Chap. |
[13] |
περὶ
τῆς
(Ῥωμαίων
ἐλευθερίας.
τὰ
|
γὰρ |
ἄλλα
κοινὴν
ἡ
τύχη
παρέχουσα |
[8] |
πρὸς
(τὸν
τῶν
πολεμίων.
οὐ
|
γὰρ |
ἀμβλυτέροις
γε
χρήσεσθαι
τότε
τοῖς |
[7] |
τὰ
πράγματα
διαφθείρασαν
αὐτοῖς.
~Ἐπεὶ
|
γὰρ |
ἀποκρουσθεὶς
τῆς
Πλακεντίας
ὁ
Κεκίνας |
[5] |
τὴν
σκηνὴν
ἐφόδιον
αἰτοῦντες·
εἶναι
|
γὰρ |
αὐτοῖς
πρὸς
Καίσαρα
βαδιστέον,
ὅπως |
[2] |
τοὺς
περὶ
Σινόεσσαν
ἀγρούς·
ἐκεῖ
|
γὰρ |
διῃτᾶτο,
πλοίων
παρορμούντων,
ὡς
φευξόμενος |
[5] |
ἐπὶ
τιμῇ
Νέρωνος
(παρ'
ἐκείνου
|
γὰρ |
εἰλήφει
τὴν
ἀρχὴν
ὁ
Σαβῖνος, |
[6] |
οὐκ
ἂν
ἐκφανῶς
(καταβάντας.
οὕτω
|
γὰρ |
ἐταράχθησαν
ὑπὸ
τούτων
τῶν
ὀνειδῶν |
[4] |
αὐτοῦ
διὰ
τὸν
πόλεμον.
ἤδη
|
γὰρ |
ἠγγέλλετο
βεβαίως
Οὐϊτέλλιος
ἀξίωμα
καὶ |
[2] |
τὰ
περὶ
Τιγελλῖνον.
ἐλελήθει
μὲν
|
γὰρ |
ἤδη
κολαζόμενος
αὐτῷ
τῷ
φόβῳ |
[5] |
καὶ
θρασύτητα
τῶν
(στρατιωτῶν.
οὐ
|
γὰρ |
ἠξίουν
ἑτέρων
ἀκούειν,
ὡς
παρ' |
[4] |
προσῆν
ἀμφοτέροις
ὀνείδη
λοιδοροῦντος.
ἀσωτίας
|
γὰρ |
καὶ
μαλακίας
καὶ
ἀπειρίας
πολέμων |
[13] |
ἦσαν,
ἐκινδύνευσεν
ὁ
Κέλσος.
ἔτυχον
|
γὰρ |
οἱ
περὶ
τὴν
ἐνέδραν
(ἡττημένοι |
[15] |
κάλλιον
ἀποθανεῖν
ἢ
ἄρχειν.
οὐ
|
γὰρ |
ὁρῶ
τί
τηλικοῦτον
Ῥωμαίοις
ὄφελος |
[1] |
διδόναι
τὸ
ἔγκλημα
πίστιν,
ἐγκεκλῆσθαι
|
γὰρ |
ὅτι
Γάλβᾳ
βέβαιον
ἑαυτὸν
παρέσχεν, |
[16] |
οἰκείων
κηδόμενος,
διαφυλάξαι.
διὰ
τοῦτο
|
γὰρ |
οὐδὲ
θέσθαι
παῖδα
βουλόμενος
αὐτόν, |
[18] |
τοὺς
ἐπαινοῦντας
τὸν
θάνατον.
βιώσας
|
γὰρ |
οὐδὲν
ἐπιεικέστερον
Νέρωνος
ἀπέθανεν
εὐγενέστερον. |
[6] |
Πλακεντίαν
γενομένη
τῶν
στρατιωτῶν.
οἱ
|
γὰρ |
Οὐϊτελλίου
τοῖς
τείχεσι
προσβάλλοντες
ἐχλεύαζον |
[14] |
ἐστι,
τῷ
μηδένα
ζωγρεῖν,
χρῆσθαι
|
γὰρ |
οὐκ
ἔστι
τοῖς
ἁλισκομένοις,
ἡ |
[14] |
ἄλλου
του
πυθέσθαι.
