Alphabétiquement     [«   »]
καθαρᾶς 1
καθαρσίους 1
καθόλου 1
καὶ 183
καινοτομίας 1
καιρῷ 1
καίτοι 1
Fréquences     [«    »]
31 δ´
33 τὸ
30 τῶν
183 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, De l'amour que l'on porte a sa progéniture

καὶ


Chapitre
[3]   τὴν πρὸς τὰ ἔγγονα χάριν  καὶ   ἀγάπησιν, ἀκολουθοῦσαν ταῖς πρώταις ἀρχαῖς·
[1]   πάθεσι καὶ ἤθεσιν ὡς ἀνεντεύκτοις  καὶ   ἀδεκάστοις ἐφιᾶσι τὴν κρίσιν;
[4]   ὄντας ἓν παιδίον γενόμενον ἀφίλους  καὶ   ἀδυνάτους ἐποίησεν. ὅθεν οὐδὲ πρὸς
[2]   τοῖς ἁπάντων πάθεσιν ὡς εὖ  καὶ   ἀληθῶς λεγόμενον. αἰσχρὸν γάρ,
[1]   γὰρ ἐν ἐκείνοις φύσις  καὶ   ἀμιγὲς καὶ ἁπλοῦν φυλάττει τὸ
[2]   ἀγριώτατον καὶ σκυθρωπότατον θηρίον, ἄμορφα  καὶ   ἄναρθρα τίκτει, τῇ δὲ γλώττῃ
[4]   ἔφυγεν, ἀλλ´ ἐπεστράφη καὶ προσεμειδίασε  καὶ   ἀνείλετο καὶ ἠσπάσατο, μηδὲν ἡδὺ
[3]   γεννωμένῳ ἐοικὼς οὐδενός ἐστιν ἅψασθαι  καὶ   ἀνελέσθαι καὶ ἀσπάσασθαι καὶ περιλαβεῖν
[3]   φύσις ἀκριβὴς καὶ φιλότεχνος  καὶ   ἀνελλιπὴς καὶ ἀπέριττος, οὐδέν’ ὡς
[5]   χεῖρον προσήκει τραφέντα δουλοπρεπῆ  καὶ   ἀπαίδευτα καὶ τῶν καλῶν πάντων
[3]   ἀκριβὴς καὶ φιλότεχνος καὶ ἀνελλιπὴς  καὶ   ἀπέριττος, οὐδέν’ ὡς ἔφησεν Ἐρασίστρατος
[1]   ἐκείνοις φύσις καὶ ἀμιγὲς  καὶ   ἁπλοῦν φυλάττει τὸ ἴδιον, ἐν
[2]   φύσιν ἀλεκτορίδων ἐπιγονῆς καὶ κυνῶν  καὶ   ἄρκτων προνοοῦσαν, ἀλλ´ οὐχ ἡμᾶς
[2]   δ´ ἀνθρώπων δάνεια καὶ μισθοὺς  καὶ   ἀρραβῶνας ἐπὶ χρείαις διδομένους. ~Ἀλλ´
[3]   οὐ ψεύδεται λέγων ἐπὶ νηπίου  καὶ   ἀρτιγενοῦς. οὐδὲν γάρ ἐστιν οὕτως
[3]   οὐδενός ἐστιν ἅψασθαι καὶ ἀνελέσθαι  καὶ   ἀσπάσασθαι καὶ περιλαβεῖν τοῦ
[3]   οἰνάνθαις ἐρινεοῖς κοτίνοις ἀρχὰς ἀπέπτους  καὶ   ἀτελεῖς ἡμέρων καρπῶν ἐνέφυσεν, οὕτω
[1]   δ´ ἀδέσποτος ἐν ἀνθρώπῳ  καὶ   αὐτοκρατὴς λόγος ἄλλας ἄλλοτε παρεκβάσεις
[3]   μικρότητα τοῦ πνεύματος ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται  καὶ   βαρύνει, τὸν μὲν ἄλλον χρόνον
[2]   εἰς κοινὸν θέατρον συναγαγὼν ἵππους  καὶ   βόας καὶ κύνας καὶ ὄρνιθας
