HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τῇ 49
τηλικαύταις 1
τηλικοῦτον 1
τὴν 202
τήν 3
τηρήσαντες 1
τῆς 139

Fréquences [« »]
149 μὲν
165 τὸ
145 τοῦ
202 τὴν
204 τὸν
219 τῶν
266 δὲ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie de Marius

τὴν

Chapitres

[5]   διὰ τὴν ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ τὴν ἀκρασίαν· ἐπὶ δὲ τὸν Μάριον

[29]   Μέτελλον εἰδὼς βέβαιον ἄνδρα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀρχὴν μεγάλης ἀρετῆς" κατὰ

[36]   (του) τοὺς τότε καὶ παρὰ τὴν ἄλλην φυγὴν ἀκούσαντας αὐτοῦ καὶ

[35]   τοῖς ἱππεῦσιν, εἰς (πόλιν ἐλαύνων τὴν ἅμαξαν. οὕτω δὲ πρὸς τὴν

[6]   ἄμφω τὰ σκέλη γεγονὼς καὶ τὴν ἀμορφίαν δυσχεραίνων, ἔγνω παρασχεῖν ἑαυτὸν

[40]   ἦν ἐπ' οὐδενὶ χρηστῷ ποιούμενος (τὴν ἀναβολήν. οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαίνει

[7]   ἑκουσίως εἶναι· δοκεῖ γὰρ ἀφαιρεῖν τὴν ἀνάγκην· ἥδιστον δὲ Ῥωμαίῳ θέαμα

[6]   τιμώμενοι (τὸν δῆμον. αὐτὴν δὲ τὴν ἀνάτασιν τοῦ φρονήματος καὶ τὸ

[17]   εἴτε πλαττόμενος καὶ συνυποκρινόμενος ἐπιδείκνυται τὴν ἄνθρωπον. τὸ δὲ περὶ τοὺς

[40]   τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἀπετρίβετο τὴν ἄνθρωπον· ὡς δ' οὔτε φυγῆς

[37]   περὶ τὸν Γράνιον ἀπεπέρασαν εἰς τὴν ἄντικρυς (νῆσον· Αἰναρία καλεῖται. αὐτὸν

[20]   σάλῳ (τῶν σωμάτων ὄντων διὰ τὴν ἀνωμαλίαν. ταῦθ' ἅμα παρῄνει καὶ

[25]   τοῦτο Κίμβροις, ἡμέραν μὲν ἔθεντο τὴν ἀπ' ἐκείνης τρίτην, χώραν δὲ

[10]   τι συλλαμβάνειν ἐδόκει, προβαλλόμενος αὐτοῦ τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν αὔξησιν δεδοικώς·

[5]   ἀρχῆς γεγονέναι πελάτας. ἀποδεξαμένων δὲ τὴν ἀπόρρησιν τῆς μαρτυρίας τῶν δικαστῶν,

[23]   ἀλλ' ἑπομένους τῷ στρατηγῷ ποιεῖσθαι τὴν (ἀποχώρησιν. οἱ δὲ βάρβαροι τὸ

[11]   αὐτῶν ἐπυνθάνοντο Κελτοὺς τῆς Ἰταλίας (τὴν ἀρίστην κατασχεῖν, Τυρρηνῶν ἀφελομένους. αὐτοὶ

[8]   κατὰ τοῦ Μετέλλου διαβολαῖς ᾐτεῖτο τὴν ἀρχήν, ὑπισχνούμενος ἢ κτενεῖν ἢ

[14]   δὲ τοῦ Μαρίου καὶ παραιτεῖσθαι τὴν ἀρχὴν φάσκοντος, ὡς δὴ μὴ

[33]   ὡς ἐξαδυνατῶν τῷ σώματι διὰ τὴν ἀσθένειαν. ~Ἐπεὶ δ' ἤδη τῶν

[34]   μειρακιωδῶς ἀποτριβόμενος τὸ γῆρας καὶ τὴν ἀσθένειαν, ὁσημέραι κατέβαινεν εἰς τὸ

[10]   προβαλλόμενος αὐτοῦ τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν αὔξησιν δεδοικώς· ἐπεὶ δὲ φεύγων

[23]   τὸν ἀγαθὸν καὶ τέλειον ἄρχοντα, τὴν αὑτοῦ δόξαν ἐν ὑστέρῳ τῆς

[28]   τῆς ἀρχῆς, ἀλλὰ καὶ παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ὑγρός τις εἶναι

[19]   ὅπλα καὶ συναλλόμενοι, πάντες ἅμα τὴν αὑτῶν ἐφθέγγοντο πολλάκις προσηγορίαν Ἄμβρωνες,

[12]   τῇ θριαμβικῇ σκευῇ, ταχὺ δὲ τὴν βουλὴν ἀχθεσθεῖσαν αἰσθόμενος, ἐξανέστη καὶ

[29]   νόμος, ὕβριν εἶναι τὰ τοιαῦτα τὴν βουλὴν διδόναι βιαζομένην, ἀλλὰ μὴ

[4]   ἐνιστάμενος Κόττας ὁ ὕπατος συνέπεισε τὴν βουλὴν τῷ μὲν νόμῳ μάχεσθαι,

[23]   ῥοῦν καὶ τινάττοντα ταῖς πληγαῖς τὴν γέφυραν, ἀποδειλιάσαντες οἱ πλεῖστοι τῶν

[21]   ἐπικαταρρήγνυσθαι λέγουσιν, εἴτε δαιμονίου τινὸς τὴν γῆν καθαροῖς καὶ διιπετέσιν ἁγνίζοντος

[37]   ἑτέρων γενόμενοι λογισμῶν κατεφέροντο πρὸς τὴν γῆν· καὶ περὶ τὰς ἐκβολὰς

[37]   τῶν ναυτῶν ἐξελομένων αὐτὸν ἐπὶ τὴν γῆν, κατακλινεὶς ἔν τινι πόᾳ

[31]   ἐναντιωθείς, τέλος ἀπεῖπε· καὶ δεξαμένου τὴν γνώμην τοῦ δήμου προθύμως, οὐχ

[25]   τὴν μὲν ὥσπερ εἶχεν εἴασε, τὴν δ' ἑτέραν ἐξελὼν ξύλινον ἧλον

[5]   χρηματίζουσιν, ἔχουσα τοὔνομα τῆς ἀρχῆς, τὴν δ' ὑποδεεστέραν δημοτικὴν καλοῦσιν· ὅταν

[21]   τοῖς ὀστέοις περιθριγκῶσαι τοὺς ἀμπελῶνας, τὴν δὲ γῆν, τῶν νεκρῶν καταναλωθέντων

[15]   τῶν (ἀναγκαίων εἰς μάχην καταστῆναι. τὴν δὲ κομιδὴν ὧν (ἔδει( το)

[23]   ὥσπερ ἀκροθίνιον τῆς νίκης κομισθῆναι. τὴν δὲ χώραν ἔρημον βοηθείας ἐπιχυθέντες

[5]   τὸ συμφέρον χαριζόμενος. ~Μετὰ δὲ τὴν δημαρχίαν ἀγορανομίαν τὴν μείζονα (παρήγγειλε.

[13]   ἀναγκάζων καὶ αὐτουργεῖν τὰ πρὸς τὴν δίαιταν, ὥστε καὶ μετὰ ταῦτα

[37]   πόᾳ πορρωτάτω τοῦ μέλλοντος εἶχε (τὴν διάνοιαν. οἱ δ' εὐθὺς ἐπιβάντες

[26]   ὡς τὸ πρῶτον ὥρμησε πρὸς τὴν δίωξιν, ἐπισπασάμενον τὴν δύναμιν ἀστοχῆσαι

[38]   ἐκ Ταρρακίνης ἔπεμψε πολλοὺς ἐπὶ τὴν δίωξιν, ὧν ἔνιοι κατὰ τύχην

[4]   μὲν ταχέως μετέστησεν ἑτέρῳ πολιτεύματι τὴν δόξαν. νόμου γὰρ εἰσφερομένου περὶ

[31]   ἀπομαραίνεσθαι τὴν δύναμιν αὑτοῦ καὶ τὴν δόξαν οἰόμενος, ἐζήτει καινῶν (πραγμάτων

[26]   ὥρμησε πρὸς τὴν δίωξιν, ἐπισπασάμενον τὴν δύναμιν ἀστοχῆσαι τῶν πολεμίων, καὶ

[31]   ὑπ' ἀργίας καὶ ἡσυχίας ἀπομαραίνεσθαι τὴν δύναμιν αὑτοῦ καὶ τὴν δόξαν

[13]   ῆλθεν. ~Ἐν δὲ τῇ στρατείᾳ τὴν δύναμιν διεπόνει καθ' ὁδόν, ἐξασκῶν

[23]   ἀπέγνω φυλάσσειν, μὴ κατὰ πολλὰ τὴν δύναμιν μέρη διαιρεῖν ἀναγκαζόμενος ἀσθενὴς