θνήσκειν
μὲν
|
γὰρ |
παρὰ
τοὺς
ἐμφυλίους
πολέμους,
ὅταν |
[16] |
καὶ
βοῆς
ἐπὶ
θύραις.
οἱ
|
γὰρ |
στρατιῶται
τῶν
συγκλητικῶν
τοῖς
ἀπιοῦσι |
[12] |
μόναι
δὲ
δύο
λεγεῶνες
(οὕτω
|
γὰρ |
τὰ
τάγματα
Ῥωμαῖοι
καλοῦσιν)
ἐπίκλησιν |
[15] |
νικῶντες
ἀδικοῦμεν
καὶ
νικώμενοι.
καὶ
|
γὰρ |
τὸ
ἀγαθὸν
τοῦ
(κρατοῦντος
ἐκείνῃ |
[3] |
Ὄθωνα
δεινὴ
κατελάμβανεν
ἀπορία.
φοβούμενος
|
γὰρ |
ὑπὲρ
τῶν
ἀνδρῶν
αὐτὸς
ἦν |
[4] |
οἱ
πολλοὶ
μοχθηρόν.
ἦν
μὲν
|
γὰρ |
ὥρα
περὶ
ἣν
μάλιστα
οἱ |
[14] |
ζητῶν
οὔτε
αὐτὸς
εὑρεῖν
οὔτε
|
παρ' |
ἄλλου
του
πυθέσθαι.
θνήσκειν
μὲν |
[3] |
εἰς
τὴν
Ῥώμην·
καὶ
πυθόμενοι
|
παρ' |
αὐτῷ
δειπνεῖν
ὀγδοήκοντα
συγκλητικούς,
ἐφέροντο |
[5] |
γὰρ
ἠξίουν
ἑτέρων
ἀκούειν,
ὡς
|
παρ' |
αὐτῶν
τοῦ
αὐτοκράτορος
τὸ
ἄρχειν |
[5] |
τοῦτο
πράξας
ἐπὶ
τιμῇ
Νέρωνος
|
(παρ' |
ἐκείνου
γὰρ
εἰλήφει
τὴν
ἀρχὴν |
[15] |
μεθ'
ἡμῶν,
ἥ
τε
σύγκλητος
|
παρ' |
ἡμῖν
καὶ
τέκνα
τῶν
ἐναντίων |
[11] |
ἀντιλογίας
ἐν
τοῖς
στρατηγοῖς
ἦλθε
|
παρ' |
Ὄθωνος
ἱππεὺς
τῶν
καλουμένων
Νομάδων |
[3] |
τὴν
δικαιοτάτην
ἡδονὴν
ἀποδοὺς
ὁ
|
Καῖσαρ, |
αὐτὸς
ἰδίας
ἔχθρας
οὐδενὶ
τοπαράπαν |
[15] |
τὸ
ξίφος
καὶ
εἰπών,
Ἴσθι,
|
Καῖσαρ, |
οὕτως
ὑπὲρ
σοῦ
παρατεταγμένους
ἅπαντας, |
[13] |
ἐν
Λιβύῃ
παραναλώσαντες
οὐκ
ἀναγκαίως,
|
καίπερ |
ἀγωνιζόμενοι
περὶ
τῆς
(Ῥωμαίων
ἐλευθερίας. |
[13] |
φόνῳ
τοσούτῳ
πολιτῶν
μηδὲ
Ὄθωνος,
|
εἴπερ |
ἀνὴρ
ἀγαθός
ἐστιν,
ἐθελήσοντος
ἔτι |
[17] |
πλέον,
τῷ
δὲ
ἔλαττον,
οὐχ
|
ὥσπερ |
ἀλλοτρίων
ἀφειδῶν,
ἀλλὰ
τὸ
κατ' |
[9] |
δὲ
ταῖς
φροντίσι
σπεύδειν
ἐγκαλυψάμενος,
|
ὥσπερ |
ἀπὸ
κρημνοῦ,
(μεθεῖναι
τὰ
πράγματα |
[1] |
ταῖς
ἐλπίσι
πρὸς
τὴν
ἠγεμονίαν
|
ὥσπερ |
διαμειδιῶσαν.
