HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μαλάχῃ 1
μαλθακὸν 1
μάλιστα 12
μᾶλλον 26
μανικοῦ 1
μανὸν 1
μανότητος 3

Fréquences [« »]
26 ἂν
25 οὕτως
25 τι
26 μᾶλλον
26 οὖν
26 ταῖς
27 οὐδὲ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales, De la face qui paraît sur la lune

μᾶλλον

Pages

[940]   Ἐκείνους δ´ ἂν οἴομαι πολὺ μᾶλλον ἀποθαυμάσαι τὴν γῆν ἀφορῶντας οἷον

[923]   οὐχ ὅσῳ μείζων, ἀλλ´ ἔτι μᾶλλον, ἅτε δὴ διὰ θερμότητα καὶ

[933]   τῷ ποιοῦντι τὴν ἔκλειψιν, εἰκότως μᾶλλον δ´ ἀναγκαίως ὁ μὲν ὄπισθεν

[937]   ὥρα δὲ καὶ Σύλλαν παρακαλεῖν μᾶλλον δ´ ἀπαιτεῖν τὴν διήγησιν, (οἷον

[923]   βίας ἀναρριφέν, εὐθὺς (ἐκθλίβει δεῦρο, μᾶλλον δ´ ἀφίησιν, ᾗ πέφυκεν οἰκείᾳ

[925]   ἐστιν, οὔθ´ ὁ τῇ γῇ μᾶλλον δ´ ὁ τῷ κέντρῳ τὸ

[926]   ἐπάγῃς τὸ Ἐμπεδοκλέους τοῖς πράγμασι, μᾶλλον δὲ τοὺς παλαιοὺς κινῇς Τιτᾶνας

[923]   ἐξ ὧν λέγεις ἡ σελήνη μᾶλλον, εἰ πῦρ ἐστι, γῆς δεῖσθαι

[933]   τόπου σκιεροῦ διαφαίνεται καὶ διαλάμπει μᾶλλον, εἴτε παχύτητι τοῦ σκοτώδους ἀέρος

[931]   ἀποδιδόντα μορφὰς ἐν αὐτῇ, παντὸς μᾶλλον ἐπιδείκνυσιν οὐ σύγκρασιν ἀλλ´ ἐπαφήν,

[934]   Τοῦτο μὲν» ἔφην, πρὸς τοὔνομα μᾶλλον ἐριστικῶς ἢ πρὸς τὸ πρᾶγμα

[920]   δόξα τοῦ Κλεάρχου διαπυθομένου Παντὶ μᾶλλον» ἔφην ἀγνοεῖν ἢ σοὶ προσῆκόν

[936]   ὄψιν οὐ λανθάνουσιν. Ἀλλ´ ἐκεῖνο μᾶλλον» ἔφην ἐλέγχειν δοκεῖ τὴν λεγομένην

[921]   ἴσχειν καὶ σύμπηξιν εἰκός ἐστι μᾶλλον ἢ πληγάς τινας καὶ ἀποπηδήσεις,

[935]   τις ἱερὰ πρὸς ἀνθρώπων νομιζομένη μᾶλλον ἢ πῦρ θολερόν, ὥσπερ οἱ

[933]   γε πολλάκις ἡμέρας, ὡς (πάντα μᾶλλον ἢ πύρινον οὖσα σῶμα καὶ

[926]   ἑτέρᾳ τινὶ τύχῃ καὶ φύσει μᾶλλον ἢ τόπου διαφορᾷ τῆς μὲν

[931]   ὁρῶμεν οὐχ ὡς ὁ ἀὴρ μᾶλλον ἢ ὡς ἡ γῆ φωτιζομένην

[924]   οὖσα τοῦ παντὸς ἡ γῆ μᾶλλον ἢ ὡς ὅλον οἰκειώσεται μέρη

[931]   ἀναπέμπει τὸ εἴδωλον, ἔτι καὶ μᾶλλον ἰσχυρίσασθαι τῷ λόγῳ περὶ τῆς

[923]   περιφορᾶς τὴν ῥοπὴν ἐκκρουόμενον· ἀλλὰ μᾶλλον ἴσως λόγον εἶχε θαυμάζειν μένουσαν

[920]   ὀξὺ καὶ σφοδρὸν ὁρῶντες ἐξακριβοῦσι μᾶλλον καὶ διαστέλλουσιν ἐκτυπούμενα τὰ εἴδη

