Pages
[923]	δὲ κατὰ λοξοῦ κύκλου τὴν	γῆν,	ἅμα καὶ περὶ τὸν αὑτῆς
[927]	ἄστρα, (καὶ πάλιν ἐνταῦθα μὲν	γῆν	ἄνω δὲ σελήνην ἱδρῦσθαι, βεβαιοτέρῳ
[925]	τοῦ κόσμου μέσην εἶναι τὴν	γῆν	ἀποφαινόμενος ἡδύς ἐστιν, εἰ μὴ
[935]	τιμιώτερον. Ὥστε μηδὲν οἰώμεθα πλημμελεῖν	γῆν	αὐτὴν θέμενοι, τὸ δὲ φαινόμενον
[940]	οἴομαι πολὺ μᾶλλον ἀποθαυμάσαι τὴν	γῆν	ἀφορῶντας οἷον ὑποστάθμην καὶ ἰλὺν
[940]	ἐνταῦθα καὶ τὸν Τάρταρον ἀπῳκίσθαι,	γῆν	δὲ μίαν εἶναι τὴν σελήνην,
[923]	πῦρ χωρὶς ὕλης διανοηθῆναι σῳζόμενον)	γῆν	δέ φατε ὑμεῖς ἄνευ βάσεως
[938]	μηθέν. Οὐδὲ γὰρ τήνδε τὴν	γῆν	δι´ ὅλης ἐνεργὸν οὐδὲ προσοικουμένην
[934]	γαλήνην» τὰς δὲ περὶ τὴν	γῆν	διαφορὰς τῶν ἄλλοτ´ ἄλλως ἐπιφαινομένων
[937]	οὐ δυνατόν, ἄλογον καὶ τὸ	γῆν	εἶναι τὴν σελήνην. Δόξει γὰρ
[936]	εἰ δὲ μὴ τοῦτο, μηδὲ	γῆν	εἶναι τὴν σελήνην Τί οὖν»
[934]	ὄψει καὶ διήκουσα πρὸς τὴν	γῆν	ἔκλειψιν ἡλίου ποιεῖν. Πρὸς σὲ
[928]	τοῦ κόσμου μερῶν νομίζωμεν (μήτε	γῆν	ἐνταῦθα κεῖσθαι συμπεσοῦσαν διὰ βάρος,
[944]	τοῦ ἰδίου ἀέρος, τὴν δὲ	γῆν	ἐξ ὕδατος καὶ ἀέρος καὶ
[940]	λάθῃς τὸν μῦθον ὥσπερ εἰς	γῆν	ἐξοκείλας καὶ συγχέῃς τὸ δρᾶμα
[924]	παντός, ἀλλὰ προσπίπτοντα πρὸς τὴν	γῆν	ἔξωθεν εἴσω διωθεῖσθαι καὶ ἀποκρύπτεσθαι
[942]	γῇ καὶ κυρία τῶν περὶ	γῆν	ἐστιν, ἡ δ´ ἐν σελήνῃ
[923]	ἐν ἀδείᾳ τοῦ πεσεῖν τὴν	γῆν	ἐστιν, οἰκτίρει δὲ τοὺς ὑποκειμένους
[923]	δεῦρο μὴ φέρεσθαι, τὴν δὲ	γῆν	ἑτέρας κινήσεως ἄμοιρον οὖσαν εἰκὸς
[928]	γε δὴ ζῷόν ἐστι, πολλαχοῦ	γῆν	ἔχοντα πολλαχοῦ δὲ πῦρ καὶ
[945]	μίγνυσιν, ἐσχάτη δὲ συνεφάπτεται περὶ	γῆν	ἡ Λάχεσις· ᾗ πλεῖστον τύχης
[923]	ἄνω τὰ κάτω ποιοῦσι τὴν	γῆν	ἱδρυόντων ἐνταῦθα μετέωρον ἐν τῷ
[941]	δὲ ῥεύματα τὴν μεγάλην ἐξιέναι	γῆν	καὶ γίνεσθαι προχώσεις ἀπ´ αὐτῶν
