Chapitre |
[29] |
πεζοὺς
ἐπῆλθεν
αὐτοῖς
ἐμβεβληκόσιν
εἰς
|
τὴν |
Ἀβυδηνῶν,
ὁ
δ´
Ἀλκιβιάδης
ἐκβοηθήσας |
[23] |
ἡ
πάλαι
γυνή"
(Τιμαίαν
γὰρ
|
τὴν |
Ἄγιδος
γυναῖκα
τοῦ
βασιλέως
στρατευομένου
|
[27] |
ὡς
λύσιν
ἐκείνης
τῆς
διαβολῆς
|
τὴν |
ἀδικίαν
ταύτην
ἐσομένην.
~(Τριάκοντα
δ´ |
[35] |
τελευταῖον
ἔγκλημα
διὰ
ταύτην
ἔλαβε
|
τὴν |
αἰτίαν.
Λυσάνδρου
γὰρ
ἐπὶ
τὴν |
[10] |
παριόντα
θορυβούντων
τῶν
Ἀθηναίων
ἐρέσθαι
|
τὴν
|
αἰτίαν
τοῦ
θορύβου,
πυθόμενον
δὲ |
[35] |
καὶ
Χίους
ἑαλωκότας
ἀκούσεσθαι
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
Ἰωνίαν.
(ὅθεν
ἠγανάκτουν
μὴ |
[20] |
περὶ
τριακοσίους
καὶ
χιλίους
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
παρασκευὴν
ἀξιόλογον.
(προσβαλὼν
δ´ |
[12] |
πόλις,
οἶνον
δὲ
Λέσβιοι
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
ὑποδοχὴν
ἀφειδῶς
ἑστιῶντι
πολλούς. |
[23] |
Ἀλκιβιάδην
εἶναι·
τοσοῦτος
ἔρως
κατεῖχε
|
τὴν |
ἄνθρωπον.
(ὁ
δ´
ἐντρυφῶν
ἔλεγεν |
[14] |
τῶν
ἀνδρῶν
τῆς
μεταβολῆς,
ἀγνοοῦντα
|
τὴν
|
ἀπάτην
καὶ
τὸν
δόλον.
~(Οὕτω |
[21] |
αὑτοῦ
καὶ
καθ´
ἑτέρων,
ἔσχε
|
τὴν
|
ἀπὸ
τοῦ
ψηφίσματος
ἄδειαν
αὐτός, |
[8] |
νόμος
δοκεῖ
διὰ
τοῦτο
προάγειν
|
τὴν
|
ἀπολιποῦσαν
εἰς
τὸ
δημόσιον
αὐτήν, |
[19] |
καὶ
παρίσταντο
τῷ
καιρῷ
πρὸς
|
τὴν |
ἀπολογίαν,
ὥστε
τοὺς
ἐχθροὺς
πάλιν
|
[4] |
δὲ
τὴν
φιλοφροσύνην,
αἰσχυνόμενος
δὲ
|
τὴν |
ἀρετήν,
ἐλάνθανεν
εἴδωλον
ἔρωτος,
ὥς |
[18] |
μὲν
ᾑρέθη
στρατηγός,
οὐχ
ἥιστα
|
τὴν |
ἀρχὴν
καὶ
διὰ
τὸν
συνάρχοντα |
[25] |
ἡ
τοῦ
Φρυνίχου
προδοσία
διὰ
|
τὴν |
Ἀστυόχου
παλιμπροδοσίαν·
καὶ
γὰρ
ταῦτα
|
[2] |
εὖ
ποιῶν
ὁ
Ἀλκιβιάδης
βδελύττοιτο
|
τὴν |
αὐλητικὴν
καὶ
χλευάζοι
τοὺς
μανθάνοντας. |
[21] |
δὲ
τῷ
Ἀνδοκίδῃ
μάλιστα
τῶν
|
τὴν |
αὐτὴν
αἰτίαν
ἐχόντων
ἐν
τῷ
|
[35] |
οὕτως
ἐξύβρισε
καὶ
κατεφρόνησεν,
ὥστε
|
τὴν
|
αὑτοῦ
πληρωσάμενος
τριήρη
καὶ
τῶν |
[35] |
ἐβούλοντο
πυνθανόμενοι
διαπεπραγμένον,
οὐχ
ὑπολογιζόμενοι
|
τὴν
|
ἀχρηματίαν,
ἀφ´
ἧς
πολεμῶν
πρὸς |
[6] |
πολλὰς