[2]   δὲ κόσμῳ σώματος ἀγαλλόμενον, δρόσου  καὶ   βοτάνης ἀνάπλεων καθαρᾶς· αἰσθόμενον δ´
[1]   λογικῶν μᾶλλον ἕπεται τῇ φύσει·  καὶ   γὰρ τὰ φυτὰ τῶν ζῴων·
[2]   μέλι μηδομέναν’ κολακεύοντες τὸ ἡδὺ  καὶ   γαργαλίζον ἡμᾶς τῆς γλυκύτητος, τὴν
[1]   καὶ ὄρνισι, πῶς γαμοῦμεν αὐτοὶ  καὶ   γεννῶμεν καὶ τεκνοτροφοῦμεν, ὡς μηδὲν
[2]   τριπαιδίας, ὡς Ῥωμαίων πολλοὶ γαμοῦσι  καὶ   γεννῶσιν, οὐχ ἵνα κληρονόμους ἔχωσιν
[2]   οὐ δοκεῖ γεννᾶν μόνον ἀλλὰ  καὶ   δημιουργεῖν τὸ τέκνον. δ´
[4]   ἔκαμπτε καὶ ἦγεν· ἔτι θερμὴ  καὶ   διαλγὴς καὶ κραδαινομένη τοῖς πόνοις
[2]   δὲ περὶ τῶν τέκνων, ἀμύνονται  καὶ   διαμάχονται παρὰ δύναμιν. εἶτα ταῦτ´
[3]   κατάρδει τὸ βρέφος ἤδη συνιστάμενον  καὶ   διαπλαττόμενον, ἄχρι οὗ τοὺς προσήκοντας
[2]   καὶ προσφιλὲς ἐπιφθέγγεσθαι· κύνας δὲ  καὶ   δράκοντας, ἂν περὶ αὑτῶν φοβηθῶσι,
[3]   οἰκονομία τὴν πρόνοιαν αὐτῆς ἐμφῆναι  καὶ   ἐπιμέλειαν. τοῦ γὰρ αἵματος ὅσον
[3]   τε γαῖαν ἔπι πνείει τε  καὶ   ἕρπει’ τοῦτ´ οὐ ψεύδεται λέγων
[4]   ἠκροῶντο καὶ κώμους καὶ πότους  καὶ   ἔρωτας αὐτῶν οἷα νέοι πλημμελούντων
[4]   ἀλλὰ τὸ φύσει φιλόστοργον ἔκαμπτε  καὶ   ἦγεν· ἔτι θερμὴ καὶ διαλγὴς
[1]   καὶ κρίσεις ἐπιθέτους ποικίλη γέγονε  καὶ   ἡδεῖα, τὸ δ´ οἰκεῖον οὐ
[1]   ἐκκαλοῦνται καὶ τοῖς ἐκείνων πάθεσι  καὶ   ἤθεσιν ὡς ἀνεντεύκτοις καὶ ἀδεκάστοις
[4]   ἐπεστράφη καὶ προσεμειδίασε καὶ ἀνείλετο  καὶ   ἠσπάσατο, μηδὲν ἡδὺ καρπουμένη μηδὲ
[5]   διασπαράξῃ σκυλάκιον, ἀθυμοῦσι καὶ ταράττονται  καὶ   θεοῖς ἀποτρόπαια θύουσι καὶ τέρας
[3]   ἐπὶ δίκην καὶ νόμον εἰσάγουσα  καὶ   θεῶν τιμὰς καὶ πόλεων ἱδρύσεις
[3]   τὸ νήπιον, ὡς τοῦ τεκεῖν  καὶ   θρέψαι τέλος οὐ χρείαν ἀλλὰ
[4]   Πλειάδος εἶτ´ ἀνατελλούσης θερίζει, βόες  καὶ   ἵπποι καὶ ὄρνιθες ἕτοιμα τίκτουσιν
[3]   τὸ μὲν ἄλλο σῶμα κουφίζειν  καὶ   καθαίρειν, τὴν δ´ ὑστέραν οἷον
[3]   καὶ μέλλοντι) τοὺς μὲν ἐμμήνους  καὶ   καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς φύσις,
[1]   αὐτοκρατὴς λόγος ἄλλας ἄλλοτε παρεκβάσεις  καὶ   καινοτομίας ἀνευρίσκων οὐδὲν ἴχνος ἐμφανὲς
