Chapitres |
[25] |
στρατιωτῶν
γένοιτο,
καὶ
μὴ
μετάσχοι
|
τοῦ |
ἀγῶνος
ὁ
Κάτλος
μηδὲ
προσμείξειε |
[36] |
Μουσαῖον
ἐψεῦσθαι
λέγουσιν,
εἰπόντα
περὶ
|
τοῦ |
ἀετοῦ·
ὃς
τρία
μὲν
τίκτει, |
[44] |
δέ
τις
ἦν
ὡς
ἔοικε
|
τοῦ |
ἀνδρὸς
ἡ
τῶν
λόγων
σειρὴν |
[8] |
Μέτελλον
ἐκβιασθῆναι
(καὶ)
καταψηφίσασθαι
θάνατον
|
τοῦ |
ἀνθρώπου.
μετ'
ὀλίγον
δὲ
τῆς |
[17] |
δὴ
καὶ
μάλιστα
τῷ
λόγῳ
|
τοῦ |
ἀνθρώπου
πίστιν
παρέσχεν·
οὐ
γὰρ |
[44] |
κελεύσας
κατὰ
τάχος
τὴν
κεφαλὴν
|
τοῦ |
Ἀντωνίου
(κομίζειν.
ὡς
οὖν
ἧκον |
[18] |
χειρὶ
ποταμόν
τινα
ῥέοντα
πλησίον
|
τοῦ |
βαρβαρικοῦ
χάρακος,
ἐκεῖθεν
αὐτοῖς
(ἔφησεν |
[40] |
ἀνηγμένων
αὐτῶν
ἱππεῖς
ὁρᾶσθαι
παρὰ
|
τοῦ |
βασιλέως
ἐλαύνοντας
ἐπὶ
τὸν
τόπον |
[40] |
ὄψιν
ἠνία
τινὰ
τῶν
παλλακίδων
|
τοῦ |
βασιλέως
παρ'
ἀξίαν
πράττων·
ὁ |
[42] |
Μάριον,
ὑπὸ
τῶν
προπεμφθέντων
ἀπὸ
|
τοῦ |
βήματος
κατασπασθεὶς
ἐσφάττετο,
καὶ
λέγεται |
[17] |
ἀποκαλῶν
(καὶ
πρὸς
ὕβριν
ἀπελαύνων
|
τοῦ |
βήματος.
ὃ
δὴ
καὶ
μάλιστα |
[43] |
τοῦ
προσώπου
καὶ
τῇ
στυγνότητι
|
τοῦ |
βλέμματος
ὡς
εὐθὺς
ἐμπλήσων
φόνων |
[10] |
ἐφόρει,
γλυφὴν
ἔχουσαν
ἐγχειριζόμενον
ὑπὸ
|
τοῦ |
Βόκχου
τὸν
Ἰουγούρθαν
ἑαυτῷ.
καὶ |
[29] |
δῆμον
ἔχθραν.
ὃ
καὶ
συνέβη.
|
τοῦ |
γὰρ
Μετέλλου
φήσαντος
μὴ
ὀμόσειν, |
[38] |
ἐκεῖ
προσελθόντες
ἐξεφόβουν
καὶ
κατεβόων
|
τοῦ |
γέροντος
ὡς
ὑποδεδεγμένου
καὶ
κατακρυβόντος |
[33] |
πάντα
καὶ
μελλήσεως
ὑπόπλεως,
εἴτε
|
τοῦ |
γήρως
τὸ
δραστήριον
ἐκεῖνο
καὶ |
[5] |
οἱ
Ῥωμαῖοι
τοὺς
προστάτας
καλοῦσι·
|
τοῦ |
δ'
Ἑρεννίων
οἴκου
τοὺς
Μαρίου |
[6] |
ἀλγηδόνων
ἐν
ταῖς
τομαῖς
ἀνασχόμενος.
