Pages |
[938] |
αὐστηρὰν
εὐθύνην
προσδοκῶσι.
Καὶ
γὰρ
|
ὡς |
ἀληθῶς
τῶν
σφόδρα
πεπεισμένων
τὰ |
[936] |
δ´
ὅρα
τὰ
τῆς
εἰκόνος
|
ὡς |
ἄνω
ποταμῶν»
καὶ
τραπέμπαλιν
λαμβάνουσιν. |
[934] |
ἄλλοτ´
ἄλλως
ἐπιφαινομένων
χρωμάτων
παρῆκεν
|
ὡς |
ἀπείρους
τὸ
πλῆθος
οὔσας.
Τὴν |
[920] |
τἀληθὲς
ἐξελέγχειν.
Ὁρᾷς
γὰρ
εὐθὺς
|
ὡς |
ἄτοπος
ὁ
λέγων
τὸ
φαινόμενον |
[929] |
καὶ
σεμνὸν
ἀναφαίνεται
καὶ
κεκοσμημένον,
|
ὡς |
δ´
ἄστρον
ἢ
φῶς
ἤ |
[935] |
τοῦτο
τῇ
αἰσθήσει
παρέχειν
συλλογισμόν,
|
(ὡς, |
εἰ
μέγα
τὸ
σκιαζόμενον,
ὑπερμέγεθες |
[931] |
μοι
γεωμετρικῶς
εἰπεῖν
πρὸς
ἀναλογίαν
|
ὡς, |
εἰ
τριῶν
ὄντων
οἷς
τὸ |
[927] |
καὶ
διάθεσιν.
Ὁ
γοῦν
ἄνθρωπος,
|
ὡς |
εἴ
τι
τῶν
ὄντων
ἕτερον |
[941] |
ἐμβαλλομένους.
Ἀναχθέντας
οὖν
χρῆσθαι
τύχαις,
|
ὡς |
εἰκός,
ἄλλους
ἄλλαις,
τοὺς
δὲ |
[939] |
ἀφαιρεῖν·
διὰ
μέσου
δὲ
τούτων,
|
ὡς |
εἰκός,
ὥραν
ἔαρι
προσφορωτάτην
ἔχουσιν. |
[932] |
πρὸς
δεκαεννέα,
μείζων
δ´
ἢ
|
ὡς |
ἑκατὸν
ὀκτὼ
πρὸς
τεσσαράκοντα
τρί´ |
[942] |
μιᾶς
ἡμέρας
ἔργον
ἐστὶ
διελθεῖν,
|
ὡς |
ἐκεῖνος
ἡμῖν
ἀπήγγελλεν
εὖ
μάλα |
[927] |
πάσχον
ἢ
ποιοῦν
ἢ
διακείμενον,
|
ὡς |
ἐκείνῳ
πρὸς
σωτηρίαν
ἢ
κάλλος |
[931] |
τὸν
ἥλιον
γινομένων
ὅμοιόν
ἐστιν
|
ὡς |
ἔκλειψις
ἡλίου
δύσει,
δότε
μοι |
[945] |
τοῦ
Κρόνου
κατευνασταὶ
καὶ
θεράποντες,
|
(ὡς |
ἔλεγεν
αὐτός,
ἐξήγγειλαν.
Ὑμῖν
δ´, |
[942] |
καὶ
ἀκήρατον.