[920]   τὸν ἥλιον ἔδει τοῦτο γίνεσθαι μᾶλλον ὀξὺν ἀπαντῶντα καὶ πλήκτην ὥς

[923]   τὴν σελήνην, ὦ βέλτιστε, τί μᾶλλον ὑμῶν ἄνω τὰ κάτω ποιοῦσι

[934]   ἂν ἀλλότριον αὐτῆς εἶναι καὶ μᾶλλον ὑπόμιγμα καὶ λεῖμμα τοῦ φωτὸς

[940]   παρατιθέμενος. Διὸ πρὸς σὲ τρέψομαι μᾶλλον, ὦ φίλε Θέων· λέγεις γὰρ

Pages
[940]	Ἐκείνους δ´ ἂν οἴομαι πολὺ	μᾶλλον	ἀποθαυμάσαι τὴν γῆν ἀφορῶντας οἷον
[923]	οὐχ ὅσῳ μείζων, ἀλλ´ ἔτι	μᾶλλον,	ἅτε δὴ διὰ θερμότητα καὶ
[933]	τῷ ποιοῦντι τὴν ἔκλειψιν, εἰκότως	μᾶλλον	δ´ ἀναγκαίως ὁ μὲν ὄπισθεν
[937]	ὥρα δὲ καὶ Σύλλαν παρακαλεῖν	μᾶλλον	δ´ ἀπαιτεῖν τὴν διήγησιν, (οἷον
[923]	βίας ἀναρριφέν, εὐθὺς (ἐκθλίβει δεῦρο,	μᾶλλον	δ´ ἀφίησιν, ᾗ πέφυκεν οἰκείᾳ
[925]	ἐστιν, οὔθ´ ὁ τῇ γῇ	μᾶλλον	δ´ ὁ τῷ κέντρῳ τὸ
[926]	ἐπάγῃς τὸ Ἐμπεδοκλέους τοῖς πράγμασι,	μᾶλλον	δὲ τοὺς παλαιοὺς κινῇς Τιτᾶνας
[923]	ἐξ ὧν λέγεις ἡ σελήνη	μᾶλλον,	εἰ πῦρ ἐστι, γῆς δεῖσθαι
[933]	τόπου σκιεροῦ διαφαίνεται καὶ διαλάμπει	μᾶλλον,	εἴτε παχύτητι τοῦ σκοτώδους ἀέρος
[931]	ἀποδιδόντα μορφὰς ἐν αὐτῇ, παντὸς	μᾶλλον	ἐπιδείκνυσιν οὐ σύγκρασιν ἀλλ´ ἐπαφήν,
[934]	Τοῦτο μὲν» ἔφην, πρὸς τοὔνομα	μᾶλλον	ἐριστικῶς ἢ πρὸς τὸ πρᾶγμα
[920]	δόξα τοῦ Κλεάρχου διαπυθομένου Παντὶ	μᾶλλον»	ἔφην ἀγνοεῖν ἢ σοὶ προσῆκόν
[936]	ὄψιν οὐ λανθάνουσιν. Ἀλλ´ ἐκεῖνο	μᾶλλον»	ἔφην ἐλέγχειν δοκεῖ τὴν λεγομένην
[921]	ἴσχειν καὶ σύμπηξιν εἰκός ἐστι	μᾶλλον	ἢ πληγάς τινας καὶ ἀποπηδήσεις,
[935]	τις ἱερὰ πρὸς ἀνθρώπων νομιζομένη	μᾶλλον	ἢ πῦρ θολερόν, ὥσπερ οἱ
[933]	γε πολλάκις ἡμέρας, ὡς (πάντα	μᾶλλον	ἢ πύρινον οὖσα σῶμα καὶ
[926]	ἑτέρᾳ τινὶ τύχῃ καὶ φύσει	μᾶλλον	ἢ τόπου διαφορᾷ τῆς μὲν
[931]	ὁρῶμεν οὐχ ὡς ὁ ἀὴρ	μᾶλλον	ἢ ὡς ἡ γῆ φωτιζομένην
[924]	οὖσα τοῦ παντὸς ἡ γῆ	μᾶλλον	ἢ ὡς ὅλον οἰκειώσεται μέρη
[931]	ἀναπέμπει τὸ εἴδωλον, ἔτι καὶ	μᾶλλον	ἰσχυρίσασθαι τῷ λόγῳ περὶ τῆς
[923]	περιφορᾶς τὴν ῥοπὴν ἐκκρουόμενον· ἀλλὰ	μᾶλλον	ἴσως λόγον εἶχε θαυμάζειν μένουσαν
[920]	ὀξὺ καὶ σφοδρὸν ὁρῶντες ἐξακριβοῦσι	μᾶλλον	καὶ διαστέλλουσιν ἐκτυπούμενα τὰ εἴδη
[920]	τὸν ἥλιον ἔδει τοῦτο γίνεσθαι	μᾶλλον	ὀξὺν ἀπαντῶντα καὶ πλήκτην ὥς
[923]	τὴν σελήνην, ὦ βέλτιστε, τί	μᾶλλον	ὑμῶν ἄνω τὰ κάτω ποιοῦσι
[934]	ἂν ἀλλότριον αὐτῆς εἶναι καὶ	μᾶλλον	ὑπόμιγμα καὶ λεῖμμα τοῦ φωτὸς
[940]	παρατιθέμενος. Διὸ πρὸς σὲ τρέψομαι	μᾶλλον,	ὦ φίλε Θέων· λέγεις γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/01/2008