|
τοῦ |
δ'
ἰατροῦ
μετιόντος
ἐπὶ
θάτερον, |
[39] |
ἱστορεῖται
λαβὼν
ξίφος
ἐπεισῆλθεν
αὐτῷ.
|
(τοῦ |
δ'
οἰκήματος,
ἐν
ᾧ
ἔτυχε |
[12] |
διαλιπόντα
χρόνον
ὡρισμένον
αὖθις
αἱρεῖσθαι,
|
τοῦ |
δὲ
(δήμου
τοὺς
ἀντιλέγοντας
ἐκβαλόντος. |
[37] |
(ἐν
τόπῳ
μᾶλλον
ἡσυχίαν
ἔχοντι.
|
τοῦ |
δὲ
Μαρίου
δεηθέντος
τοῦτο
ποιεῖν, |
[25] |
καὶ
διαγωνίσασθαι
(περὶ
τῆς
χώρας.
|
τοῦ |
δὲ
Μαρίου
φήσαντος
οὐδέποτε
Ῥωμαίους |
[36] |
δ'
ἐβούλοντο
μὲν
αὐτῷ
χαρίζεσθαι,
|
τοῦ |
δὲ
πνεύματος
εἰς
πελάγιον
μεθισταμένου |
[4] |
εἰ
μὴ
διαγράψει
(τὸ
δόγμα.
|
τοῦ |
δὲ
πρὸς
Μέτελλον
τραπομένου
καὶ |
[36] |
τῶν
περὶ
τὸ
Κίρκαιον
αἰγιαλῶν.
|
τοῦ |
δὲ
χειμῶνος
αὐξανομένου
καὶ
τῶν |
[29] |
ἔφη
τῶν
πραγμάτων
γενομένων
καὶ
|
τοῦ |
δήμου
μετανοήσαντος
ἀφίξομαι
παρακαλούμενος,
ἢ |
[31] |
ἀπεῖπε·
καὶ
δεξαμένου
τὴν
γνώμην
|
τοῦ |
δήμου
προθύμως,
οὐχ
ὑπομένων
κατερχόμενον |
[43] |
μὲν
οὖν
ὡς
ὕπατος
ἐπὶ
|
τοῦ |
δίφρου
καθήμενος
ἐχρημάτιζε
καὶ
φιλανθρώπους |
[4] |
Μάριον
καλεῖν
λόγον
ὑφέξοντα.
(καὶ
|
τοῦ |
δόγματος
τούτου
γραφέντος,
εἰσελθὼν
ἐκεῖνος |
[38] |
καθ'
αὑτὸν
ἀνεπαύετο,
τὴν
θύραν
|
τοῦ |
δωματίου
προσθεῖναι
κελεύσας.
~Βουλευομένοις
δὲ |
[42] |
τοῖς
στρατιώταις
ἐντυχών,
εὐθὺς
εἴχετο
|
τοῦ |
ἔργου
καὶ
μεγάλην
μεταβολὴν
(τῶν |
[12] |
τῆς
ἐσχάτης
ὥρας
ἐκκρεμασθέντα
τῆς
|
τοῦ |
ζῆν
ἐπιθυμίας
(εἶχεν
ἀξία
δίκη |
[16] |
καθ'
ἡμέραν
ὄψις
ἀφῄρει
τι
|
τοῦ |
θάμβους,
ἀλλὰ
καὶ
πρὸς
τὰς |
[14] |
δικαίῳ
σωτήριον
ἐφαίνετο,
τήν
τε
|
τοῦ |
θυμοῦ
σφοδρότητα
καὶ
τὸ
τραχὺ |
[10] |
μηδὲν
ὑπόλοιπον
ἢ
τὸ
σῶμα
|
τοῦ |
Ἰουγούρθα
λαβεῖν
ἔχοντος,
ἥκει
Μάριος |
[7] |
αὐτοῖς.
