Chapitre
[2]	Ῥώμης κῆρας ἐμπρησμοὺς καὶ συνιζήσεις	διὰ	βάρος καὶ πλῆθος οἰκοδομημάτων, ἐωνεῖτο
[17]	ἄλλην ἀναλαβὼν δύναμιν, ἠπείγετο πεζῇ	διὰ	Γαλατίας. εὑρὼν δὲ τὸν βασιλέα
[10]	πολέμου στρατηγὸν εἵλετο, καὶ πολλοὶ	διὰ	δόξαν αὐτῷ καὶ φιλίαν συνεστράτευον
[27]	τοὺς ἵππους, πολλάκις δὲ καὶ	διὰ	δυοῖν ἀνδρῶν ὑπὸ ῥύμης διαπορευόμενον.
[21]	ἥκιστα καὶ τὸν Κράσσον ἔσφηλε,	διὰ	θράσος καὶ φρόνημα πρῶτον, εἶθ´
[34]	ἐργασίαν, ἧς τὰ πλεῖστα περαίνεται	διὰ	κακούργων ἢ βαρβάρων ὠνίων, δεδεμένων
[22]	ἐπέσκωπτε μετὰ γέλωτος· „ὑμεῖς δὲ	διὰ	Καμπανίας ὁδεύειν οἴεσθε, κρήνας καὶ
[6]	πάλιν δ´ αὐτὸς ὑπὸ πάντων	διὰ	κολακείας εὐάλωτος. ἴδιον δὲ κἀκεῖνο
[10]	πολεμίους. ὁ δὲ Σπάρτακος ὑπεξεχώρει	διὰ	Λευκανίας πρὸς τὴν θάλασσαν. ἐν
[28]	αὐτὸν ἢ Κάσσιον, ὡς Σουρήνα	διὰ	λόγων θέλοντος αὐτοῖς {συγ} γενέσθαι.
[36]	δὲ Κράσσος ἄκοντας ἐξήγαγε, καὶ	διὰ	μὲν τοῦτον ἡ πόλις, ἐκεῖνος
[19]	μετρίως ἠγάπησε, βαδιεῖσθαι δ´ ἔφη	διὰ	Μεσοποταμίας, ὅπου πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς
[29]	Σιννάκοις καὶ συνηρτημένον αὐχένι μακρῷ	διὰ	μέσου κατατείνοντι τοῦ πεδίου πρὸς
[22]	ἔπεισεν αὐτόν, ἀποσπάσας τοῦ ποταμοῦ	διὰ	μέσων ἦγε τῶν πεδίων ὁδὸν
[30]	τοῖς ὀρεινοῖς καὶ τραχέσι δύνανται	διὰ	νυκτὸς ἰέναι, καὶ τὴν ὁδὸν
[24]	τόνον, ὅπλα τε ῥηγνύντων καὶ	διὰ	παντὸς φερομένων ὁμοίως ἀντιτύπου καὶ
[18]	δὲ καταφράκτων ὅπλων τὰ μὲν	διὰ	παντὸς ὠθεῖσθαι, τὰ δὲ πρὸς
[23]	δεομένους. καὶ πρὶν ἢ τοῦτο	διὰ	πάντων γενέσθαι καλῶς, ἦγεν οὐ
[15]	ἦσαν ὕποπτοι, καὶ πολὺς ἐχώρει	διὰ	πάντων λόγος, οὐκ ἐπ´ ἀγαθῷ
[38]	τῶν οἴκοι πολιτῶν. Κράσσος δὲ	διὰ	πλῆθος ἁμαρτημάτων οὐδὲ τῇ τύχῃ
[11]	ἔπειτα πρὸς Κράσσον αὐτὸν ὠθούμενος	διὰ	πολλῶν ὅπλων καὶ τραυμάτων, ἐκείνου
[10]	κλήρῳ λαχόντα, πάτριόν τι τοῦτο	διὰ	πολλῶν χρόνων κόλασμα τοῖς στρατιώταις
[23]	δὲ Κράσσος ἐξεπλάγη παντάπασι καὶ	διὰ	σπουδῆς οὐ πάνυ καθεστηκὼς παρέταττε,
[7]	καὶ κράτος ἐν τῇ πόλει	διὰ	τὰς στρατείας, παρὼν δὲ πολλάκις
[25]	ἐκεῖ δ´ ἄλλον ὑπὲρ ἄλλου	διὰ	τὴν ἀνωμαλίαν ἀνέχοντος τοῦ χωρίου
[36]	τοῦτον ἡ πόλις, ἐκεῖνος δὲ	διὰ	τὴν πόλιν ἠτύχησεν. ~(Οὐ μὴν
[11]	ὅπλοις περισχόντες ἠνάγκασαν αὖθις ὀπίσω	διὰ	τῆς Λευκανίας ἄγειν ἐπὶ τοὺς
[24]	~Ἐκπεπληγμένων δὲ τῶν Ῥωμαίων δέει	διὰ	τὸν ἦχον, ἐξαίφνης τὰ προκαλύμματα
[7]	δὲ πολλάκις ἠλαττοῦτο τοῦ Κράσσου,	διὰ	τὸν ὄγκον καὶ τὸ πρόσχημα
[10]	ἐμβαλὼν ἐκ θαλάσσης εἰς θάλασσαν	διὰ	τοῦ αὐχένος σταδίων τριακοσίων, εὖρος
[18]	πρὶν ὀφθῆναι τὸν βάλλοντα, χωροῦντα	διὰ	τοῦ προστυχόντος, τῶν δὲ καταφράκτων
[3]	ἐκεῖνος ἀνεπλήρου τὴν συνηγορίαν, καὶ	διὰ	τοῦτο μᾶλλον ἤρεσκεν ὡς ἐπιμελὴς
[1]	ὀλίγης τιμῆς ὁ Κράσσος, καὶ	διὰ	τοῦτο προσκείμενος ἀεὶ τῇ γυναικὶ
[1]	ὅθεν οὐχ ἥκιστα δοκεῖ καὶ	διὰ	τοῦτο σώφρων καὶ μέτριος γενέσθαι
[13]	ἀεὶ μὲν ἐμίσει τὸν Κικέρωνα	διὰ	τοῦτο, τοῦ δὲ βλάπτειν ἀναφανδὸν
[18]	καὶ δυσέκθυτα προφαίνοιτο τῷ Κράσσῳ	διὰ	τῶν ἱερῶν. ἀλλ´ οὔτε τούτοις
[2]	ἔλεγεν ἡγεῖτο τὰ μὲν ἄλλα	διὰ	τῶν οἰκετῶν χρῆναι, τοὺς δ´
[6]	ὁ Κράσσος εὐθὺς ἐξῆλθε, καὶ	διὰ	τῶν πολεμίων ὠσάμενος εὐρώστως, δύναμίν
[25]	ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένας ἀκίδας καὶ δεδυκυίας	διὰ	φλεβῶν καὶ νεύρων, προσαναρρηγνύναι καὶ
[2]	καιόμενα καὶ γειτνιῶντα τοῖς καιομένοις,	διὰ	φόβον καὶ ἀδηλότητα τῶν δεσποτῶν
[9]	ἀποστάσεως τὴν σύγκλητον, ἀλλ´ ἤδη	διὰ	φόβον καὶ κίνδυνον ὡς πρὸς
[11]	Λευκανίδος λίμνης, ἥν φασι τρέπεσθαι	διὰ	χρόνου γινομένην γλυκεῖαν, εἶτ´ αὖθις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 31/08/2006