λαβὰς
παρέχειν
ἀθίκτους
ἑαυτῷ,
|
τὴν |
γαστέρα
λέγων
καὶ
τὰ
αἰδοῖα |
[28] |
γράμματα
Λακωνικὰ
φράζοντα
τοῖς
ἐφόροις
|
τὴν |
γεγενημένην
ἀτυχίαν·
ἔρρει
τὰ
κᾶλα· |
[27] |
(τρεψάμενος
δ´
αὐτοὺς
ἐξέωσεν
εἰς
|
τὴν |
γῆν,
καὶ
προσκείμενος
ἔκοπτε
τὰς |
[28] |
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν
προϊδόντες
εἰς
|
τὴν
|
γῆν
καταφύγωσι,
τοὺς
μὲν
στρατηγοὺς |
[24] |
ἐχθρὸς
μὲν
ὑπῆρχεν
αὐτῷ
διὰ
|
τὴν |
γυναῖκα
κακῶς
πεπονθώς,
ἤχθετο
δὲ |
[26] |
Τισσαφέρνης,
ἀλλ´
ἐψεύσατο
τοὺς
Λακεδαιμονίους,
|
τὴν |
δ´
αἰτίαν
τοῦ
ἀποστρέψαι
παρ´ |
[31] |
Χαλκηδονίους
ὑπηκόους
πάλιν
Ἀθηναίοις
εἶναι,
|
τὴν |
δὲ
Φαρναβάζου
χώραν
μηδὲν
ἀδικεῖν, |
[14] |
πιστεύοντας
αὐτῷ
καὶ
θαυμάζοντας
ἅμα
|
τὴν |
δεινότητα
καὶ
τὴν
σύνεσιν,
ὡς |
[38] |
καὶ
ἀγνοίας,
ὧν
μεγίστην
ἐποιοῦντο
|
τὴν |
δευτέραν
πρὸς
Ἀλκιβιάδην
ὀργήν.
(ἀπερρίφη |
[22] |
εἰσήγγειλεν
ἀδικεῖν
περὶ
τὼ
θεώ,
|
τὴν |
Δήμητραν
καὶ
τὴν
Κόρην,
ἀπομιμούμενον |
[15] |
Λακεδαιμονίοις·
οἱ
δὲ
παραγενόμενοι
κατέλυσαν
|
τὴν |
δημοκρατίαν.
(αὖθις
δὲ
τῶν
πολλῶν
|
[7] |
τῷ
Ἀλκιβιάδῃ
σπουδάζοντες
ἐφαίνοντο
περιθεῖναι
|
τὴν |
δόξαν,
ὁ
Σωκράτης
βουλόμενος
αὔξεσθαι |
[39] |
πυρί,
τῇ
δ´
ἀριστερᾷ
χειρὶ
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
χλαμύδα
περιελίξας,
τῇ
δὲ |
[14] |
περιμένειν,
ὅσον
οὐδέπω
μεταμελομένους
καὶ
|
τὴν |
εἰρήνην
ἀφιέντας.
(ἐπεὶ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[14] |
τὸν
πόλεμον,
οἵ
τε
πλεῖστοι
|
τὴν |
εἰρήνην
Νικίειον
ὠνόμαζον,
οὐ
μετρίως |
[7] |
Ἔτι
δὲ
μειράκιον
ὢν
ἐστρατεύσατο
|
τὴν |
εἰς
Ποτείδαιαν
στρατείαν,
καὶ
Σωκράτη |
[23] |
πέμψαι
Γύλιππον
ἄρχοντα,
καὶ
θραῦσαι
|
τὴν |
ἐκεῖ
τῶν
Ἀθηναίων
δύναμιν·
ἕτερον |
[13] |
ἀλλὰ
πρὸς
Φαίακα
διαλεχθεὶς
καὶ
|
τὴν |
ἐκείνου
προσλαβὼν
ἑταιρίαν,
ἐξήλασε
τὸν |
[38] |
ἡγεμονίας
ἀποστερηθέντες·
ἐπεὶ
δὲ
καὶ
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
ἀφελόμενος
αὐτῶν
ὁ
Λύσανδρος |
[24] |
ὕστερον
ὁ
Λεωτυχίδης.