[3]   πόλεων ἱδρύσεις καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα  καὶ   καλὰ καὶ φερέκαρπα τούτων σπέρματα
[5]   τοῖς μετάλλοις πολλῇ συμπεφυρμένον γῇ  καὶ   κατακεχωσμένον ὅμως διαστίλβει τὸ χρυσίον,
[5]   λέγωμεν, ὅτι πολλοὶ σφάττουσιν ἑαυτοὺς  καὶ   κατακρημνίζουσιν. δ´ Οἰδίπους ἤρασς´
[2]   προσέχειν τοὺς θηρεύοντας ἐγγὺς κυλινδούμεναι  καὶ   καταλαμβανόμεναι μικρὸν ὑπεκθέουσιν, εἶτα πάλιν
[1]   θηρίων ἤθη καὶ πάθη προαγορεῦσαι  καὶ   καταμαρτυρῆσαι τοῦ βίου ἡμῶν πολλὴν
[3]   αἵματος ἀντιλαμβανομένη φερομένου τροφῇ χρῆται  καὶ   κατάρδει τὸ βρέφος ἤδη συνιστάμενον
[3]   ἐφικτῷ τοῦ φιλῆσαι καὶ περιπτύξαι  καὶ   κατασπάσασθαι τὸ νήπιον, ὡς τοῦ
[1]   ὥσπερ ἐν δεσμῷ συνειργμένα μένει  καὶ   κεκράτηται, μίαν ἀεὶ πορείαν ἣν
[3]   καὶ τοῖς ῥήμασιν, ἀλλ´ ἀποκειμένων  καὶ   κεκρυμμένων ἐπινοεῖν τὴν πρὸς τὸ
[3]   μὴ τὸ φιλόστοργον φύσις  καὶ   κηδεμονικὸν ἐνειργάσατο ταῖς τεκούσαις. οὐ
[3]   σάλου καὶ πλάνης ἐμφύεται, πεῖσμα  καὶ   κλῆμα’ τῷ γεννωμένῳ καρπῷ καὶ
[4]   ἦγεν· ἔτι θερμὴ καὶ διαλγὴς  καὶ   κραδαινομένη τοῖς πόνοις οὐχ ὑπερέβη
[3]   μαστὸς ἔχει ἐντὸς διάθεσιν  καὶ   κρᾶσιν. ἐκροαὶ δὲ τοῦ γάλακτος
[1]   πέπονθε, πρὸς πολλὰ μιγνυμένη δόγματα  καὶ   κρίσεις ἐπιθέτους ποικίλη γέγονε καὶ
[2]   θέατρον συναγαγὼν ἵππους καὶ βόας  καὶ   κύνας καὶ ὄρνιθας ἀναφθέγξαιτο μεταγράψας,
[2]   ἐνειργάσθαι τὴν φύσιν ἀλεκτορίδων ἐπιγονῆς  καὶ   κυνῶν καὶ ἄρκτων προνοοῦσαν, ἀλλ´
[1]   ἀμφιδοξοῦντας ἡμᾶς ζητεῖν ἐν ἵπποις  καὶ   κυσὶ καὶ ὄρνισι, πῶς γαμοῦμεν
[4]   ἔγνωσαν· ψελλιζόντων καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο  καὶ   κώμους καὶ πότους καὶ ἔρωτας
[3]   θερμότητι καὶ μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι  καὶ   λεᾶναι καὶ μεταβαλεῖν δυναμένας· τοιαύτην
[2]   στεγανὸν γένηται· γίγνεται δὲ σιδήρῳ  καὶ   λίθῳ δυσδιαίρετον. δ´ ἐστὶ
[2]   Ζεῦ, τὰς θηρίων γενέσεις  καὶ   λοχείας καὶ ὠδῖνας καὶ τεκνοτροφίας
[3]   ἐπινοεῖν τὴν πρὸς τὸ γεννᾶν  καὶ   λοχεύεσθαι τῶν μορίων ἐκείνων εὐφυΐαν.
