Chapitre
[3]	τῆς φύσεως ἀναστομούσης ἀποχεόμενον τὸ	μὲν	ἄλλο σῶμα κουφίζειν καὶ καθαίρειν,
[3]	ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται καὶ βαρύνει, τὸν	μὲν	ἄλλον χρόνον εἴθισται καὶ μεμελέτηκεν
[3]	τοῦ φύσει φιλοῦντος. διὸ τῶν	μὲν	ἄλλων ζῴων ὑπὸ τὴν γαστέρα
[3]	ἡμέρων καρπῶν ἐνέφυσεν, οὕτω τοῖς	μὲν	ἀλόγοις τὸ πρὸς τὰ ἔγγονα
[3]	ταῖς τῶν σωμάτων κατασκευαῖς. πανταχοῦ	μὲν	γὰρ ἡ φύσις ἀκριβὴς καὶ
[4]	κληρονομοῦντας, καὶ οὐχ ὁμοίους. οἱ	μὲν	γὰρ παῖδες χάριν οὐδεμίαν ἔχουσιν
[5]	πρὸς τὰ ἔγγονα φιλόστοργον. οἱ	μὲν	γὰρ πένητες οὐ τρέφουσι τέκνα,
[3]	κηδεμονικὸν ἐνειργάσατο ταῖς τεκούσαις. οὐ	μὲν	γάρ τί πού ἐστιν ὀιζυρώτερον
[4]	τὰς χρείας· ἀνθρώπου δ´ ἡ	μὲν	ἐκτροφὴ πολύπονος ἡ δ´ αὔξησις
[3]	γεννωμένῳ καρπῷ καὶ μέλλοντι) τοὺς	μὲν	ἐμμήνους καὶ καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς
[2]	μάλιστα δ´ οἱ γαλεοὶ ζῳογονοῦσι	μὲν	ἐν ἑαυτοῖς, ἐκβαίνειν δὲ παρέχουσιν
[2]	τρόπον τὰ νεόττια περιέπουσι, τοῖς	μὲν	ἐνδῦναι χαλῶσαι τὰς πτέρυγας, τὰ
[2]	διώκωνται μετὰ τῶν τέκνων, ἐκεῖνα	μὲν	ἐῶσι προπέτεσθαι καὶ φεύγειν, αὑταῖς
[2]	καρτερίαις ταῖς ἐγκρατείαις. ἀλλὰ τὴν	μὲν	μέλιτταν ἡμεῖς σοφὴν καλοῦμεν καὶ
[2]	θῆλυ χειρόηθες καὶ ποθεινόν, ἡδείᾳ	μὲν	ὀσμῇ χρωτὸς ἰδίῳ δὲ κόσμῳ
[1]	πορευόμενα. τοῖς δὲ θηρίοις τὸ	μὲν	πολύτροπον τοῦ λόγου καὶ περιττὸν
[2]	ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ συνείρουσα τὸ	μὲν	σχῆμα περιαγὲς ὡς ἁλιευτικοῦ κύρτου
[4]	ἀνάγαγε τὸν λόγον, ὧν ταῖς	μὲν	τεκεῖν πρώταις, τοῖς δ´ ἰδεῖν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/09/2005