Ἐνταῦθα
δὴ
κομισθείς,
|
ὡς |
ἔλεγεν,
ὁ
ξένος
καὶ
θεραπεύων |
[927] |
ἐγγενομένης
καὶ
Ἀφροδίτης
καὶ
Ἔρωτος,
|
~(ὡς |
Ἐμπεδοκλῆς
λέγει
καὶ
Παρμενίδης
καὶ |
[923] |
τινι
μείζονα
τῆς
σελήνης
οὖσαν,
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
ἐκλειπτικοῖς
πάθεσιν
οἱ |
[927] |
τετάχθαι
καὶ
διηρμόσθαι
τὴν
φύσιν,
|
ὡς |
ἐνταῦθα
μὲν
πῦρ
ἐκεῖ
δ´ |
[942] |
μεγάλης
νήσου
θεατής
(οὕτως
γὰρ
|
ὡς |
ἔοικε
τὴν
παρ´
ἡμῖν
οἰκουμένην |
[936] |
γὰρ
ἡ
σκιὰ
τοῦ
ὄρους,
|
ὡς |
ἔοικε,
χαλκέῳ
τινι
βοιδίῳ,
(μῆκος |
[932] |
τινος
δέομαι,
ταύτῃ
μόνον
ἀκηκοὼς
|
ὡς |
ἐπὶ
μίαν
(μὲν)
εὐθεῖαν
τῶν |
[926] |
περὶ
σελήνης
εἰκάζειν
τινὶ
πάρεστιν,
|
ὡς |
ἑτέρᾳ
τινὶ
τύχῃ
καὶ
φύσει |
[926] |
ἰδίας
καὶ
αὐθάδεις
οὕτως
εἶχον
|
ὡς |
ἔχει
πᾶν
οὗ
θεὸς
ἄπεστι |
[926] |
θεὸς
ἄπεστι
κατὰ
Πλάτωνα,
τουτέστιν,
|
ὡς |
ἔχει
τὰ
σώματα
νοῦ
καὶ |
[940] |
ἁλμυρὸν
ὕδωρ
ἐστίν,
ἔλεγέ
τις
|
ὡς |
Ζῷα
πολλὰ
καὶ
μεγάλα
καὶ |
[931] |
ὡς
ὁ
ἀὴρ
μᾶλλον
ἢ
|
ὡς |
ἡ
γῆ
φωτιζομένην
τὴν
σελήνην, |
[931] |
εἰς
τὸν
ἐξῆχθαι
καὶ
βέβαιον,
|
ὡς |
ἥ
γε
νύξ
ἐστι
σκιὰ |
[929] |
τοῦτο
δὴ
τὸ
Ἀναξαγόρειον
ἀποδεικνύς,
|
ὡς |
ἥλιος
ἐντίθησι
τῇ
σελήνῃ
τὸ |
[923] |
ὦ
Θέων,
εἴρηκε
τῶν
τραγικῶν
|
ὡς |
ἰατροί
Πικρὰν
πικροῖς
κλύζουσι
φαρμάκοις |
[941] |
τοὺς
ταύτην
τὴν
γῆν
κατοικοῦντας,
|
ὡς |
καὶ
κύκλῳ
περίρρυτον
οὖσαν
ὑπὸ |
[923] |
Σάμιον
ἀσεβείας
προσκαλεῖσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
|
ὡς |
κινοῦντα
τοῦ
κόσμου
τὴν
ἑστίαν, |
[926] |
καὶ
ἀδιάστατον·
ἐκεῖνο
δ´
εὔλογον,
|
ὡς |
λέγομεν
ἡμεῖς,
τῷ
τ´
ἄνω |
[940] |
καὶ
κινεῖν,
~(ὠκεανοῦ
τε
πλημμύρας,
|
ὡς |
λέγουσιν
αὐτοί,
καὶ
πορθμῶν
ἐπιδόσεις |
[924] |
ἀντερείδει
πᾶσι
τοῖς
μορίοις,
οὐχ
|
ὡς |
μέσον
οὖσα
τοῦ
παντὸς
ἡ |