ὅλως
μὲν
γὰρ
ἔοικε
|
τοῦ |
κάμνειν
ἑκάστῳ
παραμυθία
τὸ
συγκάμνον |
[11] |
ἔγκλισιν
τῶν
παραλλήλων,
ὀλίγον
ἀπολείπειν
|
τοῦ |
κατὰ
κορυφὴν
ἱσταμένου
σημείου
πρὸς |
[1] |
καθάπερ
οὐδὲ
Κοΐ
ντου
Σερτωρίου
|
τοῦ |
κατασχόντος
Ἰβηρίαν
οὐδὲ
Λευκίου
Μομμίου |
[27] |
μὴν
ἐθριάμβευσεν
οὕτως,
ἀλλὰ
μετὰ
|
τοῦ |
Κάτλου,
μέτριον
ἐπὶ
τηλικαύταις
εὐτυχίαις |
[27] |
δ'
ἦσαν
ὑπὸ
γραμμάτων,
τοὔνομα
|
τοῦ |
Κάτλου
παρὰ
τὸ
ξύλον
αὐτῶν |
[10] |
ἀφῃρέθη
γὰρ
ὑπὸ
Σύλλα
τὴν
|
τοῦ |
κατορθώματος
δόξαν,
ὡς
ὑπ'
ἐκείνου |
[27] |
ἐκεῖνον
ἀνηγόρευον,
ὡς
οὐχ
ἥττονα
|
τοῦ |
Κελτικοῦ
τοῦτον
ἀπεωσμένον
τὸν
κίνδυνον, |
[21] |
ὧν
ἐστρατήγησεν
ἐνομίσθη
(διὰ
τὸ
|
τοῦ |
κινδύνου
μέγεθος.
ἕτεροι
δὲ
περὶ |
[41] |
ποιήσειν
τὰ
προστασσόμενα.
δεξαμένου
δὲ
|
τοῦ |
Κίννα
καὶ
προσαγορεύσαντος
αὐτὸν
ἀνθύπατον, |
[15] |
θῖνα
πηλῷ
βαθεῖ
συμπεπιλημένην
ὑπὸ
|
τοῦ |
κλύδωνος,
χαλεπὸν
καὶ
ἐπίπονον
καὶ |
[1] |
κατασχόντος
Ἰβηρίαν
οὐδὲ
Λευκίου
Μομμίου
|
τοῦ |
Κόρινθον
ἑλόντος·
ὁ
γὰρ
Ἀχαϊκὸς |
[43] |
οὖν
ἄγασθαι
καὶ
θαυμάσαι
τοὺς
|
τοῦ |
Κορνούτου
θεράποντας,
οἳ
τὸν
δεσπότην |
[11] |
οὐκ
ἔλαττον,
ἀλλὰ
πλέον
εἶναι
|
τοῦ |
λεχθέντος
(ὑπὸ
πολλῶν
ἱστόρηται.
θυμὸν |
[37] |
γῆν·
καὶ
περὶ
τὰς
ἐκβολὰς
|
τοῦ |
Λίριος
ποταμοῦ
διάχυσιν
λιμνώδη
λαμβάνοντος |
[13] |
καλεῖσθαι.
καίτοι
τινὲς
αἰτίαν
ἑτέραν
|
τοῦ |
λόγου
τούτου
νομίζουσι.
Σκιπίωνος
γὰρ |
[38] |
ἤδη
πόλιν
ἐξενηνεγμένον
παράγγελμα
περὶ
|
τοῦ |
Μαρίου,
δημοσίᾳ
διώκειν
καὶ
κτείνειν |
[34] |
διαμαχούμενος.
αἱ
δὲ
πρὸς
ταῦτα
|
τοῦ |
Μαρίου
δικαιολογίαι
παντάπασιν
ἐφαίνοντο
ληρώδεις· |
[35] |
Σύλλας
δὲ
παρὰ
τὴν
οἰκίαν
|
τοῦ |
Μαρίου
διωκόμενος,
(οὐδενὸς
ἂν
προσδοκήσαντος |
[13] |
ἡσθέντος
οὖν
τοῦ
στρατηγοῦ
τοῖς
|
τοῦ |
Μαρίου
θρέμμασι
καὶ
πολλάκις
αὐτῶν |
[37] |
ἀποπλεῖν
ὅπῃ
χρῄζοιεν.