[3]   φύσις, ἀλλ´ αἵματι πεφυρμένος  καὶ   λύθρου περίπλεως καὶ φονευομένῳ μᾶλλον
[4]   νῦν· αἱ γὰρ ἐλπίδες ἄδηλοι  καὶ   μακραί. ἀμπελῶν´ ἰσημερίας ἐαρινῆς σκάψας
[3]   ἀλλὰ καὶ πνεύματος ἠπίῳ θερμότητι  καὶ   μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι
[5]   μεταδοῦναι τέκνοις ὥσπερ τινὸς χαλεποῦ  καὶ   μεγάλου νοσήματος
[1]   ἐστι, τὸ περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων  καὶ   μεγίστων ἀμφιδοξοῦντας ἡμᾶς ζητεῖν ἐν
[3]   καὶ κλῆμα’ τῷ γεννωμένῳ καρπῷ  καὶ   μέλλοντι) τοὺς μὲν ἐμμήνους καὶ
[3]   τὸν μὲν ἄλλον χρόνον εἴθισται  καὶ   μεμελέτηκεν ἐμμήνοις ἡμερῶν περιόδοις ὀχετοὺς
[3]   μαλακῇ θηλύτητι ἐκπέψαι καὶ λεᾶναι  καὶ   μεταβαλεῖν δυναμένας· τοιαύτην γὰρ
[3]   πρὸς ἑτέραν ἀφ´ ἑτέρας ἐκτρέπουσα  καὶ   μεταλαμβάνουσα χρείαν ἔχει παρεσκευασμένας οἷον
[1]   τὸ δ´ οἰκεῖον οὐ τετήρηκε.  καὶ   μὴ θαυμάζωμεν, εἰ τὰ ἄλογα
[3]   ἐν ταῖς γυναιξὶ δι´ ἀμβλύτητα  καὶ   μικρότητα τοῦ πνεύματος ἐπιπολάζον ἐμπλανᾶται
[2]   χάριν, τὰς δ´ ἀνθρώπων δάνεια  καὶ   μισθοὺς καὶ ἀρραβῶνας ἐπὶ χρείαις
[4]   νέοι πλημμελούντων ἐπεῖδον· ὥστ´ ἐπαινεῖσθαι  καὶ   μνημονεύεσθαι τοῦ Εὐήνου τοῦτο μόνον,
[4]   δὲ μᾶλλον εἴποιμ´ ἂν εἶναι  καὶ   μνησικάκους τὰς τεκούσας τοῖς βρέφεσι,
[2]   ἑαυτοῖς, ἐκβαίνειν δὲ παρέχουσιν ἐκτὸς  καὶ   νέμεσθαι τοῖς σκυμνίοις, εἶτα πάλιν
[2]   μὲν μέλιτταν ἡμεῖς σοφὴν καλοῦμεν  καὶ   νομίζομεν ξανθὸν μέλι μηδομέναν’ κολακεύοντες
[3]   καὶ πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην  καὶ   νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰς
[1]   ΤΑ ΕΓΓΟΝΑ ΙΛΟΣΤΟΡΓΙΑΣ. ~Ἔκκλητοι κρίσεις  καὶ   ξενικῶν δικαστηρίων ἀγωγαὶ τοῖς Ἕλλησι
[1]   παρ´ αὐτοῖς δεηθεῖσιν. ἆρ´ οὖν  καὶ   οἱ φιλόσοφοι τῶν προβλημάτων ἔνια
[3]   δ´ τοῦ γάλακτος ἐργασία  καὶ   οἰκονομία τὴν πρόνοιαν αὐτῆς ἐμφῆναι