~Ὁμοῦ
δὲ
Ῥωμαίους
πάντας |
[15] |
δὲ
Ὄθωνι
πρῶτον
μὲν
ἀσαφής,
|
ὥσπερ |
εἴωθε
περὶ
τῶν
τηλικούτων,
προσέπεσε |
[4] |
εἶδον
ἀφειμένας
ἐκ
τῶν
χειρῶν,
|
ὥσπερ |
κρατεῖν
μὴ
δυναμένης,
καὶ
τὸν |
[16] |
καὶ
γενεὰν
καὶ
γυναῖκα
αὐτός,
|
ὥσπερ |
οἰκείων
κηδόμενος,
διαφυλάξαι.
διὰ
τοῦτο |
[15] |
ἐμπνέωσι
καὶ
ψυχαῖς
καὶ
σώμασιν
|
ὑπὲρ |
(αὑτοῦ.
ταῦτα
ὁμοῦ
πάντες
ἱκέτευον. |
[17] |
τὸν
αὐτοκράτορα
μηδὲ
κωλύσαντας
(ἀποθανεῖν
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν.
ἀπέστη
δὲ
οὐδεὶς
τῶν |
[18] |
καὶ
κελεύοντες
ἄρχειν
ἢ
(πρεσβεύειν
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν.
ὁ
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν |
[15] |
ἔσομαι
κρατήσας,
ἡλίκον
ἐπιδοὺς
ἐμαυτὸν
|
ὑπὲρ |
εἰρήνης
καὶ
ὁμονοίας,
καὶ
τοῦ |
[13] |
δεομένους
καὶ
Τιτιανὸς
ἐκέλευε
πρεσβεύειν
|
ὑπὲρ |
ὁμονοίας,
ἔδοξε
Κέλσῳ
καὶ
Γάλλῳ |
[15] |
καὶ
εἰπών,
Ἴσθι,
Καῖσαρ,
οὕτως
|
ὑπὲρ |
σοῦ
παρατεταγμένους
ἅπαντας,
ἀπέσφαξεν
ἑαυτόν. |
[15] |
Πύρρον
οὐδὲ
Κίμβρους
ὁ
πόλεμος
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἰταλίας,
ἀλλὰ
Ῥωμαίοις
πολεμοῦντες |
[15] |
δεῖ
με
τῆς
ἐμῆς
ψυχῆς
|
ὑπὲρ |
τῆς
πατρίδος
ἀφειδεῖν.
οἶδα
τὴν |
[15] |
μείζονος
ἀποστερεῖτε,
τοῦ
καλῶς
ἀποθανεῖν
|
ὑπὲρ |
τοσούτων
καὶ
τοιούτων
πολιτῶν.
εἰ |
[3] |
δεινὴ
κατελάμβανεν
ἀπορία.
φοβούμενος
γὰρ
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀνδρῶν
αὐτὸς
ἦν
φοβερὸς |
[16] |
αὐτοκράτορα
καταλιπόντες.
πάλιν
οὖν
προῆλθεν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀνδρῶν
φοβηθείς,
καὶ
τοὺς |
[13] |
τοσούτῳ
πολιτῶν
μηδὲ
Ὄθωνος,
εἴπερ
|
ἀνὴρ |
ἀγαθός
ἐστιν,
ἐθελήσοντος
ἔτι
πειρᾶσθαι |
[14] |
διὰ
τοῦ
πεδίου
Μέστριος
Φλῶρος,
|
ἀνὴρ |
ὑπατικὸς
τῶν
τότε
μὴ
κατὰ |
[5] |
στρατηγοῦντες,
ἐν
Ῥώμῃ
Δολοβέλλας,
εὐπατρίδης
|
ἀνήρ, |
ὑποψίαν
παρεῖχε
τοῖς
μισθοφόροις
νεώτερα |
[1] |
~ΟΘΩΝ
~Ὁ
δὲ
νεώτερος
|
αὐτοκράτωρ |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν
εἰς
τὸ |
[9] |
τοῦτο
μὲν
διηγεῖτο
Σεκοῦνδος
ὁ
|
ῥήτωρ |
ἐπὶ
τῶν
ἐπιστολῶν
γενόμενος
τοῦ |