(ἱκετεύοντος
δὲ
|
τοῦ |
Μαρίου
καὶ
δακρύοντος,
οἱ
κύριοι |
[11] |
μίση
καὶ
τὰς
διαβολὰς
ἀπεσκέδασε
|
τοῦ |
Μαρίου
καὶ
μετέστησεν
ὁ
κατασχὼν |
[14] |
ἐκεῖνον
ὕπατον
αἱρεῖσθαι.
θρυπτομένου
δὲ
|
τοῦ |
Μαρίου
καὶ
παραιτεῖσθαι
τὴν
ἀρχὴν |
[25] |
περὶ
τούτων
ἱστοροῦσι,
πολλὴν
κατηγοροῦντα
|
(τοῦ |
Μαρίου
κακοήθειαν
πρὸς
αὐτόν.
τοῖς |
[14] |
(τὸ
ξίφος
ἀπέκτεινε.
ταῦτ'
ἐπράχθη
|
τοῦ |
Μαρίου
μὴ
παρόντος·
ἐπανελθὼν
δὲ |
[18] |
γὰρ
ἓξ
λέγονται
τὸν
χάρακα
|
τοῦ |
Μαρίου
παραμείψασθαι
συνεχῶς
ὁδεύοντες.
ἐπορεύοντο |
[8] |
φανερῶς
ἀπηχθάνοντο·
καὶ
λέγεταί
ποτε
|
τοῦ |
Μαρίου
παρόντος
οἷον
ἐφυβρίζων
ὁ |
[18] |
δὲ
Τεύτονες
ἐπεχείρησαν
μὲν
ἡσυχάζοντος
|
τοῦ |
Μαρίου
πολιορκεῖν
τὸ
στρατόπεδον,
βέλεσι |
[8] |
παντάπασι
μειράκιον.
(Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
τοῦ |
Μαρίου
σπουδάζοντος
ἀφεθῆναι
πολλὰς
ἀναβολὰς |
[14] |
δημάρχων
ἄγων
τὸ
πλῆθος,
ὑπὸ
|
τοῦ |
Μαρίου
τεθεραπευμένος
ἐδημηγόρει,
κελεύων
ἐκεῖνον |
[3] |
προστάτην
ὁ
Ῥωμαίων
δῆμος,
ὑπερκατακειμένου
|
τοῦ |
Μαρίου
τῇ
χειρὶ
τὸν
ὦμον |
[29] |
κατήφεια
(δεινὴ
καὶ
μῖσος
ἔσχε
|
τοῦ |
Μαρίου
τῆς
μεταβολῆς.
ὤμνυσαν
οὖν |
[24] |
πόλεις
ἱκανὰς
ἐνοικεῖν.
(ἐρομένου
δὲ
|
τοῦ |
Μαρίου
τοὺς
πρέσβεις
περὶ
τῶν |
[39] |
ἐπισκίου,
λέγεται
τὰ
μὲν
ὄμματα
|
τοῦ |
Μαρίου
φλόγα
πολλὴν
ἐκβάλλοντα
τῷ |
[28] |
πολλῶν
εὔνοιαν
καὶ
χάριν,
ὑπὲρ
|
τοῦ |
μέγιστος
(γενέσθαι
τὸ
βέλτιστος
εἶναι |
[37] |
κατακλινεὶς
ἔν
τινι
πόᾳ
πορρωτάτω
|
τοῦ |
μέλλοντος
εἶχε
(τὴν
διάνοιαν.