[926]	πάχους οὐρανόν τε πάντα καὶ	γῆν	καὶ θάλασσαν ἐν ταὐτῷ περιπολοῦντα
[931]	ἐκείνης, τοιοῦτος ἕτερος περίεισι τὴν	γῆν	καὶ τοσοῦτον φωτίζων ἀεὶ καὶ
[923]	οὐκ ἐχέγγυος ἐνεγκεῖν, τὴν δὲ	γῆν	κατὰ Πίνδαρον ἀδαμαντοπέδιλοι κίονες» περιέχουσι,
[941]	νησιώτας δὲ τοὺς ταύτην τὴν	γῆν	κατοικοῦντας, ὡς καὶ κύκλῳ περίρρυτον
[924]	τὸν κόσμον, ἀλλὰ πρὸς τὴν	γῆν	κοινωνίας τινὸς καὶ συμφυΐας τοῖς
[926]	τοῦτο τὴν σελήνην οὐ δείκνυσι	γῆν	μὴ οὖσαν ἀλλὰ γῆν ὅπου
[944]	δὲ πάλιν εἰς τὰ πρὸς	γῆν·	ὀνομάζεσθαι δὲ τὰ μὲν πρὸς
[926]	δείκνυσι γῆν μὴ οὖσαν ἀλλὰ	γῆν	ὅπου μὴ πέφυκεν οὖσαν· ἐπεὶ
[931]	ἀποδίδωσιν. Οὕτω (δὲ καὶ τὴν	γῆν	ὁρῶμεν ὑπ´ αὐτοῦ φωτιζομένην· οὐ
[925]	Ὁρᾶτε ὅτι γελοῖόν ἐστιν, εἰ	γῆν	οὐ φήσομεν εἶναι τὴν σελήνην,
[924]	φασὶ γελοιάζειν, (ἄνω τὴν σελήνην	γῆν	οὖσαν ἐνιδρύοντας, οὐχ ὅπου τὸ
[935]	δὲ δέομεν ἄνθρωποι τὴν σελήνην,	γῆν	οὖσαν ὀλυμπίαν, ἄψυχον ἡγεῖσθαι σῶμα
[926]	τὸ πῦρ τὸ Αἰτναῖον ὑπὸ	γῆν	παρὰ φύσιν ἐστίν, ἀλλὰ πῦρ
[925]	προσκαλεῖται σελήνην, καὶ τοῖς περὶ	γῆν	πράγμασι καὶ σώμασιν ἐπίδικός ἐστι
[944]	τίνουσιν· ὠθοῦνται γὰρ αὖθις ἐπὶ	γῆν	συνειργνύμενοι σώμασιν ἀνθρωπίνοις. Ἐκ δὲ
[924]	παράδοξον οὐκ ἔνεστιν; Οὐχὶ τὴν	γῆν	σφαῖραν εἶναι, τηλικαῦτα βάθη καὶ
[945]	εἰς ταύτην, ὥσπερ εἰς τὴν	γῆν	τὰ σώματα τῶν νεκρῶν, ταχὺ
[924]	παντὸς ἥ τε πρὸς τὴν	γῆν	τῶν ἐνταῦθα συνέρεισις καὶ σύστασις
[936]	κελεύουσι τοὺς ἀνακλάσει φωτίζεσθαι τὴν	γῆν	ὑπὸ τῆς σελήνης ἀξιοῦντας ἐπιδεικνύναι
[923]	παρ´ αὑτῶν λέγομεν· οἱ δὲ	γῆν	ὑποτιθέμενοι τὴν σελήνην, ὦ βέλτιστε,
[930]	τοῖς ἀπὸ τῆς σελήνης ἐπὶ	γῆν	φερομένοις ῥεύμασι τὴν ἰσότητα τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/01/2008