HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Ἦ 2
ᾖ 5
ἦ 1
ἡ 29
Ἡ 3
ᾗ 3
ἡβώντων 1

Fréquences [« »]
29 εἰ
27 οὐδὲν
27 τις
29 ἡ
29 μὴ
31 εἶναι
31 εἰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Pseudo-Plutarque, Les opinions des philosophes, livre III

ἡ

>
Livre, Chap.

[111, 0]   καὶ μέγιστον· εἰ δ´, ὥσπερ ἡ ἀλήθεια ἔχει, κακὸν αὐτὸ ὁμολογοῦμεν

[104, 0]   φησί· Ταῦτα γὰρ πᾶσα αὕτη ἡ ἀρχαία φιλοσοφία λέγει τε καὶ

[106, 0]   ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου φῶς, ἡ αὐτὴ καὶ τὸν ζοφερὸν Ἅιδην

[104, 0]   ἀνδρῶν γενεὴ ἡ μὲν φύει ἡ δ´ ἀπολήγει. (Ταύτῃ δ´ ὅτι

[121, 0]   ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ δ´ εἰς Τάρταρον. Καὶ τοὺς

[106, 0]   ποιητῶν. Ἡ πρώτη οὖν αἰτία ἡ δείξασα ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου

[117, 0]   ἀλλ´ αὐτὸς σὺ σοί, καὶ ἡ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν ἄνοια καὶ

[114, 0]   ὠφέλεια δ´ ἐστὶ τοῖς (ἀφῃρημένοις ἡ διὰ τῆς ἀγαθῆς μνήμης τιμή.

[103, 0]   ἀλυπίαν φάρμακον ὁ λόγος καὶ ἡ διὰ τούτου παρασκευὴ πρὸς πάσας

[116, 0]   τὴν ὑπόληψιν ταύτην ὅτι καὶ ἡ Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων

[121, 0]   ἐκεῖνον τὸν κόσμον, ἵνα δικαία ἡ κρίσις ᾖ. Ἐγὼ οὖν ταῦτ´

[121, 0]   γένη καὶ πλούτους, καὶ ἐπειδὰν ἡ κρίσις ᾖ, ἔρχονται αὐτοῖς πολλοὶ

[121, 0]   τὼ ἑτέρω, ἵν´ ὡς δικαιοτάτη ἡ κρίσις ᾖ περὶ τῆς πορείας

[106, 0]   ~Τί οὖν πλέον ποιοῦμεν; Οὐδέν· ἡ λύπη δ´ ἔχει (ὥσπερ τὰ

[102, 0]   (Πολλῶν γὰρ ὄντων ψυχικῶν παθῶν, ἡ λύπη τὸ χαλεπώτατον πέφυκεν εἶναι

[121, 0]   ἐξ ἧς φέρετον τὼ ὁδώ, ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ

[104, 0]   ἐπιγίγνεται ὥρη· ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἡ μὲν φύει ἡ δ´ ἀπολήγει.

[109, 0]   ἐστι τῇ πρὸ τῆς γενέσεως ἡ μετὰ τὴν τελευτήν. Ἀλλ´ οἴει

[103, 0]   τῶν πάντων μόνος, ὅτ´ ἔτικτεν ἡ μήτηρ ς´, ἐφ´ ᾧ τε

[116, 0]   εἰς (τὸ ἀποθανεῖν. Εἰ γοῦν ἡ Νιόβη κατὰ τοὺς μύθους πρόχειρον

[102, 0]   (εἰωθὼς ἐγγέγονε τῇ συμφορᾷ καὶ ἡ περὶ σὲ διάθεσις ἀπαιτεῖν ἔοικε

[112, 0]   γὰρ ἐπὶ τῶν σωματικῶν παθημάτων ἡ ταχίστη τῆς ἀπαλλαγῆς ὁδὸς ἀμείνων.

[111, 0]   χρείας ἢ γηροβοσκίας ἐστερήθησαν, φίλαυτος ἡ τῆς λύπης πρόφασις· οὐ γὰρ

[105, 0]   τοῖς μεγάλοις εὐτυχήμασι φθονεῖν πέφυκεν ἡ τύχη. Θηραμένης δ´ ὁ γενόμενος

[104, 0]   πάντες ταὐτὸ πεπόνθαμεν. Ἄσκοπος γὰρ ἡ τύχη, φησὶν ὁ Θεόφραστος, καὶ

[103, 0]   γενναίαν. Καὶ γὰρ περὶ τἀγαθὸν ἡ φρόνησις πραγματεύεται τετραχῶς, ἢ κτωμένη

[106, 0]   ἓν ποιεῖν ἀδιαλείπτως, οὕτω καὶ ἡ φύσις ἐκ τῆς αὐτῆς ὕλης

[114, 0]   ζωῆς βίον, ὃν ἔδωκεν ἡμῖν ἡ φύσις οὐκ εἰς ἅπαντα τὸν

[108, 0]   γὰρ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἔσται ἡ ψυχὴ χωρὶς τοῦ σώματος, πρότερον

