>

Livre, Chap.
[102, 0]	γὰρ τὸν σοφὸν Εὐριπίδην Ἄλλο	δέ	γ´ ἐπ´ ἄλλῃ φάρμακον κεῖται
[107, 0]	ἀγαθοί ὅστις τε κακός. Πίνδαρος	δέ·	Ἓν παρ´ ἐσθλὸν σύνδυο πήματα
[104, 0]	τ´ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα	δέ	θ´ ὕλη τηλεθόωσα φύει, ἔαρος
[105, 0]	γε κύρεται ἄλλοτε δ´ἐσθλῷ· ᾧ	δέ	κε τῶν λυγρῶν δώῃ, λωβητὸν
[114, 0]	πολλάκις αὑτοῖς προσδιαλέγεσθαι χρή, (Τί	δέ;	Παυσόμεθά ποτε λυπούμενοι ἢ ἀκαταπαύστῳ
[103, 0]	μεγίστοις οἰκονομεῖται πράγμασιν, ὅταν πέσῃ	δέ,	πλεῖστα συντρίβει καλά. Σὺ δ´
[115, 0]	εἰπεῖν ἀλλὰ σιωπᾶν ἀρρήτως· ἐπειδὴ	δέ	ποτε μόγις πᾶσαν μηχανὴν μηχανώμενος
[110, 0]	τῶνδε χαλεπόν; Οὐδέν. (Ὁ Κρεσφόντης	δέ	που ὁ παρὰ τῷ Εὐριπίδῃ
[103, 0]	ἐφύτευς´ ἀγαθοῖς, (Ἀγάμεμνον, Ἀτρεύς. Δεῖ	δέ	σε χαίρειν καὶ λυπεῖσθαι· θνητὸς
[117, 0]	ὑποτυχὼν ἄν τις εἴποι· Θεὸς	δέ	σοι πῆμ´ οὐδὲν ἀλλ´ αὐτὸς
[107, 0]	δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν. Σοφοκλῆς	δέ·	Σὺ δ´ ἄνδρα θνητὸν εἰ
[120, 0]	τοὶ δὲ φορμίγγεσι τέρπονται, παρὰ	δέ	σφισιν εὐανθὴς ἅπας τέθαλεν ὄλβος,
[105, 0]	δειλοῖσι βροτοῖσι, ζώειν ἀχνυμένοις· αὐτοὶ	δέ	τ´ ἀκηδέες εἰσί. Δοιοὶ γάρ
[107, 0]	οὐδὲν εἰ κέρδος φέρει; Εὐριπίδης	δέ·	Τὰ θνητὰ πράγματ´ οἶσθά γ´
[104, 0]	δὲ Πίνδαρος ἐν ἄλλοις Τί	δέ	τις; Τί δ´ οὔ τις;
[115, 0]	πρῶτον τῶν ἀνθρώπῳ ἀνυστῶν, δεύτερον	δέ,	τὸ γενομένους ἀποθανεῖν ὡς τάχιστα.
[116, 0]	θεῶν, ὁ δὲ Πίνδαρος· Σοφοὶ	δέ,	φησί, καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν’
[115, 0]	ἄνθρωπον συμφορὰν τὴν μεγίστην· τοῦτο	δέ	φησιν Ἀριστοτέλης καὶ τὸν Σειληνὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/10/2009