[40]   τῆς πόλεως ἐκείνης τύχην καὶ τὴν ἑαυτοῦ μεταβολὴν ἐν παραδείγματος λόγῳ

[45]   βασιλείαις ὁμοῦ πολλαῖς κεκτημένος, ὠδύρετο τὴν ἑαυτοῦ τύχην, ὡς ἐνδεὴς καὶ

[12]   νόμους ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐ φοβούμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀποβαλεῖν, ἀλλὰ τὴν Καρχηδονίων

[11]   λαμβάνων ὁ πόλος ἔξαρμα διὰ τὴν ἔγκλισιν τῶν παραλλήλων, ὀλίγον ἀπολείπειν

[24]   ἡμῶν λαβόντες. οἱ δὲ πρέσβεις τὴν εἰρωνείαν οὐ> συνέντες, ἐλοιδόρουν αὐτὸν

[37]   (φορὰ γένηται· γίγνεσθαι δὲ περὶ> τὴν εἰωθυῖαν ὥραν τοῦ πελαγίου μαραινομένου

[43]   παρόντος, ἑτέρᾳ ψήφῳ λυτέον εἶναι τὴν ἐκβαλοῦσαν, ὡς δὴ νόμιμός τις

[24]   τὴν μάχην, εἴτ' ἀγνοοῦντες ὄντως τὴν ἐκείνων φθοράν, εἴτε βουλόμενοι δοκεῖν

[16]   καὶ τὰ τῇ φύσει δεινὰ τὴν ἔκπληξιν ἀποβάλλειν. (τῶν δ' οὐ

[6]   δὲ τὴν στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν τὴν ἐκτὸς Ἰβηρίαν, λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων

[15]   Ἄμβρωνες ἄραντες εὐθὺς καὶ διελθόντες τὴν ἐν μέσῳ χώραν, ἐφαίνοντο πλήθει

[28]   μᾶλλον ἔοικεν ἐκπλήσσεσθαι καὶ (δεδιέναι τὴν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις κραυγήν. ἐν

[11]   μαχιμώτατον ἐπ' ἐσχάτοις οἰκοῦν παρὰ τὴν ἔξω θάλασσαν, γῆν μὲν νέμεσθαι

[6]   ἐκτὸς Ἰβηρίαν, λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων τὴν ἐπαρχίαν, ἀνήμερον οὖσαν ἔτι τοῖς

[8]   (ὁ δὲ πολλὴν ἀπὸ στρατοπέδου τὴν ἐπὶ θάλασσαν εἰς Ἰτύκην ὁδὸν

[8]   ξένος τῷ Μετέλλῳ, καὶ τότε τὴν ἐπὶ (τῶν τεκτόνων ἔχων ἀρχὴν

[15]   ἔτι καὶ (νῦν> ἀπ' ἐκείνου τὴν ἐπωνυμίαν φυλάττει. τῶν δὲ βαρβάρων

[40]   ἐπιλιπόντος αὐτούς, ἀναγκαίως Σικελίᾳ κατὰ τὴν Ἐρυκίνην προσέσχον. ἔτυχε δὲ περὶ

[5]   ἐκείνῃ, ταχὺ μεταστὰς αὖθις ᾔτει τὴν ἑτέραν. δόξας δὲ θρασὺς εἶναι

[37]   ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἐξάραντες εἰς τὴν ἑτέραν ἔθεντο ναῦν, ἤδη τῶν

[11]   κατανέμεσθαι τὸν χρόνον· διὸ καὶ τὴν εὐπορίαν τοῦ μυθεύματος Ὁμήρῳ γενέσθαι

[11]   ἐπῄεσαν, οὐδενὸς ἀντέχοντος αὐτῶν πρὸς τὴν ἔφοδον, ἀλλὰ πάντων μὲν ὅσους

[11]   πρὸς τὴν (νεκυίαν. ἔνθεν οὖν τὴν ἔφοδον εἶναι τῶν βαρβάρων τούτων

[32]   συνέστησαν καὶ μικρὸν ἐδέησαν συγχέαι τὴν ἡγεμονίαν, οὐ μόνον ὅπλοις ἐρρωμένα

[11]   χωροῦντας πολέμῳ, χρόνοις πολλοῖς ἐπελθεῖν τὴν ἤπειρον. διὸ καὶ πολλὰς κατὰ

[39]   καὶ περισχόντες αὐτὸν ἐξῆγον ἐπὶ τὴν θάλασσαν. ἄλλου δ' ἄλλο τι

[41]   κατὰ δόξαν αὐτοῦ συντρεχόντων ἐπὶ τὴν θάλασσαν ἀναπείθων τοὺς ἀκμαιοτάτους, ἐν

[15]   καὶ ἄκλυστον στόμα λαβοῦσαν πρὸς τὴν θάλασσαν. αὕτη μὲν οὖν ἔτι

[15]   καὶ πολυτελῆ πρότερον οὖσαν πρὸς τὴν θάλασσαν αὐτὸς εἰργάσατο ῥᾳδίαν καὶ

[40]   δ' ἀλλήλους ἠσπάσαντο, πορευόμενοι παρὰ τὴν θάλασσαν ἐντυγχάνουσι σκορπίοις μαχομένοις· καὶ

[37]   εἶχε καὶ ῥώμης, καταδραμόντες ἐπὶ τὴν θάλασσαν καὶ καταβαλόντες ἑαυτοὺς προσενήχοντο

[38]   τῇ Φαννίᾳ καθ' αὑτὸν ἀνεπαύετο, τὴν θύραν τοῦ δωματίου προσθεῖναι κελεύσας.

[22]   στεφάνοις, ἀνῆψε τὴν πυρὰν καὶ τὴν θυσίαν ἐπετελείωσεν. ~Ἡ δὲ μηθὲν

[14]   λαβόντων, καὶ ῥυέντων πρότερον ἐπὶ τὴν Ἰβηρίαν, χρόνον ἔσχε καὶ τὰ

[11]   Μαρίου καὶ μετέστησεν ὁ κατασχὼν τὴν Ἰταλίαν ἀπὸ τῆς ἑσπέρας κίνδυνος,

[36]   ἀνήχθη, πνεύματι φορῷ κομιζόμενος παρὰ τὴν Ἰταλίαν, ἐφοβήθη Γεμίνιόν τινα τῶν

[23]   γένοιτο, καταβὰς δ' εὐθὺς εἰς τὴν Ἰταλίαν, καὶ τὸν Νατισῶνα ποταμὸν

[11]   εἶναι τῶν βαρβάρων τούτων ἐπὶ τὴν Ἰταλίαν, Κιμμερίων μὲν ἐξ ἀρχῆς,

[16]   πολέμου καὶ σκηπτὸν ὠσάμενοι (διασώσουσι τὴν Ἰταλίαν. ταῦτα μὲν ἰδίᾳ πρὸς

[11]   ἀνατρέψωσι τὴν Ῥώμην καὶ διαπορθήσωσι τὴν Ἰταλίαν. ~Ταῦτα Ῥωμαῖοι πυνθανόμενοι πολλαχόθεν,

[16]   μὲν ἐπιψεύδεσθαι τῶν οὐ προσόντων τὴν καινότητα τοῖς φοβεροῖς, ἐν δὲ

[40]   ἐθάρρησεν ἀπὸ τῆς νήσου πρὸς τὴν Καρχηδονίαν προσβαλεῖν. ἐστρατήγει δὲ τῆς

[12]   φοβούμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀποβαλεῖν, ἀλλὰ τὴν Καρχηδονίων (ἐπιθυμοῦντες ἀνελεῖν. ταῦτ' ἔδοξε,

[23]   ἁλόντα μετὰ τὴν μάχην εἰς τὴν Κάτλου φασὶν οἰκίαν ὥσπερ ἀκροθίνιον

[11]   τοὺς λῃστάς. εἰσὶ δ' οἳ τὴν Κελτικὴν διὰ βάθος χώρας καὶ

[44]   ἐκείνους καὶ προσδραμὼν αὐτὸς ἀποτέμνει τὴν κεφαλήν. Κάτλος δὲ Λουτάτιος ὁ>

[44]   μετ' αὐτοῦ, κελεύσας κατὰ τάχος τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἀντωνίου (κομίζειν. ὡς

[19]   κατέλαβον οἱ Ῥωμαῖοι. πρὸς δὲ τὴν κραυγὴν πλειόνων συντρεχόντων, τῷ τε

[7]   στρατιώτας δημαγωγῶν, ταχὺ μὲν ἐνέπλησε τὴν Λιβύην, ταχὺ δὲ τὴν Ῥώμην

[38]   καὶ ἀποδυσάμενος καθῆκεν ἑαυτὸν εἰς τὴν λίμνην, ὕδωρ παχὺ καὶ τελματῶδες

[11]   κλιμάτων πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα κατὰ τὴν Μαιῶτιν ἐπιστρέφουσαν ἅπτεσθαι τῆς Ποντικῆς