οἱ |
[45] |
αὐτῷ
φόβοι,
τὰ
μὲν
δέει
|
τοῦ |
μέλλοντος,
τὰ
δ'
ὥσπερ
ἄχθει |
[35] |
μεθ'
ὅπλων
ἐκκλησιάζουσι
τοῖς
ὑπάτοις,
|
τοῦ |
μὲν
ἑτέρου
φυγόντος
ἐξ
ἀγορᾶς |
[12] |
καὶ
τὸ
δεύτερον
ὕπατος
ἀπεδείχθη,
|
τοῦ |
μὲν
νόμου
κωλύοντος
ἀπόντα
καὶ |
[8] |
τὸ
πλῆθος,
ἐπὶ
πολλαῖς
κατὰ
|
τοῦ |
Μετέλλου
διαβολαῖς
ᾐτεῖτο
τὴν
ἀρχήν, |
[42] |
καὶ
δραστήριον
λαβόντες.
ἀγανακτήσαντος
δὲ
|
τοῦ |
Μετέλλου
καὶ
κελεύσαντος
ἀπιέναι
πρὸς |
[10] |
τῷ
Μαρίῳ
παρέδωκε,
πρεσβευτὴς
γενονὼς
|
τοῦ |
Μετέλλου.
(καὶ
περιῆλθέ
τις
νέμεσις |
[8] |
ἦν
δ'
ὁ
παῖς
τότε
|
τοῦ |
Μετέλλου
παντάπασι
μειράκιον.
(Οὐ
μὴν |
[27] |
κατεκόπη·
καὶ
γὰρ
ἦσαν
ὑπὲρ
|
τοῦ |
μὴ
διασπᾶσθαι
τὴν
τάξιν
οἱ |
[32] |
εἴτε
τοῦτ'
αἴτιον
οἰόμενος
εἶναι
|
τοῦ |
μὴ
πλείονας
(ἄλλων
ἐπὶ
θύρας |
[38] |
εἶδε
τὸν
Μάριον,
πορρωτάτω
γενομένη
|
τοῦ |
μνησικακεῖν,
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἐπεμελεῖτο |
[35] |
ὡς
ἦλθεν
εἰς
τὰ
χωρία
|
τοῦ |
Μουκίου,
λαμβάνων
τι
καὶ
σκευαζόμενος |
[11] |
χρόνον·
διὸ
καὶ
τὴν
εὐπορίαν
|
τοῦ |
μυθεύματος
Ὁμήρῳ
γενέσθαι
πρὸς
τὴν |
[23] |
δὲ
βάρβαροι
τὸ
μὲν
πέραν
|
τοῦ |
Νατισῶνος
φρούριον
ἐπελθόντες
ἔλαβον,
καὶ |
[5] |
ἀληθές·
ἀρχὴ
γὰρ
οὐ
πᾶσα
|
τοῦ |
νέμειν
προστάτην
ἀπαλλάσσει
τοὺς
τυχόντας |
[28] |
καί
τινων
ἐγκαλούντων,
εἰπεῖν
ὅτι
|
τοῦ |
νόμου
διὰ
τὸν
τῶν
ὅπλων |
[29] |
(καὶ
πρὸς
μηδὲν
ὑπεναντιώσεσθαι.
τοῦτο
|
τοῦ |
νόμου
τὸ
μέρος
προσποιούμενος
ἐν |
[26] |
πρὸ
τριῶν
ἡμερῶν
τῆς
νουμηνίας
|
τοῦ |
νῦν
μὲν
(Αὐγούστου,
τότε
δὲ |
[25] |
πολεμίου
μὴ
μένειν
ὀρθόν,
ἀλλὰ
|
τοῦ |
ξυλίνου
κλασθέντος
ἥλου
καμπὴν
γίνεσθαι |
[25] |
γὰρ
εἰς
τὸν
σίδηρον
ἔμβλημα
|
τοῦ |
ξύλου
πρότερον
μὲν
ἦν
δυσὶ |
[42] |
ἧκεν
εἰς
Ῥώμην
καὶ
πολὺ
|
τοῦ |
Ὀκταβίου
στρατηγικώτερος
ἐφαίνετο,
καταλιπόντες
οἱ |
[42] |
ὄρος
κατέσχεν,
οὐ
τοσοῦτον
ἀπειρίᾳ
|
τοῦ |
Ὀκταβίου
τὰ
πράγματα
βλάπτοντος,
ὅσον |
[39] |
φανῆναι,
φωνὴν
δὲ
μεγάλην
ἐκ
|
τοῦ |
παλισκίου
γενέσθαι·
σὺ
δὴ
τολμᾷς |
[11] |
(γνωσθὲν(
των)
οὐ
μέγα
γενέσθαι
|
τοῦ |
παντὸς
μόριον,
ἀλλὰ
φυγὴν
ἢ |
[36] |
μεγάλαις
ἀπορίαις
ἀεὶ
φεύγειν
ἐκ
|
τοῦ |
παρόντος
ὡς
χαλεπωτάτου
καὶ
τὰς |
[15] |
οὐχ
ἑτέροις
ὅμοιοι.