[4]   νύγμα τῆς ἀλγηδόνος ὁμοῦ πικρὸν  καὶ   ὀξὺ γινόμενον ἐν τοῖς σπλάγχνοις
[1]   οὐκ ἔστιν, ἀλόγους δ´ ὁρμὰς  καὶ   ὀρέξεις ἔχοντα καὶ χρώμενα πλάναις
[2]   ἵππους καὶ βόας καὶ κύνας  καὶ   ὄρνιθας ἀναφθέγξαιτο μεταγράψας, ὡς οὔτε
[4]   ἀνατελλούσης θερίζει, βόες καὶ ἵπποι  καὶ   ὄρνιθες ἕτοιμα τίκτουσιν ἐπὶ τὰς
[1]   ζητεῖν ἐν ἵπποις καὶ κυσὶ  καὶ   ὄρνισι, πῶς γαμοῦμεν αὐτοὶ καὶ
[3]   πρὸς τὰ ἔγγονα φιλόστοργον ἀτελὲς  καὶ   οὐ διαρκὲς πρὸς δικαιοσύνην οὐδὲ
[4]   ἦν, πλείονας ἂν εἶχε κληρονομοῦντας,  καὶ   οὐχ ὁμοίους. οἱ μὲν γὰρ
[3]   τὸ αἷμα παντὸς ἐμμελέστερον φυτουργοῦ  καὶ   ὀχετηγοῦ πρὸς ἑτέραν ἀφ´ ἑτέρας
[2]   πρῶτον οὐκ ἀναμένει νόμους ἀγαμίου  καὶ   ὀψιγαμίου, καθάπερ οἱ Λυκούργου πολῖται
[5]   ἐν αὐτοῖς τοῖς ἡμαρτημένοις ἤθεσι  καὶ   πάθεσιν ἐκφαίνει τὸ πρὸς τὰ
[1]   τὰ δὲ τῶν θηρίων ἤθη  καὶ   πάθη προαγορεῦσαι καὶ καταμαρτυρῆσαι τοῦ
[5]   δ´ ἐστὶν ὥσπερ ἐκεῖνα νοσήματα  καὶ   πάθη ψυχῆς τοῦ κατὰ φύσιν
[5]   καὶ τέρας νομίζουσιν, ὡς πᾶσι  καὶ   παρὰ φύσιν στέργειν τὰ τικτόμενα
[1]   πολλὴν τοῦ κατὰ φύσιν ἐκδιαίτησιν  καὶ   παράβασιν, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ καὶ
[2]   μικρὸν ὑπεκθέουσιν, εἶτα πάλιν ἵστανται  καὶ   παρέχουσιν ἐν ἐφικτῷ τῆς ἐλπίδος
[2]   καθαρᾶς· αἰσθόμενον δ´ ὅτι κύει  καὶ   πεπλήρωται, κοσμίως ἄπεισι καὶ προνοεῖ
[1]   καὶ παράβασιν, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ  καὶ   περὶ τὰ πρῶτα συγχεομένων καὶ
[1]   ὀρέξεις ἔχοντα καὶ χρώμενα πλάναις  καὶ   περιδρομαῖς πολλάκις ἀλλ´ οὐ μακρὰν
[3]   νηπίου στόματι καὶ προσφιλὲς ψαῦσαι  καὶ   περιλαβεῖν ἐνδίδωσι ταμεῖον. ἀλλὰ τούτων
[3]   ἅψασθαι καὶ ἀνελέσθαι καὶ ἀσπάσασθαι  καὶ   περιλαβεῖν τοῦ φύσει φιλοῦντος.
[3]   στέρνον ἐν ἐφικτῷ τοῦ φιλῆσαι  καὶ   περιπτύξαι καὶ κατασπάσασθαι τὸ νήπιον,
[2]   τοῖς σκυμνίοις, εἶτα πάλιν ἀναλαμβάνουσι  καὶ   περιπτύσσουσιν ἐγκοιμώμενα τοῖς σπλάγχνοις.
