσθαι |
τὴν
ἡγεμονίαν
οὔτε
ἄλλῳ
περιόψεσθαι |
[2] |
Γάλβαν·
τὸν
μὲν
γὰρ
ὡς
|
ληψόμενοι |
προήκαντο,
τὸν
δὲ
μὴ
λαμβάνοντες |
[3] |
παρῆκεν.
ἦν
δέ
τι
καὶ
|
Λιβίᾳ |
τῇ
Καίσαρος
γυναικὶ
κατὰ
γένος |
[14] |
Νυμφιδίας
ἑλόμενοι
Καίσαρα
τὸν
ἐκ
|
Λιβίας |
ἀνέλωμεν,
ὡς
τὸν
ἐξ
Αγριππίνης |
[3] |
ὁ
Γάλβας,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
Λιβίας |
παρασχούσης
ὕπατος
ἐκ
Παλατίου
προῆλθε. |
[15] |
Πετρώνιος
Τουρπιλιανός.
Μάκρον
γὰρ
ἐν
|
Λιβύῃ |
διὰ
Τρεβωνίου
καὶ
Φοντήϊον
ἐν |
[6] |
προστιθεμένων,
μόνος
Κλώδιος
Μάκρος
ἐν
|
Λιβύῃ |
καὶ
Οὐεργίνιος
Ροῦφος
ἐν
Γαλατίᾳ |
[13] |
νῦν
δὲ
Κλώδιον
Μάκρον
ἐν
|
Λιβύῃ |
τὰ
σιτηγὰ
κατέχειν,
αὖθις
δὲ |
[3] |
ἐν
Γερμανίᾳ
καλῶς
ἄρξαι
καὶ
|
Λιβύης |
ἀνθύπατος
γενόμενος
σὺν
ὀλίγοις
ἐπαινεθῆναι. |
[8] |
τινα
τῶν
κατηγορικῶν
ἀνατρέψαντες
ἁμάξας
|
λιθοφόρους |
ἐπήγαγον,
ἄλλους
δὲ
διέσπασαν
πολλούς, |
[10] |
τότε
τοῖς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐμμένων
|
λογισμοῖς |
ἐφύλαττε
τῇ
συγκλήτῳ
τὴν
αἵρεσιν |
[13] |
ἐλάχιστα
δὲ
τοῖς
αὑτοῦ
χρώμενον
|
λογισμοῖς |
ὑπὸ
Οὐινίου
καὶ
Λάκωνος
οὐκ |
[14] |
τροπὰς
τοσαύτας
τρεπομένους
κατ’
οὐδένα
|
λογισμὸν |
οὐδὲ
αἵρεσιν
ἀμεινόνων,
ἀλλὰ
δαίμονός |
[5] |
οὐ
φαύλην
ἔφη
πρόρρησιν
ἐμπεπτωκέναι
|
λογισμοῦ |
δεομένῳ
χρημάτων
αὐτῷ·
καὶ
τὰ |
[15] |
ἦν
καὶ
Κιγγώνιος
ὁ
τὸν
|
λόγον |
γράψας
καὶ
Μιθριδάτης
ὁ
Ποντικός, |
[14] |
διστάζον,
ὑπὸ
φωτὶ
πολλῷ
προῄει,
|
λόγον |
τινὰ
κομίζων
ἐν
βιβλίῳ
γεγραμμένον |
[6] |
ἐπὶ
δισμυρίοις
Γαλατῶν
πεσοῦσι,
διῆλθε
|
λόγος |
ὡς
βουλομένων
πάντων
ἐπὶ
νίκῃ |
[22] |
πολλῶν
παρ’
αὐτῷ.
τοῦ
δὲ
|
λόγου |
διαπεσόντος
εἰς
τὰ
στρατεύματα
πρῶτος |
[15] |
δέ,
γέροντα
γυμνὸν
καὶ
ἄνοπλον,
|
λόγου |
μεταλαβεῖν
οὐδὲν
ἐκώλυεν,
εἴ
τις |
[2] |
ἱστορίας
ἐστίν,
ὅσα
δὲ
ἄξια
|
λόγου |
τοῖς
τῶν
Καισάρων
ἔργοις
καὶ |
[14] |
εἰσελθεῖν
μετ’
ὀλίγων
αὐτὸς
ἀκοντίζεται
|
λόγχῃ· |
καὶ
ταύτην
μὲν
ἐδέξατο
πρὸ |
[27] |
πολλάκις
μεταστρεφόμενον,
καὶ
κραδαίνοντα
τὴν
|
λόγχην |
αἵματι
καταρρεομένην.
Τὸν
δ’
Οθωνα, |
[27] |
ποιεῖν
τὴν
ἀνδραγαθίαν,
περιπείραντα
περὶ
|
λόγχην |
καὶ
ἀναπήλαντα
πρεσβύτου
πρόσωπον,
ἄρχοντός |
[18] |
καὶ
πραγμάτων
ἄπειρον
ἐν
οὐδενὶ
|
λόγῳ |
τὸ
παράπαν
ἐποιοῦντο.
καί
ποτε |
[22] |
ἀποδεδειγμένον
αὐτοκράτορα.
τοιούτων
ἀναφανδὸν
ἤδη
|
λόγων |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
περιφερομένων
ἐπῆλθεν |
[22] |
τινὰ
συνάρξαντος,
αὐτός
τε
τὴν
|
λοιδορουμένην |
ὑπ’
ἐνίων
πενίαν
δεῖγμα
λαμπρὸν |
[18] |
οὔσης,
καὶ
τῶν
χιλιάρχων
καὶ
|
λοχαγῶν |
τὸ
Ρωμαίοις
σύνηθες
εὐτυχίαν
ἐπευχομένων |
[22] |
ἀνθρώποις
πᾶσιν
ὡς
Ιβήρων
καὶ
|
Λυσιτανῶν |
ἀμείνους
ἐσμὲν
αὐτοκράτορα
αἱρεῖσθαι.
Ταῦτα |
[20] |
Νέρωνα
πείσαντος
καὶ
παραινέσαντος
ἐξεπέμφθη
|
Λυσιτανῶν |
στρατηγὸς
ἐπὶ
τὸν
Ωκεανόν.
καὶ |