περιβαλόμενοι
δὲ
|
τοῦ |
πεδίου
μέγα
καὶ
στρατοπεδεύσαντες,
προὐκαλοῦντο |
[37] |
δὲ
περὶ>
τὴν
εἰωθυῖαν
ὥραν
|
τοῦ |
πελαγίου
μαραινομένου
καὶ
τῶν
ἑλῶν |
[35] |
υἱὸν
ἔπεμψεν
ἐκ
τῶν
Μουκίου
|
τοῦ |
πενθεροῦ
χωρίων
οὐ
μακρὰν
ὄντων |
[29] |
Μέτελλος·
καὶ
τὸ
φαυλότατον
αὐτοῖς
|
τοῦ |
πλήθους
παρῆν
ἕτοιμον
(ἀποκτιννύναι
τὸν |
[21] |
λαφύρων
οὐχ
ὁμολογοῦσιν
οὐδὲ
περὶ
|
τοῦ |
πλήθους
τῶν
(πεσόντων.
Μασσαλιήτας
μέντοι |
[8] |
μιᾷ
νυκτὶ
συνελών,
ἔθυε
πρὸ
|
τοῦ |
πλοῦ·
καὶ
λέγεται
τὸν
μάντιν |
[25] |
προσπεσόντα
τὸν
ὑσσὸν
τῷ
θυρεῷ
|
τοῦ |
πολεμίου
μὴ
μένειν
ὀρθόν,
ἀλλὰ |
[7] |
(ἐπεδείκνυτο
πᾶσαν
ἀνδραγαθίαν.
καὶ
πολλὰ
|
τοῦ |
πολέμου
δυσχερῆ
φέροντος,
οὔτε
τῶν |
[10] |
ἐκείνου
καὶ
τὰ
μὲν
πρῶτα
|
τοῦ |
πολέμου
καὶ
μέγιστα
τῷ
Μετέλλῳ, |
[15] |
ἐνέβαλε,
καὶ
ταύτῃ
πολὺ
μέρος
|
τοῦ |
ποταμοῦ
μεταστήσας
περιήγαγεν
εἰς
ἐπιτήδειον |
[20] |
πέριξ
ὄρη
(καὶ
τὰ
κοῖλα
|
τοῦ |
ποταμοῦ
περιεφώνει.
καὶ
κατεῖχε
φρικώδης |
[32] |
δ'
αὐτὸν
ἠνία
Σύλλας,
ἐκ
|
τοῦ |
πρὸς
ἐκεῖνον
αὐξανόμενος
φθόνου
τῶν |
[7] |
οὐκ
ἔστι
πέρας
οὐδ'
ἀπαλλαγὴ
|
τοῦ |
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
πολέμου
μὴ |
[43] |
ὑποδηλῶν
δ'
ἀεὶ
τῇ
βαρύτητι
|
τοῦ |
προσώπου
καὶ
τῇ
στυγνότητι
τοῦ |
[14] |
τῆς
φωνῆς
καὶ
τὸ>
ἀγριωπὸν
|
τοῦ |
προσώπου
συντρεφόμενον
κατὰ
μικρὸν
(οὐχ |
[15] |
καὶ
(ταχεῖαν.