[3]   γονὴν ἀναλάβῃ προσπεσοῦσαν ὑστέρα  καὶ   περιστείλῃ ῥιζώσεως γενομένης (ὁ γὰρ
[1]   τὸ μὲν πολύτροπον τοῦ λόγου  καὶ   περιττὸν καὶ φιλελεύθερον ἄγαν οὐκ
[2]   τοῦ κύματος, ὡς τυπτόμενον ἡσυχῆ  καὶ   πηγνύμενον τὸ πίλημα τῆς ἐπιφανείας
[2]   τροφὴν τῆς γαστρὸς ἁπτομένην ἀποκρατεῖ  καὶ   πιέζει τῷ στόματι, μὴ λάθῃ
[3]   ὥς φησι Δημόκριτος‘ ἀγκυρηβόλιον σάλου  καὶ   πλάνης ἐμφύεται, πεῖσμα καὶ κλῆμα’
[3]   ἀργῶς οὐδ´ ἀπαθῶς ὑποδεχομένας ἀλλὰ  καὶ   πνεύματος ἠπίῳ θερμότητι καὶ μαλακῇ
[2]   τῷ ἄρρενι τὸ θῆλυ χειρόηθες  καὶ   ποθεινόν, ἡδείᾳ μὲν ὀσμῇ χρωτὸς
[3]   νόμον εἰσάγουσα καὶ θεῶν τιμὰς  καὶ   πόλεων ἱδρύσεις καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα
[3]   προερχόμενον ἔδωκεν, ἄνθρωπον δέ, λογικὸν  καὶ   πολιτικὸν ζῷον, ἐπὶ δίκην καὶ
[5]   θηρίοις. ~Ἐξαμαυροῦται γὰρ καὶ ταῦτα  καὶ   πολλὰ τῶν ἄλλων ὑπὸ τῆς
[4]   ἔχων κληρονόμον’ πολλοὺς γοῦν πολυφίλους  καὶ   πολυτιμήτους ὄντας ἓν παιδίον γενόμενον
[4]   σπαργάνων ἐρειπίοις θάλπουσα καὶ ψήχουσα,  καὶ   πόνῳ πόνον ἐκ νυκτὸς ἀλλάσσουσα
[4]   τοῖς βρέφεσι, κινδύνων τε μεγάλων  καὶ   πόνων αὐταῖς γινομένων· ὡς δ´
[3]   ἀθρόως, εἰς δὲ σάρκα πιδακώδη  καὶ   πόροις ἀτρέμα λεπτοῖς διηθοῦσαν ἀπολήγων
[3]   μεμελέτηκεν ἐμμήνοις ἡμερῶν περιόδοις ὀχετοὺς  καὶ   πόρους αὐτῷ τῆς φύσεως ἀναστομούσης
[4]   καὶ συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμους  καὶ   πότους καὶ ἔρωτας αὐτῶν οἷα
[2]   σχῆμα περιαγὲς ὡς ἁλιευτικοῦ κύρτου  καὶ   πρόμηκες ἀπεργάζεται, τῇ δ´ ἁρμονίᾳ
[2]   κύει καὶ πεπλήρωται, κοσμίως ἄπεισι  καὶ   προνοεῖ περὶ τὴν κύησιν καὶ
[3]   καὶ τοιούτων οἰκονομιῶν καὶ φιλοτιμίας  καὶ   προνοίας οὐδὲν ἦν ὄφελος, εἰ
[4]   νήπιον οὐδ´ ἔφυγεν, ἀλλ´ ἐπεστράφη  καὶ   προσεμειδίασε καὶ ἀνείλετο καὶ ἠσπάσατο,
[2]   τὰ δ´ ἐπιβαίνοντα τῶν νώτων  καὶ   προστρέχοντα πανταχόθεν ἀναδεχόμεναι μετὰ τοῦ
[2]   ἀναδεχόμεναι μετὰ τοῦ γεγηθός τι  καὶ   προσφιλὲς ἐπιφθέγγεσθαι· κύνας δὲ καὶ
[3]   εὐμενὲς τῷ τοῦ νηπίου στόματι  καὶ   προσφιλὲς ψαῦσαι καὶ περιλαβεῖν ἐνδίδωσι
[2]   πνοάς τε γονίμους ἔχει  καὶ   πρόσφορον ὀχευομένοις κρᾶσιν, ἦλθεν εἰς
[2]   πρόμηκες ἀπεργάζεται, τῇ δ´ ἁρμονίᾳ  καὶ   πυκνότητι συμφράξασα τὰς ἀκάνθας ἀκριβῶς
