Pages |
[927] |
ἐν
κοιλίᾳ
καὶ
καρδίᾳ
παρὰ
|
φύσιν, |
ἀλλ´
ἕκαστον
οἰκείως
καὶ
χρησίμως |
[926] |
πᾶσαν
ἀντικεῖσθαι
τὴν
τοῦ
κόσμου
|
φύσιν |
ἀναγκαῖον,
(εἴ
γε
δὴ
τὸ |
[926] |
κάτω
πρὸς
τὸ
ἄνω
κατὰ
|
φύσιν |
ἀντίκειται.
Καὶ
οὐ
τοῦτο
μόνον |
[940] |
ἐοίκασιν
ἀθεάτοις
τῶν
περὶ
τὴν
|
φύσιν |
ἀνωμαλιῶν,
ἐν
αἷς
μείζονας
ἔστι |
[927] |
τι
τῶν
ὄντων
ἕτερον
κατὰ
|
φύσιν |
γεγονώς,
ἄνω
μὲν
ἔχει
τὰ |
[926] |
τὸ
ἱμερτὸν
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
|
φύσιν |
ἐκ
προνοίας,
Φιλότητος
ἐγγενομένης
καὶ |
[943] |
αὐτῆς.
Συντυγχάνει
δ´
οὕτως
κατὰ
|
φύσιν |
ἑκάτερον·
(Πᾶσαν
ψυχήν,
ἄνουν
τε |
[926] |
ἀλλὰ
θέντες,
εἰ
βούλει,
παρὰ
|
φύσιν |
ἐν
οὐρανῷ
τοῖς
γεώδεσι
τὰς |
[939] |
βρέχηται
καὶ
ἄρδηται,
τῆς
κατὰ
|
(φύσιν |
ἐξίσταται
ποιότητος
καὶ
ἀποβάλλει
τὴν |
[927] |
περὶ
τὰ
ὄμματα
(ἀποστίλβον
κατὰ
|
φύσιν |
ἐστὶ
τὸ
δ´
ἐν
κοιλίᾳ |
[927] |
φορὰν
ἀφαιρεῖσθαι
τῷ
οὐρανῷ
κατὰ
|
φύσιν |
ἐστί,
τῶν
δὲ
βαρέων
καὶ |
[926] |
τὸ
Αἰτναῖον
ὑπὸ
γῆν
παρὰ
|
φύσιν |
ἐστίν,
ἀλλὰ
πῦρ
ἐστι,
καὶ |
[927] |
τῶν
τοῦ
κόσμου
μερῶν
παρὰ
|
φύσιν |
ἔσχεν,
ἀλλ´
ἕκαστον
ᾗ
πέφυκε |
[940] |
ἑταῖρε,
πρὸς
τὸν
ἥλιον
ἀντιπαθῆ
|
φύσιν |
ἔχειν,
εἴγε
μὴ
μόνον,
ὅσα |
[931] |
γῆ
φωτιζομένην
τὴν
σελήνην,
ἀνάγκη
|
φύσιν |
ἔχειν
ὁμοίαν
ἃ
τὰ
αὐτὰ |
[935] |
νοτεροῦ
καὶ
ἀβλαβοῦς
καὶ
κατὰ
|
φύσιν |
ἔχοντος
οὖσα
πλήρης
κάλλη
τε |
[922] |
καὶ
πάντα
λεπτύνειν
καὶ
συνεξάπτειν
|
φύσιν |
ἐχούσης
ἐστίν·
εἰ
δ´
ἐγγέγονε, |
[927] |
κάτωθεν
ἐκφύονται
καὶ
οὐδέτεροι
παρὰ
|
φύσιν |
ἔχουσιν·
οὐδὲ
τοῦ
πυρὸς
τὸ |
[934] |
ἐοικέναι
μάλιστα
τῇ
γῇ
τὴν
|
φύσιν, |
~ἣν
ἐμυθολόγει
Σωκράτης
ὁ
παλαιός, |
[928] |
τὸν
ὅλον
οὐρανὸν