τὰ
γὰρ
στόματα
|
τοῦ |
Ῥοδανοῦ,
πρὸς
τὰς
ἀνακοπὰς
τῆς |
[29] |
διελύθη·
μετὰ
δ'
ἡμέρας
ὀλίγας
|
τοῦ |
Σατορνίνου
πρὸς
τὸ
βῆμα
τοὺς |
[44] |
εἴωθεν
ὠνεῖται
καὶ
δημοτικόν,
ἀλλὰ
|
τοῦ |
σπουδαίου
καὶ
πολυτελοῦς.
ἁπλῶς
δέ |
[12] |
καὶ
Μάριος
ἐκ
Λιβύης
μετὰ
|
τοῦ |
στρατεύματος
διακομισθείς,
αὐταῖς
Καλάνδαις
Ἰανουαρίαις, |
[42] |
δὲ
Μέτελλος,
υἱὸς
ὢν
Μετέλλου
|
τοῦ |
στρατηγήσαντος
ἐν
Λιβύῃ
καὶ
διὰ |
[19] |
κατὰ
τύχην
μᾶλλον
ἢ
γνώμῃ
|
τοῦ |
στρατηγοῦ
γενέσθαι
λέγουσιν.
~Ἐπεὶ
δὲ |
[3] |
ἄνδρα
συστὰς
(καταβαλεῖν
ἐν
ὄψει
|
τοῦ |
στρατηγοῦ.
διὸ
ταῖς
τ'
ἄλλαις |
[13] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων·
ἡσθέντος
οὖν
|
τοῦ |
στρατηγοῦ
τοῖς
τοῦ
Μαρίου
θρέμμασι |
[19] |
μὴ
τολμῶντας
ἀναστρέφειν
ἔκτεινον,
ἄχρι
|
τοῦ |
στρατοπέδου
καὶ
τῶν
ἁμαξῶν
φεύγοντας. |
[22] |
(πλῆθος,
ἔθυσε
θυσίαν
μεγαλοπρεπῆ.
καὶ
|
τοῦ |
στρατοῦ
περιεστῶτος
ἐν
ὅπλοις
ἐστεφανωμένου, |
[10] |
τὴν
Ῥώμην.
πολλοὶ
γὰρ
ἐβούλοντο
|
τοῦ |
Σύλλα
τὸ
ἔργον
εἶναι,
τῷ |
[15] |
ἄφθονον,
ὡς
μηδέποτε
παρὰ
τὸν
|
τοῦ |
συμφέροντος
λογισμὸν
ἐκβιασθείη
δι'
ἔνδειαν |
[7] |
μὲν
ὁμοτίμους
εὐβουλίᾳ
καὶ
προνοίᾳ
|
τοῦ |
συμφέροντος
ὑπερβαλλόμενος,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[23] |
τῷ
Μαρίῳ
τὴν
περὶ
Κάτλου
|
τοῦ |
συνάρχοντος
ἀγγελίαν,
ὥσπερ
ἐν
εὐδίᾳ |
[14] |
(Ἐνισταμένων
δὲ
τῶν
ἀρχαιρεσιῶν
καὶ
|
τοῦ |
συνάρχοντος
αὐτοῦ
τελευτήσαντος,
ἀπολιπὼν
ἐπὶ |
[1] |
ἢ
τὰς
πράξεις
ἢ
τὰ
|
τοῦ |
σώματος
εἴδη
καὶ
πάθη
τίθεσθαι, |
[30] |
(ἐπεὶ
δὲ
παντοῖος
γενόμενος
ὑπὲρ
|
τοῦ |
σῶσαι
τοὺς
ἄνδρας
οὐδὲν
ὤνησεν, |
[36] |
τὸ
πορθμεῖον
ἐδόκει
περικλυζόμενον
ἀνθέξειν,
|
τοῦ |
τε
Μαρίου
δυσφοροῦντος
καὶ
κακῶς |
[1] |
Ἡρακλείδας
τις
εἴποι
καὶ
Πελοπίδας,
|
(τοῦ) |
τὸ
δὲ
προσηγορικὸν
ἐξ
ἐπιθέτου |
[21] |
τῷ
Ἀρχιλόχῳ
λέγοντι
πιαίνεσθαι
πρὸς
|
τοῦ |
(τοιούτου
τὰς
ἀρούρας.