Livre, Chap.
[111, 0]	καὶ μέγιστον· εἰ δ´, ὥσπερ	ἡ	ἀλήθεια ἔχει, κακὸν αὐτὸ ὁμολογοῦμεν
[104, 0]	φησί· Ταῦτα γὰρ πᾶσα αὕτη	ἡ	ἀρχαία φιλοσοφία λέγει τε καὶ
[106, 0]	ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου φῶς,	ἡ	αὐτὴ καὶ τὸν ζοφερὸν Ἅιδην
[104, 0]	ἀνδρῶν γενεὴ ἡ μὲν φύει	ἡ	δ´ ἀπολήγει. (Ταύτῃ δ´ ὅτι
[121, 0]	ἡ μὲν εἰς μακάρων νήσους,	ἡ	δ´ εἰς Τάρταρον. Καὶ τοὺς
[106, 0]	ποιητῶν. Ἡ πρώτη οὖν αἰτία	ἡ	δείξασα ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου
[117, 0]	ἀλλ´ αὐτὸς σὺ σοί, καὶ	ἡ	διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν ἄνοια καὶ
[114, 0]	ὠφέλεια δ´ ἐστὶ τοῖς (ἀφῃρημένοις	ἡ	διὰ τῆς ἀγαθῆς μνήμης τιμή.
[103, 0]	ἀλυπίαν φάρμακον ὁ λόγος καὶ	ἡ	διὰ τούτου παρασκευὴ πρὸς πάσας
[116, 0]	τὴν ὑπόληψιν ταύτην ὅτι καὶ	ἡ	Θαλέθοντι βίῳ βλάσταις τε τέκνων
[121, 0]	ἐκεῖνον τὸν κόσμον, ἵνα δικαία	ἡ	κρίσις ᾖ. Ἐγὼ οὖν ταῦτ´
[121, 0]	γένη καὶ πλούτους, καὶ ἐπειδὰν	ἡ	κρίσις ᾖ, ἔρχονται αὐτοῖς πολλοὶ
[121, 0]	τὼ ἑτέρω, ἵν´ ὡς δικαιοτάτη	ἡ	κρίσις ᾖ περὶ τῆς πορείας
[106, 0]	~Τί οὖν πλέον ποιοῦμεν; Οὐδέν·	ἡ	λύπη δ´ ἔχει (ὥσπερ τὰ
[102, 0]	(Πολλῶν γὰρ ὄντων ψυχικῶν παθῶν,	ἡ	λύπη τὸ χαλεπώτατον πέφυκεν εἶναι
[121, 0]	ἐξ ἧς φέρετον τὼ ὁδώ,	ἡ	μὲν εἰς μακάρων νήσους, ἡ
[104, 0]	ἐπιγίγνεται ὥρη· ὣς ἀνδρῶν γενεὴ	ἡ	μὲν φύει ἡ δ´ ἀπολήγει.
[109, 0]	ἐστι τῇ πρὸ τῆς γενέσεως	ἡ	μετὰ τὴν τελευτήν. Ἀλλ´ οἴει
[103, 0]	τῶν πάντων μόνος, ὅτ´ ἔτικτεν	ἡ	μήτηρ ς´, ἐφ´ ᾧ τε
[116, 0]	εἰς (τὸ ἀποθανεῖν. Εἰ γοῦν	ἡ	Νιόβη κατὰ τοὺς μύθους πρόχειρον
[102, 0]	(εἰωθὼς ἐγγέγονε τῇ συμφορᾷ καὶ	ἡ	περὶ σὲ διάθεσις ἀπαιτεῖν ἔοικε
[112, 0]	γὰρ ἐπὶ τῶν σωματικῶν παθημάτων	ἡ	ταχίστη τῆς ἀπαλλαγῆς ὁδὸς ἀμείνων.
[111, 0]	χρείας ἢ γηροβοσκίας ἐστερήθησαν, φίλαυτος	ἡ	τῆς λύπης πρόφασις· οὐ γὰρ
[105, 0]	τοῖς μεγάλοις εὐτυχήμασι φθονεῖν πέφυκεν	ἡ	τύχη. Θηραμένης δ´ ὁ γενόμενος
[104, 0]	πάντες ταὐτὸ πεπόνθαμεν. Ἄσκοπος γὰρ	ἡ	τύχη, φησὶν ὁ Θεόφραστος, καὶ
[103, 0]	γενναίαν. Καὶ γὰρ περὶ τἀγαθὸν	ἡ	φρόνησις πραγματεύεται τετραχῶς, ἢ κτωμένη
[106, 0]	ἓν ποιεῖν ἀδιαλείπτως, οὕτω καὶ	ἡ	φύσις ἐκ τῆς αὐτῆς ὕλης
[114, 0]	ζωῆς βίον, ὃν ἔδωκεν ἡμῖν	ἡ	φύσις οὐκ εἰς ἅπαντα τὸν
[108, 0]	γὰρ αὐτὴ καθ´ αὑτὴν ἔσται	ἡ	ψυχὴ χωρὶς τοῦ σώματος, πρότερον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/10/2009