~(Μετὰ
δὲ
|
τὴν |
ἐν
Σικελίᾳ
τῶν
Ἀθηναίων
δυστυχίαν
|
[11] |
ὑπερβάλλει
λαμπρότητι
καὶ
δόξῃ
πᾶσαν
|
τὴν |
ἐν
τούτοις
φιλοτιμίαν.
(λέγει
δ´ |
[27] |
ὀλίγαις
ναυσὶν
ἐκ
Σάμου
περιέπλει
|
τὴν |
ἐπὶ
Κνίδου
καὶ
Κῶ
θάλασσαν· |
[39] |
τοιαύτην·
(ἐδόκει
περικεῖσθαι
μὲν
αὐτὸς
|
τὴν |
ἐσθῆτα
τῆς
ἑταίρας,
ἐκείνην
δὲ |
[39] |
διαιτώμενος,
ἔχων
Τιμάνδραν
μεθ´
ἑαυτοῦ
|
τὴν |
ἑταίραν,
ὄψιν
δὲ
κατὰ
τοὺς |
[14] |
καὶ
βιαζόμενος
ἀγνωμονήσει.
(φέρε
δὴ
|
τὴν |
εὐήθειαν
ταύτην
ἀφέντες,
εἰ
βούλεσθε |
[34] |
ἐν
ταῖς
μάλιστα
τῶν
ἀποφράδων
|
τὴν |
ἡμέραν
ταύτην
ἄπρακτον
Ἀθηναῖοι
νομίζουσιν. |
[15] |
σύκαις
ἐλαίαις,
οἰκείαν
ποιεῖσθαι
διδασκόμενοι
|
τὴν |
ἥμερον
καὶ
καρποφόρον.
~(Ἐν
δὲ |
[27] |
προσβοηθοῦντος
αὐτοῖς
καὶ
μαχομένου
παρὰ
|
τὴν |
θάλατταν
ὑπὲρ
τῶν
νεῶν.
(τέλος |
[8] |
τὴν
οἰκίαν
τοῦ
Ἱππονίκου,
καὶ
|
τὴν |
θύραν
κόψας
εἰσῆλθε
πρὸς
αὐτόν, |
[8] |
υἱὸν
αὐτοῦ,
δοῦναι
τῷ
Ἀλκιβιάδῃ
|
τὴν |
Ἱππαρέτην
ἐπὶ
δέκα
ταλάντοις·
εἶτα |
[31] |
αὐτοὺς
πράγματα
νεώτερα
συνιστάμενα
περὶ
|
τὴν |
Ἰωνίαν,
ἡμέρας
ἀπέπλει
ταῖς
ναυσὶ |
[13] |
πᾶσιν
αὐτοῖς
ὥσπερ
ἰδίοις
πρὸς
|
τὴν |
καθ´
ἡμέραν
δίαιταν.
(Ἦν
δέ |
[6] |
ἁπτομένων
τῶν
λόγων
αὐτοῦ
καὶ
|
τὴν |
καρδίαν
στρεφόντων
καὶ
δάκρυα
ἐκχεόντων, |
[39] |
ψιμυθιοῦσαν.
(ἕτεροι
δέ
φασιν
ἰδεῖν
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἀποτέμνοντας
αὐτοῦ
τοὺς
περὶ |
[39] |
ἐσθῆτα
τῆς
ἑταίρας,
ἐκείνην
δὲ
|
τὴν |
κεφαλὴν
ἐν
ταῖς
ἀγκάλαις
ἔχουσαν |
[15] |
τοὺς
πόδας,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
κατὰ
|
τὴν
|
κεφαλὴν
καὶ
ἀθρόως.