[2]   σπλάγχνοις. δ´ ἄρκτος, ἀγριώτατον  καὶ   σκυθρωπότατον θηρίον, ἄμορφα καὶ ἄναρθρα
[2]   ὀψιγαμίου, καθάπερ οἱ Λυκούργου πολῖται  καὶ   Σόλωνος, οὐδ´ ἀτιμίας ἀτέκνων δέδοικεν,
[4]   Ἀρίστων Πλάτωνος φιλοσοφοῦντος, οὐδ´ Εὐριπίδου  καὶ   Σοφοκλέους νίκας οἱ πατέρες ἔγνωσαν·
[3]   τὴν δ´ ὑστέραν οἷον ἀρότῳ  καὶ   σπόρῳ γῆν ἐν φυτοῖς ὀργῶσαν
[4]   νίκας οἱ πατέρες ἔγνωσαν· ψελλιζόντων  καὶ   συλλαβιζόντων ἠκροῶντο καὶ κώμους καὶ
[2]   καὶ ταύτας δι´ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα  καὶ   συνείρουσα τὸ μὲν σχῆμα περιαγὲς
[2]   καὶ προνοεῖ περὶ τὴν κύησιν  καὶ   σωτηρίαν τοῦ ἀποτεχθέντος. ἀξίως δ´
[2]   πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία  καὶ   τὰ δειλὰ τολμηρὰ ποιεῖ καὶ
[4]   καρπουμένη μηδὲ χρήσιμον ἀλλ´ ἐπιπόνως  καὶ   ταλαιπώρως ἀναδεχομένη, τῶν σπαργάνων ἐρειπίοις
[1]   καὶ περὶ τὰ πρῶτα συγχεομένων  καὶ   ταραττομένων; ἄκρατον γὰρ ἐν ἐκείνοις
[5]   κύων διασπαράξῃ σκυλάκιον, ἀθυμοῦσι  καὶ   ταράττονται καὶ θεοῖς ἀποτρόπαια θύουσι
[2]   τῶν ἄλλων περὶ τὰς λοχείας  καὶ   τὰς ἀνατροφὰς σοφίαν καὶ τέχνην
[5]   ἀνθρώποις θηρίοις. ~Ἐξαμαυροῦται γὰρ  καὶ   ταῦτα καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων
[2]   τὰς ἀκάνθας τῆς θαλαττίας βελόνης  καὶ   ταύτας δι´ ἀλλήλων ἐγκαταπλέκουσα καὶ
[2]   γενέσεις καὶ λοχείας καὶ ὠδῖνας  καὶ   τεκνοτροφίας φύσιν εἶναι καὶ χάριν,
[1]   πῶς γαμοῦμεν αὐτοὶ καὶ γεννῶμεν  καὶ   τεκνοτροφοῦμεν, ὡς μηδὲν ἐν ἑαυτοῖς
[2]   οὐκ ἔχει τέλος ἀλλὰ γέννησιν  καὶ   τέκνωσιν· διὰ τοῦτ´ ἔτους ὥρᾳ,
[5]   ταράττονται καὶ θεοῖς ἀποτρόπαια θύουσι  καὶ   τέρας νομίζουσιν, ὡς πᾶσι καὶ
[2]   λοχείας καὶ τὰς ἀνατροφὰς σοφίαν  καὶ   τέχνην παρορῶμεν. οἷον εὐθύς,
[2]   αὑτῆς τρέφει λιμῷ τὰ ἔγγονα,  καὶ   τὴν τροφὴν τῆς γαστρὸς ἁπτομένην
[1]   δ´ ἀνθρώποις ὑπὸ τοῦ λόγου  καὶ   τῆς συνηθείας, τοὔλαιον ὑπὸ
[2]   προνοοῦσαν, ἀλλ´ οὐχ ἡμᾶς δυσωποῦσαν  καὶ   τιτρώσκουσαν ἐπιλογιζομένους ὅτι ταῦτα παραδείγματα
[2]   συμμέτρως πεπλάσθαι πρὸς τὸ μέγεθος  καὶ   τὸ μέτρον τῆς ἁλκυόνος, ὥστε
[4]   λέγουσι τεκοῦσαν τίκτουσαν ἔτι  καὶ   τὸ νύγμα τῆς ἀλγηδόνος ὁμοῦ
[3]   τοσούτων ἐπὶ τὴν γένεσιν ἐργαλείων  καὶ   τοιούτων οἰκονομιῶν καὶ φιλοτιμίας καὶ