εἴς
τινα
|
φύσιν |
καθαρὰν
καὶ
εἰλικρινῆ
καὶ
τῆς |
[926] |
παλαιοὺς
κινῇς
Τιτᾶνας
ἐπὶ
τὴν
|
φύσιν |
καὶ
Γίγαντας
καὶ
τὴν
μυθικὴν |
[941] |
εἶναι
τῆς
τε
νήσου
τὴν
|
φύσιν |
καὶ
τὴν
πραότητα
τοῦ
περιέχοντος |
[923] |
ἄγει
γὰρ
ἕκαστον
(ἡ
κατὰ
|
φύσιν |
κίνησις,
ἂν
ὑπ´
ἄλλου
μηδενὸς |
[928] |
δὲ
καὶ
θαλάσσῃ
χρῆται
κατὰ
|
φύσιν |
ὁ
κόσμος,
ὅσα
κοιλίᾳ
καὶ |
[926] |
οὐ
κατὰ
τὴν
τοῦ
τόπου
|
φύσιν, |
ὅμοια
καὶ
περὶ
γῆς
καὶ |
[943] |
καὶ
τὸ
κάλλος
καὶ
τὴν
|
φύσιν |
οὐχ
ἁπλῆν
οὐδ´
ἄμικτον,
ἀλλ´ |
[927] |
ἣν
ἄν
τις
ἁπλῶς
κατὰ
|
φύσιν |
προσαγορεύσειεν·
(ἀλλ´
ὅταν
ἕκαστον,
οὗ |
[927] |
γε
πάντα
δεῖ
ταῖς
κατὰ
|
φύσιν |
ῥοπαῖς
χρῆσθαι
καὶ
φέρεσθαι
καθ´ |
[935] |
ἀγαθῶν
ἀμοιβὰς
τίνοντας
καὶ
κατὰ
|
φύσιν |
σεβομένους
τὸ
κρεῖττον
ἀρετῇ
καὶ |
[928] |
λέγων
κύκλῳ
τε
κινεῖσθαι
κατὰ
|
φύσιν |
τὰ
ἄστρα
καὶ
πολὺ
παρηλλαγμένης |
[923] |
Φαρνάκης,
τὸν
οἰκεῖον
καὶ
κατὰ
|
φύσιν |
τόπον
ἔχουσαν,
ὥσπερ
αὕτη,
τὸν |
[927] |
σελήνην
ἱδρῦσθαι,
βεβαιοτέρῳ
τοῦ
κατὰ
|
φύσιν |
τῷ
κατὰ
λόγον
δεσμῷ
περιληφθεῖσαν; |
[926] |
πρὸς
Διός»
εἶπον
Οὐ
παρὰ
|
φύσιν |
τῷ
σώματι
συνεῖρκται
βραδεῖ
ταχεῖα |
[927] |
ξύλα
καὶ
λίθοι
ταῖς
κατὰ
|
φύσιν |
χρώμενα
ῥοπαῖς
καὶ
νεύσεσιν
ἐξ |
[927] |
ἐστι,
τότε
δοκεῖ
τὴν
κατὰ
|
φύσιν |
χώραν
ἔχειν
καὶ
κίνησιν
καὶ |
[927] |
οὕτως
τετάχθαι
καὶ
διηρμόσθαι
τὴν
|
φύσιν, |
ὡς
ἐνταῦθα
μὲν
πῦρ
ἐκεῖ |
[924] |
αὑτὸ
σύστασιν
ἔσχεν
ἰδίαν
καὶ
|
φύσιν, |
ὡς
φαῖεν
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν |
[927] |
χελωνῶν
τε
καὶ
παντὸς
ὀστρέου
|
φύσιν, |
ὥς
φησιν
ὁ
Ἐμπεδοκλῆς,
καταμανθάνων
|
[928] |
καὶ
συντέτακται
κατὰ
τὴν
ἑκάστου
|
φύσιν. |
Ὥσπερ
εἰκὸς
ἔχειν
καὶ
τὸν |