ἐπιεικῶς
δὲ |
[39] |
τῶν
κομιζομένων
ἐπὶ
ναῦν
διὰ
|
τοῦ |
τόπου
διεξῆλθε.
~Τοιαύτῃ
προθυμίᾳ
ταχὺ |
[19] |
καὶ
πανηγυρίζοντας
ἡδονῇ
καὶ
θαύματι
|
τοῦ |
τόπου
κατέλαβον
οἱ
Ῥωμαῖοι.
πρὸς |
[43] |
τινα
τῶν
πολλῶν,
ἀναρτήσαντες
ἐκ
|
τοῦ |
τραχήλου
καὶ
περιθέντες
αὐτῷ
χρυσοῦν |
[43] |
πλῆθος
εἰς
ἀγοράν·
καὶ
πρὸ
|
τοῦ |
τρεῖς
ἢ
τέσσαρας
φυλὰς
ἐνεγκεῖν |
[10] |
εἰς
Λιβύην,
Μέτελλος
μὲν
ἥττων
|
τοῦ |
φθόνου
γενόμενος
καὶ
περιπαθῶν,
ὅτι |
[43] |
ἀμβλὺς
ἦν
καὶ
μεστὸς
ἤδη
|
τοῦ |
φονεύειν,
Μάριος
δὲ
καθ'
ἑκάστην |
[21] |
ἁγνίζοντος
ὕδασι
καὶ
κατακλύζοντος,
εἴτε
|
τοῦ |
φόνου
καὶ
τῆς
σηπεδόνος
ἐξανιείσης |
[12] |
γε
πομπευθεὶς
ὡς
λέγουσι
τότε
|
τοῦ |
φρονεῖν,
καὶ
μετὰ
τὸν
θρίαμβον |
[6] |
δῆμον.
αὐτὴν
δὲ
τὴν
ἀνάτασιν
|
τοῦ |
φρονήματος
καὶ
τὸ
περὶ
τοὺς |
[29] |
ὁ
Σατορνῖνος
εἰσέφερεν,
οὐχ
ὑφήκατο
|
τοῦ |
φρονήματος
οὐδ'
ὤμοσεν,
ἀλλ'
ἐμμένων |
[5] |
ἔπαθεν
ἄλλος,
οὐδὲ
μικρὸν
ὑφήκατο
|
τοῦ |
φρονήματος,
ὕστερον
δ'
οὐ
πολλῷ |
[20] |
κοιμηθέντας
ἅμ'
ἡμέρᾳ
συνέταττε
πρὸ
|
τοῦ |
χάρακος
ἀγαγών,
καὶ
προεξέπεμπε
τοὺς |
[16] |
ἔλεγε,
τοὺς
δὲ
στρατιώτας
ὑπὲρ
|
τοῦ |
χάρακος
ἱστὰς
ἀνὰ
μέρος
καὶ |
[18] |
βέλεσι
δὲ
πολλοῖς
ἐντυχόντες
ἀπὸ
|
τοῦ |
χάρακος
φερομένοις
καί
τινας
ἐξ |
[46] |
ἀνοήτους
ὑπεκρεῖ
τὰ
γιγνόμενα
μετὰ
|
τοῦ |
χρόνου·
διὸ
μηθὲν
στέγοντες
μηδὲ |
[39] |
καὶ
σπευδόντων
ἁπάντων,
ἐγίνετο
τριβὴ
|
τοῦ |
χρόνου.
(τὸ
γὰρ
τῆς
λεγομένης |