[45]   ὑπὸ τοιούτων θραυόμενος λογισμῶν, καὶ τὴν μακρὰν ἄλην αὑτοῦ καὶ φυγὰς

[25]   κέρας, ὡς Σύλλας, ἠγωνισμένος ἐκείνην τὴν μάχην, γέγραφε. (καί φησι τὸν

[23]   ταῦρον, ὃν ὕστερον ἁλόντα μετὰ τὴν μάχην εἰς τὴν Κάτλου φασὶν

[24]   θαυμάζειν ὡς βραδυνόντων φάσκοντες, ἀνεβάλλοντο τὴν μάχην, εἴτ' ἀγνοοῦντες ὄντως τὴν

[22]   ἐπὶ πλεῖστον ἀρχῆς. ~Μετὰ δὲ τὴν μάχην ὁ Μάριος τῶν βαρβαρικῶν

[25]   στρατόπεδον. λέγεται δ' εἰς ἐκείνην τὴν μάχην πρῶτον ὑπὸ Μαρίου καινοτομηθῆναι

[36]   ὡς ἐπιφανέστατος ἀνθρώπων ἔσοιτο, καὶ τὴν μεγίστην ἡγεμονίαν (καὶ ἀρχὴν ἑπτάκις

[5]   ~Μετὰ δὲ τὴν δημαρχίαν ἀγορανομίαν τὴν μείζονα (παρήγγειλε. δύο γάρ εἰσι

[19]   (τελευ( τῆς ἀήττητοι τοῖς θυμοῖς. τὴν μὲν οὖν παραποτάμιον μάχην οὕτω

[25]   σιδηραῖς, τότε δ' ὁ Μάριος τὴν μὲν ὥσπερ εἶχεν εἴασε, τὴν

[3]   τῶν ἄλλων νέων διαφέρων, καὶ τὴν μεταβολὴν τῆς διαίτης, ἣν ὑπὸ

[16]   μέρος καὶ θεᾶσθαι κελεύων, εἴθιζε τὴν μορφὴν ἀνέχεσθαι τῶν πολεμίων καὶ

[37]   οἱ δ' εὐθὺς ἐπιβάντες ἐπὶ τὴν ναῦν καὶ τὰς ἀγκύρας ἀναλαβόντες

[11]   τοῦ μυθεύματος Ὁμήρῳ γενέσθαι πρὸς τὴν (νεκυίαν. ἔνθεν οὖν τὴν ἔφοδον

[40]   διαπεράσας τὸ πέλαγος πρὸς Μήνιγγα τὴν νῆσον, ἐνταῦθα διαπυνθάνεται πρῶτον, ὡς

[40]   πως κατὰ τύχην πρὸς Αἰναρίαν τὴν νῆσον, ὅπου τὸν Γράνιον καὶ

[20]   ὕπνος ἤπιος, ἀλλ' ἐκείνην μάλιστα (τὴν νύκτα φοβερὰν καὶ ταραχώδη διήγαγον.

[11]   κατὰ κορυφὴν ἱσταμένου σημείου πρὸς τὴν οἴκησιν, αἵ θ' ἡμέραι βραχύτητι

[44]   (κομίζειν. ὡς οὖν ἧκον ἐπὶ τὴν οἰκίαν, ὁ μὲν Ἄννιος ὑπέστη

[35]   τὴν ἅμαξαν. οὕτω δὲ πρὸς τὴν οἰκίαν τῆς γυναικὸς ὁ Μάριος

[35]   ἐγκαταλαβὼν ἀπέσφαξε, Σύλλας δὲ παρὰ τὴν οἰκίαν τοῦ Μαρίου διωκόμενος, (οὐδενὸς

[9]   τιμῆς τοῖς ἀξίοις νεμόντων, ἐνέχυρον (τὴν οὐσίαν ἑκάστου τιθέναι δοκοῦντος. οὐ

[44]   φρίκη καὶ τρόμος ἁπάντων πρὸς τὴν ὄψιν. ἠνία δὲ μάλιστα τὸν

[40]   γὰρ νέος Μάριος εὐπρεπὴς ὢν τὴν ὄψιν ἠνία τινὰ τῶν παλλακίδων

[37]   εἴτε πάλαι γινώσκων, εἴτε πρὸς τὴν ὄψιν ὡς κρείττονα θαυμάσας, ἀναπαύσασθαι

[15]   ἄνωθεν ἐπὶ Κάτλον χωρεῖν καὶ τὴν πάροδον ἐκείνην βιάζεσθαι, Τεύτονες δὲ

[12]   τὸν νόμον, οὔτ' ἀλογωτέραν εἶναι τὴν παροῦσαν αἰτίαν ἐκείνης, δι' ἣν

[19]   καὶ συνῆκαν, ἀντεφώνουν καὶ αὐτοὶ τὴν πάτριον ἐπίκλησιν αὐτῶν εἶναι· σφᾶς

[23]   ὕστερον ἡμέραις ἐπήγαγε τῷ Μαρίῳ τὴν περὶ Κάτλου τοῦ συνάρχοντος ἀγγελίαν,

[4]   αὐτοῦ, δοκοῦντα τῶν δυνατῶν ἀφαιρεῖσθαι τὴν περὶ τὰς κρίσεις ἰσχύν, ἐνιστάμενος

[12]   ἀχθεσθεῖσαν αἰσθόμενος, ἐξανέστη καὶ μεταλαβὼν τὴν περιπόρφυρον αὖθις εἰς> ῆλθεν. ~Ἐν

[22]   αὐτὸς ὥσπερ ἔθος ἐστίν, ἀναβαλὼν τὴν περιπόρφυρον καὶ λαβὼν δᾷδα καιομένην

[34]   δὲ βελτίστοις ὁρῶσιν οἰκτίρειν ἐπῄει τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν φιλοδοξίαν, ὅτι

[32]   ὁ συμμαχικὸς πόλεμος, (ἐξαίφνης ἐπὶ τὴν πόλιν ἀναρραγείς. τὰ γὰρ μαχιμώτατα

[35]   παρὼν αὐτὸς ἐπὶ στρατείας. ~Ταῦτα τὴν πόλιν ἐκ πολλῶν χρόνων ὕπουλον

[43]   βλέμματος ὡς εὐθὺς ἐμπλήσων φόνων (τὴν πόλιν. ἐπεὶ δ' ἀναστάντες ἐβάδιζον,

[42]   ἐκεῖνον, ἄρχειν δεόμενοι καὶ σῴζειν τὴν πόλιν· εὖ γὰρ ἀγωνιεῖσθαι καὶ

[42]   (ἄρας δὲ τῷ στρατῷ πρὸς τὴν πόλιν ἐχώρει καὶ τὸ καλούμενον

[31]   ἡγεμὼν αἱρεθήσεσθαι καὶ νέων μὲν τὴν πόλιν θριάμβων, σκύλων δὲ Ποντικῶν

[42]   ὑπεξέστη δὲ (καὶ Μέτελλος ἀπογνοὺς τὴν πόλιν. Ὀκτάβιον δὲ Χαλδαῖοι καὶ

[11]   μεγάλου στρατηγοῦ γενέσθαι καὶ περισκέψασθαι τὴν πόλιν, ᾧ χρωμένη κυβερνήτῃ διαφεύξεται

[4]   μηδενὸς λαμπροῦ προεληλυθότος ἄρτι πρὸς τὴν πολιτείαν, ἀλλ' ἑαυτῷ διδοὺς ἤδη

[4]   ἐπαρθέντα ταῖς ἐλπίσιν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν πολιτείαν, καὶ τυχεῖν δημαρχίας Καικιλίου

[12]   ὀκτὼ καὶ εἴκοσι. μετὰ δὲ τὴν πομπὴν ὁ Μάριος σύγκλητον ἤθροισεν

[10]   (τὸν Σύλλαν ἀφεῖναι. τέλος δὲ τὴν προτέραν κυρώσας προδοσίαν, ἐνεχείρισε τῷ

[28]   γενέσθαι λέγουσι, Μάριος δὲ μετὰ τὴν πρώτην τὰς πέντε ῥύμῃ μιᾷ

[22]   αὖθις ἀναδούντων δάφνης στεφάνοις, ἀνῆψε τὴν πυρὰν καὶ τὴν θυσίαν ἐπετελείωσεν.

[14]   δεομένῳ καλῶν ἀποδεδειγμένον. τοῦτ' εἰς τὴν Ῥώμην ἀπαγγελθὲν οὐχ ἥκιστα τῷ

[11]   ἑαυτοὺς ἱδρύειν, πρὶν ἂν> ἀνατρέψωσι τὴν Ῥώμην καὶ διαπορθήσωσι τὴν Ἰταλίαν.