(οὐ
μὴν |
[1] |
πρός
με
τραυλίσας·
ὁλᾷς
Θέωλον;
|
τὴν |
κεφαλὴν
κόλακος
ἔχει.
ὀρθῶς
γε |
[22] |
τὼ
θεώ,
τὴν
Δήμητραν
καὶ
|
τὴν |
Κόρην,
ἀπομιμούμενον
τὰ
μυστήρια
καὶ |
[39] |
(Ταύτης
λέγουσι
θυγατέρα
γενέσθαι
Λαΐδα
|
τὴν |
Κορινθίαν
μὲν
προσαγορευθεῖσαν,
ἐκ
δ´ |
[20] |
μετάπεμπτος
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπὶ
|
τὴν |
κρίσιν
εὐθὺς
γενόμενος.
(πρῶτον
μὲν |
[19] |
ἀθυμεῖν
καὶ
φοβεῖσθαι,
μὴ
περὶ
|
τὴν |
κρίσιν
ὁ
δῆμος
ἀμβλύτερος
αὐτῷ |
[2] |
διαφαγεῖν
τὰς
χεῖρας.
(ἀφέντος
οὖν
|
τὴν |
λαβὴν
ἐκείνου
καὶ
εἰπόντος·
δάκνεις |
[15] |
εἰ
δ´
ἐσφάλησαν,
ἔργον
ἦν
|
τὴν |
Λακεδαίμονα
περιγενέσθαι.
(μετὰ
δὲ
τὴν |
[4] |
μὲν
ἄλλοι
καταφανεῖς
ἦσαν
αὐτοῦ
|
τὴν
|
λαμπρότητα
τῆς
ὥρας
ἐκπεπληγμένοι
καὶ |
[29] |
ὡρμημένος
πολεμεῖν,
ἀκούσας
δ´
ὅτι
|
τὴν |
λείαν
ἅπασαν
ἐκ
τῆς
χώρας |
[15] |
τὴν
Λακεδαίμονα
περιγενέσθαι.
(μετὰ
δὲ
|
τὴν |
μάχην
εὐθὺς
ἐπέθεντο
καταλύειν
ἐν |
[31] |
ζῶντας
ἔλαβε.
(Βυζαντίων
δὲ
μετὰ
|
τὴν |
μάχην
οὐδεὶς
ἀπέθανεν
οὐδ´
ἔφυγεν· |
[30] |
τοὺς
μὲν
ἀμβλυτέρους
ἐποίησε
πρὸς
|
τὴν
|
μάχην,
ὡς
τῶν
πολεμίων
ἔνδον |
[22] |
οὐδὲ
τῇ
μητρί,
μήπως
ἀγνοήσασα
|
τὴν |
μέλαιναν
ἀντὶ
τῆς
λευκῆς
ἐπενέγκῃ
|
[4] |
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον.
ὁ
δὲ
|
τὴν |
μὲν
κλῆσιν
ἀπείπατο,
μεθυσθεὶς
δ´ |
[2] |
διαγνῶναι
τὸ
πρόσωπον.
(ἔτι
δὲ
|
τὴν |
μὲν
λύραν
τῷ
χρωμένῳ
συμφθέγγεσθαι
|
[22] |
εἶπε
δείξω
αὐτοῖς
ὅτι
ζῶ.
|
(τὴν
|
μὲν
οὖν
εἰσαγγελίαν
οὕτως
ἔχουσαν |
[39] |
καὶ
τὸ
σῶμα
καιόμενον.
ἀλλὰ
|
τὴν
|
μὲν
ὄψιν
οὐ
πολὺ
γενέσθαι |
[22] |
ἱερείας,
ὧν
μόνην
φασὶ
Θεανὼ
|
τὴν |
Μένωνος
Ἀγρυλῆθεν
ἀντειπεῖν
πρὸς
τὸ |
[26] |
τὰ
μὲν
ἀπιστοῦντες
ἔτι
πρὸς
|
τὴν |
μεταβολὴν
ξενοπαθοῦσι
τοῖς
πολίταις,
τὰ |
[35] |
τὴν
αἰτίαν.