[931] |
γῆς
σελήνης
ἀέρος,
ὁρῶμεν
οὐχ
|
ὡς |
ὁ
ἀὴρ
μᾶλλον
ἢ
ὡς |
[923] |
γῆς
ἴσως
Αἰσχύλος
ὑμᾶς
πέπεικεν
|
ὡς |
ὁ
Ἄτλας
Ἕστηκε
κίον´
οὐρανοῦ |
[924] |
παντὸς
ἡ
γῆ
μᾶλλον
ἢ
|
ὡς |
ὅλον
οἰκειώσεται
μέρη
αὐτῆς
ὄντα |
[942] |
μέγιστα
καὶ
περὶ
τῶν
μεγίστων
|
ὡς |
ὀνείρατα
τοῦ
Κρόνου
κατιόντας
ἐξαγγέλλειν· |
[933] |
καὶ
φαίνεταί
γε
πολλάκις
ἡμέρας,
|
ὡς |
(πάντα
μᾶλλον
ἢ
πύρινον
οὖσα |
[938] |
διδόντες
Ἄρτεμιν
(αὐτὴν
νομισθῆναι
φήσομεν
|
ὡς |
παρθένον
καὶ
ἄγονον,
ἄλλως
δὲ |
[932] |
εἶπεν
ὑπέμνησας·
ἀλλὰ
δὴ
πότερον
|
ὡς |
πεπεισμένων
ὑμῶν
καὶ
τιθέντων
ἐκλείπειν |
[925] |
ψαύει
καὶ
περιφερομένη
πλησίον,
Ἅρματος
|
ὡς |
πέρι
χνοίη
ἑλίσσεται»
φησὶν
Ἐμπεδοκλῆς |
[933] |
ταύτῃ
δ´
ἀπὸ
τῶν
ἀνατολῶν,
|
ὡς |
πρὸς
τοὐναντίον
ὑποφερομένη.
Τρίτον
τοίνυν |
[930] |
αὐγὰς
κλάσεις
ἴσχειν
καὶ
περιολισθήσεις,
|
ὡς |
συγχεῖσθαι
(καὶ
κάμπτειν
τὸ
φῶς. |
[933] |
τῆς
αἰσθήσεως
τοῦτο
πάθος
ἐστίν,
|
ὡς |
τὰ
θερμὰ
παρὰ
τὰ
ψυχρὰ |
[942] |
παρεκελεύετο
τιμᾶν
διαφερόντως
τὴν
Σελήνην
|
(ὡς |
τοῦ
βίου
κυριωτάτην
οὖσαν
ἐχομένην. |
[929] |
Φωτίζεσθαι
τοίνυν
τὴν
σελήνην
οὐχ
|
ὡς |
ὕελον
ἢ
κρύσταλλον
ἐλλάμψει
καὶ |
[941] |
ὑπὸ
τοῦ
Διός,
τὸν
δ´
|
ὡς |
υἱὸν
ἔχοντα
φρουρὸν
τῶν
τε |
[929] |
ἐμπεσόντος.
Ὃ
δὲ
λέγει
Ποσειδώνιος,
|
ὡς |
ὑπὸ
βάθους
τῆς
σελήνης
οὐ |
[924] |
σύστασιν
ἔσχεν
ἰδίαν
καὶ
φύσιν,
|
ὡς |
φαῖεν
ἂν
ἐκεῖνοι
τὴν
σελήνην, |
[938] |
ἄνδρας
ἀμβροσίαν
ἀνιεῖσαν
αὐτοῖς
ἐφημέριον,
|
ὡς |
Φερεκύδης
ὁ
παλαιὸς
οἴεται
σιτεῖσθαι |
[942] |
καὶ
Φερσεφόνη
κέκληται,
τὸ
μὲν
|
ὡς |
φωσφόρος
οὖσα,
Κόρη
δ´
ὅτι |
[934] |
τεκμήριον,
εἴπερ
αὐτῆς
ἴδιον
ἦν
|
ὡς |
χρῶμα
τὸ
ἀνθρακῶδες.
Ἀλλ´
οὐκ |
[928] |
διὰ
βάρος,
μήτε
τὸν
ἥλιον,
|
ὡς |
ᾤετο
Μητρόδωρος
ὁ
Χῖος,
εἰς |