[24]   ~Ἐπὶ τούτοις ἐκαλεῖτο Μάριος εἰς τὴν Ῥώμην· καὶ παραγενόμενος, πάντων αὐτὸν

[7]   ἐνέπλησε τὴν Λιβύην, ταχὺ δὲ τὴν Ῥώμην ὀνόματος καὶ δόξης, τῶν

[10]   ἣ μικρὸν ἐδέησεν (ἀνα( τρέψαι τὴν Ῥώμην. πολλοὶ γὰρ ἐβούλοντο τοῦ

[35]   οὐ μείους ὁπλῖται προήγαγεν ἐπὶ τὴν Ῥώμην. τοὺς δὲ χιλιάρχους οὓς

[46]   ἐπιλαβών· καὶ μέγα ἔσχε παραυτίκα τὴν Ῥώμην χάρμα καὶ θάρσος, ὡς

[14]   ἐξῆν καλούμενον, εἰσαχθεὶς δ' ὑπὸ τὴν σκηνὴν πρὸς αὐτόν, ἐπιχειροῦντα βιάζεσθαι

[32]   καταβάλλειν. (ἀντεφιλονίκει δὲ Σύλλας, καὶ τὴν στάσιν ὅσον οὔπω φερομένην εἰς

[12]   πυνθανόμενοι πολλαχόθεν, ἐκάλουν Μάριον ἐπὶ τὴν στρατηγίαν, καὶ τὸ δεύτερον ὕπατος

[6]   ἐπαινούμενον (ἑαυτὸν παρέσχε. μετὰ δὲ τὴν στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν τὴν ἐκτὸς

[35]   ἤδη κρατῶν ἐπεχειροτόνησε τῷ Μαρίῳ τὴν στρατηγίαν, ὅ τε Μάριος ἐν

[33]   ἰδεῖν ἐδυνήθητε. τέλος δ' ἀφῆκε τὴν στρατηγίαν ὡς ἐξαδυνατῶν τῷ σώματι

[25]   καὶ παρέλκεσθαι τὸ δόρυ, διὰ τὴν στρεβλότητα τῆς αἰχμῆς ἐνεχόμενον. (Βοιῶριξ

[29]   Πίνδαρον ἡγούμενον, ἐβούλετο τῇ πρὸς τὴν σύγκλητον ἀρνήσει προληφθέντα καὶ μὴ

[29]   τῆς χώρας νόμον, ᾧ προσεγέγραπτο τὴν σύγκλητον ὀμόσαι προσελθοῦσαν, ἦ μὴν

[29]   τιθέμενος, λόγον οὐδένα τῶν πρὸς τὴν σύγκλητον ὡμολογημένων ἕξειν ἔμελλε, τὸν

[9]   ἐστρατολόγει, παρὰ τὸν νόμον καὶ τὴν συνήθειαν πολὺν τὸν ἄπορον καὶ

[44]   τὸν Ἀντώνιον, ἄλλος ἄλλον ἐπὶ τὴν σφαγὴν ἀνθ' ἑαυτοῦ παρεκάλει καὶ

[21]   χρόνον ἠνέσχοντο παιόμενοι διχόθεν, ἀλλὰ τὴν τάξιν λύσαντες (ἔφευγον. οἱ δὲ

[27]   ἦσαν ὑπὲρ τοῦ μὴ διασπᾶσθαι τὴν τάξιν οἱ πρόμαχοι μακραῖς ἁλύσεσι

[41]   ταῦτα τῷ Μαρίῳ πυνθανομένῳ πλεῦσαι τὴν ταχίστην ἐφαίνετο· καὶ παραλαβὼν ἔκ

[36]   δὲ τὸν Μάριον ἐκέλευον ἀπαλλάττεσθαι τὴν ταχίστην· ὀλίγον γὰρ ἔμπροσθεν αὐτόθι

[28]   μὲν ἀπὸ τῆς πρώτης εἰς τὴν τελευταίαν ἔτη πέντε καὶ τεσσαράκοντα

[29]   τύχης διέδραμε. ~Καὶ μάλιστα περὶ τὴν τελευταίαν ἐφθονεῖτο, πολλὰ συνεξαμαρτάνων τοῖς

[46]   Ταρσέα λέγουσιν Ἀντίπατρον ὡσαύτως ὑπὸ τὴν τελευτὴν ἀναλογιζόμενον ὧν τύχοι μακαρίων,

[14]   ἅμα καὶ τύχης δεόμενον, ἐψηφίσαντο τὴν τετάρτην ὑπατείαν, καὶ συνάρχοντα Κάτλον

[10]   Μάριον· ἀφῃρέθη γὰρ ὑπὸ Σύλλα τὴν τοῦ κατορθώματος δόξαν, ὡς ὑπ'

[14]   οὐχ ἥκιστα τῷ Μαρίῳ συνέπραξε τὴν τρίτην ὑπατείαν· ἅμα δὲ καὶ

[46]   ὕμνει τὸν αὑτοῦ δαίμονα καὶ τὴν τύχην, ὅτι πρῶτον μὲν ἄνθρωπος,

[26]   ὁμοίως ἀνασχὼν τὰς χεῖρας καθιερώσειν τὴν τύχην τῆς ἡμέρας ἐκείνης. (τὸν

[28]   περικοπτόμενος τὰ πρωτεῖα, κατέφευγεν ἐπὶ τὴν τῶν πολλῶν εὔνοιαν καὶ χάριν,

[24]   τῇ τύχῃ τῆς πόλεως παρακατατιθέμενος τὴν τῶν πρώτων κατορθωμάτων δόξαν, ἐν

[8]   ἔτι δώδεκα λειπομένων ἡμερῶν ἐπὶ τὴν τῶν ὑπάτων ἀνάδειξιν ἀφῆκεν αὐτόν.

[14]   μετιόντων δὲ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν τὴν ὑπατείαν, Λούκιος Σατορνῖνος, ὁ μάλιστα

[9]   ἐλύπουν, σκῦλόν τε βοῶντος αὐτοῦ τὴν ὑπατείαν φέρεσθαι τῆς τῶν εὐγενῶν

[38]   τῆς δίκης λεγομένης ἐφαίνετο καὶ τὴν Φαννίαν ἀκόλαστον γεγονέναι, καὶ τὸν

[38]   τῇ Φαννίᾳ Τιτίννιος· τούτου διαστᾶσα τὴν φερνὴν ἀπῄτει λαμπρὰν οὖσαν. ὁ

[38]   ἀμφοτέρους δυσχεράνας, τὸν μὲν ἄνδρα τὴν φερνὴν ἐκέλευσεν ἀποδοῦναι, τῆς δὲ

[34]   οἰκτίρειν ἐπῄει τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν φιλοδοξίαν, ὅτι πλουσιώτατος ἐκ πένητος

[34]   ταῦτα πράττων, καὶ κατιόντες ἐθεῶντο τὴν φιλοτιμίαν αὐτοῦ καὶ τὰς ἁμίλλας,

[45]   ἡμέρας ἑπτὰ τελευτῆσαι. τινὲς δὲ τὴν φιλοτιμίαν αὐτοῦ φασιν ἐν τῇ

[16]   πατρίδος. (οὐ γὰρ ὑπὲρ θριάμβων τὴν φιλοτιμίαν εἶναι καὶ τροπαίων, ἀλλ'

[40]   πρὸς ἡδονὴν ἀκόλαστον διεπράττετο, δεξάμενος τὴν φιλοφροσύνην καὶ συνεκπεμφθεὶς ὑπ' αὐτῆς

[11]   ἀνηρπασμένων (ἀκλεῶς. οἳ καὶ μάλιστα τὴν φορὰν αὐτῶν κακῶς ἀγωνισάμενοι κατὰ

[43]   ψῆφον ἀφεὶς τὸ πλάσμα καὶ τὴν φυγαδικὴν ἐκείνην δικαιολογίαν κατῄει, δορυφόρους

[29]   ὅσης μὲν ἀπέλαυσεν εὐνοίας παρὰ τὴν φυγὴν καὶ τιμῆς Μέτελλος, ὃν

[16]   μορφὴν ἀνέχεσθαι τῶν πολεμίων καὶ τὴν φωνὴν ὑπομένειν, ὅλως οὖσαν ἀλλόκοτον

[6]   ἧς δεῖγμα (καὶ τὸ περὶ τὴν χειρουργίαν ἐστίν. ἰξιῶν γὰρ ὡς

[28]   ἀξίωμα καὶ δύναμιν εἶχε διὰ τὴν χρείαν, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ

[5]   παθεῖν τοῦτο (δόξας ἢ διὰ τὴν ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ τὴν ἀκρασίαν·