Λυσάνδρου
γὰρ
ἐπὶ
|
τὴν |
ναυαρχίαν
ἀποσταλέντος
ὑπὸ
τῶν
Λακεδαιμονίων |
[32] |
ἀμπεχομένους
κόσμον,
ἱστίῳ
δ´
ἁλουργῷ
|
τὴν |
ναυαρχίδα
προσφέρεσθαι
τοῖς
λιμέσιν,
ὥσπερ |
[17] |
στόλῳ
πλεύσαντας
ἐπιχειρεῖν
καὶ
καταστρέφεσθαι
|
τὴν |
νῆσον
Ἀλκιβιάδης
ἦν,
τόν
τε |
[16] |
εἷρξαι
τὸν
ζωγράφον,
εἶτα
γράψαντα
|
τὴν |
οἰκίαν
ἀφεῖναι
δωρησάμενον·
καὶ
Ταυρέαν |
[17] |
ἐσκευάσθαι
τὸν
Μέτωνα,
καταπρῆσαι
δὲ
|
τὴν |
οἰκίαν
νύκτωρ,
εἶθ´
ἕωθεν
προελθόντα
|
[39] |
οὐ
μετρίως
φέροντας
ἐμπρῆσαί
τε
|
τὴν |
οἰκίαν
νύκτωρ,
ἐν
ᾗ
διαιτώμενος |
[39] |
οὐκ
ἐτόλμησαν
εἰσελθεῖν,
ἀλλὰ
κύκλῳ
|
τὴν |
οἰκίαν
περιστάντες
ἐνεπίμπρασαν.
(αἰσθόμενος
δ´ |
[8] |
ἡμέρᾳ
παρῆν
ὁ
Ἀλκιβιάδης
ἐπὶ
|
τὴν |
οἰκίαν
τοῦ
Ἱππονίκου,
καὶ
τὴν |
[17] |
δᾷδα
καιομένην
οἷος
ἦν
αὑτοῦ
|
τὴν |
οἰκίαν
ὑφάπτειν.
(ἔνιοι
δέ
φασι
|
[26] |
καὶ
τοῦτο
πρόσχημα
τοῖς
καθιστᾶσι
|
τὴν |
ὀλιγαρχίαν.
(ἐπεὶ
δ´
ἴσχυσαν
καὶ |
[16] |
τοῦ
βδελύττεσθαι
καὶ
δυσχεραίνειν
ἐφοβοῦντο
|
τὴν
|
ὀλιγωρίαν
αὐτοῦ
καὶ
παρανομίαν
ὡς |
[38] |
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
εἴτε
κἀκείνων
φοβηθέντων
|
τὴν |
ὀξύτητα
καὶ
μεγαλοπραγμοσύνην
τοῦ
ἀνδρός, |
[21] |
μὴν
ὅ
γε
δῆμος
ἐνταῦθα
|
τὴν |
ὀργὴν
ἅπασαν
ἀφῆκεν,
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[8] |
κελεύων.
(ὁ
δὲ
συνέγνω
καὶ
|
τὴν |
ὀργὴν
ἀφῆκεν,
ὕστερον
δὲ
τῆς |
[13] |
τὸν
Νικίαν
τῷ
Ὑπερβόλῳ
περικάτω
|
τὴν |
ὀστρακοφορίαν
ἔτρεψεν.
(ὡς
δ´
ἔνιοί |
[9] |
ἑβδομήκοντα
μνῶν
ἐωνημένος
ἐτύγχανεν,
ἀπέκοψε
|
τὴν |
οὐρὰν
πάγκαλον
οὖσαν.
(ἐπιτιμώντων
δὲ
|
[33] |
αὐτοκράτωρ
στρατηγός.
(ἐψηφίσαντο
δὲ
καὶ〉
|
τὴν |
οὐσίαν
ἀποδοῦναι
αὐτῷ
καὶ
τὰς |
[7] |
παρεκάλει
στεφανοῦν
ἐκεῖνον
καὶ
διδόναι
|
τὴν
|
πανοπλίαν.