[1]   ζῴων ὥσπερ ἀλλοδαπὴν πόλιν ἐκκαλοῦνται  καὶ   τοῖς ἐκείνων πάθεσι καὶ ἤθεσιν
[3]   τῶν ἀπορρήτων ἐμφύεσθαι τοῖς ὀνόμασι  καὶ   τοῖς ῥήμασιν, ἀλλ´ ἀποκειμένων καὶ
[4]   τέκνων, ὅτι τοὺς θρέψοντας ἕξουσι  καὶ   τοὺς θάψοντας· εἰ μὴ νὴ
[1]   ἀδεκάστοις ἐφιᾶσι τὴν κρίσιν;  καὶ   τοῦτο τῆς ἀνθρωπίνης κακίας ἔγκλημα
[2]   λόγου γένοιτο τοῖς θηρίοις σύνεσις  καὶ   τοῦτό τις εἰς κοινὸν θέατρον
[5]   παρὰ φύσιν στέργειν τὰ τικτόμενα  καὶ   τρέφειν οὐκ ἀναιρεῖν προσῆκον. οὐ
[5]   προσήκει τραφέντα δουλοπρεπῆ καὶ ἀπαίδευτα  καὶ   τῶν καλῶν πάντων ἐνδεᾶ γένηται·
[2]   ποιεῖ καὶ φιλόπονα τὰ ῥᾴθυμα  καὶ   φειδωλὰ τὰ γαστρίμαργα· καὶ ὥσπερ
[3]   καὶ φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ  καὶ   φερέκαρπα τούτων σπέρματα παρέσχε τὴν
[2]   τέκνων, ἐκεῖνα μὲν ἐῶσι προπέτεσθαι  καὶ   φεύγειν, αὑταῖς δὲ μηχανώμεναι προσέχειν
[1]   πολύτροπον τοῦ λόγου καὶ περιττὸν  καὶ   φιλελεύθερον ἄγαν οὐκ ἔστιν, ἀλόγους
[2]   καὶ τὰ δειλὰ τολμηρὰ ποιεῖ  καὶ   φιλόπονα τὰ ῥᾴθυμα καὶ φειδωλὰ
[3]   μὲν γὰρ φύσις ἀκριβὴς  καὶ   φιλότεχνος καὶ ἀνελλιπὴς καὶ ἀπέριττος,
[3]   γένεσιν ἐργαλείων καὶ τοιούτων οἰκονομιῶν  καὶ   φιλοτιμίας καὶ προνοίας οὐδὲν ἦν
[3]   θεῶν τιμὰς καὶ πόλεων ἱδρύσεις  καὶ   φιλοφροσύνην, γενναῖα καὶ καλὰ καὶ
[3]   αἵματι πεφυρμένος καὶ λύθρου περίπλεως  καὶ   φονευομένῳ μᾶλλον γεννωμένῳ ἐοικὼς
[2]   οὔτ´ ὄρνιθες νεοττοὺς ἀλλὰ προῖκα  καὶ   φυσικῶς, ἐπιγνωσθήσεται τοῖς ἁπάντων πάθεσιν
[4]   τις οἴεται τοὺς πλουσίους θύειν  καὶ   χαίρειν γενομένων αὐτοῖς τέκνων, ὅτι
[1]   καθάπερ οὖν ὁδὸν ὑφ´ ἡνίᾳ  καὶ   χαλινῷ βαδίζοντα δείκνυσιν εὐθεῖαν
[2]   ὠδῖνας καὶ τεκνοτροφίας φύσιν εἶναι  καὶ   χάριν, τὰς δ´ ἀνθρώπων δάνεια
[1]   δ´ ὁρμὰς καὶ ὀρέξεις ἔχοντα  καὶ   χρώμενα πλάναις καὶ περιδρομαῖς πολλάκις
[3]   ἐντὸς αὐξήσει κυηθὲν ἑτέρας ἀνατροφῆς  καὶ   χώρας δέηται. τότ´ οὖν τὸ
[4]   ἀναδεχομένη, τῶν σπαργάνων ἐρειπίοις θάλπουσα  καὶ   ψήχουσα, καὶ πόνῳ πόνον ἐκ
[2]   τὰς θηρίων γενέσεις καὶ λοχείας  καὶ   ὠδῖνας καὶ τεκνοτροφίας φύσιν εἶναι
[2]   ῥᾴθυμα καὶ φειδωλὰ τὰ γαστρίμαργα·  καὶ   ὥσπερ Ὁμηρικὴ ὄρνις προσφέρουσα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/09/2005