[43]   τρεῖς ἢ τέσσαρας φυλὰς ἐνεγκεῖν τὴν ψῆφον ἀφεὶς τὸ πλάσμα καὶ

[5]   ἕλωνται, περὶ τῶν ἑτέρων πάλιν τὴν ψῆφον λαμβάνουσιν. ὡς οὖν ὁ

[45]   οἷον ὑπέραντλος ὢν καὶ κατάπονος, τὴν ψυχὴν πρὸς τοσαύτην αὖθις ἐπίνοιαν

[42]   πόλεις (ἐπιπλέων ᾕρει. τέλος δὲ τὴν Ὠστίαν αὐτὴν λαβὼν ἐκ προδοσίας,

Chapitres
[5]	διὰ τὴν ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ	τὴν	ἀκρασίαν· ἐπὶ δὲ τὸν Μάριον
[29]	Μέτελλον εἰδὼς βέβαιον ἄνδρα καὶ	τὴν	ἀλήθειαν ἀρχὴν μεγάλης ἀρετῆς" κατὰ
[36]	(του) τοὺς τότε καὶ παρὰ	τὴν	ἄλλην φυγὴν ἀκούσαντας αὐτοῦ καὶ
[35]	τοῖς ἱππεῦσιν, εἰς (πόλιν ἐλαύνων	τὴν	ἅμαξαν. οὕτω δὲ πρὸς τὴν
[6]	ἄμφω τὰ σκέλη γεγονὼς καὶ	τὴν	ἀμορφίαν δυσχεραίνων, ἔγνω παρασχεῖν ἑαυτὸν
[40]	ἦν ἐπ' οὐδενὶ χρηστῷ ποιούμενος	(τὴν	ἀναβολήν. οὐ μὴν ἀλλὰ συμβαίνει
[7]	ἑκουσίως εἶναι· δοκεῖ γὰρ ἀφαιρεῖν	τὴν	ἀνάγκην· ἥδιστον δὲ Ῥωμαίῳ θέαμα
[6]	τιμώμενοι (τὸν δῆμον. αὐτὴν δὲ	τὴν	ἀνάτασιν τοῦ φρονήματος καὶ τὸ
[17]	εἴτε πλαττόμενος καὶ συνυποκρινόμενος ἐπιδείκνυται	τὴν	ἄνθρωπον. τὸ δὲ περὶ τοὺς
[40]	τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἀπετρίβετο	τὴν	ἄνθρωπον· ὡς δ' οὔτε φυγῆς
[37]	περὶ τὸν Γράνιον ἀπεπέρασαν εἰς	τὴν	ἄντικρυς (νῆσον· Αἰναρία καλεῖται. αὐτὸν
[20]	σάλῳ (τῶν σωμάτων ὄντων διὰ	τὴν	ἀνωμαλίαν. ταῦθ' ἅμα παρῄνει καὶ
[25]	τοῦτο Κίμβροις, ἡμέραν μὲν ἔθεντο	τὴν	ἀπ' ἐκείνης τρίτην, χώραν δὲ
[10]	τι συλλαμβάνειν ἐδόκει, προβαλλόμενος αὐτοῦ	τὴν	ἀπιστίαν καὶ τὴν αὔξησιν δεδοικώς·
[5]	ἀρχῆς γεγονέναι πελάτας. ἀποδεξαμένων δὲ	τὴν	ἀπόρρησιν τῆς μαρτυρίας τῶν δικαστῶν,
[23]	ἀλλ' ἑπομένους τῷ στρατηγῷ ποιεῖσθαι	τὴν	(ἀποχώρησιν. οἱ δὲ βάρβαροι τὸ
[11]	αὐτῶν ἐπυνθάνοντο Κελτοὺς τῆς Ἰταλίας	(τὴν	ἀρίστην κατασχεῖν, Τυρρηνῶν ἀφελομένους. αὐτοὶ
[8]	κατὰ τοῦ Μετέλλου διαβολαῖς ᾐτεῖτο	τὴν	ἀρχήν, ὑπισχνούμενος ἢ κτενεῖν ἢ
[14]	δὲ τοῦ Μαρίου καὶ παραιτεῖσθαι	τὴν	ἀρχὴν φάσκοντος, ὡς δὴ μὴ
[33]	ὡς ἐξαδυνατῶν τῷ σώματι διὰ	τὴν	ἀσθένειαν. ~Ἐπεὶ δ' ἤδη τῶν
[34]	μειρακιωδῶς ἀποτριβόμενος τὸ γῆρας καὶ	τὴν	ἀσθένειαν, ὁσημέραι κατέβαινεν εἰς τὸ
[10]	προβαλλόμενος αὐτοῦ τὴν ἀπιστίαν καὶ	τὴν	αὔξησιν δεδοικώς· ἐπεὶ δὲ φεύγων
[23]	τὸν ἀγαθὸν καὶ τέλειον ἄρχοντα,	τὴν	αὑτοῦ δόξαν ἐν ὑστέρῳ τῆς
[28]	τῆς ἀρχῆς, ἀλλὰ καὶ παρὰ	τὴν	αὑτοῦ φύσιν ὑγρός τις εἶναι
[19]	ὅπλα καὶ συναλλόμενοι, πάντες ἅμα	τὴν	αὑτῶν ἐφθέγγοντο πολλάκις προσηγορίαν Ἄμβρωνες,
[12]	τῇ θριαμβικῇ σκευῇ, ταχὺ δὲ	τὴν	βουλὴν ἀχθεσθεῖσαν αἰσθόμενος, ἐξανέστη καὶ
[29]	νόμος, ὕβριν εἶναι τὰ τοιαῦτα	τὴν	βουλὴν διδόναι βιαζομένην, ἀλλὰ μὴ
[4]	ἐνιστάμενος Κόττας ὁ ὕπατος συνέπεισε	τὴν	βουλὴν τῷ μὲν νόμῳ μάχεσθαι,
[23]	ῥοῦν καὶ τινάττοντα ταῖς πληγαῖς	τὴν	γέφυραν, ἀποδειλιάσαντες οἱ πλεῖστοι τῶν
[21]	ἐπικαταρρήγνυσθαι λέγουσιν, εἴτε δαιμονίου τινὸς	τὴν	γῆν καθαροῖς καὶ διιπετέσιν ἁγνίζοντος
[37]	ἑτέρων γενόμενοι λογισμῶν κατεφέροντο πρὸς	τὴν	γῆν· καὶ περὶ τὰς ἐκβολὰς
[37]	τῶν ναυτῶν ἐξελομένων αὐτὸν ἐπὶ	τὴν	γῆν, κατακλινεὶς ἔν τινι πόᾳ
[31]	ἐναντιωθείς, τέλος ἀπεῖπε· καὶ δεξαμένου	τὴν	γνώμην τοῦ δήμου προθύμως, οὐχ
[25]	τὴν μὲν ὥσπερ εἶχεν εἴασε,	τὴν	δ' ἑτέραν ἐξελὼν ξύλινον ἧλον
[5]	χρηματίζουσιν, ἔχουσα τοὔνομα τῆς ἀρχῆς,	τὴν	δ' ὑποδεεστέραν δημοτικὴν καλοῦσιν· ὅταν
[21]	τοῖς ὀστέοις περιθριγκῶσαι τοὺς ἀμπελῶνας,	τὴν	δὲ γῆν, τῶν νεκρῶν καταναλωθέντων
[15]	τῶν (ἀναγκαίων εἰς μάχην καταστῆναι.	τὴν	δὲ κομιδὴν ὧν (ἔδει( το)
[23]	ὥσπερ ἀκροθίνιον τῆς νίκης κομισθῆναι.	τὴν	δὲ χώραν ἔρημον βοηθείας ἐπιχυθέντες
[5]	τὸ συμφέρον χαριζόμενος. ~Μετὰ δὲ	τὴν	δημαρχίαν ἀγορανομίαν τὴν μείζονα (παρήγγειλε.
[13]	ἀναγκάζων καὶ αὐτουργεῖν τὰ πρὸς	τὴν	δίαιταν, ὥστε καὶ μετὰ ταῦτα
[37]	πόᾳ πορρωτάτω τοῦ μέλλοντος εἶχε	(τὴν	διάνοιαν. οἱ δ' εὐθὺς ἐπιβάντες
[26]	ὡς τὸ πρῶτον ὥρμησε πρὸς	τὴν	δίωξιν, ἐπισπασάμενον τὴν δύναμιν ἀστοχῆσαι
[38]	ἐκ Ταρρακίνης ἔπεμψε πολλοὺς ἐπὶ	τὴν	δίωξιν, ὧν ἔνιοι κατὰ τύχην
[4]	μὲν ταχέως μετέστησεν ἑτέρῳ πολιτεύματι	τὴν	δόξαν. νόμου γὰρ εἰσφερομένου περὶ
[31]	ἀπομαραίνεσθαι τὴν δύναμιν αὑτοῦ καὶ	τὴν	δόξαν οἰόμενος, ἐζήτει καινῶν (πραγμάτων
[26]	ὥρμησε πρὸς τὴν δίωξιν, ἐπισπασάμενον	τὴν	δύναμιν ἀστοχῆσαι τῶν πολεμίων, καὶ
[31]	ὑπ' ἀργίας καὶ ἡσυχίας ἀπομαραίνεσθαι	τὴν	δύναμιν αὑτοῦ καὶ τὴν δόξαν
[13]	ῆλθεν. ~Ἐν δὲ τῇ στρατείᾳ	τὴν	δύναμιν διεπόνει καθ' ὁδόν, ἐξασκῶν