(ἔτι
δὲ
τῆς
ἐπὶ |
[28] |
καὶ
ζόφον
συνεργῆσαι
καὶ
συνεπικρύψαι
|
τὴν |
παρασκευήν.
οὐ
γὰρ
μόνον
τοὺς |
[32] |
πόλεως
ἀνεκέκρατο
καὶ
μνήμη
πρὸς
|
τὴν |
παροῦσαν
εὐτυχίαν
τῶν
πρόσθεν
ἀτυχημάτων
|
[6] |
καὶ
δημαγωγοὺς
εὐθύς,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὴν |
Περικλέους
δύναμιν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι |
[23] |
συνὼν
ὑπερέβαλλεν
ὄγκῳ
καὶ
πολυτελείᾳ
|
τὴν |
Περσικὴν
μεγαλοπρέπειαν,
οὐχ
αὑτὸν
ἐξιστὰς |
[16] |
τοῦ
τοὺς
Μηλίους
ἡβηδὸν
ἀποσφαγῆναι
|
τὴν |
πλείστην
αἰτίαν
ἔσχε,
τῷ
ψηφίσματι |
[35] |
ὅσοι
παρῆσαν,
οὐχ
εἷλε
δὲ
|
τὴν |
πόλιν,
ἀλλὰ
τοῦτο
τῶν
καινῶν
|
[31] |
Βυζαντίους
ἀφεστῶτας
ἦλθε
καὶ
περιετείχιζε
|
τὴν |
πόλιν.
Ἀναξιλάου
δὲ
καὶ
Λυκούργου
|
[31] |
ἄλλων
συνθεμένων
ἐπὶ
σωτηρίᾳ
παραδώσειν
|
τὴν |
πόλιν,
διαδοὺς
λόγον
ὡς
ἀνίστησιν |
[15] |
τείχεσι
μακροῖς
συνάψαι
τῇ
θαλάσσῃ
|
τὴν
|
πόλιν.
εἰπόντος
δέ
τινος
τοῖς |
[26] |
Ἀθηναίους
μάχεσθαι,
τὸν
πόλεμον
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
ἐμβαλόντας·
ὃ
μόνος
ἢ |
[15] |
καθεῖναι
καὶ
προσμείξαντας
τῇ
θαλάσσῃ
|
τὴν |
πόλιν
ἐξάψαι
παντάπασι
τῆς
Ἀθηναίων |
[23] |
μᾶλλον
οὐδὲν
διειργάσατο
καὶ
κατοικοφθόρησε
|
τὴν |
πόλιν.
(εὐδοκιμῶν
δὲ
δημοσίᾳ
καὶ |
[34] |
ἐπιθέσθαι
τολμήσαντος,
ἀσφαλῶς
ἀπαγαγὼν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
ἤρθη
μὲν
αὐτὸς
τῷ |
[31] |
τούτοις
γὰρ
οἱ
ἄνδρες
παρέδοσαν
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
ταῦτα
συνέθεντο,
μηδὲν |
[31] |
ἀλλὰ
πολέμου
καὶ
κακῶν
ἀπαλλάξαι
|
τὴν |
πόλιν,
μιμούμενος
τοὺς
ἀρίστους
Λακεδαιμονίων, |
[30] |
φρονεῖν
τοὺς
Σηλυβριανούς,
ἔδεισε
μὴ
|
τὴν |
πόλιν
οἱ
Θρᾷκες
διαρπάσωσιν.
(ἦσαν |
[25] |
αὑτῶν
σῴζειν
τὰ
πράγματα
καὶ
|
τὴν |
πόλιν.
(οἱ
μὲν
οὖν
ἄλλοι |
[38] |
ὁ
Λύσανδρος
ἀνδράσι
τριάκοντα
παρέδωκε
|
τὴν
|
πόλιν,
οἷς
οὐκ
ἐχρήσαντο
σῴζεσθαι |
[22] |
ἦσαν
γὰρ
οἱ
μέλλοντες
ἐνδιδόναι
|
τὴν |
πόλιν,
οὓς
ἐκεῖνος
εἰδὼς
σαφέστατα |
[33] |
κακὸν
οὐδέν,
εἰ
μηδὲν
ἀδικεῖ
|
τὴν |
πόλιν.