[23]	ἀπέγνω φυλάσσειν, μὴ κατὰ πολλὰ	τὴν	δύναμιν μέρη διαιρεῖν ἀναγκαζόμενος ἀσθενὴς
[40]	τῆς πόλεως ἐκείνης τύχην καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ μεταβολὴν ἐν παραδείγματος λόγῳ
[45]	βασιλείαις ὁμοῦ πολλαῖς κεκτημένος, ὠδύρετο	τὴν	ἑαυτοῦ τύχην, ὡς ἐνδεὴς καὶ
[12]	νόμους ὕπατον ἀπέδειξαν, οὐ φοβούμενοι	τὴν	ἑαυτῶν ἀποβαλεῖν, ἀλλὰ τὴν Καρχηδονίων
[11]	λαμβάνων ὁ πόλος ἔξαρμα διὰ	τὴν	ἔγκλισιν τῶν παραλλήλων, ὀλίγον ἀπολείπειν
[24]	ἡμῶν λαβόντες. οἱ δὲ πρέσβεις	τὴν	εἰρωνείαν οὐ> συνέντες, ἐλοιδόρουν αὐτὸν
[37]	(φορὰ γένηται· γίγνεσθαι δὲ περὶ>	τὴν	εἰωθυῖαν ὥραν τοῦ πελαγίου μαραινομένου
[43]	παρόντος, ἑτέρᾳ ψήφῳ λυτέον εἶναι	τὴν	ἐκβαλοῦσαν, ὡς δὴ νόμιμός τις
[24]	τὴν μάχην, εἴτ' ἀγνοοῦντες ὄντως	τὴν	ἐκείνων φθοράν, εἴτε βουλόμενοι δοκεῖν
[16]	καὶ τὰ τῇ φύσει δεινὰ	τὴν	ἔκπληξιν ἀποβάλλειν. (τῶν δ' οὐ
[6]	δὲ τὴν στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν	τὴν	ἐκτὸς Ἰβηρίαν, λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων
[15]	Ἄμβρωνες ἄραντες εὐθὺς καὶ διελθόντες	τὴν	ἐν μέσῳ χώραν, ἐφαίνοντο πλήθει
[28]	μᾶλλον ἔοικεν ἐκπλήσσεσθαι καὶ (δεδιέναι	τὴν	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις κραυγήν. ἐν
[11]	μαχιμώτατον ἐπ' ἐσχάτοις οἰκοῦν παρὰ	τὴν	ἔξω θάλασσαν, γῆν μὲν νέμεσθαι
[6]	ἐκτὸς Ἰβηρίαν, λέγεται καθᾶραι λῃστηρίων	τὴν	ἐπαρχίαν, ἀνήμερον οὖσαν ἔτι τοῖς
[8]	(ὁ δὲ πολλὴν ἀπὸ στρατοπέδου	τὴν	ἐπὶ θάλασσαν εἰς Ἰτύκην ὁδὸν
[8]	ξένος τῷ Μετέλλῳ, καὶ τότε	τὴν	ἐπὶ (τῶν τεκτόνων ἔχων ἀρχὴν
[15]	ἔτι καὶ (νῦν> ἀπ' ἐκείνου	τὴν	ἐπωνυμίαν φυλάττει. τῶν δὲ βαρβάρων
[40]	ἐπιλιπόντος αὐτούς, ἀναγκαίως Σικελίᾳ κατὰ	τὴν	Ἐρυκίνην προσέσχον. ἔτυχε δὲ περὶ
[5]	ἐκείνῃ, ταχὺ μεταστὰς αὖθις ᾔτει	τὴν	ἑτέραν. δόξας δὲ θρασὺς εἶναι
[37]	ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἐξάραντες εἰς	τὴν	ἑτέραν ἔθεντο ναῦν, ἤδη τῶν
[11]	κατανέμεσθαι τὸν χρόνον· διὸ καὶ	τὴν	εὐπορίαν τοῦ μυθεύματος Ὁμήρῳ γενέσθαι
[11]	ἐπῄεσαν, οὐδενὸς ἀντέχοντος αὐτῶν πρὸς	τὴν	ἔφοδον, ἀλλὰ πάντων μὲν ὅσους
[11]	πρὸς τὴν (νεκυίαν. ἔνθεν οὖν	τὴν	ἔφοδον εἶναι τῶν βαρβάρων τούτων
[32]	συνέστησαν καὶ μικρὸν ἐδέησαν συγχέαι	τὴν	ἡγεμονίαν, οὐ μόνον ὅπλοις ἐρρωμένα
[11]	χωροῦντας πολέμῳ, χρόνοις πολλοῖς ἐπελθεῖν	τὴν	ἤπειρον. διὸ καὶ πολλὰς κατὰ
[39]	καὶ περισχόντες αὐτὸν ἐξῆγον ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν. ἄλλου δ' ἄλλο τι
[41]	κατὰ δόξαν αὐτοῦ συντρεχόντων ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν ἀναπείθων τοὺς ἀκμαιοτάτους, ἐν
[15]	καὶ ἄκλυστον στόμα λαβοῦσαν πρὸς	τὴν	θάλασσαν. αὕτη μὲν οὖν ἔτι
[15]	καὶ πολυτελῆ πρότερον οὖσαν πρὸς	τὴν	θάλασσαν αὐτὸς εἰργάσατο ῥᾳδίαν καὶ
[40]	δ' ἀλλήλους ἠσπάσαντο, πορευόμενοι παρὰ	τὴν	θάλασσαν ἐντυγχάνουσι σκορπίοις μαχομένοις· καὶ
[37]	εἶχε καὶ ῥώμης, καταδραμόντες ἐπὶ	τὴν	θάλασσαν καὶ καταβαλόντες ἑαυτοὺς προσενήχοντο
[38]	τῇ Φαννίᾳ καθ' αὑτὸν ἀνεπαύετο,	τὴν	θύραν τοῦ δωματίου προσθεῖναι κελεύσας.
[22]	στεφάνοις, ἀνῆψε τὴν πυρὰν καὶ	τὴν	θυσίαν ἐπετελείωσεν. ~Ἡ δὲ μηθὲν
[14]	λαβόντων, καὶ ῥυέντων πρότερον ἐπὶ	τὴν	Ἰβηρίαν, χρόνον ἔσχε καὶ τὰ
[11]	Μαρίου καὶ μετέστησεν ὁ κατασχὼν	τὴν	Ἰταλίαν ἀπὸ τῆς ἑσπέρας κίνδυνος,
[36]	ἀνήχθη, πνεύματι φορῷ κομιζόμενος παρὰ	τὴν	Ἰταλίαν, ἐφοβήθη Γεμίνιόν τινα τῶν
[23]	γένοιτο, καταβὰς δ' εὐθὺς εἰς	τὴν	Ἰταλίαν, καὶ τὸν Νατισῶνα ποταμὸν
[11]	εἶναι τῶν βαρβάρων τούτων ἐπὶ	τὴν	Ἰταλίαν, Κιμμερίων μὲν ἐξ ἀρχῆς,
[16]	πολέμου καὶ σκηπτὸν ὠσάμενοι (διασώσουσι	τὴν	Ἰταλίαν. ταῦτα μὲν ἰδίᾳ πρὸς
[11]	ἀνατρέψωσι τὴν Ῥώμην καὶ διαπορθήσωσι	τὴν	Ἰταλίαν. ~Ταῦτα Ῥωμαῖοι πυνθανόμενοι πολλαχόθεν,
[16]	μὲν ἐπιψεύδεσθαι τῶν οὐ προσόντων	τὴν	καινότητα τοῖς φοβεροῖς, ἐν δὲ
[40]	ἐθάρρησεν ἀπὸ τῆς νήσου πρὸς	τὴν	Καρχηδονίαν προσβαλεῖν. ἐστρατήγει δὲ τῆς
[12]	φοβούμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀποβαλεῖν, ἀλλὰ	τὴν	Καρχηδονίων (ἐπιθυμοῦντες ἀνελεῖν. ταῦτ' ἔδοξε,
[23]	ἁλόντα μετὰ τὴν μάχην εἰς	τὴν	Κάτλου φασὶν οἰκίαν ὥσπερ ἀκροθίνιον
[11]	τοὺς λῃστάς. εἰσὶ δ' οἳ	τὴν	Κελτικὴν διὰ βάθος χώρας καὶ
[44]	ἐκείνους καὶ προσδραμὼν αὐτὸς ἀποτέμνει	τὴν	κεφαλήν. Κάτλος δὲ Λουτάτιος ὁ>
[44]	μετ' αὐτοῦ, κελεύσας κατὰ τάχος	τὴν	κεφαλὴν τοῦ Ἀντωνίου (κομίζειν. ὡς
[19]	κατέλαβον οἱ Ῥωμαῖοι. πρὸς δὲ	τὴν	κραυγὴν πλειόνων συντρεχόντων, τῷ τε
[7]	στρατιώτας δημαγωγῶν, ταχὺ μὲν ἐνέπλησε	τὴν	Λιβύην, ταχὺ δὲ τὴν Ῥώμην
[38]	καὶ ἀποδυσάμενος καθῆκεν ἑαυτὸν εἰς	τὴν	λίμνην, ὕδωρ παχὺ καὶ τελματῶδες
[11]	κλιμάτων πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα κατὰ	τὴν	Μαιῶτιν ἐπιστρέφουσαν ἅπτεσθαι τῆς Ποντικῆς
[45]	ὑπὸ τοιούτων θραυόμενος λογισμῶν, καὶ	τὴν	μακρὰν ἄλην αὑτοῦ καὶ φυγὰς
[25]	κέρας, ὡς Σύλλας, ἠγωνισμένος ἐκείνην	τὴν	μάχην, γέγραφε. (καί φησι τὸν
[23]	ταῦρον, ὃν ὕστερον ἁλόντα μετὰ	τὴν	μάχην εἰς τὴν Κάτλου φασὶν
[24]	θαυμάζειν ὡς βραδυνόντων φάσκοντες, ἀνεβάλλοντο	τὴν	μάχην, εἴτ' ἀγνοοῦντες ὄντως τὴν
[22]	ἐπὶ πλεῖστον ἀρχῆς. ~Μετὰ δὲ	τὴν	μάχην ὁ Μάριος τῶν βαρβαρικῶν
[25]	στρατόπεδον. λέγεται δ' εἰς ἐκείνην	τὴν	μάχην πρῶτον ὑπὸ Μαρίου καινοτομηθῆναι
[36]	ὡς ἐπιφανέστατος ἀνθρώπων ἔσοιτο, καὶ	τὴν	μεγίστην ἡγεμονίαν (καὶ ἀρχὴν ἑπτάκις
[5]	~Μετὰ δὲ τὴν δημαρχίαν ἀγορανομίαν	τὴν	μείζονα (παρήγγειλε. δύο γάρ εἰσι
[19]	(τελευ( τῆς ἀήττητοι τοῖς θυμοῖς.	τὴν	μὲν οὖν παραποτάμιον μάχην οὕτω
[25]	σιδηραῖς, τότε δ' ὁ Μάριος	τὴν	μὲν ὥσπερ εἶχεν εἴασε, τὴν
[3]	τῶν ἄλλων νέων διαφέρων, καὶ	τὴν	μεταβολὴν τῆς διαίτης, ἣν ὑπὸ
[16]	μέρος καὶ θεᾶσθαι κελεύων, εἴθιζε	τὴν	μορφὴν ἀνέχεσθαι τῶν πολεμίων καὶ
[37]	οἱ δ' εὐθὺς ἐπιβάντες ἐπὶ	τὴν	ναῦν καὶ τὰς ἀγκύρας ἀναλαβόντες
[11]	τοῦ μυθεύματος Ὁμήρῳ γενέσθαι πρὸς	τὴν	(νεκυίαν. ἔνθεν οὖν τὴν ἔφοδον
[40]	διαπεράσας τὸ πέλαγος πρὸς Μήνιγγα	τὴν	νῆσον, ἐνταῦθα διαπυνθάνεται πρῶτον, ὡς
[40]	πως κατὰ τύχην πρὸς Αἰναρίαν	τὴν	νῆσον, ὅπου τὸν Γράνιον καὶ
[20]	ὕπνος ἤπιος, ἀλλ' ἐκείνην μάλιστα	(τὴν	νύκτα φοβερὰν καὶ ταραχώδη διήγαγον.
[11]	κατὰ κορυφὴν ἱσταμένου σημείου πρὸς	τὴν	οἴκησιν, αἵ θ' ἡμέραι βραχύτητι
[44]	(κομίζειν. ὡς οὖν ἧκον ἐπὶ	τὴν	οἰκίαν, ὁ μὲν Ἄννιος ὑπέστη
[35]	τὴν ἅμαξαν. οὕτω δὲ πρὸς	τὴν	οἰκίαν τῆς γυναικὸς ὁ Μάριος
[35]	ἐγκαταλαβὼν ἀπέσφαξε, Σύλλας δὲ παρὰ	τὴν	οἰκίαν τοῦ Μαρίου διωκόμενος, (οὐδενὸς
[9]	τιμῆς τοῖς ἀξίοις νεμόντων, ἐνέχυρον	(τὴν	οὐσίαν ἑκάστου τιθέναι δοκοῦντος. οὐ
[44]	φρίκη καὶ τρόμος ἁπάντων πρὸς	τὴν	ὄψιν. ἠνία δὲ μάλιστα τὸν
[40]	γὰρ νέος Μάριος εὐπρεπὴς ὢν	τὴν	ὄψιν ἠνία τινὰ τῶν παλλακίδων
[37]	εἴτε πάλαι γινώσκων, εἴτε πρὸς	τὴν	ὄψιν ὡς κρείττονα θαυμάσας, ἀναπαύσασθαι
[15]	ἄνωθεν ἐπὶ Κάτλον χωρεῖν καὶ	τὴν	πάροδον ἐκείνην βιάζεσθαι, Τεύτονες δὲ
[12]	τὸν νόμον, οὔτ' ἀλογωτέραν εἶναι	τὴν	παροῦσαν αἰτίαν ἐκείνης, δι' ἣν
[19]	καὶ συνῆκαν, ἀντεφώνουν καὶ αὐτοὶ	τὴν	πάτριον ἐπίκλησιν αὐτῶν εἶναι· σφᾶς
[23]	ὕστερον ἡμέραις ἐπήγαγε τῷ Μαρίῳ	τὴν	περὶ Κάτλου τοῦ συνάρχοντος ἀγγελίαν,
[4]	αὐτοῦ, δοκοῦντα τῶν δυνατῶν ἀφαιρεῖσθαι	τὴν	περὶ τὰς κρίσεις ἰσχύν, ἐνιστάμενος
[12]	ἀχθεσθεῖσαν αἰσθόμενος, ἐξανέστη καὶ μεταλαβὼν	τὴν	περιπόρφυρον αὖθις εἰς> ῆλθεν. ~Ἐν
[22]	αὐτὸς ὥσπερ ἔθος ἐστίν, ἀναβαλὼν	τὴν	περιπόρφυρον καὶ λαβὼν δᾷδα καιομένην
[34]	δὲ βελτίστοις ὁρῶσιν οἰκτίρειν ἐπῄει	τὴν	πλεονεξίαν καὶ τὴν φιλοδοξίαν, ὅτι
[32]	ὁ συμμαχικὸς πόλεμος, (ἐξαίφνης ἐπὶ	τὴν	πόλιν ἀναρραγείς. τὰ γὰρ μαχιμώτατα
[35]	παρὼν αὐτὸς ἐπὶ στρατείας. ~Ταῦτα	τὴν	πόλιν ἐκ πολλῶν χρόνων ὕπουλον
[43]	βλέμματος ὡς εὐθὺς ἐμπλήσων φόνων	(τὴν	πόλιν. ἐπεὶ δ' ἀναστάντες ἐβάδιζον,
[42]	ἐκεῖνον, ἄρχειν δεόμενοι καὶ σῴζειν	τὴν	πόλιν· εὖ γὰρ ἀγωνιεῖσθαι καὶ
[42]	(ἄρας δὲ τῷ στρατῷ πρὸς	τὴν	πόλιν ἐχώρει καὶ τὸ καλούμενον
[31]	ἡγεμὼν αἱρεθήσεσθαι καὶ νέων μὲν	τὴν	πόλιν θριάμβων, σκύλων δὲ Ποντικῶν
[42]	ὑπεξέστη δὲ (καὶ Μέτελλος ἀπογνοὺς	τὴν	πόλιν. Ὀκτάβιον δὲ Χαλδαῖοι καὶ
[11]	μεγάλου στρατηγοῦ γενέσθαι καὶ περισκέψασθαι	τὴν	πόλιν, ᾧ χρωμένη κυβερνήτῃ διαφεύξεται
[4]	μηδενὸς λαμπροῦ προεληλυθότος ἄρτι πρὸς	τὴν	πολιτείαν, ἀλλ' ἑαυτῷ διδοὺς ἤδη
[4]	ἐπαρθέντα ταῖς ἐλπίσιν ὁρμῆσαι πρὸς	τὴν	πολιτείαν, καὶ τυχεῖν δημαρχίας Καικιλίου
[12]	ὀκτὼ καὶ εἴκοσι. μετὰ δὲ	τὴν	πομπὴν ὁ Μάριος σύγκλητον ἤθροισεν
[10]	(τὸν Σύλλαν ἀφεῖναι. τέλος δὲ	τὴν	προτέραν κυρώσας προδοσίαν, ἐνεχείρισε τῷ
[28]	γενέσθαι λέγουσι, Μάριος δὲ μετὰ	τὴν	πρώτην τὰς πέντε ῥύμῃ μιᾷ
[22]	αὖθις ἀναδούντων δάφνης στεφάνοις, ἀνῆψε	τὴν	πυρὰν καὶ τὴν θυσίαν ἐπετελείωσεν.
[14]	δεομένῳ καλῶν ἀποδεδειγμένον. τοῦτ' εἰς	τὴν	Ῥώμην ἀπαγγελθὲν οὐχ ἥκιστα τῷ
[11]	ἑαυτοὺς ἱδρύειν, πρὶν ἂν> ἀνατρέψωσι	τὴν	Ῥώμην καὶ διαπορθήσωσι τὴν Ἰταλίαν.
[24]	~Ἐπὶ τούτοις ἐκαλεῖτο Μάριος εἰς	τὴν	Ῥώμην· καὶ παραγενόμενος, πάντων αὐτὸν
[7]	ἐνέπλησε τὴν Λιβύην, ταχὺ δὲ	τὴν	Ῥώμην ὀνόματος καὶ δόξης, τῶν