~(Οὕτω
δὲ
τοῦ
Ἀλκιβιάδου |
[32] |
τῆς
δυνάμεως
ἐκείνης,
εἰ
νῦν
|
τὴν |
πόλιν
παραλαβὼν
ὀλίγου
δέουσαν
ἐκπεπτωκέναι |
[30] |
τὸν
καιρόν.
(οἱ
γὰρ
ἐνδιδόντες
|
τὴν |
πόλιν
συνέθεντο
μὲν
ἀνασχήσειν
πυρσὸν |
[16] |
καὶ
χορηγίαι
καὶ
φιλοτιμήματα
πρὸς
|
τὴν
|
πόλιν
ὑπερβολὴν
μὴ
ἀπολείποντα
καὶ |
[15] |
τὸν
δῆμον
οἱ
χίλιοι
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ὑπήκοον
ποιεῖν
Λακεδαιμονίοις·
οἱ |
[34] |
καὶ
νόμους
καὶ
φλυάρους
ἀπολλύντας
|
τὴν |
πόλιν
ὡς
ἂν
πράξῃ
καὶ |
[30] |
ὁ
Φαρνάβαζος
ἧκεν
ὡς
λύσων
|
τὴν |
πολιορκίαν,
καὶ
Ἱπποκράτης
ὁ
ἁρμοστὴς |
[10] |
(Μεγάλας
δ´
αὐτῷ
κλισιάδας
ἐπὶ
|
τὴν |
πολιτείαν
ἀνοίγοντος
τοῦ
τε
γένους |
[13] |
~(Ἐπεὶ
δ´
ἀφῆκεν
αὑτὸν
εἰς
|
τὴν |
πολιτείαν
ἔτι
μειράκιον
ὤν,
τοὺς |
[26] |
πέμπουσι
Πείσανδρον
εἰς
ἄστυ,
κινήσοντα
|
τὴν |
πολιτείαν
καὶ
παραθαρρυνοῦντα
τοὺς
δυνατοὺς |
[22] |
Συρακουσίων
φίλοις
ἐμήνυσε,
καὶ
διέφθειρε
|
τὴν |
πρᾶξιν.
ἐν
δὲ
Θουρίοις
γενόμενος |
[36] |
πεισθέντες
ἑτέρους
εἵλοντο
στρατηγούς,
ἐνδεικνύμενοι
|
τὴν |
πρὸς
ἐκεῖνον
ὀργὴν
καὶ
κακόνοιαν. |
[37] |
βασιλεῖ
φανεῖσθαι
νομίζων,
καὶ
κρείττονα
|
τὴν |
πρόφασιν·
(οὐ
γὰρ
ἐπὶ
τοὺς |
[21] |
ὅλος
ἐρρύη,
καὶ
τέλος
ἀπέστειλε
|
τὴν |
Σαλαμινίαν
ἐπ´
αὐτόν,
οὐ
φαύλως
|
[20] |
γνωρίσειε,
καὶ
ἀποκρινόμενος
ὅτι
πρὸς
|
τὴν
|
σελήνην,
ἐσφάλη
τοῦ
παντός,
ἕνης |
[31] |
ὢν
Λακεδαιμόνιος,
ἀλλὰ
Βυζάντιος,
οὐδὲ
|
τὴν |
Σπάρτην
κινδυνεύουσαν,
ἀλλὰ
τὸ
Βυζάντιον |
[36] |
ἐντρυφῶν
τῇ
ἀρχῇ
καὶ
παραδιδοὺς
|
τὴν |
στρατηγίαν
ἀνθρώποις
ἐκ
πότων
καὶ |
[34] |
σιωπῆς,
θέαμα
σεμνὸν
καὶ
θεοπρεπὲς
|
τὴν |
στρατηγίαν
ἐκείνην
ἐπιδεικνύμενος,
ὑπὸ
τῶν |
[34] |
μὲν
αὐτὸς
τῷ
φρονήματι,
καὶ
|
τὴν
|
στρατιὰν
ἐπῆρεν
ὡς
ἄμαχον
καὶ |
[30] |
ἁρμοστὴς
ἐκ
τῆς
πόλεως
προαγαγὼν
|
τὴν |
σὺν
αὑτῷ
δύναμιν,
ἐπεχείρει
τοῖς |
[14] |
θαυμάζοντας
ἅμα
τὴν
δεινότητα
καὶ
|
τὴν |
σύνεσιν,
ὡς
οὐ
τοῦ
τυχόντος |
[35] |
πολιτῶν
φοβηθέντες
ἐσπούδασαν
αὐτὸν
ἐκπλεῦσαι
|
τὴν |
ταχίστην,
τά
τ´
ἄλλα
ψηφισάμενοι |
[34] |
σχῆμα
τοῖς
ἱεροῖς,
παραπέμψαντα
πεζῇ
|
τὴν |
τελετὴν
καὶ
δορυφορήσαντα
παρὰ
τοὺς |
[16] |
ἡ
δόξα
περὶ
αὐτοῦ
διὰ
|
τὴν |
τῆς
φύσεως
ἀνωμαλίαν.
~(Σικελίας
δὲ |
[18] |
Ἀλκιβιάδην
ἄκρατον,
ἀλλὰ
μειχθείσης
πρὸς
|
τὴν |
τόλμαν
αὐτοῦ
τῆς
Νικίου
προνοίας· |
[25] |
παρασκευὴν
καὶ
διάνοιαν,
ἀποχρῆσθαι
πρὸς
|
τὴν |
τοῦ
Φρυνίχου
διαβολὴν
οὐκ
ἀληθῶς. |
[1] |
ὑπῆρξε.
(τῇ
δὲ
φωνῇ
καὶ
|
τὴν |
τραυλότητα
συμπρέψαι
λέγουσι
καὶ
τῷ |
[16] |
καὶ
δεινότητι
πολλὴν
αὖ
πάλιν
|
τὴν |
τρυφὴν
τῆς
διαίτης
καὶ
περὶ |
[25] |
οἰόμενοι
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
εἰδότα
σαφῶς
|
τὴν |
τῶν
πολεμίων
παρασκευὴν
καὶ
διάνοιαν, |
[36] |
πολεμίων.
(ἐνεκάλουν
δ´
αὐτῷ
καὶ
|
τὴν |
τῶν
τειχῶν
κατασκευήν,
ἃ
κατεσκεύασεν
|
[39] |
τοὺς
δ´
ἀδελφοὺς
τοῦ
γυναίου
|
τὴν |
ὕβριν
οὐ
μετρίως
φέροντας
ἐμπρῆσαί |
[29] |
δ´
ὑστεραίᾳ
στήσας
τρόπαιον
ἐλεηλάτει
|
τὴν
|
Φαρναβάζου
χώραν
οὐδενὸς
ἀμύνεσθαι
τολμῶντος. |
[12] |
τις
ἢ
κακοήθεια
γενομένη
περὶ
|
τὴν
|
φιλοτιμίαν
ἐκείνην
πλείονα
λόγον
παρέσχε. |
[4] |
θαυμάζων
δ´
ἐκεῖνον,
ἀγαπῶν
δὲ
|
τὴν |
φιλοφροσύνην,
αἰσχυνόμενος
δὲ
τὴν
ἀρετήν, |
[31] |
ἐγκαταστήσας
ἀπῆλθεν.
~(Οἱ
δὲ
πολιορκοῦντες
|
τὴν |
Χαλκηδόνα
στρατηγοὶ
σπονδὰς
ἐποιήσαντο
πρὸς |
[19] |
δῆμος
ἀμβλύτερος
αὐτῷ
γένηται
διὰ
|
τὴν |
χρείαν.
(πρὸς
ταῦτ´
οὖν
τεχνάζουσι
|
[5] |
διὰ
τὸ
πολλῶν
ταλάντων
εἶναι
|
τὴν |
ὠνήν,
ἠπείλησε
μαστιγώσειν
εἰ
μὴ |