[10]	ἣ μικρὸν ἐδέησεν (ἀνα( τρέψαι	τὴν	Ῥώμην. πολλοὶ γὰρ ἐβούλοντο τοῦ
[35]	οὐ μείους ὁπλῖται προήγαγεν ἐπὶ	τὴν	Ῥώμην. τοὺς δὲ χιλιάρχους οὓς
[46]	ἐπιλαβών· καὶ μέγα ἔσχε παραυτίκα	τὴν	Ῥώμην χάρμα καὶ θάρσος, ὡς
[14]	ἐξῆν καλούμενον, εἰσαχθεὶς δ' ὑπὸ	τὴν	σκηνὴν πρὸς αὐτόν, ἐπιχειροῦντα βιάζεσθαι
[32]	καταβάλλειν. (ἀντεφιλονίκει δὲ Σύλλας, καὶ	τὴν	στάσιν ὅσον οὔπω φερομένην εἰς
[12]	πυνθανόμενοι πολλαχόθεν, ἐκάλουν Μάριον ἐπὶ	τὴν	στρατηγίαν, καὶ τὸ δεύτερον ὕπατος
[6]	ἐπαινούμενον (ἑαυτὸν παρέσχε. μετὰ δὲ	τὴν	στρατηγίαν κλήρῳ λαβὼν τὴν ἐκτὸς
[35]	ἤδη κρατῶν ἐπεχειροτόνησε τῷ Μαρίῳ	τὴν	στρατηγίαν, ὅ τε Μάριος ἐν
[33]	ἰδεῖν ἐδυνήθητε. τέλος δ' ἀφῆκε	τὴν	στρατηγίαν ὡς ἐξαδυνατῶν τῷ σώματι
[25]	καὶ παρέλκεσθαι τὸ δόρυ, διὰ	τὴν	στρεβλότητα τῆς αἰχμῆς ἐνεχόμενον. (Βοιῶριξ
[29]	Πίνδαρον ἡγούμενον, ἐβούλετο τῇ πρὸς	τὴν	σύγκλητον ἀρνήσει προληφθέντα καὶ μὴ
[29]	τῆς χώρας νόμον, ᾧ προσεγέγραπτο	τὴν	σύγκλητον ὀμόσαι προσελθοῦσαν, ἦ μὴν
[29]	τιθέμενος, λόγον οὐδένα τῶν πρὸς	τὴν	σύγκλητον ὡμολογημένων ἕξειν ἔμελλε, τὸν
[9]	ἐστρατολόγει, παρὰ τὸν νόμον καὶ	τὴν	συνήθειαν πολὺν τὸν ἄπορον καὶ
[44]	τὸν Ἀντώνιον, ἄλλος ἄλλον ἐπὶ	τὴν	σφαγὴν ἀνθ' ἑαυτοῦ παρεκάλει καὶ
[21]	χρόνον ἠνέσχοντο παιόμενοι διχόθεν, ἀλλὰ	τὴν	τάξιν λύσαντες (ἔφευγον. οἱ δὲ
[27]	ἦσαν ὑπὲρ τοῦ μὴ διασπᾶσθαι	τὴν	τάξιν οἱ πρόμαχοι μακραῖς ἁλύσεσι
[41]	ταῦτα τῷ Μαρίῳ πυνθανομένῳ πλεῦσαι	τὴν	ταχίστην ἐφαίνετο· καὶ παραλαβὼν ἔκ
[36]	δὲ τὸν Μάριον ἐκέλευον ἀπαλλάττεσθαι	τὴν	ταχίστην· ὀλίγον γὰρ ἔμπροσθεν αὐτόθι
[28]	μὲν ἀπὸ τῆς πρώτης εἰς	τὴν	τελευταίαν ἔτη πέντε καὶ τεσσαράκοντα
[29]	τύχης διέδραμε. ~Καὶ μάλιστα περὶ	τὴν	τελευταίαν ἐφθονεῖτο, πολλὰ συνεξαμαρτάνων τοῖς
[46]	Ταρσέα λέγουσιν Ἀντίπατρον ὡσαύτως ὑπὸ	τὴν	τελευτὴν ἀναλογιζόμενον ὧν τύχοι μακαρίων,
[14]	ἅμα καὶ τύχης δεόμενον, ἐψηφίσαντο	τὴν	τετάρτην ὑπατείαν, καὶ συνάρχοντα Κάτλον
[10]	Μάριον· ἀφῃρέθη γὰρ ὑπὸ Σύλλα	τὴν	τοῦ κατορθώματος δόξαν, ὡς ὑπ'
[14]	οὐχ ἥκιστα τῷ Μαρίῳ συνέπραξε	τὴν	τρίτην ὑπατείαν· ἅμα δὲ καὶ
[46]	ὕμνει τὸν αὑτοῦ δαίμονα καὶ	τὴν	τύχην, ὅτι πρῶτον μὲν ἄνθρωπος,
[26]	ὁμοίως ἀνασχὼν τὰς χεῖρας καθιερώσειν	τὴν	τύχην τῆς ἡμέρας ἐκείνης. (τὸν
[28]	περικοπτόμενος τὰ πρωτεῖα, κατέφευγεν ἐπὶ	τὴν	τῶν πολλῶν εὔνοιαν καὶ χάριν,
[24]	τῇ τύχῃ τῆς πόλεως παρακατατιθέμενος	τὴν	τῶν πρώτων κατορθωμάτων δόξαν, ἐν
[8]	ἔτι δώδεκα λειπομένων ἡμερῶν ἐπὶ	τὴν	τῶν ὑπάτων ἀνάδειξιν ἀφῆκεν αὐτόν.
[14]	μετιόντων δὲ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν	τὴν	ὑπατείαν, Λούκιος Σατορνῖνος, ὁ μάλιστα
[9]	ἐλύπουν, σκῦλόν τε βοῶντος αὐτοῦ	τὴν	ὑπατείαν φέρεσθαι τῆς τῶν εὐγενῶν
[38]	τῆς δίκης λεγομένης ἐφαίνετο καὶ	τὴν	Φαννίαν ἀκόλαστον γεγονέναι, καὶ τὸν
[38]	τῇ Φαννίᾳ Τιτίννιος· τούτου διαστᾶσα	τὴν	φερνὴν ἀπῄτει λαμπρὰν οὖσαν. ὁ
[38]	ἀμφοτέρους δυσχεράνας, τὸν μὲν ἄνδρα	τὴν	φερνὴν ἐκέλευσεν ἀποδοῦναι, τῆς δὲ
[34]	οἰκτίρειν ἐπῄει τὴν πλεονεξίαν καὶ	τὴν	φιλοδοξίαν, ὅτι πλουσιώτατος ἐκ πένητος
[34]	ταῦτα πράττων, καὶ κατιόντες ἐθεῶντο	τὴν	φιλοτιμίαν αὐτοῦ καὶ τὰς ἁμίλλας,
[45]	ἡμέρας ἑπτὰ τελευτῆσαι. τινὲς δὲ	τὴν	φιλοτιμίαν αὐτοῦ φασιν ἐν τῇ
[16]	πατρίδος. (οὐ γὰρ ὑπὲρ θριάμβων	τὴν	φιλοτιμίαν εἶναι καὶ τροπαίων, ἀλλ'
[40]	πρὸς ἡδονὴν ἀκόλαστον διεπράττετο, δεξάμενος	τὴν	φιλοφροσύνην καὶ συνεκπεμφθεὶς ὑπ' αὐτῆς
[11]	ἀνηρπασμένων (ἀκλεῶς. οἳ καὶ μάλιστα	τὴν	φορὰν αὐτῶν κακῶς ἀγωνισάμενοι κατὰ
[43]	ψῆφον ἀφεὶς τὸ πλάσμα καὶ	τὴν	φυγαδικὴν ἐκείνην δικαιολογίαν κατῄει, δορυφόρους
[29]	ὅσης μὲν ἀπέλαυσεν εὐνοίας παρὰ	τὴν	φυγὴν καὶ τιμῆς Μέτελλος, ὃν
[16]	μορφὴν ἀνέχεσθαι τῶν πολεμίων καὶ	τὴν	φωνὴν ὑπομένειν, ὅλως οὖσαν ἀλλόκοτον
[6]	ἧς δεῖγμα (καὶ τὸ περὶ	τὴν	χειρουργίαν ἐστίν. ἰξιῶν γὰρ ὡς
[28]	ἀξίωμα καὶ δύναμιν εἶχε διὰ	τὴν	χρείαν, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ
[5]	παθεῖν τοῦτο (δόξας ἢ διὰ	τὴν	ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ τὴν ἀκρασίαν·
[43]	τρεῖς ἢ τέσσαρας φυλὰς ἐνεγκεῖν	τὴν	ψῆφον ἀφεὶς τὸ πλάσμα καὶ
[5]	ἕλωνται, περὶ τῶν ἑτέρων πάλιν	τὴν	ψῆφον λαμβάνουσιν. ὡς οὖν ὁ
[45]	οἷον ὑπέραντλος ὢν καὶ κατάπονος,	τὴν	ψυχὴν πρὸς τοσαύτην αὖθις ἐπίνοιαν
[42]	πόλεις (ἐπιπλέων ᾕρει. τέλος δὲ	τὴν	Ὠστίαν αὐτὴν λαβὼν ἐκ προδοσίας,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/08/2007